MAA, ff Rondde boerderij FEUILLETON. Van jagers en stroopers. De „onbekende arbeider.". Algem. weekoverzicht Zaterdag 10 December 1932 Drie en vijftigste Jaargang No. 50 IV Het is tegenwoordig druk in de Tweede Kamer Men is er de be grooting aan 't verwerken en daarbij wordt heel veel gepraat. Ook veel dat net zooveel lijkt op begrootings- werk als een kip op 'n paard. Maar hoe het ook zij, er worden toch dingen gezegd die de boeten niet overschillig voorbij kunnen laten gaan. Nu al, zal men zeggen en de Iandbouw-begrooting is nog niet aan de orde. f 'ch, ik geloof niet dat dit afzonderlijk hoofdstuk alleen de boe ren kan helpen. Eenige duizenden subsidie hier of daar voor zal de welvaart van den boerenstand niet bepalen. Maar wel de algemeene politiek, omvattende de geheele maat schappij Op het regeeringsbeleid is heel wat critiek losgekomen en de Regee ring heeft zich verdedigd. Dat spreekt. De crisis is genoemd een construe tueele crisis Ik denk dat dit zooveel wil zeggen als dat de crisis haar oorzaak vindt in de constructie, de samenstelling van onze economische maatschappij En dit geloof ik graag. Door den redacteur van dit blad is er al meer op gewezen, dat de mensch slechts noodig heeft, voedsel, kleeding en huisvesting. Voor deze drie zaken zijn overvloed van pro ducten aanwezig en toch zijn ze voor velen onbereikbaar, ook al wil men er voor arbeiden. Dat is niet in den haak, daar moet dus ergens iets haperen. In de productie kan het niet zitten, want er wordt vol doende voor alle menschen gepro duceerd. Het moet dus liggen aan de verdeeliDg der producten. En bij die verdeeliug komen we nog een factor van buitengewone beteekenis tegen het ruilmiddel, het geld. Het geld is, naar ik meen, in de wereld gebracht om den goederen- ruil te vergemakkelijken. Bij de in gewikkeldheid van ons maatschappe lijk raderwerk is 't anders ook niet wel mogelijk. Maar als er wanver houdingen bestaan zooals thans, tus- schen het ruilmiddel, de producten en de waarde van den arbeid, hoe kan het daD goed gaan Nog erger als men bovendien nog een gedeelte onttrekt aan 't ruilverkeer en be graaft in de kluizen en safe's der Banken. Mij dunkt het moet onder de hand toch wel duidelijk worden, dat de welvaart niet kan worden afgemeten naar het aantal gouden staven die in de grafkelders van de Ned. Bank zijn opgeborgen. Neen. eerst dan is er welvaart, als 't ruilmiddel circuleert onder de massa, omdat daardoor ook de pro ducten voor deze bereikbaar zijn. 't Is eene eenvoudige waarheid- Toch wordt ze door velen niet gezien. Doch niet alleen 't onttrekken vaD het geld maar o- k de ve,-anderlijke waarde daarvan ten opzichte der producten is voor de welvaart der massa zeer nadeelig Dit begiDt meer en meer door te dringen. Maar hierin verandering brengen, b v. door 't idee van Prof. Mees, zou een be langrijke ommekeer beteekeuen. Eu ieder roept wel om 't hardst om hervormingen van de maatschappij, doch ah daarvoor belangrijke wijzi gingen moeten plaats hebben, dan schrikt men terug. Er moet met zoo veel gebroken worden. En men kib belt liever over steunwetjes en kapi talisme mea voert liever loon eD salarisactie en laat de heerschappij aan het kapitaal en de levenskracht aan de speculatie. Maar denkt men de sociale hervorming, in billijkheid voor alle standen, te kunnen berei ken zonder ingrijpende hervorming in 't crediet- en geldwezen? Nooit 1 Doch zoover is het nog niet en de vraag is thans kan de Regee ring zonder dit aan de crisis niet meer doen dan ze doet Het maat schappelijk getij is aan het verloopen en het is wel zeer ernstig de vraag of 't wel ooit weer in de oorspron kelijke bedding zal terug keeren. Toch worden de bakens nog niet verzet en aller oogen blijven gericht op de industrie en den exporthaodel, 19 Slot. Iedereen erkende hierin de wre kende hand Gods. Hei was den 25 September 1867 den dag waarop voor vijf jaren het ongelukkige schot gevallen was. In het zwart gekleede mannen en vrouwen keerden uit de dorps kerk terug, het was 't jaargetijde geweest voor den jongen boer. Het laatste kwam een oude vrouw en een jong meisje lang zaam aan, beiden in zwaren rouw tusschen hen in ging een arme. ongelukkige gestalte, welker aan blik ieders medelijden moest op- welke gezien het streven naar eigen voorziening in ieder land en de concurrentie van landen met veel lager levenspeil misschien nooit meer tot bloei zal komen. Daarna dienden we ons van stonde af aan in te richten. En dit kan slechts door intensieve cultuur van onzen bodem. Nu zijn de prijzen der landbouw producten echter zoo. dat onze land bouw in extensieve richting wordt gedrongen, waardoor het niet on waarschijnlijk is, dat spoedig slechts één landbouwer of landarbeider werk vindt op een oppervlakte, waarop er vroeger twee een bestaan hadden. Daardoor zullen ook de helft van de personen, werkzaam in neringen en industrie, die hun afzet op bet platteland moeten vinden, hun be staan verliezen. Zoodoende zal van 2 millioen menschen, groot en klein, door de lanJbouwcrisis het bestaan verloren gaan. En bloeit nu onze scheepvaart, onze Indische onder nemingen en onze exportindustrie zoo. dat deze de genoemde personen een bestaan kunnen verschaffen De werkeloosheid leert het tegendeel Politici van naam beginnen blijk baar ook zoo iets te voelen, al kun nen we het in eigen land nog niet bespeuren. De oud premier van Engeland, Lloyd George, heeft in een persgesprek een uitvoerig plei dooi gehouden voor de herleving van den land- en tuinbouw in Enge land. Er zijn millioenen akkers onbe bouwd land en miliioenen werk- loozen. Die moeten tot elkaar ge bracht worden. In de eerste plaats, aldus meldt de N. R. Ct., moet het publiek goed van de feiten door drongen worden. Het huidige Groot- Brittannië is een pyramide op zijn kop, die kop is de buitenlandsche handel en slijt steeds verder af. De buitenlandsche handel en de ervaring met de inflaties op het vasteland heeft geleerd, dat buitenlandsche be leggingen niet veilig zijn. Wat moet er gebeuren als beide nog meer ach teruitgaan Hoe moet men dan aan het geld komen om het voedsel te betalen, dat men zelf niet wil kwee ken Laat het Engelsche volk eerst van dezen toestand doordrongen zijn en schrijf dan een groote staats- leening uit voor de herleving van den landbouw. De tijd is er gunstig voor. Lloyd George heeft zelf op zijn boerderij te Churt grondeD, die sinds jaren verlaten waren weer in cultuur gebracht met gunstig resultaat Dat kan elders ook geschieden. Men moet kleine plaatsjes uitgeven, die metter tijd eigendom worden van de pach ters. Tevens moet de productie ge regeld worden, d.w.z. zij moet ver groot wordeD, terwijl meteen wordt toegezien, dat zij een redelijke prijs opbrengt. Dat de groote steden hun voedsel krijgen van zoo dichtbij mogelijk. Kleine pachters moeten hard werken, maar de ervaring leert, dat zij niet morren, mits zij slechts een redelijk profijt zien van hun werk. Er is zeker plaats voor een half millioen menschen en de gega digden zijn er als men hen maar weet te helpen Konden zij aan land geholpen worden dan zou dat een herleving van de dorpen beteekencn en een half millioen meer menschen aan het werk op het land zou nog aan bijna een half millioen andere i ook weer werk verschaffen. Het afzetgebied voor fabrieksgoederen gaat achteruit voor landbouwpio ducten heeft men het afzetgebied bij de hand. Ik ben, zoo zei Lloyd George, mijn heele leven vrijhandelaargeweest, maar als men nu eenmaal het fiscale stelsel wijzigt, moet men er ook alle voordeel uithalen, dat er inzit, zoo lang daarbij de huisvrouw niet in het gedrang komc. Hij laakte het in de regeering. dat zij de subsidies, voor onderzoekingen in alle richtingen heeft verlaagd en geen steun meer geeft aan de uitgif te van gronden. Voor 45 000 pond konden 60.000 man aan land gehol pen worden, om voor een waarde van 40.C00 pond aan levensmidde len voort te brengen. Van de groote bedrijven moet het niet komen. Kleine bedrijven en een behoorlijke prijsregeling, daar moet het in ge- wekken Het was de moeder van den jongen boer, Se'.je en de jager Kamper. Een granaatsplinter had het linkerbeen verpletterd, zoodat het had moeten afgezet worden, een geweerkogel had den rechter arm doorboord, zoodat hij geheel krom gegroeid was. Het was dezelfde hand die voor vijf jaren een menschenleven had geroofd. Kamper was geheel kreupel met moeite sleepte hij zich op zijn kruk voort. De slanke gestalte was mager en gebogen, de borst scheen inge vallen, de oogen lagen diep in hunne holen en waren zoo mat en flauw, de bloeiende wang was bleek, de handen blauwachtig wit en mager en wanneer hij sprak kwam het zoo diep uit de borst dat het iemand bang om het hart werd. Diepe kommer en biltere smart spraken uit al zijne trekken alles het beeld van den diepsten jammer. De jager had met vreugde het vonden worden. De producent moet een billijke vergoeding krijgen, ma>*r de huisvrouw mag niet te veel be talen. Een regeering, die toestaat, dat er op levensmiddelen onbehoor lijke winsten worden gemaakt, stuuit naar revolutie. Ofschoon het voor Engeland ge zegd is, bevat bovenstaande ook groote waarheden voor Nederland. De maatregelen, die onze Regee ring inneemt zijn op de eerste plaats onvoldoende om ia een intensief bedrijf een bestaan te vinden en op de tweede plaats grootendeels ge- baseert op den export, waardoor maatschappelijk kapitaal naar 't buitenland wordt gebracht AGRARUS. Alom wordt hulde gebracht aan de nagedachtenis van den onbeken den soldaat, die zijn leven offerde voor het vaderland, maar overal leven „onbekende arbeiders", die de zwaarste offers brengen op het slagveld van dezen troosteloozeu crisisi jjd. In een schrijven van Z.H. Pius XI aan den aartsbisschop van Quebec bij gelegenheid van de sociale week der Canadeesche katolieken heeft de Paus het treffend woord geschreven, dat, gelijk er overal hulde wordt ge bracht aan de nagedachtenis van den onbekenden soldaat, die zijn leven offerde voor het vaderland, er overal „onbekende arbeiders" leven, die de zwaarste cijfers bren gen op het slagveld van dezen troos teloozen crisistijd. Deze „onbekende arbeiders" zijn de werkloozen, die met droef gemoed de handen moeten laten rusten, ter wijl ze zoudeu willen arbeideo. Men raag niet over het hoofd zien, zeide de Paus. dat deze onbekende 3rbeiders een recht op Ioonenden arbeid hebben en dat de staatslieden den plicht hebben, middelen en wegen te zoeken om al dien onbe kenden arbeiders werk en brood te verschaffen. Dit treffend woord van den Vader der christenheid, zoo zegt de „N. Tilb. Crt.", die er de aandacht op vestigt, moge den noodigen indruk maken niet alleen in wetgevende kringen, waar inderdaad de middelen moeten gezocht om werk te schep pen, maar in alle kringen, ook daar, waar lichtvaardig over het lot der werkloozen wordt geoordeeld en soms wel averrechts beslist. Wij onderstreepen dezen wensch gaarne. Ieder zal het wel met Zijne Heilig heid eens moeten zijD, dat deze „onbekendeu" nog meer de aandacht verdienen dan de onbekende soldaat. Het gesol met dien onbekende heeft waarlijk zijn tijd wel gehad. Het ging oorspronkelijk uit van 'n mooie gedachte maar na 14 jaren moest hefr toch maar uit zijn. Dat bet warm houden der gedachte absoluut niets gebaat heeft tot het verafschuwen van den oorlog is wel heel duidelijk, in onze dagen, waarop men nog steeds voortgaat de voorbereiding voor een nieuwen oorlog met ver dubbelde energie te treffen, ja waarop men dagelijks al praat over den volgenden oorlog, alsof daardoor Europa niet voorgoed ten onder zou gaan. Het heeft er inderdaad veel van, of het gesol met den onbeken den soldaat de wonde open houdt en tot nieuwen verdwaasden krijg aaoport. Als men nu eens werkelijk naar den Paus luisterde en in hoogere regionen den „onbekenden arbeider" eens evenveel aandacht besteedde als aan den soldaat, dan was er zeker kans, dat men de ongezonde zaken- moraal overwon en wat rationeeler grenzenpolitiek ging invoeren, waar door vanzelf de werkeloosheid zou overwonnen worden. Helaas, men hoort in de hooge regionen maar al te weinig 's Pausen wenken en vermaningen. Of hij 't uilbarsten van den oorlog ver nomen. Hij hoople, een mede lijdende kogel zou een einde maken aan zijn ellendig leven. Hij slorlle zich met razende vertwijfeling in het dichte kampgewoel. Wel had de slag kogels en wonden voor hem, de zwakke draad waaraan zijn leven hing, wou ecMer nog niet breken. De zorgvuldige ver pleging in het lazaret gaf hem het gehate leven eïi de kwellende herinnering weder terug. Hij moest ondragelijke smarten lijden, lan gen, langen lijd; smart en leed echter hadden hem week gemaakt en zijn hart tot God teruggebracht die hem alleen helpen kon. Rouw en boete braken de wilde vertwijfeling. Toen de laatste ge wonden uit de lazaretten kwamen keerde hij ook naar het dorp terug. Een krachtige band trok hem daarheen waar hij nog zoo veel te verzoenen had. De konink lijke milddadigheid zorgde ook voor hem; een toereikend invali den pensioen waarborgde hem voor heeft over onbekende arbeiders dan wzl over bekende waarheden... men hoort hem wel maar elk doet naar eigen bekrompen inzicht. InaHSBds» MsdedHUagaa. Neemt U in acht Hoe komt het, dat vrouwen zoo vaak lijden aan rugpijn, rheumatische pijn, waterzuchtige zwellingen, duize ligheid, zwakte, uitputting, zenuw achtigheid en urinekwalen Haar lichaamsgesteldheid, de verschillende periode in het leven der vrouw, de geboorte vau kinderen, vormen vaak de oorzaak van verzwakking der organen in den rug Deze organen beginnen traag en slecht te werken, waardoor urinezuur en andere on zuiverheden zich ophoopen en de kwaal zich door het lichaam kan verspreiden. Voor vrouwen zijn Foster's Rug pijn Pillen dan ook een uitkomst in dergelijke kritische tijden. De ver sterkende werking van dit speciale middel op de betreffende organen maakt spoedig een einde aan de hinderlijke verschijnselen en baat tegen rheumatiek, ischias, spit en waterzucht. Bij alle drogisten enz. af 1.75 per flacon. 27 VOOR DE VROUWEN. Huisljjkheid en gezelligheid. Men hoort tegenwoordig dikwijls klagen, dat onze oud-hollandsche huislijkheid meer en meer verdwijnt, dat het gezellige familieleven te loor gaal. En waarlijk deze klacht is, helaas, niet ongegrond. Wij zijn Diet huiselijk meer. Wij hebben ons de zeden en ge woonten van meer zuidelijke landen eigen gemaakt, wij zijn uithuizig ge worden. Ons volksleven lijdt daar onder; men neemt niet straffeloos ge woonten aan, die noch met ons karakter, noch met ons temperament noch met onze familie- en volks overleveringen strooken. Wij zijn in een abDormalen toestand vervallen en lijden er zichtbaar onder. In de zelfde verhouding als de gelegen heden voor openbare uitspanningen toenemen, vermindert de liefde voor den familiekring, 't Is waar, er be slaan nog van die oud-hollandsche huisgezinnen, waar het familieleven in eere wordt gehouden, waar ouders en kinderen de uren van ont spanning /aangenaam met elkander doorbrengen, waar vrienden en ver wanten ter gelegener tijd bet hunne bijdragen tot verpoozing en uitspan ning, maar deze gezinnen worden allengs minder talrijk en zullen bij een volgend geslacht tot de uitzon deringen gaan behooren. Het jongere geslacht dat nog slechts in café's en openbare ontspanningen de verveling weet te verdrijven, dat niet heeft geleerd wat een gezellige huislijke kring is, zal, als het eenmaal een eigen haard heeft opgebouwd, die goede deugd van het familieleven op het latere geslacht niet weten over te brengeD. Onze holland, che degelijkheid, onze voorvaderlijke zeden, ons volks bestaan zullen er onder lijden; lijden zonder hoop op genezing. En toch hoe heerlijk, hoe aange naam was niet dat gezellige, dat pretlige leven in den familiekring en aan den huiselijken haard 1 Wat een genot als na volbrachte dagtaak of op zondagen allen zich om de familietafel vereenigden of om het gezellige vuur gezeten waren en vrooiijke kout, aangename en on schuldige spelen den geest verzetten en ce vermoeienissen en zorgen van den dag deden vergeten. Wie denkt niet op Jateren leeftijd met vol doening aan die gelukkige uren; bij wien heeft die herinnering nog na vele jaren niet eene lichtstraal op het donkere levenspad geworpen, een traan van dankbaarheid en aan doening aan het oog ontperst, niet de liefelijke beelden van de gelukkige jeugd in het geheugen teruggeroepen niet de beminde gestalten voor het honger en gebrek. Langzaam gingen de drie hun weg. De aanblik der jammerlijke geslalte had de medelijdende vrou wenharten week gemaakt en ver zoenend gestemd. De jager bekende openhartig zijn schuld, zijn met opzet beganen moord. Met sidderende stem bad hij om verg ffenis; dan kon hij rusti ger sterven daar het toch niet lang meer duren zou. De vrouwen vergaven hem gaarne. Nu toch hadden zij den troost dat zij zon der angst en onrust voor den gestorvene konden bidden, daar zij wisten dat hij met geen wraak zucht en moorddadige gedachten uit de wereld gescheiden was. Van de zaak zwegen zij en wanneer zij ook bekend geworden ware, zouden zij geen aangifte ge daan hebben. Waar de wrekende j vinger Gods gestraft heeft, is de zwakke hand der menschen c oog getooverd van ouders, broeders zusters en vrienden, die misschien reeds lang zijn heengegaan; voor hoevelen is zij nu nog niet de eenige band, die de familie bijeenhoudt Wat waren zij niet prettig, die kinderpartijtjes uit onze kinderjaren. Hoe gloeiden onze wangen niet van den blos der gezondheid, als in het groene veld gespeeld en gelachen werd. En nu Eene verkeerde, eene ziekelijke beschaving heeft die vermaken, even nuttig voor geest en lichaam, in den ban gedaan; een valsch begrip van deftigheid heeft ze onfatsoenlijk ver klaard. Nu biedt men ODze kinderen tot uitspanning kinderbals en kinder visites aan, waar men ze tot cari- caturen van menschen verlaagt, waar men ze ïeeds op jeugdigen leeftijd leert coquetteeren, waar het kinder hart bedorven wordt en alle kinder lijkheid ten onder gaat. Er zijn geen kinderen meer zegt men; maar aan wie de schuld En dan, wat is er van onze steeds schaarscher wordende familiefeesten, wat van ODze gezellige bijeenkoms ten geworden Bij sommige, maar deze behooren alweer tot de uitzonderingen, weet men zich aangenaam, gezelhg en Duttig bezig te houden door muziek, letterkunde en wetenschappen, maar bij de meeste is verveling scheering en inslag. De heeren prateD over politiek doen aisof ze in hunne sociëteit of in hunne club waren, de dames.... maar laten wij liever die zaak niet verder bespreken. Het wordt meer en meer erkend: de huiselijkheid, de gezelligheid gaan verloren. Maar is er geen dam tegen dien stroom van uithuizigheid, van ver veling, van onhuiselijkheid op te werpen De vreemde gewoonten en zeden hebben hebben nog niet geheel en al het burgerrecht verkregen, de po sitie is nog niet geheel en al ver overd. Onze Hollandscbe degelijk heid, ons vasthouden aan voorwaar delijke zeden zijn nog hier en daar in eere gebleven en hebben den in dringer geweerd, hem den toegang tot den familiekring verboden. Trachten wij dan te behouden, wat wij hehben en te heroveren, wat wij verloren hebben. WeDden wij al onze krachten aan om huiselijkheid en gezelligheid te kweeken. Een Sinterklaas-verrassing; honderden winkeliers op den bon Weer een treinbotsing bij Den Bosch; thans een doode. Een droeve verkeersstatis- liek. De A. T. O, voert ous over den afsluitdijk. Een voetbaltriomph. Een Sport paleis. De wet op de winkelsluiting is ongetwijfeld van groot nut voor de winke'iers, die tenslotte toch ook recht hebben op een menschwaardig bestaan en als andere menschen gaarne nog wat tijd over houden om zich bezig te houden met hun gezin en met de opvoeding hunner kin deren in het bijzonder. Zij zouden dan ook zeker dankbaar wezen voor de wettelijke bescherming, als het een goede tijd was, maar... De neringdoenden voeien thans een harden, soms hopeloos lijkenden strijd om het bestaan. Vol verlangen zien ze uit naar de enkele dagen, waarop wat extra's te verdienen zal zijn, maar ook tegen zulke extra/er- diensten beschermt de Winkelslui tingswet zeOnbedoeld natuurlijk, doch niet minder absoluut. Zoo op den j I. Zondag, den dag voor Sinterklaas. Vooral de consumptie zaken heb ben toen door winstderving groote schade geleden. We nemen het hier geenzins tegen de wet op. want elke goede sociale maatregel brengt noodzakelijkerwijs ook zekere be lemmeringen met zich, hebben boven dien principieele bezwaren tegen Zondagsverkoop. noodig. In het dorp en op de boerderij ging alles rustig zijn gang. De tweede zoon zou de zorg voor de boerderij op zich nemen. De vrouw zorgt echter nog voor alles en houdt een oog op wat er omgaat. En Setje? Zij leeft stil en rustig in de houtveslerswoning. Sedert hare moeder gestorven is, helpt zij vader in het huishouden. Zij heeft zich zeer aan de vrouw van de boerderij gehecht, deze is haar tweede moeder geworden. Zij helpen elkaar wederkeerig het leed dragen en hebben dik wij Is ook een woord van troost voor den ongelukkigen jager. Setje is stil niet vroolijk of treurig kalm en overgegeven verricht zij baren arbeid. Maar nog dikwijls keeren hare gedach ten droomend terug naar het ver leden. Herinnert haar toch niet iedere plaats, van af de vertrou welijke plek in de houtveslers woning tot het belommerd boschje tusschen den tuin en boerderij aan haar verloren levensgeluk dal 'voor altijd voorbij is? Maar tenslotte zijn er toch ook, die graag elk oogenblik van den dag zouden willen uitbuiten om in een kwaden tijd het hoofd boven water te kunnen houden. Voor de zulken was het moeilijk te dragen, dat ze den dag voor Sinterklaas hun winkels gesloten moeten houden. Hier en daar hebben zij dan ook een min of meer georganiseerd ver zet tegen de wet gepleegd. Speciaal in Rotterdam waren talrijke zaken open en er is daar druk verkocht. Hetzelfde deed zich in verscheideoe andere gemeenten voor. De politie kneep hier en daar wel eens een oogje dicht, maar in Rotterdam wer den een paar honderd winkeliers op den bon geslingerd, zooals men dat noemt. In Eindhoven en Gouda maakte de politie zelfs meermalen op den dag proces verbaal tegen de zelfde winkeliers op. Het is nog maar zeven weken ge leden, dat nabij Den Bosch twee goederentreinen op elkaar liepen, waarbij groote materieele schade werd aangericht. Op Zondagmorgen te half vijf liepen te Vught, nabij Den Bosch, wederom dezelfde treinen op elkaar. Nu werd een vijftal wagens vernield; erger was, dat thans ook een rem mer was gedood. Een der machinisten was door drie onveilig staande sig nalen gereden. De Spoorwegdirectie mag wel eens goed onderzoeken, of er bijzondere invloeden kunnen zijD, welke storend op de gedachten concentratie van het verantwoorde - lijk treinpersoneel werken. Tenslotte gaat veiligheid voor en boven alles. Met de verkeersveiligheid iu het algemeen wordt het er niet beter op in het algemeen. De redactie van de Arbeiderspers „stelde een droef sta- tistiekje samen over de verkeers ongelukken" in ons land, voorge komen in de maand November j.l. Welnu, zij had niet minder dan 51 dooden geteld en circa 200 gewonden. Verkeerslessen schijnen wel heel moeilijk te leeren te ziju. De A.T.O., eeh dochter-onder- neming van de Spoorwegen, heeft concessie gekregen voor het vervoer van passagiers in autobussen over den afsluitdijk. Voorloopig voor 5 jaar, omdat Ged. Staten van Noord- Holland, die de concessie verleenden, van oordeel zijn, dat de Spoorweg directie in dien tijd kan en moet hebben voorzien in den aanleg vaa een spoorlijn over den dijk. Het autobusverkeer zal over enkele weken beginnen en zich uitstrekken over een afstand van 116 K.M., van Alk maar tot Leeuwarden, vice versa. Et komen drie retour-diensten per dag en er zal worden gereden met wagens, waarin plaats zal zijn voor 31 passagiers. Men rekent ook op een druk verkeer van toeristen. Onze voetbal-enthousiasten hebben Zondag weer een glorie-dag beleefd. Het Nederlandsche elftal sloeg de Duitschers in Dusseldorf met 2—0. Vanuit ons land zijn 4 extra-treineu met Nederlandsche enthousiastelingen de grens over getrokken om het Dusseldorfsche festijn bij te wonen. Er waren daar ook talrijke auto bussen verzameld, het totaal aan Nederlandsche belangstellenden werd op 10,000 geschat. Cri... Ach, neen, laten we het over wat anders hebben. In Amsterdam gaat een machtig Sportpaleis worden gebouwd met vaste wielerbaan en ijshaaa. Vijftien duizend menschen kunnen een plaats vinden. Ontwerper is de heer J. Wils, de architect, die ook het stadion bouwde. Naast dit serieuse plan worden ook andere ontwerpen ge lanceerd, maar die zijn lang aietaile 18 karaats. Een meneer in Den Haag geeft al vast lootjes uit ad f 3.50 voor een in de residentie te bouwen Sportpaleis 1 Dat alles is het effect van deD Zesdaagsche in Amsterdam, waar tienduizenden sportmaniakken hun dure guldens in de zakken der twee Duitsche ondernemers hebben gestort. Van bare beide broeders zai niemand vader in zijn schoone maar gevaarvolle betrekking op volgen. Ginder in het bosch schittert nog altijd het witte kruis. Menig maal als de zon gloeiend en ma jestueus achter de hoornen weg zinkt en mei haar laalste warme stralen afscheid neemt van bosch en veld en alsdan de avondhemel fonkelt, de schemering daalt en het geuriger, stiller en koeler wordt in het hooge bosch, dan beweegl zich daar de magere ge stalte des jagers. Nu drijft hem iels naar de plek die hij vroeger vlood. Hij is rustiger en stiller ge worden, maar vroolijk wordt hij nooit meer. De bloedschuld knaagt aan zijn leven en niet lang meer zal het duren dal zij hem mede- sleept naar het stille graf EINDE.

Peel en Maas | 1932 | | pagina 5