Legden Nog een veertig-jarig jubile. Hierop letten! Moreele kanker. De zwarte kunst. Gemengde Berichten Marktberichten. Bij H«f en bl| Schóu^d loir I9 9 Het was in Mei veertig jaar ge leden, dat de groote Paus der werklieden Leo XIII, zijne encycliek „Rerum Novarum" in de wereld zond, die daar een indruk maakt als een donderslag bij helderen hemel. Heel de katholieke wereld heeft dit veertigjarig jubilé op luisterrijke wijze gevierd. Alle beschaafde naties waren bij de feestelijke herdenking in Rome vertegenwoordigd. En vooral de arbeiders stonden hier vooraan. De katholieke arbeidersbeweging van Nederland maakt zich op, om op 6 September telltrecht een mas sale hulde te brengen aan Leo XIII, z.g. maar ook om nog eens klaar en onomwonden te zeggen, dat „Rerum Novarum" hoewel veertig jaren oud, nog lang niet verwezenlijkt is. Wij vieren in September echter nog een tweede jubilé, dat wel meer speciaal in Limburg gevierd zal worden, maar waaraan toch ook heel katholiek Nederland en zelfs het buitenland deel wil hebben. Want is het toeval, of een wijze beschikking van Gods Voorzienig heid, dat in hetzelfde jaar, waarin Leo XIII aan de wereld gaf zijn „Rerum Novarum", ons 'n priester werd gegeven, die zich tot levenstaak zou stellen, zooveel mogelijk het program van den grooten Leo te verwezenlijken. In September viert Dr. Poels zijn 40-jarig priesterfeest. Dr. Poels „Die naam", zoo schreef de Volks krant vóór het groote Congres van 1927 te Nijmegen, „die naam alleen is een program". Dat zegt echter niet genoeg. Die naam is meer dan een program. Wie zegt „Dr. Poels", die noemt niet zoozeer programma's, die noemt meer „daden". Henri Hermans schreef het reeds voor 15 jaren terug bij het Zilveren Priesterfeest. „Dr. Poels heeft geen boeken geschreven over sociale vraagstuk ken, maar er zou gemakkelijk een boek te schrijven zijn over zijn sociaal werk in de mijnstreek, dat meer dan één vraagstuk tot practische oplossing heeft gebracht." Inderdaad 1 Wat zou er van onze Limburgsche mijnstreek zijn geworden, als wij geen Dr. Poels hadden gehad Zeker, het Limburgsche volk was godsdienstig en van goeden wil, en onze Dr. heeft het zelf gezegd op den Ned. Katholiekendag te Maas tricht, dat. als de menschen van goeden wil zijn, „Onze Lieve Heer zich niet laat lompen", maar in elk geval is een figuur als Dr. Poels noodig geweest, om dien goeden wil van ons Limburgsche volk om te zetten in daden. Zeker, „het geloof zat in ons Limburgsche volk dieper dan de holen in den bodem", dat heeft de Dr. zelf gezegd, maar het zat toch ook bij velen, evenals de holen, be dolven onder een dikke aardkorst van onverschilligheid, gewoonte en lichtzinnigheid, maar langs de mijn schachten van katholieke stands- en vakorganisatie heeft Dr. Poels het geloof weer aan de oppervlakte ge bracht, heeft hij ons getoond, de consequenties van het geloof ten opzichte van het sociale en econo mische leven. Dat de mensch, volgens St. The mas een zekere, mate van welstand moet bezitten, om waarlijk gods dienstig te kunnen leven, niemand, die het beter begrepen heeft danDr Poels en niemand beter dan hij ook heeft ingezien, dat tot die zekere mate van welstand vooral behoorde een behoorlijke woning, dat zulks een der eerste vereischten was, om waarlijk christelijk te kunnen leven. Waar is het woningvraagstuk in mijn- en industriecentra zoo opgelost als in 't Limburgsche kolenlandje Zeg nu niet, dat er in Zuid-Lim burg niets meer mankeert, maar wij 2ijn toch verschoond gebleven van de arken Noachs, de menschen-pak- huizen, de arbeiders-kazernes. De éénsgezinswoning is en blijft de trots van Limburg en een eer voor Dr. Poels. Maar al heeft Dr. Poels, zooals hierboven beschreven, geen boeken uitgegeven over de Sociale vraag stukken, dat wil niet zeggen, dat hij onverschillig zou staan tegenover de ontwikkeling. Het zijn alweer daden, die wij hier kunnen stellen. Zijn Heerlensche praata vonden zijn beroemd en kunnen wij iets anders zeggen, van de Lim burgsche sociale studieweken en van „Vorming en Propaganda" En uit zijn „Tijdig Woord" en „Een Probleem", die wel zijn uitge geven, is voor onze arbeiders zoo veel kennis ,te vergaren, dat wij beide boekjes in handen van al onze R. K. arbeiders zouden wenschen. Onze Limburgsche arbeiders en ook die van de andere provincies, ook die van het buitenland, danken ontzaglijk veel aan Dr. Poels. En nu is er gelegenheid, om dien dank te betuigen 1 Er heeft zich een Comité gevormd, om onzen Doctor bij zijn veertig jarig Priesterfeeest een huldeblijk aan te bieyden. Hij wil niet gehuldigd zijn, dat is voldoende bekend, en als dat comité hem zelf iets wilde geven, zou hij dat opnemen als eene be- Daarom is er een andere weg ge vonden. Wetende, dat Dr. Poels voor zich zelf niets wil, gaat men thans stichten een Dr. Poels-Fonds. De giften, die daarvoor binnen komen worden besteed aan de ont wikkeling van onze jongen arbeiders, worden vooral aangewend, om jeug dige werklieden met meer dan ge wonen aanleg, in staat te stellen, te studeeren, aan de binnen enkele jaren te stichten sociale Hoogeschool onzer Kath. Arbeidersbeweging. Een prachtige instelling, dat Dr. Poelsfonds Sympathiek om den naam, sympa thiek zeer zeker ook om het doel. Het doel is leiders kweeken voor onze beweging, leiders, die iets meer weten, die ook werkelijk leiden kunnen, leiders, die wij nog zooveel tekort komen. CUSTOS, f Poeders en tabletten zijn alléén echt, als de verpakking voorzien is van den naam Mijnhardt. Let bij het koopen daar speciaal op, want dit alleen garandeert U de echtheid. Kanker is, zoo al niet de vreese- lijkste aller kwalen, dan toch zeker een der ergste ziekten, die het mensch- dom teisteren, niet alleen omdat we er nog geen kruiden tegen gewassen weten, maar ook, omdat kanker den mensch verraderlijk besluipt en de ziekte niet te herkennen is, voordat ze ons lichaam al bijna geheel heeft gesloopt. Geen wonder, dat in bijna alle beschaafde landen ter wereld ver- eenigingen, commissies en instituten zich, van velerlei zijden gesteund, speciaal met het kanker-onderzoek belasten. Ook in ons land. En buiten die officieele lichamen nog tal van geneesheeren individueel. Daar in Zeist hield een Neder- landsche arts reeds 12 lange jaren eenzaam en zonder steun, zich met het kanker-onderzoek bezig, hopende eens iets in het belang der lijdende menschheid te kunnen bereiken. Eindelijk, daar meende hij te heb ben gevonden. Blij klopte de uitvinder aan bij de Nederlandsche commissie voor kankeronderzoek Hij klopte aan doovemansdeur! D'r waren al zoo veel van die z.g. uitvindingen gedaan en 't was allemaal toch niks. Dr. Bendien, de arts uit Zeist, werd overal met een onverschillig schouder-ophalen ontvangen. Toen greep hij naar de pen en publiceerde - op zijn manier - wat hij had gevonden. Alle deskundigen kregen een boekje en ook de pers werd bedacht. Het boekje werd óf afgemaakt, óf doodgezwegen. Eindelijk wendde Dr. Bendien zich tot het Buitenland. De Britsche Em pire Cancer Campaign gaf alle aandacht aan de zaak, deed onder zoek en publiceerde daarna, dat het inderdaad scheen, als was Dr. Ben dien er in geslaagd om, naar een bepaalde methode te werk gaande, de kanker-diagnose te stellen, een eerste voorwaarde om de ziekte te kunnen bestrijden. We vernemen dat heugelijke feit uit Engeland. Toen moeten, zoo dacht u mis schien, de Nederlandsche deskundigen wel in hun schulp zijn gekropen en zich hebben gehaast, om Dr. Ben dien hun excusus aan te bieden Dan kent de lezer den echt Lim- burgschen geest van bekrompenheid niet. Een deskundig Nederlander slikt het zoo maar niet, dat een minder- deskundige landgenoot iets bijzonders presteert. Zooiets moest eigenlijk heelemaal niet magge Wij, die ons in alles hebben gespecialeerd, we moesten het eigenlijk niet toestaan, dat een onbevoegde een keurig af gepaald terreintje betreedt, al is het dan ook om medemenschen te red den, die daar in levensgevaar verkeer en. Een deskundige Nederlander kan zich desnoods nog voorstellen, dat een buitenlander iets bijzonders pres teert, maar dat een landgenoot iets in je eigen vak ontdekt, een nog wel minder- deskundige landgenoot, dat is iets om je dood te ergeren en te geneeren Het staat natuurlijk nog niet vast, dat Bendien's methode van groote waarde is, maar toch. met hoeveel ernst moet niet elke mogelijkheid ten deze, door wien ook geschapen, worden onderzocht. Na Dr. Bendien's ontdekking kwam echter slechts de moreele kanker duidelijk bloot te liggen, die aan ons geestesleven vreet, de afgunst, jalouzie, klcineering, onze nationale bekrompenheid. De Voorzitter van' den Gezond heidsraad kwam verklaren, dat hij verrast was, maar dat hij de zaak nu eens ernstig zou gaan onderzoe ken. Mocht de methode juist zijn, dan moest men nu echter slechts wetenschappelijk verder tijgen .en het geval onttrekken aan de sfeer van reclame. Ja, die vieze, ordinaire reclame ook 1 Denken we toch vooral aan ons fatsoen. Maar zonder recla me hadden we nog niets van Dr. Bendiens ontdekking geweten En danals alles juist was, dan was het wel mooi, natuurlijk, maar Dr. Bendien's werkwijze was heel onwetenschappelijk geweest, en het ,1,»», Aai hi\ «rfrrrf, ook niets. Heelemaal onmethodisch je kon er geen wijs uit De medische medewerker van het Handelsblad maakte den ontdekker verder af, Het boekje van Dr. Bén dien verraadde, dat deze „een nieu weling in het vak" is; het is onsamenhangend en onwetenschap pelijk geschreven„werk van een enthousiasten medicus, die echter geen scholing heeft, om een dusdanig onderzoek naar behooren op te zetten". Enfin, het was Dr. Bendien's eigen schuld, dat hij uit Nederland zoo weinig steun en aanmoediging ontvangen heeft. De schrijver in 't Handelsblad moet het tenslotte ern stig afkeuren, dat Dr. Bendien „zijn patiënten als amateur behandeld heeft". Alles bijeen genomen, schijnt het, dat Dr. Bendien zich schamen moet, iets behoorlijks inzake het onderzoek te hebben bereikt. Een man. die niet eens een boek kan schrijven, duidelijk genoeg voor Nederlandsche deskundigen O, hoe heeft de Nederlandsche medische wetenschap zich bloot ge geven in al haar schrielheid, klein heid, pietluttigheid Wie vindt er eens iets ter gene zing van dien moreelen kanker, knagend aan onzen volksgeest, ons volkskarakter 't Gaat niet over Jiet Theatre de Minerva waar ze uit de hand een mooien vrijer voorspellen. Ook niet over de waarzegsters in de kleine straatjes, die doen alsof ze den duivel in zijn staart knijpen, en u secuur en gewaarborgd echt de toekomst zeggen, of die door de kaarten een ander in zijn hersens en in de binnen kamer van zijn hart kunnen lezen. 't Gaat over de zwarte kunst, die Gütenberg uitvond, de kunst om boeken te drukken. Heeft ze veel goed gesticht, groot is het kwaad, waartoe ze werd en nog wordt misbruikt. Kan ieder rechtschapen en wijze man zijn ge dachten door honderden laten lezen, ook de groote boef kan zijn meenin gen rondbazuinen en door vuil schrijverij de harten van velen be derven. Des te voorzichtiger moet men wezen met de lectuur. Er wordt in deze stad veel ge lezen, maar allen zijn niet even kieskeurig. Groenen rijp, slecht en goed wordt verslonden. Vooral de jeugd is de grooie af- neemstervan boeken zij is het echter ook, die het meest voorzichtig moet zijn. Een slecht of ongeschikt boek is voor haai dubbel gevaarlijk. Hare opvoeding is nog niet vol tooid, haar karakter nog niet geheel gevormd, zij heeft dus nog te weinig weerstandsvermogen, daarbij is de verbeelding levendig en o zoo weinig noodig om de hartstocht te ont vlammen. Het zou belachelijk zijn op een leeftijd van 18—20 jaren te meenen, dat men in alle opzichten behoort tot de volwassenen, ja, dat men alles mag lezen. Al komt er geen centi meter meer bij de lengste, met lectuur mag men juist op dien leeftijd voor zichtig zijn. De indruk van een slecht boek, of van een dat op 't kantje af is, gaat diep, en de lichte fantasie weet vooral in die jaren aardig voort te gaan, waar het boek zich verplicht achtte op te houden. Ongezond voor de jongens zijn de Buffalo Bill's en Nick Carter's en dergelijke detectieve-romans. Wat er in staat, is den inkt en het papier niet waard. Het doet de verbeelding voort hollen. De berichten in de couranten doen zien, hoe soms dwaze en ge vaarlijke invallen van jongens aan deze lectuur zijn te wijten. Die boeken, romans e.a. leest, die bepaald slecht zijn, b.v. van Zola, maakt zich aan groot kwaad schuldig. Daarenboven is voor zijn rekening de indruk, dien het boek maakt, met de slechte gevolgen, die er uit voort komen. Dat deze groot en verderfelijk zijn getuigen menschen, die niet tot Kerk vaders behooren en ook niet in de van allerheiligen voorkomen. De beruchte romanschrijver J. J. Rousseau, waarachtig geen heilig boontje, zeiIk zie met huivering op mijn werken neerik onderricht niet maar bederf, en geef vergif in plaats van voedsel, doch de hartstocht doet mij afdwalen, en ondanks al mijn fraaie woorden ben ik niets minder een booswicht. En Voltaire, wiens heiligverklaring wel nooit zal worden uitgesproken, schreef aan den koning van Pene- marken over de ongodsdienstigheid en het zedenbederf der hoogere kringen „De boeken dragen de schuld van alles." Goethe gaf den bisschop van Milaan groot gelijk, die op de Ita- liaanscbe vertaling van een zijner eigen werken beslag had laten leggen. Van deze menschen is zeker geen overdrijving te verwachten. Dat de ouders derhalve toezien. Jongelui zijn waaghalzen. Niet de verstandige lui loopen over dun ijs of langs den rand van het water, maar de jeugd. En zij waagt ook met lezen; de nieuwsgierigheid zet hen aan, de geheime zucht om iets te hooren van het kwaad; het pi kante is voor haar aanlokkelijk. Waakzaamheid in dit punt is ge boden. Zeg niet, ik ben volwassen, wijs genoeg, weet wat er in de wereld omgaat. Leest goede boeken, stelt tegen over lectuur, die bederft en doodt, de lectuur die verlichting en leven brengt. Geven de ouders acht op alles wat er in hun huis door hunne jon gens en meisjes gelezen wordt, of ze volwassen zijn of niet. Van vrienden en vriendinnen, die er niet zoo nauw op zien, kunnen ze boeken krijgen, die niet door den beugel kunnen. Er is goddank, goede lectuur in overvloed, dat men niet naar het straatvuil behoeft te grijpen. Een nieuwe stichting. Het Limburgsch Landschap. Door notaris E. Th. Koopman, te Amsterdam, werd op 31 Juli j.l. een acte gepasseerd, waarbij de Vereeniging toi behoud van natuur monumenten, gevestigd te Amsterdam, overging tot schepping van een stichting genaamd „Het Limburgsch Het tot stand komen dezer stich ting van de Vereeniging tot behoud van natuurmonumenten en vooraan staande particulieren in de provincie Limburg, van welke zeker allereerst genoemd mag worden de Commissa ris der Koningin in die Provincie. Mr. E. O. J. M. Baron van Hövell tot Westerflier, die bereid gevonden werd het voorzitterschap der jonge Stichting te aanvaarden. Het doel dezer stichting is bevor dering der natuurbescherming in de Provincie Limburg, in den ruimsten zin des woords. Steeds dringender deed zich in den laatsten tijd de behoefte gevoelen aan een voor Limburg in het bijzonder gesticht lichaam, dat de bescherming van Limburgs schitterend natuurschoon ter hand zou kunnen nemen. Naast aankoop van bedreigde natuurterrei nen wijzen de statuten der nieuwe stichting ook op nauwe samenwer king met vereenigingen, corporaties en commissies, die zich ten doel stellen de verontsiering van het schap, door nieuwe bouwwerken en reclames, tegen te gaan. Het groote belang, dat deze stich ting niet alleen voor Limburg, maar ook voor geheel Nederland moet hebben, wettigt de hoop, dat velen haar werk zullen willen steunen, particulieren zoowel als overheids lichamen; dan zal dit werk vruchten kunnen dragen, welker verkwikkende smaak nog door een ver nageslacht zal worden geproefd. Voorloopig bestaat het Dagelijksch Bestuur uit de volgende leden Mr. E.O.J.M. Baron van Hövell tot Westerflier, Voorzitter, Dr. J.H. Beckers, J. M. H. F. A. Baron de Weichs de Wenne, Jhr. Mr. W. Michiels van Kessenich, Secretaris- Penningmeester. De crisis bg Philips. Nog ongeveer 7000 arbeiders werkzaam. Men schrijft uit Eindhoven aan De Tijd In verband met de mededeelingen die omtrent den toestand van de Philipsbedrijven te Eindhoven in de pers de ronde doen, hebben wij ter plaatse een onderzoek ingesteld naar het aantal arbeiders dat bij de Philips- fabrieken te Eindhoven nog werk zaam is. In tegenspraak met de verspreide berichten als zouden nog ruim 13000 arbeiders bij Philips werken, is ons, door bij de verschillende uitgangen „tellers" te posteeren, gebleken dat het aantal werkkrachten bij de N.V. de 7000 nog niet bereikt. Op de apparatenfabriek, waar vroeger steeds arbeidskrachten te kort schoten, werken nu nog slechts ongeveer een honderd man. Zaterdag hebben o.a. op de afdeeling „Holland" weer 34 man hun ontslag aangezegd gekregen. Dat, zooals de Tel. meldt, het aantal werkloozen slechts 2700 zou bedragen, is evenzeer onjuist, daar er 2780 als zoodanig bij de gemeente ingeschreven staan, en de overigen, ongeveer één derde van dit aantal, daar zij wegens leeftijd of geslacht niet voor ondersteuning in aanmer king zouden komen, niet zijn inge schreven. Immers wordt volgens ministerieel besluit aan vrouwen en meisjes geen werkloozensteun uitge keerd, daar zij geacht worden in staat te zijn om huiselijke bezegheden te verrichten. In totaal bedraagt het aantal ingeschrevenen, op het oogen- blik ongeveer 3500. Hier hebben natuurlijk de ontslagen van de laatste weken, waarbij getallen van 900 tot 1000 man voorkwamen, belangrijk toe bijgedragen. De stemming onder het personeel der Philipsfabrieken is in den laat sten tijd zeer gedrukt en toont bijna onverschilligheid tegenover de werk zaamheden, die er nog te verrichten zijn. Velen worden liever meteen ontslagen, dan dat ze zoolang op heete kolen moeten zitten, want iedereen houdt het, zij het in stilte, voor zichzelf voor zeker, dat hij na korter of langer tijd zal worden ont slagen. Het bedrijf is echter minder slap, dan deze pessimistische stemming zou doen vermoeden, want op de gloei lampenfabriek is het werk nog in vollen gang en de productie onver minderd, terwijl de nog aanwezige arbeiders op andere fabrieken geen vermindering van werktijd hebben gekregen. Water echter te voorzien is, is dat de N.V. Philips haar bedrijf belangrijk zal moeten inkrimpen, wil het functioneerend gedeelte der fabrieken nog voor zich zelf rendee- ren want het blijkt, dat op den voet, waarop in 1929 werd gewerkt, on mogelijk kan worden doorgegaan, daar dan het bedrijf zou vastloopen door een tekort aan orders en ten slotte een algeheele débacle. M.a.w. de fabrieken te Eindhoven zullen tegenover haar zusters in het buiten land de allures van een filiaalonder neming moeten aannemen natuur lijk zonder evenwel op te houden de moedermaatschappij van alle Philips fabrieken te blijven. De 104-jarige. De 104-de verjaardag van madame Magneé te Maastricht is Vrijdag met veel belangstelling gevierd. 's Avonds heeft de Accordeonis- tenvereeniging Scala een bezoek en een serenade gebracht. Madame Magneé heeft haar ver jaardag met ambitie gevierd. Autodiefstal. Op het Marienburgplein te Nijme gen is een auto van den heer J., die het Luxor theater bezocht en den wagen zoolang voor dezen bioscoop geparkeerd had te midden van andere auto's gestolen. Zondagmorgen werd onder Venlo door de controleerende politie een auto aangehouden, waar van het nummerbewijs niet klopte met de papieren, welke de chauffeur bij zich had. De politie wist toen nog niets van den autodiefstal, in Nijmegen gepleegd, en liet den wagen passeeren. In den namiddag vond men den wagen echter verlaten en defect op den koop toe, langs den weg staan. De inzittenden waren verdwenen en bleven onvindbaar. Nader onderzoek wees uit, dat het de in Nijmegen gestolen auto was. No noodtoestand in den tuinbouw De N.V.C. schrijft Het eene onheil is inden tuinhouw nog niet van de lucht, of 't andere doemt op aan den horizon. Pas hebben we de stremming der Duitsche betaalmiddelen gehad, met het sluiten der bankeD, het niet af wezig zijn der markenkoers enz. of thans is in aantocht de deviezen- beperking met het doel, den invoer zooveel mogelijk in te krimpen. Wat deze stagnatie en onzekerheid in het hoofdseizoen van onzen groen ten-export te beteekenen heeft, behoeven we niet te zeggen. Niet alleen de tuinbouw, maar ook de handel wordt hier ten sterkte gedu peerd en getroffen. Wanneer we b.v. vernemen, dat alleeri de Venloscfce Veilingsvereeni- ging haar omzet in de laatste drie weken van Juli met f 112.000 zag verminderen, tegenover dezelfde weken van 't vorige jaar, moge dit den ernst van den toestand voldoende weergeven. Poging tot moord en zelfmoord. Zondagnacht heeft de ruim 70- jarige zilversmid A. P. te Schoon hoven, blijkbaar in een vlaag van waanzin een poging gedaan zijn vrouw te vermoorden. Gelukkig wist deze zich los te rukken en uit de woning te vluchten. Maandagmorgen heeft de man daarop de hand aan zich zeiven die een langen brief hardop moest lezen, welke de cipier hem gebracht had. Om den last te vermijden, dien brief van buiten te leeren, had de acteur, die de rol van den gevange ne speelde, de woorden van den brief geschreven op het papier, dat hem eiken avond in handen werd gegeven. Op een avond besloot de acteur, die de rol van cipier vervulde, een grapje uit te halen, en hij bood den gevangene In plaats van den brief een onbeschreven vel papier aan. Deze liet zich niet van zijn stuk ken brengen ernstig en weemoedig staarde hij den cipier aan, en met zijn mooie grafstem sprak hij„Ci pier, het spijt me, dat ik u iets mede moet deelen, wat ik voor ieder ge heim hield. Mijne ouders waren eer lijk maar arm, en nimmer ging ik ter schole, zoodat ik niet lezen kan. Doe mij, ongelukkige, den dienst mij te vertellen, wat er in den briet staat De cipier keek een oogenblik wat beteuterd, doch toen kreeg hij zijn tegenwoordigheid van geest terug en na een paer seconden op het velletje gestaroogd te hebben, sprak hij „ik zal aan uw wensch voldoen gevan gene, maar ik moet eerst mijn bril halen". Hij verwijderde zich en kwam met een bril terug, doch had nu den „echten" brief in de hand. Het publiek merkte niets van dit tnsschenspel en vond het drama er te natuurlijker om. Burgerlijke Stand Maashees-Overloon. GEBOREN Leonardus Johannes, z.v. A. L. v. Duuren en A. J. W. Willems, Over- loon Johannes Peter, z.v. M. Botden en P. J. Versieyen, Maashees Petro- nella Mathilda, d.v. G. H. Versieyen en H. J. Hendriks, Maashees Mar tina Maria Henrica, d.v. J. A. v. d. Beeten en A. M. H. Hendriks, O ver- loon Petrus Franciscus Leonardus, z.v. A. G. Kersten en A. C. Gooren, MaasheesPetrus Wynandus, z.v. J. H. Stevens en A. G. R. Beerkens Maashees Josephus Wilhelmus Peter z.v. F. R. Kersten en J. P. van den Heuvel, Holthees Johanna Cornelia Gerarda Maria, d.v. G. H. de Lange en H. J. C. van Daal, Overloon Wilhelmina Elisabeth Maria, d.v. P. J. M. Jeuken en M. P. Noijen, Overloon. GEHUWD Carolus G. van den Braken, oud 28 jaar, Oploo en Josephina M. Gerrits, oud 24 jaar, Overloon. OVERLEDEN Anna M. Pouwels, wed. van Jac. Janssen, oud 77 jaar, Overloon. Aldegonda Katers, wed. van J. H. Lenssen, oud 83 jaar. Maashees. Door vrouw en zoon mishandeld. Bij een huiselijken twist te Ouden bosch is P. de K. door zijn vrouw en oudsten zoon zoo ernstig mis handeld, dat hij van de laatste H. H. Sacramenten moest worden voor zien. Doodelijk ongeval in Staatsmijn Hendrik. Zaterdagavond is de houwer J. Breidenbadi uit Brunssum van de staatsmijn „Hendrik" door plotseling vallend gesteente getroffen. De man bekwam een schedelbreuk, tengevolge waarvan hij onmiddellijk is overleden. Het slachtoffer, een Duitscher, was dertig jaar oud, gehuwd, doch had geen kinderen. Met vuur gespeeld. Vermoedelijk doordat het 4-jarig kind der familie P. te Noordbroek met lucifers speelde, is de ouderlijke woning afgebrand. Het verkoolde lijkje van het kind werd te voorschijn gehaald uit het puin. Zinkwitfabriek to Maastricht. De directie der Zinkwitfabrieken te Maastricht en Eysden besloot het loon voor alle arbeiders te verlagen met 5 pet. Overtroefd. Een somber drama stond op het repertoire van het tooneelgezelschap en avond aan avond trok het een talrijk publiek. In een der roerendste tafereelen kwam een gevangene voor, VENLO. Op de Coöp. Veiling- vereeniging van Maandag was de aanvoer 2.040.000 eieren. Groote eieren van f 4.10 tot f 4.90 Kleine eieren van f 3.50 tot f 4. Eendeneieren van f 3.90 tot f 4,10 Ganseieren van f ROERMOND. Op de Coöp. Eiermijn van Maandag wa» de aan voer 5.300.000 eieren. Groote eieren van f4.tot f 4.80 Kleine eieren van f3.50 tot f4.— Eendeneieren van f 4.— tot f 4.50 Mijnhafs Doos 45 ,Bi Op 17 Ajtui dagen zal jer schouw deate gehouden. I j den lagen w-*- lijk de bekej bodem te 2 diepte te brfe streng worfl de beken oevers tok breedte. Sterf ben, damm verwijderd. 1 leggers gé worden all eb staande da[ wezen, blijvi weilanden i sluiten tot E d de schouw! 1 belemmerd, p e plicht te ien, ruimte ovri.it dan zal i ntd wijderd.Te.tte' van belanghpid dat ingev di 1900, zooalt t niet alleenfen verbaal zal jen tevens van £nt van de nala i zullen wor p kosten onm ijl zullen wordi'ge komstig de Venray, Ui De Burgcjter tigt de aant c het Reglem^p in deze Priie volflt Voor elkeou houdsplichtitfer a. de wassi bodem telve waterplantefize en struiken,jed overhangendakl regelden wavo binnenkort a l 4- TOOM 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 8 9 10 11 12 13 1 2 3 4 5 6 7 EIGENAAR KI. I": Witte Leghorns. H. A. Bremer P. G. Methorst J. A. Gaaimans G. C. Warnaer A. Korff ,,'t Molentje" A. v. Veen J. den Hollander Boerderij Harscamp J. v. d. Berg M. J. T. Koning L. J. Groenewege A. Jonker J. F. Stienstra J. Schierbeek O. Feigl H. A. v. Beuningen T. P. v. d. Berg K. F. Scharwachter Wassenaar en de Vries J. M. Grielink M. J. Rottier Mevr. ter Veer KI. II.Rhode Island Reds M. J. Rottier M. v. d. Velden L. Groenewege W. de Jong J. J. den Hollander Wassenaar en de Vries KI. III. Barnevelders H. A. Bremer G. P. v. d. Berg P. G. Methorst A. v. Zijtveld J. J. den Hollander K. F Scharwachter G. L. Warnaer Maanés 158 188 198 171 161 156 184 180 200 196 194 154 166 206 217 188 213 145 188 195 181 196 203 106 182 173 189 126 159 180 174 181 189 157 167 215 iel mn Ml 151 155 193 >88 '86 •O '9 15 •5 IS '4 .69 128 03 Bi 2i 65 17 68 li 85 01 78 86 D7 B2 11 K' V 13 12 Gemiddelde prodrf d Sterfte Hen Nel tc

Peel en Maas | 1931 | | pagina 6