JE ADRESN. Hdmofiiiie&iê Bouwmaterialen- en BrandsfoHenhand®!, Helmond Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. pAcmii'sj MANUFACTUREN 9 Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. De opmarsch van het Katholieke volk. Bloei. Dit het Buitenland R. K. Kiesvereeniging Venray. GROOTE iUgemeene Propaganda- en erkiezings vergadering Algem. weekoverzicht Zaterdag 22 April 1933 Vier en vijftigste Jaargang No. 16 iMANUFACTUREN f l BLIJKEN TOCH HET hKXMEUGSTf PEEL EN MAAS BLIJKEN TOCH HET (WMEUGSTf PRIJS DER AuVERTEN1EN 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7'.ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van KI KMA V A N DEN MIJNUK HOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent Dr. M. BRANDS, Molenstraat 86-90 Geestdrift voor de katho lieke zaak. De afgeschei den groepjes. Katholieke eenheid als verweer, en tot het verkrijgen eener hechte parlementaire regeering. Het katholieke volk is in beweging! Er is gewoonlijk weinig voor noodig om het in geestdrift tebrengeü voor de katholieke zaak. Deze gaat ons allen voortdurend ter harte. Thans zijn de vele vergaderingen onzer Kath. Kiesverenigingen ge komen, de massa opwekkende artike len in de katholieke pers, de pakkende verkiezingscouranten, de millioenen strooibiljetten, de artistieke en sprekende aanplakbiljetten, het buis bezoek, en daarnaast het afbrekend woord van de tegenstanders, die io hun ijdele verkiezingskoorts de katholieken verdacht hebben durven maken in hun nationalen zin en, hoewel ze zelf in tallooze kleine partijtjes hopeloos uiteenvallen, aan de katholieken het brengen van ver deeldheid onder het volk verwijten. Dat alles heeft de katholieke geest drift weer naar den hoogsten top gedreven en uit geheel Nederland wordt dezelfde goede stemming ge meld. Daarin herkennen we weer het als ingeboren saamhoorigheidsgevoel on zer katholieken, een traditie van geslacht tot geslacht om één massa te zijn, een groote eenheid, vertrou wend op de in vrijheid gekozen leiders. Nu eerst betreuren we het recht, dat sommige der onzen afwijken van die eenheid, dat zij niet voelen hoe zeer de katholieke zaak van Neder land die hechte eenheid eischt, niet minder dau iu het verleden, en in onzen onzekeren en dreigenden tijd wel het meest. Neen, bitter gestemd tegen hen kunnen wij niet zijn. Het zijn onze broeders, die tot ons moeten terug keeren en dit ook zullen doen wan neer het betere inzicht weder komt. Dan zullen zij de Kath. Staatspartij te allen tijde bereid vinden om heD met open armen te ontvangen, zelfs ondanks de stukken die ze gemaakt zullen hebben, omdat wellicht tien duizenden stemmen vergeefs zullen zijn uitgebiacht en verloren zu!len gaan, en een enkel groepje misschien in het behalen van een enkelen zetel den lande het schouwspel zal hebben gegeven van zijn onmacht. Het heeft aan waarschuwingen niet ontbroken. Maar wanneer de Paus van Rome en alle Nederlandsche Bisschoppensamen vegeeefs hun waarschuwende en tot eenheid op wekkende stem hebben laten hooren, kunnen ook wij verder zwijgen. Laten we hen in eeDige kleine groepjes dan alleen laten staan ter zijde van den weg, waarlaogs het eene, groote katholieke leger nu opmarcheert. De kiezers zijn vol doende gewaarschuwd tegen het onheil eener verbroken eenheid. We achten het alleen van be teekenis nog eenige oogenblikkenop de noodzakelijkheid onzer katholieke eenheid te wijzen. De katholieke eenheid is in ons land ontstaan als een formatie van verweer. Honderd jaren geleden werd in de Tweede Kamer de katholieke stem wel gehoord, maar ze drong weinig door. Men hoefde er zich immers niets aan te trekken van het geen de katholieken eischten als ze om hun rechten vroegen. De weinige katholieken die er waren, vormden daarenboven geen eenheid. Hun beleid en inzicht verschilde onderling. Maar de meeste overige Neder landers zorgden er op den duur wel voor dat de katholieken op een hoop werden gedreven, in de beide Kamers zoowel als aan de stembus. De Aprilbeweging tegen het terugkeeren van de bisschoppen op hun Neder landsche zetels, en verder de liberale onderdrukking op geestelijk en eco nomisch terrein deden de katholieken hun saamhoorigheid als 't ware aan den lijve voelen. Blijven wij vooral de nagedachtenis van Dr. Schaepman eeren die de katholieken zoo krachtig aaneen heeft gesmeed. Of die groote eenheid dan ook nu nog noolig is? Och, als het er op aan komt, heeft de katholiek weinig vrienden. Wan neer zij zelf niet hun invloed weten te laten gelden, hebben zij dien niet. Ook nu weer komen anti-katholieke krachten den kop omhoog steken, die ons weinig goeds voorspellen, zouden ze aan omvang winnen. Dominee Kersten, dominee Lingbeek en Wijnkoop zijn vóór alles katho liekenhaters. Maar zij hebben natuur lijk niet de kracht van het getal. Doch ook in de meeste groote par tijen leven strevingen waaruit een groote naijver blijkt ten opzichte van onze positie en bet opgekomen anti clericalisme elders wekt ook hier weer begeerten. Wij mogen inderdaad blij zijn een groote partij te vormen en daardoor te beschikken over grooten invloed. Ook om een andere gewichtige reden is onze eenheid noodig. Hoe sterker de katholieke partij is, hoe meer kans op een parlementair kabinet. Men hoort over de komende kabinetsformatie allerlei rare geluiden Sommigen willen het extra parlemen tair kabiDet van thans zien opgevolgd door een soort Hitlerbewiod of minstens door een kabinet van den sterken man. We zeiden vroeger reeds dat zulk een regeering voor de katholieken weinig goeds voorspelde. Onze wensch blijft dan ook een parlementair kabinet, een ministerie gedragen door het vertrouwen van de een meerderheid vormende par tijen. Daarin kan de Kath. Staats partij haar invloed uitoefenen. Zulk een kabinet is van belang zoowel voor de wetgeving als voor het landsbestuur. In een op een parlementaire meer der' ieid steunende regeeriDg kan de Tweede Kamer, kan ook een sterke, ééne katholieke partij een grooten invloed uitoefenen op de wetten die door het gezamenlijk overleg van Kamer en Regeering tot stand komen. Maar nog meer dan in de wet geving heeft een regeering werk aan de bestuursmaatregelen. Daarin komen ock allerlei dingen aan de orde, die ia nauw verband staan met de be ginselen. Het is daarom zaax dat een kabinet, een groot machtsinsti tuut, in goede handen komt. Bij een extra-parlementair kabinet hebben de partijen op de regeeriugsbesluiten al heel weinig iDvloed. Maar komt een ministerie voort uit een meerderheid van partijen in de Tweede Kamer, dan hebben die partijen ook invloed op de verdeeling van de ministerieele portefeuilles, wat groote beteekenis heeft. Men denke maar aan verschil lende onderdeelen van wetgeving en aan de benoemingen. Is er een parlementair kabinet dan is er in den regel voortdurend over leg tusschen het ministerie en de meerderheid, waarop het steunt, b.v. over het regeeringsprogram en ook over de uitvoering daarvan. Om dus een gezonden invloed van het volk te verkrijgen op de bestuurs macht en op de wetgeving is een parlementair ministerie noodig. Er is in ons land in de huidige parlementaire omstandigheden geen regeeringsmeerderheid mogelijk zonder de katholieken. Daarom moet de katholieke partij zoo sterk mogelijk worden gemaakt. Hoe krachtiger deze is, hoe grooter haar invloed op en in de regeering zal zijn. De Limburgsche katholieke man nen en vrouwen mogen daartoe naar hunne krachten bijdragen door allen a.s. Woensdag hun stem uit te brengen op den eersten candidaat van Lijst 25. ROELAND. Dezer dagen, op wandeling, bleven we even staan om den rijken bloei te bewonderen van een grooten perenboom. Langzaam slenterde een boer in onze richting en al dra waren we met hem in een gesprek gewik keld. Allereerst over den zeldzaam rijken bloei van den perenboom. Hij vertelde ons, dat het 's nachts vrij stevig gevroren had en dat zulks den bloei wel zou hebben geschaad. Jammer I vonden we. Och, dat niet, meende de boer. Al die bloempjes kunnen toch geen vruchten worden, legde hij ons uit. Dan zouden de takken bezwijken onder hun vracht. Trouwens, de boom zou voor zóóveel vruchten ook geen voedsel kunnen verzame len. Dus zoo n nachtvorst is eigen lijk wel goed vroegen we. In zekeren zinja Natuurlijk, wat op zich zelf goed is, kaa een ramp worden, maar als regel moet de natuur met straflijkende middelen „ordenen", selecteeren, om iu de vruchtbaarheid van wat leeft een doelmatig evenwicht te bewaren. De boer zei het ons met wat andere woorden, maar zijn verstan dige praat kwam toch daar op neer. Als straks de vruchtjes zich heb ben gezet, zoo leerde hij verder, dan valt er soms een groot aantal af, door droogte of door wind. Als je dan honderden van die oniijpe peertjes op den grond ziet liggen, vindt je dat een oogenblik zonde en jammer, maar toch het moet zoo wel zijn. Door z.g. ongedierte wordt weer een deel van de vruchten ontijdig vernield, maar we moeten aannemen, dat hetgeen tenslotte overblijft, de vruchten zijn, welke de boom naar eigen kracht en naar de voedzaam heid van den bodem, waarin hij staat, kan opbrengen zonder zich zelf te schaden. En is die bloei van het oogenblik op zich zelf niet schoon Zou het niet jammer wezen, als er maar zoo veel bloempjes aau die takken zaten, als straks vruchten worden geoogst? Het leven moet wat beloven, wil het schoon en aantrekkelijk zijn wanneer er geoogst wordt tellen we de vruchten wel, maar we waardee ren die naar haar kwaliteit. Als de mensch in den bloei van het leven staat, dan is hij ook vaak van de schoonste beloften voor de toekomst vervuld. De menschelijke bloesems zijn de idealen, welke we met ons dragen, de schoone voor nemens, waarvan we vervuld zijn, de goede eigenschappen, welke we pogen te ontwikkelen. Later vragen we ons ontsteld af, wat er vaa al dien schoonen levens bloei geworden is. We betrappen ons er opeen ideaal, hetwelk we zoo geestdriftig nastreefden, we hebben het niet meer het is vergeten, afgevallen. Afgevroren misschien door levenskoude. Een mooi plan, dat we gemaakt badden, het is nimmer uitgevoerd. Afgerukt wellicht, toen het leveD ons plaatste tusschen wervelwinden, welke ons met ongedachte zorgen vervulden. O, zoo dikwijls vragen we ons later afhoe is het toch mogelijk, dat we daa op niet zijn doorgegaan, dat we dit hebben vergeten, dat hebben nagelaten 't Is niet zoo erg. Wat de bloei belooft, wordt nimmer geoogst. We behoeven ons niet te schamen over al het schoone, dat afviel. In vollen pracht te bloeien, als de tijd daar is is mooi op zich zelfhet getuigt van levenskracht. Wanneer na den bloei zich geen enkele vrucht gaat zetten, dan getuigt zulks, dat de levenskracht slechts oppervlakkig was en we innerlijke sterkte missen. Na den bloei te moeten consta teeren, dat er geen vruchtvoortbren- ging mogelijk zal zijD, dat beteekent de mislukking vast te stellen van het bestaan der menschen. Maar dat we niet alles, wat eens bloeide, tot vrucht konden brengen, zulks behoeft ons geenszins te ootmoedigen. Dat ligt in de natuur vastgelegd. We moeten er ods echter toe zetten om al onze levenssappen aan te wenden ter vervolmaking van de vruchten, welke nog aan onzen levensboom te rijpen hangen. Als er straks geoogst moet worden, dan kan de kwaliteit nog zooveel goed maken voor wat we misschien aan de kwantiteit tekort mochten komen. Wat we behouden hebben aan idealen, dat moeten we versterken. Wat ons bleef aan goede voorne mens, moeten we uitvoeren. De goede karakter-eigenschappen, welke we ontwikkelden, moeten we tot sieraden maken. Opdat er tenslotte van een oogst sprake zal kunnen zijn. Een oogst van dek en vrucht. Het dek om den ouden stam nog een tijd te beveiligen de vruchten, om ons zaad te bewaren voor een nieuw, sterk, mooi leven. Het Pact van Vier van de baan. De tour de Rome. De dollar zakt 1 Roosevelt zal een douane-bestand tusschen de groote mogendheden voorstellen Moskou vonnist de Eogelsche ingenieurs Londen verbiedt den invoer ven Russische goe deren Japan zal deChineezen verlossen 1 De „herziening" der Vredesver dragen en het door Mussolini onder steunde Pact van Vier, zijn van de baaa. Herriot en mét hem de Fran- sche regeering juichen er over. De Kleine Entente heeft het hare er toe bijgedragen om het zoover te laten komen, maar het meest heeft de Duitsche regeering, welke van het voorgestelde pact het meeste voordeel had te verwachten, er toe bijgedragen, dat deze vrucht van Mussolioi's brein aanstonds na de geboorte versmoorde. De groote mond van Hitier, de Jodenvervolging der Nazi's, hebben vooral in Enge land zooveel ontstemming gewekt en daarvan is ;n het Lagerhuis zoo openlijk blijk gegeven, dat alle sympathie voor de Duitsche strevin gen verzonk. Duitschland heeft voorloopig van de Engelscbe regeering niets te ver wachten. Wel heeft de regeering te Berlijn door bemiddeling van haar Londensche gezant laten protesteeren tegen de aDti-Duitsche uitlatingen in het Lagerhuis, maar de heeren be ginnen zoo zoetjes aan toch wel te gevoelen, dat ze in verscheidene op zichten zijn te ver gegaan. Zoo heeft de uit Rome terugge keerde minister Goering een opmer- kelijken toon van verzoening aange slagen. De slag met de tegenstrevers van nationaal herstel was nu gele verd, meende hij, en daarbij moest het soms hard toegaan, maar thans was er rede om ook toenadering tot de vroegere tegenstanders te zoeken. Heeft Goering van Mussoliin een nuttig lesje in tactiek gehad Het ware te wenschen, dat in de kringen der hedendaagsche Duitsche machthebbers een milder geest ging rondwaren. Dan zou ook vanzelf de actie weer kunnen luwen, welke de Nationaal Socialisten tegen Dene marken hebben ondernomen door in demonstraties de teruggave te eischen van het gedeelte van Sleeswijk- Holsfeyn, dat bij het Verdrag van Versailles aan Denemarken is toege wezen, eigenlijk is teruggegeven, nadat een eerlijke volksstemming zich voor heraansluiiiog aan het Deeusche moederland had uitgespro ken. De Nat. Socialisten meenen bepaald, dat de actie tot terug wer ving van in den oorlog verloren ge bieden het best aan de Deensche grens kan beginnen Op 7 Mei zul len 25.000 Nat. Soc. in Kiel voor hua doel komen demonstreeren en Hitier zal ze daar toespreken. Het komt ons thans niet onmogelijk voor, dat de voorstelling nog tijdig wordt afgelaot. V - Von Papen men zegt, dat hij von Heeself als minister van Buit. Zaken zal opvolgen von Papen dus eu Goering, zoowel als de ministerpresident van Oostenrijk, Dolfuss, zijn van hua Paaschtour naar Rome teruggekeerd in patrias. Het schijnt, dat de heeren erg tevre den zijn. In de internationale pers loopen vele gissingen over hetgeen in Rome is klaar gemaakt, maar meer dan gissingen zijn dat natuur lijk niet. Men acht het mogelijk, dat tot een zekere politieke samenwer king is besloten en het verluidt mede, dat Mussolini zijn sanctie zou hebben geschonken aan een herstel der Oostenrijksche monarchie. Voorloo pig zullen we maar afwachten. Uit de Ver. Staten komen geen opwekkende berichten. De Dollar zakte van de week regelmatig, een oogenblik zelfs tot beneden f 2 40. Als het zoo doorgaat, zal de gulden dan qp peil kunnen blijven? Vele groote industrieelen en financiers in de Ver. Staten zien trouwens alleen nog economisch heil in inflatie van den dollar, welke ze derhalve niet zullen tegengaan. Maar Roosevelt verdedigt den gouden dollar tot het uiterste. Van hem, zoo deelde hij van de week mee, zijn geen voorstel len tot inflatie te verwachten. Hij zal nieuwe volmachten vragen aan het Congres tot het doen uitvoeren vaa groote werken, tot het vergemakke lijken van credietverleening, tot ver korting van den werkdag enz. Hij wil 144 millioen op het leger be sparen, o.a. 2500 officieren doen ont slaan en 25000 manschappen. Maar intusschen maakt hij zich ook weer bezorgd over de Japansche penetratie in China 1 Mac Donald en Herriot zijn naar Washington onderweg om met Roosevelt te confereeren. ZONDAG 23 APRIL a.s. 's avonds 1 uur in het St. Antonius-Patronaat. Als spreker zal optreden PIET KASTEEL Alle leden en ook niet-leden worden dringend verzocht deze vergadering bij te wonen. Namens het Bestuur, Dr. LEO SALA, Voorzitter KRAYKAMP, Secretaris Stemt op Hermans 25 door het hokje vóór zijn naam op lijst 25 rood te maken. Hermans H. G. M 's-Gravenhage Droesen W. J.. Roermond Ruys de Beerenbrouck C. J. M., 's-Gravenhage Roosevelt zal ze voorstellen om tot de a.s. Economische Wereld conferentie te Loaden een douane bestand te sluiten en alle groote mogendheden uit te noodigen toe te treden. Het is zeker, dat de oogen van beel de wereld op het oogenblik op Roosevelt zijn gericht, van wien men alleen nog uitkomst in de eco nomische wereld ontreddering ver wacht. Amerika en Europa zullen samen werking moeten zoeken voor het oplossen van velerlei problemen. Van Japan met welk land we deze week een arbitrage-verdrag sloten is geen heil te verwachten. Japan treedt steeds brutaler op in China, omdat het de overige wereld on machtig weet. De Japansche troepen staan voor PekiDg en Tientsin en Japausche vliegers strooien biljetten uit, waarin verkondigd wordt, dat de Japanners komen om de Cbineezen van het juk der blanken te verlossen. Het proces teMoikouis geëndigd met de veroordeeling van een paar der aangeklaagde Britsche ingenieurs tot resp. 3 en 2 jaar gevangenisstraf. Verwacht wordt, dat de veroordeel den zulien worden begenadigd en dan uit het land gezet, maar John Buil „neemt het vonnis nietdaags nadat het vonnis viel, werd een invoer verbod afgekondigd van Russische goederen.... Een gure Paschen. De Land- bouwmachtigicgswet in de 2de Kamer. Gaan de huren om laag Binnenlandsch en Ia- disch allerlei. Neen, het weer ts toch niet zoo bijzonder meegevallen met Paschen. Eu toch is het overal druk geweest; de menschen hadden zich nu eenmaal op een paar uitgaansdagen voorbe reid. Drommen volks zija naar de bollenvelden getrokken, waar het in ieder geval beter was uit te houden dan aan zee. Natuurlijk heeft de buitengewone Paaschdrukte hier en daar tot ver keersongevallen geleid, maar over het algemeen is dat toch wel mee gevallen dezen keer. o— Terwijl de kiezers reeds klaar staan om a.s. Woensdag hun stemplicht te gaan vervullen en daarmee een nieuwe Kamer te formeeren, doet de oude volksvertegenwoordiging haar stervensplicht. Ze is deze week nog bijeen geweest, om de regeering aan haar Landbouw machtigingswet te helpen, iets, wat zij nog zoo kort geleden had afgewezen, omdat ze draalde aan de regeering zulke ver gaande bevoegdheden in banden te leggen. Op verzoek van tien leden wa3 de Kamer toch tegen Woens dag van deze week nog bijeengeko- meu, teneinde het ontwerp alsnog in behandeling te nemen en indien noo dig, daari 1 de gewenschte restricties vast le leggen. Ook de Eerste Kamer heeft van de week nog braaf baar best gedaan. De Psychopatenwet, welke uit be zuinigingsoverwegingen een vermin derde toepassing van speciale behan deling van gestrafte psychopaten be doelt, nam ze met 26—13 stemmen aan. Daarna behandelde ze nog de Indische begrooting. B. en W. van 's Hage hebben 't belangrijke initiatief gekomen om de huren van de gemeentewoningen over de geheele linie te doen ver lagen. Andere huiseigenaren zullen nu wel gedwongen worden om dat voorbeeld te volgen. Vrij algemeen heerscht trouwens de overtuiging, dat in dezen tijd van neergaande conjunctuur zich einde lijk ook eens de huishuren zullen moeten gaan aanpassen. In Amsterdam breidt het aantal huurstakingen zich regelmatig uit. Er valt veel te zeggen op de leiding dezer beweging en ook op de strijd middelen, maar het doei is veien sympathiek. De kantonrechter Mr, de Vries Fyens heeft dezer dagen bij het nemen eener beslissing om trent buuruitzettingen (van huursta- kers) verklaard, dat hij alles heeft willen doen om te bemiddelen en dat het hem speet, dat die pogingen niet waren gelukt, want, zoo zei hij de huren moeren omlaag en kunnen ook omlaag. Over de mérites van dat oordeel willen we geen meening neerschrijven, maar opmerkelijk is het zeer zeker. In onzen Oost is de toestand ook zeer zorgelijk. Blijkens berichten uit Iadiê staat het thans vast, dat weer voor 30 millioen aan nieuwe lasten op de schouders der bevolking zal gelegd moeten worden en dat dan nog het tekort op de a.s. begrooting zal moeten worden becijferd op 120 millioen. De regeering zal overleg plegen met de departementshoofden en hoopt dan middels rigoureuse bezuinigingen het tekort tot 60 milli- lioen te kunnen terugbrengen. Maar voor dat tekort zal dan geen dekking zijn. De berechting van de Indische dienstweigeraars en muiters viadt thans regelmatig voortgang. Er vallen nog al zware straffen. Ook de ge zinnen der verdachten hebben te lijden, want de dienstweigeraars en muiters.trekken tot hun a.s. berech ting geen Iractemeut en voor zoover ze worden veroordeeld, zal dat. ook voor de toekomst niet meer ge schieden. Aldus kwam vast te staan uit een mededeeling der Indiscae regeering. Tenslotte nog eenig kort nieuws uit nader omgeving. In de meubel- icdustiie van Oisterwijk is een loon- conflict uitgebroken, dat tot een algemeene uitsluiting kan leiden. Op verschillende plaatsen werd schade berokkend door de 3trenge nachtvorsten. Et zijn een paar mil lioen steenen door bedorven in de steenindustrie rond Nijmegen. Ook de bloesempracht in de Betuwe heeft ernstig geleden. De kans is groot, dat we een slecht fruitjaar tegemoet gaan.

Peel en Maas | 1933 | | pagina 1