Tweede Blad vam „PEEL El MAAS9® Kerkelijke oudheden te Venray. FEUILLETON De Armeniërs Beter fruit. Land- en Tuinbouw. Schoonmaak Leert zwemmen. Zaterdag 19 Maart 1932 Drie en vijftigste Jaargang No. 12 Door A. F. VAN BEURDÉN. V. Indertijd heeft de kunstzinnige pastoor, wijlen Pascal Schmeltz al een vrij diepgaande beschrijving van de kerk en de meubileering van Venray's kerk geleverd. Hij zag in haar het groote monument der middeleeuwen van Rooy, tot stand gekomen door het groote opofferings vermogen en den geloofszin van het geheele dorp. Ik wees hier ook op en beschreef de kerk in mijne Be schrijvingen van Venray in 1925 uitgegeven en wijdde daaraan de blz. 7—12 en voegde er een platte grond aan toe. Om het massale, het overweldigen de dezer dorpskerk, die dwars in den alleroudsten heerweg is gaan staan, moet men bedenken, dat het middenschip het hoogste is van alle Limburgsche kerken, dat ze nog 2 meter hooger is dan de St. Servaas en slechts 4 meter lager dan de Sint Jan van 's Hertogenbosch. Ze komt veel overeen met de groote kerk van Kevelaer. Kevelaer- lengte is 220 Rijnl. voet, Venray- lengte is 217i/2 Rijnl. voet is 63.5 M. Kevelaer-hocgte is 72 Rijnl. voet, Venray-hoogte 81 Rijnl. voet is 24.5 Meter. De kerk van Venray telt 51 vensters, door 21 hooge ramen valt het licht in de kerk. De toren is 72 meter hoog. hij is onder 12 meter in het vierkant en in vier. telkens slanker wordende ver diepingen opgaande. Een traptoren van 47 meter loopt aan den Noord oostkant omhoog. Bovenop staan vier hoektorentjes. Hij telt 183 trap treden en is in 1401 gebouwd. Dit jaartal was vroeger goed te zien op een ouden zandsteen, acht meter boven den grond aan de zuidzijde van den toren. Op den steen stond „In 't jaer veertyen hondert en één is geleet den eersten steen." Deze gedenksteenen vindt men te Grubbenvorst, te Lottum, te Blitters- wijck en elders in dien vorm. Zou het niet goed zijn, om ter herinnering voor de na ons komenden, het opschrift te restaureeren, de kosten zijn gering. Over het gezicht in de kerk schreef ik in meergemelde beschrijving blz. 11. „Wanneer men in de kerk bij den toren gaat staan, zoodat men het geheel doorzien kan, dan bemerkt men eerst recht, hoe prachtig lengte, breedte en hoogte samenwerken om een majestueus geheel te vormen. Het omhoog doen schieten der kolommen en schalken tot ze voor overbuigend een sierlijk gewelf vor men, getuigt van stouten durf van den onbekenden bouwmeester. Hij was meester in zijn vak en leverde ook meesterwerk. De bouw van het geheel is door het oorlogrumoer, door andere ongelukkige omstandig heden vertraagd en ruïoeus geworden, zooals men in 1462 boekte. Wij zullen nu de merkwaardig heden der kerk nader beschouwen. Allereerst moeten wij er op wijzen, dat door onkunde, onverschilligheid der beheerders soms prachtige zaken weggeraakt zijn tegen luttel gelds. Het altaar van O.L. Vrouw in de 15e eeuw gesticht door de familie Versleijen met 22 groepen en 126 figuren, werd in 1844 voor 2500 francs verkocht. Nu staat het pracht stuk in de hoofdkerk van Tongeren. Id twee werelddeelen 34 De PJacers. Zoo heeten de goudvelden in dit heerlijke land. De eersten lagen langs de San Sacramento, den eigenlijken stroom van Californië. Het is een prachtige bergstroom, die goudstroom. Want hij is rijker dan de Pac- tolus der oude Grieken, die goud korreltjes rolde in zijn golven Goudlagen zijn er verborgen in zijn oevers. De stroom met gulden oevers, werd hij genoemd in den goudtijd. Hij is de stroom in dat Paradijs, maar geluk en zegen heeft hij niet gebracht. Zoolang hij de stroom der wil dernissen was en de roodhuiden in hun slanke kano's zijn heldere wateren bevoeren zoolang als de Missionarissen het kruis plan- lend, den vrede en de beschaving brachten in deze heerlijke streken, kon hel een Paradijs genoemd worden, maar toen de gods diensthaat den priester en den monnik verdreef, en de goud dorst de menschen hierheen zweepte hield het Paradijs op In 1835 was al een dergelijk altaar verkochthet was gewijd aan St. Peter en wat kleiner dan dat van O. L. Vrouw, dit is naar het Rijks museum te Brussel verhuisd. Iu 1894 en 1895 werden de laatste vijf, zegge vijf renaissance altaren voor afbraak verkocht. Ook is het groote Sacra mentshuisje in 't koor gesloopt (12,5 Meter hoog) in 1516 door Meester Willem, den beeldsnijder van Wezel, gemaakt, in 1802 afgebroken en publiek verkocht. Van het Sacra mentshuisje is in den koormuur nog een sacrariumnis te zien. Zoo hebben onkunde hier gehuisd, maar er is gelukkig nog veel over gebleven. Onder den toren zien wij den 3.46 bij 1.83 gcooten hardsteenen grafzerk van Pastoor de Tovanime of Van der Gaet, in 1493 overleden, met koperen gegraveerde midden en boek platen van de embleven der evange listen, engel, gevleugelde stier, arend en leeuw. De gravure is bijna weg gesleten en onleesbaar. De steen lag voor 1844 in de kerk, werd toen onder den toren gelegd. De beschildering der Kerk was eerst onder de kalk verdwenen toen hier en daar door vocht of afblatten te veel reparatie kwam, witte men den ouden tijd de beschilderingen onder. Maar in 1874 drong het be wustzijn door, dat men de oude polichromie dei gewelven, wijd- rankend loof en bloemenwerk met tal van heilige en historische figuren in het koor toch moest ontdoen van de kalklaag en herstellen. Een schilder uit Venray, Louis Custers, die te Oirlo het leven liet in de kerk, door een val van den steiger en de begaafde koster Karei Hubert Vermeulen en Prof. Pothast hebben dit werk ondernomen en tot een goed einde gebracht. Wordt vervolgd. een volk van martelaren 3 Millioen Armeniërs in 1914'. thans 100 a 150.000. Pater Cyrillus van Erzeroem schrijft in de Kath. Missiën o.a. Het Armenische volk in Klein Azië is eeuwen lang door de Turken gruwelijk vervolgd. De Apostelen Judas, Thaddeus en Bartholomeus hebben reeds 't Geloof aan de Armeniërs verkondigd. Armenië is 't eerste land in de geschiedenis waar de Christelijke godsdienst als staatsgodsdienst werd erkend. De Armeniërs waren de beste en rijkste handelslui van 't Turksche Rijk. Het grondig kennen der Turk sche taal was monopolie der Ar meniërs. Voor den wereldoorlog was de boek- en tijdschriftenmarkt grootendeels in hun handen. Ouder hen bevonden zich de bekendste ad- vokaten en geneesheeren en zij be zetten zelfs de hoogste regeerings- plaatsen. Twee der laatste ministers van het oude Turkije waren Armeniërs. Dat alles ontstak den nijd en ijver zucht der Mahomedanen. De oorlog bracht de Turken een geschikte gelegenheid, om wraak te nemen op hun doodsvijand, den Ar meniër. Die in staat waren de wa penen te dragen, werden naar 't front gezonden. De ouderen van dagen en de knapen, alsook de vrouwen, moesten voor den Staat werk verrichten, zooals steenen sjou wen en straten aanleggen. Toen kwam 't verbanningsdecreet. Binnen 24 uur moesten allen hun woonplaats verlaten zonder iets mee te nemen. Door een besluit van de Turksche een paradijs te zijn en werd het een ware hel, waar alle harts tochten op de vreeselijkste wijze heerschten met looden of bloed - druipenden scepter, waar de zonde van eiken aard gebood als koningin in het rijk van nacht en ellende. En toch dat alles bracht het goud ter weeg, dat alles voerde het mee in zijn vergiftigden stroom. Van dat alles wist echter Mr. Dorrens niets. Alleen was hem bekend, dat er een stem gegaan was door het land der prairiën en door het geheele land van den ondergang der zon. Goud en veel goud is er te vinden op de boorden van den stroom van Californië, goud voor het scheppen. Niet dan ongaarne zagen de roodhuiden de blanken toestroo- men naar hun land, bet land van hun jacht en visscherijgronden. Hier hadden zij geheerscht, al leen en onafhankelijk, hier waren zij de koningen op rossen snel als de wind, zoo vlogen zij door deze gezegende oorden. Hier, ja zelfs met de Missionarissen kon den zij hel vinden, - het waren mannen, die vaders die nooit iels wilden, tot hun nadeel, die altijd in eendracht met hen wilden le ven en hun rechten eerbiedigden. Enkelen zelfs der wilde stam men, in den beginne en langzaam meer en meer, namen de leer des kruises aan en vestigden zich bij hun priester en vormden de eer- regeering werden 12 bloeiende dio cesen met één slag vernietigd. Duizenden Christenen werden le vend begraven of op andere manier gemarteld. Meer dan 300 priesters stierven onder smarten en kwellin gen, die niet, tenzij in de annalen der Catacomben-kerk te lezen zijn. Ik zelf heb een broeder, die pries ter was. Levend werd hem de huid afgetrokken en slechts daarom, wijl een Turk hem beloerd had, terwijl hij zijn volk biecht hoorde, wat on der doodstraf verboden was. Zelfs mijn 70 jarige vader werd niet ont zien door de woede der Turken. Hij vond met 30 mijner familie leden na harde mishandeling den dood. Voor de overlevenden begon de lange, zwere kruisweg, die nu nog, na 15 jaar, voortduurt. Verbannen uit zijn land, moet dit energieke volk in de wereld rond dwalen, moet het onder vreemden zijn leven slij'en, moet het tevreden zijn met de karige kost, die 't met moeite verdient. Velen sterven voor hun tijd en met angstwekkende snelheid grijpt de sleepende ziekte, de tuberculose, het heele volk aan. Door hun overheerschers, de Tur ken, haast uitgemoord, deed 't Ar- meensche volk een beroep op den Volkenbond. De jalousie van de „groote" mogendheden belette een ingrijpen en de Turk had vrij spel met een weerloos Christen volk. In 1914 waren er in Klein-Azië ruim 3 millioen Armeniërs; heden zijn er nog maar 100 a 150000. Anderhalf millioen zijn gedood, de overigen zijn naar alle kanten ver strooid. God geve, dat dit zoo verdrukte volk eindelijk de vrijheid herkrijge Bissch. Missiecomité. De Heer J. H. Delhoofen uit Heel schrijft in de Nieuwe Koerier Het vorig jaar heeft de Tuinbouw- consulent van Zeeland een studiereis gemaakt naar Amerika, om zich daar van de fruitteelt op de hoogte te stellen. De reden hiertoe was het feit, dat in ons land hoe langer hoe meer buitenlandsch fruit, speciaal Ameri- kaansch, door het publiek wordt ge kocht. Wie eens een blik slaat in de fruitwinkels, wordt getroffen door de buitengewoon gave vrachten met prachtige roode kleur, die in doel matige verpakking u tegenlachen en tot koopen uitnoodigen. Dat is Amerikaansch fruit. Al wordt in ons land heel wat fruit geteeld, al gaat zelfs een groot deel naar Duitschland, toch geeft het koopend publiek de voorkeur aan het Amerikaansche. Het is zelfs voorgekomen, dat op een veiling te Rotterdam voor meer dan een mil lioen gulden Amerikaansch fruit werd verhandeld. Over den smaak valt niet te twis ten. zegt het spreekwoord. En toch is het waar, dat de smaak van het Nederlaodscb fruic best kan concur- reeren tegen het van elders inge voerde. Wat is dan toch de reden, dat men vaak de voorkeur geeft aan het buitenlandsche? Doodeenvoudig, omdat de Ameri kaan veel meer zorg besteedt aan zijn fruit. Er wordt een intense voorlichting gegeven, die steunt op wetenschappelijk onderzoek, er wordt niets nagelaten, om door voortduren de bespuiting tot wering van ziekten en vreterij eerste klas fruit te ver krijgen. De oogst en verwerking is ste christendorpen. Maar toen, toen de roem en de roep van Californië in het goud bestond, trokken ze weg van de oevers van den heiligen 3troom naar de bergen. Zij alleen kende de wegen door de wildernissen, zij duldden nie mand in hun jacht- of visch gron den. Maar'om wild of visch was het de nieuw aangekomene niet te doen. Om goud en goud alleen en goud altijd. Aan de San Sacramento die uren ver stroomopwaarts voor groote vaartuigen bevaarbaar is, werd het levendiger met den dag. Alle gelukzoekers stormden er naar toe. Het gouddelven begon bij de monding in de baai van San Francisco. En zoo daalde Meester Dorrens van de hoogte af naar de oevers van den stroom. Maar hij wist niet wat aan te vangen met zijn paard. Het trouwe dier, hij had het zoo lief gekregen in de korte da gen dat zij samen waren geweest zijn uitstekende eigenschappen had hij op prijs gesteld. Hij hoopte eer dat hij de rivier bereikte, op zijn weg de een of andere hoeve, haciënda bij de Mexicanen Farm heetten ze de Amerikanen, te ontmoeten en zich onder voerdeelige voorwaar den er van te ontdoen tot later voor een groot deel in handen van coöperatieve pakstations, die sor- teeren en verpakken onder algemeen geldende standaards, waardoor het Amerikaansche fruit als een algemeen standaardproduct aan de markt ver schijnt. Die sorteering wordt zoo zorgvuldig uitgevoerd, dat er voor het buitenland zelfs vruchten worden uitgeschoond, die hier nog als een eerste klas product konden gelden. Hoe staat het in Limburg met de verzorging van het fruit Dat laat in 't algemeen nog veel te wenschen over. Als men hoort, dat op de Lim burgsche veilingen het geval zich voordoet, dat fruit in zakken wordt aangevoerd, waar de knecht nog liefst met zijn met spijkers beslagen schoenen overheen loopt, dan be grijpt men, dat daar nog iets aan hapert. Als men verneemt, dat aangevoerde vruchten onder in de mand slechter zijn dan de bovenste laag, dan is het duidelijk, dat dit een uitstekend middel is, om het vertrouwen van den kooper zoodanig te schokken, dat hij zijn prijs baseert op slechte waar. Als het feit zich voordoet, dat van een aangevoerde partij aan de veiling nauwelijks een vijfde gedeelte tot eerste klas product kan worden gepromoveerd, dan is dat een bewijs dat er aan de behandeling van de boomen nog heel wat mankeert. De veilingsbesturen hebben in hun strijd tegen slechte verpakking reeds in zooverre succes, dat de zakken hoe langer hoe meer van het tooneel gaan verdwijnen, om plaats te maken voor kratten en kisten. Aan de veiling worden op bepaalde dagen blokveilingen gehouden, waar een groote massa van eenzelfde soort fruit wordt aangevoerd en dan ook de groote koopers trekt, die alleen groote partijen koopen en daarvoor een flinken prijs willen besteden. De veiling stelt de telers in de gelegenheid om het fruit ongesorteerd aan te voeren, waar het door gerouti neerde personen wordt gesorteerd en verpakt. Onze volijverige Tuinbouwconsu- lent wordt niet moede, de telers door woord en geschrift den goeden weg te wijzen. Er wordt dus door de voorman nen in de fruitteelt met raad en daad in de goede richting gestuurd. Laten nu de fruittelers ook hun noodzake lijke medewerking verleenen, om goede gave vruchten van een gewild soort aan te voeren. Wat heeft de fruitteler in dit op zicht te deen In de eerste plaats heeft men te zorgen voor een goede kwaliteit, die door een doelmatige bemesting ook een flinke opbrengst geven kan. Elk jaar moeten de boomen ge snoeid worden. Waar dit geregeld gebeurt, daar hoeft er niet veel hout uit en behoudt men gemakkelijk den gewenschten vorm. Zonder snoei groeit alles dooreen en kan de zonne warmte niet tot de vruchten door dringen. In den winter worden de boomen bespoten met vruchtboomcarbolineum ter sterkte van 7i/2 tot 10 pCt., ter bestrijding van bladluis, bloedluis, schildluis, kanker, wintervlinder en mossen. Daar is het nu nog de tijd voor. Als de knoppen beginnen te wer ken, maar vóór dat ze open zijn, wordt b2spoten met Californische pap van 7 pet. of met Bordeauxsche pap van 2 pet., ter bestrijding van de schurft. Als de jonge vruchten reeds gezet zijn, bespuite men met 2i'2 pet. Californische pap. Tegen rupsen vreterij in den zomer worden de boomen bespoten met Parijsch groen, een zeer sterk maag zoo mogelijk En dat lukte hem. Gedeeltelijk onder het lommer verscholen dopr vruchtboomen van alle zijden omringd, lag daar op de helling van den berg een bezitting die iedereen moest doen stil staan, zoo goed onderhouden was ze, zoo vruchtbaar en zoo welig stond alles in tuinen en boomgaarden. Zelfs was een zijde van de wo ning met wijnstokken beplant die hun ranken met purperen trossen rijk beladen, tot op het dak hadden geworpen. Maar het scheen wel het eigen dom van Robison Crusoë te zijn, zoo vast, zoo sterk, en zoo ineen- gesloten waren heggen en schut tingen. Meester Dorrens moest een heelen omweg maken om den ingang te vinden en niet dan na lang kloppen en roepen werd hij eerst gewaar, dat er leven in huis was. Groote wolfshonden blaften en gingen als bezetenen te werk, aan hun kettingen. Het leek een vesting. Boven, hetgeen hij voor den ingang hield, was een gebouwtje opgericht, dat hij voor een duiven til of zooiels aanzag, en dat met kurieuse openingen was voorzien. Zou dat voor het mooie uitzicht zijn, dacht hij, toen opeens een houten slagvenstertje open ging. en een stem vroeg wat hij wilde, gif, ook gevaarlijk voor den mensch, als men niet de noodige voorzichtig heid in acht neemt. Men neemt hier voor 1 ons op 100 liter water, dus 0.1 pet. en voegt er wat kalkwater bij, om te zien, waar gespoten is. Na deze bespuiting dient het vee een paar weken uit den boomgaard te blijven, of wel eerder na een flinke regenbui. Om gaaf fruit te verkrijgen is be spuiting noodzakelijk. Er zijn spuiten met handbeweging en die men tevoren op druk kan oppompen. Ze kosten F 50 met een inhoud van ruim 20 liter. Het komt me voor, dat men hiermee voor hoogstammen niet voldoende resul taten bereikt. Het verdient daarom overweging door coöperatieve samen werking een grootere machine aan te schaffen. Een tonspuit met hand kracht, inhoud 170 liter, kost f 40. Motorsproeimachines zijn nogal duur en kosten 700 tot 1000 gulden. Zwavelzure ammoniak Nu deze meststof dit jaar aan merkelijk goedkooper is dan de andere stikstofmeststoffen, zal er zeker een meerder gebruik van ge maakt worden. Willen we echter hiermede een goed resultaat bereiken, dan zullen we op enkele zaken moeten letten. Voor aardappelen is ammoniak de beste stikstof-meststof. Zonder stal mest geven we hier tot 4 Kg. per are. Met stalmest kan deze gift aanmerkelijk verminderd worden, al naar de meer of mindere hoeveel heid, die wij hiervan aanwenden. 't Geruigd zijn van aardappelen wordt er nog wel eens door in de hand gewerkt. Ook op grasland werkt zwavel zure ammoniak uitstekend. Natuur lijk moet deze aangevuld worden met een slak- en kalibemesting en ook nog met kalk. Slakkenmeel is nogal goedkoop, maar kali is op prijs gebleven. Daardoor zullen sommigen zich kun nen laten verleiden geen of weinig kali te geven. Dit is met een ruimere gift van slak of ammoniak niet goed te maken. Ja, we loopen op die manier groote kans, dat een deel van deze meststoffen niet tot waarde komt. Zorgen we daarom; dat onze ge' wassen voldoende voedingstoffen in den grond vinden, niet alleen de stikstof en fosfor, maar ook vol doende kali-ammoniak voor onze granen, tarwe, haver, gerst, rogge kan goed zijn, maar hier en daar ook slechte resultaten geven. We kennen perceelen, waar de granen geregeld geelachtig worden en zelfs pleksgewijze afsterven. Dit kan een gevolg zijn van de zure ziekte, een bodemziekte, die ook op onze hooge zandgronden nog vaak voorkomt. Met ammoniak maken we hier de kwaal nog erger. Hebben we nu zulk een gewas en willen we dan toch ammoniak gebruiken, dan moeten we eerst stoffijne kalk uitstrooien over het gewas, als dit goed droog is. Dan inwerken met schoffelwerktuig of eg en na een paar dagen ammoniak uitstrooien. Ook nu weer er aan denken, dat dit gebeurt over een droog gewas. Ammoniak mag op den grond niet met kalk in aanraking komen. We wachten dus totdat deze dóór de grondbewerking en 't weer is weg gezakt. Ook met kalkhoudende meststof fen, zooals slakkemeel en mergel mag deze meststof niet vermengd worden. Hij had niet eens gezien, dat van terzijde zijn komen was be spied en dat men hem en zijn paard van boven tot onder had opgenomen. Goede vriend gaf hij ten antwoord. Wat wilt ge? hernam de stem. Mijn paard verkoopen, of ruilen of leenen. Verkoopen, ruilen of leenen gaf de slem weer. Ja maar maak open, ik kan toch met geen onzichtbaren geest onderhandelen. Maar op een zichtbaren geest kan men schieten. En ik kan toch niet ie paard tegen uw duiventil oprennen. Dat zou ik wel eens willen zien. Een aardig opritje zou dat zijn, gij zoudt het achterste voren op den grond terecht komen ha ha 1 Neen, neen lachte het tegen, het onderste boven, meent ge, hal ha Maak toch open, dat ik tenminste een gezicht ziever makelijke geschiedenis hihi Wij zullen nog aan het zin gen komen, als dat nog lang duurt! hi hi Hu! hu! waar komt u van daan Uit de bosschen, hoe 1 hoe Nu, daar zijn hoe! hoes! genoegvalt makkelijk te raden ik zou eens willen zien, hoe Bij onze granen moeten we er verder aan denken, dat tarwe meer stikstof vraagt dan haver, gerst of rogge, 't Onvoldoende korrel zetten kan een gevolg zijn van te weinig stikstof. Voor tarwe geven we tot 2i/2—35 Kg. per are zonder stalmest of gier. Bij bieten en stekruben zullen we een groot deel van de stikstof weer kunnen geven als zwavelzure am moniak. Wel zullen we hier dan de kalkbemesting, die we hierbij in den regel toch geven, dan een paar honderd kilo hooger moeten opvoe ren. Om in 't begin den groei van deze gewassen wat te forceeren, zal een weinig chili of kalksalpeter bij 't zaaien toch goed zijn. Bij een stalmestgift, die we in de eerste plaats voor deze gewassen zullen bestemmen, kunnen we geven tot 5 K.g. per are. Verder is de zwavelzure ammo niak, aangevuld mei. slak, kalizout en kalk voor onze boomgaarden een puike bemesting. Deze vraagt veel stikstof. Als de boomen hun volle ontwikkeling hebben, dat is op een leeftijd van twintig jaar, soms wat later, kunnen we hier geven tot 6 Kg. per are. Laten we echter bij 't gebruik van deze meststof er voldoende aan denken, dat een hooger opvoeren van deze bemesting geen voldoende resultaat geeft, als hiermede niet gepaard gaat een verhooging van de fosfor- en kalibemesting. J. W. lagesaalsn tfilsiitllngea. Help bijtijds! Wacht niet, tot gij te bed moet blijven door scherpe of voortdurende pijnen in den rug, waterzuchtige zwellingen der ledematen of onder de oogen, rheumatische pijnen, on natuurlijk uitzicht der urine, pijnlijke loozing of voortdurende aandrang tot loozing. Begin onmiddellijk bij de eerste kenteekenen met het gebruik van Foster's Rugpijn Pillen. Want zoo lang de in de lendenen gelegen organen door verzwakking niet de vergiftige onzuiverheden uit het bloed filtreeren en verder uit het lichaam verwijderen, kunt gij niet gezond worden. Foster's Rugpijn Pillen werken rechtstreeks op deze verzwakte organen, heelen en versterken deze, en verschaffen zoodoende behoorlijk gezuiverd, rijk en gezond bloed aan alle deelen van het lichaam. En dan bestaat geen verder gevaar voor rheumatiek, waterzucht, ischias, rug pijn, spit en gruis. Bij alle drogisten enz. a f 1.75 per flacon. 29 geeft menige huisvrouw en dienst bode ruwe en roode werkhanden. Deze worden wederom spoedig gaaf, zacht en blank door Puroi Het Centraal Bestuur van de Ned. Centr. Reddingsbrigade heeft een adres verzonden aan den Minister van Onderwijs, K. en W. waarin er op gewezen wordt, dat in tien jaren tijd, v»n 1920—1930 in Nederland bijna 7000 personen den dood von den door een onvrijwilligen val in het water en dat jaarlijks gemiddeld 685 menschenlevens door verdrin king verloren gaan. Daar een groot aantal van deze slachtoffers niet ouder zijn dan 19 jaar, verzoekt adressant een grondig gij anders dan door bosschen komen zoudt aan de deur hier Deur! deur waar is die deur hier Ik geloof dat er volstrekt geen deur is! Dit heele gesprek werd in een mengelmoes van woorden gevoerd, een waar gehakt van verschillen de talen. Er zat iets koddigs in het ver borgen verblijven van den eer.en spreker, die dan eens van voren, dan rechts, dan links door de openingen scheen te spreken. Iets Jan Kiaasjesachtigs. Gij leeft op palen, schijnt het, zooals de inboorlingen der kust. Maar het wemelt van kwaad volk hier en dan zijn de palen goed en gewenscht daar onder komt wat te samen en het is om bang te worden. Tot in het duivenhok. Ja tot in het duivenhok, daar men wel valken in zou kun nen zetten. Maak open ik bid u, ik wilde voor den avond nog naar den slroom. Het heeft geen haast, geen haast, en toen bromde de stem iets van den hals afsnijden, ophangen den nek omdraaien en dergelijke aardige operatien meer. En terwijl Meester Dorrens aandachtig luisterde aan het duivenhok, zooals hij dat noemde, opende zich in de schuliing een raampje, dat hij tot nu toe nog niet bemerkt had, en een allerkoddigste figuur werd zicht- baar. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1932 | | pagina 5