fjACji® voordeligst] UifÖNflfr i Voordeligst/ Weekblad voor YENKAY, HOEST en Omstreken. CS MANUFACTURER BLIJKEN TOCH HET ■MANUFACTUREN, Dit nummer bestaat uit DRIE bladen. Crisis en Christenplicht. De prijzen in den kleinhandel. Buitenl. nieuws. Ons Weekpraatje. Circus Sarrasani drie dagen in Venlo. Provinciaal Nieuws ZATERDVQ 28 NOVEMBER 1931 Twee en Vijftigste Jaargang No 48 PEEL EN BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVERTENTIEN 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7*/» ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MITNCKHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent Ontwikkelingsavond Luxorgebouw Venray MAANDAG 30 NOVEMBER 8 uur 's avonds spreekt RECTOR COLSEN over De Persoonlijkheid en het Moderne Kapitalisme De spreker zal ons een juist inzicht geven in onze moderne 1 levensverhoudingen. Niet alleen de persoon van den arbeider is ten onder gegaan, maar eveneens de persoonlijkheid .van den middenstander en den fabrikant. I Niet de regeering regeert, maar [enkele groote buitenlandsche bank instellingen. De wereld wordt ge ringeloord door enkelen. Toen op Maandag, 23 dezer, op eenigszins plechtige wijze bet Natio nale Crisis-Comité werd gefundeerd, werd zoowel in de installatie-rede van prinses Juliana als in het ope ningswoord van den voorzitter, Jhr. van Citters, een beroep gedaan op den weldadigheidszin van het volk, een beroep op het „medegevoel, de naastenliefde en den christenplicht" van allen, die nog wat te missen hadden, ter leniging van den nood der tienduizenden slachtoffers van de ongunst dezer tijden. Vooral dat beroep op onzen christenplicht heeft ons getroffen. Dat woord wordt zoo vaak misverstaan. Moge onze weldadigheidszin al bekend zijn en bij de genoemde plechtigheid zijn geroemd, het valt daarnevens niet te ontkennen, dat duizenden heel wat aandrang be hoeven en het bijdragen ze erg ge makkelijk moet worden gemaakt, alvorens ze inderdaad de portemon- naie grijpen en half met een zucht, half met eenige voldoening over het weldadig gebaar, hun gave aan hun medemenschen schenken. En toch toonen ze niets anders dan een staaltje van hup plicht, hun christenplicht. Wanneer de betrokkenen naar het kantoor van den fiscus gaan om dezen te geven, wat den staat toe komt, dan is ook bij die gelegenheid de zucht, half of heel geslaakt, aan wezig, maat van zelfvoldoening over eenig ^vermeend weldadig gebaar is geen sprake. Omdat belasting-betalen geen weldaad is, maar een plicht. Welnii, juist zoo staat het met onze bijdrage aan de slachtoffers van de economische wanorde der gemeen schap. waartoe we behooreu. Alleen we ontvangen voor die bijdrage geen aanslagbillet, docb aan onze eigen consciëntie wordt overgelaten onze bijdrage vast te stellen, rekening houdende met onze materieels en moreele vermogens. De fiscus helpt ous als regel wel onthouden, wat onze plicht ten op zichte van de staatskas is, maar over de nakoming van onzen christenplicht tegenover onze naasten, moet ons eigen geweten waken. Wie zich christen meent, moet het gebod van naastenliefde nakomen, De naaste moet hem liet zijn. gelijk de Christus hem lief is. Die in Zijn goddelijke onbaatzuchtigheid aan Zich betoond acht, wat we den minste Zijner schepselen hebben ge daan. Zuiver-humanitaire beginselen vor deren trouwens hetzelfde van ons. Een gemeenschap is niet denkbaar, zonder dat de sterken de zwakken helpen en dat als plicht gevoelen. Ij^Het moge vriendelijker klinken om de menschen op te wekken om hun nooddruftige naasten te verblijden met een gave, een weldaadhet moge aangenamer zijn om. een beroep te doen op iemands goede hart, het is toch ook wel eens goed om er aan te herinneren, dat steunen en helpen van anderen naar eigen ver mogen nog geenszins een edele daad, een goedheid is, maar slechts het vervullen van een gemeenschapsplicht, vooral een christenplicht. Eerst als we nog verder gaan. méér geven, dan redelijkerwijze mag worden gevergd en we dat meerdere dus moeten opbrengen door persoon lijke behoeften te besnoeien, dan eerst brengen we een offer aan de gemeenschap, dan eerst vervullen we behalve onzen christenplicht ook een daad van christelijke liefde. Het lijkt ons goed om eens duide lijk het verschil tusschen een en ander aan te geven, voor straks een beroep wordt gedaan op onze be reidvaardigheid, mede te helpen aan de leniging van den nood van aoderen. Waar zooveel ellende wordt ge leden en ons volk nog zulke ernstige gevaren bedreigen, mogen allen het doen verstaan, dat ze niet alleen hun plicht tegenover hun naasten, maar dat ze ook weten te getuigen van hun liefde, sprekende uit hun offers, We hadden het dezer dagen met een kruidenier over de winkelprijzen, meer in het bijzonder over het feit, dat blijkens statistische cijfers de prijzen in den kleinhandel zich slechts traag, ten deele ook onvoldoende regelen naar de scherpe daling der marktprijzen. Toen vernamen we zeer merkwaardige zaken. De prijsbepaling, zoo zei deze winkelier ons, is niet alleen een zaak, die door ons, verkoopers wordt ge regeld, maar het publiek oefent ten deze veel invloed uit. Die invloed is remmend op de prijsdaling iedere winkelier weet dat. En dan heb ik, zoo vervolgde onze zegsman, niet eens in de eerste plaats de veel- eischendheid van het publiek op het oog het laten hooren en bezorgen b.v. maar het domme vooroor deel, de suggestie, dat een goed- kooper artikel minderwaardig moet zijn. Ik heb drie prijzen voor mijn margarine, 12ijt cent, 15 en 20 cent per half pond. De margarine van 12ï/2 is heel goed en die van 15 is best. Betere bestaat niet en kan ik ook niet krijgen. En u verkoopt ook margarine van 20 1 Ja, wat wilt u De menschen hebben zich nu eenmaal in het hoofd gezet, dat een goede margarine 20 cent moet kosten En daar helpt geen redeneeren tegen. Je vraagt ze om de magarine van 15 eens te pro- beeren, maar, als ze de proef nemen en door het verzoek op zich zelf niet beleedigd zijn, dan valt die proef als regel ongunstig uit. Nou dan geef' ik ze maar weer boter van 20. Onder ons gezegd en gezwegen, mijnheer, 't is dezelfde magarine, maar als ze er 20 cent voor betalen, dan is de boter goed en best. Ja, ma^r dat is toch niet,.. Kan ik anders, mijnheer Zelfs met snoepgoed, zoetigheidjes en biscuits, gaat het juist zoo. Ik heb hier toffees van 14 cent, ze gaan prachtig. Ik heb in een doos er naast dezelfde voor 9 cent. Tegen dien laatsten prijs heb ik het willen pro breeren, maar het ging nietvoor 14 cent koopt men ze vlot. Het is natuurlijk geenszins aan te nemen, dat practijken als van dezen kruidenier, algemeen opgeld doen in den winkeliersstand. Maar wel is het vrij zeker, dat alle neringdoenden min of meer voor de moeilijkheid staan om hun afnemers aan verlaag de prijzen te wennen. Het is daar door zeker niet op de laatste plaats, dat het cadeau-stelsel zoo welig tiert. Een winkelier wil het koopen nu eenmaal animeeren en waar een prijsverlaging vaak ten onrechte slechts wantrouwen wekt tegen het aangeboden artikel, verrekent de winkelier het prijsverschil liever middels het aanbieden van een cadeau 1 Het is dikwijls geen opzet, dat de artikelen in den kleinhandel op prijs worden gehouden, want waar door een prijsvermindering geen wantrou wen kan worden gewekt, daar wor den de marktprijzen op den voet gevolgd. Voorbeelden daarvan zijn granen, peulvruchten, suiker en natuurboter. Met fabrikaten vooral komen boven geschetste moeilijk beden. Als het publiek eindelijk eens beu geworden zal zijn van al de lorren, die het als cadeaux duur betaalt, dan zal de tijd zijn aangebroken om de kleinhandelsprijzen lager te stellen. Dan zal het publiek misschien zelfs gaan eischen, dat de waren goed- kooper worden, omdat geen cadeau meer wordt verlangd. Op het oogenblik blijven de meeste vrouwen klagen over de duurte, maar ze zien minachtend neer op het artikel, dat ze goedkoop wordt aangeboden. Het zijn in het bijzonder de koopers en koopsters, die uitmaken, dat producten beneden een door hen of haar gefixeerden prijs van minderwaardig soort moeten zijn. Laten de verstandigen anders gaan handelen. Laten ze eens wat meer gaan vragen naar goedkoopere soorten en deze waarlijk objectief, dus zonder vooroordeel, beproeven. Dan werken ze op practische wijze mee aan een algemeene ver laging van de prijzen in den detail handel. De economische oorlog in de wereld. Waar vertrouwen noodig is, heerscht wantrouwen. Nu ook Engeland, dat immer-ge golden heeft als een burcht van den vrijhandel, onder den invloed van de stembusoverwinning der conser vatieven het pad van den vrijhandel verlaten heeft en hooge tariefmuren is gaan optrekken om den invoer uit andere landen te bemoeilijken of onmogelijk te maken, treedt nog scherper dan voorheen aan het licht, hoe we met de economische bewapening van de heele wereld op het verkeerde pad zijn. De Tijd wees dezer dagen nog eens in 't kort op den vreemden toe stand, welke geschapen is. In enkele woorden is het verloop aldus samen te vatten Het politieke wantrouwen dreef de militaire bewapeningen op tot een hachelijke hoogte en verstoorde daardoor het evenwicht in de be grootingen. De overproductie deed op de goederenmarkten de prijzen dalen, geld- en crediet- en beurscrisis waren daarvan het gevolg, en deze veroorzaakten op haar beurt weer een ontstellende vermindering van de koopkracht. De als een al te kinderlijk groot opgeblazen zeepbel der wereldwel vaart spatte uiteen en zelfs de eco nomisch meest krachtige landen voel den economisch nattigheid. Op politiek terrein hoopt men tot een herstel van vertrouwen en veiligheid te komen door vermindering van de bewapeningen en door samenwerking, maar op economisch gebied doet men juist het tegenovergestelde. Elk land omringt zich met tarief muren en neemt maatregelen, om den invoer te beperken. Wij wezen hierboven reeds op de maatregelen van Engeland. Deze dwingen andere landen tot navolging en dat is logisch. Immers, het vrijhandelsprincipe kan alleen dan verwezenlijkt worden, in dien allen het op gelijke wijze in de practijk beoefenen. Men kan niet op z'n eentje vrijhandelaac spelen zonder zichzelf economisch te zelfmoorden. Zoo lokt het eene tarief het andere uit, en zoo zien wij, hoe het naar politieke samenwerking en onderling vertrouwen zuchtende Europa econo misch uiteenvalt tot een Archipel van met economisch afweergeschut zwaar bewapende, en met hooge tarief- wallen omringde eilanden. Zooals gezegd, gaan andere landen tegenmaatregelen nemen. In Amerika hoopt men de nieuwe rechten te ontloopen, door in Eage- land en Canada eigen fabrieken te bouwen. In Frankrijk, waar vooral de zijde- textiel- en parfumeriefabrikanten ge troffen worden, zint men op tegen maatregelen. Duitschland komt er zoodanig door in moeilijkheden, dat het niet instaat is, zijn schulden terug te betalen. Men verwacht er represaille-maat regelen tegen de Britsche steenkool. Zoo wordt in plaats van econo mische samenwerking economische tegenwerking troef. Men roept om internationaal ver trouwen, want zonder dit vertrouwen ziet men geen kans de crisis te keeren, doch van den anderen kapt kweekt men onderling het grootst mogelijke economische wantrouwen. DE NOODTOESTAND IN DUITSCHLAND. Zware offers worden geëisckt. Het is onderhand voor niemand geen onbekend feit meer, dat Duitsch land thans den zwaarsten tyd, welken het ooit beleefde tracht door te worstelen. Terwijl het land als gevolg van een verloren oorlog enorme schatten moet opbrengen aan zijn voormalige vijanden, welke onmogelijk hooge betalingen het reeds aan den rand van zijn financieelen afgrond bracht- ten, wordt het evenals de andere landen van Europa en de heele wereld door een crisis gefroffen, welke niet haar weerga heeft in de geschiedenis. De noodtoestand in Duitschland wordt, beter nog dan door de ver kiezingswinst der nationaal-socialisten die naar den chaos drijven, geteekend door de pas gehouden adviseerenden economischen raad onder persoonlijk voorzitterschap van den grijzen staatspresident en Dr. Brüning. Aan deze besprekingen werd deel genomen door vertegenwoordigers uit alle kringen van het economische leven. Het resultaat der besprekingen is samen te vatten in een streven naar wat Dr. Brüning beoogt, nl. het arme Duitschland goedkoop te maken. Daartoe is noodig een absoluut ge zonde en stabiele Mark en een vol komen evenwichtige huishouding in rijk, landen en gemeenten. Deze weg eischt zeer zware oifors en Brüning verklaarde dan ook, dat tijdelijke offers een eerste vereischte zijn voor welslagen. Wanneer nu maar niet blijkt, dat in het verarmde Duitschland, dat mogelijk de grens van het draaglijke reeds heeft overschreden, de mogelijk heid van het brengen van offers niet meer zoo ver reikt als de offervaar digheid Dan is er geen uitweg meer, zelfs niet voor een energiek en doortastend regent als Dr. Brüning zich in deze bange tijden voor zijn vaderland getoond heeft. Van verschillend terrein. Duitschland heeft 4 840.000 werkloozen. Weer een toename van 220 000. Het aantal werkloozen is in de eerste helft van November met ruim 220.000 tot rond 4.840.000 gestegen. Het aantal personen, dat werk- loosheidsuitkeering ontvangt, is toe genomen met ongeveer 63,000. Het aantal trekkers van crisis-steun is met ruim 30,000 vermeerderd. Van de rond 4.623.000 werkloozen op 31 October j.l. ontving 17 percent geen steun, 66 percent kwam ten laste van de werkloosheidsverzekering en crisissteun en ongeveer 34 percent ontving ondersteuning. Katholieke actie te Madrid. Naar „El Debate" meldt, is de bekende professor in het vergelijkend staatsrecht aan de universiteit van Salamanca, Gil Robles, die reeds tijdens de corttsdebatten over de godsdienstkwestie op zoo'n voortref felijke wijze de rechten der Katho lieken verdedigde, benoemd tot voorzitter van het hoofdbestuur der „Accion nacional" in Spanje. Eenige dagen geleden heeft prof. Gil Robles, die nauwelijks 34 jaar oud is, in zijn hoedanigheid van voorzitter van ge noemde Katholieke organisatie, te Madrid een rede gehouden over Spanje's constitutioneele vraagstukken die door ruim twaalf duizend perso nen werd aangehoord. Geheel het program van den jeug digen professor ligt vervat in de volgende verklaring, die hij na be ëindiging der godsdienstdebatten in de Kamer aflegde Binnen de door de wet gestelde grenzen, zonder ge weid en zonder onze toevlucht te nemen .tot een burgeroorlog, dien onze leer ons verbiedt, binden wij den strijd met de constitutie aan en verklaren wij de nieuwe constituee- rende periode voor geopend. Misschien zoo zei Sinter klaas ons bij het jongste bezoek ten zijnent misschien herinnert ge u nog, hoe ik in den jare 825 de vier arme dochteren van Myra van de zonde redde... Dat is wel een beetje lang ge leden. Sinterklaas en er is intusschen zooveel gebeurd, dat we te onthou den hadden 1 Het buskruit werd in dien tijd b.v. uitgevonden en de dikke Bertha I Was dat ook....? Ja, Sinterklaas, een gevallen dochter van het Duitsche imperalis- me. Niet meer te redden Hittler is er mee bezig, Sinter klaas. Wie is dat Een Duitsche Sinterklaas, maar zonder baard. En zijn surprises zijn ook van anderen aard. Zijn grootste verrassing is op een putsch gericht en zijn pepernooten zijn granaten. Maar zijn geest gaat ook terug tot Wodan.... Dan is hij een valsche Sinter klaas, want de goede geest gaat van Wodan af. Van het brute, wreede en domme tot begrijpende liefde; de liefde, die verscholen ligt in de waardeering van het geringe. O, zooals minister de Geer bij ons, met zijn 5 procentjes van de ambtenaren, 4s centje van de benzine 2 procentjes van den invoer Dat is politjek en daar laat ik me niet in vangen. U moet zich overigens niet te hard beklageD over dien minister. Hij moet een zwaar zieke maarschappij in het leven zien te houden en als zijn drankjes dan bitter smaken, dan moet ge beden ken, dat er misschien nog wel andere kruiden zijn gewassen, waaruit een geneesmiddel is te brouwen, maar ze smaken toch alle bitter, 't Helpt niet. of de patiënt al een leelijk ge zicht trekt, els hij de lepel voor zijn mond krijgt. Meewerken moeten de menschen aan hun herstel. Ze moe ten niet denken aan het bittere van het drankje, maar aan het heilzame. En zich dan maar weer suggereeren dat het blijkbaar goed helpt. Op z'n Cou-eesch dus. Denk er om, dat ik op 5 December slechts opgeruimde gezichten wil zien van menschen, die zich beter voelen en met ver trouwen in de toekomst blikken. Zal niet gaan, Sinterklaas, de menschen voelen zich allemaal even belabberd, niet het minst juist om die feestdagen, welke we tegemoet gaan. Het valt ook niet mee om kinderen en andere verwanten te moeten teleurstellen, ze niet te kun nen onthalen en verrassen op de manier, waarop men dat gewoon was. Ik meen, dat er op 5 Decem ber van dit jaar weer feest kan zijn voor ieder, in welke omstandigheid hij ook verkeert, maar dat mijn naamdag meer met ouderwetschen eenvoud moet worden herdacht, in overeenstemming met den algemeen vereenvoudigden levensstandaard, dien we ons moeten gaan aanpassen. Natuurlijk moet er gekocht worden. Laat de winkelbel vaak overgaan, maar dat de menschen zich toch tevreden stellen met kleine versna peringen en verrassingen. Nog eens: de intimiteit van het feest zal er door winnen, als de menschen weer hebben geleerd, wat Nic. Beets ze in zijn Camera Obscura voorhield, n.l. dat kleine genoegens ook ge noegens zijn Een gebeurtenis staat de stad Venlo te wachten. Circus Satrasani het over de geheele wereld reeds geroemde Circus, dat overal op bouwde, speelde en overwon, zal zijn uitgebreide tentenstad nu ook in de stad Venlo op de „Kleine Heide" opbouwen. Reeds dagenlang zijn de zware witgroene Sarrasaniwagens binnen gerold en wordt het „voortransporc" uitgeladen. Vele vragen zich af, hoe groot dit Circus wel moet zijn en zien in, dat een dergelijke onderneming de laatste dertig jaar Venlo nog niet bezocht heeft. In alle steden van Nederland on dervond Sarrasani dan ook de grootste belangstelling bij pers en publiek. Hoe opgetogen was de groote pers over dit Circus, dat nu eens op een niveau stond, dat men in Nederland niet kende, dat weer een siets nieuws bracht naast de hoog« ste prestaties op het gebied van het classieke circusprogram. Nederlacd's grootheden, zooals Dr. Willem Mengelberg hebben hun grootste bewondering over het pro gramma en de organisatie van Sarra sani uitgesproken en de eerste mu ziekrecensent van Nederland, de Heer Landre van de Nieuwe Rot terdamsche Courant, was zoo opge togen over „Sarrasani", dat hij een marsch componeerde en opdroeg aan den Directeur Hans Stosch Sarrasani en wel „Sarrasaniklange". Tientallen van brieven komen dagelijks hinnen van oud en jong. waarin deze menschen zich gedron gen hebben gevoeld over zulk een programma, zulk een organisatie en de jeugd zijn voor den Directeur van een groote bevrediging. En nu komt hij dus op zijn reis door de wereld ook eenige dagen naar Venlo, brengt alle volkeren der aarde in Venlo, brengt alle diersoor ten, brengt leven in de stad en werkt als een magneet, waarheen duizenden lieden van de omstreken heengetrokken worden de kinderen zullen opgewonden uitroepen Vader, moeder, daar zijn de Indianen echte Indianen, waarvan we gelezen hebben in Karl May. maar die we nog nooit in werkelijkheid gezien hebben. 21 Olifanten zullen door Venlo's nauwe straten stappen, zoodat de bodem trilt, gevaarlijk grommende geluiden zullen uit de roofdierenwa gens opklinken en des avonds om half zeven uur zal alles optrekken naar de lichtzee Sarrasani, wiens fassade door duizenden en duizend lichtjes tot een fantastisch wonder werk werd. Venlo staat iets te wachten, dat zijns gelijken niet meer vindt en wat ook niet spoedig weer zal ko men. Wat in de groote steden Amster dam, Rotterdam en Den Haag avond aan avond uitverkochte huizen trok, zal in Venlo ook wel een nooit ge zien succes hebben. Daarom bewoners van Venlo maakt U alle op naar het sprook jespaleis Sarrasani, het blijft slechts drie dagen. Tijdens de aanwezigheid van het Circus Sarrasani in Venlo zal de Maas Buurt Spoorweg, extra-omni busdiensten, voor- en na afloop van iedere voorstelling inleggen. ZIE DE MAAN. Een variatie voor dezen tjjd. Zie de maan schijnt door de boomen, Makkers staakt uw wild geraas! Laat Japan zich in gaan toornen Oorlog is toch al te dwaas. Anders 't klinke hard Geef hun enkel maar de gard o— Zie de maan schijnt door de boomen, Op vele plaatsen is nog strijd Wie zal er nu van vrede droomen, Nu 't menschdom erg lijdt. De armen hebben 't bitter hard Geef hun enkel koek, geen gard o— Zie de maan schijnt door de boomen, Crisis wat de klok maar slaat Soberheid moet overal komen Daar 't anders mis hier gaat. De ambtenaar dat is 't begin Had in verlaging niet veel zin 'O—- Zie de maan schijnt door de boomen. Wat een prachtig-volle maan, Maar weg met alle mooie droomen. Nou millioenen werkloos staan, Koud en stug op eiken hoek, Zonder marsepain en koek I o— Zie de maan schijnt door de boomen, En in Neerland's Parlement, Wijnkoop is er fijn aan 't boomen Dat je als Rus gelukkig bent Maar goede Sint, spaar daar je gard, De Russen hebben 't, o zoo hard Zie de maan schijnt door de boomen, Op malaise- en crisis-land Laat liefdadigheid uu komen Wie kan, hij geef' met milde hand. Grift 't in elk menschenhact Spaar iedereen de honger-gard VENRAY, 28 November 1931 Burgemeester en Wethouders van Venray do^n te weten, dat door den raad dier gemeente in zijne vergade ring van 29 Juli 1931 ia vastgesteld de volgende verordening ALGEMEENE POLITIEVER ORDENING VOOR DE GE MEENTE VENRAY. Zijnde deze verordening aan de Gedeputeerde Staten van Limburg volgens hun bericht van den 17 November 1931, 4e Afdeeling, La. 12908/10,0 in afschrift medegedeeld. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort den 26 November 1931. Burgemeester en Wethouders van Venray, O. VAN DE LOO. De Secretaris, VAN HA AREN. Naar men ons mededeelt, is het zoo goed als zeker dat de wijding van den nieuwbenoemden Bisschop Z.Ex. Pater Verriet in de Parochie kerk alhier zal plaats hebben. In verband met de stemming, welke Maandag 30 November a.s. zal worden gehouden voor de ver kiezing van vier leden van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Noordelijk Limburg, afdeeling Klein Bedrijf, vestigen wij er de aandacht op, dat volgens het kiesstelsel, zoo als dit is vastgesteld in de wet op de Kamers van Koophandel en het reglement voor de Kamers van Koophandel (laatstelijk gewijzigd bij Besluit van derf 2 Februari 1922, S. 38) gestemd moet worden door op het stembiljet, dat dien dag ver krijgbaar is bij het stembureau, waartoe men behoort, in het vakje achter elk der namen, welke de kiezer stemmen wil, met zwart potlood een volgnnmmer te plaatsen, dat hij den candidaat toekent, en wel in door- loopende reeks, te beginnen met no. 1. Stembiljetten, waarbij de bedoelde vakjes met potlood zijn zware ge-

Peel en Maas | 1931 | | pagina 1