Oranjefeest Venray Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. f «wufucru ÏJATO»! manufacturen! ;YQO!MLIföT 1'YOODDEEUQSr/ Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Hoe zal de bom springen Het moeilijke straffen. Binnenland. Provinciaal Nieuws Donderdag 31 Augustus Zaterdag 26 Augustus 1933 Vier en vijftigste Jaargang No. 34 EEL EN MAAS I BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVFRTENl iüN 18 regels 60 cent, elke regel meer 7'ct. bij abonnement lagere tarieven. BLIJKEN TOCH HET I itRave van FIRMA VAN I)EN M17NCKIIOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland 1 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent 0. L. Vrouw Behoudenis der Kranken, Oostrum. Als de wereld door groote geeste lijke, sociale of politieke stroomingen wordt beroerd, dat is dat voor ons gemeenlijk alleen nog maar „geschie denis" en worden we eerst veel later in den maalstroom meegesleurd. Wat anderen verrast, kunDen wij zien aan komen, maar niet altijd schijnt onze bedachtzaamheid er door le worden geprikkeld. We zien en erkennen wel dreigende gevaren, maar we laten ze dikwijls met een zeker nood lottig fatalisme over ons komen. Zoo hebben we thans genoegzaam ervaren, hoe in dezen tijd, misschien onder den druk van de economische crisis de wereld zich naar het poli tieke extremisme ontwikkelt. Dat gaf in verschillende landen zwaren in wendigen strijd, tot eindelijk een der uiterste groepeeringen triumpheerde en alle geestelijke en persoonlijke vrijheid van anderen had onderdrukt. Wat zich in andere landen reeds heeft voltrokken, begint hier pas goed. De jeugd wordt in haar ongeloof aan mogelijk economisch en staatkundig heil langs oude banen, gedreven naar een uiterst liokscbe of dito rechtsche politieke richting; in beide kampen is de terreur en de dictatuur de opperste wijsheid. Ze vechten er slechts om, wie de knoet zal han- teeren, maar voor de buitenstaanders: voor de oude democraten, voor de vrijheidsllevenden zal het straks het zelfde blijken, of ze van den com- munistischeo kater of van de fascis tische kat worden gebeten. Un homme averti en vaut deux zegt een Fransch spreekwoord. Een gewaarschuwd mensch geldt voor twee. Niet als het Nederlanders be treft. Ondanks alle leering van het buitenland blijven we hier steeds maar gelooven, dat het „bij ons wel zoo'n vaart Diet (zal) loopen." We talmen nog een beetje met uniform' verboden, met colportage belemme ringen, met onder controle stelling van de politieke extremistische organisaties, alles om der wille van de zoo gekoesterde vrijheid, waarvan we toch weten, dat we ze straks volkomen zullen verliezen, wanDeer we aan de extremistische propaganda niets in den weg wenschen te leggen, Telkens weer nieuwe gebeurtenis- en incidenten wijzen er op, dat de geesten meer en meer vergiftigd raken en dat we hier nemen we geen energieke beschermingsmaatregelen dezelfde tooneelen van geweld, wille keur, moord en doodslag te aan schouwen zullen krijgen, als waarmee in het buitenland de weg naar een of andere dictatuur werd afgepaald. Op het oogenblik zijn we al aan de bommen toe- In Medemblik hebben eenige communisten zich met de vervaardiging van dat goedje bezig gehouden en het is slechts aan een voor hen noodlottig toeval te danken, dat ze nog geen daden van bom-geweld tegen de maatschappij hebben gesteld. Dat was toch hun ernstige bedoeling. Omdat het in Rusland vroeger zoo prachtig gegaan is met allerlei bomaanslagen en omdat daar door terreurdaden de vestiging van' de dictatuur van het proletariaat werd verhaast, daarom zouden ze ook hier die Russische methoden gaan toepasseD. Maar de bom sproDg toe vallig verkeerd, ontplofte al. ootijdig, verwoestte het roode Makkerhuis in Medemblik en verwondde zwaar den communist-bommenvervaardiger. Daarmee zijn we nóg eens gewaar schuwd. Zullen we de les nu ter harte Deinen Als we iets van ónze maatschappelijke en politieke vrijheid willen redden, dan zullen de vrijheid moeten beperken van ailen, wier doel het is de vrijheid geheel uit le bannen. Dan moeten we bet eindelijk eens aandurven om consequenties te trek ken. Wie bereid is om iets voor de vrijheid te doen. moet niet wachten met het ballen van zijn vuist tot hem alle vingers zijn afgekapt. Heel de ontwikkeling van de expreme politieke agitatie zegt ods, dat we aan het pbysieke moment toe zijn. waarop langs wegen van bloe dig geweld de overwinning van ëxfreme doelstellingen zal worden geforceerd. We moeten tegen de drijvers te keer qaan of als slappe lingen het geweld over ons laten komen. De eerste geweld-bom is geëxplo deerd. nü nog in de verkeerde richting, maar overal dreigt gevaar. Het is alweer zelfbegoocheling ge bleken, dat politieke gevaren niet vaDuit de provincie zouden dreigen, doch alleen in de groote steden. De Amsterdamsche politie kent haar communistische pappenheimers misschien beter dan de politie in Medemblik ze in baar gemeente heeft gekend. Juist omdat de plattelanders zoo goed van vertrouwen zijn, kun nen complotteurs onder hen het rustigst werken. Communisme en 'evolutionair fascisme moet overal als een maatschappelijk kwaad en gevaar worden erkend en bestreden, anders gaan we er onder. Brüning was te laat met zijn uniformverbod. Dollfus had er van geleerd en was met datzelfde verbod nog juist intijds. Maar met de ont binding van de communistische en nationaal-socialistische partij was hij weer haast le laat. Wat zal ons nu straks gebeuren Zullen wij met alles te laai komen Tenminste moet elke extremistische politieke actie dadelijk onder de scherpste controle worden gesteld en dan dient de regeering een krachtige politiek van nationaal economisch herstel te gaan voeren, welke aan het volk het volle vertrouwen in de toepassing van de zoo noodig herziene politieke beginselen her geeft. Opvoeders, die beseffen, dat slaan als regel geen juist tuchtmiddel is, hebben soms de gewoonte aangeno men om bij elke noodige berisping een gelegenheidsgezicht te zetten en een bijzondereu toon aan te slaan. Zc trekken een begrafenisgezicht en maken rare bromgeluiden, of ze demonstreeren overdadig het ver driet dat ze hebben met geforceerde waterlanders en een huiltoon. Kinderen voelen het onnatuurlijke van zulke houding gemakkelijk aan en voor hen worden de ouderlijke berispingen een comedie, waarom ze lachen, zoo gauw ze uit het gezicht zijn. De berisping is de meest aange wezen straf in de opvoedkunde, maar daarbij moet alle gemanierdheid worden afgelegd. Een kind moet niets doen. noch laten, omdat het anders klappen krijgt, of omdat vader in het tegengestelde geval zou gaan brommen dan wel huilen, maar een voudig omdat het geleerd heeft, dat het verkeerd is. Dat is heel moeilijk. Omdat zulks zoo moeilijk is, daarom meenen velen hun taak te moeten vergemakkelijken met er altijd maar op te wijzen, dat kinderen iets moeten doen of nalaten omdat vader en moeder het nu een maal zoo willen, of omdat God het van ze verlangt. Kinderen zijn ook redelijke wezens; ze willen het waaróm weten. Als hun niet duidelijk wordt gemaakt, om welke reden iets van ze wordt verlangd, dan zijn vader en moeder op den duur dwingelanden in hun oogen en God een tiran. Een berisping heeft geen waarde, als we niet op overtuigende en daarnevens liefdevolle wijze aan Kinderen het verkeerde van bepaalde handelingen of gewensebte van andere handelingen duidelijk weten te maken. Eerste als we daarin zijn geslaagd en toch niet naar het ge leerde wordt gehandeld, moet onze berisping gepaard gaan met eeo gepaste tuchtmaatregel, opdat de herinnering gesterkt worde. Van de tuchtmaatregelen zijn echter lijfstraffen wel de allerlaatste middelen. In de mobilisatiejaren waren we in militairen dienst. Eens hadden we gezondigd tegen een of ander regle ment en toen moesten we ons tegen over een superieur verantwoorden. Zwaar vond die het vergrijp blijk baar niet, want nadat we waren gehoord en onze chef zich even had bedach', klonk het ernstig het moet niet meer voorkomen, maar dezen keer zal ik u nog straffen met een berisping. Lichtelijk bogen we nu het schuldige hoofd om in gepaste hou ding de berisping te aanhooren, maar dat bleek niet noodig. want toen we nog even bleven staan, keek onze militaire chef verbaasd op. „U kunt gaan 1" zei hij. Van het lastige berispen had hij zich afgemaakt met de mededeeling alleen, dat hij be rispte. Berispen, als dat Doodig is, straf fen trouwens in het algemeen, is voor heel wat menschen een moei lijke taak velen leeren het nooit om die taak goed te volvoeren. Tegenover een vader moesten we onlangs ons beklag doen over een jongen zoon van hem, dien we in dienst hadden. „Weergaloos slap" moesten wc dien knaap noemen, „zonder geest, futloos, lui." De vader vond het geval ellendig, want hij kon slechts eerlijk beameD, dat het alles zoo was, als we aangaven. Toen we hem echter aanspoorden om dien jongen in zijn eigen belang dan toch eens onderhanden te Demen en hem tot het ontwikkelen van meer energie aan te zetten, verzuchtte de -nan wanhopig „Ja, hoor eens, mijnheer, alles goed en %el, maar slaan doe ik mijn kioderen nu een maal nietdat kan ik niet I" Vele opvoeders hebben over het begrip „straffen" slechts één opvat ting slaan. Inderdaad is lichamelijke tuchtiging in hel algemeen een onjuiste opvoedingsmethode, welke slechts in een enkel uitzonderlijk geval resultaat kan afwerpen en noodig kan wezen. Als een trotsche geest moet worden gebroken of de herinnering aan een „pijnlijk gebeu ren" noodig is om in een bot ver stand iets vast te leggen. Men zij er in ieder geval zeer voorzichtig mee, want lichamelijke kastijding kan een geest ook opstandig maken of mok kend, of erger nog: onwaarachtig. Uit vrees. NIEUW LEVEN. Onze R.K. Staatspartij krijgt haar verjongingskuur Een van de uitingen daarvan zal zijn de vorming van kernen in tal van plaatsen. Die kernen zuüen bestaan uit goed onderlegde, actieve leden der partij, wier taak het zal zijn studie te maken van de staatkundige vraagstukken en het voeren van algemeene propa ganda niet alleen in de tijden der verkiezingen, maar gestadig, het ge- heele jaar door. Van die kernen is heel wat te verwachten. Echter, wil men nieuwen vat krijgen op de groote massa, dan zal men in de eerste plaats moeten kun Den wijzen op ferme daden van onze Kamerfracties. Wanneer de Kamer fracties niet ten volle beseffen, wat deze barre tijden van haar eischen, dan zal bet niet mogelijk zijD, bij de kiezers belangstelling en geestdrift te wekken, vooral niet bij de jongeren en die moeten we voor een hernieuwd leven der partij toch in de eerste plaats tot ons trekken. De Gldr. zei in dit verband terecht Om nader tot de massa te komen, om deze te bezielen en haar volle vertrouwen te wekken, is in de allereerste plaats concrete politiek noodig. Zij vraagt niet in de eerste plaats om verdieping van staatkundig inzicht, zij constateert de nooden en misstanden van het heden en schenkt haar vertrouwen aan diegenen, die toonen, door de daad naar verbete ring te streven. Zoo is het inderdaad. Daarom is ook noodzakelijk, dat er nieuw frisch bloed komt in de kiesvereenigingen. In de kiesvereeniging, zoo zegt de Volkskrant, moet de groote ver andering tot uiting komen. Indien de tegenwoordige leiding (men herbenoemt nog te veel bestuurs leden omdat ze eenmaal zitten en al lang zitteü) niet opgewassen is tegen de nieuwe tijden en de nieuwe stre vingen, indien ze m.a.w. geen leiding meer kan geven, maar alleen loopen- de zaken gaande houdt, dan behoort ze af te treden en door nieuw, frisch bloed te worden vervangen. Zóó denkt er ook het dagelijksch bestuur der Staatspartij over, al giet zij haar gedachte in een hoffelijken vorm. Bij de kernvorming heeft de partij leiding het oog op „nieuwe werkers' de jonge Kerels in onze partij, die een beetje of erg ongeduldig worden bij het zien van verstarring en ouderdomszwakte die men „vooral" in de zaak moet betrekken, al zijn natuurlijk aldus de partij leiding „de huidige leiders niet achter te stellen, nog veel minder uit te sluiten". Neen, neen, men moet ze niet allemaal ineens op stal zetten, maar de „huidige leiders" mogen toch be grijpen, dat in de verklaring der partijleiding dat „het welslagen der kernvorming eischt de aantrekking van nieuwe, frissche krachten", en wellicht stille, maar toch zeer duide lijke wenk ligt opgesloten. De jonge krachten voor het front, moge men hen overal roepen en mogen zij overal aan dien oproep met de spontaneïteit der jeugd, spontaneïteit en toewijding, gevolg geven. Steun aardappelteelt. Er zijn regeeringsmaatregelen op komst in het belang van de aardap peltelers. Een goed diDg, omdat daarvan op de eerste plaats de kleine zand boeren kunnen profiteeren. We gaan een aardappel centrale krijgen, zooals we centrales en commissies hebben voor andere producten van landbouw en veeteelt. Wij weten niet, ,op welke ver nuftige wijze de handel in elkaar zal worden gezet. Maar één ding hopen we, zegt de N. K. en daarom drin gen we daar nu maar terstond sterk op aan, nl. dat, waar deze gewoonte bestaat, iedereen die zijn aardappelen als winterprovisie rechtstreeks van den verbouwenden landbouwer be trekt. dat kan blijven doen, zooals hij altijd heeft gedaan. Deze oude methode, die zeer zeker uit de middeleeuwen stamt, bleef zelfs in den om de manier waarop talrijke maatregelen in steden werden geDomen, beruchten distributietijd be staan. Ze moge ook deze crisis overleven. Nieuwe tydelyke korting voor liet Rijkspersoneel. Naar „de Volkskrant" mededeelt, zal bij de reeds toegepaste tijdelijke kortingen een nieuwe toegevoegd wor ien van 5 pet,, zoowel voor de gehuwden als de ongehuwden. Bovendien wil volgens genoemd blad de regeering de reeds bestaande extra 8 procent-korting voo: de on gehuwden verhoogen en wel met één procent meer voor elk jaar boven den 25jarigen leeftijd tot een maximum extra korting voor onge huwden zal zijn verkregen van tien procent op 32jarigen en hoogeren leeftijd. VENRAY, 26 Augustus 1933. -Onze vroegere dorpsgenoote, de ZE. Mère Gérardine (Agnes Emonds) is, na een verblijf van ruim 22 jaren in Indië. naar Nederland teruggekeerd. Over een half jaar hoopt zij met haar werkzaamheden als Alge meen Overste der Zusters Ursulinen van Weltevreden, gereed te zijn en weer naar haar geliefd Indië te kun nen vertrekken. Haar standplaats is nu: St. Xave- riusklooster, Halfweg (bij Amster dam). Benoeming voogdijraad. Tot lid van den voogdijraad te Roermond, is benoemd dr. A.J.J. Jan sen, directeur-geneesheer van het kraakzinnigeögesticht te Venray. Hoogcr toeslag op de eieren. Naar wij vernemen is de toeslag op de eieren in verband met de in voering van de hoogere graanrechten met ingang van Maandag j.l. vaD 30 op 37i/s cent per 100 stuks gebracht. Bouwvergunningen. Ingevolge de bouwverordening dezer gemeente werd vergunning verleend aan W. Swaghoven tot verbouwing van zijn woonhuis en café Henseniusplein, L SwiDkels tot het stichten van een dubbel woon huis aan de Wilhelminastraat, J. B. J. M. van Goch tot bet stichten van een woonhuis aan den Overloonscben weg. Men verzoekt ons te willen vermelden, dat de nieuwe taxi onderneming Venray—Boxmeer, niet is begonnen door een ontslagen chauffeur van de Fa. de Reijdt uit Grave, doch door een chauffeur, die aldaar ontslag genomen heeft. „St Bemardus." Op Dinsdag 29 Augustus zal in intiemen kring feest gevierd worden, een heel bescheiden feest. Onze jeugdige Bemardus viert naamfeest. Maar dit is niet de eenigste reden van de feestviering. Wij waren voor enkele weken in Tegelen op de Bondsdag. Met wapperende vlaggen trokken we naar Steyl. Daar was Verjaardag van H. M. de Koningin. N'iellegenslaande crisis en malaise meende 't Oranje-Comité Koninginne-verjaardag niet ongemerkt te mogen laten voorbijgaan, maar dezen op bescheiden voet te moeten vieren, door 't houden van: FIETSWEDSTRIJDEN: hard rijden, langzaam rijden, schoon en kunstrijder, voor jongens lot 15 jaar; ringsteken voor meisjes. VLIEGERWEDSTRIJDEN: hoogst staande vlieger, grootste en kleinste vlieger, origineelste en schoonste vlieger. VOLKSSPELEN: hardloopen, zakloopen, balkruien e.a. vermakelijke spelen. Voor de wedstrijden en spelen, welke om 3 uur namiddag ge- houden worden op 't Sportterrein, Leunsche weg, dient men zich, met 't oog op de prijzen, de controle en 'L schiften der deelnemers, tijdig d.i. aansl. Maandag lusschen 11 1'2 uur op te geven op de Plaats (ingang Schoolstraat) bij den Heer Pijls. Om 8 uur CONCERT op de schitterend verlichte kiosk Hen seniusplein door Venray's Fanfarecorps. Met welwillende mede werking van de Gymnastiekvereeniging »St. Chrisloffel" GYM NASTISCHE OEFENINGEN belicht door Bengaalsch vuur. Mgr. Lemmens, die een bezoek kwam brengen aan de vereenigde studenten. Hem werd een vaandelgroet gebracht door alle vereenigingen. Wij gingen den H. Hartberg op om onze op dracht aan Jezus H. Hart te her nieuwen en de banieren der ver eenigingen bogen voor den Koning der Koningen. 't Ging terug naar Tegelen en wij trokken door Tegelen. Wij zagen met droefheid in het hart, dat wij, dat Venray niet mee kon doen. Geen vaandelgroet aan Jezus, geen vaandel- groet aan onzen geliefden Bisschop, geen vaandel rond hetwelk wij ons konden scharen in vergaderingen en in optocht. Wij werden opgeroepen ten strijde voor Christus onzen Koning en 't klonk werkelijk van harte gemeend. God wil het. Amen. Maar de strijders hadden geen banier. Zij wilden wel samen vechten, samen strijden, maar er moest een uiterlijk teeken zijn, waaraan zij elkander en ook de buitenstaanders hen zouden erkennen als strijders voor de groote katholieke zaak. Er moest een vaandel komen waaronder zij zouden gaan werken en uittrekken ter verovering van 't Christusrijk, waartoe Mgr. Lemmens hen 10 Aug. j.l. opriep. En nu hebben we een vaandel. Een wapperende vlag. En Dinsdag a.s. zal de plechtige wijding plaats hebben in de Parochiekerk om 9 uur. Gij allen, die meeleeft met de studen ten, ouders en belangstellenden wor den uitgenoodigd bij de vaandel wijding en de Hoogmis om 9 uur tegenwoordig te zijn. Gij verleent daardoor Uw moreelen steun aan onze veieeniging, dat zal ongetwij feld den jongens en onze club ten goede komen XVII NEDERL. LITURGISCHE WEEK TE VENRAY. Maandagmiddag ving de Liturgische Week aan met de plechtige, gezongen Vespers in de Paterskerk alhier. Te half vijf werd voor een ruim 200 aanwezigen de openingsverga dering gehouden in de sober, maar zeer smaakvol versierde aula van het Gymnasium. Aan de bestuurstafel merkten we op den voorziiter P. Paulinus Hase O.F.M., den Z.E. heer Frank, directeur van het semi narie Rijsenburg, Pater Verwilst, O.P., den HE. heer Thielcn, Deken van Venray, Pater mr. E. van der Helm O.F.M., Rector van het Gymnasium en Pater Eliseus Bruning Ó.F.M De voorzitter drukte in zijn ope ningsrede zijn groote vreugde uit over het feit, dat eindelijk weer eens op Nederlandschen bodem de Litur gische Week gehouden weid (dit is de 2e maal van alle 17 Liturg Weken 1)zijn groote vreugde ook over de buitengewone opkomst der deelnemers. Allen werd een hartelijk welkom toegeroepen, vooral ook den Vlaamschen broeders, met nog een extra uitbundige verwelkoming voor de 5 paters Benedictijnen, die aan wezig waren. Rond vijf uur beklom de eerste spreker, prof. Dondeyne, sinds een week hoogleeraar van Leuven, het podium. Hij gaf de algemeene in leiding op het hoofdthema dezer Liturgische Weck: Levenswijding door de Liturgie. In een heerlijk- sappig Vlaamsch. voor iedereen ver staaDbaar, in een eenvoudigen maar glashelderen betoogtrant, gaf de ge leerde spr. eerst een korte verklaring van de beide begrippen Levens wijding en Liturgie. Op meesterlijke wijze werd vervol gens aangetoond hoe dit alles bij de verschillende Sacramenten verwezen lijkt werd. Hierna gaf pater Eliseus een prac- tische zangles, waarin de completen en de gezamenlijke zangen van den volgenden dag werden ingeoefend. Na het avondmaal werd met een simpel woord van den voorzitter de tentoonstelling geopend. De Tweede dag. Dinsdag de tweede dag werd be gonnen met een plechtige Hoogmis in de Paterskerk waarbij de gezan gen werden uitgevoerd onder leiding van Pater Dr. Bruning. De orgel bespeling geschiedde door Pater Lohuis, terwijl de H. Mis werd opgedragen door den zeereerw. Pater Hasebroek, sub-Prov. der Francis- caansche Orde. Na de Hoogmis werd de eerste lezicg gehouden door Dr. Jos. Teulings, Prof. aan het Groot Seminarie te Laren over het Doopsel de eerste liturgische levenswijding, terwijl de volgende lezing gehouden werd door D. Willibrordus Lampe O.F.M. over de Opheffing der H. Hostie in de middeleeuwen. In den namiddag trad als spreekster op Mevr. Brom uit Nijmegen over Levenswijding door bet Nederl. Geest. Volkslied met demonstratie van deze liederen uitgevoerd door het kinderkoor van Winssen. 's Avonds bad een muziekuitvoering plaats door Venray's Kerkkoor en de»Oratoriumvereeniging. Derde dag. Prompt 10 uur sprak Rector Jen- neskens in de aula over: De litur gische opvoeding onzer jeugd. Na deze leziDg werd door velen een bezoek gebracht aan de tentoon- stelling van kerkelijke en liturgische kunst, die is ondergebracht in de reeks keurige zalen van het gymnasium der paters Franciscanen. Voordat de tweede ochtendlezing aanving bereikte het congresbestuur het bericht, dat Z. Exc. Minister Dr. Deckers, te zamen met den heer Jan Poeis, Lid der Ged. Siaten van Limburg, de vergadering wenschte te bezoeken. Ook was de president van het Groot-Semii.arie te Brugge. Mgr. Callewaert, juist aangekomen. Mgr. Taskin van Warmond was reeds gearriveerd. Bij binnenkomst van den Minister van Defensie werd Z. Exc. begroet door den Voorzitter, P. Hase, waar bij zeer geestig herinnerd werd aan de werklieden aan den tempel te Jerusalem: die met de eene hand het zwaard en met de andere hand den bouwtruffel hanteerden. Zoo immers interesseert 2ich Mi mister Dekkers niet enkel voor de wapenen van iandsdefensie, maar evenzeer voor de wapenen des ge- loofs. De heer O vermeer, schoolhoofd te Nijmegen, sprak over „Liturgisch Mishooren van kinderen." Spreker wil de vraag beantwoor den hoe moeten we het kind op voeden, zoodat het zich niet verveelt in de Mis. Eerst sinds de Communie- decreten van Paus Pias X i* men er aan gaan denken, speciale Missen op te dragen voor kinderen. Spr. begon vast te stellen, dat de feitelijke instructie over de Mis door den priester moet geschieden. De onderwijzer werke slechts door zijn voorbeeld: het is reeds van groote waarde, wanneer de onderwijzers steeds en met eerbied bij de kinder mis aanwezig zijn. De priester leide dus: liefst vanaf den preekstoel of achter de kinderen. Vóór Minister Dekkers de ver gadering verliet sprak hij een fijn en raak woord tot de vergaderden. De vele Vlamingen kregen nog een spzcialen groet, ter aanmoediging om de cultureele banden tusscben de twee broedervolken steeds nauwer aan te halen. Om 3 uur hield Pater Eliseus Biuning een causerie over „levens wijding door ons Nederlandsch Kerstlied met demonstratie door het koor der Fraters.

Peel en Maas | 1933 | | pagina 1