Tweed© Blad van „FMB3L M MAAS" Hethuidige Russische stelsel Van jagers en stroopers. Een wereld zonder God. Zaterdag 12 November 1932 Drie en vijftigste Jaargang No. 46 De hoogere levenszin is (weer volgens Moskou) Gelooven in den aardschen hemel van honderd-percent beleving van bolsjewistische saamhoorigheid, en daarvoor in de weer zijn. vol recht vaardigheidsgevoel en goedheid en moed, bewust en vaardig en strijd baar en blij-gedisciplineerd... Alles op z'n bolsjewistisch natuurlijk. Ik denk er niet aan de bolsjewis tische godsdienstvervolging a priori reeds te doemen tot formeel satanisme, 't Hoeft ook niet te wezenruw barbarisme zonder meer (trots uwe methoden vaak) we kunnen staan voor een als in vleesch en bloed overgegane monsterdwaling, die be doelt bevrijding van pyramidalen1 onzin en vernederende lafheid be vrijding van 'n allerfataalste obsessie, van 'n sociaal delirium, 't Kan be doeld zijn als innerlijke verrijking, als hulp tot algeheel*, menschelijke krachtsontplooiing, als apostolaat (der alléénzaligmakende bolsjewis tische heilsleer.) o—- Hoe of 't staat met de godsdienst vervolging De theorie luidt „Men is viij, 'n godsdienst te be lijden." Anderzijds wordt erkend aller recht van antigodsdienstige propa ganda. Betrekkelijk nog al soepel, meent u? De practijk is a) Stelselmatig aldoor de gods dienstbasis vernauwen. De godsdienst moet blijven op zuiver godsdienstig terrein, mag heel geen propaganda maken godsdienstbedienaren vormen 'n klasse van verdachten enz. enz. Begrijp, wat dat zeggen wil bij 'n beslist antigodsdienstige, absolutis tische RegeeriDg.... b) De innerlijke ontbinding op alle manieren bevorderen. Om onder duizenden staaltjes er 'n paar aan te haleD: Over 'n negerijtje komt 'n vlieg tuig snorren onder kerkdienst. Allen vergeten hun „Heer ontferm u onzer", de kinderen loopen naar buiten; de jeugd na; mannen dito, tot oude vrouwen toe. Een stok oud besje laat men dan zeggen (bespotting van „Nunc ditmittis") „Nu mag ik sterven, ik heb de heerlijkheid gezien." Men zet de microscoop op wijwater en laat de tallooze leven de wezentjes zieo: „Is die heele rommel gewijd 1 Lompe lui laat men 'n Chris tus-plaat zien. Den Heiland wordt de vraag gesteld: „Meester, moeten wij ons bij de godloozen aanslui ten, ja of nee De Christus figuur begint heerlijk te glanzen en gekleurde opschriften prijzen om strijd de goldloozen-beweging. De menschen staan 'n oogenbhk paf. Dan begint het gelaat in pijn lijke rimpels te trekken, tranen vloeien 't beeld uit de oogen. En de explicateur grinnikt; ,,Een won der Welnee alles klaar gemaakt in 'n chemische fabriek. De tranen zijn smeltend vet- Zoo worden jullie door de Kerk beduveld 1" c) Verdraagzaamheid bestaat in voorbijgaandelijke concessies; uit louter taktiek. o— De verleiding'. Ontegenzeggelijk gaat er, voor niet weinigen, enorme attractie uit, van het Bolsjewisme. FEUILLETON. is* En weder kwam de dag, in welks vooruitzicht men zich in het dorp reeds lang verheugd had IVIagdalenadag, met dezen proces sie, vogelschieten en schuttersfeest. Ten vorigen jare was het vieren van dien dag wegens de missie in de kerk verboden, dit jaar echter vierde men het weer met alle pracht. Wanneer de meisjes voor twee jaar reeds zoo vlijtig gelogen had den dat de jonge boer zoo dikwijls met Setje danste, thans hadden zij het niet noodig te doen, want beiden gedroegen zich als ver loofden en het geheele dorp ge loofde, dat het tusschen die beiden klaar was. Het was Zondsg daarop. Nogmaals togen de mannen naar het terrein, maar zonder trommels en muzikanten en zon der het gewemel van vrouwen en meisjes. De banken stonden er nog, de bodem was zoo glad gedanst als een dorschvloer. De commissie legde rekening en verantwoording af van de in- Och: 't is de belichaming van velerlei bewegingen, die 't „oude" doemen. Dat is één. 't Is een ten deele reeds gereali seerd nieuw geloof, wat het evan gelie van de „stof" preekt en wat aldus echoot op allerlei intieme ver langen. Dat is twéé. Dan: uitgaande van 't niet weg te praten feit eener ontretterde maat schappij, slingert het de bankblilcsem naar 't egoïsme, wat alles aangevre ten heeft en 't opent overweldigen de perspectieven van een heel menschdom geworden tot één klis van eerlijk en algeheel doorgevoer de en broederlijk beleefde saam hoorigheid 't Lijkt vervolgens op alles 'n klaar antwoord te weten; 't schijnt nooit verlegen, waar 't gaat over doeltreffende middelen En 't ge schiedt met 'n eenvoud en 'n gemak die imponeeren kunnen. Over alles ligt 'n gewisheid en 'n durf, die beslist suggestief werken, vooral op den achterhrond van 'n aftakelend kapitalisme; en de mach- tig-jonge, machtig-nieuwe levenszin, 'n wereld, die alle beteekenis verloor, sleurt een verhitte fantasie over al het tegennatuurlijke en ter roristische heen. o— 't Grijpt zoo licht de arme aan, in de grootstad, (en niet slechts daar) waar hij, volop in den mar telenden greep van 't kapitalisme en godsdienstig heel stiefmoederlijk toe gerust, den grooten verleider hoort „Pak aan die rijke st.-.; lik niet langer den geldkoning z'n hielen 1 Niet soebatten, maar knockeD; trap de zooi in elkaar en ga zélf de erwtjes doppen Een zesde van de wereld zit al stevig onder 'm knie. Help mee, de rest afmaken, of geef toe, dat je een moelheld bent met een hazenhart. 't Betoovert ooit deo geschoolden idealist (met weinig of geen geloof en die finaal ontgoocheld raakte bij al 't vlakke, karakteilooze en rede- looze der huidige Kuituur-Maat schappij) waar Moskou 't lied van meelij zingt met geknevelden en menschen-onschuldig in-lijden-en-leed en 'n beroep op z'n adeldom doet, om mee het vuile nest uit te branden en 'n ideale toekomst te forceeren van gelijke-monniken ge lijke kappen En ik kaa me indenken, hoe 'n deel der Russische Jeugd, die slechts hoorde van kapitalistenbarbarisme en die totaal werd doordrenkt van 't Leninevangelie, in geestdrift raakt voor 'n carriere, zoogenaamd vol reddings- en verlossings activiteit. o Een woord van verweer, 'n Woord van verweer volge hier 'n stuk kritiek. Geen Dood 't zal niets hebben van raaskallen. Er is, goedbedoeld vaak, al zoo'n boel onjuists, onhandigs, gechargeerds, gepend en gespietst. Eerlijkheid dwingt, lijkt me, tot erkenniDg van, onder andere, het volgende 1 Hoe beestachtig ook reen in Rusland tegen den godsdienst op treedt, een en ander hoeft nog geen zuiver satanisme als zoodanig te zijn. Fanatiek-dolende economis ten kunnen aan 't werk zijn, met den verschrikkelijken opzet: tegen eiken prijs het stelsel doen triom feeren. 2 De bolsjewistische rechtsop vatting is natuurlijk voor ons 'n monsterdwaling. Maar begrijpelijk (niet goed te praten) is Moskou's redeneering; Wat ons in werke lijkheid 'n stuk weg is voor onzen hemel, kan geen verboden pad zijn: komsten en uitgaven; daarvoor waren eenige ankers bier uitge spaard. De frissche dronk, veel meer dan het vervelende rekenen lokte oud en jong daarheen. Toen men klaar was zoowel met het bier als met de rekening pn tot alge- meene vreugde nog zoo en zoo veel thaler waren overgeschoten trok men gezamenlijk naar de Kroon, qm een nafeeslje te He jonge boeren zetten zich aan lange tafels, praatten en dronken naar hartelust. Hier en daar klonk een vroolijk lied waarmede zelfs de oudere en ernstiger gestemde mannen instemden. Spoedig stond een lange rij leege kruiken voor hen zoolang als de tafel. Dat jTohan niet mankeerde was zoo klaar als de dag. Hij zong met helle stem, zoo lustig en opgewekt dat het zeker tot het bovengedeelte van het dorp en tot des hoschwaterswoning overklonk. waar een meisje luis terde of zij ook een bekende stem kon vernemen. Ook de jager was daar, hij zat in de nabijheid van de tafel waaraan de jonge boeren zaten. Reeds niet al te zeer bemind, strekte hij spoedig tot voorwerp hunner plagerijen. Johan zocht het wel is waar te verhinderen, zij lieten zich echter niet gezeg gen; zij wilden die beiden eens aan elkander hebben. Zoo gaat men moet naar den hemel mogen wandelen 3 Waar we, naar recht en plicht, de Sovjet-gcuwelen doemeu, mogen tegelijk, van schaamte en verwijt, wel eigen wangen kleuren, om wat er aan tergends, als 'n bloederige draad, ook door de geschiedenis van het Kapitalisme loopt. 4 Het stoken en hitsen a la Moskou is (weer van ons standpunt uit gezien) 'n onverantwoordelijk spel. Bij dat al, hoeft echter niet elk onrustwekken misdadig te wezen. Moet er zelfs tegenwoordig niet wat gisting onder ons volk gebracht? Waar dijken doorbreken, waagt men zich niet te angstig af (bij 't deuren intrappen), of men de lui niet den schrik op 't lijf jaagt. Eu, als brutale schoft zich zonder meer in onze woonkamer wil komen in- stalleeren, is onze groote zorg niet, toch alie burengerucht te mijden. Te wild, is mis; mis is ook: te tam. Met muizenvalletjes krijg je geen tijgers te pakken. 5) De Sovjet is een geweldige sociale koorts. Natuurlijk, Maar be weren, dat het een booze macht is, in een vrij gezonde wereldmaatschap pij, is dat ook geen ijlen van je welste 6) Wil men de kopstukken, ginds in Rusland, schurken noemen, het zij zoo Beter en juister ware 't wellicht, (wie zegt ons namelijk, hoe ver verblinding guan kan) te spreken van schurken-,,daden". Maar. zijn er geen dingen waar in ze heel geen kwaad figuur maken, vexgeleken bij niet weinig mispuntig gedoe van lui, die in kapitalistische landen aan 't laadje zitten Laat ik eerlijk verklappen, dat dadenkracht en toewijding van deze en gene aan 't bloedroode front me ooit jaloersch maakten. Slot volgt. Openbare vergadering van den Raad der Gemeente Maashees en Ovesioon. Voorzitter is Burgem. H.. Rieler Secretaris P. L. Stevens. Afwezig Jos. Poels en )os. Geurts. De Voorzitter opent de vergade ring met den Christelijken Groet, waarna de Secretaris de notulen der vorige vergadering voorleest, welke onveranderd wórden vastgesteld. 1. Ingekomen stukken a. Een schrijven vanGedéputeer de Staten, waarbij naar aanleidiug van het ter goedkeuring ingebonden besluit tot onderhandsche verpachting van een perceel bouwland aan A. Klaassens en een perceel weiland aan A. Hendriks te Overloon moti veering wordt gevraagd van den pachtprijs van f 25 per jaar. Jans zegt, dat Hendriks thans wel voor zes jaar wil pachten. De Voorzitter zou van het besluit der vorige vergadering om voor drie jaar te verpachten thans niet meer afwijken. Bovendien heeft de pacuter na afloop der pacht recht van voor keur. Wat een pacht van f 25 aangaat, is de Raad van oordeel, dat dit in verband met de ligging van den grond en de tegenwoordige onzekere tijdsomstandigheden voldoende moet worden geacht. b. Voor kennisgeving wordt aan genomen de besluiten van Gedepu teerde Staten tot goedkeuring van verhuring der schietbaan, geldleening en begrotingswijziging. c. Verzoek van G. A. Janssen te Overloon om van de gemeente onderhands te koopen een perceel grond ter grootte van een H.A. thans door hem in pacht en gelegen aan den Peelkant. De Raad is er niet voor dit per ceel te verkoopen, omdat dit in een blok bosch gelegen is. Hij meent, dat van het Staatsboschbeheer niet de toestemming tot verkoop verkre gen zal worden. De Raad wil wel een ander perceel verkoopen. Wordt afwijzend beschikt. d. Eveneens wordt afwijzend be schikt op een verzoek van L. Ebben te Maashees om een perceel bouw land te koopen gelegen op den Sleyberg te Maashees, daar de ge boden som van f 150, per H.A. te laag is. Aan den wegwerker H. Jacobs te Overloon wordt op zijn verzoek, met ingang van 1 Januari 1933 eer vol omslag verleend als wegwerker, zulks om gezondheidsredenen. f. In behandeling komt een ver zoek van P. Vloet te Zeeland om van de gemeente in erfpacht te aan vaarden ongeveer 16 H.A. bouwland, afkomstig van de boerderij Beunen het Vlak. De Raad is er wel voor deze grond in erfpacht uit te geven voor den tijd van 30 jaar, met een pacht- canon van f 20, voor de eerste 3 jaar en voor de volgende jaren f 25. Burgemeester en Wethouders zul len nog nader met aanvrager in overleg treden. 2. Vaststelling verordening op de schoolgeldheffing. De Voorzitter zegt, dat de veror dening op de schoolgeldheffing de vorige vergadering is uitgesteld wegens staking van stemmen over zijn voorstel tot verhooging van het schoolgeld. Spreker zegt, dat de ge meente voor een heel groot tekort komt te staan. We zijn op het oogenblik een noodlijdende gemeente. De belastingen zullen omhoog moeten en daarom geeft hij den raad nog maals in overweging om ook het schoolgeld omhoog te brengen. Weth. Crooymans blijft bij zijn meening der vorige vergadering en zegt, dat hij het schoolgeld niet zou verhoogen, gezien de omstandigheden, dat de andere belastingen zoo hoog zullen moeten worden opgevoerd. Bovendien zijn de gezinnen met kinderen toch al ien zeerste belast. Met algemeene stemmen wordt besloten het schoolgeld niet te ver hoogen. 3. Vastgesteld wordt een ver ordening op het agentschap der arbeidsbemiddeling, waarvan het concept de vergadering wordt aan geboden. 4. Verordening ex art. 7 en 9 der Woningwet. Naar aanleiding van een circulaire van Gedeputeerde Staten wordt de in de vergadering van 10 November 1931 vastgestelde verordening, regelende de voorziening in beroep als b -doeld in artt. 7 en 9 der Woningwet ingetrokken en overeen komstig een concept van Gedepu teerde Staten opnieuw vastgesteld. 5. Wijziging reglement Burgerlijk Armbestuur. In verband met een circulaire van Gedeputeerde Staten wordt het reglement voor het Burgerlijk Arm bestuur aangevuld met de bepaling, dat Burgemeester en Wethouders verplicht zija minstens tweemaal per jaar ten kantore van den penning meester eeu opneming van boeken en kas te doen, zonder voorafgaande aankondiging van hun komst. Eene bepaling betreffende het stellen van zekerheid door den penningmeester of het sluiten van een verzekering wordt niet overgenomen, omdat dit overbodig wordt geacht, daar het armbestuur nooit veel geld onder zijn beheer heeft. 6. De begcooting voor 1932 wordt, na toelichting door den secretaris, gewijzigd. het altijd. Heeft de vlam des hartstochls twee harten doen ont branden, zoo zijn er allen op uit brandstof aan te brengen en de vlam te voeden. Vroolijk en opgewekt als de jonge boeren waren, lieten zij zich in niets weerhouden duidelijk genoeg merken dat de jonge boer den jager bij Setje de loef had afgestoken. Hij moest toch wel een lummel zijn dat hij zich het meisje voor zijn neus liet wegkapen. In het eerst zweeg de jager; ten laatste riep hij echter uit: De houtvester Buchholz zal zoo dwaas niet wezen zijn dochter aan een strooper te geven. Dit laatste woord zeide hij scherp en met de diepste versmading. Dat krenkte Johan. Het een woord gaf het andere. Op het laaist vertelde hij, op heel komieke wijze hoe de jager op Pinksterdag zich door de wilddieven had laten overvallen en vastbinden als een kind, hoe hij gehuild had als een hond aan de ketting men zou hem toch losmaken. Een kind zou zich den lepel niet laten ontnemen waar mede het zijn soep at, hij echter had onmiddellijk zijn wapentuig prijs gegeven. Het gansche ge zelschap luisterde en deed Johans woorden met luid spotgelach ver gezeld gaaD; woedend verliet de jager de zaal; in zijn hart echte zwoer hij den boer bloedige wraak. Ja, ziet gij wel, riep men hem toe. De stroopers zijn ge lukkiger dan de jagers. Het offer der wraak. Wanneer de lijsters beginnen te slaan en de viooltjes hun blauwe oogen opendoen, dan maakt de sneeuw plaats voor het jonge groen. De jager houdt het niet meer bij den warmen haard uit; wanneer de knoppen breken, het gras kiemt, de vogelen immer vroolijkerde Lente bezingen, dan kan hij niet meer werkeloos in zijn woning blijven. Zorgvuldig zoekt hij de plaatsen weer op die gewoonlijk door het wild bezocht worden, dwaalt "links en rechts om het prachtige gewei der her- tenbokken op te sporen die deze dieren reeds in Maart afwerpen Hij heeft nog plaats in zijn woning voor een geweer, ook wel voor meerdere. Spoedig echter groeit het gewei weder aan in den regel wordt het sterker en krijgt meer verlakkin gen. Na eenige weken is het weer tamelijk lang maar altijd nog week en met een harige huid, bast genoemd, overtrokken; later echter verhardt het en wordt op het laatst bot. In dezen tijd echter houdt het hert zich rustig en zoekt het gewei voor verwon dingen te bewaren, wordt het echter toch gewond, dan bloedt het 7. Verpachting gemeentegrond. De Raad wordt medegedeeld, dat de pacht van gemeentegrond, ge legen te Overloon, thans in pacht bij Hoffmaos en van Kempen, ten einde loopt. Besloten wordt dezen grond aan de tegenwoordige pach ters wederom te verpachten voor den tijd van 3 jaar, a f 30 per H.A. 8. Verhuring onder wijzers woning. De Voorzitter zegt, dat voor de woning van het hoofd der school te Overloon (voormalige onderwijzers woning) maar 1 liefhebber zich heeft aangemeld n.l. Voesten te Overloon. Deze wil eenzelfde huurprijs geven, als thans de gemeente krijgt t.w. f 175 per jaar. Na eenige bespreking wordt dit punt tot een volgende vergadering aangehouden. 9. Aanbieding begrooting 1933. De begrooting voor het dienstjaar 1933, opgemaakt door Burgemeester en Wethouders, wordt, na /oor lezing door den Secretaris den Raad aangeboden. De Voorzitter zegt, dat Burg. en Weth. voorstellen alle subsidie's te verlagen met 25 pet. en te heffen 80 opcenten op de hoofdsom der gemeentefondsbelasting en 150 op centen op de hoofdsom der perso- neele belasting. (De overige belastin gen zijn tot het maximum opgevoerd). Jans vindt het erg, dat de belas tingen zoo hoog moeten worden opgevoerd, terwijl de gemeente zoo veel eigendommen heeft, waaruit later veel inkomsten zullen ontstaan. Het is hier toch heel wat anders daD in veel andere gemeenten. Weth. Crooymans zegt, dat Indien ze de toestand van deze gemeente kenden, het heelemaal geen bezwaar was, dat de gemeeore leende, wat ze aan rente en aflossing moet be talen. De Voorzitter zegt, dat we bij een heffing van vorengenoemde op centen nog een tekort hebben op de begrooting van ongeveer f 10000. Voor dekking van dit tekort zal spreker in onderhandeling treden met den Commissaris. Hij is echter bang, dat we met 80 opcenten ge meentefonds en 150 opcenten perso neele belasting nog niet klaar komen. Weth. Crooymans zou dan met alle macht willen protesteeren. Hierna wordt het voorstel van Burgemeester en Wethouders aange nomen en de begrooting voor een ieder ter inzage gelegd. Hierna sluit de Voorzitter de ver gadering met gebed. Pater Francis Talbot S. J., publi ceert in de „Amerika" onder deD titel „New York bij nacht" eeD interessant artikel, dat zoo hel mogelijk de geweldig gespannen be schavingstoestanden der nieuwe wereld belicht. „Miss Jones, Vrouwenclub 75e straat, belt om elf uur 's avonds de Jesuieten op Zij is zwaar ziek eD wil bediend worden. De pater springt in de taxi, het Allerheiligste rust op zijn borst. De straten vliegen voorbij, af en toe gilt de autoclaxon, wan neer aan de hoeken der straten het roode verkeerslicht schijnt. Zwart en glanzend liggen de huizen ia het verblindend straatlicht, dat van rechts en links in de coupé straalt, waar de priester den verborgen God om vergiffenis bidt, omdat hij Hem op zoo eenvoudige wijze een Koning onwaardig, door de straten van New York voeren moet. Maakt de rijk dom der parken en Avenue's, die de auto doorkruist, geen indruk op den Heiland Neen, hij slaat geen acht op deze millioenenpaleizen. Hij schenkt geen aandacht aan dezen joDgen met zijn witte muts die met zijn lichtzinnig meisje in de taxi kijkt. En du gaat het door de hoofd straten der stad, waar de sportgroot- heden met eindeloos gejubel begroet worden, waar strooisel en confetti boven de gevierde heldeD, wordt uitgestrooid. Zacht, geruischloos suist de auto door de grootste straten der wereldstad. Millioenen electrische lichten rood, wit en blauw „De grootste handelsstad der wereld"het grootste centrum van rijdom".... dingen die ergens anders luxe beteekenen, zijn hier* absoluut noodzakelijk. De pater wendt zich tot zijn gezel in de taxi, Hij schenkt nergens aan dacht aan.... ook niet, als men het ijspaleis voorbijrijdt. Het schijnt, dat ailes hem ontzet tend erbarmelijk en armzalig voor komt. Wat beteekenen de matglazen vensters waarachter de jazzmuziek weerklinkt? En al die theaters met die moderne plakkaten De Heiland in de taxi zwijgt. Hij moest wel ontzet zijn... er van walgen 1 Ik kon Hem niet zien, maar ik wist wat Hij voelde... De taxi trilde in droefenis en tragiek... als golf op golf aan de kust... steunende en treurende golven eener eeuwige tragedie ,God 1" riep ik uit „ik ben be droefd over dit alles God... Jesus Christus... Kunt Gij het ons ver geven Almachtige, ontferm U over onze zielenWij hebben een stad den hemel gebouwd en dachten wij zijn God 1 Pension, theaters, hotels bouwden wij en drongen ons te denken - wij zijn gelukkig. Wij verzonnen sloten voor onze brand kasten en veiligheid voor onze chéques en meenden de wereld te kunnen dwiDgen, omdat wij geld hebben. Wanneer geheel New York dezen nacht met U in deze taxi rijden kon, dan zou wel menig oog ziende, menige hartstocht gekoeld, menig hart verzacht en menige ziel gered worden. Zoo voer de Heiland door de hoofdstraat. Geen politie-agent raasde per motor voor Hem uit en liet de schrille tonen van zijn claxon weer klinken... Geen stoet van rijtuigen met officieele personen... geen comité van ontvangst verwelkomde Hem... Onuitsprekelijk bedroefd was ik... „Jeruzalem hoorde ik Hem roepen. En ik voelde de tranen opwellen. Reeds stopte de auto bij de Vrouwenclub 75e straat. Met den Koning der Koningin gaat de pater door de menigte, die voorbijraast, zonder Hem te kennen Reeds be gint de tocht naar boven... Jesus en Christophorus... 11e verdieping. Een stervende ontvangt den Ver losser met koortsachtig verlangende ziel... En de drager van het Allerheilig ste staat kort daarop weer op de 75e straathij voelt zich thans veel ouder en afgetobd en vermoeid I „Jesus bleef bij de zieke vrouw Ik keerde naar huis terug alleen geweldig en neemt een onregel matigen vorm aan. Na twee, drie weken echter is het gewei verhard de bast wordt tegen jongen stam men afgescnuurd. Daarna wordt het grauw, kleurt zich donke bruin, bij ste ke herten zwart, slechts de einden blijven glad en wit. Is het gewei verhard, dan breekt de bronstijd aan, die omstreeks vier weken, van de helft van September tot het midden van October, duurt. Dan begint het jagersleven. De herten ijlen naar de bronsplaatsen om daar de troep op te zoeken. In dezen tijd zijn de herten stout en koen, woedend en trotsch en zelfs gevaarlijk voor de menschen. Ver door den omtrek klinken hun luide kreten niet ongelijk aan het brullen van een var, 'Dan is het tijd om naar hartelust te schieten, en jagers en stroopers laten de gelegenheid niet onbenut voorbijgaan. Ook in dit jaar was de bronstijd gekomen. Door de stilte des nachts klonk het brullen der herten. Johan was gedurende dezen tijd in zijn bosch bezig. Hij wilde in den komenden Winter een nieuwe schuur bouwen. Zoolang het loof nog op de boomen zit ziet men het beste waar men boomen kan vellen zonder het terrein al te zeer te ontblooten. Johan was reeds eenige dagen in het bosch om de stam- lagekomea en vertrokken personen van 28 Oct. tot 4 Nov. INGEKOMEN: A. M. P. Rous, zonder beroep, Stationsweg 47 van Blerik; B. P. M. Klaassen, dienstknecht B 20 van Maashees; M. A. W. Smeets, zonder beroep Paterslaan 5 van Boxtel; J Th' J. Wilbers, dienstbode, Groote straat 16 van Tegelen; W. v. Soest, idem, Leunscheweg 12a van Bergen; men uit te zoeken. Jagers en stroopers. Vlak in de nabijheid lag de bronsplaals. Hel was een begroeide plek, afgewisseld door weiland en struikgewas. Wilde appelboomen stonden hier en daar verstrooid. Was dit gezicht niet in slaat zijn ouden jachtlust te wekken of was hij geheel en al genezen? De verlokkende stem in zijn binnenste begon eerst zacht, toen al luider en luider. Had ik toch mijn buks hier, ik zou ze spoedig tam krijgen," zoo dacht hij dikwijls. En dan zag hij hoe dicht het dier hem bij zich liet komen; het liet zich nauwelijks verjagen. Drie vier dagen zag hij het drijven der her ten toe; do stem daar binnen sprak al luider en luider. Hoe gemakke lijk had hij vandaag het hert kunnen vellen. „Maar gij wilt immers niet weer gaan, gij hebt u voorgenomen Zoo n sterk hert hebt gij nog niet geschoten. En het komt u eiken dag in den weg, juist alsof het u wilde tergen. Maar wanneer de houtvester Jeens kwam? Zou Setje's hart niet breken wanneer men u weder betrapt, komt gij niet zoo gemakkelijk weer vrij en gij durft den houtvester niet meer in de oogen te zien. Maar nie mand zal het merken. Gij neemt heimelijk het geweer, schiet hem neder en laat hem liggen, 't is het

Peel en Maas | 1932 | | pagina 5