Legden
Nog een veertig-jarig
jubile.
Hierop letten!
Moreele kanker.
De zwarte kunst.
Gemengde Berichten
Marktberichten.
Bij H«f
en bl|
Schóu^d
loir
I9
9
Het was in Mei veertig jaar ge
leden, dat de groote Paus der
werklieden Leo XIII, zijne encycliek
„Rerum Novarum" in de wereld
zond, die daar een indruk maakt als
een donderslag bij helderen hemel.
Heel de katholieke wereld heeft
dit veertigjarig jubilé op luisterrijke
wijze gevierd. Alle beschaafde naties
waren bij de feestelijke herdenking
in Rome vertegenwoordigd. En
vooral de arbeiders stonden hier
vooraan.
De katholieke arbeidersbeweging
van Nederland maakt zich op, om
op 6 September telltrecht een mas
sale hulde te brengen aan Leo XIII,
z.g. maar ook om nog eens klaar en
onomwonden te zeggen, dat „Rerum
Novarum" hoewel veertig jaren oud,
nog lang niet verwezenlijkt is.
Wij vieren in September echter
nog een tweede jubilé, dat wel meer
speciaal in Limburg gevierd zal
worden, maar waaraan toch ook
heel katholiek Nederland en zelfs
het buitenland deel wil hebben.
Want is het toeval, of een wijze
beschikking van Gods Voorzienig
heid, dat in hetzelfde jaar, waarin
Leo XIII aan de wereld gaf zijn
„Rerum Novarum", ons 'n priester
werd gegeven, die zich tot levenstaak
zou stellen, zooveel mogelijk het
program van den grooten Leo te
verwezenlijken.
In September viert Dr. Poels zijn
40-jarig priesterfeest.
Dr. Poels
„Die naam", zoo schreef de Volks
krant vóór het groote Congres van
1927 te Nijmegen, „die naam alleen
is een program".
Dat zegt echter niet genoeg. Die
naam is meer dan een program.
Wie zegt „Dr. Poels", die noemt
niet zoozeer programma's, die noemt
meer „daden".
Henri Hermans schreef het reeds
voor 15 jaren terug bij het Zilveren
Priesterfeest.
„Dr. Poels heeft geen boeken
geschreven over sociale vraagstuk
ken, maar er zou gemakkelijk een
boek te schrijven zijn over zijn
sociaal werk in de mijnstreek, dat
meer dan één vraagstuk tot practische
oplossing heeft gebracht."
Inderdaad 1
Wat zou er van onze Limburgsche
mijnstreek zijn geworden, als wij
geen Dr. Poels hadden gehad
Zeker, het Limburgsche volk was
godsdienstig en van goeden wil, en
onze Dr. heeft het zelf gezegd op
den Ned. Katholiekendag te Maas
tricht, dat. als de menschen van
goeden wil zijn, „Onze Lieve Heer
zich niet laat lompen", maar in elk
geval is een figuur als Dr. Poels
noodig geweest, om dien goeden wil
van ons Limburgsche volk om te
zetten in daden.
Zeker, „het geloof zat in ons
Limburgsche volk dieper dan de
holen in den bodem", dat heeft de
Dr. zelf gezegd, maar het zat toch
ook bij velen, evenals de holen, be
dolven onder een dikke aardkorst
van onverschilligheid, gewoonte en
lichtzinnigheid, maar langs de mijn
schachten van katholieke stands- en
vakorganisatie heeft Dr. Poels het
geloof weer aan de oppervlakte ge
bracht, heeft hij ons getoond, de
consequenties van het geloof ten
opzichte van het sociale en econo
mische leven.
Dat de mensch, volgens St. The
mas een zekere, mate van welstand
moet bezitten, om waarlijk gods
dienstig te kunnen leven, niemand,
die het beter begrepen heeft danDr
Poels en niemand beter dan hij ook
heeft ingezien, dat tot die zekere
mate van welstand vooral behoorde
een behoorlijke woning, dat zulks
een der eerste vereischten was, om
waarlijk christelijk te kunnen leven.
Waar is het woningvraagstuk in
mijn- en industriecentra zoo opgelost
als in 't Limburgsche kolenlandje
Zeg nu niet, dat er in Zuid-Lim
burg niets meer mankeert, maar wij
2ijn toch verschoond gebleven van
de arken Noachs, de menschen-pak-
huizen, de arbeiders-kazernes.
De éénsgezinswoning is en blijft
de trots van Limburg en een eer
voor Dr. Poels.
Maar al heeft Dr. Poels, zooals
hierboven beschreven, geen boeken
uitgegeven over de Sociale vraag
stukken, dat wil niet zeggen, dat hij
onverschillig zou staan tegenover de
ontwikkeling.
Het zijn alweer daden, die wij hier
kunnen stellen. Zijn Heerlensche
praata vonden zijn beroemd en kunnen
wij iets anders zeggen, van de Lim
burgsche sociale studieweken en van
„Vorming en Propaganda"
En uit zijn „Tijdig Woord" en
„Een Probleem", die wel zijn uitge
geven, is voor onze arbeiders zoo
veel kennis ,te vergaren, dat wij
beide boekjes in handen van al onze
R. K. arbeiders zouden wenschen.
Onze Limburgsche arbeiders en
ook die van de andere provincies,
ook die van het buitenland, danken
ontzaglijk veel aan Dr. Poels. En
nu is er gelegenheid, om dien dank
te betuigen 1
Er heeft zich een Comité gevormd,
om onzen Doctor bij zijn veertig
jarig Priesterfeeest een huldeblijk aan
te bieyden. Hij wil niet gehuldigd
zijn, dat is voldoende bekend, en als
dat comité hem zelf iets wilde geven,
zou hij dat opnemen als eene be-
Daarom is er een andere weg ge
vonden. Wetende, dat Dr. Poels
voor zich zelf niets wil, gaat men
thans stichten een Dr. Poels-Fonds.
De giften, die daarvoor binnen
komen worden besteed aan de ont
wikkeling van onze jongen arbeiders,
worden vooral aangewend, om jeug
dige werklieden met meer dan ge
wonen aanleg, in staat te stellen, te
studeeren, aan de binnen enkele jaren
te stichten sociale Hoogeschool onzer
Kath. Arbeidersbeweging.
Een prachtige instelling, dat Dr.
Poelsfonds
Sympathiek om den naam, sympa
thiek zeer zeker ook om het doel.
Het doel is leiders kweeken voor
onze beweging, leiders, die iets meer
weten, die ook werkelijk leiden
kunnen, leiders, die wij nog zooveel
tekort komen.
CUSTOS, f
Poeders en tabletten zijn alléén echt,
als de verpakking voorzien is van
den naam Mijnhardt. Let bij het
koopen daar speciaal op, want
dit alleen garandeert U de echtheid.
Kanker is, zoo al niet de vreese-
lijkste aller kwalen, dan toch zeker
een der ergste ziekten, die het mensch-
dom teisteren, niet alleen omdat we
er nog geen kruiden tegen gewassen
weten, maar ook, omdat kanker den
mensch verraderlijk besluipt en de
ziekte niet te herkennen is, voordat
ze ons lichaam al bijna geheel heeft
gesloopt.
Geen wonder, dat in bijna alle
beschaafde landen ter wereld ver-
eenigingen, commissies en instituten
zich, van velerlei zijden gesteund,
speciaal met het kanker-onderzoek
belasten. Ook in ons land. En buiten
die officieele lichamen nog tal van
geneesheeren individueel.
Daar in Zeist hield een Neder-
landsche arts reeds 12 lange jaren
eenzaam en zonder steun, zich met
het kanker-onderzoek bezig, hopende
eens iets in het belang der lijdende
menschheid te kunnen bereiken.
Eindelijk, daar meende hij te heb
ben gevonden.
Blij klopte de uitvinder aan bij
de Nederlandsche commissie voor
kankeronderzoek Hij klopte aan
doovemansdeur! D'r waren al zoo
veel van die z.g. uitvindingen gedaan
en 't was allemaal toch niks.
Dr. Bendien, de arts uit Zeist,
werd overal met een onverschillig
schouder-ophalen ontvangen.
Toen greep hij naar de pen en
publiceerde - op zijn manier - wat
hij had gevonden. Alle deskundigen
kregen een boekje en ook de pers
werd bedacht. Het boekje werd óf
afgemaakt, óf doodgezwegen.
Eindelijk wendde Dr. Bendien zich
tot het Buitenland. De Britsche Em
pire Cancer Campaign gaf alle
aandacht aan de zaak, deed onder
zoek en publiceerde daarna, dat het
inderdaad scheen, als was Dr. Ben
dien er in geslaagd om, naar een
bepaalde methode te werk gaande,
de kanker-diagnose te stellen, een
eerste voorwaarde om de ziekte te
kunnen bestrijden.
We vernemen dat heugelijke feit
uit Engeland.
Toen moeten, zoo dacht u mis
schien, de Nederlandsche deskundigen
wel in hun schulp zijn gekropen en
zich hebben gehaast, om Dr. Ben
dien hun excusus aan te bieden
Dan kent de lezer den echt Lim-
burgschen geest van bekrompenheid
niet. Een deskundig Nederlander slikt
het zoo maar niet, dat een minder-
deskundige landgenoot iets bijzonders
presteert. Zooiets moest eigenlijk
heelemaal niet magge Wij, die
ons in alles hebben gespecialeerd, we
moesten het eigenlijk niet toestaan,
dat een onbevoegde een keurig af
gepaald terreintje betreedt, al is het
dan ook om medemenschen te red
den, die daar in levensgevaar
verkeer en.
Een deskundige Nederlander kan
zich desnoods nog voorstellen, dat
een buitenlander iets bijzonders pres
teert, maar dat een landgenoot iets
in je eigen vak ontdekt, een nog wel
minder- deskundige landgenoot, dat
is iets om je dood te ergeren en te
geneeren
Het staat natuurlijk nog niet vast,
dat Bendien's methode van groote
waarde is, maar toch. met hoeveel
ernst moet niet elke mogelijkheid ten
deze, door wien ook geschapen,
worden onderzocht.
Na Dr. Bendien's ontdekking
kwam echter slechts de moreele
kanker duidelijk bloot te liggen, die
aan ons geestesleven vreet, de afgunst,
jalouzie, klcineering, onze nationale
bekrompenheid.
De Voorzitter van' den Gezond
heidsraad kwam verklaren, dat hij
verrast was, maar dat hij de zaak
nu eens ernstig zou gaan onderzoe
ken. Mocht de methode juist zijn,
dan moest men nu echter slechts
wetenschappelijk verder tijgen .en
het geval onttrekken aan de sfeer
van reclame. Ja, die vieze, ordinaire
reclame ook 1 Denken we toch vooral
aan ons fatsoen. Maar zonder recla
me hadden we nog niets van Dr.
Bendiens ontdekking geweten
En danals alles juist was, dan
was het wel mooi, natuurlijk, maar
Dr. Bendien's werkwijze was heel
onwetenschappelijk geweest, en het
,1,»», Aai hi\ «rfrrrf, ook
niets. Heelemaal onmethodisch je
kon er geen wijs uit
De medische medewerker van het
Handelsblad maakte den ontdekker
verder af, Het boekje van Dr. Bén
dien verraadde, dat deze „een nieu
weling in het vak" is; het is
onsamenhangend en onwetenschap
pelijk geschreven„werk van een
enthousiasten medicus, die echter
geen scholing heeft, om een dusdanig
onderzoek naar behooren op te
zetten". Enfin, het was Dr. Bendien's
eigen schuld, dat hij uit Nederland
zoo weinig steun en aanmoediging
ontvangen heeft. De schrijver in 't
Handelsblad moet het tenslotte ern
stig afkeuren, dat Dr. Bendien „zijn
patiënten als amateur behandeld
heeft".
Alles bijeen genomen, schijnt het,
dat Dr. Bendien zich schamen moet,
iets behoorlijks inzake het onderzoek
te hebben bereikt. Een man. die
niet eens een boek kan schrijven,
duidelijk genoeg voor Nederlandsche
deskundigen
O, hoe heeft de Nederlandsche
medische wetenschap zich bloot ge
geven in al haar schrielheid, klein
heid, pietluttigheid
Wie vindt er eens iets ter gene
zing van dien moreelen kanker,
knagend aan onzen volksgeest, ons
volkskarakter
't Gaat niet over Jiet Theatre de
Minerva waar ze uit de hand een
mooien vrijer voorspellen. Ook niet
over de waarzegsters in de kleine
straatjes, die doen alsof ze den duivel
in zijn staart knijpen, en u secuur en
gewaarborgd echt de toekomst
zeggen, of die door de kaarten een
ander in zijn hersens en in de binnen
kamer van zijn hart kunnen lezen.
't Gaat over de zwarte kunst, die
Gütenberg uitvond, de kunst om
boeken te drukken.
Heeft ze veel goed gesticht, groot
is het kwaad, waartoe ze werd en
nog wordt misbruikt. Kan ieder
rechtschapen en wijze man zijn ge
dachten door honderden laten lezen,
ook de groote boef kan zijn meenin
gen rondbazuinen en door vuil
schrijverij de harten van velen be
derven.
Des te voorzichtiger moet men
wezen met de lectuur.
Er wordt in deze stad veel ge
lezen, maar allen zijn niet even
kieskeurig. Groenen rijp, slecht en
goed wordt verslonden.
Vooral de jeugd is de grooie af-
neemstervan boeken zij is het echter
ook, die het meest voorzichtig moet
zijn.
Een slecht of ongeschikt boek is
voor haai dubbel gevaarlijk.
Hare opvoeding is nog niet vol
tooid, haar karakter nog niet geheel
gevormd, zij heeft dus nog te weinig
weerstandsvermogen, daarbij is de
verbeelding levendig en o zoo weinig
noodig om de hartstocht te ont
vlammen.
Het zou belachelijk zijn op een
leeftijd van 18—20 jaren te meenen,
dat men in alle opzichten behoort
tot de volwassenen, ja, dat men alles
mag lezen. Al komt er geen centi
meter meer bij de lengste, met lectuur
mag men juist op dien leeftijd voor
zichtig zijn.
De indruk van een slecht boek,
of van een dat op 't kantje af is,
gaat diep, en de lichte fantasie weet
vooral in die jaren aardig voort te
gaan, waar het boek zich verplicht
achtte op te houden.
Ongezond voor de jongens zijn
de Buffalo Bill's en Nick Carter's
en dergelijke detectieve-romans. Wat
er in staat, is den inkt en het papier
niet waard.
Het doet de verbeelding voort
hollen. De berichten in de couranten
doen zien, hoe soms dwaze en ge
vaarlijke invallen van jongens aan
deze lectuur zijn te wijten.
Die boeken, romans e.a. leest, die
bepaald slecht zijn, b.v. van Zola,
maakt zich aan groot kwaad schuldig.
Daarenboven is voor zijn rekening
de indruk, dien het boek maakt, met
de slechte gevolgen, die er uit voort
komen.
Dat deze groot en verderfelijk zijn
getuigen menschen, die niet tot Kerk
vaders behooren en ook niet in de
van allerheiligen voorkomen.
De beruchte romanschrijver J. J.
Rousseau, waarachtig geen heilig
boontje, zeiIk zie met huivering op
mijn werken neerik onderricht niet
maar bederf, en geef vergif in plaats
van voedsel, doch de hartstocht doet
mij afdwalen, en ondanks al mijn
fraaie woorden ben ik niets minder
een booswicht.
En Voltaire, wiens heiligverklaring
wel nooit zal worden uitgesproken,
schreef aan den koning van Pene-
marken over de ongodsdienstigheid
en het zedenbederf der hoogere
kringen „De boeken dragen de
schuld van alles."
Goethe gaf den bisschop van
Milaan groot gelijk, die op de Ita-
liaanscbe vertaling van een zijner
eigen werken beslag had laten leggen.
Van deze menschen is zeker geen
overdrijving te verwachten.
Dat de ouders derhalve toezien.
Jongelui zijn waaghalzen. Niet de
verstandige lui loopen over dun ijs
of langs den rand van het water,
maar de jeugd. En zij waagt ook
met lezen; de nieuwsgierigheid zet
hen aan, de geheime zucht om iets
te hooren van het kwaad; het pi
kante is voor haar aanlokkelijk.
Waakzaamheid in dit punt is ge
boden. Zeg niet, ik ben volwassen,
wijs genoeg, weet wat er in de
wereld omgaat.
Leest goede boeken, stelt tegen
over lectuur, die bederft en doodt,
de lectuur die verlichting en leven
brengt.
Geven de ouders acht op alles
wat er in hun huis door hunne jon
gens en meisjes gelezen wordt, of
ze volwassen zijn of niet. Van
vrienden en vriendinnen, die er niet
zoo nauw op zien, kunnen ze boeken
krijgen, die niet door den beugel
kunnen.
Er is goddank, goede lectuur in
overvloed, dat men niet naar het
straatvuil behoeft te grijpen.
Een nieuwe stichting.
Het Limburgsch Landschap.
Door notaris E. Th. Koopman,
te Amsterdam, werd op 31 Juli j.l.
een acte gepasseerd, waarbij de
Vereeniging toi behoud van natuur
monumenten, gevestigd te Amsterdam,
overging tot schepping van een
stichting genaamd „Het Limburgsch
Het tot stand komen dezer stich
ting van de Vereeniging tot behoud
van natuurmonumenten en vooraan
staande particulieren in de provincie
Limburg, van welke zeker allereerst
genoemd mag worden de Commissa
ris der Koningin in die Provincie.
Mr. E. O. J. M. Baron van Hövell
tot Westerflier, die bereid gevonden
werd het voorzitterschap der jonge
Stichting te aanvaarden.
Het doel dezer stichting is bevor
dering der natuurbescherming in de
Provincie Limburg, in den ruimsten
zin des woords. Steeds dringender
deed zich in den laatsten tijd de
behoefte gevoelen aan een voor
Limburg in het bijzonder gesticht
lichaam, dat de bescherming van
Limburgs schitterend natuurschoon
ter hand zou kunnen nemen. Naast
aankoop van bedreigde natuurterrei
nen wijzen de statuten der nieuwe
stichting ook op nauwe samenwer
king met vereenigingen, corporaties
en commissies, die zich ten doel
stellen de verontsiering van het
schap, door nieuwe bouwwerken en
reclames, tegen te gaan.
Het groote belang, dat deze stich
ting niet alleen voor Limburg, maar
ook voor geheel Nederland moet
hebben, wettigt de hoop, dat velen
haar werk zullen willen steunen,
particulieren zoowel als overheids
lichamen; dan zal dit werk vruchten
kunnen dragen, welker verkwikkende
smaak nog door een ver nageslacht
zal worden geproefd.
Voorloopig bestaat het Dagelijksch
Bestuur uit de volgende leden
Mr. E.O.J.M. Baron van Hövell
tot Westerflier, Voorzitter, Dr. J.H.
Beckers, J. M. H. F. A. Baron de
Weichs de Wenne, Jhr. Mr. W.
Michiels van Kessenich, Secretaris-
Penningmeester.
De crisis bg Philips.
Nog ongeveer 7000 arbeiders
werkzaam.
Men schrijft uit Eindhoven aan
De Tijd
In verband met de mededeelingen
die omtrent den toestand van de
Philipsbedrijven te Eindhoven in de
pers de ronde doen, hebben wij ter
plaatse een onderzoek ingesteld naar
het aantal arbeiders dat bij de Philips-
fabrieken te Eindhoven nog werk
zaam is.
In tegenspraak met de verspreide
berichten als zouden nog ruim 13000
arbeiders bij Philips werken, is ons,
door bij de verschillende uitgangen
„tellers" te posteeren, gebleken dat
het aantal werkkrachten bij de N.V.
de 7000 nog niet bereikt. Op de
apparatenfabriek, waar vroeger steeds
arbeidskrachten te kort schoten,
werken nu nog slechts ongeveer een
honderd man. Zaterdag hebben o.a.
op de afdeeling „Holland" weer 34
man hun ontslag aangezegd gekregen.
Dat, zooals de Tel. meldt, het
aantal werkloozen slechts 2700 zou
bedragen, is evenzeer onjuist, daar
er 2780 als zoodanig bij de gemeente
ingeschreven staan, en de overigen,
ongeveer één derde van dit aantal,
daar zij wegens leeftijd of geslacht
niet voor ondersteuning in aanmer
king zouden komen, niet zijn inge
schreven. Immers wordt volgens
ministerieel besluit aan vrouwen en
meisjes geen werkloozensteun uitge
keerd, daar zij geacht worden in
staat te zijn om huiselijke bezegheden
te verrichten. In totaal bedraagt het
aantal ingeschrevenen, op het oogen-
blik ongeveer 3500. Hier hebben
natuurlijk de ontslagen van de laatste
weken, waarbij getallen van 900 tot
1000 man voorkwamen, belangrijk
toe bijgedragen.
De stemming onder het personeel
der Philipsfabrieken is in den laat
sten tijd zeer gedrukt en toont bijna
onverschilligheid tegenover de werk
zaamheden, die er nog te verrichten
zijn. Velen worden liever meteen
ontslagen, dan dat ze zoolang op
heete kolen moeten zitten, want
iedereen houdt het, zij het in stilte,
voor zichzelf voor zeker, dat hij na
korter of langer tijd zal worden ont
slagen.
Het bedrijf is echter minder slap,
dan deze pessimistische stemming zou
doen vermoeden, want op de gloei
lampenfabriek is het werk nog in
vollen gang en de productie onver
minderd, terwijl de nog aanwezige
arbeiders op andere fabrieken geen
vermindering van werktijd hebben
gekregen.
Water echter te voorzien is, is
dat de N.V. Philips haar bedrijf
belangrijk zal moeten inkrimpen, wil
het functioneerend gedeelte der
fabrieken nog voor zich zelf rendee-
ren want het blijkt, dat op den voet,
waarop in 1929 werd gewerkt, on
mogelijk kan worden doorgegaan,
daar dan het bedrijf zou vastloopen
door een tekort aan orders en ten
slotte een algeheele débacle. M.a.w.
de fabrieken te Eindhoven zullen
tegenover haar zusters in het buiten
land de allures van een filiaalonder
neming moeten aannemen natuur
lijk zonder evenwel op te houden de
moedermaatschappij van alle Philips
fabrieken te blijven.
De 104-jarige.
De 104-de verjaardag van madame
Magneé te Maastricht is Vrijdag
met veel belangstelling gevierd.
's Avonds heeft de Accordeonis-
tenvereeniging Scala een bezoek en
een serenade gebracht.
Madame Magneé heeft haar ver
jaardag met ambitie gevierd.
Autodiefstal.
Op het Marienburgplein te Nijme
gen is een auto van den heer J., die
het Luxor theater bezocht en den
wagen zoolang voor dezen bioscoop
geparkeerd had te midden van andere
auto's gestolen. Zondagmorgen werd
onder Venlo door de controleerende
politie een auto aangehouden, waar
van het nummerbewijs niet klopte
met de papieren, welke de chauffeur
bij zich had. De politie wist toen
nog niets van den autodiefstal, in
Nijmegen gepleegd, en liet den
wagen passeeren. In den namiddag
vond men den wagen echter verlaten
en defect op den koop toe, langs
den weg staan. De inzittenden waren
verdwenen en bleven onvindbaar.
Nader onderzoek wees uit, dat het
de in Nijmegen gestolen auto was.
No noodtoestand in den tuinbouw
De N.V.C. schrijft
Het eene onheil is inden tuinhouw
nog niet van de lucht, of 't andere
doemt op aan den horizon.
Pas hebben we de stremming der
Duitsche betaalmiddelen gehad, met
het sluiten der bankeD, het niet af
wezig zijn der markenkoers enz. of
thans is in aantocht de deviezen-
beperking met het doel, den invoer
zooveel mogelijk in te krimpen.
Wat deze stagnatie en onzekerheid
in het hoofdseizoen van onzen groen
ten-export te beteekenen heeft,
behoeven we niet te zeggen. Niet
alleen de tuinbouw, maar ook de
handel wordt hier ten sterkte gedu
peerd en getroffen.
Wanneer we b.v. vernemen, dat
alleeri de Venloscfce Veilingsvereeni-
ging haar omzet in de laatste drie
weken van Juli met f 112.000 zag
verminderen, tegenover dezelfde
weken van 't vorige jaar, moge dit
den ernst van den toestand voldoende
weergeven.
Poging tot moord en zelfmoord.
Zondagnacht heeft de ruim 70-
jarige zilversmid A. P. te Schoon
hoven, blijkbaar in een vlaag van
waanzin een poging gedaan zijn
vrouw te vermoorden. Gelukkig wist
deze zich los te rukken en uit de
woning te vluchten.
Maandagmorgen heeft de man
daarop de hand aan zich zeiven
die een langen brief hardop moest
lezen, welke de cipier hem gebracht
had. Om den last te vermijden, dien
brief van buiten te leeren, had de
acteur, die de rol van den gevange
ne speelde, de woorden van den
brief geschreven op het papier, dat
hem eiken avond in handen werd
gegeven.
Op een avond besloot de acteur,
die de rol van cipier vervulde, een
grapje uit te halen, en hij bood den
gevangene In plaats van den brief
een onbeschreven vel papier aan.
Deze liet zich niet van zijn stuk
ken brengen ernstig en weemoedig
staarde hij den cipier aan, en met
zijn mooie grafstem sprak hij„Ci
pier, het spijt me, dat ik u iets mede
moet deelen, wat ik voor ieder ge
heim hield. Mijne ouders waren eer
lijk maar arm, en nimmer ging ik ter
schole, zoodat ik niet lezen kan.
Doe mij, ongelukkige, den dienst mij
te vertellen, wat er in den briet
staat
De cipier keek een oogenblik wat
beteuterd, doch toen kreeg hij zijn
tegenwoordigheid van geest terug en
na een paer seconden op het velletje
gestaroogd te hebben, sprak hij „ik
zal aan uw wensch voldoen gevan
gene, maar ik moet eerst mijn bril
halen". Hij verwijderde zich en
kwam met een bril terug, doch had
nu den „echten" brief in de hand.
Het publiek merkte niets van dit
tnsschenspel en vond het drama er
te natuurlijker om.
Burgerlijke Stand
Maashees-Overloon.
GEBOREN
Leonardus Johannes, z.v. A. L. v.
Duuren en A. J. W. Willems, Over-
loon Johannes Peter, z.v. M. Botden
en P. J. Versieyen, Maashees Petro-
nella Mathilda, d.v. G. H. Versieyen
en H. J. Hendriks, Maashees Mar
tina Maria Henrica, d.v. J. A. v. d.
Beeten en A. M. H. Hendriks, O ver-
loon Petrus Franciscus Leonardus,
z.v. A. G. Kersten en A. C. Gooren,
MaasheesPetrus Wynandus, z.v.
J. H. Stevens en A. G. R. Beerkens
Maashees Josephus Wilhelmus Peter
z.v. F. R. Kersten en J. P. van den
Heuvel, Holthees Johanna Cornelia
Gerarda Maria, d.v. G. H. de Lange
en H. J. C. van Daal, Overloon
Wilhelmina Elisabeth Maria, d.v.
P. J. M. Jeuken en M. P. Noijen,
Overloon.
GEHUWD
Carolus G. van den Braken, oud
28 jaar, Oploo en Josephina M.
Gerrits, oud 24 jaar, Overloon.
OVERLEDEN
Anna M. Pouwels, wed. van Jac.
Janssen, oud 77 jaar, Overloon.
Aldegonda Katers, wed. van J. H.
Lenssen, oud 83 jaar. Maashees.
Door vrouw en zoon mishandeld.
Bij een huiselijken twist te Ouden
bosch is P. de K. door zijn vrouw
en oudsten zoon zoo ernstig mis
handeld, dat hij van de laatste H.
H. Sacramenten moest worden voor
zien.
Doodelijk ongeval in Staatsmijn
Hendrik.
Zaterdagavond is de houwer J.
Breidenbadi uit Brunssum van de
staatsmijn „Hendrik" door plotseling
vallend gesteente getroffen. De man
bekwam een schedelbreuk, tengevolge
waarvan hij onmiddellijk is overleden.
Het slachtoffer, een Duitscher, was
dertig jaar oud, gehuwd, doch had
geen kinderen.
Met vuur gespeeld.
Vermoedelijk doordat het 4-jarig
kind der familie P. te Noordbroek
met lucifers speelde, is de ouderlijke
woning afgebrand. Het verkoolde
lijkje van het kind werd te voorschijn
gehaald uit het puin.
Zinkwitfabriek to Maastricht.
De directie der Zinkwitfabrieken
te Maastricht en Eysden besloot het
loon voor alle arbeiders te verlagen
met 5 pet.
Overtroefd.
Een somber drama stond op het
repertoire van het tooneelgezelschap
en avond aan avond trok het een
talrijk publiek. In een der roerendste
tafereelen kwam een gevangene voor,
VENLO. Op de Coöp. Veiling-
vereeniging van Maandag was de
aanvoer 2.040.000 eieren.
Groote eieren van f 4.10 tot f 4.90
Kleine eieren van f 3.50 tot f 4.
Eendeneieren van f 3.90 tot f 4,10
Ganseieren van f
ROERMOND. Op de Coöp.
Eiermijn van Maandag wa» de aan
voer 5.300.000 eieren.
Groote eieren van f4.tot f 4.80
Kleine eieren van f3.50 tot f4.—
Eendeneieren van f 4.— tot f 4.50
Mijnhafs
Doos 45 ,Bi
Op 17 Ajtui
dagen zal jer
schouw deate
gehouden. I j
den lagen w-*-
lijk de bekej
bodem te 2
diepte te brfe
streng worfl
de beken
oevers tok
breedte. Sterf
ben, damm
verwijderd. 1
leggers gé
worden all eb
staande da[
wezen, blijvi
weilanden i
sluiten tot E d
de schouw! 1
belemmerd, p e
plicht te ien,
ruimte ovri.it
dan zal i ntd
wijderd.Te.tte'
van belanghpid
dat ingev di
1900, zooalt t
niet alleenfen
verbaal zal jen
tevens van £nt
van de nala i
zullen wor p
kosten onm ijl
zullen wordi'ge
komstig de
Venray, Ui
De Burgcjter
tigt de aant c
het Reglem^p
in deze Priie
volflt
Voor elkeou
houdsplichtitfer
a. de wassi
bodem telve
waterplantefize
en struiken,jed
overhangendakl
regelden wavo
binnenkort a l
4-
TOOM
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
8
9
10
11
12
13
1
2
3
4
5
6
7
EIGENAAR
KI. I": Witte Leghorns.
H. A. Bremer
P. G. Methorst
J. A. Gaaimans
G. C. Warnaer
A. Korff
,,'t Molentje"
A. v. Veen
J. den Hollander
Boerderij Harscamp
J. v. d. Berg
M. J. T. Koning
L. J. Groenewege
A. Jonker
J. F. Stienstra
J. Schierbeek
O. Feigl
H. A. v. Beuningen
T. P. v. d. Berg
K. F. Scharwachter
Wassenaar en de Vries
J. M. Grielink
M. J. Rottier
Mevr. ter Veer
KI. II.Rhode Island Reds
M. J. Rottier
M. v. d. Velden
L. Groenewege
W. de Jong
J. J. den Hollander
Wassenaar en de Vries
KI. III. Barnevelders
H. A. Bremer
G. P. v. d. Berg
P. G. Methorst
A. v. Zijtveld
J. J. den Hollander
K. F Scharwachter
G. L. Warnaer
Maanés
158
188
198
171
161
156
184
180
200
196
194
154
166
206
217
188
213
145
188
195
181
196
203
106
182
173
189
126
159
180
174
181
189
157
167
215
iel
mn
Ml
151
155
193
>88
'86
•O
'9
15
•5
IS
'4
.69
128
03
Bi
2i
65
17
68
li
85
01
78
86
D7
B2
11
K'
V
13
12
Gemiddelde prodrf d
Sterfte Hen Nel tc