MAA,
ff
Rondde boerderij
FEUILLETON.
Van jagers en
stroopers.
De „onbekende
arbeider.".
Algem. weekoverzicht
Zaterdag 10 December 1932
Drie en vijftigste Jaargang No. 50
IV
Het is tegenwoordig druk in de
Tweede Kamer Men is er de be
grooting aan 't verwerken en daarbij
wordt heel veel gepraat. Ook veel
dat net zooveel lijkt op begrootings-
werk als een kip op 'n paard. Maar
hoe het ook zij, er worden toch
dingen gezegd die de boeten niet
overschillig voorbij kunnen laten
gaan. Nu al, zal men zeggen en de
Iandbouw-begrooting is nog niet aan
de orde. f 'ch, ik geloof niet dat dit
afzonderlijk hoofdstuk alleen de boe
ren kan helpen. Eenige duizenden
subsidie hier of daar voor zal de
welvaart van den boerenstand niet
bepalen. Maar wel de algemeene
politiek, omvattende de geheele maat
schappij
Op het regeeringsbeleid is heel
wat critiek losgekomen en de Regee
ring heeft zich verdedigd. Dat spreekt.
De crisis is genoemd een construe
tueele crisis Ik denk dat dit zooveel
wil zeggen als dat de crisis haar
oorzaak vindt in de constructie, de
samenstelling van onze economische
maatschappij En dit geloof ik graag.
Door den redacteur van dit blad
is er al meer op gewezen, dat de
mensch slechts noodig heeft, voedsel,
kleeding en huisvesting. Voor deze
drie zaken zijn overvloed van pro
ducten aanwezig en toch zijn ze
voor velen onbereikbaar, ook al wil
men er voor arbeiden. Dat is niet
in den haak, daar moet dus ergens
iets haperen. In de productie kan
het niet zitten, want er wordt vol
doende voor alle menschen gepro
duceerd. Het moet dus liggen aan
de verdeeliDg der producten. En bij
die verdeeliug komen we nog een
factor van buitengewone beteekenis
tegen het ruilmiddel, het geld.
Het geld is, naar ik meen, in de
wereld gebracht om den goederen-
ruil te vergemakkelijken. Bij de in
gewikkeldheid van ons maatschappe
lijk raderwerk is 't anders ook niet
wel mogelijk. Maar als er wanver
houdingen bestaan zooals thans, tus-
schen het ruilmiddel, de producten
en de waarde van den arbeid, hoe
kan het daD goed gaan Nog erger
als men bovendien nog een gedeelte
onttrekt aan 't ruilverkeer en be
graaft in de kluizen en safe's der
Banken. Mij dunkt het moet onder
de hand toch wel duidelijk worden,
dat de welvaart niet kan worden
afgemeten naar het aantal gouden
staven die in de grafkelders van de
Ned. Bank zijn opgeborgen.
Neen. eerst dan is er welvaart,
als 't ruilmiddel circuleert onder de
massa, omdat daardoor ook de pro
ducten voor deze bereikbaar zijn. 't
Is eene eenvoudige waarheid- Toch
wordt ze door velen niet gezien.
Doch niet alleen 't onttrekken vaD
het geld maar o- k de ve,-anderlijke
waarde daarvan ten opzichte der
producten is voor de welvaart der
massa zeer nadeelig Dit begiDt meer
en meer door te dringen. Maar hierin
verandering brengen, b v. door 't
idee van Prof. Mees, zou een be
langrijke ommekeer beteekeuen. Eu
ieder roept wel om 't hardst om
hervormingen van de maatschappij,
doch ah daarvoor belangrijke wijzi
gingen moeten plaats hebben, dan
schrikt men terug. Er moet met zoo
veel gebroken worden. En men kib
belt liever over steunwetjes en kapi
talisme mea voert liever loon eD
salarisactie en laat de heerschappij
aan het kapitaal en de levenskracht
aan de speculatie. Maar denkt men
de sociale hervorming, in billijkheid
voor alle standen, te kunnen berei
ken zonder ingrijpende hervorming
in 't crediet- en geldwezen?
Nooit 1
Doch zoover is het nog niet en
de vraag is thans kan de Regee
ring zonder dit aan de crisis niet
meer doen dan ze doet Het maat
schappelijk getij is aan het verloopen
en het is wel zeer ernstig de vraag
of 't wel ooit weer in de oorspron
kelijke bedding zal terug keeren.
Toch worden de bakens nog niet
verzet en aller oogen blijven gericht
op de industrie en den exporthaodel,
19
Slot.
Iedereen erkende hierin de wre
kende hand Gods.
Hei was den 25 September 1867
den dag waarop voor vijf jaren
het ongelukkige schot gevallen
was.
In het zwart gekleede mannen
en vrouwen keerden uit de dorps
kerk terug, het was 't jaargetijde
geweest voor den jongen boer.
Het laatste kwam een oude
vrouw en een jong meisje lang
zaam aan, beiden in zwaren rouw
tusschen hen in ging een arme.
ongelukkige gestalte, welker aan
blik ieders medelijden moest op-
welke gezien het streven naar eigen
voorziening in ieder land en de
concurrentie van landen met veel
lager levenspeil misschien nooit meer
tot bloei zal komen. Daarna dienden
we ons van stonde af aan in te
richten. En dit kan slechts door
intensieve cultuur van onzen bodem.
Nu zijn de prijzen der landbouw
producten echter zoo. dat onze land
bouw in extensieve richting wordt
gedrongen, waardoor het niet on
waarschijnlijk is, dat spoedig slechts
één landbouwer of landarbeider werk
vindt op een oppervlakte, waarop
er vroeger twee een bestaan hadden.
Daardoor zullen ook de helft van
de personen, werkzaam in neringen
en industrie, die hun afzet op bet
platteland moeten vinden, hun be
staan verliezen. Zoodoende zal van
2 millioen menschen, groot en klein,
door de lanJbouwcrisis het bestaan
verloren gaan. En bloeit nu onze
scheepvaart, onze Indische onder
nemingen en onze exportindustrie
zoo. dat deze de genoemde personen
een bestaan kunnen verschaffen De
werkeloosheid leert het tegendeel
Politici van naam beginnen blijk
baar ook zoo iets te voelen, al kun
nen we het in eigen land nog niet
bespeuren. De oud premier van
Engeland, Lloyd George, heeft in
een persgesprek een uitvoerig plei
dooi gehouden voor de herleving
van den land- en tuinbouw in Enge
land.
Er zijn millioenen akkers onbe
bouwd land en miliioenen werk-
loozen. Die moeten tot elkaar ge
bracht worden. In de eerste plaats,
aldus meldt de N. R. Ct., moet het
publiek goed van de feiten door
drongen worden. Het huidige Groot-
Brittannië is een pyramide op zijn
kop, die kop is de buitenlandsche
handel en slijt steeds verder af. De
buitenlandsche handel en de ervaring
met de inflaties op het vasteland
heeft geleerd, dat buitenlandsche be
leggingen niet veilig zijn. Wat moet
er gebeuren als beide nog meer ach
teruitgaan Hoe moet men dan aan
het geld komen om het voedsel te
betalen, dat men zelf niet wil kwee
ken Laat het Engelsche volk eerst
van dezen toestand doordrongen
zijn en schrijf dan een groote staats-
leening uit voor de herleving van
den landbouw. De tijd is er gunstig
voor.
Lloyd George heeft zelf op zijn
boerderij te Churt grondeD, die sinds
jaren verlaten waren weer in cultuur
gebracht met gunstig resultaat Dat
kan elders ook geschieden. Men moet
kleine plaatsjes uitgeven, die metter
tijd eigendom worden van de pach
ters. Tevens moet de productie ge
regeld worden, d.w.z. zij moet ver
groot wordeD, terwijl meteen wordt
toegezien, dat zij een redelijke prijs
opbrengt. Dat de groote steden hun
voedsel krijgen van zoo dichtbij
mogelijk. Kleine pachters moeten
hard werken, maar de ervaring leert,
dat zij niet morren, mits zij slechts
een redelijk profijt zien van hun
werk. Er is zeker plaats voor een
half millioen menschen en de gega
digden zijn er als men hen maar
weet te helpen Konden zij aan land
geholpen worden dan zou dat een
herleving van de dorpen beteekencn
en een half millioen meer menschen
aan het werk op het land zou nog
aan bijna een half millioen andere i
ook weer werk verschaffen. Het
afzetgebied voor fabrieksgoederen
gaat achteruit voor landbouwpio
ducten heeft men het afzetgebied bij
de hand.
Ik ben, zoo zei Lloyd George,
mijn heele leven vrijhandelaargeweest,
maar als men nu eenmaal het fiscale
stelsel wijzigt, moet men er ook alle
voordeel uithalen, dat er inzit, zoo
lang daarbij de huisvrouw niet in
het gedrang komc.
Hij laakte het in de regeering. dat
zij de subsidies, voor onderzoekingen
in alle richtingen heeft verlaagd en
geen steun meer geeft aan de uitgif
te van gronden. Voor 45 000 pond
konden 60.000 man aan land gehol
pen worden, om voor een waarde
van 40.C00 pond aan levensmidde
len voort te brengen. Van de groote
bedrijven moet het niet komen.
Kleine bedrijven en een behoorlijke
prijsregeling, daar moet het in ge-
wekken
Het was de moeder van den
jongen boer, Se'.je en de jager
Kamper. Een granaatsplinter had
het linkerbeen verpletterd, zoodat
het had moeten afgezet worden,
een geweerkogel had den rechter
arm doorboord, zoodat hij geheel
krom gegroeid was. Het was
dezelfde hand die voor vijf jaren
een menschenleven had geroofd.
Kamper was geheel kreupel
met moeite sleepte hij zich op
zijn kruk voort.
De slanke gestalte was mager
en gebogen, de borst scheen inge
vallen, de oogen lagen diep in
hunne holen en waren zoo mat
en flauw, de bloeiende wang was
bleek, de handen blauwachtig wit
en mager en wanneer hij sprak
kwam het zoo diep uit de borst
dat het iemand bang om het hart
werd. Diepe kommer en biltere
smart spraken uit al zijne trekken
alles het beeld van den diepsten
jammer.
De jager had met vreugde het
vonden worden. De producent moet
een billijke vergoeding krijgen, ma>*r
de huisvrouw mag niet te veel be
talen. Een regeering, die toestaat,
dat er op levensmiddelen onbehoor
lijke winsten worden gemaakt, stuuit
naar revolutie.
Ofschoon het voor Engeland ge
zegd is, bevat bovenstaande ook
groote waarheden voor Nederland.
De maatregelen, die onze Regee
ring inneemt zijn op de eerste plaats
onvoldoende om ia een intensief
bedrijf een bestaan te vinden en op
de tweede plaats grootendeels ge-
baseert op den export, waardoor
maatschappelijk kapitaal naar 't
buitenland wordt gebracht
AGRARUS.
Alom wordt hulde gebracht aan de
nagedachtenis van den onbeken
den soldaat, die zijn leven offerde
voor het vaderland, maar overal
leven „onbekende arbeiders", die
de zwaarste offers brengen op het
slagveld van dezen troosteloozeu
crisisi jjd.
In een schrijven van Z.H. Pius XI
aan den aartsbisschop van Quebec bij
gelegenheid van de sociale week der
Canadeesche katolieken heeft de Paus
het treffend woord geschreven, dat,
gelijk er overal hulde wordt ge
bracht aan de nagedachtenis van
den onbekenden soldaat, die zijn
leven offerde voor het vaderland,
er overal „onbekende arbeiders"
leven, die de zwaarste cijfers bren
gen op het slagveld van dezen troos
teloozen crisistijd.
Deze „onbekende arbeiders" zijn
de werkloozen, die met droef gemoed
de handen moeten laten rusten, ter
wijl ze zoudeu willen arbeideo.
Men raag niet over het hoofd zien,
zeide de Paus. dat deze onbekende
3rbeiders een recht op Ioonenden
arbeid hebben en dat de staatslieden
den plicht hebben, middelen en
wegen te zoeken om al dien onbe
kenden arbeiders werk en brood te
verschaffen.
Dit treffend woord van den Vader
der christenheid, zoo zegt de „N.
Tilb. Crt.", die er de aandacht op
vestigt, moge den noodigen indruk
maken niet alleen in wetgevende
kringen, waar inderdaad de middelen
moeten gezocht om werk te schep
pen, maar in alle kringen, ook daar,
waar lichtvaardig over het lot der
werkloozen wordt geoordeeld en
soms wel averrechts beslist.
Wij onderstreepen dezen wensch
gaarne.
Ieder zal het wel met Zijne Heilig
heid eens moeten zijD, dat deze
„onbekendeu" nog meer de aandacht
verdienen dan de onbekende soldaat.
Het gesol met dien onbekende heeft
waarlijk zijn tijd wel gehad. Het
ging oorspronkelijk uit van 'n mooie
gedachte maar na 14 jaren moest hefr
toch maar uit zijn. Dat bet warm
houden der gedachte absoluut niets
gebaat heeft tot het verafschuwen
van den oorlog is wel heel duidelijk,
in onze dagen, waarop men nog
steeds voortgaat de voorbereiding
voor een nieuwen oorlog met ver
dubbelde energie te treffen, ja waarop
men dagelijks al praat over den
volgenden oorlog, alsof daardoor
Europa niet voorgoed ten onder zou
gaan. Het heeft er inderdaad veel
van, of het gesol met den onbeken
den soldaat de wonde open houdt
en tot nieuwen verdwaasden krijg
aaoport.
Als men nu eens werkelijk naar
den Paus luisterde en in hoogere
regionen den „onbekenden arbeider"
eens evenveel aandacht besteedde als
aan den soldaat, dan was er zeker
kans, dat men de ongezonde zaken-
moraal overwon en wat rationeeler
grenzenpolitiek ging invoeren, waar
door vanzelf de werkeloosheid zou
overwonnen worden.
Helaas, men hoort in de hooge
regionen maar al te weinig 's Pausen
wenken en vermaningen. Of hij 't
uilbarsten van den oorlog ver
nomen. Hij hoople, een mede
lijdende kogel zou een einde maken
aan zijn ellendig leven. Hij slorlle
zich met razende vertwijfeling in
het dichte kampgewoel. Wel had
de slag kogels en wonden voor
hem, de zwakke draad waaraan
zijn leven hing, wou ecMer nog
niet breken. De zorgvuldige ver
pleging in het lazaret gaf hem
het gehate leven eïi de kwellende
herinnering weder terug. Hij moest
ondragelijke smarten lijden, lan
gen, langen lijd; smart en leed
echter hadden hem week gemaakt
en zijn hart tot God teruggebracht
die hem alleen helpen kon.
Rouw en boete braken de wilde
vertwijfeling. Toen de laatste ge
wonden uit de lazaretten kwamen
keerde hij ook naar het dorp
terug. Een krachtige band trok
hem daarheen waar hij nog zoo
veel te verzoenen had. De konink
lijke milddadigheid zorgde ook
voor hem; een toereikend invali
den pensioen waarborgde hem voor
heeft over onbekende arbeiders dan
wzl over bekende waarheden... men
hoort hem wel maar elk doet naar
eigen bekrompen inzicht.
InaHSBds» MsdedHUagaa.
Neemt U in acht
Hoe komt het, dat vrouwen zoo
vaak lijden aan rugpijn, rheumatische
pijn, waterzuchtige zwellingen, duize
ligheid, zwakte, uitputting, zenuw
achtigheid en urinekwalen Haar
lichaamsgesteldheid, de verschillende
periode in het leven der vrouw, de
geboorte vau kinderen, vormen vaak
de oorzaak van verzwakking der
organen in den rug Deze organen
beginnen traag en slecht te werken,
waardoor urinezuur en andere on
zuiverheden zich ophoopen en de
kwaal zich door het lichaam kan
verspreiden.
Voor vrouwen zijn Foster's Rug
pijn Pillen dan ook een uitkomst in
dergelijke kritische tijden. De ver
sterkende werking van dit speciale
middel op de betreffende organen
maakt spoedig een einde aan de
hinderlijke verschijnselen en baat
tegen rheumatiek, ischias, spit en
waterzucht.
Bij alle drogisten enz. af 1.75 per
flacon. 27
VOOR DE VROUWEN.
Huisljjkheid en gezelligheid.
Men hoort tegenwoordig dikwijls
klagen, dat onze oud-hollandsche
huislijkheid meer en meer verdwijnt,
dat het gezellige familieleven te loor
gaal. En waarlijk deze klacht is,
helaas, niet ongegrond. Wij zijn
Diet huiselijk meer.
Wij hebben ons de zeden en ge
woonten van meer zuidelijke landen
eigen gemaakt, wij zijn uithuizig ge
worden. Ons volksleven lijdt daar
onder; men neemt niet straffeloos ge
woonten aan, die noch met ons
karakter, noch met ons temperament
noch met onze familie- en volks
overleveringen strooken. Wij zijn
in een abDormalen toestand vervallen
en lijden er zichtbaar onder. In de
zelfde verhouding als de gelegen
heden voor openbare uitspanningen
toenemen, vermindert de liefde voor
den familiekring, 't Is waar, er be
slaan nog van die oud-hollandsche
huisgezinnen, waar het familieleven
in eere wordt gehouden, waar
ouders en kinderen de uren van ont
spanning /aangenaam met elkander
doorbrengen, waar vrienden en ver
wanten ter gelegener tijd bet hunne
bijdragen tot verpoozing en uitspan
ning, maar deze gezinnen worden
allengs minder talrijk en zullen bij
een volgend geslacht tot de uitzon
deringen gaan behooren. Het jongere
geslacht dat nog slechts in café's en
openbare ontspanningen de verveling
weet te verdrijven, dat niet heeft
geleerd wat een gezellige huislijke
kring is, zal, als het eenmaal een
eigen haard heeft opgebouwd, die
goede deugd van het familieleven op
het latere geslacht niet weten over
te brengeD.
Onze holland, che degelijkheid,
onze voorvaderlijke zeden, ons volks
bestaan zullen er onder lijden; lijden
zonder hoop op genezing.
En toch hoe heerlijk, hoe aange
naam was niet dat gezellige, dat
pretlige leven in den familiekring en
aan den huiselijken haard 1 Wat een
genot als na volbrachte dagtaak of
op zondagen allen zich om de
familietafel vereenigden of om het
gezellige vuur gezeten waren en
vrooiijke kout, aangename en on
schuldige spelen den geest verzetten
en ce vermoeienissen en zorgen van
den dag deden vergeten. Wie denkt
niet op Jateren leeftijd met vol
doening aan die gelukkige uren; bij
wien heeft die herinnering nog na
vele jaren niet eene lichtstraal op
het donkere levenspad geworpen,
een traan van dankbaarheid en aan
doening aan het oog ontperst, niet
de liefelijke beelden van de gelukkige
jeugd in het geheugen teruggeroepen
niet de beminde gestalten voor het
honger en gebrek.
Langzaam gingen de drie hun
weg. De aanblik der jammerlijke
geslalte had de medelijdende vrou
wenharten week gemaakt en ver
zoenend gestemd. De jager bekende
openhartig zijn schuld, zijn met
opzet beganen moord.
Met sidderende stem bad hij
om verg ffenis; dan kon hij rusti
ger sterven daar het toch niet
lang meer duren zou. De vrouwen
vergaven hem gaarne. Nu toch
hadden zij den troost dat zij zon
der angst en onrust voor den
gestorvene konden bidden, daar
zij wisten dat hij met geen wraak
zucht en moorddadige gedachten
uit de wereld gescheiden was.
Van de zaak zwegen zij en
wanneer zij ook bekend geworden
ware, zouden zij geen aangifte ge
daan hebben. Waar de wrekende
j vinger Gods gestraft heeft, is de
zwakke hand der menschen c
oog getooverd van ouders, broeders
zusters en vrienden, die misschien
reeds lang zijn heengegaan; voor
hoevelen is zij nu nog niet de eenige
band, die de familie bijeenhoudt
Wat waren zij niet prettig, die
kinderpartijtjes uit onze kinderjaren.
Hoe gloeiden onze wangen niet van
den blos der gezondheid, als in het
groene veld gespeeld en gelachen
werd.
En nu
Eene verkeerde, eene ziekelijke
beschaving heeft die vermaken, even
nuttig voor geest en lichaam, in den
ban gedaan; een valsch begrip van
deftigheid heeft ze onfatsoenlijk ver
klaard.
Nu biedt men ODze kinderen tot
uitspanning kinderbals en kinder
visites aan, waar men ze tot cari-
caturen van menschen verlaagt, waar
men ze ïeeds op jeugdigen leeftijd
leert coquetteeren, waar het kinder
hart bedorven wordt en alle kinder
lijkheid ten onder gaat.
Er zijn geen kinderen meer
zegt men; maar aan wie de schuld
En dan, wat is er van onze steeds
schaarscher wordende familiefeesten,
wat van ODze gezellige bijeenkoms
ten geworden
Bij sommige, maar deze behooren
alweer tot de uitzonderingen, weet
men zich aangenaam, gezelhg en
Duttig bezig te houden door muziek,
letterkunde en wetenschappen, maar
bij de meeste is verveling scheering
en inslag.
De heeren prateD over politiek
doen aisof ze in hunne sociëteit of
in hunne club waren, de dames....
maar laten wij liever die zaak niet
verder bespreken.
Het wordt meer en meer erkend:
de huiselijkheid, de gezelligheid gaan
verloren.
Maar is er geen dam tegen dien
stroom van uithuizigheid, van ver
veling, van onhuiselijkheid op te
werpen
De vreemde gewoonten en zeden
hebben hebben nog niet geheel en
al het burgerrecht verkregen, de po
sitie is nog niet geheel en al ver
overd. Onze Hollandscbe degelijk
heid, ons vasthouden aan voorwaar
delijke zeden zijn nog hier en daar
in eere gebleven en hebben den in
dringer geweerd, hem den toegang
tot den familiekring verboden.
Trachten wij dan te behouden,
wat wij hehben en te heroveren, wat
wij verloren hebben.
WeDden wij al onze krachten aan
om huiselijkheid en gezelligheid te
kweeken.
Een Sinterklaas-verrassing;
honderden winkeliers op den
bon Weer een treinbotsing bij
Den Bosch; thans een doode.
Een droeve verkeersstatis-
liek. De A. T. O, voert ous
over den afsluitdijk. Een
voetbaltriomph. Een Sport
paleis.
De wet op de winkelsluiting is
ongetwijfeld van groot nut voor de
winke'iers, die tenslotte toch ook
recht hebben op een menschwaardig
bestaan en als andere menschen
gaarne nog wat tijd over houden om
zich bezig te houden met hun gezin
en met de opvoeding hunner kin
deren in het bijzonder. Zij zouden
dan ook zeker dankbaar wezen voor
de wettelijke bescherming, als het
een goede tijd was, maar...
De neringdoenden voeien thans
een harden, soms hopeloos lijkenden
strijd om het bestaan. Vol verlangen
zien ze uit naar de enkele dagen,
waarop wat extra's te verdienen zal
zijn, maar ook tegen zulke extra/er-
diensten beschermt de Winkelslui
tingswet zeOnbedoeld natuurlijk,
doch niet minder absoluut.
Zoo op den j I. Zondag, den dag
voor Sinterklaas.
Vooral de consumptie zaken heb
ben toen door winstderving groote
schade geleden. We nemen het
hier geenzins tegen de wet op. want
elke goede sociale maatregel brengt
noodzakelijkerwijs ook zekere be
lemmeringen met zich, hebben boven
dien principieele bezwaren tegen
Zondagsverkoop.
noodig.
In het dorp en op de boerderij
ging alles rustig zijn gang.
De tweede zoon zou de zorg
voor de boerderij op zich nemen.
De vrouw zorgt echter nog voor
alles en houdt een oog op wat
er omgaat.
En Setje? Zij leeft stil en rustig
in de houtveslerswoning. Sedert
hare moeder gestorven is, helpt
zij vader in het huishouden.
Zij heeft zich zeer aan de vrouw
van de boerderij gehecht, deze is
haar tweede moeder geworden.
Zij helpen elkaar wederkeerig
het leed dragen en hebben dik
wij Is ook een woord van troost
voor den ongelukkigen jager.
Setje is stil niet vroolijk of
treurig kalm en overgegeven
verricht zij baren arbeid. Maar
nog dikwijls keeren hare gedach
ten droomend terug naar het ver
leden. Herinnert haar toch niet
iedere plaats, van af de vertrou
welijke plek in de houtveslers
woning tot het belommerd boschje
tusschen den tuin en boerderij
aan haar verloren levensgeluk dal
'voor altijd voorbij is?
Maar tenslotte zijn er toch ook,
die graag elk oogenblik van den
dag zouden willen uitbuiten om in
een kwaden tijd het hoofd boven
water te kunnen houden. Voor de
zulken was het moeilijk te dragen,
dat ze den dag voor Sinterklaas
hun winkels gesloten moeten houden.
Hier en daar hebben zij dan ook
een min of meer georganiseerd ver
zet tegen de wet gepleegd. Speciaal
in Rotterdam waren talrijke zaken
open en er is daar druk verkocht.
Hetzelfde deed zich in verscheideoe
andere gemeenten voor. De politie
kneep hier en daar wel eens een
oogje dicht, maar in Rotterdam wer
den een paar honderd winkeliers op
den bon geslingerd, zooals men dat
noemt. In Eindhoven en Gouda
maakte de politie zelfs meermalen
op den dag proces verbaal tegen de
zelfde winkeliers op.
Het is nog maar zeven weken ge
leden, dat nabij Den Bosch twee
goederentreinen op elkaar liepen,
waarbij groote materieele schade
werd aangericht.
Op Zondagmorgen te half vijf
liepen te Vught, nabij Den Bosch,
wederom dezelfde treinen op elkaar.
Nu werd een vijftal wagens vernield;
erger was, dat thans ook een rem
mer was gedood. Een der machinisten
was door drie onveilig staande sig
nalen gereden. De Spoorwegdirectie
mag wel eens goed onderzoeken, of
er bijzondere invloeden kunnen zijD,
welke storend op de gedachten
concentratie van het verantwoorde -
lijk treinpersoneel werken. Tenslotte
gaat veiligheid voor en boven alles.
Met de verkeersveiligheid iu het
algemeen wordt het er niet beter op
in het algemeen. De redactie van de
Arbeiderspers „stelde een droef sta-
tistiekje samen over de verkeers
ongelukken" in ons land, voorge
komen in de maand November j.l.
Welnu, zij had niet minder dan 51
dooden geteld en circa 200 gewonden.
Verkeerslessen schijnen wel heel
moeilijk te leeren te ziju.
De A.T.O., eeh dochter-onder-
neming van de Spoorwegen, heeft
concessie gekregen voor het vervoer
van passagiers in autobussen over
den afsluitdijk. Voorloopig voor 5
jaar, omdat Ged. Staten van Noord-
Holland, die de concessie verleenden,
van oordeel zijn, dat de Spoorweg
directie in dien tijd kan en moet
hebben voorzien in den aanleg vaa
een spoorlijn over den dijk. Het
autobusverkeer zal over enkele weken
beginnen en zich uitstrekken over
een afstand van 116 K.M., van Alk
maar tot Leeuwarden, vice versa.
Et komen drie retour-diensten per
dag en er zal worden gereden met
wagens, waarin plaats zal zijn voor
31 passagiers. Men rekent ook op
een druk verkeer van toeristen.
Onze voetbal-enthousiasten hebben
Zondag weer een glorie-dag beleefd.
Het Nederlandsche elftal sloeg de
Duitschers in Dusseldorf met 2—0.
Vanuit ons land zijn 4 extra-treineu
met Nederlandsche enthousiastelingen
de grens over getrokken om het
Dusseldorfsche festijn bij te wonen.
Er waren daar ook talrijke auto
bussen verzameld, het totaal aan
Nederlandsche belangstellenden werd
op 10,000 geschat. Cri... Ach, neen,
laten we het over wat anders hebben.
In Amsterdam gaat een machtig
Sportpaleis worden gebouwd met
vaste wielerbaan en ijshaaa. Vijftien
duizend menschen kunnen een plaats
vinden. Ontwerper is de heer J. Wils,
de architect, die ook het stadion
bouwde. Naast dit serieuse plan
worden ook andere ontwerpen ge
lanceerd, maar die zijn lang aietaile
18 karaats. Een meneer in Den Haag
geeft al vast lootjes uit ad f 3.50
voor een in de residentie te bouwen
Sportpaleis 1 Dat alles is het effect
van deD Zesdaagsche in Amsterdam,
waar tienduizenden sportmaniakken
hun dure guldens in de zakken der
twee Duitsche ondernemers hebben
gestort.
Van bare beide broeders zai
niemand vader in zijn schoone
maar gevaarvolle betrekking op
volgen.
Ginder in het bosch schittert
nog altijd het witte kruis. Menig
maal als de zon gloeiend en ma
jestueus achter de hoornen weg
zinkt en mei haar laalste warme
stralen afscheid neemt van bosch
en veld en alsdan de avondhemel
fonkelt, de schemering daalt en
het geuriger, stiller en koeler
wordt in het hooge bosch, dan
beweegl zich daar de magere ge
stalte des jagers.
Nu drijft hem iels naar de plek
die hij vroeger vlood.
Hij is rustiger en stiller ge
worden, maar vroolijk wordt hij
nooit meer. De bloedschuld knaagt
aan zijn leven en niet lang meer
zal het duren dal zij hem mede-
sleept naar het stille graf
EINDE.