Tweede Blad van „FEIL EST MAAS'9
Raak
Om twee million
Hoofdpijn
en Kiespijn
De eeuw van het
schoothondje.
Jiis op*
POSTER'©
j[ RugpijnNieren Pillen
Tusschen Oostrum
en Geijsteren
ZATERDAG 18 APRIL 1931
Twee en Vijftigste Jaargang
No 16
Een redacteur van een apologe
tisch volksblad ontving een onvrien
delijk schrijven van een zijner lezers,
waarop een raak antwoord gegeven
werd. We laten hier beiden volgen,
omdat we, wel niet in zoo hatelijken
vorm, eenzelfde bezwaar wel eens
onder eigen volk, hoorden.
A. v. H. 't Is heel vreemd, dat
u maar erg zalvende en God-ver
rukkende artikeltjes schrijft, maar dat
u maar nooit eens iets schrijft over
practische dingen U is zeker bang
uw handen te branden, nietwaar
Als 't u om waarheid te doen is,
zeg me dan eensAls Jezus toch
zoo arm is geweest, dan moet de
Paus toch zeker de eerste zijn, om
dat voorbeeld na te volgen. Of is
dat alleen maar goed voor arme
menschen
X.) Ik ben eigenlijk te goed.
Menig redacteur zou zoo'n briefje
verscheuren, omdat de beleefdheid
verre is. Nee, vriend, u bent niet
erg hartelijk. Waarom kunt u dat
niet vragen op een fatsoenlijken
toon Maar alia, als u daar een
soort verlichting in vindt, dan mag
u dat nog wel eens doen. Dan
moogt u de volgende keer zelfs met
jij en jou gaan spreken. Dat geeft
in dit verband nog méér minachting
te kennen. En dat is toch de be
doeling. hé
Vindt u uw vraag werkelijk prac-
tisch
Dan geeft u ook toe, dat wij
practische dingen schrijven. Want
de kwestie is in een hoofdartikel
behandeld in nummer 32 (12 April
1930) U ziet: hatelijk zijn is onvoor
zichtig. En voor u ons beschuldigt,
had u beter gedaan, te weten te
komen, of er in ons blad al eens
iets dergelijks heeft gestaan.
Om dan nog eens op die kwestie
terug te komen. U schermt zoo met
„armen". Maar weet u ook, dat
zelfs de armste menschen kans heb
ben om Paus te worden.
Onze Paus Adrianus was de zoon
van een tonnenmaker. En Pausen
van arme afkomst zijn er vele. Ook
Kardinalen(Onze Nederlandsche
Kardinaal is eveneens uit een keen-
voudig gezin).
En weet u iets af van Paus Pius
X 't Zal wel niet. Mogen we u
heel, héél bijzonder aanraden, om
dat leven eens te lezen Misschien
dat uw opvattingen dan wat veran
deren.
Ik vermoed, dat u een georgani
seerde is Niet bij een R.K. Bond,
natuurlijk. Ik' denk wel, dat ik weet
bij welken bond u bent. Maar u
neemt mij niet kwalijk, dat u orga-
nisatiebenood(gdheden dan heel wei
nig veistand heeft.
Heeft een fatsoenlijke organisatie
die flink wat leden telt, niet een
eigen Bureau Met verschillende
vertrekken en ambtenaren
En is het dan te verwonderen,
dat de Katholieke Kerk ook haar
gebouwen heeft
U weet toch, dat er driehonderd
millioen Katholieken zijn op de
wereld De Paus is nu eenmaal
een méér beduidend persoon dan u
of ik. Hij is het hoofd, de leider,
het middelpunt van alles.
Om de geweldig vele zaken af te
handelen, moet er personeel zijn. En
dat personeel moet ruimte hebben.
Geen wonder, dat 't gebouwencom
plex nogal uitgebreid is.
Vergis u daarenboven niet
Wat in het Vaticaan aanwezig
is, is niet zoozeer van den Paus.
Maar van de Kerk
U weet wellicht, dat die Kerk al
ruim 1900 jaar bestaat. En gedu
rende dien tijd zijn er heel wat
goedgeefsche menschen geweest, die
aan de Kerk wat schonken. De
FRUiLLfcToN
25
Dan restten hem slechts twee
zaken óf de vlucht óf het aan
gaan van den strijd met den tegen
stander. Dat zou echter een be
denkelijke, wanhopige strijd wor
den, waarboven wellicht nog te
verkiezen was een snel verdwijnen
naar eenige verre wereldstreek.
Zulke gedachte en bezorgdheden
wekten Gaudenlia's mededeelingen
over haar onderhoud met Rernbold
in Henri's geest. Hij had zich
evenwel in zijn wild leven in zoo
menigen neteligen toestand bevon
den en had er zich tot dusver
altijd vrij goed uit weten te redden.
Hij besloot daarom niets in over
ijling te doen, zich niet door dwaze
gedachten vrees te laten aanjagen.
Nog was volstrekt niet buiten ge
sloten, dat Erich Reinkens zoo
goed zou zijn door te sterven hem
het veld te ruimen. Nog stond het
verder niet vast, dat hij iets van
de oproeping vernam, en eindelijk
even weinig, dat hij als erfgenaam
zou optreden. Alsdat alles gebeurde
was het nog lijd genoeg, om wan
hopige stappen te doen. Met die
gedachten stelde Henri zich gerust
Paus moet er dus rekening mee
houden, dat dit niet aan Hem, maar
aan de Kerk behoort. Hij kan dus
niet de beele inboedel van het Va
ticaan bij testament aan Zijn fami
lieleden vermaken.
En vindt u het nu zoo ergerlijk
dat de Kerk iets aanneemt wat haar
gegeven wordt Waar is dit ver
boden U begaat weer dezelfde
fout als zoovelen u verwart in het
Evangelie het woord „raad" met
„gebod". Het eerste is niet verplich
tend, het laatste wel.
Zooals de toestand van den Paus
nu is n.l. een centrum van diplo
matieke betrekkingen, kan Hij niet
anders dan doen zooals Hij doet.
Dat is gaan wonen in het Vaticaan.
Maar dat neemt allemaal niet weg
dat de Paus, temidden daarvan, heel
goed de armoede van Christus kan
beoefenen. Wie zegt u, hoevele
Pausm soberber geleefd hebben
Wie zegt u of sommige Pausen
misschien niet sliepen met 't hoofd
op 'n harde plank Natuurlijk, dat
gaan ze niet aan de wereld bekend
maken, anders was het karakter van
boetedoening et af. We willen niet
ontkennen, dat er wel Pausen zijn
geweest, die niet in armoede leefden,
die te rijk leefden misschien Maar
dat zijn er niet veel en dat geeft u
dus geen verlof om alle Pausen te
gaan wantrouwen. Maar... mag ik u
ook eens een vraag stellen Een
heel eenvoudige maar? Dat is deze:
Jezus is nooit getrouwd geweest.
Gaf dus door Zijn voorbeeld te
kennen, dat Hij de ongehuwde staat
volmaakter vond. (Zooals Hij trou
wens ook uitdrukkelijk heeft gezegd)
Nu komt de moeilijkheid Je zou
zoo verwachten dat de menschen die
dezen raad van Jezus opvolgen, de
sympathie hadden van uw geest
verwanten. U zijt immers zoo bar
bezorgd, dat Jezus' raden worden
opgevolgd Maar wat zien we nu
Overal waar uw geestverwanten de
baas worden, daar worden zij het
eerst vervolgd... die geloften afleggen
van eeuwige zuiverheid 1 Daar komt
een verbod om kloosterling te zijn.
Waar blijft nu toch de consequentie?
En u ziet zoo graag de raad van
Jezus opgevolgd U moet hierover
eens heel diep nadenken. Eigenlijk is
„heel diep" niet noodig, want voor
zoo'n weldenkend mensch ligt de
conclusie voor de hand. Maar u
schijnt zóó verward in de vooroor-
deelen en zóó vergiftigd met anti
pathie, dat u die inconsequentie
misschien nog zoo heel gauw niet
ziet.
En mag ik nu nóg wat vragen
Maar dat is ook het laatste. Hebt u
geen moeilijkheid met deze gedachte:
Waarvoor kruipen uw geestverwan
ten, wanneer zij het roer in handen
krijgen, altijd in de fijnste en grootste
paleizen Ga alle landen van heel
Europa maar na. Het komt overal
uit. Ook buiten Europa. En weet u,
wat ik dan zoo eigenaardig vind
Wel. dat de Paus, die wettig wordt
gekozen, volgens u, niet mag gaan
wonen in het Vaticaan, waar Hij voor
een geregeld bestuur wonen moet
maar dat uw geestverwanten, die
(zeker in 't begint niet wettig aan
het bestuur komen, brave jongens
zijn. als ze 't zich zoo gemakkelijk
en luxueus mogelijk maken.
Och man, begrijp nu toch de be
doeling van zulke opwerpingen.
Waarschijnlijk is uw moeilijkheid
u voorgepraat. Welnu, de menschen
die ze u inblazen, weten zelf heel
goed 't antwoord. U begrijpt best.
dat het eigenlijk heelemaal geen
moeilijkheid is. Maar ze weten, dat
ze u er door van uw geloof kunnen
afkrijgen en daarom is het hun te
doen.
en besloot, den loop der zaken
koelbloedig en moedig af te wach
ten.
Er werd aan zijn kamerdeur
geklopt en dr. Rembold, zooeven
van het rechterlijk college komend
trad binnen. De advocaat stelde
Busum in kennis met den tegen-
woordigen sUnd van zaken en
verwittigde hem van het voorne
men van het gerecht, hem, den
vermoedelijken erfgenaam, uit te
noodigen, persoonlijk ervoor te
verschijnen.
Dit laatste, ofschoon hij wist,
dat het tenslotte komen moest,
deed hem onaangenaam aan.
Hij moest zich dus thans als
Erich Reinkens voor het gerecht
vertoonen.
Dat zou hij graag zoo lang
mogelijk hebben vermeden, den
advocaat op eigen gelegenheid
latende voorlwerken. Men kon
immers vragen aan hem stellen,
die hij moeilijk kon beantwoorden.
Hij had weliswaar den inhoud
van het testament van Oswald
Braun zoo goed in het hoofd, als
had hij het van buiten geleerd,
en meer dan daarin stond, kon
den heeren wel niet bekend zijn,
maar men kon toch nooit weten,
wat die drommelscbe advocaten
konden uitvinden, om hem te
vangen.
Is dat volstrekt noodzakelijk?
vroeg hij derhalve wrevelig.
Ik heb nog nooit een mensch
als u, mijnheer Reinkens, leeren
zullen spoedig bedaren door
Mijnhardt's Poeders
Vraag daarom Mijnhardt's Hoofd
pijnpoeders en Mijnhardt's Kiespijn
poeders. Alleen echt als op doos en
poeders de naam Mijnhardt staat.
Let bij het koopen hierop. Per
poeder 8 ct. en per doos 45 ct.
Verkrijgbaar bij Uw Drogist.
Aan deze misselijke vertooning
geeft Amerika per jaar alleen
aan voeding 182.500.000 dollar uit.
De Maasbode wijde in haar in
teressante „Bonte Waereld-rubriek"
een artikel aan de schoothondjes-
plaag. We laten het hier volgen
Een tiental jaren geleden sprak
iedereen over de eeuw van het kind.
Het kind stond in het centrum van
aller belangstelling. De huismoeder
en de geleerde bestudeerden het
probleem van het kind.
Niemand echter had in de gaten,
dat het probleem van het kind feite
lijk het probleem van de ouders
was en is.
Men had het oude en wijze spreek
woord van den appel, die niet ver
van den boom valt, heelemaal ver
geten en het resultaat is geweest,
dat talrijke vrouwen, die door de
een of andere schoolwijsheid tot de
hoogte van supervrouw meenen ge
komen te zijn, zich van het pro
bleem van het kind, dat zoo moei
lijk op te lossen viel. hebben afge
maakt, door niet te trouwen of tot
de middelen over te gaan, waarover
reeds veel is gezegd en waarvoor
het hier niet de plaa's is, nader er
op in te gaan.
Maar talrijke vrouwen, die kin
deren een te lastig probleem vonden
hebben hun troost gezocht bij een
hondje en aldus is de eeuw, die
tien jaren geleden de eeuw van het
kind was, de eeuw van het schoot
hondje geworden,
Het is treurig, maar waar 1
We hebbenheden ten dage onze
goed verzorgde hondenkerkhoven en
vooral in de sentimenteele Angel
saksische landen verheugen zich vele
jongejuffrouwen in de zekerheid, dat
schoothondjes en dergelijk gedierte
hun eigen dokters hebben, hun eigen
pensions en hnn eigen ziekenhuizen,
allemaal instellingen van menschen,
die in staat zijn, jarenlang over den
dood van een schoothondje te kla
gen en duizenden arme kinderen in
de donkere krotten onzer gezegende
wereldsteden laten.
Deze eeuw is de eeuw van het
schoothondje.
Ondernemende lieden hebben hier
van gebruik gemaakt, om een ren-
deerende business in schoothondjes
en andere honden op te zetten. En
sommigen koopen schoothondjes,
zooals andere antiquiteiten inslaan.
Een goed boerend New Yorksch
zakenman f pochte 'onlangs^op zijn
vier witharigen, rasechte fox-terriers,
die van vijf honderd tot dertig dui
zend dollar waard -Aaren.
En in een gezelschap vertelde me
vrouw Henrietta Proctor Donnell,
een dame uit de NewYorksche so
ciety, dat ze voor elk pond. dat een
Chihuahua-hondje woog. maar even
vijftien honderd dollar had betaald.
In Amerika concurreeren de schoot
hondjes met luxe-jachten, luxe-auto
mobielen en zooals gezegd, met
antiquiteiten.
De millionnairs, die met. hun geld
kennen, die zich in zakere mate
er tegen verzet, dat hem een groot
vermogen in den schoot worde
geworpen, merkte Remboldlachend
op. Ik geloof ook niet, dat een
tweede mensch van dat gehalte
op de wereld bestaat. Natuurlijk
is dat noodzakelijk, anders zou de
autoriteit het niet verlangen, en
gij nebt hoegenaamd geen reden,
om aan die uitnoodiging geen
gevolg te geven. Gij maakt u toch
de zaak voor de toekomst veel
gemakkelijker, als gij mij, die me
geheel en al in de zaak heb in
gewerkt, tot uw definitieven advo
caat aanstelt, of een anderen
rechtsgeleerde kiest.
Ik neem beslist geen advocaat
ter beoordeeling van de erfenis-
quaesti-. Als ik de erfgenaam ben
en het gerecht mij als zoodanig
verklaart, goed, dan neem ik
de erfenis aan. Het mag echter
niet van mij gezegd, dat ik als
pretendent ben opgetreden, dat
stuit me tegen de borst.
Dat is bij dezen stand van
zaken bijna een zotheid, zei Rem
bold.
Dat moge zoo wezen, ik heb
u daarvoor mijne redenen aange
geven.
Thans is het' echter aldus
geschapen, datgij onmogelijk fiasco
kunt lijden, bracht de advocaat
hiertegen in.
Nu ja... Ik zal dan ook den
wensch der autoriteit opvolgen,
voor het geval dat ik de uitnoodi-
geen raad weten, drijven er een
windhandel mede, precies zooals
onze dwaze voorvaderen uit den
pruikentijd ,met de bloembollen
deden.
Het zijn speciaal Engelsche hon
denfokkers, die van de nieuwste
Amerikaansche dwaasheid profiteeren.
Ze hebben hier en daar in de Ver-
eenigde Staten kennels gebouwd,
die honderdduizenden kosten en waar
de honden een leven als een prins
leiden en spotten met de ouderwet-
sche spreekwijze van „een leven als
een hond".
Eén zoo'n kennel moest intusschen
kort geleden gesloten worden, bij
gebrek aan inkomsten. De eigenaar
had de fokkerij te ver van New-
York gebouwd en ofschoon hij
's Zondags toch nog een bezoek van
gemiddeld twee duizend personen
kon boeken, floreerde de zaak niet.
Hij zat te ver van de stad af en
kon de echte „doggy", hondjes
enthousiasten niet bereiken. De be
zoekers waren over het algemeen
menschen, die zich toevallig in de
buurt bevonden en daarom eens een
kijkje in het hondenpaleis wilden
nemen. Maar honden koopen wilden
ze niet.
De Engelsche ondernemers hadden
een strop, maar andere varen wel
bij hun handige exploitatie van het
snobisme der Amerikaansche million
nairs. Dit blijkt uit de cijfers, die de
Amerikaansche schrijver William S.
Dutton onlangs publiceerde. Hij
schatte het aantal honden in de Ver.
Staten op vijt millioen.
Den gemiddelden koopprijs van
een hond op vijf dollar taxeerend,
kwam hij op een bedrag :;van vijf en
twintig millioen dollars. En aan
nemend, dat een hond per dag in
doorsnee voor tien cents per dag
opeet, becijferde hij, dat het land per
jaar maar eventjes 182.500.000 dol
lars voor de honden uitgeeft. Dit
zegt op zich ten slotte nog niet veel,
doch er zijn nog andere uitgaven,
die direct onder de luxe-uitgaven
vallen. De Amerikaansche Kennel
Club registreerde verleden jaar vijftig
duizend honden, voor welk voorrecht
hun eigenaars in totaal honderd
duizend dollar moesten betalen Er
werden drie honderd tentoonstellin
gen en snelheidswedstrijden gehouden,
die duizenden dollais^aan prijzen en
organisatiekosten verslonden. Alles
en alles bijeen genomen, komt de
hondenliefhebberij van zijn kinderen I
Uncle Sam op twee honderd millioen
dollar per jaar te staan. Waar haalt
het Engelsche woordenboek den
moed vandaan, om ons spotgoed
koop met „dogccheap" te vertalen
Men mag het gelooven of niet,
maar er bestaat in New-York een
etablissement, waar houden gemani
cuurd worden en permanent wave
krijgen. Een shampoo kost er drie
tot vijftien dollar, nageltjes knippen
een dollar, permanent wave vijftien
dollar en haar bijwerken twee dollar.
Als mevrouw haar hondje volledig
onderhanden wil laten nemen, kost
haar dit bagatel een vijftien dollars.
En ze betaalt dat met een luchtig
gemoed. Behandel de dieren met
zachtheid, nietwaar
Het ergst maakt de reeds genoemde
mevrouw Donnell het met haar
hondjes, die ze in haar buitenverblijf
verzacht
de pijn
geneest
de 'wond
942-12
in de Hudson Highlands met de
liefderijkste zorgen omringt. De lieve
dieren beschikken over een complete
garderobe van rugdekjes etc. etc. die
te Parijs in een zaak in de Rue de
la Paix speciaal volgens teekening
zijn vervaaardigd. Personeel van een
paar man zorgt, dat het gebroed,
—het zijn er twintig niet te
kort komt, 's morgens op tijd op
staat, een wandelingetje maakt, een
heilzaam middagdutje doet en vooral
niet in den regen raakt of op den
tocht staat. Als mevrouw op reis
gaat, naar Europa of zoo, neemt ze
een paar van haar lievelingen mede,
die het best hebben opgepast en
heel zoet zijn geweest.
Mevrouw Donnell stelt zich intus
schen met slechts twintig schoot
hondjes tevreden.
Ze is eigenlijk bescheiden verge
leken met den bankier John. G.
Bates, die op zijn buitenverblijf te
Morristown bij New-York honderd
veertig honden als kostgangers heeft.
Het schijnt, dat financiën en intel
ligentie niet veel met elkander uit te
staan hebben. Hoe is het anders
mogelijk, dat rijke menschen, die hun
geld over het algemeen toch ook
hebben bijeen moeten schrapen, zóó
dwaas kunnen zijn
iBgesaadsa IidsdsaUaasa.
ging ontvang.
Henri behandelde het met Rem
bold besprokene met zijne zuster.
Ernstig is die stap in elk geval,
concludeerde hij wrevelig
Ernstig is de geheele aange
legenheid, meende Gaudentia,
maar van het oogenblik af datje
besloten hebt, je voor den erfge
naam uit te geven, had je moeten
weten, wat je te wachten stond.
Wie een strijder wil zijn, moet het
zwaard hanteeren, en als je niet
koen en moedig, koelbloedig en
vastberaden, wildet kampen om
den prijs, had je de zaak niet
moete^.beginnen. Thans komt het
er op aan, goed uit je oogen te
kijken en je positie te handhaven,
anders zal het jou en mij slecht
vergaan.
Aan moed ontbreekt het me
niet, dat weet je wel, antwoordde
Henri, ik zal mijne positie hand
haven met alle kracht. Vcor de
advocaten echter heb ik altijd het
noodige ontzag gehad, en daarvan
kan ik me ook nu niet losmaken,
maar ze zullen zich de tanden aan
mij stomp knagen...
De uitnoodigingwerd ontvangen.
Henri kleedde zich zeer zorgvuldig
en kwam voor den dag als een
beschaafd, tot de betere standen
behoorend matroos, in burger-
kleeding voor het rechterlijk
college. Hij overhandigde daar de
uitnoodiging.
Wij hebben u voor ons moeten
laten komen wegens de aange-
VOVl'liUjffUffl/
Verwaarloos nimmer rugpijn; het
kan een ernstige waarschuwing zijn,
Rugpijn, bewolkte en pijnlijke urine,
bezinksel in het water, niergruis stijve
en pijolijke gewrichten, rheumatische
pijnen, of een zenuwachtig en afgemat
gevoel kunnen nierzwakte aanduiden,
en dienen onmiddellijk behandeld te
worden. Want alleen sterke, werk
zame nieren kunnen urinezuur en
andere schadelijke stoffen uit het
bloed filtreeren. Gij zoudt geen dag
kunnen leven, als uw nieren ophielden
te werken. 31
Verlies geen kostbaren tijd Begin
nu met het gebruik van Foster's
Rugpijn Nieren Pillen en herwin uw
oude energie en kracht. Dit bekende
niermiddel boekte succes na succes.
Bij alle drogisten enz. f 1.75 p. flacon
door A. F. van Beurden.
De reden, waarom de Maasdorpec
Blitterswijck, Well. Wanssum. Geijs
teren en Vierlingsbeek plaatsen van
vestiging voor de alleroudste bewo
ners geworden zijn, ligt niet alleen
aan de rivier, die in vroeger tijden
nog zeer willekeurig haar bedding
bepaalde, maar daaraan ook, dat
men daar de bestaansvoorwaarden
op de kortbij gelegen hoogere ge
deelten vond, waar men den land
bouw kan uitoefenen. De door het
Maasslib steeds vruchtbaar gehouden
uiterwaarden en weiden maakten
hen ook tot veehouders.
Men koos bovendien de vestigings
plaatsen aan den uitloop der toen
ook soms zeer rumoerige beken en
de hoofdman, die later door zijn
overwicht heer werd, plaatste op
iedere beek een watermolen.
Maar ook meer van de Maas af
langs de beken, die toen ook een
breed dal met moerassige weiden
hadden, ontstonden op geschikte
plaatsen dorpen en gehuchten.
Wij herinneren hier waar wij de
streek ten Oosten van Venray be
spreken, aan Megelsum, Tienray,
Meerlo, Oostrum en het groote vroeg
ontgonnen veld, waarop Venray
ontstaan is.
De beken hebben hier een groote
rol gespeeld en wij hebben het oog
op twee beken, die uit naar alle
zijden gerichte takken hun water
haalden. Zij hebben leven gebracht
in de anders karig met zegeningen
van den grond bedach'e gebied.
Het zijn de groote Molenbeek,
die ontstaan uit den Boddebroek-
loop, de Molenbeek en Leijgraaf,
een groot gebied bruikbaar gemaakt
heeft en Horst, Meerlo en Wans
sum doorloopt en zich bij de Wan-
summer Staay met de Maas ver-
eenigt, terwijl de Groote Beek een
groot stuk van de Venraysche wei
den en heide vochtig houdt en na
allerlei kronkels en wendingen, als
wilden ze overal van haar aanzijn
doen blijken, bij het Kasteel Geijs
teren de groote rivier haar ijzer
houdend water toevoegt.
Aldus heeft de natuurlijke ge
steldheid des bodems en de moei
zame vlijt der bewoners in den loop
der eeuwen vele dorpen, gehuchten
en hoeven geschapen, die nu door
goede wegen verbonden, karakter
geven aan het landschap.
Maar tusschen de dorpen lagen
nog uit den oertijd vele heiden,
moerassen en zandduinen. Men be
hoeft alleen van Oostrum door de
Oostrumsche en Wanssummer heide
en van Oirlo naar Meerlo te gaan,
em daarvan getuige te zijn, alsook
bezuiden Blitterswijck.
Maar men heeft dat aldus niet
laten bestaan. Men heeft denne-
bosschen gepoot, moerassen afge
waterd, die vroeger alleen waarde
hadden als eenden- en snippenjachten
en nu met hakhout bezet zijn, of
door de ploeg en den kunstmest om
gezet zijn in behoorlijke weiden of
bouwland.
Wanneer men voor een kwart
eeuw van Oostrum naar Wanssum
ging, was 't een en al heide, moeras
en zandstuiven, links en rechts en
stond er slechts één huisje, dat later
nog afgebroken werd.
En nu is het gansche aanschijn
veranderd, zelfs de lange smalle
moerassen van den grintweg naar de
Heihuizen zijn van wezen veranderd.
In die omgeving is alles veranderd,
alles Maar aan de Groote Beek op
Venraysch gebied is nog eene merk
waardigheid gebleven. In de bosschen
waar het nu ook volop lente gewor
den is, de vogels in alle bedrijvig
heid hun schuchter gekwinkeleer
laten hooren, waar in de kleine
dichtbegroeide moerassen het ge
vederde watervolk teruggekeerd is
en zich laat hooren.
Dat is bij den Rosmolen, de oer
type van de molens met zijn spits
dak en die ten overvloede nog een
wiel voor waterkracht heeft. Ver
scholen in het hout staat hij daar
als een weinig meer te vinden bij
zonderheid, door zijn ver
legenheiddernalatenschap van den
op 10 Aug. 1890 overleden Oswald
Braun, wijl we redenen hebben, in
u, mijnheer, den zoon en univer-
seelen erfgenaam van den over
ledene te herkennen, aldus sprak
de president van het rechterlijk
college Henri Busum toe. Gij heet
Erich Reinkens?
Zoo is mijn naam, bevestigde
Henri.
Wilt gij ons uwe papieren
ter hand stellen Wij hebben die
noodig, om de gevorderde wette
lijke maatregelen te motiveeren,
hernam de president.
Ik zou gaarne spoedig weer
afreizen... Hoe lang moet ik die
papieren hier laten informeerde
Busum.
Tot de erfenis is uitbetaald.
In elk geval echter zult gij, in
dat geval rechterlijk gewaarmerkte
afschriften van uw papieren krijgen
Dat is mij voldoende, ant
woordde Busum.
Gij hebt geen getuige voor
uw identifiatie, d.w.z. voor de
overeenstemming van uw persoon
met die papieren kunnen vinden,
zooals de advocaat dr. Rembold
ons mededeelde vroeg de presi
dent verder.
Die heer drong er bij mij op
aan, dat ik mij moeite zou geven,
zulk een bekende te vinden, en
dat gelukte mij niet, gaf Henri
ten antwoord.
Herinnert gij u wellicht uw
vader nog
Neen, gaf Henri ten ant
woord. Het slaat me vaag voor,
dat ik met mijn moeder een verre
reis in mijn vroegste kinderjart n
heb gemaakt.
En toen kwaamt ge?...
Waar, dat weet ik niet Ik
herinner me, later in New-York te
zijn geweest.
Hoe lang ongeveer?
Ik geloof tol mijn tiende of
elfde jaar.
Sprak u uwe moeder nooit
over uw vader?
Eens, toen er geld werd
ontvangen en ik naar mijn vader
vroeg, zei ze, dat hij van haar
was heengegaan en van onsbeidea
niets wilde weten.
En toen reisdet gij met uw
moeder?
Naar Europa. Ik weet alleen
nog, dat wij ons te Keulen ophiel
den. Te Ostende vluchtte ik, wijl
mijne moeder wilde, dat ik koop
man zou worden, en werd scheeps
jongen
Hoe heette het eerste schip, dat
u opnam? vroeg de president.
Henri zweeg een ooger.blik, op
die vraag was hij niet voorbereid.
Ze kon bedenkelijk worden, want
het zou verdacht kunnen worden
geacht, dal hij den naam van dit
schip had vergeten.
Het was een Belgisch sc ip
en heeite »Gagnerie"d-zp naam
was onder Fransche en Belgische
groote vaartuigen zeer versp d
antwoordde hij, zich snni be
denkend. Het ging via Lon u
naar Valparaiso.
Wordt vervolgd