Oranjefeest Venray
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
f «wufucru
ÏJATO»!
manufacturen!
;YQO!MLIföT
1'YOODDEEUQSr/
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Hoe zal de bom
springen
Het moeilijke
straffen.
Binnenland.
Provinciaal Nieuws
Donderdag 31 Augustus
Zaterdag 26 Augustus 1933
Vier en vijftigste Jaargang No. 34
EEL EN MAAS
I BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVFRTENl iüN 18 regels 60 cent, elke regel meer 7'ct.
bij abonnement lagere tarieven.
BLIJKEN
TOCH HET
I itRave van FIRMA VAN I)EN M17NCKIIOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland 1 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
0. L. Vrouw Behoudenis
der Kranken, Oostrum.
Als de wereld door groote geeste
lijke, sociale of politieke stroomingen
wordt beroerd, dat is dat voor ons
gemeenlijk alleen nog maar „geschie
denis" en worden we eerst veel later
in den maalstroom meegesleurd. Wat
anderen verrast, kunDen wij zien aan
komen, maar niet altijd schijnt onze
bedachtzaamheid er door le worden
geprikkeld. We zien en erkennen
wel dreigende gevaren, maar we
laten ze dikwijls met een zeker nood
lottig fatalisme over ons komen.
Zoo hebben we thans genoegzaam
ervaren, hoe in dezen tijd, misschien
onder den druk van de economische
crisis de wereld zich naar het poli
tieke extremisme ontwikkelt. Dat gaf
in verschillende landen zwaren in
wendigen strijd, tot eindelijk een der
uiterste groepeeringen triumpheerde
en alle geestelijke en persoonlijke
vrijheid van anderen had onderdrukt.
Wat zich in andere landen reeds
heeft voltrokken, begint hier pas goed.
De jeugd wordt in haar ongeloof aan
mogelijk economisch en staatkundig
heil langs oude banen, gedreven naar
een uiterst liokscbe of dito rechtsche
politieke richting; in beide kampen
is de terreur en de dictatuur de
opperste wijsheid. Ze vechten er
slechts om, wie de knoet zal han-
teeren, maar voor de buitenstaanders:
voor de oude democraten, voor de
vrijheidsllevenden zal het straks het
zelfde blijken, of ze van den com-
munistischeo kater of van de fascis
tische kat worden gebeten.
Un homme averti en vaut deux
zegt een Fransch spreekwoord. Een
gewaarschuwd mensch geldt voor
twee. Niet als het Nederlanders be
treft. Ondanks alle leering van het
buitenland blijven we hier steeds
maar gelooven, dat het „bij ons wel
zoo'n vaart Diet (zal) loopen." We
talmen nog een beetje met uniform'
verboden, met colportage belemme
ringen, met onder controle stelling
van de politieke extremistische
organisaties, alles om der wille van
de zoo gekoesterde vrijheid, waarvan
we toch weten, dat we ze straks
volkomen zullen verliezen, wanDeer
we aan de extremistische propaganda
niets in den weg wenschen te leggen,
Telkens weer nieuwe gebeurtenis-
en incidenten wijzen er op, dat de
geesten meer en meer vergiftigd raken
en dat we hier nemen we geen
energieke beschermingsmaatregelen
dezelfde tooneelen van geweld, wille
keur, moord en doodslag te aan
schouwen zullen krijgen, als waarmee
in het buitenland de weg naar een
of andere dictatuur werd afgepaald.
Op het oogenblik zijn we al aan
de bommen toe- In Medemblik
hebben eenige communisten zich met
de vervaardiging van dat goedje
bezig gehouden en het is slechts aan
een voor hen noodlottig toeval te
danken, dat ze nog geen daden van
bom-geweld tegen de maatschappij
hebben gesteld. Dat was toch hun
ernstige bedoeling. Omdat het in
Rusland vroeger zoo prachtig gegaan
is met allerlei bomaanslagen en omdat
daar door terreurdaden de vestiging
van' de dictatuur van het proletariaat
werd verhaast, daarom zouden ze ook
hier die Russische methoden gaan
toepasseD. Maar de bom sproDg toe
vallig verkeerd, ontplofte al. ootijdig,
verwoestte het roode Makkerhuis in
Medemblik en verwondde zwaar den
communist-bommenvervaardiger.
Daarmee zijn we nóg eens gewaar
schuwd. Zullen we de les nu ter
harte Deinen Als we iets van ónze
maatschappelijke en politieke vrijheid
willen redden, dan zullen de vrijheid
moeten beperken van ailen, wier doel
het is de vrijheid geheel uit le bannen.
Dan moeten we bet eindelijk eens
aandurven om consequenties te trek
ken. Wie bereid is om iets voor de
vrijheid te doen. moet niet wachten
met het ballen van zijn vuist tot
hem alle vingers zijn afgekapt.
Heel de ontwikkeling van de
expreme politieke agitatie zegt ods,
dat we aan het pbysieke moment toe
zijn. waarop langs wegen van bloe
dig geweld de overwinning van
ëxfreme doelstellingen zal worden
geforceerd. We moeten tegen de
drijvers te keer qaan of als slappe
lingen het geweld over ons laten
komen.
De eerste geweld-bom is geëxplo
deerd. nü nog in de verkeerde
richting, maar overal dreigt gevaar.
Het is alweer zelfbegoocheling ge
bleken, dat politieke gevaren niet
vaDuit de provincie zouden dreigen,
doch alleen in de groote steden.
De Amsterdamsche politie kent
haar communistische pappenheimers
misschien beter dan de politie in
Medemblik ze in baar gemeente heeft
gekend. Juist omdat de plattelanders
zoo goed van vertrouwen zijn, kun
nen complotteurs onder hen het
rustigst werken. Communisme en
'evolutionair fascisme moet overal
als een maatschappelijk kwaad en
gevaar worden erkend en bestreden,
anders gaan we er onder.
Brüning was te laat met zijn
uniformverbod. Dollfus had er van
geleerd en was met datzelfde verbod
nog juist intijds. Maar met de ont
binding van de communistische en
nationaal-socialistische partij was hij
weer haast le laat. Wat zal ons nu
straks gebeuren Zullen wij met alles
te laai komen
Tenminste moet elke extremistische
politieke actie dadelijk onder de
scherpste controle worden gesteld en
dan dient de regeering een krachtige
politiek van nationaal economisch
herstel te gaan voeren, welke aan
het volk het volle vertrouwen in de
toepassing van de zoo noodig
herziene politieke beginselen her
geeft.
Opvoeders, die beseffen, dat slaan
als regel geen juist tuchtmiddel is,
hebben soms de gewoonte aangeno
men om bij elke noodige berisping
een gelegenheidsgezicht te zetten en
een bijzondereu toon aan te slaan.
Zc trekken een begrafenisgezicht
en maken rare bromgeluiden, of ze
demonstreeren overdadig het ver
driet dat ze hebben met geforceerde
waterlanders en een huiltoon.
Kinderen voelen het onnatuurlijke
van zulke houding gemakkelijk aan
en voor hen worden de ouderlijke
berispingen een comedie, waarom ze
lachen, zoo gauw ze uit het gezicht
zijn.
De berisping is de meest aange
wezen straf in de opvoedkunde,
maar daarbij moet alle gemanierdheid
worden afgelegd. Een kind moet
niets doen. noch laten, omdat het
anders klappen krijgt, of omdat vader
in het tegengestelde geval zou gaan
brommen dan wel huilen, maar een
voudig omdat het geleerd heeft,
dat het verkeerd is. Dat is heel
moeilijk. Omdat zulks zoo moeilijk
is, daarom meenen velen hun taak te
moeten vergemakkelijken met er
altijd maar op te wijzen, dat
kinderen iets moeten doen of nalaten
omdat vader en moeder het nu een
maal zoo willen, of omdat God het
van ze verlangt. Kinderen zijn ook
redelijke wezens; ze willen het
waaróm weten. Als hun niet duidelijk
wordt gemaakt, om welke reden iets
van ze wordt verlangd, dan zijn
vader en moeder op den duur
dwingelanden in hun oogen en God
een tiran.
Een berisping heeft geen waarde,
als we niet op overtuigende en
daarnevens liefdevolle wijze aan
Kinderen het verkeerde van bepaalde
handelingen of gewensebte van
andere handelingen duidelijk weten
te maken. Eerste als we daarin zijn
geslaagd en toch niet naar het ge
leerde wordt gehandeld, moet onze
berisping gepaard gaan met eeo
gepaste tuchtmaatregel, opdat de
herinnering gesterkt worde. Van de
tuchtmaatregelen zijn echter lijfstraffen
wel de allerlaatste middelen.
In de mobilisatiejaren waren we in
militairen dienst. Eens hadden we
gezondigd tegen een of ander regle
ment en toen moesten we ons tegen
over een superieur verantwoorden.
Zwaar vond die het vergrijp blijk
baar niet, want nadat we waren
gehoord en onze chef zich even had
bedach', klonk het ernstig het moet
niet meer voorkomen, maar dezen
keer zal ik u nog straffen met een
berisping. Lichtelijk bogen we nu het
schuldige hoofd om in gepaste hou
ding de berisping te aanhooren, maar
dat bleek niet noodig. want toen
we nog even bleven staan, keek
onze militaire chef verbaasd op. „U
kunt gaan 1" zei hij. Van het lastige
berispen had hij zich afgemaakt met
de mededeeling alleen, dat hij be
rispte.
Berispen, als dat Doodig is, straf
fen trouwens in het algemeen, is
voor heel wat menschen een moei
lijke taak velen leeren het nooit
om die taak goed te volvoeren.
Tegenover een vader moesten we
onlangs ons beklag doen over een
jongen zoon van hem, dien we in
dienst hadden. „Weergaloos slap"
moesten wc dien knaap noemen,
„zonder geest, futloos, lui." De vader
vond het geval ellendig, want hij
kon slechts eerlijk beameD, dat het
alles zoo was, als we aangaven.
Toen we hem echter aanspoorden
om dien jongen in zijn eigen belang
dan toch eens onderhanden te Demen
en hem tot het ontwikkelen van
meer energie aan te zetten, verzuchtte
de -nan wanhopig „Ja, hoor eens,
mijnheer, alles goed en %el, maar
slaan doe ik mijn kioderen nu een
maal nietdat kan ik niet I"
Vele opvoeders hebben over het
begrip „straffen" slechts één opvat
ting slaan. Inderdaad is lichamelijke
tuchtiging in hel algemeen een
onjuiste opvoedingsmethode, welke
slechts in een enkel uitzonderlijk
geval resultaat kan afwerpen en
noodig kan wezen. Als een trotsche
geest moet worden gebroken of de
herinnering aan een „pijnlijk gebeu
ren" noodig is om in een bot ver
stand iets vast te leggen. Men zij er
in ieder geval zeer voorzichtig mee,
want lichamelijke kastijding kan een
geest ook opstandig maken of mok
kend, of erger nog: onwaarachtig.
Uit vrees.
NIEUW LEVEN.
Onze R.K. Staatspartij krijgt haar
verjongingskuur Een van de uitingen
daarvan zal zijn de vorming van
kernen in tal van plaatsen.
Die kernen zuüen bestaan uit goed
onderlegde, actieve leden der partij,
wier taak het zal zijn studie te maken
van de staatkundige vraagstukken en
het voeren van algemeene propa
ganda niet alleen in de tijden der
verkiezingen, maar gestadig, het ge-
heele jaar door.
Van die kernen is heel wat te
verwachten.
Echter, wil men nieuwen vat
krijgen op de groote massa, dan zal
men in de eerste plaats moeten kun
Den wijzen op ferme daden van onze
Kamerfracties. Wanneer de Kamer
fracties niet ten volle beseffen, wat
deze barre tijden van haar eischen,
dan zal bet niet mogelijk zijD, bij de
kiezers belangstelling en geestdrift te
wekken, vooral niet bij de jongeren
en die moeten we voor een hernieuwd
leven der partij toch in de eerste
plaats tot ons trekken.
De Gldr. zei in dit verband terecht
Om nader tot de massa te komen,
om deze te bezielen en haar volle
vertrouwen te wekken, is in de
allereerste plaats concrete politiek
noodig. Zij vraagt niet in de eerste
plaats om verdieping van staatkundig
inzicht, zij constateert de nooden en
misstanden van het heden en schenkt
haar vertrouwen aan diegenen, die
toonen, door de daad naar verbete
ring te streven.
Zoo is het inderdaad.
Daarom is ook noodzakelijk, dat
er nieuw frisch bloed komt in de
kiesvereenigingen.
In de kiesvereeniging, zoo zegt
de Volkskrant, moet de groote ver
andering tot uiting komen.
Indien de tegenwoordige leiding
(men herbenoemt nog te veel bestuurs
leden omdat ze eenmaal zitten en al
lang zitteü) niet opgewassen is tegen
de nieuwe tijden en de nieuwe stre
vingen, indien ze m.a.w. geen leiding
meer kan geven, maar alleen loopen-
de zaken gaande houdt, dan behoort
ze af te treden en door nieuw, frisch
bloed te worden vervangen.
Zóó denkt er ook het dagelijksch
bestuur der Staatspartij over, al giet
zij haar gedachte in een hoffelijken
vorm.
Bij de kernvorming heeft de partij
leiding het oog op „nieuwe werkers'
de jonge Kerels in onze partij,
die een beetje of erg ongeduldig
worden bij het zien van verstarring
en ouderdomszwakte die men
„vooral" in de zaak moet betrekken,
al zijn natuurlijk aldus de partij
leiding „de huidige leiders niet
achter te stellen, nog veel minder
uit te sluiten".
Neen, neen, men moet ze niet
allemaal ineens op stal zetten, maar
de „huidige leiders" mogen toch be
grijpen, dat in de verklaring der
partijleiding dat „het welslagen der
kernvorming eischt de aantrekking
van nieuwe, frissche krachten", en
wellicht stille, maar toch zeer duide
lijke wenk ligt opgesloten.
De jonge krachten voor het front,
moge men hen overal roepen en
mogen zij overal aan dien oproep
met de spontaneïteit der jeugd,
spontaneïteit en toewijding, gevolg
geven.
Steun aardappelteelt.
Er zijn regeeringsmaatregelen op
komst in het belang van de aardap
peltelers.
Een goed diDg, omdat daarvan
op de eerste plaats de kleine zand
boeren kunnen profiteeren. We gaan
een aardappel centrale krijgen, zooals
we centrales en commissies hebben
voor andere producten van landbouw
en veeteelt.
Wij weten niet, ,op welke ver
nuftige wijze de handel in elkaar zal
worden gezet. Maar één ding hopen
we, zegt de N. K. en daarom drin
gen we daar nu maar terstond sterk
op aan, nl. dat, waar deze gewoonte
bestaat, iedereen die zijn aardappelen
als winterprovisie rechtstreeks van
den verbouwenden landbouwer be
trekt. dat kan blijven doen, zooals
hij altijd heeft gedaan.
Deze oude methode, die zeer zeker
uit de middeleeuwen stamt, bleef
zelfs in den om de manier waarop
talrijke maatregelen in steden werden
geDomen, beruchten distributietijd be
staan. Ze moge ook deze crisis
overleven.
Nieuwe tydelyke korting voor
liet Rijkspersoneel.
Naar „de Volkskrant" mededeelt,
zal bij de reeds toegepaste tijdelijke
kortingen een nieuwe toegevoegd
wor ien van 5 pet,, zoowel voor de
gehuwden als de ongehuwden.
Bovendien wil volgens genoemd
blad de regeering de reeds bestaande
extra 8 procent-korting voo: de on
gehuwden verhoogen en wel met
één procent meer voor elk jaar
boven den 25jarigen leeftijd tot een
maximum extra korting voor onge
huwden zal zijn verkregen van tien
procent op 32jarigen en hoogeren
leeftijd.
VENRAY, 26 Augustus 1933.
-Onze vroegere dorpsgenoote,
de ZE. Mère Gérardine (Agnes
Emonds) is, na een verblijf van ruim
22 jaren in Indië. naar Nederland
teruggekeerd.
Over een half jaar hoopt zij
met haar werkzaamheden als Alge
meen Overste der Zusters Ursulinen
van Weltevreden, gereed te zijn en
weer naar haar geliefd Indië te kun
nen vertrekken.
Haar standplaats is nu: St. Xave-
riusklooster, Halfweg (bij Amster
dam).
Benoeming voogdijraad.
Tot lid van den voogdijraad te
Roermond, is benoemd dr. A.J.J. Jan
sen, directeur-geneesheer van het
kraakzinnigeögesticht te Venray.
Hoogcr toeslag op de eieren.
Naar wij vernemen is de toeslag
op de eieren in verband met de in
voering van de hoogere graanrechten
met ingang van Maandag j.l. vaD 30
op 37i/s cent per 100 stuks gebracht.
Bouwvergunningen.
Ingevolge de bouwverordening
dezer gemeente werd vergunning
verleend aan W. Swaghoven tot
verbouwing van zijn woonhuis en
café Henseniusplein, L SwiDkels tot
het stichten van een dubbel woon
huis aan de Wilhelminastraat, J. B.
J. M. van Goch tot bet stichten van
een woonhuis aan den Overloonscben
weg.
Men verzoekt ons te willen
vermelden, dat de nieuwe taxi
onderneming Venray—Boxmeer, niet
is begonnen door een ontslagen
chauffeur van de Fa. de Reijdt uit
Grave, doch door een chauffeur, die
aldaar ontslag genomen heeft.
„St Bemardus."
Op Dinsdag 29 Augustus zal in
intiemen kring feest gevierd worden,
een heel bescheiden feest. Onze
jeugdige Bemardus viert naamfeest.
Maar dit is niet de eenigste reden
van de feestviering. Wij waren voor
enkele weken in Tegelen op de
Bondsdag. Met wapperende vlaggen
trokken we naar Steyl. Daar was
Verjaardag van H. M. de Koningin.
N'iellegenslaande crisis en malaise meende 't Oranje-Comité
Koninginne-verjaardag niet ongemerkt te mogen laten voorbijgaan,
maar dezen op bescheiden voet te moeten vieren, door 't houden
van: FIETSWEDSTRIJDEN: hard rijden, langzaam rijden, schoon
en kunstrijder, voor jongens lot 15 jaar; ringsteken voor meisjes.
VLIEGERWEDSTRIJDEN: hoogst staande vlieger, grootste en
kleinste vlieger, origineelste en schoonste vlieger. VOLKSSPELEN:
hardloopen, zakloopen, balkruien e.a. vermakelijke spelen.
Voor de wedstrijden en spelen, welke om 3 uur namiddag ge-
houden worden op 't Sportterrein, Leunsche weg, dient men zich,
met 't oog op de prijzen, de controle en 'L schiften der deelnemers,
tijdig d.i. aansl. Maandag lusschen 11 1'2 uur op te geven op de
Plaats (ingang Schoolstraat) bij den Heer Pijls.
Om 8 uur CONCERT op de schitterend verlichte kiosk Hen
seniusplein door Venray's Fanfarecorps. Met welwillende mede
werking van de Gymnastiekvereeniging »St. Chrisloffel" GYM
NASTISCHE OEFENINGEN belicht door Bengaalsch vuur.
Mgr. Lemmens, die een bezoek kwam
brengen aan de vereenigde studenten.
Hem werd een vaandelgroet gebracht
door alle vereenigingen. Wij gingen
den H. Hartberg op om onze op
dracht aan Jezus H. Hart te her
nieuwen en de banieren der ver
eenigingen bogen voor den Koning
der Koningen.
't Ging terug naar Tegelen en wij
trokken door Tegelen. Wij zagen
met droefheid in het hart, dat wij,
dat Venray niet mee kon doen. Geen
vaandelgroet aan Jezus, geen vaandel-
groet aan onzen geliefden Bisschop,
geen vaandel rond hetwelk wij ons
konden scharen in vergaderingen en
in optocht.
Wij werden opgeroepen ten strijde
voor Christus onzen Koning en 't
klonk werkelijk van harte gemeend.
God wil het. Amen.
Maar de strijders hadden geen
banier. Zij wilden wel samen vechten,
samen strijden, maar er moest een
uiterlijk teeken zijn, waaraan zij
elkander en ook de buitenstaanders
hen zouden erkennen als strijders
voor de groote katholieke zaak. Er
moest een vaandel komen waaronder
zij zouden gaan werken en uittrekken
ter verovering van 't Christusrijk,
waartoe Mgr. Lemmens hen 10 Aug.
j.l. opriep.
En nu hebben we een vaandel.
Een wapperende vlag. En Dinsdag
a.s. zal de plechtige wijding plaats
hebben in de Parochiekerk om 9 uur.
Gij allen, die meeleeft met de studen
ten, ouders en belangstellenden wor
den uitgenoodigd bij de vaandel
wijding en de Hoogmis om 9 uur
tegenwoordig te zijn. Gij verleent
daardoor Uw moreelen steun aan
onze veieeniging, dat zal ongetwij
feld den jongens en onze club ten
goede komen
XVII NEDERL. LITURGISCHE
WEEK TE VENRAY.
Maandagmiddag ving de Liturgische
Week aan met de plechtige, gezongen
Vespers in de Paterskerk alhier.
Te half vijf werd voor een ruim
200 aanwezigen de openingsverga
dering gehouden in de sober, maar
zeer smaakvol versierde aula van het
Gymnasium. Aan de bestuurstafel
merkten we op den voorziiter P.
Paulinus Hase O.F.M., den Z.E.
heer Frank, directeur van het semi
narie Rijsenburg, Pater Verwilst, O.P.,
den HE. heer Thielcn, Deken van
Venray, Pater mr. E. van der Helm
O.F.M., Rector van het Gymnasium
en Pater Eliseus Bruning Ó.F.M
De voorzitter drukte in zijn ope
ningsrede zijn groote vreugde uit
over het feit, dat eindelijk weer eens
op Nederlandschen bodem de Litur
gische Week gehouden weid (dit is
de 2e maal van alle 17 Liturg
Weken 1)zijn groote vreugde ook
over de buitengewone opkomst der
deelnemers. Allen werd een hartelijk
welkom toegeroepen, vooral ook den
Vlaamschen broeders, met nog een
extra uitbundige verwelkoming voor
de 5 paters Benedictijnen, die aan
wezig waren.
Rond vijf uur beklom de eerste
spreker, prof. Dondeyne, sinds een
week hoogleeraar van Leuven, het
podium. Hij gaf de algemeene in
leiding op het hoofdthema dezer
Liturgische Weck: Levenswijding
door de Liturgie. In een heerlijk-
sappig Vlaamsch. voor iedereen ver
staaDbaar, in een eenvoudigen maar
glashelderen betoogtrant, gaf de ge
leerde spr. eerst een korte verklaring
van de beide begrippen Levens
wijding en Liturgie.
Op meesterlijke wijze werd vervol
gens aangetoond hoe dit alles bij de
verschillende Sacramenten verwezen
lijkt werd.
Hierna gaf pater Eliseus een prac-
tische zangles, waarin de completen
en de gezamenlijke zangen van den
volgenden dag werden ingeoefend.
Na het avondmaal werd met een
simpel woord van den voorzitter de
tentoonstelling geopend.
De Tweede dag.
Dinsdag de tweede dag werd be
gonnen met een plechtige Hoogmis
in de Paterskerk waarbij de gezan
gen werden uitgevoerd onder leiding
van Pater Dr. Bruning. De orgel
bespeling geschiedde door Pater
Lohuis, terwijl de H. Mis werd
opgedragen door den zeereerw. Pater
Hasebroek, sub-Prov. der Francis-
caansche Orde.
Na de Hoogmis werd de eerste
lezicg gehouden door Dr. Jos.
Teulings, Prof. aan het Groot
Seminarie te Laren over het Doopsel
de eerste liturgische levenswijding,
terwijl de volgende lezing gehouden
werd door D. Willibrordus Lampe
O.F.M. over de Opheffing der H.
Hostie in de middeleeuwen. In den
namiddag trad als spreekster op
Mevr. Brom uit Nijmegen over
Levenswijding door bet Nederl.
Geest. Volkslied met demonstratie
van deze liederen uitgevoerd door
het kinderkoor van Winssen.
's Avonds bad een muziekuitvoering
plaats door Venray's Kerkkoor en
de»Oratoriumvereeniging.
Derde dag.
Prompt 10 uur sprak Rector Jen-
neskens in de aula over: De litur
gische opvoeding onzer jeugd.
Na deze leziDg werd door velen
een bezoek gebracht aan de tentoon-
stelling van kerkelijke en liturgische
kunst, die is ondergebracht in de
reeks keurige zalen van het gymnasium
der paters Franciscanen.
Voordat de tweede ochtendlezing
aanving bereikte het congresbestuur
het bericht, dat Z. Exc. Minister
Dr. Deckers, te zamen met den heer
Jan Poeis, Lid der Ged. Siaten van
Limburg, de vergadering wenschte
te bezoeken.
Ook was de president van het
Groot-Semii.arie te Brugge. Mgr.
Callewaert, juist aangekomen. Mgr.
Taskin van Warmond was reeds
gearriveerd.
Bij binnenkomst van den Minister
van Defensie werd Z. Exc. begroet
door den Voorzitter, P. Hase, waar
bij zeer geestig herinnerd werd aan
de werklieden aan den tempel te
Jerusalem: die met de eene hand het
zwaard en met de andere hand den
bouwtruffel hanteerden.
Zoo immers interesseert 2ich Mi
mister Dekkers niet enkel voor de
wapenen van iandsdefensie, maar
evenzeer voor de wapenen des ge-
loofs.
De heer O vermeer, schoolhoofd te
Nijmegen, sprak over „Liturgisch
Mishooren van kinderen."
Spreker wil de vraag beantwoor
den hoe moeten we het kind op
voeden, zoodat het zich niet verveelt
in de Mis. Eerst sinds de Communie-
decreten van Paus Pias X i* men er
aan gaan denken, speciale Missen op
te dragen voor kinderen.
Spr. begon vast te stellen, dat de
feitelijke instructie over de Mis door
den priester moet geschieden. De
onderwijzer werke slechts door zijn
voorbeeld: het is reeds van groote
waarde, wanneer de onderwijzers
steeds en met eerbied bij de kinder
mis aanwezig zijn.
De priester leide dus: liefst vanaf
den preekstoel of achter de kinderen.
Vóór Minister Dekkers de ver
gadering verliet sprak hij een fijn en
raak woord tot de vergaderden. De
vele Vlamingen kregen nog een
spzcialen groet, ter aanmoediging om
de cultureele banden tusscben de
twee broedervolken steeds nauwer aan
te halen.
Om 3 uur hield Pater Eliseus
Biuning een causerie over „levens
wijding door ons Nederlandsch
Kerstlied met demonstratie door
het koor der Fraters.