Tweede Blad van „FI1L 11 MAAS"
POSTER'®
Malaise en groot
industrie.
FEUILLETON
Om twee millioen
Uut der historiën
van Venrode a°. 1572.
T/att Waak, clli
-iAeumxdie£?
J[ Rugpijn Nieren Pillen
Een macht problemen
Brieven aan tante Jet.
ZATERDAG 4 JULI !93I
Twee en Vijftigste Jaargang
No. 27
TREKHONDEN WET.
Herkeuring van alle trekhonden-
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter algemeene ken
nis, dat door hen een herkeuring
van alle trekhonden wordt bevolen,
welke zal gehouden worden op 7 en
8 Juli a.s.
Dinsdag 7 Juli a.s. des voorm. 9
uur te Oostrum, beginpunt weg
Gevsteren.
Dinsdag 7 Juli a.s. des nam. 1 uur
te Oirlo. pomp bij H. Nelissen.
Dinsdag 7 Juli a.s. des nam. 3 uur
te Castenray, kermisterrein.
Dinsdag 7 Juli a.s. des nam. 4 uur
te Leunen nnbij transformatorhuisjc.
Woensdag 8 Juli a.s. des voorm.
9 uur, Dorp, Henseniusplein.
Woensdag 8 Juli a s. des voorm.
10 uur Nachtigaal. Deumesche weg.
Woensdag 8 Juli a.s. des nam.
2 uur te Merselo, kermisterrein.
Plaatsing van hjjeitfeurvon
in de Pfcl.
De Burgemeester van Venray
vestigt de aandacht op het bepaalde
bij artikel 56 sub 3 van bef Provin
ciaal Wegenreglement in Limburg,
hetwelk luidt
„Het is verboden
Binnen 50 M. afstands van de
grens der wegen en voetpaden kor
ven met bijen te hebben, indien de
vlieggaten der korven hetzij in recht-
streeksche richting, hetzij in schuin-
sche richting gekeerd zijn naar den
weg of het voetpad, ten ware daar
langs eene schutting worde aange
bracht, waarvan de hoogte minstens
2.50 M. bedraagt en waarvan lengte,
stand en richting worden aangewezen
door Burgemeester en Wethouders,
in voege als door hen voor de
veiligheid van het verkeer over den
weg of het voetpad noodzakelijk
wordt geacht. Op minstens 3 meter
afstand van voormelde grens is het
geoorloofd korven met bijen te heb
ben, mits de korven met de rugzijde
naar den weg of het voetpad gekeerd
zijn, zoodanig, dat de vlieggaten de
meest van den weg of het voetpad
afwijkende richting aanwijzen.
Venray 12 Juni 1931,
Da Burgemeester voornoemd,
O. VAN DE LOO.
Om van de week maar met de
deur in huis te vallen namen we
even het volgende stukje over uit
Eindhoven.
„In de vergadering van de R. K,
Arbeidersbond deelde de vrijgestelde
de heer Redegeld mee dat de steun
regeling aan de gemeente thans per
week f 14—17.000 kost, wat met de
kosten van armbestuur pl.m. f 25 000
per week beteekent."
En slaken we de verzuchting
„Bewaar ons, o Heer, voor indus
trieën als de Ju gers in Oss en
Philips in Eindhoven, die de maat
schappij uit hun voegen rukken en
de gemeente met de stukken laten
zitten.
Wat laat de grootindustrie
achter
Ja, ja met de Jurgens in Oss is
het niet veel beter gegaan.
Daar werden we deze week ook
weer eens onzacht aan herinnerd toen
we lazen van de onverwachte staking
der tewerkgestelden aan de Hertogs
wetering.
Sedert jaar en dage knaagt aan de
welvaart van Oss reeds het kapitale
en wellicht kapitalistische feit, dat
uit de bakermat der Margarine
industrie met een pennestreek werd
weggenomen wat tientallen jaren lang
welvaart en voorspoed had geschon
ken, aan 1000 gezinnen werk en
brood had verschaft.
De stad heeft woningen gebouwd,
straten aangelegd, en voor licht, gas,
en weet ik al niet wat nog meer
gezorgd, rekenende op de gestadige
welvaart van haar burgers.
En zie Jurgens-linie-Lever.
Wie speelt er de hoofdrol Welke
magnaat-in binnen- of buitenland op
zijn landgoed, dat in pracht en weel
de, dat der koningen en keizers
evenaart of overtreft, heeft gedecre
teerd, dat de Jurgens-fabrieken zouden
worden stilgelegd en de weivaart
voor Oss voor goed gebroken.
En alle prijzenswaardige pogingen
van het Gemeentebestuur aldaar zul
len er niets aan kunDen veranderen.
Hoe thans do kost moet
worden verdiend.
Ja. zoo lazen we dan dat de
werkloozen uit Oss, eertijds flinke
weekloonen verdienende en tevreden
hun plicht vervullende voor vrouw
en kiod en zich verheugende over
een bescheiden welvaart, te werk
waren gesteld aan de Hectogwetering
ergens tusschen Ooijen en Oss en bij
dat ongewone grondwerk zoo weinig
konden verdienen dat ze er in arren
moede de schop bij neersmeten
Onverstandig, ja
Maar zeer begrijpelijk en men-
schelijk hoor.
Andere verjaagden gaan sedert
jaar en dag naar Ruurlo ergens in
net Oosten des lands werken, ver
van vrouw en kind, waaraan niet
weinig bezwaren zijn verbonden.
Maar de eigenaars van Jurgens
Margarine-fabrieken alias Unie-
Lever enz. enz., de aandeelhouders,
de couponnetjesknipper? zitten veilig
achter mooie gevels, iti rijk gedeco
reerde salons en drinken wijn op
z'n tijd en rooken dure sigaren, of
doen voor de opbrengst der aandee-
len vaak nog veel ergere dingen.
Is dat in den haak
Had daar de gemeenschap geen
stoK voor moeten steken Had daar
tegenovei de Wetgever niet moeten
optreden
En zal de wetgever dat nog niet
moeten doen op gevaar af, dat de
wereld verdeeld raakt in een klein
hoopje alles-bezitters en een groote
hoop nïets-bezitters, wanhopig en
getergd, die het communisme en de
revolutie met gejuich zullen binnen
halen, omdat ze niets te verliezen
hebben.
E»n uitspraak van Aalmoe
zenier Roneken,
Wat zal men veel moeten veran
deren voor het goed is en wat zal
men dat gauw moeten doen, wil men
nog redden wat er overeind staat.
Lees even het onderstaande van
den Aalmoezenier van den Arbeid,
den Zeereerw. Heer Roncken, en dan
zult ge zien, wat de besten in den
lande met schrik zien aankomen
Een klein groepje groot-financiers,
daar hebben we heteen héél klein
groepje van geldmenschen, die zijn 't,
die aan de touwtjes trekken, waar
naar alle anderen ondernemers en
ministers incluis, moeten dansen, of
ze willen of niet die regelen en
beheerscben dus heel het economisch
en ook het politiek leven.
Daar moeten we dus zijn, met die
menschen moeten we gaan praten.
Dan alleen kan er verandering komen,
Ja, inderdaad. En die menschen laten
ons ook praten hebben ons al
lang laten praten en ze halen
alweer de schouders op en zeggen
alweer „non possumus" -wij kun
nen niet.
Maar nu beteekent hetwij ver
dommen het. Zij hebben zich ver
schanst in hun vesting in den
burcht der groot-financiën, omgeven
met stevige muren, waartegen alle
golven van armoede en ellende, van
haat en woéde tot schuim slaan.
36
Neen, de omstandigheden
verleidden en dwongen mij, hem
ter wille te zijn in 't geen ik niel
voor een groot onrecht hield,
namelijk in zijn streven, om die
erfenis machtig te worden. Ik wil
niet langer leugen op leugen
stapelen dit zeggend wierp
Gaudentia een iroeven blik op
Erich maar alles bekennen.
Vooreerst verleidde mij de donkere,
treurige toekomst, die ik tegemoet
zag, te trachten dit groot vermo
gen, 't welk ik voor onbeheerd
liet, voor mij, voor Henri en mijn
zuster, die ik eveneens voor arm
hield, te bemeesteren. Ik hielp
Henri tot een zeker punt... thans,
ging zij voort, weet ik, dat ik
zonder het te willen, een groot
onrecht heb begaan, want nog
eens zij het gezegd, zoo deze man,
zij wees op Erich niet meer
had geleefd, dan zou ik geen
minuut mij bedenken, om het ver
mogen, dat aan verre bloedver
wanten van den erflater verviel,
in te palmen. Maar het was anders
met de zaken gesteld. Ik deed
waarop alle verzoeken om recht-
aardigheid en naastenliefde afstuiten.
Ze zijn maar met enkele menschen
en beslissen, van daaruit over de
politiek, handelsverdragen, tarieven,
over oorlog en vrede. Ze beslissen
over het economisch leven, over de
productie, inkrimping of uitbreiding
van industrie verdeeling van afzet
gebied. prijzen.
Ik voor mij zegt spreker heb
zoo het gevoelze gebruiken onze
regeeringen, parlementen, ze gebrui
ken den oorlog en de vredestractaten,
ze gebruiken de revolutie en de
tegenrevolutie, ze gebruiken de crisis,
de werkloosheid voor hun ééne doel
concentratie van de heele macht, van
heel het kapitaal, binnen hun mu en.
Overtuigd, dat verandering
moet plaats hebben.
Het kan nog een tijdje zoo door
gaan maar daar moet iets gebeuren
en daar zal iets gebeuren. Die vree-
selijke dictatuur van het grootkapitaal
zal verdwijnen en moet ook verdwij
nen. Ofwel op bloedige wijze, door
de macht van haat en geweld en
vernieling, waaruit nooit een nieuwe
gemeenschap kan worden gebouwd.
Ofwel door de zedelijke macht van
de waarheid, de rechtvaardigheid en
de naastenliefde, zooals Christus ze
in de wereld heeft gebracht.
En nu weten wij heel goed, be
seffen wij zoo diep als wie ook.
dat met geld en goede verdiensten
alleen de wereld niet te redden is.
Maar evenzeer weten wij, dat het
onchristelijk gedrag van de Rijken
der aarde de arme tobberds om den
boterham van alle dag, tot wanhoop
brengen.
En dat het onchristelijk gedrag
der vooraanstaanden en voornamen
de arme stakkers elk geloof en ieder
hooger steunpunt hebben ontnomen.
Want ook het geld maakt niet
gelukkig. Op een vraag aan onder
scheidene personen, wat ze zouden
doen, wanneer ze millionnair waren,
schreef de millionnair
„U schreef mij, dat u deze vraag
aan vele menschen hebt gesteld en
ook mijn oordeel wensebte te ver
nemen. Ik wil gaarne aan dit verzoek
voldoen onder de voorwaarde, dat
u mijn antwoord aan het slot zult
willen stellen en het als een resumé
zult willen beschouwen.
Laat 'k u dan dit als levensles
leerenof men nu een millioen
bezit of niet, het levensgeluk laat
zich daardoor met in hec minst bein-
vloeden. En voortsgeld brengt
eenig comfort met zich mee, doch
ook vele ongemakken, waarvan men
als niet millionnair gespeend blijft..."
Het ware levensbegrip
verloren.
Maar door de levenswijze der
beter gesitueerden heeft het volk
het juist begrip van het leven totaal
verloren en het levensgeluk gaan
zoeken, waar het niet te vinden is,
nl. in aardsch genot en welbehagen.
En omdat dat niet is te verkrijgen
door 90 pet. van het menschdom, is
dat volk opstandig geworden.
Wij hebben vergeten, dat de arme,
de lieveling was van Christus en dat
de rijken bij Hem absoluut niet in
tel waren.
Al zijn medewerkers waren arme,
eenvoudige menschen, en zie nu eens
wie er in tel zijn
Dat wordt afgemeten naar de mate
van de brandkast in plaats van naar
de mate van de deugd.
En ten opzichte van de waardee
ring van den mensch, zal de wereld
evengoed een revolutie moeten door
maken als ten opzichte van de ver
deeling der winsten.
Beginnen wij vandaag nu eens
christelijk te handelen ten opzichte
van onszelf en onze omgeving, en
af te schudden alle valsche aanbid-
onrecht en werd vreeselijk gestraft,
zoo vreeselijk, dat alle straffen,
die het gerechtshof over mij mocht
uitspreken, daartegenover weg
zinken.
Gaudentia zweeg.
Henri had, terwijl zijn zuster
sprak, zich cp een stoel laten
neervallen en verborg zijn hoofd
in zijn handen. Thans hief hij
zich op.
Mijn zuster zegt de waarheid
niet, mompelde hij met heesche
stem. Ik dwong haar, aan mijn
bedrog mee te doen ik dwong
haar met alle middelen, welke mij
ter beschikking staan, met het
grootste geweld, waartoe ik in
slaat was.
Dat is niet waar, hield Gau
dentia staande. Mij dwingt nie
mand, ging zij meteen zonderling
lachje voort. Ik wilde het noodlot
dwingen, het aan mij onderwerpen,
ik week daarbij af van den rechten
weg en stortte in den afgrond. De
straf, weike de wet mij oplegt, zal
gering zijn tegenover 't geen ik
sedert maanden lijd en in die
maanden verdragen heb.
Juffrouw Busum, ik verklaar
u tot gevangene, sprak de officier
van justitie ernstig. Uw gevangen
schap gaat dadelijk in, volg dezen
man.
De officier wenkte in de richting
van de deur en Gaudentia schreed
langzaam en rechtop uit de zaal.
Gij blijft natuurlijk evenzoo
in arrest, voegde de heer Peere
ding van het gouden kalf, waarvoor
in zijn verschillende vormen 99 pet.
der menschheid in aanbidding ligt
gebogen. N.L.
boom Henri toe, die daarop, door
twee politie-agenten vergezeld, met
diep gebogen hoofd, eveneens de
zaal verliet.
Mijnheer Reinkens, de voor-
loopigeinhechtenisneming, te uwen
opzichte bevolen, is opgeheven,
sprak de heer Peereboom thans
tot Erich.
U echter, uwe moeder en ook
u, mevrouw Agnes Mieka, zou ik
nog gaarne spreken in mijn parti
culier kabinet.
HOOFDSTUK XX.
Nadat de officier van justitie de
vergadering had gesloten, bleek de
oude dafne zoo zwak te zijn, dat
men eenige versterkende middelen
voor haar moest gaan halen. Ook
Bertha en haar oom, en evenzoo
de nog ver van krachtige leeuwen
temmer voelden zich door het ge
beurde diep aangegrepen. Nada
zij een weinig op hun verhaal
waren gekomen, begaven zij zich
naar het bureau van den heer
Peereboom.
De officier van justitie wendde
zich het eerst tol Erich.
Gij dankt aldus sprak hij
deze zoo verrassend snelle, en
gewichtige wending in nwe zaak
in de eerste plaals aan deze dame
de heer Peereboom keek daar
bij Bertha aan die met een
buitengewoon vast vertrouwen op
uwe onschuld en met de vurigste
geestdrift voor uwe zaak kampte.
door A. F. VAN BEURDEN.
II.
Zoo zat men in het jaar 1572 al
midden in de verschrikkingen van de
lange worsteling tusscaen de Ver-
eenigde Nederlanden en Spanje.
Oranje had zich aan het hoofd ge
steld van de rebellen en Spanje had
zijne legers afgezonden op het rebel-
lenland. De doortrekkende Spaansche
troepen beschouwden de inwoners
in het Venraysche gebied ook als
ijanden, verteerden alles, wat zij
maar grijpen en vangen konden, ter
wijl de Staatschen, als deze de over
hand kregen de bevolking en kloos
ters even hard benauwden.
Venray zat altijd tusschen twee
kwaden. Het werd zoo erg dat de
nonnen van Jerusalem, „om der
Geuzen wil" naar het adellijk klooster
Gravendael of nieuw klooster aan
de Niers onder Asperen vluchtten.
Waarom ze vluchtten, zegt de Chro-
niek door haar pater-rector Gheric
van Gelder gehouden. Hij zegt
,Op onser Lieven Vrouwen avont
Asumptionis sijn toe Afferden geco-
men VIII vendelen soldaten, wairvan
een twyntigh omtrent, sijn gecomen
toe Raij ende de kerk berooft, die
altaren gevioleert (geschonden) ende
dairna in 't cloister die altaren ont-
wijt, oick die kerek berooft, wair-
onder enen kelck, dat heylige sacra-
mentsdoosken, dat heylge olybusken
myt veel meer anders namen ook
de procuratessen aengelt af XIV
gulden".
Dat waren de rechte Geuzensolde-
niers, kerkschenders, roovers en
moordenaars, wier handen van pries
terbloed dropen en die te Gorkum,
te Brielle, te Roermond en Alkmaar
met gerafineerde wreedheid weerlooze
kloosterlingen pijnigden en doodden,
na gepoogd te hebben hen tot afval
te brengen.
Den volgende O. L. Vrouwendag
in 1572 zijn die VIII vendels, toen
ze Affenden, Sambeek, Boxmeer en
Viethngsbeek genoeg uitgezogen had
den, naar Venray gekomen. Natuur
lij was hun eerste werk zich in het
Cloister vast te zetten. De nonnen
waren naar Deurne over de Peel
gevlucht. De bouwknecht met Peter
Michels en Geurtje Vos moesten
voor de bende koken, haver leveren
voor den hopman en zijn adjudant
terwijl de soldaten zich van alle
voorhanden lijnwaad, ketels, potten
meester maakten en die verkochten.
De nonnen hebben die weer terug
gekocht voor 73 gulden, eene be
langrijke som voor dien tijd. Ter
nauwernood waren deze belhamels
vertrokken of het bijna ledige kloos
ter Jerusalem werd weer van andere
zijde aangevallen.
De gemeentefinantiën waren door
al de soldaten-brasserijen, de gedwon
gen leveranties leelijk in de war ge
raakt. De ontvanger wist geen raad
en vorderde een deel der belastingen
van het klooster en wel 135 gld. en
6 stuiver. Dat was een prachtige
ontvangst, toen de arme zusters
terugkwamen van Deurne. Men
dreigde de zusters haar ia de gevan
genis te zetten, als ze niet betaalden,
de soldaten van het kasteel Boxmeer
op haar los te laten, daar de heer
van H' ijen commandeerde, zoodat
om erger te voorkomen 73 gulden
en 5 bedden er heen gezonden zijn
Dat waren nu soldaten van de heeren
van 's Heerenbergh, die voor de
rechten van Zijne Majesteit opkwa
men. 't Was overal 't zelfde.
Van 1572 in Juli tot September
1573, dus langer dan een jaar huis
den 924 man en 347 paarden in 't
Convent, wat weer over de 350 gld.
kostte. Men kan begrijpen, hoe het
klooster in zjjn geheel en hoe de
afzonderlijke gebouwen er uitzagen
na 't vertrek der bende. „Ende 't
was jammerlick toe seen".
(Wordt vervolgd.)
Esgssaaiis» Xididnllagin.
Erich Reinkens, de zoon van deze
waardige dame, Marie Reinkens,
zijt gij, ging de officier voort, en
waarschijnlijk is mevrouw uwe
moeder de weduwe van den hier
overleden erflater Oswald Braun.
Dit is evenwel nog niet rechts
kundig bindend voor ons bewezen
Bijgevolg kunt gij voorloopig de
erfenis van Oswald Braun niet
aanvaarden. Evenwel behoeft gij
niet alle hoop daarop te laten
varen.
Ik heb nooit naar de erfenis
gestreefd, mijnheer da officier,
verzekerde Erich. Ik zal evenwel
in de toekomst een vermogen heel
goed kunnen gebruiken, vervolgde
hij, weemoedig op zijn verbonden
arm wijzend.
De heer Peereboom boog het
hoofd ten teeken van instemming.
Weestbeiden overtuigd, sprak
hij, dat gij ook onder dit opzicht
tot uw recht zult komen. Ik wensch
u geluk met de opheffing van de
preventieve gevangenschap,besloot
hij, Erich de hand reikend. Ver
volgens verzocht hij Bertha, hem
naar een venster aan de overzijde
van het vertrek te volgen.
Het doet mij leed dame, ving
hij aan, dat de behandeling der
zaak voor u zoo treurige zaken
aan het licht heeft gebracht, maar
gij zijt toch aan de gebeurtenissen
volkomen onschuldig. Dergelijk
ongeluk kan ook den besten en
edelsten overkomen Houd goeden
moed, mevrouw Mieka. Ik hoop,
vele en velerlei kerkjes, die naar
eenheid streven, de Kerk binnen
krijgen
We hebben... ja er is geen terrein
des levens of het wemelt van pro
blemen.
Nu is dat niet allemaal nieuws,
want er is geen tijd geweest, waarin
de menschheid niet met problemen
worstelde. En met name het groote
piobleem, het arbeidersvraagstuk met
zijn velerlei onderproblemen, was
dat niet heel de geschiedenis door
een moeilijk vraagstuk In tijden,
dat men van geen problemen wist,
was het misschien nog het nijpendst.
Denk b.v. aan het begin en midden
der vorige eeuw, toen men van
geen problemen repte maar millioe-
nen menschen tot aan den honger
waren prijsgegeven.
Een halve eeuw geleden hebben
velen gemeend, dat ze eens eventjes
„de sociale kwestie oplossen" zou
den. Er werd sinds hard gewerkt
veel is er verbeterd, maar het
Rheumatiek komt noodeloos veel
voor. Weersveranderingen zijn er ge
deeltelijk schuld aan, doch dikwijls
zijn verzwakte nieren de oorzaak.
De pijn wordt veroorzaakt doorprobleem is nog lang niet „opgelost"
fzettingen van urinezuur m de ge-1 ej„„u*
wrichten, en dzze afzettingen kunnen
niet geschieden, als de nieren be
hoorlijk werken en het urinezuur
afscheiden.
Pas daarom op Tocht, een ge
vatte kou en te zwaar werk kunnen
de nieren hinderen in hun taak tot
zuivering van het bloed. Geef aan de
nieren de hulp, die zij behoeven, bij
het eerste teeken van rheumatische
pijnen. Gebruik Foster's Rugpijn
Nieren Pillen, het speciale niermiddel
tegen rugpijn, urinekwalen, hoofdpijn
duizeligheid, rheumatiek, ischias,
spit en gewrichtspijnen.
Tijdig gebruik voorkomt veel
narigheid. 34
Bij alle drog. enz. a f 1.75 p. flacon
Misschien zeggen we tegenwoordig
wel wat al te gauw, dat we voor
een vraagstuk, een kwestie staan.
Mogelijk ook scheppen we ons zelf
allerlei kwesties, maar toch niemand
zal tegenspreken, dat onze tijd er
eene is van problemen.
We tobben met onopgeloste
vraagstukken op alle gebied.
In de Resb. vinden we er de vol
gende opsomming van.
We hebben het jeugdprobleem
de jeugd is uithuizig, brutaal, eigen
zinnig. Dat kan zoo niet doorgaan,
Hoe moet er verbetering aangebracht
worden
We hebben het sociale probleem,
ofwel series van problemen.
Wat moet ei met de arbeiders, de
kleine middenstanders, de boeren
We hebben het economisch pro
bleem er wordt te veel geprodu
ceerd en toch wordt er honger ge
leden hier en daar. Daaruit vloeit
weer voort: het productie-probleem:
hoe kunnen we zorgen, genoeg en
niet te veel te produceeren En het
vervoerprobleem welk is de beste
wijze om de waren ter bestemder
plaats te brengen.
We hebben het technisch probleem:
de nimmer ophoudende vind.ngen in
zake techniek maken veel arbeid
overbodig. Daardoor weer het werk-
loozen-probleem en het acht-, zes-
vier-uren werkprobleem.
We hebben het zedelijk probleem:
het enorme verval door echtscheidin
gen en zedelooze practijken.
We hebben het kerkelijk probleem:
hoe krijgen we den stroom van
menschen, die tegenwoordig zoeken
en trachten naar het ware pad, de
Kerk binnen En hoe zullen we de
dat de straf voor uwe zuster, die
zonder twijfel onder zekeren dwang
handelde, niet al te zwaar zal
wezen... De oude dame hier
wees hij op Erich's moeder
schijnt weder te hervallen in.haar
oude dofheid.
Van zwakte waarschijnlijk,
antwoordde Bertha.
Ik geloof derhalve, dat hel
vergeefsche moeite zou zijn, zoo
wij het thans beproefden haar
eenige vragen voor te leggen,
weike wij haar noodzakeljk moeten
stellen. Het beeft echter zeer mijne
aandacht getrokken, dat mevrouw
Reinkens bij het noemen van den
naam van Oswald Braun angstig
en schuw werd en hare armen op
de borst kruiste op eene wijze,
alsof zij iets verdedigen, iets ver
bergen wilde. Zij neeft dat twee
maal gedaan. Voleind thans uw
werk, mevrouw Mieka, en tracht
te ontdekken, wat de vrouw met
zoo angstige zorg bewaart. Ik ver
moed dat het in verband staat met
haar vroeger leven, hoogst waar
schijnlijk met dien Oswald Braun,
en het kan derhalve van het
hoogste belang voor uw bescher
meling zijn. Gij zijt met haar in
hetzelfde hotel gelogeerd. Het kan
u niet moeilijk vallen, u daarom
trent zekerheid te verschaffen.
Hij reikte Bertha de hand,
waarna de vier personen van den
officier van justitie afscheid namen
en naar hun hotel terugkeerden.
Frederik Steen was een der
veeleer slechts verplaatst.
Zoo is het eigenlijk heel de ge
schiedenis door gegaan.
De menschheid streeft naar het
goede, maar het paradijs is niet
voor haar weggelegd. Is de eene
moeilijkheid weggewerkt, dan duikt
er weer een andere op,
En 't ergste is, dat men dit juist
niet wil inzien, dat het paradijs niet
meer op aarde is. Als men den
grondslag van alles „op den bo
dem aller vragen ligt der wereld
zondeschuld" - beter wilde in acht
nemen, als de menseh den godsdienst
aannam en beloofde zooals het moet
wat zouden er een macht problemen
vanzelf opgelost worden.
Helaas, we leven in een tijd, dat
de toonaangevenden onder de mensch
heid zich van den godsdienst af
wenden en dat zelfs zij, die wel de
waarde er van kennen, zich te mak
kelijk door de anderen laten mee
slepen. Is het wonder, dat het heden
ten dage extra wemelt van problemen,
die bijkans den chaos hebben ver
oorzaakt
Dat althans de Katholieken inzien,
waar de oorzaak der problemen
schuilt, naar de geweldige stem uit
Rome luisteren en aldus weer het
zout der aarde worden, dat de pro
blemen zal moeten oplossen.
Reis-, Missie- en andere
hurinneriiigcn.
De boot.
VIL
Geduldige Tante
De mensch, tante, is de Aap van
God. De Aap bootst den mensch
na de mensch bootst God na. De
mensch lacht om de aap als hij doet
als een mensch en O. L. Heer zal
wel eens glimlachen als de mensch
doen wil als God. Welwillend zal
die glimlach zijn als die nabootsing
slechts blijft een nederig pogen, maar
veranderen zal hij in een straffende
spotlach, wanneer de mensch daar
mede deokt gelijk te worden aan
God En God... lachte hen uit, staat
er in de H. Boeken. Adam en Eva
wilden Gode gelijk zijn. En nog
steeds klinkt die lach de eeuwen
door met cynische onverbiddelijk
heid boven de hoofden der menschen..
de straf van de hoogmoed van het
eerste menschenpaar
Gut, Heerneef, wat bent II nu
weer in eens...
eersten, wiën ter oore kwam wat
zoo even in de gerechtszaal in
verband met den strijd om de
erfenis was gebeurd. Hij kende
Gaudentia van aanzien, wist dat
Rembold bij die dame woonde en
berechtte zijn vriend zoo snel
mogelijk, wat was geschied, opdat
de jonge advocaat terstond de
noodige stappen zou kunnen doen,
om zich in het meubilair van zijn
huisjuffrouw eenigermate schade
loos te stellen voor de verliezen,
welke hij door het deelnemen van
die persoon aan het gepleegde
bedrog had geleden.
Rembold werd door dit bericht
diep geschokt. Hij wierp zich op
zijn sofa en hijgde naar adem.
Onmogelijk, onmogelijk, kreet
hij, juffrouw Busum zoo'n bedrieg
ster, die mij zoo sluw, zoo behen-
dig en zoo langen tijd misleid en
bedrogen heeftWelke booze geest
m:»et in die vrouw gevaren zijn
De broeder is een schoft, een
slechte kerel van het hoofd tot de
voelen, een hopeloos verloren
mensch, maar die zuster zijn
medeplichtige, ongelooflijk,
ongelooflijk!... Mijn geld is weg,
al mijn arbeid vergeefsch geweest.
Ik heb mij geblameerd, maar toch
zou ik die Gaudentia willen ver
dedigen Zij handelde in waanzin,
onder de betoovering van een
macht, die sterker was dan de
hare. Haar broeder, dat verdorven
sujet, kwam, hij bezat de papieren,
hij wilde absoluut zich als erfge
naam aandienen... en, zij, zij kon
haar broeder niet afhouden van
zijn voornemen, en ook kon zij
het niet van zich verkrijgen, om
hem aan te klagen
Wordt vervolgd.