ijmm
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
JALfONtf*
fyöQWEEUGSTft
fYOOBDEEUGSTJ
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Roosevelt's Bood
schap.
Natuurboter en
margarine....
Binnenland.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 20 Mei 1933
Vier en vijftigste Jaargang No. 20
MANUFACTUREN ii
BLIJKEN
TOCH HET
EEL EN MAAS
MANUFACTUREN (i
BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER A,jVERTENHEN 1—S regels 60 cent, elke regel moer 7',. ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN DEN MUM'KHOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
0. L. Vrouw Behoudenis
der Kranken, Oostrum.
Het belang van president Roose
velt's Boodschap aan de Wereld,
gebracht op den vooravond van den
Volkenbonds- of Vredesdag, kan
niet gauw worden overschat. Roose
velt heeft zich tot tolk gemaakt va
's werelds vredesroep, van der
menschbeid afgrijzen van nieuw oor
logsgevaar. Roosevelt's Boodschap
is een hartekreetze vertegenwoor
digt zijn verlangen om den vrede
als een dwang op de volkeren te
drukken.
Zeker, het is maar weer een „Bood
schap", een „frase", gelijk Locarno
een frase was en gelijk slechts een
frase de eenige bezieling vormde
van het Kellogg-pact. En het voor
naamste in schijn het voornaauste
wat Roosevelt van de wereld
vraagt, is nog weer eens zoo'n frase
in een plechtige overeenkomst vast
te leggen, in een heilig non-agressie
pact, een ernstige overeenkomst om
elkaar niet aan te vallen.
Men zou dus geneigd zijn om te
constateeren, dat Roosevelt slechts
een nieuwe papieren belofte zou
toegevoegd willen zien aan dergelijke
voorgaande.
Maar dezen keer is er toch inder
daad méér, dan .dat alleen. En daar
om is er méér hoop op vrede en
allereerst op geleidelijke ontwape
ning.
Roosevelt, en met hem het volk
der Ver. Staten, hebben vermoedelijk
leeren inzien, dat de wereld te slecht
is. om zich door papieren beloften
alléén, gebonden te achten. De twee
oorlogvoerende partijen in Zuid-
Amerika. Paragay en Bolivia, zijn
immers Volkenbondsleden. De groote
mogendheden in Azië, die zoo bloe
dig hun „conflict uitvechten, zijn
Volkenbondsleden. En alle bedoelde
machten zijn door de plechtige on-
derteekening door hun regeerings
gemachtigden, van het Kellogg-pact,
gehouden om geen strijd tegen elkaar
te voeren. Maar ze doen het. Door
het Verdrag van Versailles zijn de
vroegere geallieerde mogendheden
gehouden om te ontwaperen. Maar
ze doen het niet. Duitschland mag
ingevolge hetzelfde Verdrag tot geen
herbewapening overgaan. Maar
Duitschland ontduikt de betreffende
bepalingen door haar herbewapening
met lichamelijke sportbeoefening te
camoufleeren.
De Ver. Staten hebben gemeend,
dat ze met de bevordering van plech
tige Vredestractaten op de goed
koopste wijze van den vredesplicht
af waren. Hier hebt jullie bet Kel-
log-pact, zoo heeft Uncle Sam tot
zijn Europeesche vrienden gezegd,
en wat je nu verder met elkaar
mocht hebben, dat moet je ook
onder elkaar maar uitmaken. Dat
juist echter, dreigt op vechten uit te
loopen
De Ver. Staten hebben eindelijk
beseft, dat ze niet afzijdig kunnen
blijven van het practische Vredes
werk, d.i.... aan hel geweld, dat
noodig is, om den .oorlog gebannen
te houden.
In Europa houden tegenstrijdige
belangen de volkeren in twee groe
pen verdeeld. De samenstelling der
groepen is niet altijd gelijk, maar
varieert met de ontwikkeling der
onderscheidene belangen. De groe-
pensterkte balanceert in evenwicht.
Zoo gauw één groep overweldigd
dreigt te worden, interesseert een
z.g. buitenstaande grootmacht, in
vele gevallen Engeland, zich voor
de zwakkere combinatie, niet uit
liefde of medelijden voor wat zwak
is, maar uit vrees voor de opkomst
van wat sterk wordt geacht. Dan is
het evenwicht er weer, maar elke
lichte verstoring daarvan, al zou ze
maar vermeend zijn, kan tot oorlogs
conflicten leiden.
In zulke omstandigheden moet er
een buiten-Europeesche grootmacht
wezen om met de macht van haar
geld en goed, van haar techniek en
menschenmateriaal de schaal der
Europeesche machtsverhoudingen in
den juisten stand te houden, d.w.z.
niet te doen overslaan naar links of
rechts, maar in het midden der ge
rechtigheid te houden.
De Ver. Staten hebben zich daad
werkelijk voor het behoud van den
Europeeschen Vrede en voor inter
nationale ontwapening geioteresseerd
Dat is het belang van Roosevelt's
joügste Boodschap.
Gelijk president Wilson eens 14
punten decreteerde voor het herstel
van den vrede in Europa, zoo
schreef Roosevelt ons thans 4 punten
voor ten behoeve van het behoud
van dien vrede.j
le. Ontwapeningsmaatregelen in
den geest van het plan-Mac Donald
2. Overeenstemming omtrent vol
gende etappes van ontwapening.
3. Zoolang over de volgende
etappes nog geen overeenstemming
is bereikt, mag de bewapeningsgrens
van de eerste etappe niet worden
overschreden. Op den ontwapenings
weg zij slechts één richting mogelijk
voorwaarts
t. Nogmaals sluiten de naties een
plechtig non-agressie-verdrag.
En dien kant moet het heen, zoo
liet Roosevelt aan de regeeringen
van 40 volkeren weten. De vrede
mag niet langer worden geofferd aan
kleinzielige en egoïstische poliiiek-
Roosevelt heeft voorts duidelijk
laten uitkomen, dat hij een afschaf-
fiag van alle aanvalswapens noodig
acht, dat de Ver. Staten in geen
herbewapening van Duitschland zul
len bewilligen en desnoods aan
het toepassen van sancties zullen
meedoen maar dat daarnaast
een geleidelijke ontwapening van de
andere grootmachten moet plaat3
vinden. De Ver. Staten zullen zich
in het algemeen daadwerkelijk in
teresseeren voor maatregelen, welke
genomen moeten worden tegen hen
die den vrede of de ontwapening
saboteeren.
Al zet Hitler in den Rijksdag nog
zoo n grooten mond op en al klet
teren de Fransche generaals nog zoo
met hun sabels. als Uncle Sam
in Washington krachtig genoeg met
zijn vuist op de vredestafel slaat,
dan klepperen Hitler's kaken in
Berlijn en dan ontvalt het krachtigste
wapen aan de vuist van den groot
sten Europeeschen veldheer.
Als de vrede er niet kan komen
door woorden, daa maar door strijd,
strijd, waarin vooral de economische
dwangmiddelen beteekenis zullen
hebben,
omdat de hooge boterprijs dwingt
tot het eten van het mengproduct en
omdat bet consumeeren van dat
mengproduct de waardeering van
het zuivere natuurproduct doet ver
minderen.
Het komt ons daarom juist en
billijk voor, dat de georganiseerde
zuivelboeren dezen toestand willen
beëindigen en in plaats van een
menging met 40 pet. margarine naast
een afslachting van een groot deel
van hun veestapel, een beperking
van de margarine-productie vragen
op 50 pet., waarnaast het werkelijk
overtollige vee zou kunnen worden
afgezet met steun van de overheid.
Dan blijven de bedrijven intact,
wordt de margarine weer bet aac-
vullend spijsvet en laten we onzen
waarde vollen veestapel ongeschonden
We moeten natuurlijk nooit uit
het oog verliezen, dat het hier gaat
over noodmaatregelen, die zoo spoe
dig mogelijk weer uit de wereld
moeten, maar ook niet spoediger dan
mogelijk is.
De toestand, dien de inzender in
de N. R. Ct, ontwikkelt, is zeer
zeker overt eokomstig de waarheid
Het kunstmatig duur maken der
natuurboter vermindert haar aftrek
en op vele tafels, waar ze vroeger
verscheen, zal ze niet terugkeeren.
Beider positie.
Vroeger hebben we uttvoerige
mededeelingen geplaatst over bezwa
ren van de margarine-industrie tegen
een booger percentage van vermen
ging harer productie met natuurboter.
Ia de N. R. Crt. lazen wij een
ingezonden stuk van R., die zich
evenzeer tegen deze menging kant,
maar uit een ander gezichtspunt. Hij
hoopt, dat de regeering zich zal
wachten verder te gaan op dezen weg
om van den veehouder te maken
eeu melkknecht van de margarine
industrie, Hij bespreekt dit nader als
volgt
Het is immers een feit, dat ei
zonder een crisis-zuivelwet, waarbij
we dus boterprijzen hadden gekregen
gelijk aan den wereldmarktprijs van
c.a. 50 ct. per kg. geen margarine
industrie meer mogelijk zou zija ge
weest, omdat dan eenieder deze
goedkoope natuurboter zou hebben
verkozen.
Het is dus een feit, dat de crisis-
zuivelwet de margarine-industrie
heeft gered, zelfs nog flink winst
gevend heeft gemaakt, terwijl ze de
veehouderij met verlies heeft laten
werken. Maar dat is niet het ergste
Gevaarlijker is het, dat de margarine
de grenzen van haar historische be
stemming (d.i. aanvulling der spijs-
vetten naast natuurboter) heeft over
schreden en thans door het mengge-
bod op de plaats der boter is gaan
zitten. In deze wettelijk gesanction-
neerde bevoorrechting van de mar
garine productie ligt een groot gevaar
voor den toekomstigen boterafzet,
Een Crisis kabinet.
Met de vormiDg van een nieuwe
regeering kunnen we hier in ons land
toch maar slecht opschieten, Er is
nu al weken aau gewerkt, zonder
resultaat.
In dit opzicht konden we wel een
beetje gebruiken van de voorkomend
heid, waarmede men in het buiten
land een regeeringscrisis oplost, zoo
als b.v. ia Frankrijk, waar men het
wel eens klaarspeelde in enkele
uren 1
Dr. Colijn doet nu al weken lang
zijn best, om ons land een regeering
te geven. Hij heeft gepoogd, een
regeering te vormen op breede basis
steunend op 5 partijen in het parle
ment, maar deze poging is totaal
mislukt.
Hij heeft thans aan H. M. de
KooiDging meegedeeld, niet geslaagd
te zijn in de vorming eener parle
mentaire regeering.
De Koningin heeft daarna de
voorzitters van de R K. en C H.
Kamerfracttes ontvangen en toen aan
Dr. Colijn een nieuwe opdracht ver
strekt en wel tot vorming van een
crisis-kabinet.
Moge hij hierin spoedig slagen.
De nieuwe regeeriog komt voor 'n
buitengewoon moeilijke taak te staan
Met het oog op 't enorme begroo
tingstekort circa 200 millioen
gulden zal hij op drastische wijze
moeten bezuinigen en we kunDen er
ons op voorbereiden, dat iedereen
nog wel enkele flnancieele veeren zal
moeteD laten. Als men dan ook maar
niet schroomt de flinke inkomens
eens goed aan te pakken ez den
bezem te halen door alle opstapeling
'van baaDtjes ea inkomens.
En wanneer de regeering ons dan
verlost van de onziooige figuur, dat
we nog mede f 5000 salaris moeten
betalen voor de communistische
Kamerleden, die de grondslagen van
den Staat ondergraven, dan zal het
grootste deel van het Nederlandsche
vol c achter haar staan eo meewerken
om ons land door den donkeren
crisis tunnel heen te helpen.
Corruptie, gaslucht etc.
Uit de Duitsche berichten konden
we enkele weken geleden een aparte
rubriek vullen, die tot titel kon heb
ben, de weinig welriekende woorden
die we hierboven schrevencorruptie
en gaslucht. Als dat allemaal waar
was, dan konden we veilig condu-
deeren, dat alle machthebbers en
gezagdragers en functionarissen van
bet oude regiem dieven en schurken
waren. Dat is natuurlijk overdreven,
maar vast staat, dat alom gaslucht
was waar te nemen.
Aan dat thema van corruptie wijdt
de N V.C. een scherp humoristisch
satyrisch artikeltje, waaraan we een
en ander ontleenen.
De grootste schurken zijn de
eokele heeren, die de wereld regeeren
door hun geldmanipulaties oftewel
goud- en gauwdieverij. Zij maken
heel de aarde ongelukkig. Toch wor
den deze bedriegers geëerd als de
knapste kapitalisten.
Hun voorbeeld werkt in alle lagen
der maatschappij door. Het gemeene
komt hier van boven af.
De machtigen der aarde in loge
en politiek maken 't hen mogelijk
hun gang te gaan. Ze worden er
natuurlijk niet voor betaald, zeggen
ze. Zuiver idealisme dwingt hen er
slechts toe. Het kan soms puren haat
tegen Christus en Zijne Kerk zijn.
Maar gewoonlijk varen zij er wel
en ter hel bij. Zou menig groot poli
ticus en hoog ambtenaar er zijn
welvaart en ondeischeidingen niet
aan te danken hebben?
Gelukkig zijn er ook andere, betere.
In ons land is 't niet zoo erg als
elders.
Doch ook hier beeft corruptie
plaats. Zou er hier geen enkel poli
ticus, ambtenaar of vrijgestelde zijn,
die te veel inkomsten op verschillende
manieren op elkaar stapelde
Gaslucht is trouweDS overal, m'n
vrinden, 't is maar de zaak ze te
vindeD.
De Algemeene Rekenkamer in In
donesië heeft er 'n goede neus voor.
De bestuurder der onder afdeeling
Djambi kocht in 1930 een drijvende
stoomkraan voor f 17.000. De stoom-
kraan is even spoorloos verdwenen
s het geld.
Er werden bedragen uitgegeven
van f 25 en f 15 voor transport
kosten lager personeel. Deze gelden
bleken bestemd te zijn geweest voor
bloemstukken. Of deze voor lieve
dames, die ook in Indië bloeien en
vergaan, waren, staat niet vermeld
in deze flnantieele roman.
In het staatshotel te Sabang dron
ken de gevangenen slappe thee van
f 2.50 per kilo. Dat was vast geen
thee met puntjes. Die prijs diende
misschien om de theecrisis op te
lossen en de dividenden op te jagen.
Voor het koken ervan was driemaal
te veel hout noodig. Gebruikte men
dit voor tandenstokers, om de niet-
gezeefde theeblaren uit de kiezen te
peuteren?
De gedetineerden te Bandjermassin
kregen elke dag een extra-rantsoen
ter waarde van f 1. Dit extra-rant
soen bestond uit wat kali katjong
idjoe voor 6 cent. De leverancier en
enkele anderen waarschijnlijk waren
er vet mee. Ze hebben van het over
schot misschien wel ie's voor lief
dadige doeleinden gebruikt. Daar
denken sommigen alles mee goed te
maken. St. Petrus houdt de boeken
echter beter bij. Daar klopt de balans
niet zoo gauw
Gelukkig dat dergelijke corrupties
in ons land nergens voorkomen.
Diefstal en bedrog trouwens ook
niet. Iedereen houdt zich aan de
rechtvaardige prijs en levering...
Iedere handelaar, iedere patroon en
iedere arbeider. Zij zijn allen dood
eerlijk. Maar of de eerlijkheid na
den dood niet te licht wegen zal
Die laatste satyrische opmerking
doet de deur dicht
Onze handelspolitiek
Te 's-Hage heeft de crisis-commis
sie van den Raad vao Overleg
bestaande uit de vertegenwoordigers
der vier groote landelijke katholieke
sociale organisaties werkgevers,
middenstanders, arbeiders en boeren,
een persconferentie gehouden. We
kunnen daarvan geen uitvoerig ver
slag geven, maar volstaau met het
aanstippen van enkele belangrijke
zaken.
De commissie betrok speciaal in
haar aandacht de handelspolitiek,
temeer waar de wenschen en desi
derata der 4 groote Katholieke
Sociale organisaties in Nederland
volkomen eenstemmig gericht zijn op
het voeren van een zeer actieve
handelspolitiek van de Ned. Regeeriog
en het nu eindelijk eeus laten varen
van het standpunt van maar lijdelijk
aanzien dat het buitenland door
tarieveo en handelsverdragen onzen
export uitmoordt.
Een radicale wijziging in de tot
nu toe gevoerde Nederlandsche
handelspolitiek wordt ten zeerste
urgent geacht.
We moeten met deze enkele aan
halingen volstaan. Ze vormen een
frisch geluid, dat roept en schreeuwt
om een actieve handelspolitiek.
Wg, Chineezen
Nog een woordje over de pers
conferentie.
Er was een lunch aan verbonden.
Dat is heel gewoon.
Maar bij die lunch was een menu
en aan het slot daarvan stond
„Fruits de Westland." En dat bestond
uit bananen, sinaasappelen en...
Amerikaansche appelen
Een van de journalisten merkt
hierover het volgende op
Hoe zou het heerlijke fruit van
onzen eigen bodem op deze crisis-
lunch gepast hebben. Nu echter dit.
We keken toen verder. Geen bord
was Nederlandsch fabrikaat.
En de rest We weten het niet.
Maar we weten wel, dat wij
Nederlanders sufferds en idioten zijn,
die verdienen dat we geknauwd en
gedouwd worden.
Kleeren moeten uit Parijs komen,
musici uit Duitschland, groenten uit
Italië, fruit uit Amerika, aardewerk
uit Tsjecho Slowakije en... hersens
uit China.
Hollander stik in je overvloed en
verdwijn 1
Ingezonden.
Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie.
Geachte Redactie.
Beleefd verzoek ik U plaatsing
van onderstaand stuk. Bij voorbaat
dank.
Velen en vooral zij, die de raads-
verslagen onzer gemeente nalezen,
zullen in Peel en Maas van Zater
dag 13 Mei gezien hebben, dat in
de Raadsvergadering van 9 Mei een
request besproken werd, dat inge
zonden was door de R K. Patroons
organisatie in de Bouwvakken, In
houdende het verzoek om in 't ver
volg de aanbestedingen te doen
plaats vinden onder de R.K. Pa
troonsorganisatie te Venray. Goed
verstaan, alleen werken die van de
gemeente zijn.
Dat de patroons dit verzoek aan
den Raad richten, is hun goed recht,
daar wil ik het ook niet over
hebben.
Echter dat de heer van Haren er
in de Raadsvergadering zoo gauw
bij was om dit den patroons toe te
schuiven en daardoor te bewerk
stelligen, dat het eens beter wordt
tusschen patroon en arbeider, m.a.w.
dat aan het geknoei met onder het
loon te laten werken een einde komt,
dat verwonderde mij iets.
Niet. dat ik de goede bedoeling
van den heer van Haren in twijfel
wil trekken. Mij echter verwonderde
zijne woorden, omdat ik nog nooit
iets vernomen heb, wat betreft de
organisatiegeest van den heer van
Haren.
Zou ik den heer van Haren eens
mogeu vragen, nu ik merk, dat hij
zoo voor organisaiie is, of bij in
zijn kwaliteit van steenfabrikant al
eens onder de arbeiders, bij hem in
dienst zijnde, zija invloed heeft aan
gewend, om die arbeiders te over
tuigen toch lid te worden van de
R.K. organisatie, wat, gezien de
omstandigheden, groot noodig is?
Zou ik verder den heer van
Haren eens mogen vragen, of de
arbeiders, bij hem in dienst zijnde
aan de steenfabriek, wel een behoor
lijk stuk brood verdienen
Mag ik U de volgende vraag ook
nog stellen: Hebt U, inplaats van
uwe arbeiders aan te sporen zich
R.K. te organiseeren, niet zoo iets
laten voelen, als was U er tegen,
dat uwe arbeiders zich organiseer
den
Werkelijk, mijnheer van Haren,
als U voor organisatie is, om daar
door te komen tot een gezonden
toestand tusschen patroon en arbei
der, dan zult U mij aan uwe zijde
vinden, dan zal ik met U strijden
voor verbetering der verhoudingen
tusschen patroon en arbeider.
H B. ODENHOVEN.
Wethouder, tevens Voorzitter
R.K. W.V.
het water, den hang naar de Maas.
En aan de velen, die meenen te
moeten komen, om de romantiek der
Maas mee te beleven, vraag ik, of
den roep der vlakte, den roep van
water luid genoeg in hun hart
heeft geklonken.
t Watersportgenot bestaat nog in
iets anders dan in een ronkenden
motor of een gezellig zitje aan dek.
Als ge u daar bevindt tusschen
lucht en water, zullen u verten wor
den getoond, waarvan ge 't bestaan
niet vermoedde.
't Kampen met de golven, sterkt
niet alleen uw spieren, maar ook
uw wil. Ver van de menschen zult
ge Gods schoonheid nader treden en
uw hart zal ontvankelijker worden
voor 't goede, en bezield met nieuwen
durf en courage, zult ge de levens
lasten dragen.
Wie van de Venraysche wenschen
nog geplaatst te worden op de mon
sterrol van ons schip: „De Noord-
Limb Watersportver. De Maas te
üeysteren". (roeien, zwemmen, duiken
etchij dwale niet, maar spoede
zich naar den Heer Jean Vermeulen
ie Venray.
P. S. De nieuwste meteriologische
berichten gevenwarmte en hitte.
Geysteren 17 Mei 1933.
BARBAROSSA.
Alle hens aan dek
Twee jaar geleden liep ons schip,
bemand met honderd koppen, wel
gemoed van stapel.
't Was op een milden zomerschen
Zaterdag en de kapitein zelf, lei nog
de laatste hand aan de werkzaam
heden.
Het traditioneele lint werd door
geknipt. eerst dook de boeg, dan
verhief hij zich fier op de rustige
golven.
't Schip begon zijn vaart...
Echter, gij... die 't water kent,
weet z'n wisselvalligheden.
't Bleef niet rustig. De storm
kwam, maar de moedigen versaagden
zich. Er was moed en kracht in
hun lijf.
Zij gingen niet in een hoekje zit
ten jammeren, maar ze keken hun
vuisten eens aan. 't Schip bleef be
houden.
Maar dit was niet het eenigste
noodweer in die twee jaren.
Er kwamen meer stormen. Menig
broekje is overboord geslagen.
Anderen raakten aan 't passagieren
en waren niet aan boord als de bel
van vertrek luidde.
Nog anderen raakten in vreemde
havens veiliefd... en veren nu op een
andere schuit.
Met dat al, zijn onze gelederen
sterk gedund, zooals de comman
dant van de schutters zou zeggen,
toen hij na 't potverteren appél
hield over 't staande „materiaal".
en wij moeten weer aanmonsteren.
Haltniet allemaalNiet iedereen
is goed genoeg, om op ons schip te
varen. Wie mee wil zwalken, hij
wete, dat er geen plaats is voor de
lauwen en halven, voor poenen en
snobs. Wij vragen kerels, waar pit
in zit, moed in t lijf en durf in hun
knoken.
Gij. mijn trouwe jongens, die de
deining der golven zoo vaak hebt
gevoeld, gij blijft op de rol. ik weet
het.
I Gij hebt te zeer den hang naar
VENRAY. 20 Mei 1933.
Waterschap in Noord-Limburg,
Ged. Staten deelen mede, dat het
besluit van Provinciale Staten tot
oprichting van het Waterschap der
Noord-Limburgsche gemeenten de
koninklijke goedkeuring heeft ver
kregen.
Zij hebben tot voorzitter van het
voorloopig bestuur benoemd den
burgemeester van Venray, tot leden
de burgemeesters van Helden, Horst,
Maasbiee, Meerlo, Sevenum en
Wanssum.
Staatsexamen Krankzinnigen
verpleging.
Op 16 en 17 Mei werd in het St.
Servatiusgesticht te Venray het
examen gehouden voor Diploma B
(einddiploma)
Boden zich aan 8 candidaten.
Geslaagd: de Rooy J. A. (Br.
Jason); van Eyk J. J. (Br. Irenus);
Martens M. H. (Br. Eumachius);
Tops J. J. B. (Br. Annesius); Brands
A. P.; van Osta J.; van den Brandt
P. G. W.; Basten G.
Morgen Zondag zal de fanfare
„Ons Genoegen", Oirlo het eerste
volksconcert geven op de Groote
Markt. Aanvang 6 uur nam.
Op de Woensdag alhier ge
houden veemarkt waren in totaal
247 stuks vee aangevoerd.
Dragend vee 32; Vet vee 16;
Gust vee 11 Kalveren 3Biggen 185.
Handel vlug. prijzen iets stijgend.
Dragend vee van f 120 tot f 190.
Vet vee van f0.25 tot f 0.28.
Gust vee van f 60 tot f 150.
Kalveren van t 15 tot f 30.
Biggen van f 8 tot f 12.50.
Uitslag der gehouden aanbe
steding tot het verbouwen van
woonhuis met café voor rekening
van den heer J. Kemps te Venray
door den bouwkundige P. v. Bergen
alhier.
Ingeschreven werd als volgt
Th. Claessens f 2748
P. Vollenberg f 2713
Gielen en Arts. Merselo f 2669
G. Verstralen f 2649
Jan Houwen. Oirlo f 2638
Gebrs. Oudenhoven f 2598
H. Vollenberg f 2586
Th. Siebers f 2570
Th. Maassen f 2538
Aan de laagste inschrijver werd
het werk gegund.
Op verzoek van den R.K.
Transportondernemers- en Expedi-
teursbond werd alhier eene verga
dering gehouden om tot oprichting
van een afdeeling dezelve te komen.
De voorzitter der R.K. Venraysche
Middenstand opent de*e vergadering,
spoort de aanwezigen aan zich voor
al te organiseeren en geeft dan het
woord aan den heer Ottenheim.
hoofdbestuurslid van genoemden
Bond.
Na een korte maar krachtige in
leiding, zette spreker doel en streven
van den bond uiteen, schetste daar-
tusschen het reeds ingediend ont
werp Concessiestelsel, met zijn be
zwaren voor den huidigen vrachtrij
der; het bestaansrecht van de auto
naast het overige goederenvervoer;
het toekomstige werk- en rusttijden-
besluit; de voering van een goede,
zij het dan ook niet een uitgebreide
administratie; de verplichte verze
kering, zoowel van de wagen als
van de goederen; de periodieke
keuring der wagens.