Tweed© Blad mm „FEIL El MAAS'
Goudkorrels.
In twee werelddeelen
FEUILLETON
De Kippenhouderij op
het Platteland.
TweejaarinMoskou's
lijkenhuizen.
IMfö,
Zaterdag 9 April 1932
Drie en vijftigste Jaargang No. 15
Kijk niet te
omhoog
veel
Griezelig voor 'n wassen men-
schenhart, griezelig zoo'n verweer-
waaid nachtuiltje, dat zich moe en
suf tolt om een gloeiend gaskousje
en dan een poos nog z'n rug mal-
lemolentje gaat spelen vlak voor je
op tafel, totdat 't met wanhopig
lijf- en pootgcwurm 't laatste snikje
geeft, vlak voor je... 'n verschrom
peld cadavertje op tafel.... is 't niet
griezelig I
En met vinger en duim één van
zijn magere pootjes omknellend, be
wijs je dat uilebeest nog de laatste
eer met een niet verboden lijkver
branding, iD je zelf zoo iets brom
mend van: „eigen schuld, dat komt
ervan, als een uil zich op levens
gevaarlijk terrein waagt, als het 't
naatje van den kous (alias 't gas
kousje) wil weten
't Stomme dier 1
Tragisch inderdaad is het einde
van zoo'n gewoon uiltje. Maar zeg
mij eens, lezer, vindt u het niet veel
griezeliger, als een menschenuiltje
(dus 'n uil met verstand en vrijen
wil) op verboden terrein zijn teere
vlerkjes uitslaat, zich stekeblind
staart in de helle vlam der Geloofs
lamp en, zich suf cirkelend, met ver
zengde vleugels naar beneden tuimelt
in wanhopige sparteling den dood
nabijeen ellendigen zieledood....
is dat niet griezelig is dat niet
hoogst tragisch
En zeer zeker zoudt ge voor het
slachtoffer van zoo'n fatale vlieg-
demonstratie, spontaan voor den
dag komen met een heele korte
lijkrede, ongeveer in deze voege: ,,'t
Is zijn eigen schuld, hij wist, wat
hij deed; zoo'n gevaarlijken vlieg
tocht moet 'n menschelijke uil ge
woonlijk met den dood bezuren...
God hebbe zijne ziel 1"
Kijk niet te veel omhoog
't Is een waarschuwinkje aan aller
adres, 't Zal den lezer intusschen
reeds duidelijk zijn, dat wij hier niet
willen wijzen op het voorbeeld van
een dommen jongen, die al wande
lend de sterren van 't firmament pro
beerde te tellen, maar op 'n gegeven
oogenblik zóóveel sterretjes voor zijn
oogen zag pinkelen, dat hij méér dan
genoeg van het sterren-tellen... Hoe
dat kwam Omdat een lompe lan
taarnpaal niet voor 't simpele jongske
uit den weg ging Waar wij hier
echter op aan willen sturen, is het
matig gebruik van de geestelijke
oogen op 't breede terrein van ons
heilig geloof
't Is bepaald griezelig om te zien,
hoe heel gewone menschjes met 'n
gewoon huis- en-tuin-verstandje vrank
en vrij omhoog fladderen naar de
hoogste waarheidssfereu,'waarin alle
menschelijke verstand stilstaatZeker,
't geeft denzulken een heele air van
gewichtMaar in hun waanwijsheid
leveren zij .toch ook de levendigste
bewijzen hunner domheid. Staat
immers de grenspaal van geloof niet
daar, waar de menschelijke rede op
houdt te werken
En toch willen zij dat kleine
piezeltje verstand laten werken daar,
waar het niet werken kan Men
weet dikwijls heusch niet, wat bij
zulke wijsneuzen domineert óf verre
gaande domheid óf uitzinnige bluf en
trots.
Och, kijk toch niet te veel omhoog
staar u toch niet blind in de fakkel
van het geloof. Er zijn immers zaken,
die veel te hoog voor ons bekrom
pen verstand zijn (Eccli. III 22-26)
Vergenoeg u dan toch met hetgeen
36
En het was of' voor hem, Mees
ter Dorrens niet meer bestond, of
hij in gedachten sprak tot iemand
die er niet was en alscf hij een
onweerslaanbaren drang tot spre
ken volgde. Zag hij op dan zou
men gezegd hebben, dat er visi
oenen zich bewogen voor zijn
oogen.
Jahet was een paradijs dit
land, -een waar paradijs, en
iets onbeschrijfelijks ging om zijn
droevige geplooide lippen.
God had al zijn schatten hier
opgestapeld. Eenvoudige, brave
menschen waren de bewoners,
al waren het ook roodhuiden
Ik ben een Mexikaan en stam
direct af van de Spanjaarden, die
Mexico veroverden, van de Con-
quistadoren. Er was een tijd toen
noorden deze streken aan ons
vaderland. En zooals het zelve
tot het christendom kwam, zoo
leefde de geest der Apostelen in
de zielen der Padres, der Francis
canen en der Dominicanen. Ze
wilden de bewoners winnen voor
den Christus, hun Heer en Mees
ter. En zij kwamen hier met het
kruis in de hand. En zij predikten
het Evangelie en het kruis en den
ge kunt begrijpen en geloof al het
andere in den eenvoud des harten.
Men geeft een hondje toch ook niet
zooveel brood als zijn staartje wel
eischt 1
O, ze kunnen zoo dom uit den
hoek komen die „verlichte" koppen,
die het goddelijk geloof als een
blootmenschelijke wetenschap behan
delen, die in de bovennatuurlijke
waarheden een soort van rebus-wed
strijd zien. Wat zij niet met handen
en voeten kunnen bevoelen en met
't verstand bewijzen, kunnen zij on
mogelijk gelooven en aannemen. Alsof
er ook in de natuurlijke orde geen
dingen zijn, die 't menschelijk begrip
te boven gaan 1
Vraag hun eens of ze bijv. weten
wat electriciteit is, dan staan ze met
d'r mond vol tanden (als ze tenminste
al tandjes hebben 1) en kunnen zich
hoogstens beroepen op een onvol
ledige uitspraak van dezen of genen
geleerde. Maar het een of ander
geloofspunt zóó maar voetstoots aan
nemen op gezag van zooveel god
geleerden, ja van God Zelf... ho 1 ho 1
dat is wel wat te veel gevergd.
Kijk toch niet te veel omhoog 1
't Is een waarschuwing niet zoo
zeer aan 't adres van Luthers volge
lingen, die allemaal zoo'n beetje
doctor in de theologie zijn, dank aan
het vrije onderzoek en den nog vrijeren
uitleg van den Bijbel, als wel aan 't
adres van die ongeletterde katholie
ken, die eigenlijk nog te Roomsch
zijn om protestant en te protestant
zijn om Roomsch genoemd te wor
den. Als zulke baasjes den kop in
den nek werpen de oogen op 'n
kiertje sluiten en den wijsvinger
akelig-gewichtig naar 't leege voor
hoofd brengen om eens „verstandig"
over bovenverstandelijke dingen te
redeneeren, om als z.g. vakkundigen
aan een hun onbegrijpelijke waarheid
te tornen.... neem dan maar vast uw
hoed in de hand voor hun aarts
domme zetten en gevolgtrekkingen.
Want hun redeneering is al even
ongezondals die van den'sterren
kijker, die tot de niet onaardige
ontdekking kwam. dat de aarde ge
rezen of de hemel gedaald was,
omdat.... er een uiterst dun velletje
papier onder zijn stoel was gelegd!
Wat zulke betweters dan ook in zake
van geloof uitklappen, is niets meer
of minder dan onbenullige kippetjes
praat waar de haantjes hartelijk om
lachen 1 O, ze kunnen 't zoo
razend druk hebben over God en
gebod, over Paus en Kerk, hoe dit
en dat toch mogelijk is, waarom het
niet zus is en zóó enz. enz. En als
we dan zien, dat voor soortgelijke
gewichtige geloofskwesties de groot
ste godgeleerden deemoedig het hoofd
buigen en de onmacht van hun ver
stand erkennen, wat dan te denken
van die onder-ons-disputen in den
mond van zulke simpele bewaar-
schoolgeleerden Klinkt hun rede
neering niet als 'n poffertje in 'n
vilten hoed
Stellen zulke hoog-kijkers zich
uitermate dom en belachelijk aan,
nog een andere reden noopt óns niet
al. te hoog te staren. Terwijl de geest
in verre velden dwaalt, treedt de
zonde de onbewaakte deur des harten
binnen: 'n zuivere truc van Satans
politiek 1 Met zulk een kijkerij halen
wij schier onbewust het paard van
Troje binnen, in welks binnenste een
legio van duivels verscholen zit, die
ons onverwachts van alle kanten
bespringen en bestoken met trotschen
twijfel, geloofsverzaking en wanhoop!
Door een stoute vlucht van ons
menschelijk verstand naar de steile
hoogte van geloofsbeschouwing
meenen wij een beteren kijk op de
een of andere waarheid te krijgen.
Strooien we ons toch geen zand in
de oogen juist door zoo star in
het helle geloofslied te kijken, ver
smullen^we ons zoo gemakkelijk aan
onze kortzinnige beschouwingen om
trent dit of datapunt en worden wij
zoo licht met geestelijke blindheid
geslagen, die ons verhindert ook de
meest tastbare waarheden te zien en
aan te nemen.
Kijk niet te veel omhoog om uw
eigen bestwil
Wat van de vliegsport in 't alge
meen gezegd wordt, dat zij nl. een
hoogst gevaarlijke liefhebberij is,
mag wel in dubbele mate worden
toegepast op bedoelde geestelijke
vliegsport. Als tegenwoordig een
bekwaam vliegenier met zijn machine
de wolken insteigert, heeft hij bijna
evenveel kans om heelhuids dan met
gebroken lijf en leden naar beneden
te komen. Maar als een onbekwaam
aviateur z'n verstandsmachientje naar
hoogere sferen jaagt, heeft hij bijna
alle kans om na 'n mislukte ver
tooning van „the louping the loup"
oftewel kopje-duikelend naar beneden
te ploffen.... verwond, verminkt, niet
zelden den zieledood nabij. Br 1 hoe
griezelig 1
Kijk dus voor je en niet te veel
omhoog 1
Bedwing krachtig 'den lust om uw
nieuwsgierigheid in alles en alles te
bevredigen, óók en vooral op stuk
van godsdienst. Trouwens.jwaar staat
het geschreden, dat iedereen den
heelen Bijbel met tekst en uitleg op
z'n duimpje moet kunnen afratelen
Zulks verlangt O.L. Heer in de verste
verte niet van ons, heel gewone
menschen. Maar wat Hij wel van
een ieder gebiedend eischt. is kinder -
lijk geloof en goede wil ter stipte
naleving van de Bijbel-paragrafen.
Verdiep u dus nooit in beschou
wingen, die uw begrip verre te boven
gaan, maar overdenk practisch eiken
dag, elk uur, ja elke minuut het door
God Zelf gegeven program voor een
menschwaardig leven „Deum time
et mandata ejus observa hoc est
enim omnis homo" (Eccli. XII13)
d.i. „vrees God en onderhoud zijn
geboden; want dit is geheel de
mensch", daarin bestaat zijn roeping,
zijn bestemming
vrede en de liefde. En velen der
roodhuiden begrepen die taal en
zij namen het kruis aan en de
liefde des kruises. En oudere
Mexikanen, edellieden zooals mijn
voorvader, waren hen gevolgd, en
ontgonnen den bodem en bouwden
haciënda's. Zij namen de christen-
Roodhuiden in hun dienst, en de
vrome Padres leerden hun het
land bebouwen en linnen weven,
en allerlei nuttige werktuigen
maken. En zijmaakten ze en
werden kunstenaren in hun vak.
En het geluk woonde in de
schaduw des kruises, en de vrede
en de liefde. Wel waren er eenige
stammen die niets wilden weten
van het kruis, en zij hebben
menigen Padre vermoord en ver
minkt, maar het kruis bleef
meester, en de roodhuiden die het
kruis verfoeiden, trokken weldra
weg naar het westen.
Een hevige strijd was het ge
weest, de strijd tusschen de liefde
en den haat, het kruis en den
duivel. Bloed was er gevloeid en
veel, en de Haciënda van San
José, heeft ruim haar deel gehad
nu dat kwam daar vandaan.
Op eens sprong hij op.
Zijn slem werd sterker en -ster
ker.
Zijn groote gestalte rekte zich
uit.
Hier op de Haciënda van
San José woonden de Padres en
mijn vader beschermde hen. Hij
was hun capitano 1
Vragen, pluimveeteelt, betref
fende te zenden aan Bureau PI.
Pers, Laanstraat 7, Soestdijk, met
bijvoeging van 6 cent postzegel
voor porto.
Pullorum.
Natuurlijk hoop ik dat niemand 't
van 't jaar nnodig zal hebben, maar
allen zullen we er toch niet van ver
schoond blijven en daarom dus nu
even een meer uitvoerige bespreking
van het pullorumvraagstuk, daar ze
juist in den kuikentijd zoovele slacht
offers vraagt. De ziekte wordt ver
oorzaakt door een bacil, de Bacillus
pullorum en de infectie der kuikens
kan op verschillende manieren ge
beuren.
le. De besmette kuikens die
blijven leven, infecteeren de dieren
rondom hen, 2e. besmette dieren,
met grooter uithoudingsvermogen,
sneuvelen niet, leggen volwassen
zijnde toch eieren, welke dan de
smetstoffen ook nog in zich hebben.
De pullorumbacil houdt zich dan in
hoofdzaak op in de dooiers van den
dooierstok. Het uit zoo'n ei geboren
kuiken komt dus besmet op de
wereld
De infectie van kuikens en kippen
onderling geschiedt door de ontlas
ting en juist de kuikens in hun eerste
week zijn er het gevoeligste voor 1
Men ziet dus dadelijk, hoe uiterst
moeilijk deze ziekte op de ons ge
wone manier te bestrijden is. Ze is
niet enkel besmettelijk, dus ook
Hier zijn zij gevallen,
allen, gemarteld, vréeselijk,
hier met mijn grootvader en
mijn vader, -— hier, ziet gij 't niel,
de grond is rood van bloed,
wat een wondenwat een
lijden 1 wat een kermen 1
Een lange stilte volgde.
Dooddooddood
zijn zij allen, allen, allen 1
Ik alleen ben overgebleven en
de kleine de arme Pedrillo 1
Toen ging hij zitten en keek
strak voor zich uit.
Het werd Meester Dorrens
steeds wonderlijker te moede. Wat
een avonturen en dat alles om
der wille van het schoone dier
de Praienbloem.
En toch, hij wilde zijn gastheer
niet hinderen, noch zijn verhaal
beletten.
Trouwens zijn verwachting was
op het hoogste gespannen.
Hij had altijd zoo iets naar het
komieke overgeheld, en hij was
benieuwd wat er van al dat bloed
der dooden en dat kermen moest
geworden, en allerlei spookge
schiedenissen van zijn eerste jaren
van de Kleine Gracht en van de
witte vrouw in Maastricht .en den
man zonder kop, alles om grie
zelig te worden, kwamen hem
voor den geest.
Langzaam kwam de Senor weer
bij. Hij hief het hoofd op en her
vatte zijn verhaal.
»Jal hier waren de Padres, maar
een andere regeering wilden ze
erfelijk en dan wordt 't al heel erg
Een kruik creoline en een flinke
schoonmaakbeurt kan ons erf van de
pullorumbacillen niet voor goed
zuiveren, wel is natuurlijk zoo'n
extra ontsmettingsbeurt altijd zeer
aan te bevelen, misschien dat het
voortwoekeren er eenigszins door
wordt tegengegaan, doch uitroeien
van alle ziektekiemen gaat heel wat
langzamer en vraagt heel wat meer
van ons geduld
De pullorumziekte wordt door de
leeken meestal gewoonweg „witte
diarrhee" genoemd. De ziektever
schijnselen komen veel overeen met
coccidiosus, doch die hevige diar-
rheeverschijnselen treden hierbij een
veertien dagen later op!
De zieke diertjes staan loom en
lusteloos te kijken, zien er om de
cloaca door de witte-gele uitwerpse
len zeer onoogelijk uit en laten
meestal een doorloopend schel gepiep
hooren als ze een eindje van de
warmte der kachel afstaan. Velen
gaan de eerste week dood, sterkere,
die de ziekte kunnen trotseeren,
krijgen bij de geringste besmetting
later ook nog de coccidiosus, omdat
ze zwak en zeer bevattelijk zijn ge
worden en blijven ze ook hiervan
in leven, dan kunnen we vrijwel met
zekerheid zeggen, dat de diertjes Iaat
zullen gaan leggen en altijd achter
lijke stumpers blijven. Een zeer ken
merkend verschijnsel van deze ziekte
ziet men bij opening van een kuiken
van een dag of tien, aan de kleine
witgele plekjes in het hart en de
lever. Daar behandeling van aange
taste kuikens absoluut nutteloos is,
behoeven we geen geleerde proeven
van bacteriënculturen aan te balen.
Daarbij kunnen de zeer kleine diertjes
een dergelijke inspuiting heel moeilijk
verdragen, 't Eenige afdoend radicale
is, de aangetaste dieren onmiddellijk
op te ruimen. Indien ze in leven
blijven, zijn 't toch heel hun leven
stumpers, en blijven smetstofdragers.
Daarom is 't dan ook niet genoeg
te herhalen Weest voorzichtig met
t aanschaffen van uwe kuikens." In
onzen tegenwoordigen tijd behoeft
niemand er meer in te vliegen. We
hebben de georganiseerde pullorum-
bestrijding, een vereeniging in ons
land die, op dit gebied reeds zeer
veel mooi werk heeft verrichtOp
de aangesloten bedrijven wordt bij
alle dieren het bloed op pullorum
onderzocht en deze vereeniging geeft
bewijzen hoeveel percentage de be
smetting was. Dit onderzoek kostte
de bedrijven tot nu toe 10 cent per
kip. Dat is vooral in deze benarde
tijden zeker geen klein beetje, maar
er staat ook weer tegenover het vele
voordeel en dat een kuiken van
zoo'n bedrijf zeker graag 5 cent
meer waard moest zijn voor de
koopers 1
Zooals ik reeds schreef, zal van
't jaar vooreerst die proefstof voor
't bloedonderzoek in den handel
worden gebracht en dus voor leeken
rechtstreeks verkrijgbaar I Dit brengt
de uitgaven per kip wel op minder
dan de helft, maar of 't nu even
goed en doelmatig gebruikt zal
worden is een 2de kwestie en... of
er niet hier en daar een slippertje
gemaakt wordt nu men zelf de per
centage-bewijzen kan neerschrijven,
staat ook nog te bezien
't Zal wel weer een heele strijd
worden net als bij 't zelf enten, of
nieten al ben ik zelf geheel voor
stander van de „zeient"-methode,
het zelf-pullorum-onderzoek lijkt me
voor den gewonen bedrijfspluimvee-
houder, toch wel wat ingewikkeld
Torh is 't zeer noodzakelijk ons
allen bij een van beide aan te sluiten
juist in deze slechte tijden, om zoo
weinig mogelijk risico te hebben op
ons bedrijf 1 't Zou net zoo dom
wezen als iirfft najaar liever 10
gulden te besparen om z'n jonge
rennen niet in te enten, om dan
gevaar te loopen bij een epidemie
ineens diphterie en pokken te krijgen
onder de jonge hennenGelukkig is
er tegenwoordig bijna geen verstan
dige kippenhouder meer die dat
laatste durft overslaan En dien weg
moeten we met de pullorum ook op
Er hangt te veel van af
Zijn de kuikens eenmaal een paar
maanden oud dan vertoonen zich
bijna geen ziekteverschijnselen meer,
terwijl men zelden hoort dat vol
wassen dieren aan pullorum bezwij
ken 1 Ik zou willen zeggen, jammer
dat de oudere dieren niet willen
doodgaan, 't zou de eenige kans zijn
om zonder hevige bestrijding toch
pullorum vrij te worden, want juist
deze overblijfselen maken de bestrij
ding zoo moeilijk Ze besmetten het
bedrijf (hok en ren) en leggen be
smette eieren, waaruit dan weer be
smette kuikens komen. Hebben we
zelf besmette dieren en halen we
elders kuikens van pullorumvrije
hennen, dan worden ze toch dadelijk
besmet op eigen terrein en dat geeft
heel vaak oneenigheid tusschen
kooper en verkooper.
Ik zou willen voorstellen in deze
slechte tijden, nu de eierprijzen onge
kend laag staan, eens flink op te
ruimen onder uwe kippen. Maak
dat tegen den tijd dat alles beter
wordt ge misschien minder maar dan
toch pullorumvrije dieren hebt en
een onbesmet terrein, 't Wordt hoog
tijd dat we daar in Limburg eens de
groote noodzaak van inzien.
Fr. H.
verdrijven en leverde ze over. Zij
waren als vogelvrij verklaard,
en toen begon hier een ware jacht
op de vrome en goede Padres, en
zij die niet terug trokken naar
Mexico, bekochten het met den
dood.
>En zoo kwam het, dateensdaags
een bende van ware bandieten
de Hacienda van San José over
vielen en vernielden, en plunder
den, en uitmoorden. Mijn vader
was een kind, nog in de wieg. Hij
ontsnapte aan hun blikken. Zijn
vader en moeder lagen in hun
bloed en de Padres mede. O, kom
Senor, kom, ik zal u de plaats
wijzen, kom, en hij stond op,
ging vooruit, hief een matgordijn
op en trad in een langen gang,
Meester Dorrens volgde hem
bijna zonder het te willen,
nauwelijks wetend wat met hem
en rondom hem omging. Voor een
gesloten deur bleef hij staan.Toen
ontblootte hij plechtig het hoofd
en opende de deur.
Een soort van kapel lag voor
hem, tamelijk groot. De vensters
kwamen uit op een tuin met hoo
rnen beplant. De matgordijnen
echter maakten het zoo donker,
dat de oogen zich eerst aan het
schemerduister moesten wennen.
Toen traden ze binnen. Een
altaar stond tegen den muur, met
rouw zwaar behangen, de muren
eveneens. Toen trad de Senor
naar voren en schoof de zwarte
draperieen op zij, en telkens zag
Inguoaiin Hid«diillng«n,
Neem U iu acht
Hoe komt het, dat vrouwen zoo
vaak lijden aan rugpijn, rheumatische
rijn, waterzuchtige zwellingen, duize-
igheid, zwakte, uitputting, zenuw
achtigheid en urinekwalen Haar
lichaamsgesteldheid, de verschillende
perioden in het leven der vrouw, de
geboorte van kinderen, vormen vaak
de oorzaak van verzwakking der
organen in den rug. Deze organen
beginnen traag en slecht te werken,
waardoor urinezuur en andere on
zuiverheden zich ophoopen en de
kwaal zich door het lichaam kan
verspreiden.
Voor vrouwen zijn Foster's Rug
pijn Pillen dan ook een uitkomst in
dergelijke kritische tijden. De ver
sterkende werking van dit speciale
middel op de betreffende organen
maakt spoedig een einde aan de
hinderlijke verschijnselen en baat
tegen rheumatiek, ischias, spit en
waterzucht.
Bij alle drogisten enz. a f 1.75 per
flacon. 27
Gruwel-tooneelen in de
gevangenissen.
(Door Pater Friedrich Muckermann)
Wij hebben al lang genoeg van
al het gefantaseer over Sovjet-Rus
land. Ook is er geen gebrek aan
dergelijke boeken, waarin de oorzaken
en de ontwikkeling van het Bolsje
wisme wetenschappelijk worden
uiteengezet, zooals in het nieuwe
werk van Wlademar Guriam, dat
dezer dagen bij Herder verscheen,
uitstekend is geschied. Het is van
zelfsprekend dat een verschijnsel als
het Bosjewisme ook psychologisch
doorschouwd moet worden en het is
even logisch dat bij een actie tegen
het Bolsjewisme zij moet beschikken
over een arsenaal van geestelijke
wapens. Maar daarmede mogen we
niet volstaan. Wij hebben ook de
boeken noodig, die ons Russische
werkelijkheid voor oogen brengt,
realistisch pakkend, en voor iedereen
begrijpelijk. Want het gevaar is niet
denkbeeldig, dat we nog aan het
beraadslagen zijn, terwijl het ongeluk
reeds over ons loskomt. Een groot
gedeelte der burgerlijke maatschappij
is nog altijd van meening, dat deze
discussie het voornaamste is. Neen,
mijne heeren, Stalin heeft heel zijn
leven nog niet gediscussieerd, maar
hij heeft daden gesteld. Want te
midden der beraadslagingen vliegen
de handgranaten om ons heen en
het dynamiet ligt onder onze voeten,
lederen nieuwen dag eischt de
wereldrevolutie haar slachtoffers.
Alle cynische gemeenheden en mis
daden, die wij in ons land beleven,
kan men toeschrijven aan de vreese-
lijke demonen van het Bolsjewisme,
en toch dat alles geeft nog slechts
zoo'n flauw begrip van hetgeen zich
daar in Rusland afspeelt.
Nu is er weer een nieuw werk
verschenen, dat reeds door zijn op-
zienbarenden titel: „Twee jaar in
Moskou's lijkenhuizen" genoegzaam
duidt op zijn verschrikkelijken
inhoud. Men zal zich misschien nog
herinneren, dat er in 1924 in Mos
kou een studentenproces is behan
deld, dat in heel de wereld een
■groote opschudding heeft teweegge
bracht. De hoofdpersonen waren
Karei Kindermann, Theod. Wolscht
en Van Ditmar.
Ofschoon verschillende journalisten,
zooals b:v. de bekende Seibert, reeds
over dit proces geschreven hebben,
kregen we toch tot nu toe geen
juist inzicht in het verloop van het
proces. Thans heeft Karl Kindermann
ons een pakkende beschrijving gé-
geven van alles wat hij heeft onder
vonden. We krijgen het nu te
hooren uit de eerste hand en we
mogen aannemen, dat de verdere
mededeelingen, die de schrijver er
aan toevoegt, eveneens uit goede
bron afkomstig zijn. De betrouw
baarheid van den schrijver kan niet
in twijfel getrokken worden, zoo
lang niet bewezen is dat hij fouten
heeft gemaakt. Trouwens, een groot
deel van zijn mededeelingen kunnen
nader onderzocht worden, vooral de
beschrijving van het proces, waarhij
tal van getuigen tegenwoordig waren,
die destijds en misschien ook later
nog moesten zwijgen. Men mag ge
rust beweren, dat de kern van dit
verhaal tot het beste bronnenmate
riaal behoort dat wij bezitten en dat
er op dat gebied kan zijn.
Zooals de schrijver zelf opmerkt,
is bet feitelijk een wonder, dat hij
nog levend uit Rusland kwam, nadat
hij eerst een blik had kunnen werpen
in de binnenste folterkamers der
revolutie. Hij is teruggekeerd uit de
moordgevangenissen, die gewoonlijk
nooit hun slachtoffers nog levend
naar buiten voeren, 't Is afschrik
wekkend te hooren, hoe dat gebouw
er van binnen uitziet, dat daar even
als zoovele andere dergelijke gebou
wen argeloos op de Lubjanka-plaats
in Moskou ligt, niet ver van het
Kremlin. Dat is het gebouw der
politieke politiedaarbinnen zijn de
folterkamers, cellen en kelders, die
zoo vaak getuige waren van het
tragisch einde van zoovele politieke
s vaak oorzaak van
verstopping. Neem
meer beweging en ge
bruik Foster's Maag-
pillen, het afdoende
laxeermiddel.
0.65 per flacon.
FOSTERS!
ilh',
zijn gast een lijkkist staan. Het
was een akelige gang.
Aan .het altaar keerde zich de
Senor om. »Nu ben ik de wachter
dezer dooden. Nu verdedig ik die
dierbare overblijfsels. Dat zijn de
schatten van San José, zijn stem
werd vreeselijk, »wee hem, die ze
zou ontheiligen!
De lijkkisten droegen of een
kruis of een kelk op den deksel.
Dat zijn de mijnen, dat zijn
de Padres.
Toen verlieten zij de doodenka-
pel.
Op den drempel bleef hij slaan
en den arm uitstrekkend naar de
andere zijde, naar een groot
gebouw, van twee verdiepingen,
geheel gesloten, »daar woonden
mijne ouders, dat werd hun graf
en een graf zal het blijven, geslo
ten voor altijd.
Toen keerde hij langzaam' en
stilzwijgend weer tot de voorgale
rij.
Maar het is niet alles, Senor
ook ik heb mijn schatten. Zij rus
ten onder het altaar dat gij gezien
hebt, maar ik bleef overwinnaar
in dien strijd.
Drink, Senor, drink, op mijn
dooden!
Meester Dorrens wist niet hoe
hij het had, maar toch, hij nam
een glas en dronk.
•Ja, Senor, ik heb de mijnen.
Eensdaags was ik afwezig en
toen hebben de roodhuiden mijn
Hacienda overvallen neen, ik
was er niet, anders stond ik hier
niet voor u, en toen ik terug
keerde, was alles verwoest en
uitgeplunderd en mijn vrouw en
kinderen lagen in hun bloed dood
dood dood,..
;>Dat hadden de roodhuiden ge
daan. Ik had hun niets gedaan,
niets, maar zij wilden zich wreken
op de blanken... en Pedrillo lieten
zij hier achter, de arme, mis
maakte. ongelukkige ellendige.
Pedrillo, een half mensch. Maar
zij hadden hem neergelegd op het
doodenaltaar, in de doodenkapei
en de dooden hebben voor hem
gesproken, en bij preste de hand
tegen zijn -hart, en ik heb hun
vergeven, en Pedrillo. de arme
Pedrille is mijn kind geworden
en nu leef ik hier met hem en
eenige trouwe dienaren, en ver
dedig mijn erve'en mijn schatten
mijn dooden, en bebouw het
eigendom der Padres terugkomen
want dat zullen zij. Zij waren
reeds tweemaal weg, en toch
keerden ze weer. En dan leg ik
mij ter ruste vöor altijd. Slapen
wil ik bij de mijnen, onder dc
hoede van de vrome Padres.
En toen Meester Dorrens, die
het maar niel kon verkroppen
dat hem het wonderlijkste moest
overkomen hier in dit land, en
aan de verschijning van vliegende
Reiger" terugdacht, vroeg; maar
wie zegt u dat de vrome Padres
terugkomen, waar weet gij dat
van