Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. JACJONtlft Van Oud tot Nieuw Unufactur&n{ NOORDEOJGSTf ÏVOORDEEUöST/ Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Buitenl. nieuws. Algemeen Week overzicht. Ons Weekpraatje. Provinciaal Nieuws rijiag 1 Januari BLIJKEN TOCH HET Drie en vijftigste Jaargang No. 1 EEL EN MAA i)MANUFACTUR£N| BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVERTENTIES 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7,/t ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent Nuchter beschouwd, is t'ieuwjaars- Jag een dag als de o/erige 364 dagen van het jaar. Van Oud tot Nieuw verspringen we sechts een etmaal, juist als anders.- alleen de wereld heeft in haar algenren bestaan een nieuw mijlpaaltje beeikt, waar van de plaatsing door en astrono- mischen kringloop wor.t bepaald. Omdat wij met de aard meedraaien daarom ontmoeten ook wij die mijl paaltjes. Bij zoo'n gelegeiheid zuchten we eens zwaar om daarnniet zonder eenige ontroering, de tanden van magen en vrienden te drukken en onze beste wenschen tt uiten voor dezer geestelijke en möerieele wel vaart. Het is in vele opzitten goed, dat die paaltjes daar stan op onzen levensweg en het is ook goed, dat we ze niet zonder mer willen pas- seeren. Een oogenblfcje van rust is noodig op een groce wandeling en daartoe nooden on.'die paaltjes. We zien eens om naar den weg dien we hebben afgelegd, ferinneren ons een wijle, wat we daa voor moois heb ben ontmoet en wlke leelijke dingen we er aaDschouwien of beleefden misschien wel'eroorzaakten; dan wenden we den ilik weer af en zien we voor ons, n;ar den weg, dien we verder moefcn gaan. Slechts de dwazen of boo;en zullen voortgaan zonder zich de lessen van den afge- legden weg ten nutte te hebben ge maakt, - zij struikelen straks weer over dezelfde soort hindernissen, ruk ken dezelfcKsihoane bloemen af. die ze ook Voordien vernielden en sloffende gian ze verder, het vuil en de stof met hun voeten om zich heen stuivLide. De versljndigen en goedwillenden nemen de f:ssea uit het verleden ter harte r.e zullen daardoor op den nieuwjn weg meer geluk erva ren, meer schoonheid beleven, min der beder/en en met grootec vol doening een nieuwen mijlpaal be naderen. Straks staan we allen aan den ijlpaal J931—1932. Welnu dan is het goed, dat we elkaar dear even ophouden, opdat geen der onzen zorgeloos, of door zorgen Villoos geworden, voort- wandelt Dnder de weldaad van de rust te h \ben gesmaakt en het nut, dat de overdenking afwerpt, deel achtig tc üjn geworden, Verwagen, vrienden en bekenden bieden evaar daarom bij het schei den van "iet jaar en bij de intrede van het lieuwe, hun wenschen. We zelen die dezer dagen veel hebben aanhooren en dikwijls hebben 6 uiten, maar het is geen monoton, welke nutteloos is, om dat we steeds door herinnerd zullen w.den aan de beantwoording der vragihoe was hef, wat leer den we, oe kunnen we het nieuwe jaar betegaan beleven Voor jcr velen bracht het oude jaar weij vreugdevols. Dat w ten deele eigen schuld en die suld moeten we zeker in het komie jaar zien te verminderen. Maai)'.el vreugde moesten we allen kornissen door omstandig- he,drén bpn ons om. We ten allen zelf ons levens pad, made grond, waarover dat pad gaawordt ons toegewezen. Een p. dat over een steenachtigen boden \tt, kunnen we niet zoo op fleuren i een weg, welke een vruchtbe vlakte snijdt, maar altijd toch kutn we er iets voor deen om het nzien van een pad of weg te verfrsn. Langsin vruchtbare vlakte wil alles grtfn en bloeien, voor een dorren Hem moeten we de ge schikte jntsoorten zoeken en aan derzelve/erzorging tijd en moeite besteden Maar an kunnen de resultaten ook sch>n zijn. Op 1 oogenblik loopt veler lcvenswi over een dorre vlakte. Welnt laten we dan wat extra t&oeite cn om dien weg op de daartoe eest geëigende wijze te verfraaie Waar ten rozen groeien,- kan men nogreugde beleven aan het eenvoudig Steenbloempje zelfs in distelen «schoonheid te vinden, als we deioeite nemen om ze er in te zoek. Het is een goede gewoonte, dat ook de uitgever en de redactie van een krant tot den lezerskring bij het wisselen van het jaar hun_ heilwen- schen richten. Een gewoonte, dieVgroeit uit de natuurlijke verhouding. Het plaatselijk blad vooral is een goede vertrouwde in het gezin, de plaatselijke krant hoort tot de familie. Zij immers vertelt in haar redactie en advertentiekolommen, wat de fa milies ter plaatse onderling beleven en wat ze elkaar hebben te bieden. In moeilijke oogenbükken staat de krant klaar om de kieine gemeen schap tot onderlingen steun en hulp op te wekken en ze door een goed woord moreel te sterken. De uitgever heeft zijn abonné's noodig en zijn adverteerders, maar dezen op hun beurt behoeven de krant. We kibbelen op z'n tijd wel eens met elkaar, zooals men dat in de beste families doet, maar scheiden van elkaar, dat doen we nooit, hoewel we ook niet „aan elkaar ge trouwd" zijn, zooals dat wel eens heet. We hebben in een jaar weer lief en leed met elkander gedeeld, in dit jaar helaas wat al te veel van het laatste. Maar met moed en vertrouwen, en sterk door de vereeniging van be langen, gaan we het nieuwe jaar te gemoet, waarbij we de heele ge meenschap van onze lezers en ad verteerders weer tot steun hopen te zijn, door samenwerking, voorlichting en opbeuring. We zullen van het nieuwe stuic levensweg iets moois zien te maken, zoover de omstandigheden dat zul len veroorloven, al zouden we zelfs het schoone moeten zoeken in de distelen. We wenschen het u allen toe, dat het u in 1932 waarlijk goed moge gaan. Dat materieele welvaart uw deel moge zijn en vooral, dat een sterk vertrouwen op de uitein delijke bedoelingen der Voorzienig heid u een geestelijke rust moge «■er- schaffen, die het leven ook in tijden van beproeving minder zwaar zal maken. Zóó versta men onzen wensch Een Gelukkig Nieuwjaar. Een Zalig Nieuwjaar. Zonder dat de bijzonderheden er van precies bekend zijn, wordt het B.I.B.-rapport, d.i. het rapport der commissie van de Bank voor Inter nationale Betalingen, te Bazel, in de pers druk besproken. Om de zaak eenigszins te verduidelijken, herinneren we er aan, dat Duitschland volgens het Youngplan jaarlijks te betalen heeft 660 millioen Mark aan z.g. herstelschuld en die moeten in ieder geval worden betaald als mede gemiddeld 1300 millioen Mark per jaar aan laten we zeggen oorlogsschuld. Als Duitschland op een bepaald moment niet in staat is om de laatst aangegeven betaling te doen, dan stelt een commissie van de B.I.B. een onderzoek in naar de oorzaak daarvan en ze adviseert dan voor een nadere regeling. Enfin, ondanks het moeten, heeft Duitschland in het afgeloopen jaar ook de eerste betaling niet kunnen doen, de tweede van zelf evenmin. Men kent het Hoover moratorium, dat aan Duitschland voor een jaar, d.i. tot Juni a s., uitstel verleende. Maar ook dan zal Duitschland niet kunnen betalen. De B.I.B.-commissie heeft nu omtrent Duitschland's in gebreke blijven gerapporteerd aan de belang hebbende mogendheden en hoewel daartoe eigenlijk niet bevoegd heeft ze te kennen gegeven, dat ook een hervatting der herstelbetalingen (660 millioen per jaar) niet mogelijk zal zijn en dat heel het samenstel van Duitschland's betalingsplichten moet worden herzien, onmiddellijk J „indien men nog erger catastrophe wil voorkomen en de wereldorde van totale ontwrichting wil redden." De enorme sommen, die van Duitschland aan herstel- en oorlogs schulden worden geëischt, schaden alle normale verhoudingen. Men wil geld pompen uit Duitschland, maar om te kunnen betalen moet Duitsch land eerst.... leenen in het buitenland! Vastgesteld is o.a. in het rapport, dat Duitschland na den oorlog twee maal zooveel aan leeningen in het buiten land opnam, dan het aaa herstel schulden betaalde Nn is het zeker, dat Frankrijk, Engeland en andere landen ook hun schulden aan elkaar en tesamen aan Amerika niet kunnen voldoen, wan neer zij het volle toegewezen pond niet snijden kunnen uit het lichaam van den Duitschen Michel. om dat alles nu te regelen, daartoe zal half Januari een confe rentie der betrokken mogendheden plaats hebben in Den Haag of in Lausanne. Het gaat er dan om, nieuwe uitvoerbare overeenkomsten ie treffen, waarbij in het belang van wereldorde en -welvaart alle staten groote offers moeten brengen. Mislukt deze conferentie, houden de regeeringen vast aan eischen om trent onmogelijke betalingen door Duitschland, dan men kan het in dat opzicht volkomen met oud minister Colijn eens zijn, dan zal de toestand v8n Europa en heel de wereld nog veel erger worden, dan hij is. Onmiddellijk op de conferentie, hierboven aangeduid, zal de Ont wapeningsconferentie volgen, welker resultaat voor een gioot deel zal worden bepaald door den uitslag van de eerste conferentie. Als het wan trouwen blijft bestaan, als men elkander nog langer poogt te dwingen tot het brengen van onmogelijke offers dan zal niemand het zwaard uit de vuist willen geven. Het lot der wereld wordt in de eerste maanden van 1932 beslist. In Moskou heeft zich een vreemde geschiedenis afgespeeld. De Sovjet- regeering heeft den secretaris van de Tsecho-Slowaaksche legatie het land uitgewezen, omdat deze een Russisch ambtenaar zou hebben aangespoord tot moord op den Japanschc gezant in Moskou, teneinde op die wijze een Russisch-Japansch conflict te forceereD. Men haalt in het buiten land een beetje ongeloovig de schou ders op en meent; dat een of ander onaanzenlijk incident wordt uitgebuit om de Sovjetregeering gelegenheid te geven om een beetje betere maatjes te worden met Japan, dat de Rus sische belangen in Mandsjoerijë be dreigt. In laatstgenoemd gebied van het verre Oosten is de toestand weinig veranderd. Japan komt er nu rond voor uit, dat het ManJsjoerijê gaat exploiteeren en het biedt daartoe aan buitenlanders zelfs samenwerking aan. In China is een nieuwe president gekozen en een nieuw kabinet samen gesteld, alles een beetje meer naar links. Canton, d.i. Zuid-China, en Nanking, Midden-China, gaan thans samenwerken om met militair geweld., het communisme in het land te be strijden Wat overigens geenszins overbodig kan worden geacht. Ook in Britsch-Indië is de op roerige geest weer fel opgelaaid. Een half millioen menschen begroette Gandhi bij zijn terugkomst in het land. bij welke gelegenheid diens op gewonden aanhangers ook wat klap pen uitdeelden aan de paria's in de havenwijken, d. z. de arbeidende burgers van Indië, de verschoppelin gen der fanatieke Hindoes. De vreedzame Gandhi heeft ver klaard. dat hij thans ook niet meer terug zal schrikken voor geweld, als dat noodig is om het doel te bereiken. De vele blanken, die Gandhi op zoo'n hoog voetstuk plaatsen, mis schien vanwege het begeesterende lendedoekje, mogen wel eens beden ken, dat Indië al een groote mate van zelfstandigheid zou bezitten, als Gandhi en zijn Hindoesche volge lingen, hun eigen heerschzucht wat wilden beteugelen over de Mohamme- daansche minderheid en in hun kaste-geest wat minder verachting legden voor de ploeterende paria's. Een brand met zeer droeve ge volgen. De Kerstgroet van de koningin. Een Hoogtij van on geluk en misdaad. De Kerstver gadering der S.D.A.P. Nederland telt 8 millioen inwoners. We wenschen ze veel goeds in het Nieuwe jaar. Dit Overzicht mogen we zeker niet beginnen, alvorens een woord van deernis te hebben geuit met de arme slachtoffers, vijf in getal, van den schrikkelijken brand te Tilburg. De ongelukkigen zijn verrast door het vuur, maar niet door den dood, dien ze onder de oogen hebben moeten zien, in een korten, vreese- lijken strijd om het behoud. We hebben vroeger al eens ge schreven over voorzorgsmaatregelen tegen brand. We verzekeren onzen boedel, maar wat doen we voor ons leven? En toch één haak in elke kamer welke op een bovenverdieping ligt, en daaraan opgerold, een touw, dat tot den grond kan reiken, dat zou voldoende zijn. Eén uitgave, één premie voor het heele leven en omwille van het le ven En toch doen we het niet Ook in dit geval stond een rade- looze man in de ure des gevaars te knungelen met een laken op een balcon, hopeloos 1 We nemen het hem niet kwalijk, want hij was in zijn voorzorgen even nalatig gebleven als 99 van de 100 anderen. Maar laat de dood van deze vijf menschen ons toch een les zijn. Het gaat eenerzijds om levens, anderzijds om een paar centen. Nu iets over het Kerstfeest. Tien minuten duurde het maar. En er waren geenszins nieuwe inzichten van schokkende beteekenis, die in deze korte wijle werden geuit, maar toch heeft heel Nederland in adem- locze spanning gedurende die tien minuten geluisterd naar den Kerst groet van de koningin, die in even zuivere als sobere taal 20 eeuwen oude waarheden herhaalde, die de grondslagen werden en zijn van het Christendom. In verschillende variaties hee^t iedereen al vele malen de beteekems van de Kerstboodschap hooren ver klaren, maar toch heeft deze jongste herinnering er aan velen méér ge troffen, dan ooit te voren, omdat ze werd geuit door de aanzienlijkste vrouwe onder ons, wier mond een belijdenis sprak, wier timbre haar diepe overtuiging openbaarde. De koningin is met haar Kerst groet velen tot troost en steun ge weest. Ook zij kan niet voorzien in de materieele nooden der tallooze slachtoffers der maatschappelijke ont wrichting, maar al kan ze geen las ten verlichten, ze heeft sterkte ge bracht aan de dragers en draagsters opdat dezen niet zullen bezwijken. De Kerstgroet der koningin heeft in bijzondere mate wijding geschon ken aan deze Kerstdagen, Jammer, dat de ontvangst in den Oost teleurstellend is geweest in West-Indië daarentegen, heeft men het koninklijk woord uitstekend kun nen beluisteren. Natuurlijk kan zoo'n wijdings woord de mentaliteit van heel een bevolking niet wijzigen. Er zijn al tijd vele elementen daaronder, die reeds lang zelfmoord pleegden op 't eigen geestesleven en zich verdoeze len in den roes van hartstocht of misdaad. Dezulken maken van alle herdenkingsdagen een hoogtij van uitspatting. In wilde drift snorren ze met auto of motor langs straat of weg. soms half- of heel beschonken; anderen zoeken speciaal de feestdagen uit. om liefdeshistories uit te vechten; enkelen vergrijpen zieh in teugel- looze zucht naar genot aan den eigendom van anderen! Door zulke buitensporige naturen is ook nu het Kerstfeest weer ontwijd geworden. Verkeersslachtoffers vielen in Lei den en Scheveningen; liefdeszaken leidden tot moord op den beruchten Schiedamschen dijk te Rotterdam en Den Bosch. Een paar Amsterdam- rche jongelui togen op stap met f 60.000, die een hunner in zijn be trekking verduisterde. Een jonge kerel in den Haag, die voortdurend vrouwen en meisjes belaagde, werd nu gegrepen, waarop hij zich het leven benam. Ondanks alle narigheid zijn we dit jaar toch nog een millioentje rijker geworden, wat het aantal hap- grage Nederlandsche monden betreft tenminste. We tellen nu ruim 8 inwoners iü ons land de jaarlijkscbe bevolkings toename schijnt circa 100.000 te be dragen. Voor een welvarend land is zulke aanwas een verheugend verschijnsel maar thans wekt deze ook bekom mernis. Niettemin, met een lang nieuw jaar in het verschiet moeten we den moed er maar in houden. Onzen 8 millioen mede-Nederlan ders wenschen we in 1932 alle goeds. Dat zij allen mogen beteren, van malaisezieken tot sterkende recon valescenten. We hebben nu zooveel tegenslag gehad, dat het toch moeilijk nog slechter kan worden. Als de teekenen niet bedriegen, hebben we het allerergste misschien toch v/el geledenhet leven wordt in ieder geval goedkooper, de men schen doen waarlijk overal hun best om elkaar te helpen en, zeker wat ons land betreft, is in dezen winter de toename der werkloosheid tot heden niet zoo groot geweest als was dat ook de regeerders der aarde tot het besef gaan komen, dat barm hartigheid jegens elkaar, voor ieder toch nog voordeeliger is. Waarde 8 millioen landgenooten met een gulden van 100 centen en onze hoofden omhoog gaan we 1932 in Door toevallige omstandigheden hadden we Eersten Kerstdag bezoek van een echt boersch buitenmannetje. Hoe interessant wejiet onderhoud met hem ook vonden, begonnen we tegen 1 uur tcch eenige tersluiksche pogingen aan te wenden om het be zoek weg te werkenniet om het een of ander, maar... enfin, de lezer begrijpt het wel. Iedereen popelde min of meer naar dat uur en ons is waarlijk niets menschelijks vreemd. Ons boertje echter had met drie Zondagen vóór zich „al-den-tied" en voor zachte wenkjes bleek zijn gemoed volstrekt ontoegankelijk. En toen zeiden we het hem maar, wat ons op het hart lag. „Kijk r's vriend, niet dat je me teveel bent, maar ik zou graag mijn luidspreker even aanzetten om de koningin te hooren Ons bezoek vond dat een schit terend idéé ja, hij had er zelfs al half en half op gevlast zoo zei hij dat hij dat buitenkansje bij ons zou beleven, want thuis had-ie nog geen radio. Toen hebben de leden van het gezin c.s.. plus het onverwachte be zoek, in stilte den Kerstgroet van de koningin aanhoord, We kwamen allen onder den indruk vau de ern stige woorden en toen ook de konin gin was uitgesproken, bleef het nog even stilieder verwerkte zijn ge dachten. „En hoe vond je dat nou?' zoo wendden we ons eindelijk tot het boertje. „Ik vond het wonder wonder schoon. Ik geloof niet, dat ik alles precies begrepen heb, maar ik heb het wél gevoeld enne.... Onze koningin,... dat was nou krék 'n gewone vrouw Dat zeg ik Krék 'n gewone vrouw 1 In andere woorden misschien, hebben velen dat als een der voornaamste indrukken Vein den Kerstgroet der koningin geuit. Dat bleek ons later uit meer dere gesprekken. Op geen uur in de geschiedenis van onzen Omroep zal het radio-toestel veelvuldiger inge schakeld zijn geweest, dan op dezen gedenkwaardigen Kerstdag, want bijna iedereen blijkt het koninklijke woord te hebben beluisterd. En allen zijn getroffen geworden door den eenvoud van de koninklijke stem. H. M. spreekt een zuiver Neder- landsch als weinigen, maar mis schien juist daardoor haar woord is uiterst sober. Als van een gewone vrouw Niemand had een hemelsche stem verwacht, een klank van boven natuurlijken aard, maar vele aanzien lijke menschen hebben bij het een voudige volk dikwijls de suggestie gewekt, dat voornaamheid gepaard gaat met een buitenissige spraak, met geaffecteerdheid. Sommige voor namen meenen, dat ze vanwege hun hoogheid ook het geluid zoo hoog mogelijk moeten uitstooten door hun neus in plaats van door hun mond Maar onze koningin is voor naam genoeg om gewoon te zijn met ,de gewonen, voornaam genoeg om haar en onze taal te eeren, in plaats van deze te verhaspelen tot masale klanken. En door het constateeren van deze hoogheid, het eeren van het gewone ondanks het wezen der majesteit, daardoor is de koningin zeker gerezen in de achting en waardeering van het volk, dat tegen over het geforceerd-aanzienlijxe een natuurlijke stugheid stelt. De koningin is tot het volk ge komen als een van ons, gewóón, met een stem en uitspraak der taal als wij, hulpeloos als wij tegenover een harde wereldevolutie, maar met een eerlijk vertrouwen dat voelde men uit haar woord op de Hoogere Macht, tegen welke zij opziet met eenzelfde kinderlijk geloof als wij, als degenen althaos onder ons, die niet in waanwijsheid meenen het zonder geloof in een HoogerenWil en een Hoogere Beschikking te kunnen stellen. Niet van onpas is die herinnering aan het Albestuur van God gekomen, aan het geloof in den Verlosser, die ons langs wegen van beproeving eD dan weer van Welvaart naar Zijne inzichten zal leiden tot het Doel. de eeuwige bestemming, die ongekend is en onzeker, maar die we in Zijne handen veilig weten. Dat is de zekerheid, die opgesloten lag in de Kerstboodschap, welke twintig eeuwen geleden bij de ge boorte van den Zoon des Menschen aan de wereld werd gebracht en waaraan de wereld in deze dagen zoo noode herinnerd"moest worden, nu... Nu duizenden de eigenlijke be teekenis van het Kerstfeest in holle phraseologie willen vervagen, omdat men zich te groot voelt om een kinderlijk geloof te uiten. In deze dagen, nu een Russische regeering met satanische vreugde de wereld kond' deed. dat haar milüoenen burgers-kameraden Kerstmis „gevierd" hebben met er doodgewone werk dagen van te maken. Nu we hier in ons land een radio- Kerstspel konden beluisteren, waarin een langgerekt hoongelach het deel werd van den medespelenden „on- noozele", die van de twee duizend jarige christenleer nog iets verwachtte voor vrede onder de menschen. Drank, pret en vermaak of gehoon ze zijn de eenige Kerst gedachten, die een groot deel van ons volk en van andere volkeren be zielen. Verkeersdrama in Scheveningen. zoo las men in zijn krant na de Kerstdagen. Aanrander gepakt bij Voorburg, hij pleegt zelfmoord. Vreeselijk bloedbad te Damascus. Afschuwelijke kindermoord te Londen Van weeldekindje tot moordenares. Bediende met f 60.000 op stap. Vrouw vermoord in Rotterdam. Verkeersslachtoffers in de Ver. Staten 200 dooden tijdens de Kerstdagen. Zóó was Kerstmis 1931 Ingezonden, Buiten verantwoordelijkhe-d Ais Redactie Mijnheer de Redacteur. Bij lezing van het verslag der ver gadering van de R.K. Werklieden- vereeniging in Uw blad, werd ik ten zeerste verontwaardigd door de onverdiende, onbillijke, onrechtvaar dige. ja laffe verdachtmaking van het St. Servatius-gestichr, door den Heer Nijhof, bestuurslid van den St. Pau- lusbond. De Heer Nijhof, wien een dege lijke lezing en bestudeering der Pauselijke Encyclieken wordt aange raden, wijze eens duidelijk aan, wel ke eischen in die door hem bedoelde Katholieke inrichting niet worden toegepast; neme vervolgens nota van het feit, dat het personeel van het St. Servatiusgesticht een weekloon ontvangt van 30 gulden plus kin dertoeslag en pensioen en erkenne dan, dat de belangen van het per soneel heel wat veiliger zijn bij de (Bond) Vereeniging der Broeders van Liefde, dan bij de indringerige St. Paulusbond. fr. BENJAMIN Hoefnagels. O.F.M, VENRAY, 1 Januari 1932 Onze nieuwe Politieverordening. Wij herinneren er nogmaals aan, dat vandaag de nieuwe algemeene Politieverordening, voorde gemeente Venray is in werking getreden. Onze lezers hebben van de nieuwe voorschriften en verbodsbepalingen, die in ve'e opzichten belangrijk af wijken van die der thans vervallen Politieverordening, kunnen kennis nemen, doordat wij die in baar ge heel in ons blad hebben afgedrukt. Velen zullen gevolg hebben ge geven aan onzen raad om die ver schillende nundmers van ons blad te bewaren: men kan dan te allen tijde zoo noodig de bepalingen naslaan. Blijkens achterslaande advertentie is thans ook de verordening in han dig boekformaat verkrijgbaar ter ge meentesecretarie. Vooral voor caféhouders, ten ge rieve van het publiek en in het al gemeen voor hen, die met het open baar verkeer meer speciaal te maken hebben, Is goed op de hoogte zijn en blijven van wat mag en niet mag in het vervolg, van groot be lang en zij dus vooral zullen van dergelijk boekje, waarin ook een zeer uitvoerige klapper voorkomt, een dankbaar gebruik kunnen maken. De Inspecteur der Invoerrech ten en Accijnzen te Gennep, herin nert de eigenaars aan de verplich ting tot het doen van aangiften bij den Ontvanger der Invoerrechten en Accijnzen van de op 1 Januari 1932 aanwezig zijnde voorraad benzine, grooter dan 2C0 K.G., volgens art. 16 van de Wet tot tijdelijke heffing van het bijzonder invoerrecht op benzine. De aangiften moeten 2 Januri a.s. schriftelijk worden ingeleverd. DRANKWET. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen ter openbare kennis, dat is ingekomen een verzoek van Hubertus Johannes Siebers, metselaar, wonende te Venray, om verlof voor den verkoop van alcoholhoudenden drank, anderen dan sterken drank voor de benedenvoorkamer, rechts van den ingang van het huis plaat selijk gemerkt Merseloscheweg. Binnen twee weken na de dag- teekening dezer bekendmaking kan eenieder tegen het verleenen van dit verlof schriftelijk bezwaren indienen. Venray. 29 December 1931. Burgemeester en Wethouders voorn. O. VAN DE LOO. De Secretaris VAN HAAREN.

Peel en Maas | 1932 | | pagina 1