Tweede Blad van „FEIL EST MAAS'9 Raak Om twee million Hoofdpijn en Kiespijn De eeuw van het schoothondje. Jiis op* POSTER'© j[ RugpijnNieren Pillen Tusschen Oostrum en Geijsteren ZATERDAG 18 APRIL 1931 Twee en Vijftigste Jaargang No 16 Een redacteur van een apologe tisch volksblad ontving een onvrien delijk schrijven van een zijner lezers, waarop een raak antwoord gegeven werd. We laten hier beiden volgen, omdat we, wel niet in zoo hatelijken vorm, eenzelfde bezwaar wel eens onder eigen volk, hoorden. A. v. H. 't Is heel vreemd, dat u maar erg zalvende en God-ver rukkende artikeltjes schrijft, maar dat u maar nooit eens iets schrijft over practische dingen U is zeker bang uw handen te branden, nietwaar Als 't u om waarheid te doen is, zeg me dan eensAls Jezus toch zoo arm is geweest, dan moet de Paus toch zeker de eerste zijn, om dat voorbeeld na te volgen. Of is dat alleen maar goed voor arme menschen X.) Ik ben eigenlijk te goed. Menig redacteur zou zoo'n briefje verscheuren, omdat de beleefdheid verre is. Nee, vriend, u bent niet erg hartelijk. Waarom kunt u dat niet vragen op een fatsoenlijken toon Maar alia, als u daar een soort verlichting in vindt, dan mag u dat nog wel eens doen. Dan moogt u de volgende keer zelfs met jij en jou gaan spreken. Dat geeft in dit verband nog méér minachting te kennen. En dat is toch de be doeling. hé Vindt u uw vraag werkelijk prac- tisch Dan geeft u ook toe, dat wij practische dingen schrijven. Want de kwestie is in een hoofdartikel behandeld in nummer 32 (12 April 1930) U ziet: hatelijk zijn is onvoor zichtig. En voor u ons beschuldigt, had u beter gedaan, te weten te komen, of er in ons blad al eens iets dergelijks heeft gestaan. Om dan nog eens op die kwestie terug te komen. U schermt zoo met „armen". Maar weet u ook, dat zelfs de armste menschen kans heb ben om Paus te worden. Onze Paus Adrianus was de zoon van een tonnenmaker. En Pausen van arme afkomst zijn er vele. Ook Kardinalen(Onze Nederlandsche Kardinaal is eveneens uit een keen- voudig gezin). En weet u iets af van Paus Pius X 't Zal wel niet. Mogen we u heel, héél bijzonder aanraden, om dat leven eens te lezen Misschien dat uw opvattingen dan wat veran deren. Ik vermoed, dat u een georgani seerde is Niet bij een R.K. Bond, natuurlijk. Ik' denk wel, dat ik weet bij welken bond u bent. Maar u neemt mij niet kwalijk, dat u orga- nisatiebenood(gdheden dan heel wei nig veistand heeft. Heeft een fatsoenlijke organisatie die flink wat leden telt, niet een eigen Bureau Met verschillende vertrekken en ambtenaren En is het dan te verwonderen, dat de Katholieke Kerk ook haar gebouwen heeft U weet toch, dat er driehonderd millioen Katholieken zijn op de wereld De Paus is nu eenmaal een méér beduidend persoon dan u of ik. Hij is het hoofd, de leider, het middelpunt van alles. Om de geweldig vele zaken af te handelen, moet er personeel zijn. En dat personeel moet ruimte hebben. Geen wonder, dat 't gebouwencom plex nogal uitgebreid is. Vergis u daarenboven niet Wat in het Vaticaan aanwezig is, is niet zoozeer van den Paus. Maar van de Kerk U weet wellicht, dat die Kerk al ruim 1900 jaar bestaat. En gedu rende dien tijd zijn er heel wat goedgeefsche menschen geweest, die aan de Kerk wat schonken. De FRUiLLfcToN 25 Dan restten hem slechts twee zaken óf de vlucht óf het aan gaan van den strijd met den tegen stander. Dat zou echter een be denkelijke, wanhopige strijd wor den, waarboven wellicht nog te verkiezen was een snel verdwijnen naar eenige verre wereldstreek. Zulke gedachte en bezorgdheden wekten Gaudenlia's mededeelingen over haar onderhoud met Rernbold in Henri's geest. Hij had zich evenwel in zijn wild leven in zoo menigen neteligen toestand bevon den en had er zich tot dusver altijd vrij goed uit weten te redden. Hij besloot daarom niets in over ijling te doen, zich niet door dwaze gedachten vrees te laten aanjagen. Nog was volstrekt niet buiten ge sloten, dat Erich Reinkens zoo goed zou zijn door te sterven hem het veld te ruimen. Nog stond het verder niet vast, dat hij iets van de oproeping vernam, en eindelijk even weinig, dat hij als erfgenaam zou optreden. Alsdat alles gebeurde was het nog lijd genoeg, om wan hopige stappen te doen. Met die gedachten stelde Henri zich gerust Paus moet er dus rekening mee houden, dat dit niet aan Hem, maar aan de Kerk behoort. Hij kan dus niet de beele inboedel van het Va ticaan bij testament aan Zijn fami lieleden vermaken. En vindt u het nu zoo ergerlijk dat de Kerk iets aanneemt wat haar gegeven wordt Waar is dit ver boden U begaat weer dezelfde fout als zoovelen u verwart in het Evangelie het woord „raad" met „gebod". Het eerste is niet verplich tend, het laatste wel. Zooals de toestand van den Paus nu is n.l. een centrum van diplo matieke betrekkingen, kan Hij niet anders dan doen zooals Hij doet. Dat is gaan wonen in het Vaticaan. Maar dat neemt allemaal niet weg dat de Paus, temidden daarvan, heel goed de armoede van Christus kan beoefenen. Wie zegt u, hoevele Pausm soberber geleefd hebben Wie zegt u of sommige Pausen misschien niet sliepen met 't hoofd op 'n harde plank Natuurlijk, dat gaan ze niet aan de wereld bekend maken, anders was het karakter van boetedoening et af. We willen niet ontkennen, dat er wel Pausen zijn geweest, die niet in armoede leefden, die te rijk leefden misschien Maar dat zijn er niet veel en dat geeft u dus geen verlof om alle Pausen te gaan wantrouwen. Maar... mag ik u ook eens een vraag stellen Een heel eenvoudige maar? Dat is deze: Jezus is nooit getrouwd geweest. Gaf dus door Zijn voorbeeld te kennen, dat Hij de ongehuwde staat volmaakter vond. (Zooals Hij trou wens ook uitdrukkelijk heeft gezegd) Nu komt de moeilijkheid Je zou zoo verwachten dat de menschen die dezen raad van Jezus opvolgen, de sympathie hadden van uw geest verwanten. U zijt immers zoo bar bezorgd, dat Jezus' raden worden opgevolgd Maar wat zien we nu Overal waar uw geestverwanten de baas worden, daar worden zij het eerst vervolgd... die geloften afleggen van eeuwige zuiverheid 1 Daar komt een verbod om kloosterling te zijn. Waar blijft nu toch de consequentie? En u ziet zoo graag de raad van Jezus opgevolgd U moet hierover eens heel diep nadenken. Eigenlijk is „heel diep" niet noodig, want voor zoo'n weldenkend mensch ligt de conclusie voor de hand. Maar u schijnt zóó verward in de vooroor- deelen en zóó vergiftigd met anti pathie, dat u die inconsequentie misschien nog zoo heel gauw niet ziet. En mag ik nu nóg wat vragen Maar dat is ook het laatste. Hebt u geen moeilijkheid met deze gedachte: Waarvoor kruipen uw geestverwan ten, wanneer zij het roer in handen krijgen, altijd in de fijnste en grootste paleizen Ga alle landen van heel Europa maar na. Het komt overal uit. Ook buiten Europa. En weet u, wat ik dan zoo eigenaardig vind Wel. dat de Paus, die wettig wordt gekozen, volgens u, niet mag gaan wonen in het Vaticaan, waar Hij voor een geregeld bestuur wonen moet maar dat uw geestverwanten, die (zeker in 't begint niet wettig aan het bestuur komen, brave jongens zijn. als ze 't zich zoo gemakkelijk en luxueus mogelijk maken. Och man, begrijp nu toch de be doeling van zulke opwerpingen. Waarschijnlijk is uw moeilijkheid u voorgepraat. Welnu, de menschen die ze u inblazen, weten zelf heel goed 't antwoord. U begrijpt best. dat het eigenlijk heelemaal geen moeilijkheid is. Maar ze weten, dat ze u er door van uw geloof kunnen afkrijgen en daarom is het hun te doen. en besloot, den loop der zaken koelbloedig en moedig af te wach ten. Er werd aan zijn kamerdeur geklopt en dr. Rembold, zooeven van het rechterlijk college komend trad binnen. De advocaat stelde Busum in kennis met den tegen- woordigen sUnd van zaken en verwittigde hem van het voorne men van het gerecht, hem, den vermoedelijken erfgenaam, uit te noodigen, persoonlijk ervoor te verschijnen. Dit laatste, ofschoon hij wist, dat het tenslotte komen moest, deed hem onaangenaam aan. Hij moest zich dus thans als Erich Reinkens voor het gerecht vertoonen. Dat zou hij graag zoo lang mogelijk hebben vermeden, den advocaat op eigen gelegenheid latende voorlwerken. Men kon immers vragen aan hem stellen, die hij moeilijk kon beantwoorden. Hij had weliswaar den inhoud van het testament van Oswald Braun zoo goed in het hoofd, als had hij het van buiten geleerd, en meer dan daarin stond, kon den heeren wel niet bekend zijn, maar men kon toch nooit weten, wat die drommelscbe advocaten konden uitvinden, om hem te vangen. Is dat volstrekt noodzakelijk? vroeg hij derhalve wrevelig. Ik heb nog nooit een mensch als u, mijnheer Reinkens, leeren zullen spoedig bedaren door Mijnhardt's Poeders Vraag daarom Mijnhardt's Hoofd pijnpoeders en Mijnhardt's Kiespijn poeders. Alleen echt als op doos en poeders de naam Mijnhardt staat. Let bij het koopen hierop. Per poeder 8 ct. en per doos 45 ct. Verkrijgbaar bij Uw Drogist. Aan deze misselijke vertooning geeft Amerika per jaar alleen aan voeding 182.500.000 dollar uit. De Maasbode wijde in haar in teressante „Bonte Waereld-rubriek" een artikel aan de schoothondjes- plaag. We laten het hier volgen Een tiental jaren geleden sprak iedereen over de eeuw van het kind. Het kind stond in het centrum van aller belangstelling. De huismoeder en de geleerde bestudeerden het probleem van het kind. Niemand echter had in de gaten, dat het probleem van het kind feite lijk het probleem van de ouders was en is. Men had het oude en wijze spreek woord van den appel, die niet ver van den boom valt, heelemaal ver geten en het resultaat is geweest, dat talrijke vrouwen, die door de een of andere schoolwijsheid tot de hoogte van supervrouw meenen ge komen te zijn, zich van het pro bleem van het kind, dat zoo moei lijk op te lossen viel. hebben afge maakt, door niet te trouwen of tot de middelen over te gaan, waarover reeds veel is gezegd en waarvoor het hier niet de plaa's is, nader er op in te gaan. Maar talrijke vrouwen, die kin deren een te lastig probleem vonden hebben hun troost gezocht bij een hondje en aldus is de eeuw, die tien jaren geleden de eeuw van het kind was, de eeuw van het schoot hondje geworden, Het is treurig, maar waar 1 We hebbenheden ten dage onze goed verzorgde hondenkerkhoven en vooral in de sentimenteele Angel saksische landen verheugen zich vele jongejuffrouwen in de zekerheid, dat schoothondjes en dergelijk gedierte hun eigen dokters hebben, hun eigen pensions en hnn eigen ziekenhuizen, allemaal instellingen van menschen, die in staat zijn, jarenlang over den dood van een schoothondje te kla gen en duizenden arme kinderen in de donkere krotten onzer gezegende wereldsteden laten. Deze eeuw is de eeuw van het schoothondje. Ondernemende lieden hebben hier van gebruik gemaakt, om een ren- deerende business in schoothondjes en andere honden op te zetten. En sommigen koopen schoothondjes, zooals andere antiquiteiten inslaan. Een goed boerend New Yorksch zakenman f pochte 'onlangs^op zijn vier witharigen, rasechte fox-terriers, die van vijf honderd tot dertig dui zend dollar waard -Aaren. En in een gezelschap vertelde me vrouw Henrietta Proctor Donnell, een dame uit de NewYorksche so ciety, dat ze voor elk pond. dat een Chihuahua-hondje woog. maar even vijftien honderd dollar had betaald. In Amerika concurreeren de schoot hondjes met luxe-jachten, luxe-auto mobielen en zooals gezegd, met antiquiteiten. De millionnairs, die met. hun geld kennen, die zich in zakere mate er tegen verzet, dat hem een groot vermogen in den schoot worde geworpen, merkte Remboldlachend op. Ik geloof ook niet, dat een tweede mensch van dat gehalte op de wereld bestaat. Natuurlijk is dat noodzakelijk, anders zou de autoriteit het niet verlangen, en gij nebt hoegenaamd geen reden, om aan die uitnoodiging geen gevolg te geven. Gij maakt u toch de zaak voor de toekomst veel gemakkelijker, als gij mij, die me geheel en al in de zaak heb in gewerkt, tot uw definitieven advo caat aanstelt, of een anderen rechtsgeleerde kiest. Ik neem beslist geen advocaat ter beoordeeling van de erfenis- quaesti-. Als ik de erfgenaam ben en het gerecht mij als zoodanig verklaart, goed, dan neem ik de erfenis aan. Het mag echter niet van mij gezegd, dat ik als pretendent ben opgetreden, dat stuit me tegen de borst. Dat is bij dezen stand van zaken bijna een zotheid, zei Rem bold. Dat moge zoo wezen, ik heb u daarvoor mijne redenen aange geven. Thans is het' echter aldus geschapen, datgij onmogelijk fiasco kunt lijden, bracht de advocaat hiertegen in. Nu ja... Ik zal dan ook den wensch der autoriteit opvolgen, voor het geval dat ik de uitnoodi- geen raad weten, drijven er een windhandel mede, precies zooals onze dwaze voorvaderen uit den pruikentijd ,met de bloembollen deden. Het zijn speciaal Engelsche hon denfokkers, die van de nieuwste Amerikaansche dwaasheid profiteeren. Ze hebben hier en daar in de Ver- eenigde Staten kennels gebouwd, die honderdduizenden kosten en waar de honden een leven als een prins leiden en spotten met de ouderwet- sche spreekwijze van „een leven als een hond". Eén zoo'n kennel moest intusschen kort geleden gesloten worden, bij gebrek aan inkomsten. De eigenaar had de fokkerij te ver van New- York gebouwd en ofschoon hij 's Zondags toch nog een bezoek van gemiddeld twee duizend personen kon boeken, floreerde de zaak niet. Hij zat te ver van de stad af en kon de echte „doggy", hondjes enthousiasten niet bereiken. De be zoekers waren over het algemeen menschen, die zich toevallig in de buurt bevonden en daarom eens een kijkje in het hondenpaleis wilden nemen. Maar honden koopen wilden ze niet. De Engelsche ondernemers hadden een strop, maar andere varen wel bij hun handige exploitatie van het snobisme der Amerikaansche million nairs. Dit blijkt uit de cijfers, die de Amerikaansche schrijver William S. Dutton onlangs publiceerde. Hij schatte het aantal honden in de Ver. Staten op vijt millioen. Den gemiddelden koopprijs van een hond op vijf dollar taxeerend, kwam hij op een bedrag :;van vijf en twintig millioen dollars. En aan nemend, dat een hond per dag in doorsnee voor tien cents per dag opeet, becijferde hij, dat het land per jaar maar eventjes 182.500.000 dol lars voor de honden uitgeeft. Dit zegt op zich ten slotte nog niet veel, doch er zijn nog andere uitgaven, die direct onder de luxe-uitgaven vallen. De Amerikaansche Kennel Club registreerde verleden jaar vijftig duizend honden, voor welk voorrecht hun eigenaars in totaal honderd duizend dollar moesten betalen Er werden drie honderd tentoonstellin gen en snelheidswedstrijden gehouden, die duizenden dollais^aan prijzen en organisatiekosten verslonden. Alles en alles bijeen genomen, komt de hondenliefhebberij van zijn kinderen I Uncle Sam op twee honderd millioen dollar per jaar te staan. Waar haalt het Engelsche woordenboek den moed vandaan, om ons spotgoed koop met „dogccheap" te vertalen Men mag het gelooven of niet, maar er bestaat in New-York een etablissement, waar houden gemani cuurd worden en permanent wave krijgen. Een shampoo kost er drie tot vijftien dollar, nageltjes knippen een dollar, permanent wave vijftien dollar en haar bijwerken twee dollar. Als mevrouw haar hondje volledig onderhanden wil laten nemen, kost haar dit bagatel een vijftien dollars. En ze betaalt dat met een luchtig gemoed. Behandel de dieren met zachtheid, nietwaar Het ergst maakt de reeds genoemde mevrouw Donnell het met haar hondjes, die ze in haar buitenverblijf verzacht de pijn geneest de 'wond 942-12 in de Hudson Highlands met de liefderijkste zorgen omringt. De lieve dieren beschikken over een complete garderobe van rugdekjes etc. etc. die te Parijs in een zaak in de Rue de la Paix speciaal volgens teekening zijn vervaaardigd. Personeel van een paar man zorgt, dat het gebroed, —het zijn er twintig niet te kort komt, 's morgens op tijd op staat, een wandelingetje maakt, een heilzaam middagdutje doet en vooral niet in den regen raakt of op den tocht staat. Als mevrouw op reis gaat, naar Europa of zoo, neemt ze een paar van haar lievelingen mede, die het best hebben opgepast en heel zoet zijn geweest. Mevrouw Donnell stelt zich intus schen met slechts twintig schoot hondjes tevreden. Ze is eigenlijk bescheiden verge leken met den bankier John. G. Bates, die op zijn buitenverblijf te Morristown bij New-York honderd veertig honden als kostgangers heeft. Het schijnt, dat financiën en intel ligentie niet veel met elkander uit te staan hebben. Hoe is het anders mogelijk, dat rijke menschen, die hun geld over het algemeen toch ook hebben bijeen moeten schrapen, zóó dwaas kunnen zijn iBgesaadsa IidsdsaUaasa. ging ontvang. Henri behandelde het met Rem bold besprokene met zijne zuster. Ernstig is die stap in elk geval, concludeerde hij wrevelig Ernstig is de geheele aange legenheid, meende Gaudentia, maar van het oogenblik af datje besloten hebt, je voor den erfge naam uit te geven, had je moeten weten, wat je te wachten stond. Wie een strijder wil zijn, moet het zwaard hanteeren, en als je niet koen en moedig, koelbloedig en vastberaden, wildet kampen om den prijs, had je de zaak niet moete^.beginnen. Thans komt het er op aan, goed uit je oogen te kijken en je positie te handhaven, anders zal het jou en mij slecht vergaan. Aan moed ontbreekt het me niet, dat weet je wel, antwoordde Henri, ik zal mijne positie hand haven met alle kracht. Vcor de advocaten echter heb ik altijd het noodige ontzag gehad, en daarvan kan ik me ook nu niet losmaken, maar ze zullen zich de tanden aan mij stomp knagen... De uitnoodigingwerd ontvangen. Henri kleedde zich zeer zorgvuldig en kwam voor den dag als een beschaafd, tot de betere standen behoorend matroos, in burger- kleeding voor het rechterlijk college. Hij overhandigde daar de uitnoodiging. Wij hebben u voor ons moeten laten komen wegens de aange- VOVl'liUjffUffl/ Verwaarloos nimmer rugpijn; het kan een ernstige waarschuwing zijn, Rugpijn, bewolkte en pijnlijke urine, bezinksel in het water, niergruis stijve en pijolijke gewrichten, rheumatische pijnen, of een zenuwachtig en afgemat gevoel kunnen nierzwakte aanduiden, en dienen onmiddellijk behandeld te worden. Want alleen sterke, werk zame nieren kunnen urinezuur en andere schadelijke stoffen uit het bloed filtreeren. Gij zoudt geen dag kunnen leven, als uw nieren ophielden te werken. 31 Verlies geen kostbaren tijd Begin nu met het gebruik van Foster's Rugpijn Nieren Pillen en herwin uw oude energie en kracht. Dit bekende niermiddel boekte succes na succes. Bij alle drogisten enz. f 1.75 p. flacon door A. F. van Beurden. De reden, waarom de Maasdorpec Blitterswijck, Well. Wanssum. Geijs teren en Vierlingsbeek plaatsen van vestiging voor de alleroudste bewo ners geworden zijn, ligt niet alleen aan de rivier, die in vroeger tijden nog zeer willekeurig haar bedding bepaalde, maar daaraan ook, dat men daar de bestaansvoorwaarden op de kortbij gelegen hoogere ge deelten vond, waar men den land bouw kan uitoefenen. De door het Maasslib steeds vruchtbaar gehouden uiterwaarden en weiden maakten hen ook tot veehouders. Men koos bovendien de vestigings plaatsen aan den uitloop der toen ook soms zeer rumoerige beken en de hoofdman, die later door zijn overwicht heer werd, plaatste op iedere beek een watermolen. Maar ook meer van de Maas af langs de beken, die toen ook een breed dal met moerassige weiden hadden, ontstonden op geschikte plaatsen dorpen en gehuchten. Wij herinneren hier waar wij de streek ten Oosten van Venray be spreken, aan Megelsum, Tienray, Meerlo, Oostrum en het groote vroeg ontgonnen veld, waarop Venray ontstaan is. De beken hebben hier een groote rol gespeeld en wij hebben het oog op twee beken, die uit naar alle zijden gerichte takken hun water haalden. Zij hebben leven gebracht in de anders karig met zegeningen van den grond bedach'e gebied. Het zijn de groote Molenbeek, die ontstaan uit den Boddebroek- loop, de Molenbeek en Leijgraaf, een groot gebied bruikbaar gemaakt heeft en Horst, Meerlo en Wans sum doorloopt en zich bij de Wan- summer Staay met de Maas ver- eenigt, terwijl de Groote Beek een groot stuk van de Venraysche wei den en heide vochtig houdt en na allerlei kronkels en wendingen, als wilden ze overal van haar aanzijn doen blijken, bij het Kasteel Geijs teren de groote rivier haar ijzer houdend water toevoegt. Aldus heeft de natuurlijke ge steldheid des bodems en de moei zame vlijt der bewoners in den loop der eeuwen vele dorpen, gehuchten en hoeven geschapen, die nu door goede wegen verbonden, karakter geven aan het landschap. Maar tusschen de dorpen lagen nog uit den oertijd vele heiden, moerassen en zandduinen. Men be hoeft alleen van Oostrum door de Oostrumsche en Wanssummer heide en van Oirlo naar Meerlo te gaan, em daarvan getuige te zijn, alsook bezuiden Blitterswijck. Maar men heeft dat aldus niet laten bestaan. Men heeft denne- bosschen gepoot, moerassen afge waterd, die vroeger alleen waarde hadden als eenden- en snippenjachten en nu met hakhout bezet zijn, of door de ploeg en den kunstmest om gezet zijn in behoorlijke weiden of bouwland. Wanneer men voor een kwart eeuw van Oostrum naar Wanssum ging, was 't een en al heide, moeras en zandstuiven, links en rechts en stond er slechts één huisje, dat later nog afgebroken werd. En nu is het gansche aanschijn veranderd, zelfs de lange smalle moerassen van den grintweg naar de Heihuizen zijn van wezen veranderd. In die omgeving is alles veranderd, alles Maar aan de Groote Beek op Venraysch gebied is nog eene merk waardigheid gebleven. In de bosschen waar het nu ook volop lente gewor den is, de vogels in alle bedrijvig heid hun schuchter gekwinkeleer laten hooren, waar in de kleine dichtbegroeide moerassen het ge vederde watervolk teruggekeerd is en zich laat hooren. Dat is bij den Rosmolen, de oer type van de molens met zijn spits dak en die ten overvloede nog een wiel voor waterkracht heeft. Ver scholen in het hout staat hij daar als een weinig meer te vinden bij zonderheid, door zijn ver legenheiddernalatenschap van den op 10 Aug. 1890 overleden Oswald Braun, wijl we redenen hebben, in u, mijnheer, den zoon en univer- seelen erfgenaam van den over ledene te herkennen, aldus sprak de president van het rechterlijk college Henri Busum toe. Gij heet Erich Reinkens? Zoo is mijn naam, bevestigde Henri. Wilt gij ons uwe papieren ter hand stellen Wij hebben die noodig, om de gevorderde wette lijke maatregelen te motiveeren, hernam de president. Ik zou gaarne spoedig weer afreizen... Hoe lang moet ik die papieren hier laten informeerde Busum. Tot de erfenis is uitbetaald. In elk geval echter zult gij, in dat geval rechterlijk gewaarmerkte afschriften van uw papieren krijgen Dat is mij voldoende, ant woordde Busum. Gij hebt geen getuige voor uw identifiatie, d.w.z. voor de overeenstemming van uw persoon met die papieren kunnen vinden, zooals de advocaat dr. Rembold ons mededeelde vroeg de presi dent verder. Die heer drong er bij mij op aan, dat ik mij moeite zou geven, zulk een bekende te vinden, en dat gelukte mij niet, gaf Henri ten antwoord. Herinnert gij u wellicht uw vader nog Neen, gaf Henri ten ant woord. Het slaat me vaag voor, dat ik met mijn moeder een verre reis in mijn vroegste kinderjart n heb gemaakt. En toen kwaamt ge?... Waar, dat weet ik niet Ik herinner me, later in New-York te zijn geweest. Hoe lang ongeveer? Ik geloof tol mijn tiende of elfde jaar. Sprak u uwe moeder nooit over uw vader? Eens, toen er geld werd ontvangen en ik naar mijn vader vroeg, zei ze, dat hij van haar was heengegaan en van onsbeidea niets wilde weten. En toen reisdet gij met uw moeder? Naar Europa. Ik weet alleen nog, dat wij ons te Keulen ophiel den. Te Ostende vluchtte ik, wijl mijne moeder wilde, dat ik koop man zou worden, en werd scheeps jongen Hoe heette het eerste schip, dat u opnam? vroeg de president. Henri zweeg een ooger.blik, op die vraag was hij niet voorbereid. Ze kon bedenkelijk worden, want het zou verdacht kunnen worden geacht, dal hij den naam van dit schip had vergeten. Het was een Belgisch sc ip en heeite »Gagnerie"d-zp naam was onder Fransche en Belgische groote vaartuigen zeer versp d antwoordde hij, zich snni be denkend. Het ging via Lon u naar Valparaiso. Wordt vervolgd

Peel en Maas | 1931 | | pagina 7