JE ADRESN. Hdmofiiiie&iê Bouwmaterialen- en BrandsfoHenhand®!, Helmond
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
pAcmii'sj
MANUFACTUREN 9
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
De opmarsch van
het Katholieke
volk.
Bloei.
Dit het Buitenland
R. K. Kiesvereeniging Venray.
GROOTE
iUgemeene Propaganda- en
erkiezings vergadering
Algem. weekoverzicht
Zaterdag 22 April 1933
Vier en vijftigste Jaargang No. 16
iMANUFACTUREN f
l BLIJKEN
TOCH HET
hKXMEUGSTf
PEEL EN MAAS
BLIJKEN
TOCH HET
(WMEUGSTf
PRIJS DER AuVERTEN1EN 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7'.ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van KI KMA V A N DEN MIJNUK HOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
Dr. M. BRANDS, Molenstraat 86-90
Geestdrift voor de katho
lieke zaak. De afgeschei
den groepjes. Katholieke
eenheid als verweer, en
tot het verkrijgen eener
hechte parlementaire
regeering.
Het katholieke volk is in beweging!
Er is gewoonlijk weinig voor
noodig om het in geestdrift tebrengeü
voor de katholieke zaak. Deze gaat
ons allen voortdurend ter harte.
Thans zijn de vele vergaderingen
onzer Kath. Kiesverenigingen ge
komen, de massa opwekkende artike
len in de katholieke pers, de pakkende
verkiezingscouranten, de millioenen
strooibiljetten, de artistieke en
sprekende aanplakbiljetten, het buis
bezoek, en daarnaast het afbrekend
woord van de tegenstanders, die io
hun ijdele verkiezingskoorts de
katholieken verdacht hebben durven
maken in hun nationalen zin en,
hoewel ze zelf in tallooze kleine
partijtjes hopeloos uiteenvallen, aan
de katholieken het brengen van ver
deeldheid onder het volk verwijten.
Dat alles heeft de katholieke geest
drift weer naar den hoogsten top
gedreven en uit geheel Nederland
wordt dezelfde goede stemming ge
meld.
Daarin herkennen we weer het als
ingeboren saamhoorigheidsgevoel on
zer katholieken, een traditie van
geslacht tot geslacht om één massa
te zijn, een groote eenheid, vertrou
wend op de in vrijheid gekozen
leiders.
Nu eerst betreuren we het recht,
dat sommige der onzen afwijken van
die eenheid, dat zij niet voelen hoe
zeer de katholieke zaak van Neder
land die hechte eenheid eischt, niet
minder dau iu het verleden, en in
onzen onzekeren en dreigenden tijd
wel het meest.
Neen, bitter gestemd tegen hen
kunnen wij niet zijn. Het zijn onze
broeders, die tot ons moeten terug
keeren en dit ook zullen doen wan
neer het betere inzicht weder komt.
Dan zullen zij de Kath. Staatspartij
te allen tijde bereid vinden om heD
met open armen te ontvangen, zelfs
ondanks de stukken die ze gemaakt
zullen hebben, omdat wellicht tien
duizenden stemmen vergeefs zullen
zijn uitgebiacht en verloren zu!len
gaan, en een enkel groepje misschien
in het behalen van een enkelen zetel
den lande het schouwspel zal hebben
gegeven van zijn onmacht.
Het heeft aan waarschuwingen niet
ontbroken. Maar wanneer de Paus
van Rome en alle Nederlandsche
Bisschoppensamen vegeeefs hun
waarschuwende en tot eenheid op
wekkende stem hebben laten hooren,
kunnen ook wij verder zwijgen.
Laten we hen in eeDige kleine
groepjes dan alleen laten staan ter
zijde van den weg, waarlaogs het
eene, groote katholieke leger nu
opmarcheert. De kiezers zijn vol
doende gewaarschuwd tegen het
onheil eener verbroken eenheid.
We achten het alleen van be
teekenis nog eenige oogenblikkenop
de noodzakelijkheid onzer katholieke
eenheid te wijzen.
De katholieke eenheid is in ons
land ontstaan als een formatie van
verweer. Honderd jaren geleden werd
in de Tweede Kamer de katholieke
stem wel gehoord, maar ze drong
weinig door. Men hoefde er zich
immers niets aan te trekken van het
geen de katholieken eischten als ze
om hun rechten vroegen. De weinige
katholieken die er waren, vormden
daarenboven geen eenheid. Hun beleid
en inzicht verschilde onderling.
Maar de meeste overige Neder
landers zorgden er op den duur wel
voor dat de katholieken op een hoop
werden gedreven, in de beide Kamers
zoowel als aan de stembus. De
Aprilbeweging tegen het terugkeeren
van de bisschoppen op hun Neder
landsche zetels, en verder de liberale
onderdrukking op geestelijk en eco
nomisch terrein deden de katholieken
hun saamhoorigheid als 't ware aan
den lijve voelen. Blijven wij vooral
de nagedachtenis van Dr. Schaepman
eeren die de katholieken zoo krachtig
aaneen heeft gesmeed.
Of die groote eenheid dan ook nu
nog noolig is?
Och, als het er op aan komt, heeft
de katholiek weinig vrienden. Wan
neer zij zelf niet hun invloed weten
te laten gelden, hebben zij dien niet.
Ook nu weer komen anti-katholieke
krachten den kop omhoog steken,
die ons weinig goeds voorspellen,
zouden ze aan omvang winnen.
Dominee Kersten, dominee Lingbeek
en Wijnkoop zijn vóór alles katho
liekenhaters. Maar zij hebben natuur
lijk niet de kracht van het getal.
Doch ook in de meeste groote par
tijen leven strevingen waaruit een
groote naijver blijkt ten opzichte
van onze positie en bet opgekomen
anti clericalisme elders wekt ook hier
weer begeerten.
Wij mogen inderdaad blij zijn een
groote partij te vormen en daardoor
te beschikken over grooten invloed.
Ook om een andere gewichtige
reden is onze eenheid noodig. Hoe
sterker de katholieke partij is, hoe
meer kans op een parlementair
kabinet.
Men hoort over de komende
kabinetsformatie allerlei rare geluiden
Sommigen willen het extra parlemen
tair kabiDet van thans zien opgevolgd
door een soort Hitlerbewiod of
minstens door een kabinet van den
sterken man. We zeiden vroeger
reeds dat zulk een regeering voor de
katholieken weinig goeds voorspelde.
Onze wensch blijft dan ook een
parlementair kabinet, een ministerie
gedragen door het vertrouwen van
de een meerderheid vormende par
tijen. Daarin kan de Kath. Staats
partij haar invloed uitoefenen.
Zulk een kabinet is van belang
zoowel voor de wetgeving als voor
het landsbestuur.
In een op een parlementaire meer
der' ieid steunende regeeriDg kan de
Tweede Kamer, kan ook een sterke,
ééne katholieke partij een grooten
invloed uitoefenen op de wetten die
door het gezamenlijk overleg van
Kamer en Regeering tot stand komen.
Maar nog meer dan in de wet
geving heeft een regeering werk aan
de bestuursmaatregelen. Daarin komen
ock allerlei dingen aan de orde, die
ia nauw verband staan met de be
ginselen. Het is daarom zaax dat
een kabinet, een groot machtsinsti
tuut, in goede handen komt. Bij een
extra-parlementair kabinet hebben de
partijen op de regeeriugsbesluiten al
heel weinig iDvloed. Maar komt een
ministerie voort uit een meerderheid
van partijen in de Tweede Kamer,
dan hebben die partijen ook invloed
op de verdeeling van de ministerieele
portefeuilles, wat groote beteekenis
heeft. Men denke maar aan verschil
lende onderdeelen van wetgeving en
aan de benoemingen.
Is er een parlementair kabinet dan
is er in den regel voortdurend over
leg tusschen het ministerie en de
meerderheid, waarop het steunt, b.v.
over het regeeringsprogram en ook
over de uitvoering daarvan.
Om dus een gezonden invloed van
het volk te verkrijgen op de bestuurs
macht en op de wetgeving is een
parlementair ministerie noodig.
Er is in ons land in de huidige
parlementaire omstandigheden geen
regeeringsmeerderheid mogelijk zonder
de katholieken.
Daarom moet de katholieke partij
zoo sterk mogelijk worden gemaakt.
Hoe krachtiger deze is, hoe grooter
haar invloed op en in de regeering
zal zijn.
De Limburgsche katholieke man
nen en vrouwen mogen daartoe naar
hunne krachten bijdragen door allen
a.s. Woensdag hun stem uit te
brengen op den eersten candidaat
van Lijst 25. ROELAND.
Dezer dagen, op wandeling, bleven
we even staan om den rijken bloei
te bewonderen van een grooten
perenboom. Langzaam slenterde een
boer in onze richting en al dra waren
we met hem in een gesprek gewik
keld. Allereerst over den zeldzaam
rijken bloei van den perenboom. Hij
vertelde ons, dat het 's nachts vrij
stevig gevroren had en dat zulks
den bloei wel zou hebben geschaad.
Jammer I vonden we.
Och, dat niet, meende de boer.
Al die bloempjes kunnen toch geen
vruchten worden, legde hij ons uit.
Dan zouden de takken bezwijken
onder hun vracht. Trouwens, de
boom zou voor zóóveel vruchten
ook geen voedsel kunnen verzame
len.
Dus zoo n nachtvorst is eigen
lijk wel goed vroegen we.
In zekeren zinja Natuurlijk,
wat op zich zelf goed is, kaa een
ramp worden, maar als regel moet
de natuur met straflijkende middelen
„ordenen", selecteeren, om iu de
vruchtbaarheid van wat leeft een
doelmatig evenwicht te bewaren.
De boer zei het ons met wat
andere woorden, maar zijn verstan
dige praat kwam toch daar op neer.
Als straks de vruchtjes zich heb
ben gezet, zoo leerde hij verder,
dan valt er soms een groot aantal
af, door droogte of door wind. Als
je dan honderden van die oniijpe
peertjes op den grond ziet liggen,
vindt je dat een oogenblik zonde en
jammer, maar toch het moet zoo
wel zijn.
Door z.g. ongedierte wordt weer
een deel van de vruchten ontijdig
vernield, maar we moeten aannemen,
dat hetgeen tenslotte overblijft, de
vruchten zijn, welke de boom naar
eigen kracht en naar de voedzaam
heid van den bodem, waarin hij
staat, kan opbrengen zonder zich
zelf te schaden.
En is die bloei van het oogenblik
op zich zelf niet schoon Zou het
niet jammer wezen, als er maar zoo
veel bloempjes aau die takken zaten,
als straks vruchten worden geoogst?
Het leven moet wat beloven, wil
het schoon en aantrekkelijk zijn
wanneer er geoogst wordt tellen we
de vruchten wel, maar we waardee
ren die naar haar kwaliteit.
Als de mensch in den bloei van
het leven staat, dan is hij ook vaak
van de schoonste beloften voor de
toekomst vervuld. De menschelijke
bloesems zijn de idealen, welke we
met ons dragen, de schoone voor
nemens, waarvan we vervuld zijn,
de goede eigenschappen, welke we
pogen te ontwikkelen.
Later vragen we ons ontsteld af,
wat er vaa al dien schoonen levens
bloei geworden is. We betrappen
ons er opeen ideaal, hetwelk we
zoo geestdriftig nastreefden, we
hebben het niet meer het is vergeten,
afgevallen. Afgevroren misschien
door levenskoude.
Een mooi plan, dat we gemaakt
badden, het is nimmer uitgevoerd.
Afgerukt wellicht, toen het leveD
ons plaatste tusschen wervelwinden,
welke ons met ongedachte zorgen
vervulden.
O, zoo dikwijls vragen we ons
later afhoe is het toch mogelijk,
dat we daa op niet zijn doorgegaan,
dat we dit hebben vergeten, dat
hebben nagelaten
't Is niet zoo erg. Wat de bloei
belooft, wordt nimmer geoogst. We
behoeven ons niet te schamen over
al het schoone, dat afviel. In vollen
pracht te bloeien, als de tijd daar is
is mooi op zich zelfhet getuigt
van levenskracht. Wanneer na den
bloei zich geen enkele vrucht gaat
zetten, dan getuigt zulks, dat de
levenskracht slechts oppervlakkig
was en we innerlijke sterkte missen.
Na den bloei te moeten consta
teeren, dat er geen vruchtvoortbren-
ging mogelijk zal zijD, dat beteekent
de mislukking vast te stellen van het
bestaan der menschen. Maar dat
we niet alles, wat eens bloeide, tot
vrucht konden brengen, zulks behoeft
ons geenszins te ootmoedigen. Dat
ligt in de natuur vastgelegd.
We moeten er ods echter toe
zetten om al onze levenssappen aan
te wenden ter vervolmaking van de
vruchten, welke nog aan onzen
levensboom te rijpen hangen. Als er
straks geoogst moet worden, dan
kan de kwaliteit nog zooveel goed
maken voor wat we misschien aan
de kwantiteit tekort mochten komen.
Wat we behouden hebben aan
idealen, dat moeten we versterken.
Wat ons bleef aan goede voorne
mens, moeten we uitvoeren. De goede
karakter-eigenschappen, welke we
ontwikkelden, moeten we tot sieraden
maken.
Opdat er tenslotte van een oogst
sprake zal kunnen zijn.
Een oogst van dek en vrucht. Het
dek om den ouden stam nog een
tijd te beveiligen de vruchten, om
ons zaad te bewaren voor een nieuw,
sterk, mooi leven.
Het Pact van Vier van de baan.
De tour de Rome. De
dollar zakt 1 Roosevelt zal
een douane-bestand tusschen de
groote mogendheden voorstellen
Moskou vonnist de Eogelsche
ingenieurs Londen verbiedt
den invoer ven Russische goe
deren Japan zal deChineezen
verlossen 1
De „herziening" der Vredesver
dragen en het door Mussolini onder
steunde Pact van Vier, zijn van de
baaa. Herriot en mét hem de Fran-
sche regeering juichen er over.
De Kleine Entente heeft het hare
er toe bijgedragen om het zoover te
laten komen, maar het meest heeft
de Duitsche regeering, welke van
het voorgestelde pact het meeste
voordeel had te verwachten, er toe
bijgedragen, dat deze vrucht van
Mussolioi's brein aanstonds na de
geboorte versmoorde. De groote
mond van Hitier, de Jodenvervolging
der Nazi's, hebben vooral in Enge
land zooveel ontstemming gewekt
en daarvan is ;n het Lagerhuis zoo
openlijk blijk gegeven, dat alle
sympathie voor de Duitsche strevin
gen verzonk.
Duitschland heeft voorloopig van
de Engelscbe regeering niets te ver
wachten. Wel heeft de regeering te
Berlijn door bemiddeling van haar
Londensche gezant laten protesteeren
tegen de aDti-Duitsche uitlatingen in
het Lagerhuis, maar de heeren be
ginnen zoo zoetjes aan toch wel te
gevoelen, dat ze in verscheidene op
zichten zijn te ver gegaan.
Zoo heeft de uit Rome terugge
keerde minister Goering een opmer-
kelijken toon van verzoening aange
slagen. De slag met de tegenstrevers
van nationaal herstel was nu gele
verd, meende hij, en daarbij moest
het soms hard toegaan, maar thans
was er rede om ook toenadering tot
de vroegere tegenstanders te zoeken.
Heeft Goering van Mussoliin een
nuttig lesje in tactiek gehad
Het ware te wenschen, dat in de
kringen der hedendaagsche Duitsche
machthebbers een milder geest ging
rondwaren. Dan zou ook vanzelf de
actie weer kunnen luwen, welke de
Nationaal Socialisten tegen Dene
marken hebben ondernomen door in
demonstraties de teruggave te eischen
van het gedeelte van Sleeswijk-
Holsfeyn, dat bij het Verdrag van
Versailles aan Denemarken is toege
wezen, eigenlijk is teruggegeven,
nadat een eerlijke volksstemming
zich voor heraansluiiiog aan het
Deeusche moederland had uitgespro
ken. De Nat. Socialisten meenen
bepaald, dat de actie tot terug wer
ving van in den oorlog verloren ge
bieden het best aan de Deensche
grens kan beginnen Op 7 Mei zul
len 25.000 Nat. Soc. in Kiel voor
hua doel komen demonstreeren en
Hitier zal ze daar toespreken. Het
komt ons thans niet onmogelijk voor,
dat de voorstelling nog tijdig wordt
afgelaot.
V -
Von Papen men zegt, dat hij
von Heeself als minister van Buit.
Zaken zal opvolgen von Papen
dus eu Goering, zoowel als de
ministerpresident van Oostenrijk,
Dolfuss, zijn van hua Paaschtour
naar Rome teruggekeerd in patrias.
Het schijnt, dat de heeren erg tevre
den zijn. In de internationale pers
loopen vele gissingen over hetgeen
in Rome is klaar gemaakt, maar
meer dan gissingen zijn dat natuur
lijk niet. Men acht het mogelijk, dat
tot een zekere politieke samenwer
king is besloten en het verluidt mede,
dat Mussolini zijn sanctie zou hebben
geschonken aan een herstel der
Oostenrijksche monarchie. Voorloo
pig zullen we maar afwachten.
Uit de Ver. Staten komen geen
opwekkende berichten. De Dollar
zakte van de week regelmatig, een
oogenblik zelfs tot beneden f 2 40.
Als het zoo doorgaat, zal de gulden
dan qp peil kunnen blijven? Vele
groote industrieelen en financiers in
de Ver. Staten zien trouwens alleen
nog economisch heil in inflatie van
den dollar, welke ze derhalve niet
zullen tegengaan. Maar Roosevelt
verdedigt den gouden dollar tot het
uiterste. Van hem, zoo deelde hij
van de week mee, zijn geen voorstel
len tot inflatie te verwachten. Hij zal
nieuwe volmachten vragen aan het
Congres tot het doen uitvoeren vaa
groote werken, tot het vergemakke
lijken van credietverleening, tot ver
korting van den werkdag enz. Hij
wil 144 millioen op het leger be
sparen, o.a. 2500 officieren doen ont
slaan en 25000 manschappen. Maar
intusschen maakt hij zich ook weer
bezorgd over de Japansche penetratie
in China 1 Mac Donald en Herriot
zijn naar Washington onderweg om
met Roosevelt te confereeren.
ZONDAG 23 APRIL a.s. 's avonds 1 uur
in het St. Antonius-Patronaat.
Als spreker zal optreden PIET KASTEEL
Alle leden en ook niet-leden worden dringend verzocht
deze vergadering bij te wonen. Namens het Bestuur,
Dr. LEO SALA, Voorzitter
KRAYKAMP, Secretaris
Stemt op Hermans
25
door het hokje vóór zijn
naam op lijst 25 rood te
maken.
Hermans H. G. M
's-Gravenhage
Droesen W. J..
Roermond
Ruys de Beerenbrouck
C. J. M., 's-Gravenhage
Roosevelt zal ze voorstellen om
tot de a.s. Economische Wereld
conferentie te Loaden een douane
bestand te sluiten en alle groote
mogendheden uit te noodigen toe te
treden. Het is zeker, dat de oogen
van beel de wereld op het oogenblik
op Roosevelt zijn gericht, van wien
men alleen nog uitkomst in de eco
nomische wereld ontreddering ver
wacht.
Amerika en Europa zullen samen
werking moeten zoeken voor het
oplossen van velerlei problemen. Van
Japan met welk land we deze
week een arbitrage-verdrag sloten
is geen heil te verwachten. Japan
treedt steeds brutaler op in China,
omdat het de overige wereld on
machtig weet.
De Japansche troepen staan voor
PekiDg en Tientsin en Japausche
vliegers strooien biljetten uit, waarin
verkondigd wordt, dat de Japanners
komen om de Cbineezen van het juk
der blanken te verlossen.
Het proces teMoikouis geëndigd
met de veroordeeling van een paar
der aangeklaagde Britsche ingenieurs
tot resp. 3 en 2 jaar gevangenisstraf.
Verwacht wordt, dat de veroordeel
den zulien worden begenadigd en dan
uit het land gezet, maar John Buil
„neemt het vonnis nietdaags nadat
het vonnis viel, werd een invoer
verbod afgekondigd van Russische
goederen....
Een gure Paschen. De Land-
bouwmachtigicgswet in de 2de
Kamer. Gaan de huren om
laag Binnenlandsch en Ia-
disch allerlei.
Neen, het weer ts toch niet zoo
bijzonder meegevallen met Paschen.
Eu toch is het overal druk geweest;
de menschen hadden zich nu eenmaal
op een paar uitgaansdagen voorbe
reid. Drommen volks zija naar de
bollenvelden getrokken, waar het in
ieder geval beter was uit te houden
dan aan zee.
Natuurlijk heeft de buitengewone
Paaschdrukte hier en daar tot ver
keersongevallen geleid, maar over
het algemeen is dat toch wel mee
gevallen dezen keer.
o—
Terwijl de kiezers reeds klaar staan
om a.s. Woensdag hun stemplicht
te gaan vervullen en daarmee een
nieuwe Kamer te formeeren, doet de
oude volksvertegenwoordiging haar
stervensplicht. Ze is deze week nog
bijeen geweest, om de regeering aan
haar Landbouw machtigingswet te
helpen, iets, wat zij nog zoo kort
geleden had afgewezen, omdat ze
draalde aan de regeering zulke ver
gaande bevoegdheden in banden te
leggen. Op verzoek van tien leden
wa3 de Kamer toch tegen Woens
dag van deze week nog bijeengeko-
meu, teneinde het ontwerp alsnog in
behandeling te nemen en indien noo
dig, daari 1 de gewenschte restricties
vast le leggen.
Ook de Eerste Kamer heeft van
de week nog braaf baar best gedaan.
De Psychopatenwet, welke uit be
zuinigingsoverwegingen een vermin
derde toepassing van speciale behan
deling van gestrafte psychopaten be
doelt, nam ze met 26—13 stemmen
aan. Daarna behandelde ze nog de
Indische begrooting.
B. en W. van 's Hage hebben 't
belangrijke initiatief gekomen om de
huren van de gemeentewoningen
over de geheele linie te doen ver
lagen. Andere huiseigenaren zullen
nu wel gedwongen worden om dat
voorbeeld te volgen.
Vrij algemeen heerscht trouwens
de overtuiging, dat in dezen tijd van
neergaande conjunctuur zich einde
lijk ook eens de huishuren zullen
moeten gaan aanpassen.
In Amsterdam breidt het aantal
huurstakingen zich regelmatig uit. Er
valt veel te zeggen op de leiding
dezer beweging en ook op de strijd
middelen, maar het doei is veien
sympathiek. De kantonrechter Mr,
de Vries Fyens heeft dezer dagen
bij het nemen eener beslissing om
trent buuruitzettingen (van huursta-
kers) verklaard, dat hij alles heeft
willen doen om te bemiddelen en
dat het hem speet, dat die pogingen
niet waren gelukt, want, zoo zei hij
de huren moeren omlaag en kunnen
ook omlaag. Over de mérites van
dat oordeel willen we geen meening
neerschrijven, maar opmerkelijk is
het zeer zeker.
In onzen Oost is de toestand ook
zeer zorgelijk. Blijkens berichten uit
Iadiê staat het thans vast, dat weer
voor 30 millioen aan nieuwe lasten
op de schouders der bevolking zal
gelegd moeten worden en dat dan
nog het tekort op de a.s. begrooting
zal moeten worden becijferd op 120
millioen. De regeering zal overleg
plegen met de departementshoofden
en hoopt dan middels rigoureuse
bezuinigingen het tekort tot 60 milli-
lioen te kunnen terugbrengen.
Maar voor dat tekort zal dan geen
dekking zijn.
De berechting van de Indische
dienstweigeraars en muiters viadt
thans regelmatig voortgang. Er vallen
nog al zware straffen. Ook de ge
zinnen der verdachten hebben te
lijden, want de dienstweigeraars en
muiters.trekken tot hun a.s. berech
ting geen Iractemeut en voor zoover
ze worden veroordeeld, zal dat. ook
voor de toekomst niet meer ge
schieden. Aldus kwam vast te staan
uit een mededeeling der Indiscae
regeering.
Tenslotte nog eenig kort nieuws
uit nader omgeving. In de meubel-
icdustiie van Oisterwijk is een loon-
conflict uitgebroken, dat tot een
algemeene uitsluiting kan leiden.
Op verschillende plaatsen werd
schade berokkend door de 3trenge
nachtvorsten. Et zijn een paar mil
lioen steenen door bedorven in de
steenindustrie rond Nijmegen. Ook
de bloesempracht in de Betuwe heeft
ernstig geleden. De kans is groot,
dat we een slecht fruitjaar tegemoet
gaan.