JAlFONqft
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Liturgische Dag voor het
Bisdom Roermond
Q0RDEB1C
Dit nummer bestaat
uit TWEE biaden.
Het leven wordt
duurder.
Zorg.
Uit het Buitenland
Ons Weekpraatje.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 19 Augustus 1933
Vier en vijftigste Jaargang No. 33
EEL EN MAA
(MANUFACTUREN!
BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER AuVRHTENTlEN: 18 regels 60 cent, elke regel meer 7'.i et.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van KI li MA VAN DEN MUNUKHOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
te VENRAY op Donderdag 24 Augustus.
Nog eenige laatste woorden omtrent den a.s. Llturgischen Dag
In alle bisdommen van Nederland bestaat een vereeniging, welke tot
doel heeft de verspreiding van kennis omtrent de Liturgie of H. Eere-
dienst der Kerk en de bevordering van het liturgische, kerkelijke leven.
Die vereeniging tracht dat doel te bereiken o.a. door het houden van
zoogenaamde Liturgische dagen in de voornaamste plaatsen van het
bisdom. Tot nog toe zijn die Liturgische dagen gehouden te Roermond,
Heerlen, Sittard, Weert en Venlo. We zijn nu naar het Noorden ge
komen en het lag voor de hand, dat bij gelegenheid der XVIIe Nederl.
Lit. Week te Venray óók tegelijk daar de Liturgische Dag zou worden
gehouden.
Waarin zulk een Liturgische Dag bestaat, wat er gedaan wordt, hoe
hij werkt ik geloof, dat ik dat niet meer behoef uiteen te zetten. De
artikeltjes in Peel en Maas, de „aanplakbrieven" welke U het programma
uitvoerig vermelden, enz. geven daaromtrent inlichtingen genoeg. Ik geloof
gerust te mogen zeggen, dat nog wel geen enkele Liturgische Dag zoo
goed is voorbereid als die, welke we a.s. Donderdag in ons goede
Venray zullen hebben. En we hebben ook nog op geen enkele Litur
gische dag zulk een plechtige Hoogdienst gehad, ik zou zeggen, zulk een
echt en volop Liturgische Hoogdienst. De Opperherder van het
Bisdom zelf, die pontificeert, terwijl het volk zelf de Misgezangen zal
zingen. Wel het schoonste ideaal van Liturgisch leven, dat hier werkelijk
heid wordt 1
Een woordje van opwekking voor de pontificale Hoogmis en tot bij
woning der vergaderingen, vooral de algemeene Volksvergadering om 8
uur in het Patronaat, zal dan ook wel overbodig zijn. Waar het Ven-
raysche volk den weg kent naar het Patronaat tot het bijwonen der
Volksontwikkelingsavonden, zal ook deze „Volksontwikkelingsavond''
niet onbezocht blijven en waar het Venraysche volk den weg kent naar
de Ker.c, zal ook dat Pontificaal H. Misoffer schoone vrucht van de
Misweek 1 meegezongen, meegebeden en mee-opgedragen worden tot
bloei van het kerkelijk-godsdieostig leven.
Zelfs in onzen moderne tijd ligt daarin nog altijd de ziel van alle actie 1
JOZEF POELS,
Kap. Weert.
Secretaris der Lit. Vereeniging.
0. L. Vrouw Behoudenis
der Kranken, Oostrum.
De loonen moesten omlaag en de
prijzen der producten, dan zou
alles beter worden. De loonen zijn
omlaag gegaan en de prijzen der
producten ook, veel sneller zelfs,
voor wat die prijzen betreft, dan
het tempo, hetwelk men gewenscht
had. De economische conjunctuur
hielp n.l. een handje meedoor
onderconsumptie of overproductie
laten we het hier nu maar niet
probeeren uit te zoeken daalden
de prijzen tot een stuk beneden kost
prijzen. Lage loonen en lage prijzen
hebben ons niet kunnen helpenin
de crisis trad geen enkele gunstige
wijziging in.
Integendeel. De te lage prijzen
maakten elke normale bedrijfsvoering
onmogelijk. Waar de regeering niet
hielp, stortte elke bedrijfsorganisatie
ineen. Om de bedrijven op pooten
te houden was zooveel geld benoo-
digd, dat we, d.i. dz staat, een der
gelijke steun verleening niet laog meer
zou kunnen vol houden. Daarom
moeten de prijzen nu weer omhoog.
De regeering heeft dat zeer terecht
ingezien en ze handelt er naar.
Waar een normale prijsstelling geen
kwestie van vraag en aanbod meer
zijn kan, daar is de regeering kunst
matig prijsregelend moeten gaan op
treden. Het begin ervan is er. De
rundveestapel zal worden beperkt en
dezer dagen worden maatregelen
afgekondigd, welke de graanprijzen
op voor-oorlogsch peil zullen stellen.
Wat „te goedkoop'' van die artike
len wordt ingevoerd, zal eenvoudig
zoodanig worden belast, dat de
verkoopsprijzen aan de voor oorlog-
sche gelijk komen, Het opent een
beter verschiet voor onze landbou
wende bevolking, maur het leven
in het algemeen zal duurder worden.
Speciaal de prijs van het graan
voer voor vee wordt omhoog ge
bracht. Varkens b.v. zullen weer
duurder gevoerd moeten gaan wor
den en .,ok de kippen gaan voor
een booger waarde oppikken. Wie
varkens houden echter of pluimvee,
beoefenen een in crisistijd noodlijdend
bedrijf, hetwelk nu reeds door de
regeeriog geholpen wordt. Het spreekt
derhalve vanzelf, dat die bedrijven
de nieuwe kosten niet kunnen dra
gen de regeering moet „bijspringen"
en dat zal naar de nieuw gevolgde
lijn niet wezen met rijkscontanten,
maar met een geforceerde prijsstel
ling voor vleesch, eieren enz. Het
een hangt aan het ander. Onbillijk
is dat alles niet, waot een bedrijf
moet rendabel kunnen zijnde pro
ducent heeft het recht om van den
consument betaling te vorderen van
den kostprijs van het product, waar
in eigen arbeidsloon behoort te zijn
verdisconteerd.
o
Maar nu komen we straks te
staan voor de noodzakelijke conse
quenties, wat de loonen betreft. Toen
de prijzen der producten omlaag
gingen, moesten ook de loonen naar
beneden. Daar was niets tegen, al
vochten de arbeiders bier en daar
om het behoud van hun loonpeil,
wat een volkomen menschelijke
reactie beteekent. Ze moesten het
verliezeD, omdat ze de conjunctuur
tegen zich hadden duizenden en
tienduizenden werkloozen, immers
snakten naar het werk, dat zij in
hun gram voor een oogenblik dreig
den te verwerpen.
Wanneer nu straks het idex-cijfer
gaat stijgen, dan zullen de arbeiders
zeer terecht ook weer het loon om
hoog willen hebben, maar de con
junctuur blijft voor hen nog even
noodlottig als ze was. De strijd zal
er slechts te verbitterder door wor
den.
Dal alles is in staat om ons met
zorg te vervullen. De regeering heeft
gelijk, dat ze het prijspeil omhoog
voert, opdat ook de boer en de
producent in het algemeen weer de
waarde, zijn kosten en zijn loon,
krijgt betaald. Zoo iets mochten
we verwachten van een regeering,
welke uit krachtige persoonlijkheden
bestaat en een groote meerderheid
van het parlement achter zich heeft.
Diezelfde regeering zij echter in
overweging gegeven, dat ze mede
door dwangmaatregelen ook den
arbeider aan zijn loon helpt. We
voorzien anders een hardnekkigen en
hopeloozen strijd tusschen werk
nemers en werkgevers, waarin de
eersten de tijdsomstandigheden sterk
tegen zich hebben.
Stakingen moeten worden verme
den. De regeering, welke uitmaakt,
hoe de prijzen behooren te wezen,
zal ook hebben te decreteeren, hoe
hoog de loonen moeten zijn in ver
band met het gewijzigde index-cijfer
voor kosten van levensonderhoud.
Alleen op die wijze zal de sociale
vrede verzekerd wezen.
Het zou geenszins iets nieuws be
teekenen, wanneer de regeering sta
kingen en uitsluitingen verbood,
maar daarnaast ook het loonpeil
regelde. Voorzieningen in dien zin
zijn niet alleen in Duitschland ge
nomen, maar ook in de Ver. Staten
en zelfs in Denemarken, waar de
beginselen der democratie overigens
nog op onverdachte wijze worden
gehandhaafd.
Er is bijna geen meDSch, die niet
even zucht, als hij aan zijn levens
zorgen denkt. Onder zorgen gaan we
nu eenmaal, helaas niet alleen spreek
woordelijk, gebukt. Zorg voor ons
dage'ijksch brood, voor onze gezond
heid, voor eigen en der kinderen toe
komst, zorgen voor de zaak, zorgen
voor 's werelds lot en wat al niet
meer. Tellen doen we onze zorgen
allemaal, zelfs degenen, van wie we
zeggen, dat ze er maar op los leven,
„als God in Frankrijk."
Zorgen maken het leven ze geven
er doel aan en we zouden er dus
niet buiten kunnen. Vaak echter
kunnen zorgen drukken en sommige
gaan aan hun zorgen ten onder. Allen
menschen zijn zorgen als een last
opgelegd geworden, maar het zijn
lasten, welke ons toch óók vreugde
en schoonheid in het leven kunnen
verschaffen, als we er maar méér in
weten te zoeken en te vinden dan
het drukkende alléén en we van tijd
tot tijd onze last naast ons weten
neer te leggen. Zorg is als zonne
schijn op een wandeling, welke we
op een stralenden zomerdag onder
nemen. Als we te ver gaao, dan
zouden we bezwijken onder de
zonnestralen, maar als we nu en dan
verpoozing zoeken in de schaduw,
dan zullen we telkens opnieuw door
de weldoende warmte worden ge
sterkt.
Met onze zorgen kunnen we op
tweeërlei wijzen verkeerd handeleD,
We kunnen ze voortdurend afschud'
den en doen, alsof ze niet bestaan.
Dan maken we ons z.g. zorgeloos.
In schijD. We zijn inderdaad niet
zonder, maar doen als ófwe trek
ken ons eenvoudig van onze levens
plichten niets aan. We leven dan
een oppervlakkig leventje van lucht
hart en treur-niet. maar ons leven is
voos, zonder inhoud, zonder gevoel
van verantwoordelijkheid en zonder
hooger inzicht.
Daartegenover staat het leven,
waarin alle zorgen onophoudelijk
zwaar worden geteld. Wie zulke
opvattingen hebben, zwoegen on-
□oodig zwaar en bemoeilijken bun
levensweg door het opwerpen van
kunstmatige hindernissen. We moeten
ons van tijd tot tijd een oogenblik
van onze zorgen weten los te maken,
opdat we kracht en sterkte opdoen
om onze lasten verder te dragen
Daardoor leeren we die lasten ook
juist te beoordeelen. Wie altijd en
overal zijn zorgen meesleept, groeit
er tenslotte mee samen. Dat is het
doel niet van de lasten, welke den
mensch zijn opgelegd.
Er zijn menschen. die zich zoo
vertrouwd hebben gemaakt met hun
zorgen, dat ze zelfs vergeten om ze
af te leggen, wanneer ze met hun
last hun doel hebben bereikt. Als
kinderen getrouwd zijn en zelfstandig
hebben leeren gaan, dan worden ze
soms nóg omringd met dezelfde
ouderzorgen van vroeger, wat noch
ten nutte der kinderen, noch ten
gerieve van vader of moeder kan
zijn. Anderen zwoegen tientallen jaren
voor een onbezorgden ouden dag en
als ze dien hebben, sparen ze zich
nóg het eten uit den mond uit
zorg. Omdat te zoigen een tweede
natuur is geworden.
Zorgen moeten we kunnen min
deren, wijzigen of zelfs afstellen
naar gewijzigde omstandigheden of
naar de eischen des tijds.
En nimmer moeten we onze zorgen
onredelijk zwaar tellen. We moeten
leven mét onze zorgen, maar we
mogen het leven niet aan onze zor
gen offeren. We behooren in het
leven ons best te doen, maar van
hetgeen het worden moet of ons
brengen zal, mogen we in bescheiden
heid óók wel iets overlaten aan de
Voorzienigheid.
Roemenië staakt de betalin
gen. Zal Engeland répres-
sailles treffen tegen de Duit-
sche scheepvaartmaatregelen
De uitzonderingstoestand
in Ierland afgekondigd. De
groote industrie bereidt Roose
velt moeilijkheden. Spanje
een sovjetrepubliek De
nieuwe regeering van Cuba
erkend. Gandhi vast.
Zooals vele particulieren gaan ook
meerdere regeeringen van landen het
erg gemoedelijk opnemen met haar
verplichtingen. Aan den Volkenbond
betalen ze de contributies niet meer,
tal van Europeesche crediteurstaten
hebben aan de Ver. Staten laten
weten, dat ze geen rente of aflossing
meer zulten betalen van de in oor
logstijd opgenomen leeningen
Duitschland kondigde een transfer-
moratorium af en nu heeft ook de
regeering van Roemenië een besluit
iu dien laatsten zin genomen. Rente
en aflossing van buitenlandscbe
schulden zullen op Roemeensche
banken in Roemeensche munt wor
den gestort, maar het geld mag de
grens niet overgebracht worden.
Voor vele honderden millioenen aan
Hollandsch kapitaal zitten aldus in
Duitschland vast en daar komen nu
weer tientallen millioenen bij, die
Nederlanders in Roemenië belegden.
Wij krijgen de klappen wel van
alle kanten, klappen, welke alleng
meer en meer onze handelsbalans
ongunstig beinvloeden. En onder-
tusschen blijken we maar huiverig
om tegenmaatregelen te nemen, be
vreesd als we zijn, dat men dat in
het buitenland wel eens als een on
vriendelijk gebaar zou kunnen uit
leggen 1
Ia Engeland denkt men blijkbaar
anders. Daar is men zeer ontsticht
over de Duitsche transferbepaliogen
inzake de scheepvaart, welke neer
komen op een gebod aan de onder
danen o n als passagiers uitsluitend
vaD Duitsche scheepslijnen gebruik
te maken. In Londen heeft men
duidelijk te verstaan gegeven, dat
zulks tot repressailles zal leiden, o.a,
wellicht ook tot een verbod voor
Duitsche schepen om Engelsche
havens aan te doen. Nog maar
nauwelijks had men in Berlijn de
dreiging gevoeld, of daar werd ver
klaard, dat de transferbepalingen in
Engeland vermoedelijk niet goed
begrepen zijn en dat de regeering
in Berlijn bovendien reeds eigener
beweging tot het aanbrengen van
eenig noodig gebleken correcties
was overgegaan
In Ierland gaat de regeering van
De Valera, de man. die overigens
zelfs nooit geen geweldmiddelen ii
zijn los van-Engelaod-beweging heeft
gesmaad, scherpe maatregelen nemen
om de wonderbaarlijk snel gegroeide
fascistische beweging der blauw-
hemden te onderdrukken. Een speciaal
Hooggerechtshof is ingesteld, hetwelk
politieke en militaire vergrijpen tegen
den staat zal oordeelen en ook dood
vonnissen zal mogen uitspreken.
Over heel het laad zai een razzia
door middel van huiszoekingen naar
wapens worden gehoudeD. De leider
der blauwhemden, O-Duffy, zal
zich met zijn onder-commandanten
vermoedelijk weldra in arrest bevin
den. Het zal een zware krachtproef
worden in Ierland.
Roosevelt ondervindt in zijn s'rijd
voor korter arbeidsduur en hooger
loonen meer verzet, dan oorspronke
lijk kon worden vermoed, toen tien
duizenden industrieelen zijn arbeids-
charter spontaan aanvaardden. Het
blijken juist de groote basis-indus-
triëu petroleum, staal, kolen
te zijn, welke het arbeids charter als
den ondergang van de ondernemin
gen beschouwen en het dus weigeren
te aanvaarden.
In de kleedingindustrie dreigen 60
duizend werknemers in staking te
gaan, eveneens omdat het arbeid
charter door de bedrijfsvoeringen
niet werd aanvaard. Door een in te
stellen Oppersten Raad van Herstel
wil Roosevelt nu met de groot-in
dustrie laten bemiddelen.
De socialistische Spaansche minister
Largo Caballero heeft in een rede
gemeend zijn volgelingen te moeten
geruststellen met de mededeeling, dat
hij als minister nog rooder is ge
worden dan rood en in de regeering
zijn socialistischen wil zal laten
gelden. Hij beweerde rechtstreeks
te zullen aansturen op een dictatuur
van het proletariaat en noemde de
omstandigheden in Spanje op het
oogenblik even gunstig, als die in
Rusland waren, toen de bolsjewis
tische republiek er werd gesticht.
Op Cuba is de rust hersteld na
de verdrijving van president Machado
en de bevestiging van het bewind
van den voorloopigen president
Cespedes. De bevolking van de
hoofdstad Havanna echter heeft
eerst op bloedige wijze wraak ge
nomen op de leiders van Machado's
aanhang en op diens geheime
politieke politie, van welke vele
leden werden gelyncht. De onrust
is teDslotte door militairen op
bloedige wijze onderdrukt; er moeten
een paar honderd dooden zijn ge
vallen tijdens Cuba's jongste revolutie.
Gandbi, de Britscb-Iodiscbe leider
der onafhankelijkheidsbeweging, is
weer een hongerstaking begonnen,
ditmaal tot den dood. Dat is een
zaak van beteekenis. voor Gandhi,
voor Britsch Indië en voor de
wereldgeschiedenis.
Als Gandhi zich inderdaad geheel
zou offeren voor zijn ideaal, dan zou
dat de Britsch-Indiscbe onafhanke
lijkheidsbeweging inderdaad sterk
stimuleeren, omdat hij voor de in-
heeaischen daar méér is dan een
heilige, een verlosser, een Messias.
De doode, zich geofferd hebbende
Gandhi zou nog meer invloed blij
ken te bezitten, dan de levende.
Intusschen krijgen we sterk den
indruk, dat Gandbi middels zijn
hongerstaking slechts iets poogt af
te dwingen. Het bevalt hem blijk
baar niet, dat hij als gewoon ge
vangene wordt behandeld en vanuit
zijn gedwongen verblijf niet meer als
vroeger zijn beweging, al ware het
maar ter verheffing van de paria's,
kan blijven leiden. Straks zal er
misschien geschipperd worden...
De regeeriDg heeft een ontwerp-
UDiformverbod ingediend, maar krijgt
in de pers en in andere uiringen van
de publieke opinie toch de schuld,
dat iets als een opmarsch der Neder-
landsche, in Duitschland woonachtige
nationaal socialisten, naar Nijmegen
heeft kunnen passeeren. Hoe is het
mogelijk heet het, dat de regeering
een dergelijke betoogiDg duldt?
Tja-a-a.. We weten nu toch allen
wel, dat het ontwerp-uniformverbod
er is, maar de regeeriDg kan het
toch moeilijk verhelpen, dat ons
parlement momenteel als zooveel
andere nuttige instituten haar vacantie
geniet en er dus nog geen kans is,
dat het ontwerp tot wet wordt ver
heven. Ons dunkt, dat de nationaal
socialist:sche betooging in Nijmegen
van Nederlanders uit Duitschland
prachtig op tijd kwam om de nood
zakelijkheid van het wetsontwerp te
demonstreeren. Nog zoo'n manifes
tatie en onze parlementariërs zouden
in staat zijn om vervroegd van
vacantie terug te komen, teneinde de
aanneming en inwerkingtreding van
het uniformverbod te verhaasten.
't Is overigens merkwaardig, zoo'n
vrees als er teD onzent voor het
voortschrijden van de fascistische
gedachte bestaat. Die vrees is ge
heel in strijd met de luchthartigheid
waarmee vaak over de mogelijkheid
van een fascistische triomf in ons
land wordt geoordeeld. Ons volk
heet er te nuchter voor, te onont
vankelijk, te vrijheidslievend, te zeer
gehecht aan de democratische be
ginselen. Maar dezelfden, die al die
dingen beweren, kruipen in hun
schulp, wanneer ergens een groepje
fascisten demonstreert, of 2e stellen
zich tegen zoo'n kleine demonstratie
teweer, alsof het oogenblikkelijk
belang der natie er mede ware
gemoeid.
Wij voor ons, we zien het fascisme
als een werkelijk gevaar, alle per
soonlijke belangen en beginselen
buiten beschouwing gelaten. Als
een gevaar zien we het voor onze
huidige staatsinstelling en voor de
politieke en geestelijke vrijheid,
zooals we die sedert tientallen jaren
allengs meer hebben leeren waar-
deeren. Wij gelooven niet, dat ons
volk te nuchter enz. is om daarin
een natuurlijke pantsering tegen de
fascistische gedachte te vinden.
Dat bewijst juist het optreden van
de Nederlanders in Duitschland.
Het overgroote deel hunner is op
het oogenblik even Hitleriaansch af
gestemd als de Duitscbers zelve.
Er zijn er natuurlijk, die om den
broode doen van als-of, maar de
meesten dat is althans onze in
druk zijn nationaal-socialist met
hart en ziel, gevangen als ze zijn in
den suggereerenden ban van hun
omgeving. Dat bewijst de sponta
niteit van hun fascistische (nationaal-
socialistische) organisatie en de be
geestering, waarmee ze zich werpen
op de vervulling van hun roeping
om het oude vaderland voor hun
nieuw-verworven en aangehangen
ideecn te wiDnen. Door middel o.a.
van hun propagandistischen inval
van j.l. Zaterdagavond in Nijmegen.
Ook de Nederlanders zijn in het
algemeen van een gemiddelde intel
lectualiteit en kracht van persoonlijk
heid. Zij ontkomen niet aan de
suggestie van een nieuwe gedachte
welke in een belabberden tijd altijd
de boop op iets beters wekt.
Daarbij ondergaat de massa altijd
sterk den indruk van machtsvertoon.
Wij, Nederlanders, hebben als
goede vaderlanders altijd gesmaald
op onze militaire macht.
Zoo'n militaire macht van eDkele
tienduizenden soldaten beteekent
immers nietsMaar als diezelfde
menschen, die dat beweren, toevallig
eens een troep van 500 soldaten
zien passeeren, dan raken ze onder
den indruk van zoo'n macht.
Vooral als er muziek voorop gaat
In een goede Hollandscbe stad
laat een oproerig publiek zich door
geen politieagent intimideeren, maar
tien politieagenten worden voor
duizenden demonstranten een te
vreezen geweld en als daar de
stijgererde paarden van twee bereden
agenten bijkomen, dan wordt die
macht iets onweerstaanbaars en gaat
de massa scheldende en tegelijk
angstkreten slakende op den loop.
De fascistische gedachte achten
we zeer zeker, als een nieuwe
politieke vondst in crisistijd, een
gevaar voor onze politieke en
geestelijke vrijheid, vastgelegd in
onze staatsinstellingen, maar het
grootste gevaar schuilt o i. in het
onredelijk machtsvertoon der fascisten
in hun driestheid en in hun uniformen
Het te wachten uniformverbod zal
dat onredelijke machtsvertoon onder
drukken. Voor de afkondiging er
van, moeten we alleen eenig geduld
oefenen, 't is gauw September.
En overigens moeten we niet door
een overdreven vrees, of door het
uiten van een overdreven haat. de
beteekenis van het fascisme in ons
land zelf helpen vergrooten. Al die
menschen, die scheldend en tierend
soms ook mishandelend rood
een groepje fascistische colporteurs
samendrommen, helpen slechts mee
om de beteekenis van wat die
jongelui ondernemen, buitensporig te
verhoogen. En bovendien wekken
ze sympathiën voor de onder een
overmacht lijdende minderheid bij
lieden, die anders voor de ideeën
dier miuderheid nimmer eenig gevoel
zouden krijgen.
Het bloed der martelaren is „altijd
het zaad der kerk geweest.
Wat hier geldt voor religieuse
actie, is ook een waarheid iu de
politieke beweging. De sociaal
democraten mogen dat mede be
deaken. In „Het Volksblad" vinden
we telkens berichtjes als het onder
staande uit het nummer van 15
Augustus
„Ook Veenendaal heeft bezoek
gehad van een aantal Mussert-
maanen uit Utrecht. Erg glorieus
was het bedoek evenwel niet. Bij
de colportage van pamfletten
kregen Je heeren door het op-
driogen van het publiek het zoo
benauwd, dat een goed heenkomen
weid gezocht in het hotel „de
Haas". Wij verwachten binnen
kort een nieuw bezoek van deze
„hazenharten", doch raden onzen
menschen aan, geen onbezonnen
diDgen te doen. doch op waardige
wijze hun afkeer te demonstreeren.
De socialisten moesten eens na-
gaao, of zij het een waardige
wijze van demonstreeren hebben ge
vonden, toen 20—30 jaar geleden
massa's menschen hun colporteurs in
de stad achtervolgden met hun „weg
met de socialen" en of die demon
stranten daarmee den groei van het
socialisme hebben tegengehouden.
Moeten nu weer terwille nog
wel van onze politieke vrijheid en
der democratie middelen worden
te baat genomen, die in den ouden
tijd zoo ondeugdelijk zijn gebleken?
De beste wijze om afkeer te de-
moDStreeren is volstrekte negatie.
Als co'porteerende fascisten in de
straten alleen door hun geestverwan
ten werden opgemerkt, dan was het
Nederlandsche fascisme de dood in
den pot.
VENRAY. 19 Augustus 1933.
Schouw der Wuterlossingen.
We herinneren er belanghebbenden
aan. dat a.s. Maandag en de geheele
week de schouw der waterlossingen
in deze gemeente gehouden wordt.
Wil men onkosten voorkomen,
dan dient gezorgd te worden, dat
alles in orde is
Zondag werd onder de man
nen der H. Familie alhier de tweede
serie uitgeloot voor eeu vrije reis
naar Rome. Ditmaal was de Heer
Hubert Camps aan de Heide de ae-
lukkige
Op het Zondag te Venlo
gehouden Ruiterfeest behaalde de
Heet G. Geurts, Nieuwhuij, alhier,
twee eerste prijzen n.l. le prijs
draven lichte paarden en le prijs
mooist gaaude paard aangespannen.