Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. 1 MANUFACTUREN^ 'YOQBDÊËLIfóT/l YOOBDEEUGST] Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Kamerkroniek. Ons Weekpraatje. Zaterdag 10 December 1932 Drie en vijftigste Jaargang No. 50 j MANUFACTUREN 1 BLIJKEN I TOCH HET L EN MAAS 1 BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVRRTHNTIEN: i—S regels 60 cem, elite regel meer 7 cl. bij abonnement lagere tarieven. Uigave VHH PI KMA VAN «EN HUNCKilOP VKNKAV Telèfoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland t 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent De ontwapeningscon ferentie mislukt* De oorzaken er van. Ver daging tot 1936? En onder wijl wordt de oorlog voo»bereid tusschen )3pan en de Ver. Staten. Ook naar een nieuwen Euro- peeschen oorlog De wereld zal weldra voor het voldongen feit eener mislukking van de Ontwapeningsconferentie worden geplaatst. En toch siddert de mensch- heid niet, noch kraakt de aarde op haar grondvesten. Hoe anders is dat deswil nog heel sterk, la 1932 zou de groote Ontwapeningsconfe rentie aanvangen en dan moesten de groote rijken tot een ver-gaande ontwapening komen, anders zou het lot der wereld bezegeld zijn. Revoluties zouden uitbreken; de kapitalistische maatschappijleer zou hebben afgedaan. Het waren niet alleen particulieren, die zoo spraken en kranten, welke aldus schreven, maa' staatslieden verkondigden het mede. Met hec al of niet slagen van de Ontwapenings conferentie zou het lot worden be slist van de West Europeesche be schaving, het lot tevens van den Volkenbond. En toch de Ontwapeningsconfe rentie kan op het oogenbli«c als vol komen mislukt worden beschouwd en de wereld legt er zich bij neer, bijna zonder zuchten. Heel langzaam hebben we het voelen aankomen en we hebben gelegenheid gekregen om ons met de gedachte te verzoenen. We hebben te berusten in de tegeng'Stelde feiten. Geen ontwape ning. de volgende oorlog wordt voorbereid. Ministers van de vijf groote Euro peesche mogendheden hebben van de week te Genève even hun best gedaan om een schijn van succes te behalen, maar al spoedig erkenden ze unaniem de naakte feiten. Ec is geen overeenstemming mogelijk. Daarom al Diet, omdat Duitschland zich van de conferentie teruggetrok ken hield, zoolang de wensch der Duitsche natie, erkenning vati het recht op bewapening als welk ander laod ook, niet zou erkend zijn. Dat recht is aan Duitschland in het Verdrag van Versailles ontnomen en Frankrijk wil dat recht slechts hergeven, wanneer de machtigste wereldstaten met heel hun militaire ma-ht aan Frankrijk veiligheid waar borgen en het ongestoorde bezit van de voordeelen, uit den jongsten oorlog verworven. Daar willen ver scheidene staten voorloopig nog niet aan. Een en ander is de voornaamste reden van de mislukking. Men wil de wereld nu paaien met een verdaging. Misschien tot het volgend jaar zomer, misschien ook tot 1936! Het vervolg van de con ferentie zou dan door een vas»e Ontwapeningscommissie worden voor bereid. Het doet er niet toe, hoe lang de verdaging zal durende heeren zullen voorloopig toch niet meer bijeen komen, want de onder linge verschillen zijn veel te groot geblekr n. Mussolini heeft onlangs gezegd, dat er veel te veel conferenties wor den belegd en dat die een groot gevaar inhouden. Staten verdragen elkaar soms langen tijd, maar als de diplomaten met elkaar gaan praten dan treden de geschillen scherper dan ooit naar voren. Op de Ontwapeningsconferentie is dat zeer zeker gebleken, want de Duitsch Fransche contraverse was er niet de eenige reden van mislukking. In de ontwapeningsvoorstellen der onderscheidene naties accentueerden zich b v. ook sterk de Fransche- Italiaaosche vlootoneenighedeD. De Japansche voorstellen deden het weer scherp zien, hoe men in het Oosten vijandig blikt naar de Ver Staten. Ook Uncle Sam toonde er zich niet blind voor, want waar Japan dezer dagen te kennen gaf, dat het „in verband met de ontwikkeling van den internationalen toestand'' nood zakelijk eenige tientallen nieuwe oorlogsschepen moest hebben, maak ten de Ver. Staten bekend, dat ze hun leger veel te klein achten en dat de scbeepsbouwwerven in Ame rika in dezen crisistijd behoefte heb ben aan wat meer opdrachten voor oorlogsschepen. Japan en de Ver. Staten weten, dat ze straks oorlog zullen voeren tegen elkaar in GeDève speelden ze comedie. En ia Europa Italië betwist aan Frankrijk de Middellandsche zeehet heeft be hoefte aan expansie naar dea Balkan en Noord AfrikaNizza ligt nog in Frankrijk. Duitschland denkt aan revanche, aan Oost Pruissen en aan de verlo ren kolonieën. Duitschland en Italië vonden elkaar reeds tegen Frankrijk en de kans wordt schoon, want Engeland zal zeker niet weer bereid zijn om Frankrijk bij te staan... In het land van hamer en sikkel loert men naar het Westen en grijnst. Zóó is de toestand na de misluk king van de Ootwapeningsconferen tie 1932. Buitenl. nieuws. De ontwapeningsconferentie dreigt te mislukken. Buiten gewone Volkenbondsvergadering De Duitsche Rijksdag bijeen Wordt het kabinet vou Slëicher voorloopig geduld Een groote Japansche overwin ning in Mansjoerije. Wrij ving tusschen Spanje en de Ver. Staten. Het drankverbod voorloopig gehandhaafd. Eindelijk hebben te Geneve dan besprekingen plaats gevonden tus schen de groote vijf, d.w.z. de ver tegenwoordigers van Engeland, Frankrijk, Italië, Duitschland en de Ver. Staten. Het ging over den Duitschen pariteitseisch. Zou men Duitschland tevreden kunnen stellen, en daarmee den terugkeer van Duitschland naar de Ontwapenings conferentie kunnen [verzekeren, dan zou van het vredeswerk misschien nog iets terecht hebben kunnen ko- meD, al zou het in geen geval veel zijn geweest. De onderlinge verschillen zijn veel te groot gebleken, Men is er boven dien niet in geslaagd om de Duitscbe en Fransche standpunten inzake be wapeningsrechten tot elkaar te bren gen. De vertegenwoordiger van de Ver. Staten bleek toen geheel ont moedigd en hij stelde voor om de Ootwapeningtconferentie dan maar tot 1936 te verdagen 1 Mac Donald echter gaf den moed nog niet od. Hij ondernam een nieuwe bemiddeling cd het resultaat daarvan was, dat Herriot namens de Fransche delegatie, maar ook met insteramiog van de andere, niet Duit sche delegaties een verklaring afleg de, dat de in den wereldoorlog overwonnen landen aan het einde der Ontwapeningsconferentie rechts gelijkheid zouden hebben verkregen, mits.., intU3schen ook een bevredi gende oplossing van het veiligheids vraagstuk naar Fransch genoegen zou zijn verkregen. De Duitsche vertegenwoordiger vond die verklaring een stap vooruit maar afdoende achtte hij ze niet. Duitschland vond er geen aanleiding in om naar de Ontwapeningsconfe rentie terug te keeren. Het staat met de ontwapeniDQS- zaak op het moment wanhopig. o De Volkenbond is in buitenge wone vergadering bijeengekomen, in het bijzonder ter behandeling van de behandeling van de Chineesch-Ja- pausche kwestie. De Chineesche ver tegenwoordiger heeft de zaken nog eens scherp gesteld en Japan „aan valler" geheeten in deti zin van het Volkenbondspact. De Japansche ver tegenwoordiger verklaarde nadrukke lijk, dat Japan in geen geval de er kenning van Mantsjoekwo ongedaan zou maken. De Volkenbondsvergadering heeft toen maar een „verzoeningscommis sie" ingesteld, waarin ook Nederland zitting heeft gekregen. De zaak is daarmee voorloopig weer op de lange baan. De Duitsche rijksdag heeft van de week dan een paar keer vergaderd en... nog is hij niet ontbonden. Zoo iets geeft moed Het schijnt trou wens, dat de burgerlijke partijen, als het eenigszins kan, nieuwe verkie zingen wenschen te vermijden. Zelfs de riitleriaDen zijn tot dat verstan dig inzicht gekomen en vooral zij hebben wel reden om een nieuwe uitspraak der kiezers te ontgaan. Bij de jongste rijksdagverkiezingen verloren ze een groot deel van hun aanhang en op Zondag j.l. bewezen nieuwe verkiezingen in Thuringen, dat het verloop zich in versterkte mate voortzet. Daarom probeeren ze voorloopig liever om concessies af te dwingen van den nieuwen kan selier von Sleicher. die von Papen s plaats heeft ingenomen. De rijksdag koos den Nat. Soc. Göring wederom tot president, den Centrum-afgevaardigde Esser tot vi ce president en Loebe, den sociaal democraat, tot derde derde voorzit ter. Maar dat laatste was eigenlijk een verassing Het schijnt, dat de Hitlerianen den nieuwen kanselier hebben kunnen be wegen tot. intrekking of wijziging van eenige sociale noodverordenin gen van von Papen, o,a. van den loonsverlagingsnood verordening. Tegen dien prijs heeft de rijksdag zich zelf voor eenige weken willen verdagen. In Mandsjoekwo zijn de Japansche legers een groot offensief begonnen tegen de Chineesche verzetstroepen. De Japanners boekten daarbij groote voordeelen. Ze verdreven de legers van ge neraal Soe Pin Wen, den comman dant van Mandsjoeli. De generaal moest met zijn staf en alle troepen over de Siberische grens vluchten, waar zij door sovjet troepen werden ontwapend en geïn terneerd De 300 Japansche burgers welke de Chi ïeezen als gijzelaars gevangen bielden, moesten meetrek ken, maar werden door de Russen vrijheid gesteld. Ec ontbreken 27 personen.... Nabij Formosa is een Japansche torpedojager in den storm vergaan, 106 opvarenden kwamen om het leven. Het Congres der Ver. Staten nam met groote meerderheid een motie aan om de bepalingen van het drank verbod oogenblikkelijk buiten wer king te stellen, maar aan de ver- eischte twee/derden ontbraken toch enkele stemmen. Men vergete niet dat het nog het oude Congres is, dat dit beslui» nam. De dagen van het drankverbod blijven geteld. Jegens Europa neemt president Hoover bij h?t scheiden van de markt wel een zeer straffe houding aan. De Decembec-betaliDgen moe ten plaats hebben, zoo beeft hij kortweg doen kennen. Hij heeft nu ook eea kwestie ge kregen met Spanje. Koning Alfonso had aan een Amerikaanscbe maat schappij een telegraaf- en telefoon monopolie in Spanje verleend, het welk er door de nieuwe heèrschers is opgezegd. De Amerikaanscbe re geering dreigt thans met verbreking van de diplomatieke betrekkingen I Werkverschaffing en land schapsschoon. Nog geen verplichte inenting. Mobili satie-slachtoffers. De poli tiek uit den aether In den aanvang der week heeft de Kamer zich nog een oogenblik met Binnenlandsche Zaken bezig gehou den. Het was Mr. Beumer (A.R.). die er behoefte aan had om den minister te waarschuwen, dat middels de werkverschaffing het natuurschoon niet zou worden aangetast. En bij de ontginning van heidegronden, aldus deze afgevaardigde, bedenke men wel, dat er jaren mee heen gaan, alvoreDS de verbeterde grond ren dabei wordt. De minister stelde den heer Beumer gerust. De heer de Visser (Comm.) hield bij dit hoofdstuk nog een pleidooi voor zijn geestelijk vaderland, Rus land. Daar heette de werkloosheid „geliquideerd". Dat het middels dwangarbeid en hoogerloonen zoover gekomen was, bleek niet direct uit zijn betoog. Hij las een viertal moties voor, welke geen van alle werden ondersteund en dus ook niet in be handeling kwamen. De inderecte vaccinatiedwang (verplichte inenting van schoolgaande kinderen) werd wederom tijdelijk op geheven, thans tot 1 Januari 1934, omdat de geheimzinnige ziekte encephilitis-postvaccinalis welke mgeënte personen soms in de laatste jaren aantastte, nog niet voldoende bestreden of voorkomen kan worden. Wel is komen vast te staan, dat kinderen beneden het jaar zoo goed als geen kans hpbben om door de ziekte te worden aangetast, als ze op genoemde leeftijd wordeu gevac cineerd en dat gaf aan Mevr. de Vries-Bruins (S.D.A P.) die zelf arts is, aanleiding om inentingsdwang beneden bet jaar te bepleiten, maar haar denkbeeld werd bestreden door haar college Dr. Vos (Lib.) en door Prof. Slotemaker de Bruïne (C.H.) die liever het definitief medisch oor deel afwachten. De minister (Ruys) sloot zich bij de laatste zienswijze aan. Het ODtwerp werd dan ook aangenomen. Ds. Kersten (St. Ger.) wilde zelfs „heel de giuwelbehande- ling" voor goed zien verdwijnen. De contiDgenteering van den vleeschinvoer werd weer verlengd. Ook de sociaal-democraten stemden voor, ondanks het feit dat ze naar voren brachten dat de con- tingenteering ge- n opvoering van de marktprijzen had veroorzaakt, wat toch de bedoeling er van is geweest. „De oorzaken van die lage prijzen liggen in het binnenland", zei de heer IJzerman (S.D.). Nu met Dene marken overeenstemming was ver kregen, zouden de sociaal democraten voor steromen. Braat vond heele- maal geen invoer van buitenlandsche vleesch noodig gevaren voor onze eigen exportbelangen duchtte hij heelemaal niet 1 Minister Deckers vroeg nog een half millioen extra voor de mobiiisa tie-slachtoffers, die er van jaar tot jaar meer komen. In 1930 vielen nog 788 slachtoffers onder de steun regeling, waarvoor f '206.000 noodig was. Ia 1931 werd f 232.600 uitge geven voor 832 slachtoffers en dit jaar zijn er 1400 gesteundeD, die een bedrag van f 692000 kregen toebe deeld. Het aantal personen, hetwelk om steun vraagt, is intusschen tot 3600 gegroeid. Er is al iemand, die poogt om over hun ruggen naar de Kamer te kruipen. Dat is „politiek" De sociaal- en vrijz. democraten hebben groot bezwaar tegen de genoemde ministerieele steunregeling en we kunnen ons dat indenken De minis ter wil elk geval afzonderlijk beoor deeld zien en „desnoods" een schenking" doen. Eea recht op ondersteuning of pensioen erkent de minister niet. Volgens zijn regeling b.v. wordt 2/3 in mindering (van den steun) gebracht van bet inkomen van andere gezinsleden. Wat de tegenstrevers van den minister willen, is een afzonderlijke pensioenwet voor de mobilisatie-slachtoffers en de tegenstelling van een onafhankelijk orgaan, dat naar objectieve regelen de pensioenneering regelt. Dé minister zag intusschen zijn eigen ontwerp van iodividueele steun- verleening door de meerderheid der Kamer aanvaard. Op Dinsdagavond werd de Post- begrooting behandeld, waarbij een ongedachtfelle aanval werd gedaan op de V.A.R.A., althans op dezer politieke uitzendingen. Vrij algemeen behalve natuurlijk van socialistische zijde, was men van gevoelen, dat de politieke propaganda van de V. A.R. A. van een onsmakelijk karakter was. Prof. Slotemaker (C H.), Boon (Lib) Oud (V.D en Teulings (R.K.) waren het daarover eens. De laatste wilde echter slechts de excessen beteugeld zien. De zendtijdregeling zelve achtte bij billijk eu de grens tusschen poli tiek en levensbeschouwing noemde hij moeilijk te trekken. Maar de anderen stonden heel sterk op hun stuk, dat de politiek uit den aether moest worden geweerd de liberalen zouden anders »egen de begrooting stemmen. De heer Schaapman (R.K.) klaagde over de slechte postverbindingen en de schade, welke de nieuwsbladen ec van ondervonden. Er was geen sociaal-democraat aanwezig om den aanval op de V.A R.A. af te slaan. Toen de mi nister middernacht aan het woord kwam, beloofde hij het initiatief te zullen nemen voor een wetswijziging welke de uitzending van politieke propaganda in den aether bedoelt uit te schakelen. Algem. weekoverzicht Geen politiek meer ia den aetLer Kan Nederland de nrslukking van de OntwapeniDgs conferentie verhinderen Duitschland ziet af van contin- genteeringsmaatregelen, maat ver hoogt invoerrechten. Van ODgeval en misdaad. De Tweede Kamer heeft in haar nachtzitting van Dinsdag een belang rijk punt aangesneden de politiek in den aether. Bij alle partijen bleek er ontstemming te bestaan over de wijze, waarop de VARA haar zend vergunning gebruikt om politieke propaganda te voereD. De liberalen dreigden zelfs, dat ze tegen de be giootiDg der Posterijen zouden stem men, als minister Reymer geen be vredigende toezegging deed, dat politieke propaganda voortaan uit deD aether zou worden geweerd. Ook van katholieke zijde, maar van C.H,- en A.R.-kant werd ernstige bedeokiDg tegen het peil der VARA- uitzendingen geuit. Merkwaardig was, dat geen socialist het tegen al die aanvallen in, vóór de socialistische omroepvereeniging opnam. Dat kón trouwens ook niet, want van de op één na grootste fractie was geen enkel lid in de Kamer aanwezig i Het is bekend, dat het absenteïsme het grootst pleegt te zijn bij de sociaal-democraten. Minister Reymer is beduusd geraakt van al het gemor en hij heeft toegezegd, het initiatief te zullen nemen voor een wets wijziging, welke politieke uitzendin gen onmogelijk zal maken. Nu maar afwachten, wat het worden zal. Men kan er van op aan, dat er heel wat verzet zal rijzen tegen het nieuwste voornemen van minister Reymer. Van socialistische zijde tenminste. Ic. Albarda, de leider der S.D.A.P. heeft aan de regeering gevraagd, of deze pogingen meent te kunnen ondernemen om het mislukken der Ontwapeningsconferentie te voor komen. Uit die vraag blijkt wel, hoe ook deze verantwoordelijke politieke wuur zoo goed als alle hoop heeft opgegeven, dat in Genève nog eeDig resultaat zal kunnen worden bereikt. Hij grijpt nu nog naar een stroohalm Aan den goeden wil van Nederland op vredesgebied zal wel niemand durven twijfelen, maar evenmin zullen maar weinigen gelooven, dat wij eenigen aanmerkelijken invloed kun nen doen gelden op de besluiten van de regeeriDgen der voornaamste wereldstaten, die de volkeren in kortzichtigeigenbelang ofuit nationale hooghartigheid van den vrede ver wijderd houden. Maar kwaad zou het toch ook weer niet zijn. als we den machtigen in Genève van onze groote desillusie zouden laten blijken voor het geval zij inderdaad de ontwapeningspegingen zouden willen saboteeren. Het was voor onze exportbelan gen maar weinig bemoedigend, dat de minister van landbouw, von Braun, uit het kabinet-voD Papen ook in het nieuwe kabinet von Sleicher bleek te zijn overgenomen. Achteraf is echter gebleken, dat von Sleicher zijn besluit daartoe niet heeft genomen, alvorens von Braun met zijn collega van Economische Zaken tot overeen stemming was gekomen in zake zijn handelspolitiek. Daarbij heeft von Braun concessies moeten doen Hij blijkt van zijn contingenteeringsplan- nen te hebben afgezien, maar verwierf daartegenover toezegging van een verhooging van invoerrechten, speci aal op eieren, reuzel en zekere hout soorten. Wegens de nog loopende handelsovereenkomsten kan de ver hooging van invoerrechten niet voor Maart as. in werking treden en daarom zouden voor den tijd tot Maart overgangscontingenten worden vastgesteld. Het is onbegrijpelijk, zooveel ver keersongevallen er den laatsten tijd gebeuren. We hoorden dezer dagen de meeniag verkondigen, dat de propaganda voor meerdere verkeers veiligheid té energiek gevoerd zou worden, dat zou vele automobi listen en motorrijders te zenuwachtig hebben gestemd. Voor een vaste band is een gevoel van verzekerdheid noodig, zoo zei men ons, en dat gevoel zou op het oogenblik sterk worden ondermijnd. We weten niet, wat we daarop moeten antwoorden, maar in ieder geval biedt het lijstje van verkeersongelukken in deze week weer een droef beeld. We herinneren slechts aan het spoorwegongeluk van Zondag bij Den Bosch, het auto-ongeval op een ODbewaakten overweg bij SchageD, den autobusramp van Maandag morgen bij Muiden. het auto-ongeluk bij Maastricht enz. Het wordt te veel om op te noemen Bij Budel aan de Brabanfsch-Bel- gische grens werd dezer dagen weer een smokkelaar doodgeschoten door een commies. Het slachtoffer was een jongen van 19 jaar, die 10 Kilo suiker had gebaald ia het Belgische dorpje, waar hij slechts 20 minuten vandaan woonde. De revolver van den kommies was natuurlijk weer per ongeluk afgegaan. We hebben reèds eerder in deze rubriek te ken nen gegeven, hoe we denken over dit ODtloopen van de verantwoor delijkheid voor een noogst ernstige daad. De vader en zoon, jachtopzieners, die er van verdacht werden onder Putbroek een viertal stroopers te hebben neergeschoten, hebben thans definitief in hun vonnis van 15 en 6 jaar gevangenisstraf moeten berusten nu de Horge Raad hun cassatie beroep heeft verworpen. In den Haag arresteerde de politie een jongeman, die een meisje op levensgevaarlijke manier had ver wond. De jongen bleek van moord lust bezeten, want hij had voor den avond van den dag, waarop hij werd gearresteerd al weer een nieuw moordplan klaarHe' mag een ge luk heeten, dat deze zonderling zoo gauw onschadelijk kon worden ge maakt. Wij voor ons, we kennen geen gezelliger uur dan het middaguur van een winterschen Zondag. Als we dan weggedoken zitten in een fauteuil, komt het ons voor, dat we het lekkerste kopje koffie van beel de week krijgen toebedeeld. Het sigaartje smaakt beter dan ooit en een poosje later is het, alsof heel de kamer doortrokken is vau het aroma schrik nu niet, waarde lezer, van het glaasje port of de andere licht-alcoholische versnapering, welke ons Zondagsch recht is. We vatten op zoo'n uur ook wel eens een krant in de hand, maar al wat poli tiek is, of om andere redenen tragisch van inhoud, blijft ongelezen. We willen dan een luchtig kostje voor den zich vermeeienden geest. Zoo kwamen we op Zondag j.l. een artikel te lezen, hetwelk ver haalde over Dr. Guernoit te Parijs, de eerste van het gilde der genees- heeren, die het was in midden- November j.l. den honderdjarigen leeftijd bereikte. De dokter is een krasse oude baas en bestijgt nog dagelijks de 52 treden naar de etage, waarop hij woont. Natuurlijk is hij geïnterviewd en heeft men hem ook de gebruikelijke vraag gesteld, waaraan hij zijn hoo- gen leeftijd toeschrijft. Toen we zoo ver gekomen waren met de lezing van het artikel, wilden we aanvanke lijk de krant weer terzijde leggen, want we weten het maar al te goed, hoe die oud gewordendroog piuimers op zulke vraag reageeren, „Altijd matig, niet te veel vleesch, weinig of geen koffie of thee, geen druppel alcohol, niet rooken, geen specerijen en veel ochtendgymnastiek Dr. Guerniot echter bleek écht een man naar ons hart te zijn. Aan lichamelijke oefening had hij ook gedaan, maar hij zei tenminste niet, dat hij dat 's morgeDS, spookachtig vroeg deed. Hij at weinig vleesch sedert zijn 60-ste jaar, maar voordien had hij zich nimmer op zijn portie beknibbeld. Dagelijks dronk hij.... reven deciliter wijn. Juist En na zijn eten drie of vier koffielepels alcohol voor de spijsvertering. Is het aiet heerlijk, om zóó honderd jaar te worden We hebben altijd wel geweten, dat een borrel, bij mate gedronken, een mensch niet schaden kan, maar het was vervelend, dat die drank bestrijders altijd een stel oude boeten bij-, de hand hadden, die honderd jaar waren geworden en nooit een druppel alcohol hadden geproefd. Nu hebben wij, matige gebruikers, een geneesheer, die ook een eeuw oud werd en zijn glaasje nog lust. Nooit smaakte ons portje zoo lekker als j.l. Zondagmiddag. o Den anderen dag was het natuur lijk weer aanpakken, werken. Des avonds, zoo tegen 8 uur, stonden we als gebruikelijk den pastboie op te wachten bij de brievenbus. We hebben dan een pakketje „post", dal niet door de busopening kan en om bepaalde redenen aan den buslichter moet worden afgegeven. Het was naar en mieserig weer, en de bode liet lang op zich wachten. Vanzelf hadden we derhalve een heel andere stemming dan den middag te voren. Eindelijk, daar was ie. Onderwijl de bode de bus leegde, maakten we een praatje. D? man haalde een vel papier tusschen de brieven en kaarten van daan, een losgescheurde en daarna dicht gevouwen papieren zak. Adres en postzegel ontbraken. De bode vouwde het stuk open en vond toen blijkbaar enkele regelen schrift, want hij las. Lachend reikte hij ons toen het epistel toe. „Zoo tegen Sinterklaas en Kerstmis vindt je meer van die dingen in de bussen' zei hij. We bekeken het schrift, dat zeer kennelijk van een heel jong kinderhandje was naief geteekecde bloklettertjes. heel stuntelig en heel slecht nog. Blijkbaar van een eerste jaars studentje der Lagere School. Laten we nu ook maar den inhoud verklappen. Zinterklaz ekke wil Dikz heben az je teege vater zeg hei nikz ja eever mer dranke dan kreig wij wer eete en betje om zlaape. Als het niet alles écht was gebeurd, zooals we het hier beschreven, dan zouden we c it artikeltje niet hebben ingezonden, want we houden niet van valsche sentimenteelenoten. Om de oudste drankbestrijdiogsplaat, welke we ons herinneren een armelijk vrouwtje met ondervoed dochtertje voor een open kroegdeur en de woorden „Ach, vader, niet méér 1" we zeggen om die plaat hebben we slechts geschamperd. Toe gegeven, het was heel slecht van ons, maar zoo zijn we nu eenmaal. Maar dat briefje aan Sinterklaas..,

Peel en Maas | 1932 | | pagina 1