lotóMif*: Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Jmnufacturhm VOORKOM manufacturen (YOODDE&ü6St/ Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. 't Gaat ailes kwiek.. Ons Weekpraatje. Algem. weekoverzich Provinciaal Nieuws Zaterdag 21 Mei .,1932 Drie en vijftigste Jaargang No. 21 blijken toch het PEEL EN MAAS PI D blijken toch het F'RIJS DER ADVERTENTIEN 1—-8 regels 60 cent, elke regel meer 7',ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA i AN DEN MUNOKHOF r. mn r% isnf VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland t 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent 0. L. Vrouw Behoudenis der Kranken, Oostrum. Men bedient zich vlug en behoeft j geen fooien te gevenkellners en bedienmeisjes worden overbodig. De machines hebben de menschelijke werkkrachten uit fabrieken en werk plaatsen verdreven, de automatieken zullen straks het leger van bedienend personeel op de straat jagen. Men vindt de ingenieuze apparaten nu nog slechts in lunchrooms en des avonds, als de winkels zijn gesloten, langs de straat, maar als het publiek er eenmaal aan gewend is, het gemak en „voordeel'' er van heeft leeren waardeeren, waarom zou het dan ook op den dag en overal geen auto matieken gaan begeeren Waarom i zou een patroon zich nog de besognes I Vdn bedieaend personeel op den hals halen, als een automatiek het goedkooper en vlugger en voor- deeliger doet „Het gaat ailes kwiek in de auto matiek" heet het slagwoord. Inder daad, het personeel vliegt straks vlug de straat op en het leger van werkloozen zal worden uitgebreid, t Gaat alles reuze-kwiek, maar wie zullen straks nog kunnen kóópen in de automatiek, als de maatschappij zich tot den chaos toe heeft ge rationaliseerd De middenstander wordt beschermd maar zijn bestaan wordt ondermijnd. Wat wii dan zouden willen? Van een journalist men, dat hij in een artikel niet uitsluitend misstanden zal weten bloot te leggen, maar ook een remedie zal weten aan te geven. We kunnen in dit geval echter slechts erkennen; we weten niet hoe het de die er zich vermeieD, hooren er uit verte het gegons als van bijen... Dat zijn de medemenschen, over asfaltwegen naar buiten kwa men en over betonwegen terugkee- ren. zonder ook maar iets tot de natuur te zijn benaderd. We hebben onlangs in alle bladen zou moeten. Bij de behandeling van lezen van een handigen de Winkelsluitingswet las minister kunnen Goudschen zakenman, die ook in „verboden tijd" voor zijn gezin wilde verdienen en deswege een z.g. auto maat voor zijn zaak had opgesteld Het bedrijf liep goedvelen offer Verschuur een brief voor van een winkelier, vader van acht kinderen, die den minister smeekte om spoedig invoering van de wet, opdat hij ten minste des avonds na 8 uur nog iets den bun dubbeltje of kwartje en aai de opvoeding van zijn kinderen kregen prompt, wat ze begeerden. Een dienaar des H. Hermandads wilde het nieuwtje óók teas beproe ven. In een bepaald gleufje stak bij eeu kwartje en inderdaad verscheen in het daarvoor bestemde laadje het artikel, dat bij bedoeld had te koopen. zou kunnen doen en zijn vrouw cijd zou hebben om wat kleeren te verstellen. We verstaan den nood der winkeliers, die elkaar door een begrijpelijke, maar noodlottige con currentie uitbuiten. We zouden ze zoo graag geholpen zien. maar met arciKei, aac uij Onze politiedienaren echter zijn altijd de automatiek, als die geduld wordt en overal op hun qui vive. De ge- zal het bestaan van vele duizenden wapende kooper zag niet alleen het heel kwiek erg ziek worden, begeerde artikel verschijnen, maar hij zag óók. door een nauwelijks merk bare kier in het apparaat, een hand een... menschenhand. welke de be geerde waar aan hem leverde. Dat was een... misdrijf. Een echte auto- De mensch is en blijft een kudde... matiek, waarvoor in verboden tijd schepsel Dat was onze conclusie, niet gearbeid behoeft te worden, toen we op het zonne-stralend zoo'n dood ding dus. mag in functie Pinksterfeest liepen te dwalen worden gesteld, maar een mensch, een der schoonste bosschen, welke die voor vrouw en kinderen heeft te ons land kent. 't Was er stil, als zorgen, die mag niet arbeiden, als bij op een willekeurigen midweekschen dat wil of noodig acht zoon mensch zomermorgen, hetgeen we natuurlijk is „in overtreding", als hij tiechtom allerminst betreurden. In een bosch iets te verdienen. Dies kwam de boort het stil te zijn, anders kan handige Gouusche zakenman op den men het geheimzinnig ruischen der bon en alleen aan de zeer groote boomen niet verstaan, noch het ha- inschikkelijkheid van een inspecteur merend kloppen van den Specht van politie had hij het te danken, beluisteren, of het 'zacht sjielpen der dat hij er dezen keer nog met een blije vogeltjes, door zorgzame ouders berisping van af kwam. gevoederd op jonge groene twijgen. Men weet waarempel niet, of men De moderne stadsjeugd verbeeldt om zoo'n geval moet lachen of zich met groote overtuiging, dat huilen. Het is inderdaad treurig, dat ook zij de natuur mint, in klecding mensch niet op allen tijd voor en manieren manifesteert ze haar het onderhoud van zijn gezin mag lust tot zoo nemen ze zich mis- werken, als dat noodig is, omdat de schien voor te dwalen in bosch overheid hem met geweld wil „be- en hei, de geheimen van flora schermen." En het lijkt onrecht- fauna te gaan ontraadselen, het bonte waardig, dat men het middels zoo n leven van boom en plant en dier in stom ding. een automaat, in sommige alle schakeering en stadia van om gevallen wél mag. Dat lijkt onrecht- wikkeling te volgen, overweldigende vaardig, omdat de zaak neerkomt op beelden van natuurschoon in zich een kwestie van geld. Wie daarvan op te nemen. Alleen de oudere genoeg heeft, kan zich een automaat stadsmensch blijft thuis. Het is daar aanschaffen wie nauwelijks het buiten niets meer. meect hij, want onderhoud voor zich en zijn gezin auto, motor en fiets hebben de we verdient, kan dat niet. gen veroverd, waar de vagelen ver- Daar staat tegenover, dat de winke- jaagd zijn en de planten onder stot lier het noodig heeft om tegen zich worden bedolven. Er is in de mo zeiven te worden beschermd, omdat derne wereld geen plaats meer voor een ongebreidelde concurrentie hem natuur. anders zou dwingen tot een arbeid, En toch beweren we, dat men welke onmenschelijk mag worden zelfs op de allerdrukste zomerdagen geheeten. nog heerlijk-rustig kan wandelen in Intusschen blijkt uit een en ander, de schoonste bosschen, op een stille hoe moeilijk of het is om tegen heide, door verlaten duinen. Tien- sociale misstanden afdoende maat- duizenden trekken des zomers op regelen te nemen. Meestal worden er een mooien Zaterdag of Zondag nieuwe onbillijkheden mee geschapen; naar buiten, slechts weinigen soms blijkt in de practijk het middel vinden er de natuur, nog erger dan de kwaal. Automaten, Alles blijft hangen aan en om de „automatieken" geheeten, rijzen op heirwegen, welke ons land door het oogenblik als paddestoelen uit kruisen, den grond en gelijk de machines Hebben dé menschen hun doel allengs den handenarbeid hebben ver- bereikt, dan vormen ze warme klit- vangen en overbodig gemaakt, met ten, die niet uiteen te rafelen schij- werkloosheid als gevolg, zoo maken nen. Wie de natuur „zoo echt'mo- op het moment de automatieken de gelijk" zoeken, gaan kampeeren bediening van personeel meer en bosch of hei, maar zijn dan alweer meer onnoodig en ongewenscht. niet uiteen te krijgen. De karapeer- Dinsdag j.l. vonden we in een der plaats, waar tientallen gezelschappen groote dagbladen een advertentie van gelegerd zijn, blijft hun centrum en een Amsterdamsche automatiek. de^~- tochten daar vandaan „Waarom" zoo werd daarin strekken zich als regel slechts uit Wat de menschen op zulke onder nemingen eigenlijk zoeken en vinden, dat is vermaak en ontspanning, dingen, die in ons overigens vrij monotoon bestaan zeker heel wat waard zijo. De uitgaanders verlan gen de prikkeling van drukte en gejaagdheid, zij het eens een andere gejaagdheid dao de zakelijke, welke ze van eiken dag kennen. De uit gaande mensch trekt het liefst daar heen, waar een massaal bezoek mag worden verwacht. ,ln Scheveningen en Zandvoort dromden met Pinkste ren vele tienduizenden in een bran dende zon tesamen. Rotterdam heeft even buiten haar grenzen een grootsch zwembad met Lunapark gekregen en het werd succes. De Amsterdammers stroomen op alle mooie zomerdagen naar de permanente kermisvermaken in Diemen. Muziekconcoursen zijn met Hemelvaart en Pinksteren overal buitengewoon geslaagd geweest. De Graal trok drommen naar een g'oeiend stadion de massa wist, dat de massa er zijn zou. Er wordt toch wat geld stuk ge- slagen in zulke dagen gromt Nurks. Och, wat zou dat Dan wordt er tenminste wat verdiend en dat geld zou anders misschien aan meer on nutte dingen zijn besteed. De ont wikkeling der techniek autobus sen, goedkoope auto's, rijwielen heeft het mogelijk gemaakt, dat de mensch zich gemakkelijker verplaatst dan vroeger en van die mogelijkheid wordt geprofiteerd. De mensch heeft het uitgaan heden ten dage boven dien beter geleerd dan men het weleer deed het is veej economi scher ingericht. Etenswaren worden meegevoerd en het hoogste doel der uitgaanders is niet langer om ergens buiten, waar een „gezellig zitje" is, enorme hoeveelheden bier te gaan verzwe'gen, al wordt een frissche dronk door geen moeden toerist versmaad. Handige lieden weten van den modernen treklust der massa profiteeren, door op bijzondere zomersche dagen iets te organiseeren, dat een bezoek waard is. Zoo actief moest men op méér plaatsen wezen want. trein en autobussen voeren de menschen vlug en goedkoop naar gezelliger oorden. Als we het geld, in eigen gemeente verdiend, ook in eigen gemeente willen laten rollen dan dienen we te zorgen, dat er op speciale uitgaansdagen en in vacan- tietijd ook wat te doen is Ier plaatse, Even goed zullen dan toch nog velen voor de afwisseling eens naar elders trekken, maar uit den vreem de krijgen we dan tenminste óók ons deel. In een slechten tijd bij de pakken gaan neerzitten, helpt geen zier. We moeten wat leven brengen in het leven en actief genoeg wezen om ons voordeelen te scheppen. 10 jaac zulk een ontzettenden indruk gemaakt op het Amerikaansche volk als de vondst van het lijkje van den kleinen Lindy." We kunnen ons de ontroering van het volk voorstellen, maar maakte het op datzelfde volk ook een ont zettenden indruk, dat er millioenen werkloozen honger lijden En dat in Ghina duizenden wichtjes aan bajonet worden geregen En tot slot „Den eersten Pinksterdag werd de plek. waar het lijkje gevonden is, door 40.000 personen bezocht. Menige bezoeker nam als aandenken een kleine hoeveelheid zand mee van plaats, waar het kind gevonden werd." Steaks lezen we waarschijnlijk, dat dat zand een handelsartikel is ge worden, en dat het zooveel dollar per handvol doet aan bet publiek gevraagd om zoudt ge u slechte bediening, hooge fooien Gaat liever automatiek. Welk een verlokkend beeld tot de naastbij gelegen gemeente- nog ergeren aan kom met het bekende hotel, waar dure prijzen en een terras is enmen de verkeers- naar drukte kan gadeslaan. De schoonste plekken natuur blij ven stil en verlaten; de enkelen, die Onze lezers kennen de geschiede nis van het afschuwelijk Lindbergh- drama. Het zoontje van den oceaan vlieger Lindbergh werd op 1 Maart ontvoerd en alle pogingen, om he kind op te sporen, mislukten. Enorme sommen werden als losprijs betaald De vorige week werd het lijkje van den knaap gevondeD, de sporen dragend van moord. Eenieder verafschuwt natuurlijk deze lage daad, die niet op zich zelf staat, maar een keten vormt ia de Amerikaansche gruwelen, die recht streeks stammen uit gebrek aan ge loof en verval "van zeden, uit het wegcijferen van God, Het betreft een daad van beest- menschen, die niet' scherp genoeg veroordeeld kan worden. Echter, de wijze, waarop men dit geval een uit honderden en dui zenden in het verlichte Amerika behandelt en uitbuit ter wille van de lage sensatielust van het groote publiek, is even weerzinwekkend, Men leze de volgende zumetjes uit dc sensatiepagina's der groote bladen; waaraan ook onze pers dapper mee doet Baby Lindbergh was ongetwijfeld de beroemdste baby ter wereld. In iedere woning in de Vereenigde Staten hangt zijn portret naast het portret van zijn beroemden vader." Arme baby, die zoo den dood moest vinden, maar zou het ook niet een arm kind geweest zijn, wanneer het onder zulke ziekelijke belangstelling en belachelijke vereering had moeten opgroeien Nog een citaat „Geen gebeurtenis heeft de laatste We stappen nu van die Ameri kaansche sensatie-dwaasbeden naar ons eigen nuchtere landje, waar im mer het gezond verstand ten troon zit. Of dat echter ook het geval is onze handelspolitiek, zouden we bijna gaan betwijfelen. Kijk eeDs aan. Vele van onze artikelen hebben we bier te veel producten van landbouw, veeteelt, pluimveeteelt, en zuivel moeten we kunnen uitvoeren. Nu zijn de landen waarbeen we deze producten uitvoer den, begonnen met beperking van den invoer door op die artikelen hooge invoerrechten te stellen, ofwel door slechts een beperkt kwantum toe te laten. Noodgedwongen moes ten wij toen tegenmaatregelen nemen. Wij deden dat heel schuchter, want we vereeren terecht den vrij handel en wij zijn o zoo bang, dat wij onze bevriende buurstaten on aangenaam zouden stemmen. We gingen ook op bescheiden voet con tingenteeren, d.w.z. we stelden van enkele artikelen een beperkt kwan tum vast, dat mocht worden inge oerd. We deden dat heel goedig en vriendelijk. Zoo vriendelijk, dat we boven het vastgestelde kwatum schoenen nog tienduizenden paren binnen lieten. En onderwijl gaf de regeering nog een concent aan Japan en Rusland en deze voerden nog extra een slordige 150.000 paren binnen En nu weer het geval met de boter In Februari werd in ons land let weleen gespecialiseerd boter- land tweemaal zooveel boter ingevoerd als uitgevoerd. Van 1 Maart tot 1 Juli mocht in gevoerd worden 529 ton boter. Sinds 1 Maart is echter al 700 ton binnengekomen. In de laatste week van April zond Rusland ons 345 ton, terwijl het 50 ton mocht invoeren. Leven wij nu in een gekkenhuis of niet Zoo gaat het ook met confectie en andere artikelen, die we zooge naamd gecontingenteerd hebben. Het is toch inderdaad onbegrijpe lijk en ontstellend. Wij stikken zelf in den overvloed van ons land van „melk en honing' en laten ons vol stoppen met buitenlandsche artikelen. Inmiddels moeten als gevolg hier van maar steeds meer arbeiders de straat op en die laten we opruien met Hollandsche guldens, die Rus land voor de schoenen en de boter van ons ontvangt' Hoe moet het groote publiek die dingen begrijpen Laat men het volk toch eens voorlichten over al deze dingen en Iaat men het openlijk en eerlijk verte'len, waar de schuldigen zitten van dit schandelijk gesol met de belangen van het volk. Een groote fout is ook, we wezen er al eens meer op. dat de regeering te zeer aan handen en voeten ge bonden is. Een hopeloos lange weg moet worden afgelegd, voor een maatre- geitje het Staatsblad bereikt. Treffend wordt dit ook geïllu streerd door de geschiedenis met het wetje-Ebels, dat de boeren wil helpen om onder de al te drukken de pachtwetten uit te komen. Begin Maart werd dit wetje inge diend en toen had men reeds het uiterste gewacht, omdat meende, dat hier een taak lag de Regeering. De Regeering deed echter niets en toen kwam eindelijk de Kamer met ecn initiat»cf-ontwerp, Na gezette tijd verscheen er eea voorloopig verslag, toen een memo rie van antwoord en eindelijk de openbare behandeling. Toen waren we in de tweede helft van April en werd het wetje met groote meerderheid aangenomen. En dan begint diezelfde geschiede nis opnieuw in de Eerste Kamer. Het moet vlug gaan wil de Eerste Kamer het wetje deze maand nop afdoen. Dan zijn er ongeveer met de be handeling van dit spoedontwerpje drie maanden heengegaan. Dat is. gezien de parlementaire werkmethode in ons land, buitengewoon vlug, maar het behoeft toch geen nader betoog, dat het in de huidige tijds omstandigheden veel en veel te lang is. Dat is eenvoudig een aanfluiting voor het begrip crisiswetgeving en voor de menschen die op deze hulp staan te springen is het om overstuur te geraken wanneer ze dit parlemen taire getreuzel met hun levensbelan gen zien. Het is dan ook geen wonder, dat i reeds van gezaghebbende zijde wordt aangetoond dat het weije- Ebels, dat een maand geleden nog prachtig werk had kunnen doen, reeds door de gebeurtenissen is achter haald. Het melkveehoudersbedrijf wordt bedreigd met een catastrofale ineenstortiog. De prijs der melk is zoo laag, dat er geen sprake van is, dat de boer nog maar eenige pacht of hypotheekrente kan betalen. En terwijl de nood dezer boeren als het ware met het uur stijgt, gaan ec in het Parlement drie maanden verloren met de behandeling van een wetje 1 Dat is een waanzinnige toestand, die spot met de eischen van de prac tijk van het oogenblik. Kan of wil men niet anders Loopt het mis met onzen land bouw en onze veeteelt, zoo gaat het ook met de financiën van vele ge meenten. Velerwege is belastingverhooging noodig. waar wat helpt dat. wanneer zij, die de belasting betalen moeten, daartoe de middelen missen In hst nieuwe belastingjaar vallen allerwege de meeste boeren en zeer vele arbeiders en niet weinig mid denstanders buiten de verplichting tot belastingbetaler. En toch er moet o.m. wegens de werkloosheid steeds meer geld zijn. Nu kan men wel zeggen het Rijk moet bijspringen, maar dat is ook al heel dicht aan de grens van zijn financieel kunnen. De heer Keestra. pas Kamerlid geworden in de vacature Van Vuuren, doet het middel aan de hand. om uitkeeringen te gaan verstrekken in natura. Hij redeneert ongeveer als volgt Feit is, dat de varkens schier on verkoopbaar zijn, massa's groenten, voor consumptie volkomen geschikt, vinden in tuinbouwstreken een plaats op de mesthoop, omdat ze op de markt geen koopers vinden of omdat de opbrengst niet de kosten van; vervoer en verkoop kan dekken. Hoeveel zou er aan uiikeering Despaard kunnen worden, indien door opkoop van die varkens en van die groenten, een deel van den steun in natura werd verstrekt AI meer en meer gaan er stemmeD op om tot distributie van goedkoope voedingsmiddelen over te gaan ter vervanging van steun. Mag het voor oordeel tegen spek, mag de wensch om het steungeld naar eigen smaak en verlangens te besteden, hier den doorslag geven Wie er zoo over denkt, en de inderdaad niet zachte maatregel van verstrekking in natura afwijst om de minder aangename zijde voor de 'steuntrekkenden, is er niet genoegzaam van doordrongen dat het voor de gemeenten en ook voor het Rijk gaat om een levens kwestie zijn of niet zijn Ons dunxtde bezwaren komen met donderend geluid Den midden stand gaat t al miserabel en moeten we nu een soort rijksdistributie krij gen In ieder gevalde gemeenten zullen zuiniger moeten gaan leven en veel nuttige dingen zullen achterwege moeten blijven. Ook in ons weekoverzicht, dat onwillekeurig al weer ferm is uitge groeid. Daarom tot volgende week Blitterswijk 9.55; Broekhuizenvorst 9.50; Mecrlo 9.35. St. Antonius Oratorium. A.s. Vrijdag 27 Mei om kwartier 8. bij Schaeffers. repetitie voor het St. Antonius-Oratorium. Volledige en tijdige opkomst dringend gewenscht. tot men voor Voor het examen Rekening- C ourant Boekhouden Mercurius, slaagden de dames Nelly Muis. Riet Min, Jeanne Claessens Grada Jods- sen Natty Goemans Truce Novel. den heer G. Janssen, allen uit Venray en den h?er Jos. Smits uit Maashees. De geslaagden zijn allen leerlingen van de Handelscursus alhier, leeraar de heer Okhuijzen uit Venlo. Fordbedrljf in werking. Op Donderdag 19 Mei a.s. des avonds acht uur. zal in de Luxor- bioscoop. Venray Merseloscheweg. een serie films worden vertoond, waar U het geheele Fordbedrijf in werking zult kunnen zien en U tevens veel wetenswaardigs betref fende de wagens, de montagelijn, de constructie, etc. zal worden verteld. VENRAY. 21 Mei 1932. Posterijen. Met ingang van Zondag 22 Mei a.s. is, in verband met de invoering van de zomerdienstregeling bij de Nederlandsche Spoorwegen, het tijd vak van afgifte van correspondentie bepaald op half 10 tot 10 uur. Op de hulpkantoren Oostrum en Tienray is bedoeld tijdvak vastgesteld op half 9 tot half 10, resp. half 10 tot 10 uur. Op de overige dorpen en gehuch ten komt de post ter afgifte des Zondags aan als volgt Ressort Venray Leunen 9.40; Merselo 10.20; Ys selsteyn 10.15. Ressort Oostrum Castenray 10.45; Geijjteren 10.30; Oirlo 10.30; Wanssum 10.10. Ressort Tienray Albatros-D J.K. Ratingen. Zondagmiddag omstreeks half één arriveerden de Duitsche vrienden te Venray, om half vier werd een ge meenschappelijke wandeling gemaakt en 's avonds om 8 uur vond de otficieele begroeting plaats in het Patronaat. De Heer van Aarssen, Voorzitter van Albatros, heette de gasten wel kom in hunne landstaal en schetste in eene kernachtige toespraak het nut V3n derge'ijke internationale sportbijeenkomsten op R.K. grond slag. Als herinnering boodt hij uit naam van Albatros den Ratmgers een fraaie foto der club aan. De Heer Karl Schroder, leider der Duitschers, dankte harte!ijk, beloofde voor het portret eene eereplaats in hun vereenigingslokaal en hoopte 't volgend jaar Albatros in Ratingen te mogen begroeten met evenveel hartelijkheid en sympathie. Piet Janssen, de ijverige secretaris van Albatros, boodt in een welver zorgd speechje aan Pater Directeur en aan den Heer van Aarssen even eens een foto aan als bewijs van erkentelijkheid wat Pater Directeur en Voorzitter voor Albatros gedaan hadden. Pater Hippolytus dankte namens Pater Directeur (die tot zijn spijt uitstedig was) en wist ook den Duitscher nog een hartelijk woord- tje toe te spreken. Na het zingen van het Duitschlandlied en het Wilhelmus, begon het gemoedelijk gedeelte. Enkele Ratingers verston den de kunst, om door mooie gees tige voordrachten de stemming er in te brengen. Maandag om kwart voor acht waren weer allen present voor de geza nelijke Hoogmis in de* Paters kerk. In den namiddag omstreeks twee uur, begon de optocht, waaraan de heele Patronaatssportbeweging deelnam. Voorwaar een keurige stoet, jammer dat de Duitschers het vlugge Hollandsche marschtempo niet konden bijhouden. Op 4iet sportterrein aangekomen vormden de jongere Gymnasten een dubbele haag tot het middenveld en onder de toonen van den Vaandel- marsch. betraden eerst de Ratingers en dan de Venrayers in den looppas het veld. De Voorzitter boodt onder toe passelijke woorden bloemen aan en bedankte den Heer J. Lichteveld voor de welwillendheid, om dezen wedstrijd te willen leiden. Pater Onderdirecteur bracht deu bal aan het rollen en het spel was begonnen. Eerst een paar wederzijdsche ver kenningstochten, de Duitschers lossen een hoog schot op doel, maar Stevens is op zijn post en stompt den bal weer het veld in. De gasteu komen echter weer terug en breken zelfs een paar maal gevaarlijk door. maar voor 't doel wil het niet vlot ten. Nu volgt een vinnige aanval van „Albatros", Coppus bemachtigt den bal en geeft den Duitscheu keeper het nakijken. De gasten zetten er du alles op om gelijk te maken, hun spel wordt echter te kort ge- houden om succes te boeken en met 10 voor Albatros is het rusten. Tijdens de pauze vertoonde „St. Christoffel" enkele mooie brugtoeren met als slot een pyramide. Daverend applaus bewees, dat hel gebodene in de smaak viel. Na het maken van enkele foto's begint de tweede helft. Al direct bemerkt men, dat de thee en de inmiddels ingetreden koelte den spelers goed gedaan heeft. Albatros neemt het heft in handen en weet dit te behouden tot een kwartkr voor het eiDde. In deze periode zijn de Venrayers beslist sterker en

Peel en Maas | 1932 | | pagina 1