Tweed© Blad van „PEIL El MAAS" Arbeidsbelangen. FEUILLETON. De ondergang der Bokruiters. Rond de boerderij Zaterdag 10 Juni 1933 Vier en vijftigste Jaargang No. 23 Verantwoordelijkheid. In de R. K. Transportarbeider treffen we een zeer behartenswaardig artikel aan, van welks inhoud onze leiders en propagandisten, maar ook de leden der standsorganisatie goed zullen doen, kennis te nemen. Groot is de invloed onzer propa gandisten op de massa. Groot is ook het vertrouwen der arbeiders in hun beweging. Onze organisaties gaven aan de werklieden een menschwaardig be slaan en in een tijd van ongehoorde crisis behielden zij, en zij alleen, 'n levensbestaan voor de werkloozen. Dat is thans de werkelijkheid en zal het blijven. Meer willen wij Wij willen den arbeider teu eeuwig levensbestaan verzekeren. Wij zijn katholieke werklieden en daar gaan wij fier op. Adel verplicht. 't Doel dat wij nastreven is de zoo hoog mogelijke ontwikkeling van lichamelijk, geestelijk en stoffe lijk welzijn onzer leden maar de zedelijke vorming der leden moet altijd het voornaamste blijven. Hoe staat het met de zedelijke vorming onzer leden Kennen zij God in al Zijn goed heid, grootheid en macht, is God voor hen een vage naam of een heerlijke werkelijkheid Gelooven zij vastelijk in al wat door Hem werd geopenbaard en wat de H. Kerk ons voorhoudt te gelooven Hopen ze dat God hun zal geven door Jezus Christus vergiffenis van hun zonden, genade om wel te leven en hiernamaals het eeuwig leven Weten zij wat ze moeten doen om hun ziel, die misschien werke loos is, te ondersteunen ter eeuwige zaligheid voor te bereiden Doen zij het noodige om met bij zondere zorg zichzelf te beschermen tegenover verkeerde theorieëo en de veelvuldige verleidiog, door leugen en bespotting rondom hen kwistig rondgestrooid Worden ze opgewekt tot den dienst van God en geest van Gods vrucht Leeren ze eerbied en liefde ver krijgen jegens de H. Kerk, wie ze als eene Moeder het leven hunner ziel te danken hebben en al wat de christelijke beschaving aan de maat schappij en het huisgezin heeft ge_, schonken Ontvangen onze leden dikwijls de H. Sacramenten, zoo hoogst noodig voor hun herleving en hoogste ge- luk Worden onze werkliedenorganisa ties zoo ingericht en zoo bestuurd Gaan wij uit van God... om onze leden naar God... te brengen Geven wij hun aldus de bpste hulp en hoogste ondersteuning Het volk zelf wil hooger. Het volk wil met en boven stof felijke welvaart, sterke, heldere, verheven gedachten. Het volk vraagt naar de eenvou dig volle waarheid van het leven. Het volk wacht op hoogstaande menschen, die innerlijke kracht en zielegrootheid kunnen meedeelen. Allen, die thans leiding hebben te geven, zij het in nog zulk een be perkten kring, dienen hun verant woordelijkheid in te zien. 't Is een zware taak en een gtoot geluk. Hun invloed en vertrouwen, die zij door noest werken bij de massa hebben verworven, moet nu bijzon der aangewend worden om aan deze werklieden het beste te geven wat Een zonderlinge Historie. Naar het Duitsch. 11 In de voorkamer trof Annette haar moeder, die zeer bleek was en met neergeslagen oogen en gevouwen handen op de sofa zat. Vergetend, wat haar eigen hart ten zeerste ontroerd had, snelde zij dadelijk naar haar moeder, greep haar beide handen, viel voor haar op de knieën en smeekte haar te zeggen, wat er gebeurd was. Bokelmann, die met gefronsd voorhoofd in groole opwinding in de kamer op en neer stapte, nam de taak op zich om haar te ver klaren, wat er was voorgevallen Hij zeide, dat de p'olitie de mede- deeling had ontvangen, dat er ge tracht zou worden in te breken bij den rentmeester Riedenburg. Daar men alle reden had om aan te nemen, dal de misdadigers tot de groote rooversbende behoorde, die de geheele streek tusschen Her- togenrade en Maastricht onveilig maakte, was het de politie er om te doen geweest, den inbreker zelf op heeterdaad te betrappen. Helaas zij kunnen God met al zijn gaven. Zedelijke opleiding der leden is daarvoor het voornaamste. Daarom moeten wij ons volk leeren gelooven, hopen, beminnen, bidden, gehoor zamen, genadea ontvangen. In dien zin dienen onze organisaties bestuurd en geleid te worden. Godsdienstige vorming onzer pro pagandisten. Eens worden zij allen ter verant woording geroepen. Dc beteekenis van den landbouw in dc maatschappij. II. Om de beteekenis, de onontbeer lijkheid van den landbouw, die'onze moderne wereld bijna niet meer ziet, duidelijk voor te stellen, is bijna on begonnen werk. Dit komt omdat men om 't economisch leven te leeren be grijpen niet de agrarische poort is doorgegaan, door Dr. Daviel ge noemd. Door de vernuftige .werkiog der techniek ondergaan de producten, zoowel van landbouw als de delf stoffen, zoodanige veranderingen en worden op zoo velerlei wijze in dienst gesteld voor 't gemak en de veraan genaming van den mensch, dat zij niets meer gemeen hebben met de grondstoffen, waaruit zij werden ver vaardigd. De gebruiker staat zóó ver af van den oorsprong der producten, dat hij deze a.h.w. niet meer ziet. Daarbij heeft het geld, waarvoor men alles koopen kan. het laatste verband tusschen voortbrenger en verbruiker, verbroken. Men krijgt soms zelfs den indruk, dat velen meenen, dat het geld in zich de macht heeft van de al of niet be staansmogelijkheid der maatschappij. Dit is een wanbegrip, dat voert tot 't ook niet begrijpen van vele andere dingen. Denkt 't geld weg en het leven zou toch mogelijk zijn. Doch denkt den landbouw weg en t was spoedig met ons gedaan. Zonder geld zou men tot de ont dekking komen, dat alle producten, hetzij men naar de radio luistert, het zij men in de zachtveerende kussens van een auto, langs de wegen rent- of welke diensten van intelect of an derszins men ook bewijst, dat alles zou eenmaal geruild zijn geworden tegea producten uit den landbouw. Deze is de oorsprong van de eers te en noodzakelijkste levensvoor waarden \an de geheele maatschap pij. Dit behoeft wel niet nader te wor den aangeduid, want wie dit zou ontkennen, vergeet een jZeer eenvou dige waarheid, n.l. dat de mensch niet kan werken zonder te eten en dat de maatschappij niet kaD be slaan zonder arbeid. Daarom is de laDdbouw de grond- van 't economisch leven We zouden dit kunnen aantoonen door geheel het ingewikkelde pro ductie- en ruilingsproces te doorloo- pen, om dan telkens weer bij den landbouw terecht te komen. Maar ieder kan jdit voor zich zelf doen. Daarenboven is de waarde van den landbouw ook nog zoo kort. In 't begin heb ik in dit verband reeds de oorlogsjaren genoemd. Waren toen niet aller oogen op den landbouw gericht. Toen begreep iedereen dat al het overige geen of weinig waarde heeft en geen ware welvaart beteekeDt als de noodzakelijkste Dvensvoorwaar den, die alleen bij den landbouw lig gen, niet aanwezig zijn. Dit is nog niets veranderd, alleen voelt men het thans niet meer. Moglijk heb ik in 't oog der lezers was dit mislukt, daar de kerel te sterk en te snel was geweest. De diefstal was dus gelukt, zonder dat er ook maar een enkel gunstig resultaat voor de politie te boeken viel uit de zich hedenacht afge speelde gebeurtenissen. Bokelmann verzocht om deze mededeeling geheim te houden. Het publiek noest in den waan blijven, dat hij met de beide gerechtsdienaren en den heer Meisner toevallig voorbij het huis van den rent meester was gekomen. Misschien kon men nog een spoor van den inbreker ontdekken. En heeft hij al het geld nu meegenomen, dat vader opt zijn bureau bewaarde vroeg Annette haastig. Ja, uw moeder heeft mij den sleutel gegeven, de kast is met een valschen sleutel geopend en weer gesloten; men ziet niels van een inbraak. Er waren tweedui zend gulden in goudguldens en achthonderd gulden in Louis d'ors aanwezig. Ik vergoed al dat geld, dat spreekt natuurlijk vanzelf. Maar wie kan het dan toch geweest zijn riep Annette wan hopig uit. Ja, dat is voor mij een even groot raadsel als voor u, ant woordde Bokelmann. De dief moet reeds overdag of 's avonds hier in huis zijn binnen geslopen en zich tot middernacht schuil heb ben gehouden. Hij riep de dienstmaagd en be- wat lange algemeene beschouwingen gehouden, doch dit is noodig. Want wil men voor den landbouw strijden dan moet men ook ten volle van zij ne beteekenis doordrongen zijn. Die dat niet is, ziet al gauw in 't streven naar verbetering van den pcecairen toestand ten plattelande een kla.'sen- strijd, ten nadeele van andere bevol kingsgroepen, Op goede fundamenten kan men toch wel een slecht huis opbouwen, maar ook een goed. Doch op slechte fundamenten kan men wel een oogen- schijnlijk goede bovenbouw optrek ken, maar daardoor zal men zijn innerlijke zwakheid niet ongedaan kunnen maken. Van den anderen kant zou het ook getuigen van weinig maatschappelijk inzicht als men meen de, dat de economische bovenbouw der maatschappij in orde was als men t landbouwfuodament maar stevig maakt. Wa^t 'n fundament, van hoe vee! waarde ook, is toch nooit 't geheele gebouw, en elke verstevi ging van 't eerste komt niet steeds ten goede aan 't laatste. Daar is een grens en ook aan ons maatschappe lijk gebouw is een grens, omdat ons volksvermogen een grens heeft. Het gaat ook hiermee als met 't bouwen van een huis, waarvoor een zeker bedrag is uitgetrokken. Of dit nu veel is of weinig, of men een duur of goedkoop huis wil bouwen, altijd zal men de fundamenten in overeen stemming met den bovenbouw moe ten aanleggen. De verhoudingen moeten goed zijn 1 Ook landbouw alleen, hoe noodzakelijk economisch fundament ook, is thans niet voldoende meer de maatschappij is dat ontgloeid en het zou voor niemand een belang zijn daarnaar terug te keeren. Maar even dwaas, ja nog dwazer is het, te meenen dat, naaimate den stede lijke en industriëele bovenbouw uit gebreider en zwaarder wordt, 't landbouwfundament lichter kan zijn. En du het afzetgebied voor onze Industrie in 't buitenland ons groot- deels is ontvallen waar zal men straks de middelen vandaan halen om de noodige landbouwproducten wel in 't buitenland aan te schaffen? Zal het er juist nu niet op aankomen om zooveel mogelijk eigen volk van den eigen bodem te voeden Deze vraag is eigenlijk geen vraag meer en meer dan wonder is het, dat dit nog zoo weinig wordt ingeziendat onze landbouw en handelspolitiek nog steeds als het ware er opgericht is om zoo weinig mogelijk menschen van den eigen bodem te laten leven. Hoe dwaas dit is kunnen we niet beter dan met een eenvoudig voor beeld duidelijk maken. Als iemand een boerderijtje heeft, doch daarbij b.v. ook eene bakkerij en deze laatste geeft hem ongeveer een bestaan, dan behoeft hij Diet zoo nauw op zijn boerderij te letten, gesteld dat hij tevreden is met rond te komen. Hij kan dan de producten, die hij noodig heeft, ook elders koopen. Maar als de klandizie ver mindert en de winst kleiner wordt zal hij meer aan zijn boerenbedrijfje moeten gaan denken. En naarmate de gemeenschap zijne dienstenen producteD uit zijn indus triebedrijf (bakkerij) minder wil be talen, zal hij genoodzaakt zijn 't landbouwbedrijf intensiever te be werken om daaruit zooveel mogelijk de producten, die hij voor zijn huis houding noodig heeft te betrekken. Is dat voorheen niet bewezen toen elke dorpsvakmanook wat „boerde? Niet anders is het in de maat schappij, zij 't dan ook in meer in gewikkelden vorm. Omdat de eene bron van ons volksiokomen ver mindert of vervalt, zou 't toch dwaas zijn ook andere te laten vervallen. Voorzoover we niet meer voor- deelig met 't buitenland ruilen kunDen, moet ook de landbouw in aodere banen geleid eo ingericht worden op de eigen behoeften. En hoe meer hij in staat zal zijn in die eigen behoef ten te voorzien» des te voordeeliger zal het (gezien de omstandigheden) zijn, voor de geheele maatschappij. Als anderen niet of minder van ons koopen krijgen wij ook minder of geen geld om van anderen te koopen Nóch in 'n particulier, nóch in 'n Staatshuishouding (Wordt vervolgd). KERKVERVOLGING IN ALBANIË. gon een verhoor. Niemand had, nadat de rentmeester was ver trokken, de achterblijvenden een bezoek gebracht, behalve dan dr. Kirchhoff. Eenige andere personen die aan de deur gebeld hadden, waren niet binnen geweest. Bokelmann vroeg, of gedurende het korte oogenblik, dat de dok ter hier was geweest, de huisdeur weer gesloten was. Neen, dat was niet het geval geweest. Dan moet de schurk op den loer hebben gelegen en van deze gelegenheid geprofiteerd hebber., zeide Bokelmann. Maar wat baat het ons? Ik heb den kerel niet herkend. Zijn figuur was groot en forsch, zoo als men ze hier zooveel aantreft. Mijn eenige hoop berust nu nog hierop, dat de een of ander den dief herkend heeft, toen hij naar huis rende, 't Is waar het is een zeer zwakke hoop I La3l u den rentmeester maar in 't geheel geen bericht zenden, het zou hem maar verontrusten. Het geld ver goed ik. Ik heb geen kinderen en door mijn schuld is het verloren gegaan. We moeten Riedenburg zelfs voor den schrik vrijwaren. Ik denk, dat ik het bedrag der gestolen som overmorgen reeds zal kunnen bezorgen. Vermoede lijk zijn er bedragen van anderen bij inbegrepen? Stellig! zei mevrouw Rieden burg zuchtend, Wij hebben niet zooveel eigen vermogen. Als u het In de bladen heeft men kunnen lezeD, hoe ook het koninkrijk Albanië op het oogenblik z'n katholieke on derdanen vervolgt. Deze berichten waren tamelijk vaag en onvolledig, wat niet te verwonderen is, daar de Albaneesche regeering een strenge censuur toepast op alle poststukken en couranten. Toch is men er ia geslaagd aan een landgenoot in het buitenland juiste en interessante in lichtingen te verstrekken. Zie bier de werkelijke geschiedenis. Sedert Albanië van het Turksche juk is bevrijd nu ongeveer een jaar geleden genoten de katho lieken voliedige godsdienstige vrij heid. Het nieuwe ministerie echter, dat erg naar de atheistische kant overhelt, heeft deze vrijheid onrecht matig ontnomen. Ia April van dit jaar werd een wet ingediend om alle bijzondere scholen te sluiten. Deze wet kwam er door onder pressie van de regee ring, zonder dat aan de afgevaardig den de gelegenheid gegeven werd te interpelleeren en zich tegen het on rechtvaardig wetsvoorstel te ver zetten. De 22sten April werd de nieuwe wet door de koning be krachtigd en twee dagen later gaf de minister vaa opvoeding aan alle prefecturen telegrafisch het bevel den olgenden dag alle bijzondere scholen ie sluiten. De meer dan 3000 leer lingen, die werden opgevoed in de bloeiende scholen der Paters Fran ciscanen en Jezuiten eD Zusters Franciscanessen, werden eenvoudig gedwongen voortaande staatsscholen te bezoeken. Als reden voor deze ingrijpende maatregel gaf de regeering op be vordering der nationale eenheid en van het nationale gevoel. Nu is het waar, dat op de scholen der Jezuiten het onderwijzend per soneel in meerderheid Italiaanscb was; mast deze scholen hadden toch eeu bekend uitgesproken Dationaal karakter. Terwijl de Franciscaner- scholen half-officieel waren, een re- geeringsprogram hadden en Alba- neesch personeel, dat door de regeering werd gecontroleerd en ge subsidieerd. De katholieken evenwel begrepen heel goed, dat de eenige reden was; een pogiüg van den atheistischen minister van Onderwijs om katho lieke opvoeding in het koninkrijk totaal onmogelijk te maken. En men kan zich dan ook voorstellen, hoe deze onrechtvaardige handelwijze een oorzaak werd van veel recht vaardige verontwaardiging. Het Episcopaat, samengekomen te Scutari onder voorzitterschap van Mgr. Mjéda Aartsbisschop van Scutari, zond een gezamelijk krachtig protest naar de regeering. De genomen maatregel werd strijdig genoemd met de Grondwet en met het recht der Ouders, om te zorge voor de op voeding hunner kinderen. Er werd op gewezen, hoe de onrechtvaardige wet getuigde vaD grove ondankbaar heid, daar toch de getröffea scholen de eerste waren, die in het konink rijk werden opgericht en thans mid delpunten vormden van echte Alba neesche beschaving. Er volgden nog meer protestver- gaderingen. Doch in plaats van zich te matigen, ging de regeering over tot een daad, die in onze moderne 20ste eeuw ongeloofelijk schijnt. Onder voorwendsel, dat de katho lieken een opstand voorbereidden in het land. riep de regeering in het geheim de hoofden der Muzelmannen te samen en haalde hen over, onder toezegging van een belooniDg groot 300.000 francs, zich paraat te maken voor een andere verdediging van de „Din" d.i, voor een nieuwe heilige oorlog tegen de christelijke ongeloovigen. In de provincie Scutari (waar de meeste katholieken leven) werd nu de staat van beleg afgekondigd eD de oorlogswet vastgesteld. De buur staat Servië is toen gealarmeerd en heeft z'n grensleger versterkt. Tege lijkertijd werd de censuur nog stren ger doorgevoerd. De katholieken wijzen nu op het oogerijmde van deze verdachtmaking. Ze maken slechts een tiende deel der bevolking uit en zouden maat een klein getal ongewapende man nen kunnen stellen tegenover een tienvoudig grootere groep, welke degelijk uitgerust en klaar is voor een oorlog. Hun éénige wapenen zijn zede lijke pogingen ter verbetering en gebed. Daarom vragen zij de overige wereld zich met hen te willen ver eenigen in een aanhoudend vurig gebed voor het opbonden der ver volging en het herstel van den vrede in hun geliefd vaderland. de invoerrechten 70.000.000 de statistiekrechten 1 000.000 de accijns op zout 2.000.000 de accijns op geslacht 6.700.000 de accijns op suiker 52.900 000 invoerrecht zuidvruchten 800.000 de opcenten op den accijns op suiker 3.200.000 Totaal f 136.600.000 Daarbij komen als gevolg van ge nomen crisismaatregelen: uit hoofde van tarwe wet 10.500.000 crisiszuivelwet 60 000.000 crisisvarkenswet 40.000.000 wijziging tarwe wet 21.000.000 I&gtienfaD Mididiillnsia. Zoo kan liet niet langer Verban die dagen, waarop gij door pijn in uw rug en spieren, door urinestoornisseo, hoofdpijn eD duizeligheid, door afgematheid, ter neergeslagenheid en uitputting uw werk niet doen kunt. Deze ver schijnselen zijn dikwijls de eerste waarschuwingen van verzwakking der afscheidingsorganen. Van de gezondheid en kracht dezer organen hangt uw welzijn af. Zijn zij verzwakt, dan hoopen urine zuur en andere schadelijke stoffen zich op, welke rugpijn, spit, water zucht en blaasstoormssen veroor zaken. Herstel uw gezondheid door vanaf heden Foster's Rugpijn Pillen te gebruiken. Dit speciale middel werkt rechtstreeks op de betreffende orga nen, neemt de oorzaak weg van uw lijden, waardoor gij u weder spoedig flink en gezond zult voelen. .Foster's Rugpijn Pillen zijn verkr. bij alle drogisten eDZ. a f 1.—, f 1.75 en f 3,per doos.'' 27 ons tenminste zoudl kunnen voor schieten.... Daarover geen woord riep Bokelman. Ik zal mij van mijn schuld kwijten. En begeef u nu maar weer ter ruste en praat er niet verder over. Ik ben toevallig voorbij gekomen, vergeel u dat vooral niet. Zou mijnheer Meis ner wel in slaat zijn om mij te vergezellen Och, laat u hem toch hier 1 verzocht mevrouw Riedenburg, die weer wat op haar verhaal was gekomen. Hij heeft immers in zekeren zin zijn leven voor ons in de waagschaal gesteld 1 Annette wilde met dit verzoek haar instemming betuigen, doch de woorden bestierven haar op de lippen. Hij moet zelf maar beslissen zeide Bokelmann en begaf zich al naar de logeerkamer. Daar trof hij Festenralh reeds zittend op zijn bed aan. De kapi tein, die veel krachtiger sprak dan een half uur geleden, ver klaarde, dat hij direct met den rechter wilde vertrekken. In zijn eigen woning kon hij zich meer rust gunnen dan hier, waar er slechts vrouwen in huis waren, wie de zorg over hem toch in zekeren zin last moest veroorza ken. Bokelmann stemde hiermee in en desmeekbeden van de eveneens binnengetreden mevrouw Rieden burg bleven vruchteloos. De overheid en de groote gezinnen. Indirecte belastingen die zwaar drukken. Door het Hoofdbestuur van den Ned. R.K. Bond van Groote Gezin aen is het volgende adres gericht aan den Raad van Ministers. Het hooldbestuur heeft overwo gen, dat naar de gegevens over 1932 op het oogenblik ten laste van het levensmiddelenonderhoud der bevol king komen de volgende globaal genomen bedragen uit hoofde van Festenralh drukte haar hartelijk de hand en dankte haar voor haar goedheid. Zoodra ik weer beter ben, kom ik nog eens terug om u nogmaals mijn dank te betuigen zeide hij. Toen verliet hij het vertrek, gesteund op Bokelmann's arm. >p de gang 'zag hij Annet'.e in een deur staan. Zij leunde tegen een deurpost en zag zeer bleek. Goeden nacht, tot weerziens, zeide Festenralh bijna vroolijk en lachte het jonge meisje toe. Ik hoop, dat u nog een van mijn beste klanten zult worden. Wat een flink gebouwde knappe man zei mevrouw Rie denburg, toen de deur zich achter de drie mannen had gesloten. Voor eeu linnenhandelaar heeft hij wel een heel voornaam uiter lijk. Annette antwoordde niet; zij liet zicb, zoodra zij alleen was, op haar bed neervallen en ween de, tevreden, dat zij tenminste de onrust van haar hart onder het masker van schrik over de nach telijke gebeurtenissen kon verber gen. Hij was gekomen maar on der een vreemden naam, in het geheim en hij had den politie rechter vergezeld, om haar fami lie voor een diefstal te behoeden Wat moest dat beteekenen En kwam hij niet te laat? Vreugde en zware zorgeu drukten op haar Totaal f 131.000.000 Het Hoofdbestuur komt tot de conclusie, dat op het levensonder houd zoodoende door het Rijk langs indirecten weg een last is gelegd van in totaa' ongeveer 267 millioen dat is per hoofd der bevolking tot een bedrag van ongeveer f 33. Het springt in het oog. dat bij dezen stand van zaken de druk der indirecte lasten, in het bijzonder op de groote gezinoen onevenredig zwaar, compensatie vereischt, een compensatie, die tegenover het groot gezin niet enkel een zaak van bil lijkheid, maar zelfs van sociale :echtvaardigheid moet worden ge noemd. Het hoofdbestuur dringt er dan ook bij uwen Raad krachtig op aan zoodanige maatregelen te treffeD. die een gepaste compensatie voor de groote gezinnen dezer onevenre dig drukkende Indirecte lasten zullen vormen. Naar zijne meeniDg komt daarvoor allereerst in aanmerking een herzie ning van de herziening van de hef fing der RijksinkomsteDbelasting, welke niet alleen zal inhouden, een aanmerkelijke verbetering van den kinderaftrek, maar niet minder een billijker aftrek voor gehuwden tegen over ongehuwden. Een extra aftrek van f 200 tot f 300 voor gehuwden komt niet onbillijk voor. Daarnaast kan compensatie wor den gevonden in een Rijksregeling der schoolgelden, waarbij voor alle vormen van onderwijs, behoudens voor zoover dit noodzakelijk zou blijken het Hooger Onderwijs, als grondslag zal gelden het belastbaar inkomen voor de Rijksinkomstenbe lasting (d.i. na aftrek van den kin deraftrek) van het hoofd van het gezin, terwijl op den aanslag een reductie van telkens 5 pet. worde verleend voor ieder minderjarig kind dat betrokkene te zijnen laste heeft. Daainaast behoorden in de wet een of meer grondschalen voor de heffing te worden vastgesteld, voor zoover in verband met bevolkings sterkte en welvaartspeil der gemeen ten daartoe aanleiding zou blijken te bestaan, terwijl zou kunnen wor den overwogen of om bijzondere omstandigheden aan de gemeenten, onder goedkeuring van een hoogere instantie, het recht zou moeten wor - den gelaten tijdelijk opcenten op het schoolgeld te heffen. Verdere compensatie zou kunnen worden gevonden in een ruimere toepassing der bestaande bepalingen, waardoor de bouw van woningen voor groote gezinnen tot gematigde huurprijzen zou worden bevorderd, terwijl 't Hoofdbestuur het zou toe juichen om voor de hand liggende sociale redenen, wanneer ter vermij ding van woningblokken uitsluitend voor groote gezinnen, de regeering zou kunnen besluiten bij het ver strekken van credieten voor woning bouw aan bouwvereenigingen, de voorwaarde te stellen, dat in ieder blok, naar gebleken behoefte, een bepaald aantal woDiogen zal wordeu opgenomen, bestemd voor groote overvol gemoed. III Eenige dagen later zat Festen- ïath op zijn kamer bij de weduwe Mertens. Het was een van die behaaglijke, niet al te groote ka mers met oude, maar kunstig ge sneden meubelen, zooals men ze tegenwoordig nergens meer vindt, of het moest in den een of an deren uithoek van het land zijn, waar onze moderne cultuur met naar modern huisraad nog niet is doorgedrongen. Een zwaar gordijn scheidde een klein slaapvertrek van de woon kamer. Zindelijkheid, ja zelfs een zekere welgesteldheid sprak uit iedere bijzonderheid van het ver trek, want de weduwe Mertens was de echtgenoole van een be middeld koopman geweest, die plotseling buiten zijn schuld ver armd en van verdriet gestorven was. De weduwe woonde met haur kind, een knaap, in een armoedig vertrekje. Hier echter, in de an dere helft van haar woning, die zij, indien mogelijk, aan den een of anderen ongehuwden ambte naar of officier verhuurde, had zij de laatste overblijfselen van betere dagen bewaard en slechts zelden verliet degene, die dat ge deelte een tijdlang bewoond had, zonder leedwezen het vertrek. Ook het uitzicht was aardig. De

Peel en Maas | 1933 | | pagina 7