ontwikkeling. Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. (jAtroN«»: YOODPEELlöSTA Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Politieke Z.H. Exc. Mgr. Verriet Ons Weekpraatje. Provinciaal Nieuws Zaterdag 11 Juni 1932 Drie en vijftigste|Jaargang No. 24 I MANUFACTUREN (f BLIJKEN TOCH HET PEEL EN MAAS MANUFACTUREN^ BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVERTENTIEN: 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7'/«ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland 1 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent 0. L. Vrouw Behoudenis der Kranken, Oostrum. Na de Partyraadsvergadering. Limburg en. het kiesreglement. Wie de verslagen van de te Nij megen gehouden Elfde Partijraads vergadering gelezen heeft, zal moeten erkennen dat de instelling van den Partijraad voor de Katholieke Staats partij van groot gewicht is geweest. Nu niet zoozeer om de behandeling van het kiesreglement, dat vroeger in een bondsvergadering geschiedde, maar meer om het feit dar de kiezer zelf meer aan het woord komt en zijn oordeel uitspreekt, terwijl er meer contact is tusschen kiezers tn gekozenen. De kiezer spreekt er zelfstandig zijn oordeel uit over politieke aan gelegenheden. En niet ja en amen zeggend op de meening van boven af. Dat is b.v. gebeurd bij de behan deling van de motie-Utrecht, waarin wordt betreurd dat zes katholieke Eerste Kamerleden tegen de Pachtwet hebben gestemd, waardoor de ver werping dezer wet mede is veroor zaakt. Tegen het advies van het bestuur in werd deze motie aange nomen, en wel met 67 tegen 16 stemmen. Dat er contact is tusschen kiezers en gekozenen toont reeds het feit dat de Voorzitter van de Kath. Tweede Kamerfractie tevens Voor zitter is van den Partijraad. Deze, de heer Aalberse, heeft uit eengezet wat de re geering reeds voor den land en tuinbouw gedaan heeft en wat ze.nog verlangt te doen. Met nadruk heeft hij in dezen tijd van ontevredenheid aangedrongen op matiging in de critiek. Het is heel gemakkelijk in dezen tijd groote scharen op te zweepen, maar het gevaar is dat er een oogenblik komt dat men de leiding kwijt raakt. Mr. Aalberse drong er op aan, in de beraadslagingen van katholieke vergaderingen den echten, waren katholieken toon te bewaren. Een steeds te behartigen wenk, evenals de aansporing om de redding uit den nood af te bidden van Gods almacht en liefde. De Partijraad heeft dan de wijzi gingsvoorstellen van het kiesreglement behandeld. In onzen Kieskring was men zeer gekant tegen het voorstel inzake het aantal „omschreven" zetels, welke tot nu toe „kwaliteits zetels" heetten. Men wilde dat aantal nog aanzienlijk verminderen. Limburg ging bij de voorstellen met Gelder land en Dordrecht bet verst. Het wilde minstens tweederden der zetels vrij laten. Het voorstel van het partij bestuur ging slechts tot twee vijfden. Andere voorstellen verlangen de Belft en drie vijfden der zetels vrij. Ten slotte is het voorstel van den Bosch aangenomen, waarbij minstens de helft der zetels niet-omschreven zetels moeten blijven. Ook Limburg- sche afgevaardigden in den Partij raad legden zich bij de discussie bij dit aantal neer. In het prae-advies van het partij bestuur over de wijziging van het Kiesreglement stonden aan het adres van Limburg eenige minder gelukkige uitdrukkingen. De R.K. Kiezcrsbond voor Lim burg had medegedeeld dat 230 afge vaardigden ter kringvergadering voor twee derden waren. Die mededeeling achtte het prae-advies „op zich zelf niet van belang ontbloot met het oog op de daaruit sprekende menta liteit, waarvan het nuttig is goede nota te nemen, omdat er blijkbaar nog verheldering van inzicht noodig is Het is te begrijpen dat eenige dezer uitdrukkingen in Limburg pijnlijk hebben aangedaan. Met veel voldoening maken we daarom gewag van de rede, door het Limburgsche liu van den Partijraad, mr. P. W. H. Truijen, van Roermond, bij de behandeling van het betreffende artikel van bet kiesreglement gehouden. De heer Truijen was terecht van meer.ing, dat geen enkele kieskring zich een dergelijke ietwat ridiculi- seerende wijze van bespreking zijner voorstellen behoeft te laten welge vallen. Hij stelde in het licht, waarin die Limburgsche mentaliteit bestaat, waarmede het partijbestuur rekening heeft te houden als met eea werkelijk bestaand feit. Die mentaliteit deed in 1927 Limburg verzet aanteekenen tegen de kwaliteitszetels en betreurt het verloren gaan der vroegere vrij heid en zelfstandigheid der geweste lijke organisaties. Deze mentaliteit bestaat niet alleen in Limburg. Daar om komt het spreker noodzakelijk voor de vrijheid der afzonderlijke kieskringen zooveel te ontzien als de belangen der partij maar eenigszins gedoogen. Er moet alles worden gedaan om de belangstelling der kiezers voor het parlementaire leven aan te wakkeren en daarom de vrij heid niet meer aan banden leggen dan voor een goede samenstelling onzer Tweede Kamerfractie onver mijdelijk is. Inderdaad men spanne den boog niet te strak. Het partijbestuur neme oe kalme en bezadigde woorden van den Limburgschen woordvoeder ter harte en richee zich niet.ten tweeden male in eenzelfden toon aan Lim burgs adres als door mr. Truijen werd betreurd. Het partijbestuur zorge goed op de hoogle te zijn van hetgeen leeft in het kiezerscorps, onder de leden der katholieke kieskringorganisaties. Het leve niet boven hen, maar in hun midden, zorge een met hen te zijn en een vriendschappeüjk contact met hen te houden. De uitspraak van den Partijraad heeft in onze provincie zeer zeker goed gedaan. Zij zal de eenheid en het saam hoorigheidsgevoel versterken en be vorderen dat Limburg con amore den verkiezingsstrijd weer tegemoet gaat. Zijn mentaliteit is wel zoo dat een bloeiende en krachtige Katholieke Staatspartij, w.i. Limburg een be langrijke plaats inneemt, het ter harte gaat. Limburg mag over de Elfde Partij raadsvergadering tevreden zijn. ROELAND. Zijne blijf5® inkoniste op Curasao. De „Amigo di Curasao" bevat een uitvoerig versiag van de blijde inkomst van Z. H. Exc. Mgr. P. I. Verriet op Curagao. Wij ontleenen er het volgende aan We hebben ouden van dagen ge sproken, die de intocht van drie bisschoppen hebben meegemaakt, maar een zegetocht als deze laatste van Mgr. Verriet hadden ze nog niet gezien. Reeds vóór zes kwamen Woens dagmorgen de rijk gepavoiseerde Venezuela met pauselijke wimpel in top onder het gelui van alle klokken der Missie de haven binnen. Kanonschoten ontbraken, maar de hemel zelf scheen in een zwaar on weer de komst van den nieuwen bisschop te willen aankondigen. On danks dit weer waren de plechtige H. H. Missen die dezen morgen in de stadskerken voor Mgr. Verriet werden opgedragen goed bezet. Tegen 8 uur was de Commissie van ontvangst aan boord gegaan eD werd Mgr. gekleed in cappa magna, door genoemde commissie bij monde van den heer B. van der Veen Zep- penfeldt verwelkomd, waarna de commissieleden werden voorgesteld en ook de begroeting plaats had met de paters. Tegen half negen ging het gezel schap van boord wat door den Kapitein werd aangekondigd met drie stooten op de stoomfluit, terwijl de klokken der stadskerken luiden. Beneden stond de eerewacht op gesteld van de jongens van het St, Thomascollege met zwierige kleurige vlaggen. De stoet werd nu opgesteld onder het spelen van de muziek van Scherpenheuvel, die om 8 uur de banda Exelsior had afgelost die vanaf 7 uur op de Westwerf gespeeld had. Het was een menschenmenigte aan de Westwerf, zooals we maar zelden hebben aanschouwdt. eu die bleef volgen tot de stoet de kerk bereikt had. De politie had handen vol werk, maar hun optreden was boven alle lof, rcgeleod en toch de menschen niet stootend. Aan het begin en-het eind der Niewindtstraat, bij de Roodeweg en Witteweg stonden eerebogen opge steld, eveozoo aan de Havenstraat. Zij droegen als opschriften Het heele volk roept U welkom toe. in uw tweede vaderland en Gij zijt onze hoop, onze trots, onze glorie. Bij den ingang van het hospitaal, stonden alle zusters opgesteld en zoo gevolgd door een ontzettende menig e kwam de stoet voor de kathedraal. Hier had Kapitein Antheunissen in groot tenue zelf, decleiding. E*e commissarissen van orde ston den hier Mgr. op te wachten en voorafgegaan door strooister en de banieren der verschillende corporaties met hun vertegenwoordigers schreed Mgr. onder een boog van vlaggen naar de ingang van de Kerk. In de kerk. Hier werd Mgr. afgehaald door den Hoogeerw. Provicarius, Pater M. van den Elzen met assistentie der geestelijkheid, en werd volgens het ritueel aan Mgr. achter in de kerk wierook en wijwater aange boden, alsmede het evangelieboek. Door een dichte menigte schreed Mgr. naar voren. De geestelijkheid nam plaats in het priesterkoor, waar ook Z. E. de Gouverneur met echtgenoote en adjudant een plaats hadden. Pater Wahlen las hierna de be noemingsbul voor van Z. H. Paus Pius XI waarna de intronisatie volgde met assistentie van den Hoogeerw. Pater Vicarius M. van den Elzen als celebrans en de Paters Smits en Euwens als diaken en sub diaken. Mgr. werd nu met de ponti ficalia bekleed en bewierookt, waarna alle paters Z. E. de Gouverneur en de leden der ontvaogstcommissie tot den ringkus werden toegelaten. Na afloop hiervan sprak de H. E. Pater van den Elzen de begroetings rede uit, waarop Mgr. Verriet als volgt antwoordde Excellentie, Beminde Geestelijken. Heeren leden van den Raad van Bestuur en Koloniale Raad, leden van het corps diplomatiue en andere autoriteiten. Bemind volk van Curasao Ik dank u ten zeerste voor de groote eer ons aangedaan, om deze plechtigheid met Uwe tegenwoordig heid te vereeren. Dankbaar Iben ik, niet alleen, omdat ik dit beschouw als een bewijs van sympathie voor mijn persoon, maar ik beschouw dit ook als een bewijs van waardeering, voor het schoone beschavingswerk, wat door Nederlandsche priesters in dit gebiedsdeel wordt verricht. De welvaart van een volk niet beter gewaarborgd en het welzijn niet beter bevorderd dan wanneer civiele en kerkelijke autoriteiten samen werken. Uwe tegenwoordigheid waarborgt die samenwerking. Ik breng u daar voor dank, [dank ook Damens de geestelijkheid en ons katholieke volk want er is geen schooner ideaal dan een volk beter te maken en het voort te stuwen op den weg der beschaving. Mijn bemind volk van Curasao. Disiderio desideravi; met een groot verlangen heb ik naar u verlangd. Ik was ver van u verwijderd, maar steeds gingen mijn gedachten uit naar mijn dierbaar volk, aan wie ik de liefde van mijn hart verpand heb. Als eenvoudig missionaris ging ik een jaar geledèn van U weg. Niets zou mij liever geweest zijn, dan als gewoon missionaris weer onder u terug te keeren. Maar de Goddelijke voorzienigheid heeft an ders beslist. God heeft gewild, dat ik U voor zou gaan op den weg van uw tijde lijk en eeuwig geluk. Door Gods barmhartigheid en den gunst van den Apostolischen stoel werd ik uitverkoren om uw bisschop te worden en werd mij op de schouders gelegd een last en de zware verantwoordelijkheid voor uw geestelijk en tijdelijk heil. Wanneer ik eenmaal voor Gods rechterstoel staan zal, zal mij door God de vraag gesteld worden; Wat hebt gij gedaan voor de jeugd? Wat hebt gij gedaan voor de zieken, voor de armen? Wat hebt gij gedaan voor de versterking van het geloof in het familieleven? Wat om het volk godsdienstig en maatschappelijk beter te maken. Een zware verantwoordelijkheid rust op mij, maar waarbij ik ook op veel steun mag rekenen. Gods barmhartigheid zal mij steunen maar verder ook de gratia apostoli- cae Sedis. Toen ik enkele weken geleden voor Z. H. den Paus te Rome lag neergeknield voelde ik de zwaartï van het kruis wat op mijn schouders drukte. Maar toen de Paus zijn zegenende hand uitstrekte en voor mijn persoon en voor mijn werk, voor mijn religieuzen en volk voor allen die medewerkten aan de beschaving van ons volk. voelde ik mij sterk om het kruis te dragen. Verder zal ik steun vinden in uw aller liefde. Sinds den dag mijner benoeming heb ik overvloedige bewijzen ont vangen van uw meeleven. Gij hebt gebeden op den dag der wijding. Gij zult voor mij blijven bidden. Aanvaardt dan op dezen dag de zegen des Pausen, mijn bisschoppe- lijken zegen en mijn dankbaarheid. Aanvaardt de liefde van mijn hart voor alles wat gij voor mij hebt gedaan. Met liefde aanvaard ik het Be stuur van dit Vicariaat. Moge het onder den zegen van den Aller hoogste en van Maria steeds bloeien en groeien in godsdienstig leven. Moge God en Maria den zegen doen nederdalen tot glorie van Zijn Naam, tot bloei van Kerk, Land en Volk, tot heiliging van mijzelf en van allen die aan mijne zorgen zijn toevertrouwd' Na deze zeer indrukwekkende en schoone rede, zong het koor het plechtige vierstemmige Te Deum van Aug. Witberger. Tot slot gaf Mgr. zijn bisschop- pelijken zegen. De receptie. Hierna had een diukbezochte re ceptie plaats, waerop ontelbaren Monseigneur persoonlijk de hand kwamen drukken, menschen uit alle rangen der maatschappij hadden toe gang en kwamen dan ook Mgr. die hier de echte volksbisschop bleek, begroeten. Gedurende heel den dag bleef het om het paleis een ongewone drukte die vooral des avoads aangroeide tot een menigte om te komen kijken naar de keurige illuminatie en de lichtende fontein, iets ongeziens op Curasao. Tal van auto's reden ook rond om de andere illuminatie in oogenschouw te nemen. De Banda Excelsior sloot den dag met een uitvoering op het Brion- plein. Tijdens deze uitvoering kwam Mgr. met den Gouverneur, die met familie dezen avond de gast was ten huize van den nieuwen bisschop eenige malen de groote volksmenig te op het plein vanaf zijn balcon begroeten. Katholiek Curasao heeft bij dezen blijde inkomste van Mgr. Verriet een dag gehad, eenig in de historie van dit volk, dat feesten kan. Zelf zijn we, helaas, nog nimmer in Indië geweest, het wonderland in bet Oosten, dat zooveel geheimen en onbegrijpelijke zaken in haar schoot verborgen houdt. Gelijk an deren Nederlanders echter hebben we in ons schoone Insulinde familie en kennissen, die et leven en werken het vaderland ter eere en zich zelf ten voordeele. Aan een onzer In dische vrienden hebben we van de week een briefje, van beneden 5 giam, gezonden, net het ogende daarin vervatte verzoek „Naar zoo nu en dan tot hier doordringt, komt er in jullie con treien een bijzonder soort wezens voor. welke men bestuursambtenaren heet. Het schijnt niet volkomen vast te staan, of die wezens tot het men- schenras kunnen worden gerekend, dan wel als een wreed soort apen moeten worden beschouwd. Hier in Nederland is een algemeene belang stelling voor de definitieve oplossing van dit vraagstuk. Doe me dus het genoegen en schiet vandaag of morgen eens zoon individu, liefst een mannetje, neer. Je zoudt er de wetenschap zeer mee gerieven. Als het wat moeilijk mocht zijn om je jachtbuit te prepareeren en te con- serveeren, stroop dan maar alleen het huidje af en stuur me dat toe met het geraamte. Laat, zoo moge lijk, nog een paar tanden zitten in den mond van het te schieten exem plaar." En nu leven we in afwachting van een telegram, hetwelk de vol komen bevrediging van onze weten schappelijke verlangens in uitzicht stelt. Laten we om elk misverstand uit te sluiten 't is zoon rare tijd tegenwoordig aanstonds nadruk kelijk verklaren, dat het bovenstaan de slechts een sinister grapje van ons is en we een dergelijken brief heusch niet hebben verzonden. Alle verontwaardiging, welke we gewekt zouden hebben, indien we ons in derdaad zoo zouden hebben vergeten kan worden overgedragen op enkele Indische bestuursambtenaren, die in derdaad een moordpartij hebben georganiseerd van ongeveer gelijken aard, als door ons in bovenstaanden brief werd gefantaseerd. Ergens in het oerwoud van Sumatra schijnen zich wezens op te houden, die erg schuw zijn en met onze beschaving liever niet in aanraking wenschen te komen, 't Zijn beslist menschen. zoo lazen we van de week nog in een artikel van eec gewezen Indischen ambtenaar. Hij had er, naar zijn beweren, al eens een ontmoet. Het is zelfs eea heel goedig soort volk, vei telde de schrijver, alleen wat klein en fijn van bouw en een taaltje brabbelend onder elkaar, het welk we niet verstaan. Dat laatste is toch waarlijk niets bijzonders; zulke taaltjes hebben zelfs meermalen in sommige uithoeken van ons eigen land kunnen opvangen, zonder dat we ooit in de verleiding kwamen om te schieten op de menschen, die er zich van bedienden. Hoe het zij, omdat die Indische wezens zich zoo afzijdig houden, hebben ze veler nieuwsgierigheid en de belangstelling van de weteoschap opgewekt. Alle verschijningen, welke slechts vluchtig opdoemen, worden met veel faotasie omweven. Een bok, die in een donkeren avond een mensch schichtig voorbijschiet, wordt in diens verbeelding gewis een baarlijke duivel. Zoo werd het schuwe In dische wezen, dat zich met zooveel zorg aan de waarneming der weten schap onttrokken hield, een Orang Pendek geheeten, d.i. een schepsel, dat tusschen mensch en aap zou staan, een wezen dus. dat uit de apenlaarzen ontwassen moet zijn, maar nog niet in menschenschoenen is gestapt. Om een en ander nu precies te kunnen vaststellen, heeft een Indische bestuursambtenaar aan alle jagers in zijn gebied doen we ten. dat hij de toezending van een geschoten exemplaar van den Orang reodek zeer op prijs zou stellen. De wetenschap kan dan uitmaken of men [hier met een mensch te doen heeft, dau wel met een aap. Aan zijn verlangen is prompt vol daan, de bestuursambtenaar heeft reeds de huid van een vrouwelijk jong op zijn kantoor liggen, alsmede het geraamte van het neergeschoten wezen, dat bij de achtervolging en de moordpartij zelfs nog een paar tanden in den mond heeft kunnen houden. De jacht op andere, ge vluchte exemplaren, wordt intusschen voortgezet. Als de Dajakkers op Borneo een jaar of wat geleden een blanke op peuzelden, dan stuurde ons gouver nement een strafexpeditie. Waarom deed ons Indisch be stuur dat eigenlijk Als onze be stuursambtenaren willen weten, of zij in een bepaald geval met men schen te doen hebben, die mogelijk in aanmerking zoudea kunnen komen om ze belasting te laten betalen, dan wel met apen, dan laten ze een paar exemplaren schieten en dezer huid afstroopen voor wetenschappe lijk onderzoek We kunnen ens voorsteilen, dat ook de Dajakkers bij het zien van blanke wezens be nieuwd waren te weten, met wat voor soort schepselen ze te doen hadden. Hun methoden van weten schappelijk onderzoek zijn alleen een beetje anders; zij roosteren het gevangen wezen en proeven dan aan de snaak, wat het is. Als onze regeering consepuent wil blijven, moet ze ook een straf expeditie uitsturen tegen degenen, die de jacht op den Orang Pendek hebben ontketend zonder te weten, of het menschen of dieren waren, waarop ze lieten jagen en schieten. We hopen, dat ze het doet. VENRAY. 11 Juni 1932. Examen Gymnasium St Angela Geslaagd voor diploma A de dames B. Nuyens; M. Smits; van Waesberge; v. d. Velden; M. Versteeg; P. Wiesman. Geslaagd voor diploma Bde dames C. Haak: M. de Leeuw; Y. Maussen; H v.Nieskel; P, Vrij moed. Afgewezen één candidaat. Zaterdagmiddag dreef boven onze gemeente een luchtballon, die tenslotte daalde in een boomgaard van L. Backus in het Venraysch veld. Een massa nieuwsgierigen was direct ter plaatse. De bemanning bestaande uit een drietal heeren, was om 10 uur met het vlieg'uig te Utrecht opgestegen en stond onder leiding van den Heer Mouton. De ballon was het eigendom van de Kon. Nederl. Luchtvaartvereeniging te Den Haag. Hoewel de eigenaar van het terrein en de helpers ver goeding ontvingen, liepen de aan grenzende eigenaren nogal schade op aan hunne tuin- en veldgewassen, waarbij nog te voegen zijn de talrijke aan puntdraad gescheurde broeken en kousen. Schuttersfeest te Venray. Zondag hield de Schuttersbond Venray en omstreken een Gilde en Schuttersfeest. Na een optocht door Venray's straten, begeleid door onze Fanfare, trok een kleurige stoet te circa 2 uur naar de feestweide van de Erven Rutten aan het Eind. Nadat Wethouder Pubben de aanwezigen een hartelijk welkom had toegeroepen, begonnen de schiet wedstrijden, die een vlot verloop hadden en waarvan we hier den uitslag laten volgen. Korpsprijzen vaste paal. le prijs Lombok. St. Agatha 2e prijs St. Servatius. Lieshout 3e prijs Wilhelmina, Oeffeit 4e prijs De Hoop. Sambeek 5e prijs O. L. Vr.-Gilde, Holthees 6e prijs St. Petrus, Bergen 7e prijs St. Anoa, Venray 8e prijs St. Antonius, Well 9e prijs St. Catarina, Ledeakker Korpsprijzen vrije hand. le prijs O. L. Vr-Gilde, Holthees 2e prijs Lombok, St. Agatha 3e prijs St. Petrus, Bergen 4e prijs De Hoop, Sambeek 5e prijs St. Catarina. Ledeakker Kampioen vaste paal. le prijs J. Marlens, St. Agatha 2e prijs Janssen, idem 3e prijs M. Meulendijks. Lieshout Extra aanbieding, le prijs Lombok. St. Agatha 2e prijs Wilhelmina, Oeffeit Keizerskruis A. Martens. Holthees Koningskruis M. Meulendijks. Lieshout Eere kruis J. Martens. St. Agatha Personeele prijzen, le prijs A. Grutters. Oeffeit 2e prijs H. Loghtens. Sambeek 3e prijs J. Janssen. St. Agatha 4e prijs j. Martens. idem 5e prijs J. Roossen, Oeffeit 6e prijs W Loonen, Holthees 7e prijs W. Mulder. idem Se prijs A. Martens, idem Beste houding in den optocht Je prijs St. Bastiaan, SeveDum 2e prijs St. Anna. Venray 3e prijs Zandakker, idem Mooiste costuums in den optocht le prijs Zandakker, Venray 2e prijs St. Bastiaan, Se^enum 3e prijs St. Anna. Venray Grootste ledental in den optocht le prijs St. Anna, Venray Verstkomend gezelschap le prijs St. Ambrosius. Teteringen Mooiste vaandel le prijs St. Joris. Deurne Oudste vaandel le prijs St. Willibrordus, Geisteren Marschslaan. le prijs H. van Boven, Venray 2e prijs W. Kessels, idem Roffelen le prijs H. van Boven. Venray 2e prijs Heinsen, Well Verdclzwaaien le prijs H. Vennekens, Geisteren 2e prijs Janssen. Deurne Exerceeren le prijs St. Anna, Venray 2e prijs St. Bastiaan, Sevenum Ondanks hét gure herfstweer heerschte er od het terrein, waar verschillende vermakelijkheden een plaats hadden gevonden, een gezel lige drukte, die nog toenam toen Venraysch Fanfare een concert gaf op het terrein, waar alles in de beste orde verliep. Uitslag der aanbesteding voor het bouwen van een woon- en winkelhuis te Oostrum, voor den Heer J. M. v.d. Brandt, kleermaker aldaar, zonder glas- en verfwerk. P: H. Huijgen, Well en H. Rutten, Aijen f 4048 Th. Claessens, Venray f 3848 G. Verstraelen. Venray f 3837 G. Verstraelen, Blitterswijk f 3820 Ant. Tacken. Oostrum f 3784 Th. Vissers, Wanssum f 3725 J. Linskens. Blitterswijk f 3725 P. Spee, Venray f 3723 H. Maas. Blitterswijk f 3650 A. H. Maassen en Zn. Venray f 3476 H. Kersten, Wanssum f 3446 H. Vollenberg, Venray f 3410 Het werk is aan den laagsten in schrijver gegund. De Venraysclie H. Familie naar het Passiespel op 10 Juli a.s Op de vergadering der prefecten is besloten de leden in de gelegen heid te stellen voor den minimum prijs van (11.70. de algemeen ge roemde en diep indrukmakende passiespelen van Tegelen te bezoeken.

Peel en Maas | 1932 | | pagina 1