Tweed© Blad mm „FEIL El MAAS' Goudkorrels. In twee werelddeelen FEUILLETON De Kippenhouderij op het Platteland. TweejaarinMoskou's lijkenhuizen. IMfö, Zaterdag 9 April 1932 Drie en vijftigste Jaargang No. 15 Kijk niet te omhoog veel Griezelig voor 'n wassen men- schenhart, griezelig zoo'n verweer- waaid nachtuiltje, dat zich moe en suf tolt om een gloeiend gaskousje en dan een poos nog z'n rug mal- lemolentje gaat spelen vlak voor je op tafel, totdat 't met wanhopig lijf- en pootgcwurm 't laatste snikje geeft, vlak voor je... 'n verschrom peld cadavertje op tafel.... is 't niet griezelig I En met vinger en duim één van zijn magere pootjes omknellend, be wijs je dat uilebeest nog de laatste eer met een niet verboden lijkver branding, iD je zelf zoo iets brom mend van: „eigen schuld, dat komt ervan, als een uil zich op levens gevaarlijk terrein waagt, als het 't naatje van den kous (alias 't gas kousje) wil weten 't Stomme dier 1 Tragisch inderdaad is het einde van zoo'n gewoon uiltje. Maar zeg mij eens, lezer, vindt u het niet veel griezeliger, als een menschenuiltje (dus 'n uil met verstand en vrijen wil) op verboden terrein zijn teere vlerkjes uitslaat, zich stekeblind staart in de helle vlam der Geloofs lamp en, zich suf cirkelend, met ver zengde vleugels naar beneden tuimelt in wanhopige sparteling den dood nabijeen ellendigen zieledood.... is dat niet griezelig is dat niet hoogst tragisch En zeer zeker zoudt ge voor het slachtoffer van zoo'n fatale vlieg- demonstratie, spontaan voor den dag komen met een heele korte lijkrede, ongeveer in deze voege: ,,'t Is zijn eigen schuld, hij wist, wat hij deed; zoo'n gevaarlijken vlieg tocht moet 'n menschelijke uil ge woonlijk met den dood bezuren... God hebbe zijne ziel 1" Kijk niet te veel omhoog 't Is een waarschuwinkje aan aller adres, 't Zal den lezer intusschen reeds duidelijk zijn, dat wij hier niet willen wijzen op het voorbeeld van een dommen jongen, die al wande lend de sterren van 't firmament pro beerde te tellen, maar op 'n gegeven oogenblik zóóveel sterretjes voor zijn oogen zag pinkelen, dat hij méér dan genoeg van het sterren-tellen... Hoe dat kwam Omdat een lompe lan taarnpaal niet voor 't simpele jongske uit den weg ging Waar wij hier echter op aan willen sturen, is het matig gebruik van de geestelijke oogen op 't breede terrein van ons heilig geloof 't Is bepaald griezelig om te zien, hoe heel gewone menschjes met 'n gewoon huis- en-tuin-verstandje vrank en vrij omhoog fladderen naar de hoogste waarheidssfereu,'waarin alle menschelijke verstand stilstaatZeker, 't geeft denzulken een heele air van gewichtMaar in hun waanwijsheid leveren zij .toch ook de levendigste bewijzen hunner domheid. Staat immers de grenspaal van geloof niet daar, waar de menschelijke rede op houdt te werken En toch willen zij dat kleine piezeltje verstand laten werken daar, waar het niet werken kan Men weet dikwijls heusch niet, wat bij zulke wijsneuzen domineert óf verre gaande domheid óf uitzinnige bluf en trots. Och, kijk toch niet te veel omhoog staar u toch niet blind in de fakkel van het geloof. Er zijn immers zaken, die veel te hoog voor ons bekrom pen verstand zijn (Eccli. III 22-26) Vergenoeg u dan toch met hetgeen 36 En het was of' voor hem, Mees ter Dorrens niet meer bestond, of hij in gedachten sprak tot iemand die er niet was en alscf hij een onweerslaanbaren drang tot spre ken volgde. Zag hij op dan zou men gezegd hebben, dat er visi oenen zich bewogen voor zijn oogen. Jahet was een paradijs dit land, -een waar paradijs, en iets onbeschrijfelijks ging om zijn droevige geplooide lippen. God had al zijn schatten hier opgestapeld. Eenvoudige, brave menschen waren de bewoners, al waren het ook roodhuiden Ik ben een Mexikaan en stam direct af van de Spanjaarden, die Mexico veroverden, van de Con- quistadoren. Er was een tijd toen noorden deze streken aan ons vaderland. En zooals het zelve tot het christendom kwam, zoo leefde de geest der Apostelen in de zielen der Padres, der Francis canen en der Dominicanen. Ze wilden de bewoners winnen voor den Christus, hun Heer en Mees ter. En zij kwamen hier met het kruis in de hand. En zij predikten het Evangelie en het kruis en den ge kunt begrijpen en geloof al het andere in den eenvoud des harten. Men geeft een hondje toch ook niet zooveel brood als zijn staartje wel eischt 1 O, ze kunnen zoo dom uit den hoek komen die „verlichte" koppen, die het goddelijk geloof als een blootmenschelijke wetenschap behan delen, die in de bovennatuurlijke waarheden een soort van rebus-wed strijd zien. Wat zij niet met handen en voeten kunnen bevoelen en met 't verstand bewijzen, kunnen zij on mogelijk gelooven en aannemen. Alsof er ook in de natuurlijke orde geen dingen zijn, die 't menschelijk begrip te boven gaan 1 Vraag hun eens of ze bijv. weten wat electriciteit is, dan staan ze met d'r mond vol tanden (als ze tenminste al tandjes hebben 1) en kunnen zich hoogstens beroepen op een onvol ledige uitspraak van dezen of genen geleerde. Maar het een of ander geloofspunt zóó maar voetstoots aan nemen op gezag van zooveel god geleerden, ja van God Zelf... ho 1 ho 1 dat is wel wat te veel gevergd. Kijk toch niet te veel omhoog 1 't Is een waarschuwing niet zoo zeer aan 't adres van Luthers volge lingen, die allemaal zoo'n beetje doctor in de theologie zijn, dank aan het vrije onderzoek en den nog vrijeren uitleg van den Bijbel, als wel aan 't adres van die ongeletterde katholie ken, die eigenlijk nog te Roomsch zijn om protestant en te protestant zijn om Roomsch genoemd te wor den. Als zulke baasjes den kop in den nek werpen de oogen op 'n kiertje sluiten en den wijsvinger akelig-gewichtig naar 't leege voor hoofd brengen om eens „verstandig" over bovenverstandelijke dingen te redeneeren, om als z.g. vakkundigen aan een hun onbegrijpelijke waarheid te tornen.... neem dan maar vast uw hoed in de hand voor hun aarts domme zetten en gevolgtrekkingen. Want hun redeneering is al even ongezondals die van den'sterren kijker, die tot de niet onaardige ontdekking kwam. dat de aarde ge rezen of de hemel gedaald was, omdat.... er een uiterst dun velletje papier onder zijn stoel was gelegd! Wat zulke betweters dan ook in zake van geloof uitklappen, is niets meer of minder dan onbenullige kippetjes praat waar de haantjes hartelijk om lachen 1 O, ze kunnen 't zoo razend druk hebben over God en gebod, over Paus en Kerk, hoe dit en dat toch mogelijk is, waarom het niet zus is en zóó enz. enz. En als we dan zien, dat voor soortgelijke gewichtige geloofskwesties de groot ste godgeleerden deemoedig het hoofd buigen en de onmacht van hun ver stand erkennen, wat dan te denken van die onder-ons-disputen in den mond van zulke simpele bewaar- schoolgeleerden Klinkt hun rede neering niet als 'n poffertje in 'n vilten hoed Stellen zulke hoog-kijkers zich uitermate dom en belachelijk aan, nog een andere reden noopt óns niet al. te hoog te staren. Terwijl de geest in verre velden dwaalt, treedt de zonde de onbewaakte deur des harten binnen: 'n zuivere truc van Satans politiek 1 Met zulk een kijkerij halen wij schier onbewust het paard van Troje binnen, in welks binnenste een legio van duivels verscholen zit, die ons onverwachts van alle kanten bespringen en bestoken met trotschen twijfel, geloofsverzaking en wanhoop! Door een stoute vlucht van ons menschelijk verstand naar de steile hoogte van geloofsbeschouwing meenen wij een beteren kijk op de een of andere waarheid te krijgen. Strooien we ons toch geen zand in de oogen juist door zoo star in het helle geloofslied te kijken, ver smullen^we ons zoo gemakkelijk aan onze kortzinnige beschouwingen om trent dit of datapunt en worden wij zoo licht met geestelijke blindheid geslagen, die ons verhindert ook de meest tastbare waarheden te zien en aan te nemen. Kijk niet te veel omhoog om uw eigen bestwil Wat van de vliegsport in 't alge meen gezegd wordt, dat zij nl. een hoogst gevaarlijke liefhebberij is, mag wel in dubbele mate worden toegepast op bedoelde geestelijke vliegsport. Als tegenwoordig een bekwaam vliegenier met zijn machine de wolken insteigert, heeft hij bijna evenveel kans om heelhuids dan met gebroken lijf en leden naar beneden te komen. Maar als een onbekwaam aviateur z'n verstandsmachientje naar hoogere sferen jaagt, heeft hij bijna alle kans om na 'n mislukte ver tooning van „the louping the loup" oftewel kopje-duikelend naar beneden te ploffen.... verwond, verminkt, niet zelden den zieledood nabij. Br 1 hoe griezelig 1 Kijk dus voor je en niet te veel omhoog 1 Bedwing krachtig 'den lust om uw nieuwsgierigheid in alles en alles te bevredigen, óók en vooral op stuk van godsdienst. Trouwens.jwaar staat het geschreden, dat iedereen den heelen Bijbel met tekst en uitleg op z'n duimpje moet kunnen afratelen Zulks verlangt O.L. Heer in de verste verte niet van ons, heel gewone menschen. Maar wat Hij wel van een ieder gebiedend eischt. is kinder - lijk geloof en goede wil ter stipte naleving van de Bijbel-paragrafen. Verdiep u dus nooit in beschou wingen, die uw begrip verre te boven gaan, maar overdenk practisch eiken dag, elk uur, ja elke minuut het door God Zelf gegeven program voor een menschwaardig leven „Deum time et mandata ejus observa hoc est enim omnis homo" (Eccli. XII13) d.i. „vrees God en onderhoud zijn geboden; want dit is geheel de mensch", daarin bestaat zijn roeping, zijn bestemming vrede en de liefde. En velen der roodhuiden begrepen die taal en zij namen het kruis aan en de liefde des kruises. En oudere Mexikanen, edellieden zooals mijn voorvader, waren hen gevolgd, en ontgonnen den bodem en bouwden haciënda's. Zij namen de christen- Roodhuiden in hun dienst, en de vrome Padres leerden hun het land bebouwen en linnen weven, en allerlei nuttige werktuigen maken. En zijmaakten ze en werden kunstenaren in hun vak. En het geluk woonde in de schaduw des kruises, en de vrede en de liefde. Wel waren er eenige stammen die niets wilden weten van het kruis, en zij hebben menigen Padre vermoord en ver minkt, maar het kruis bleef meester, en de roodhuiden die het kruis verfoeiden, trokken weldra weg naar het westen. Een hevige strijd was het ge weest, de strijd tusschen de liefde en den haat, het kruis en den duivel. Bloed was er gevloeid en veel, en de Haciënda van San José, heeft ruim haar deel gehad nu dat kwam daar vandaan. Op eens sprong hij op. Zijn slem werd sterker en -ster ker. Zijn groote gestalte rekte zich uit. Hier op de Haciënda van San José woonden de Padres en mijn vader beschermde hen. Hij was hun capitano 1 Vragen, pluimveeteelt, betref fende te zenden aan Bureau PI. Pers, Laanstraat 7, Soestdijk, met bijvoeging van 6 cent postzegel voor porto. Pullorum. Natuurlijk hoop ik dat niemand 't van 't jaar nnodig zal hebben, maar allen zullen we er toch niet van ver schoond blijven en daarom dus nu even een meer uitvoerige bespreking van het pullorumvraagstuk, daar ze juist in den kuikentijd zoovele slacht offers vraagt. De ziekte wordt ver oorzaakt door een bacil, de Bacillus pullorum en de infectie der kuikens kan op verschillende manieren ge beuren. le. De besmette kuikens die blijven leven, infecteeren de dieren rondom hen, 2e. besmette dieren, met grooter uithoudingsvermogen, sneuvelen niet, leggen volwassen zijnde toch eieren, welke dan de smetstoffen ook nog in zich hebben. De pullorumbacil houdt zich dan in hoofdzaak op in de dooiers van den dooierstok. Het uit zoo'n ei geboren kuiken komt dus besmet op de wereld De infectie van kuikens en kippen onderling geschiedt door de ontlas ting en juist de kuikens in hun eerste week zijn er het gevoeligste voor 1 Men ziet dus dadelijk, hoe uiterst moeilijk deze ziekte op de ons ge wone manier te bestrijden is. Ze is niet enkel besmettelijk, dus ook Hier zijn zij gevallen, allen, gemarteld, vréeselijk, hier met mijn grootvader en mijn vader, -— hier, ziet gij 't niel, de grond is rood van bloed, wat een wondenwat een lijden 1 wat een kermen 1 Een lange stilte volgde. Dooddooddood zijn zij allen, allen, allen 1 Ik alleen ben overgebleven en de kleine de arme Pedrillo 1 Toen ging hij zitten en keek strak voor zich uit. Het werd Meester Dorrens steeds wonderlijker te moede. Wat een avonturen en dat alles om der wille van het schoone dier de Praienbloem. En toch, hij wilde zijn gastheer niet hinderen, noch zijn verhaal beletten. Trouwens zijn verwachting was op het hoogste gespannen. Hij had altijd zoo iets naar het komieke overgeheld, en hij was benieuwd wat er van al dat bloed der dooden en dat kermen moest geworden, en allerlei spookge schiedenissen van zijn eerste jaren van de Kleine Gracht en van de witte vrouw in Maastricht .en den man zonder kop, alles om grie zelig te worden, kwamen hem voor den geest. Langzaam kwam de Senor weer bij. Hij hief het hoofd op en her vatte zijn verhaal. »Jal hier waren de Padres, maar een andere regeering wilden ze erfelijk en dan wordt 't al heel erg Een kruik creoline en een flinke schoonmaakbeurt kan ons erf van de pullorumbacillen niet voor goed zuiveren, wel is natuurlijk zoo'n extra ontsmettingsbeurt altijd zeer aan te bevelen, misschien dat het voortwoekeren er eenigszins door wordt tegengegaan, doch uitroeien van alle ziektekiemen gaat heel wat langzamer en vraagt heel wat meer van ons geduld De pullorumziekte wordt door de leeken meestal gewoonweg „witte diarrhee" genoemd. De ziektever schijnselen komen veel overeen met coccidiosus, doch die hevige diar- rheeverschijnselen treden hierbij een veertien dagen later op! De zieke diertjes staan loom en lusteloos te kijken, zien er om de cloaca door de witte-gele uitwerpse len zeer onoogelijk uit en laten meestal een doorloopend schel gepiep hooren als ze een eindje van de warmte der kachel afstaan. Velen gaan de eerste week dood, sterkere, die de ziekte kunnen trotseeren, krijgen bij de geringste besmetting later ook nog de coccidiosus, omdat ze zwak en zeer bevattelijk zijn ge worden en blijven ze ook hiervan in leven, dan kunnen we vrijwel met zekerheid zeggen, dat de diertjes Iaat zullen gaan leggen en altijd achter lijke stumpers blijven. Een zeer ken merkend verschijnsel van deze ziekte ziet men bij opening van een kuiken van een dag of tien, aan de kleine witgele plekjes in het hart en de lever. Daar behandeling van aange taste kuikens absoluut nutteloos is, behoeven we geen geleerde proeven van bacteriënculturen aan te balen. Daarbij kunnen de zeer kleine diertjes een dergelijke inspuiting heel moeilijk verdragen, 't Eenige afdoend radicale is, de aangetaste dieren onmiddellijk op te ruimen. Indien ze in leven blijven, zijn 't toch heel hun leven stumpers, en blijven smetstofdragers. Daarom is 't dan ook niet genoeg te herhalen Weest voorzichtig met t aanschaffen van uwe kuikens." In onzen tegenwoordigen tijd behoeft niemand er meer in te vliegen. We hebben de georganiseerde pullorum- bestrijding, een vereeniging in ons land die, op dit gebied reeds zeer veel mooi werk heeft verrichtOp de aangesloten bedrijven wordt bij alle dieren het bloed op pullorum onderzocht en deze vereeniging geeft bewijzen hoeveel percentage de be smetting was. Dit onderzoek kostte de bedrijven tot nu toe 10 cent per kip. Dat is vooral in deze benarde tijden zeker geen klein beetje, maar er staat ook weer tegenover het vele voordeel en dat een kuiken van zoo'n bedrijf zeker graag 5 cent meer waard moest zijn voor de koopers 1 Zooals ik reeds schreef, zal van 't jaar vooreerst die proefstof voor 't bloedonderzoek in den handel worden gebracht en dus voor leeken rechtstreeks verkrijgbaar I Dit brengt de uitgaven per kip wel op minder dan de helft, maar of 't nu even goed en doelmatig gebruikt zal worden is een 2de kwestie en... of er niet hier en daar een slippertje gemaakt wordt nu men zelf de per centage-bewijzen kan neerschrijven, staat ook nog te bezien 't Zal wel weer een heele strijd worden net als bij 't zelf enten, of nieten al ben ik zelf geheel voor stander van de „zeient"-methode, het zelf-pullorum-onderzoek lijkt me voor den gewonen bedrijfspluimvee- houder, toch wel wat ingewikkeld Torh is 't zeer noodzakelijk ons allen bij een van beide aan te sluiten juist in deze slechte tijden, om zoo weinig mogelijk risico te hebben op ons bedrijf 1 't Zou net zoo dom wezen als iirfft najaar liever 10 gulden te besparen om z'n jonge rennen niet in te enten, om dan gevaar te loopen bij een epidemie ineens diphterie en pokken te krijgen onder de jonge hennenGelukkig is er tegenwoordig bijna geen verstan dige kippenhouder meer die dat laatste durft overslaan En dien weg moeten we met de pullorum ook op Er hangt te veel van af Zijn de kuikens eenmaal een paar maanden oud dan vertoonen zich bijna geen ziekteverschijnselen meer, terwijl men zelden hoort dat vol wassen dieren aan pullorum bezwij ken 1 Ik zou willen zeggen, jammer dat de oudere dieren niet willen doodgaan, 't zou de eenige kans zijn om zonder hevige bestrijding toch pullorum vrij te worden, want juist deze overblijfselen maken de bestrij ding zoo moeilijk Ze besmetten het bedrijf (hok en ren) en leggen be smette eieren, waaruit dan weer be smette kuikens komen. Hebben we zelf besmette dieren en halen we elders kuikens van pullorumvrije hennen, dan worden ze toch dadelijk besmet op eigen terrein en dat geeft heel vaak oneenigheid tusschen kooper en verkooper. Ik zou willen voorstellen in deze slechte tijden, nu de eierprijzen onge kend laag staan, eens flink op te ruimen onder uwe kippen. Maak dat tegen den tijd dat alles beter wordt ge misschien minder maar dan toch pullorumvrije dieren hebt en een onbesmet terrein, 't Wordt hoog tijd dat we daar in Limburg eens de groote noodzaak van inzien. Fr. H. verdrijven en leverde ze over. Zij waren als vogelvrij verklaard, en toen begon hier een ware jacht op de vrome en goede Padres, en zij die niet terug trokken naar Mexico, bekochten het met den dood. >En zoo kwam het, dateensdaags een bende van ware bandieten de Hacienda van San José over vielen en vernielden, en plunder den, en uitmoorden. Mijn vader was een kind, nog in de wieg. Hij ontsnapte aan hun blikken. Zijn vader en moeder lagen in hun bloed en de Padres mede. O, kom Senor, kom, ik zal u de plaats wijzen, kom, en hij stond op, ging vooruit, hief een matgordijn op en trad in een langen gang, Meester Dorrens volgde hem bijna zonder het te willen, nauwelijks wetend wat met hem en rondom hem omging. Voor een gesloten deur bleef hij staan.Toen ontblootte hij plechtig het hoofd en opende de deur. Een soort van kapel lag voor hem, tamelijk groot. De vensters kwamen uit op een tuin met hoo rnen beplant. De matgordijnen echter maakten het zoo donker, dat de oogen zich eerst aan het schemerduister moesten wennen. Toen traden ze binnen. Een altaar stond tegen den muur, met rouw zwaar behangen, de muren eveneens. Toen trad de Senor naar voren en schoof de zwarte draperieen op zij, en telkens zag Inguoaiin Hid«diillng«n, Neem U iu acht Hoe komt het, dat vrouwen zoo vaak lijden aan rugpijn, rheumatische rijn, waterzuchtige zwellingen, duize- igheid, zwakte, uitputting, zenuw achtigheid en urinekwalen Haar lichaamsgesteldheid, de verschillende perioden in het leven der vrouw, de geboorte van kinderen, vormen vaak de oorzaak van verzwakking der organen in den rug. Deze organen beginnen traag en slecht te werken, waardoor urinezuur en andere on zuiverheden zich ophoopen en de kwaal zich door het lichaam kan verspreiden. Voor vrouwen zijn Foster's Rug pijn Pillen dan ook een uitkomst in dergelijke kritische tijden. De ver sterkende werking van dit speciale middel op de betreffende organen maakt spoedig een einde aan de hinderlijke verschijnselen en baat tegen rheumatiek, ischias, spit en waterzucht. Bij alle drogisten enz. a f 1.75 per flacon. 27 Gruwel-tooneelen in de gevangenissen. (Door Pater Friedrich Muckermann) Wij hebben al lang genoeg van al het gefantaseer over Sovjet-Rus land. Ook is er geen gebrek aan dergelijke boeken, waarin de oorzaken en de ontwikkeling van het Bolsje wisme wetenschappelijk worden uiteengezet, zooals in het nieuwe werk van Wlademar Guriam, dat dezer dagen bij Herder verscheen, uitstekend is geschied. Het is van zelfsprekend dat een verschijnsel als het Bosjewisme ook psychologisch doorschouwd moet worden en het is even logisch dat bij een actie tegen het Bolsjewisme zij moet beschikken over een arsenaal van geestelijke wapens. Maar daarmede mogen we niet volstaan. Wij hebben ook de boeken noodig, die ons Russische werkelijkheid voor oogen brengt, realistisch pakkend, en voor iedereen begrijpelijk. Want het gevaar is niet denkbeeldig, dat we nog aan het beraadslagen zijn, terwijl het ongeluk reeds over ons loskomt. Een groot gedeelte der burgerlijke maatschappij is nog altijd van meening, dat deze discussie het voornaamste is. Neen, mijne heeren, Stalin heeft heel zijn leven nog niet gediscussieerd, maar hij heeft daden gesteld. Want te midden der beraadslagingen vliegen de handgranaten om ons heen en het dynamiet ligt onder onze voeten, lederen nieuwen dag eischt de wereldrevolutie haar slachtoffers. Alle cynische gemeenheden en mis daden, die wij in ons land beleven, kan men toeschrijven aan de vreese- lijke demonen van het Bolsjewisme, en toch dat alles geeft nog slechts zoo'n flauw begrip van hetgeen zich daar in Rusland afspeelt. Nu is er weer een nieuw werk verschenen, dat reeds door zijn op- zienbarenden titel: „Twee jaar in Moskou's lijkenhuizen" genoegzaam duidt op zijn verschrikkelijken inhoud. Men zal zich misschien nog herinneren, dat er in 1924 in Mos kou een studentenproces is behan deld, dat in heel de wereld een ■groote opschudding heeft teweegge bracht. De hoofdpersonen waren Karei Kindermann, Theod. Wolscht en Van Ditmar. Ofschoon verschillende journalisten, zooals b:v. de bekende Seibert, reeds over dit proces geschreven hebben, kregen we toch tot nu toe geen juist inzicht in het verloop van het proces. Thans heeft Karl Kindermann ons een pakkende beschrijving gé- geven van alles wat hij heeft onder vonden. We krijgen het nu te hooren uit de eerste hand en we mogen aannemen, dat de verdere mededeelingen, die de schrijver er aan toevoegt, eveneens uit goede bron afkomstig zijn. De betrouw baarheid van den schrijver kan niet in twijfel getrokken worden, zoo lang niet bewezen is dat hij fouten heeft gemaakt. Trouwens, een groot deel van zijn mededeelingen kunnen nader onderzocht worden, vooral de beschrijving van het proces, waarhij tal van getuigen tegenwoordig waren, die destijds en misschien ook later nog moesten zwijgen. Men mag ge rust beweren, dat de kern van dit verhaal tot het beste bronnenmate riaal behoort dat wij bezitten en dat er op dat gebied kan zijn. Zooals de schrijver zelf opmerkt, is bet feitelijk een wonder, dat hij nog levend uit Rusland kwam, nadat hij eerst een blik had kunnen werpen in de binnenste folterkamers der revolutie. Hij is teruggekeerd uit de moordgevangenissen, die gewoonlijk nooit hun slachtoffers nog levend naar buiten voeren, 't Is afschrik wekkend te hooren, hoe dat gebouw er van binnen uitziet, dat daar even als zoovele andere dergelijke gebou wen argeloos op de Lubjanka-plaats in Moskou ligt, niet ver van het Kremlin. Dat is het gebouw der politieke politiedaarbinnen zijn de folterkamers, cellen en kelders, die zoo vaak getuige waren van het tragisch einde van zoovele politieke s vaak oorzaak van verstopping. Neem meer beweging en ge bruik Foster's Maag- pillen, het afdoende laxeermiddel. 0.65 per flacon. FOSTERS! ilh', zijn gast een lijkkist staan. Het was een akelige gang. Aan .het altaar keerde zich de Senor om. »Nu ben ik de wachter dezer dooden. Nu verdedig ik die dierbare overblijfsels. Dat zijn de schatten van San José, zijn stem werd vreeselijk, »wee hem, die ze zou ontheiligen! De lijkkisten droegen of een kruis of een kelk op den deksel. Dat zijn de mijnen, dat zijn de Padres. Toen verlieten zij de doodenka- pel. Op den drempel bleef hij slaan en den arm uitstrekkend naar de andere zijde, naar een groot gebouw, van twee verdiepingen, geheel gesloten, »daar woonden mijne ouders, dat werd hun graf en een graf zal het blijven, geslo ten voor altijd. Toen keerde hij langzaam' en stilzwijgend weer tot de voorgale rij. Maar het is niet alles, Senor ook ik heb mijn schatten. Zij rus ten onder het altaar dat gij gezien hebt, maar ik bleef overwinnaar in dien strijd. Drink, Senor, drink, op mijn dooden! Meester Dorrens wist niet hoe hij het had, maar toch, hij nam een glas en dronk. •Ja, Senor, ik heb de mijnen. Eensdaags was ik afwezig en toen hebben de roodhuiden mijn Hacienda overvallen neen, ik was er niet, anders stond ik hier niet voor u, en toen ik terug keerde, was alles verwoest en uitgeplunderd en mijn vrouw en kinderen lagen in hun bloed dood dood dood,.. ;>Dat hadden de roodhuiden ge daan. Ik had hun niets gedaan, niets, maar zij wilden zich wreken op de blanken... en Pedrillo lieten zij hier achter, de arme, mis maakte. ongelukkige ellendige. Pedrillo, een half mensch. Maar zij hadden hem neergelegd op het doodenaltaar, in de doodenkapei en de dooden hebben voor hem gesproken, en bij preste de hand tegen zijn -hart, en ik heb hun vergeven, en Pedrillo. de arme Pedrille is mijn kind geworden en nu leef ik hier met hem en eenige trouwe dienaren, en ver dedig mijn erve'en mijn schatten mijn dooden, en bebouw het eigendom der Padres terugkomen want dat zullen zij. Zij waren reeds tweemaal weg, en toch keerden ze weer. En dan leg ik mij ter ruste vöor altijd. Slapen wil ik bij de mijnen, onder dc hoede van de vrome Padres. En toen Meester Dorrens, die het maar niel kon verkroppen dat hem het wonderlijkste moest overkomen hier in dit land, en aan de verschijning van vliegende Reiger" terugdacht, vroeg; maar wie zegt u dat de vrome Padres terugkomen, waar weet gij dat van

Peel en Maas | 1932 | | pagina 5