Ontwikkeling
JACJONQft
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
modderigst/
(YOOPDEELlöST/!
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Politieke
Bij het vertrek
De Kippenhouderij op
het platteland
Provinciaal Nieuws lonteirwhcr£ j^leiclcnicn dit toelichten
ZATERDAG 22 FEBRUARI 1930
Een en vijftigste Jaargang
No. 9
MANUFACTUREN 1
BLIJKEN
TOCH HET
PEEL EN MAAS
MANUFACTUREN'i
BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVERTENTIEN1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7\* ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF 7ENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
Over vroegere grieven
en huidige grieven.
Met verwondering lezen we ir
onze dagen wel eens, wat onze ge-
loofsgenooten zich een eeuw geleden
moesten laten welgevallen in hetzelf
de Nederland, waar hunne kinds-
kinderen wonen.
Soms kunnen we zelfs de gedach
te niet geheel onderdrukken aan
een gebrek aan katholieke fierheid,
Toch moet men bij de beschou
wing van de vroegere gebeurtenis
sen nooit vergeten, dat men ze
plaatsen moet in de omlijsting van
dien tijd.
De regeerders van dien tijd had
den over het algemeen de slechte
gewoonte, zich in te laten roet zaken
van de Kerk. waarin zij niets te
zien of te doen hadden. De gods
diensttwisten van vroegere eeuwen
werkten hierin na en de heersch-
zuchtige vorsten en ministers meen
den hun gezag het best te handha
ven door het oppertoezicht over
alles aan zich te trekken.
Toen Koning Willem 1 in Neder
land zich met de zaken der Katho
lieke Kerk bemoeide, waaruit zoo
vele katholieke grieven ontstonden,
was het nog niet zoo lang geleden,
dat ook katholieke regeeringen de
Kerk met de hatelijkste maatregelen
plaagden. Welke de mentaliteit was
van onderscheidene regeeringsperso-
nen in verschillende katholieke lan-
den ziet men b.v. als men de ge-
schiedenis leest van de opheffing der
Jezuietenorde, welke in 1773 plaats
had na langdurig intrigeere:
gewetenlooze staatslieden.
De tijd van Keizer Jozef II van
Oostenrijk, die allerlei kloosters op
hief en die den hem door denouden
Frits van Pruisen gegeven bijnaam
van „de koster" (mon frère le sa-
cristain) dankte aan zijn plagerijen
van de Kerk en hare bedienaren,
was nog niet lang voorbij en werk-
te aanstekelijk op een karakter als
dat van onzen eersten koning.
En had de groote Napoleon.geen
noodlottig voorbeeld gegeven, de
keizer, die den Paus zelf zoo diep
vernederd en zijn minachting voor
het gezag der Kerk getoond had
door eigenmachtig aan een gewich
tige overeenkomst als het Concor
daat de Gallicaansche artikelen toe
te voegen?
En ook in ons land zat de re
geerders het onderdrukken van de
Katholieken in het bloed. De pro-
testantsche regeerders van land en
gewest en gemeente hadden de ka
tholieken eeuwen lang tot nj de
onbeduidendste dingen toe met al
lerlei maatregelen klein gehouden.
Dat was een diep ingewortelde
gewoonte, die zoo spoedig niet uit
geroeid werd en zelfs in onzen tijd
nog niet geheel verdwenen is uit
sommige regentengeslachten en col
leges, die nog altijd de Katholieken
trachten terug te duwen, omdat zij
Katholiek zijn. De grimmigheden
tegen de Katholieken, waarmee
periodiek de liberale pers haar over
vloed van anti-katholiek venijn te
spuien pleegt, bewijzen nog telkens,
hoe diep dat oude zeer heeft mge-
De herhaaldelijk wederkeerende
haarkloverijen van deze pers over
katholieke benoemingen, haar furie
over het z.g. Bossche geval, waarbij
de rechter zorgde voor een katholieke
opvoeding van katholiek geboren
kinderen, zijn eenige bewijzen uit
den jongsten tijd.
Leeren wij door dit alles de daden
van koning Willem 1 met milder
oog beschouwen, toch bevat het
voor ons een tweede les. Wanneer
wij met katholieke geestdrift blijven
voortarbeiden aan het gebouw der
katholieke zelfstandigheid, waar reeds
zoo langen tijd de mei op het dak
heeft gestaan, dan moeten wij zorgen,
dat bij het hanteeren van het truweel
het zwaard steeds binnen ons bereik
ligt. Voortdurend moeten wij op
onze hoede blijven voor de hand
having en doorvoering onzer rechten,
om de gelegenheid te scheppen voor
onze verder strijdende vrije ontwik
keling. t
Een groot middel daartoe is onze
Katholieke Staatspartij, in wier han
den de katholieke politieke belangen
veilig zijn. Deze heeft hare vertak
kingen tot in de kleinste gehuchten
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 5 cent
voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling, afzonderl. nummers 5 cent
van het Limburgsche land door de
Katholieke Kiesvereenigingen. Elk
katholiek Limburger zij daarvan een
trouw lid, dat op het juiste moment
met zijn stem invloed uitoefent op
's lands zaken. Welk een diepen
indruk maakte in 1929 niet het
millioen katholieke stemmen bij de
Tweede Kamerverkiezingen op vriend
en tegenstander
Een tweede groote strijdmacht om
op te komen voor de katholieke
zaak is de katholieke pers, welke in
deze dagen zoo breede activiteit
ontplooit. Het is gebleken, dat zelfs
in onzen tijd de liberale pers. met
een karakter, als we zooeven schets
ten, nog altijd onder de katholieken
vele lezers telt, dat duizenden katho
lieken nog een liberaal dagblad in
huis halen. Men zou het onmogelijk
hebben geacht. Waar blijft de katho
lieke fierheid van zulke lezers
We zijn een weinig afgeweken
Na een verklaring van de verzach
tende omstandigheden bij de be
moeiingen der regeering van Willem
I met de zaken dér Katholieke Kerk,
hadden wij de grieven der katho
lieken van 1830 tegen dat bewind
nader willen bespreken, maar we
hebben tenslotte onze grieven geuit
tegen katholieken van 1930.
Laten we een volgenden keer den
draad weer opnemen.
ROELAND.
dor Weleerw. Paters Melchior
Seliilte en Alphueus Swinkels nis
Missionaris naar China.
dit afscheid. Voortaan neemt Chris
tus bij hem Uw plaats, bij U zijn
plaats in.
Menige traan welde op in de
oogen der geloovigen, die allen
onder den indruk van deze machtige
rede geraakten.
De collecte, die nu volgde bracht
de groote som op van f 342.50.
Voegen wij daar nog bij dat de
collecte in de Parochiekerk j.l. Zondag
f 484 opbracht, dan mogen wij toch
wel zeggen, dat Venray zijn Mis
sionaris niet met leege handen liet
vertrekken, vooral als men nog denkt
aan de vele groote persoonlijke giften
Na de Hoogmis nam de Hoog
Eerw. Pater Provinciaal met den
Z. E. Pater Kruitwagen, Procurator
der Missie, op het Hoogaltaar piaats
en las den zendingsbrief voor van I
den Generaal der Orde.
Met een diepgevoeld Deo Gratias,
„Gode zij dank" namen de Missionaris
sen dit schrijven aan uit de handen
van den Hoogeerw. Pater Provinciaal
en kusten het met een blijdschap
alsof zij met den kostbaarsten schat
der wereld waren verrijkt.
Nadat de Missionarissen met het
Missiekruis waren omhangen, richtte
de Hoogeerw. Pater Provinciaal het
woord tot de Missionarissen.
Ontroerend klonken de woorden:
Gij Pater Melchior, gaat naar het
land, dat U lief geworden is in uw
vroeger 17-jarig Missiewerk en gij
Pater Alphaeus gaat naar het land
uwer idealen om daar Gods woord
te verkondigen. Ik geef U dan ook
het kruis mede, waarin gij sterkte
en kracht zult vinden bij alle tegen
slagen, die gij mocht opdervinden.
En zoudt gij U eens eenzaam en
verlaten gevoelen, wendt U dan
wederom tot het kruis, waarvan de
bitterste klacht van Een verlatene
geklonken heeft.
Hierna gaf den Hoogeerw. Pater
Provinciaal den ,Missionarissen den
afscheidsgroet.
Na deze indrukwekkende woorden
het opmerkelijk den jubeltoon
achter raken. En al zouden ze op
tijd geboren zijn, we krijgen ze nim
mer op tijd aan den leg.
Tusschen groote hoenders is natuur
lijk zeker zoo verkeerd, want de
kippen komen direct op het kuiken-
voer af en de boer of de boerin doet
allerlei wanhopige pogingen om ze
te verjagen.
Uit een oogpunt van hygiëne be
staat er ook een groot gevaar, als
oud en jong onder mekaar loopt.
De kuikens komen dan immers
de uitwerpselen der oudere
Pater SWINKELS. 'Cliché N.V.C,
Er zijn oogenblikken in 's men-
schen leven, die het gemoed hevig
aangrijpen, dagen, waarvan men den
datum nooit vergeet. Zulke oogen
blikken hebben wij Zondag 1.1. in de
Paterskerk beleefd bij het vertrek
der Weleerw. Paters Melchior Schilte
en Alphaeus Swinkels O.F.M. naar
de Missie in Zuid-Chansi in China,
Een ontzaggelijke menigte volks
ook uit Venray's omliggende plaat
sen, was naar de Paterskerk gekomen
om bij dat vertrek, hetwelk als een
indrukwekkende plechtigheid was
aangekondigd, tegenwoordig te zijn
Nu, indrukwekkend is de plechtig
heid geweest, zooals uit het volgen
de blijken zal.
Om 8 uur werd door den Wel
eerw. Pater Alphaeus Swinkels met
assistentie van zijn mede-Missionaris
Melchior Schilte als Diaken en van
Prof. Desiderius Franses, Hoogleeraar
aan de Universiteit te Nijmegen als
sub-diaken, eene plechtige Hoogmis
opgedragen onder welke de Scola
Cantorum onder leiding van Pater
Fr. Dr. Eliseus Bruning de Missa
Rex Splendor uitvoerde op eene niet
genoeg te prijzen wijze. De familie
leden der Missionarissen, waaronder
de achtenswaardige Moeder van
Pater Swinkels, hadden plaats ge
nomen op de voor hen gereserveerde
stoelen in de onmiddellijke nabijheid
van het Priesterkoor, om nog een
maal, misschien voor het laatst, de
H. Mis bij te wonen van hun Zoon
Broeder.
Wij weten natuurlijk niet, welke
gebeden onder dat H. Misoffer door
de Missionarissen en hunne familie
leden gestort zijn, doch wij hebben
rede te veronderstellen, dat zij in
hoofdzaak bestonden in een gedurig
herhaard Heer, sterk mijne dierbare
Moeder, Broeders en Zusters en
verdere familieleden, en in een ge
durig herhaald Heer, sterk onzen
lieveling in het offer dat ter Uwer
liefde wordt gebracht.
Na het Evangelie besteeg de
Weleerw. Pater Salesius Lemmens
O.F.M. uit Oostrum, klassegenoot
van den Missionaris den kansel om
de afscheidspreek te houden, waar
van de tekst wasMihi vivere
Christus est. In gloedvolle woorden
schilderde Pater Lemmens het leven
van de Paters, van wien men niet
mag denken, dat hun hart door de
ruwe pij ook ruw zou geworden
zijn. Zij voelen alles scherper en
dieper gelijk een kind en zeer zeker
te beluisteren, die opklonk in het
door de Missionarissen ingezette
Ave Maris Stella, het reislied der
Missionarissen.
Alle bewoners van het klooster
namen nu kringsgewijze plaats in het
Priesterkoor en van iedere hunner
namen de Missionarissen nu met den
vredeskus afscheid en het kon niet
anders of de menschelijke natuur deed
zich gelden op het oogenblik eener
scheiding voor lange jaren, misschien
wel voor eeuwig.
Processiegewijze met het kruis
voorop ging men nu naar de gereed
staande auto's. Nog een laatste hand
druk aan de familieleden, nog een
laatste hartelijke omhelzing van
Moeder en Kind, en de Missionaris
sen zijn aan onze oogen onttrokken.
Er zijn oogenblikken in 's menschen
leven, die het gevoel hevig aangrijpen,
dagen, waarvan menden datum nooit
vergeet. Zulke oogenblikken hebben
wij j.l. Zondag in de Paterskerk
beleefd bij het vertrek der 2 Paters
Missionarissen naar de Missie in
Zuid-Chansi in China.
God voere hen veilig naar de
plaats hunner bestemming. Zegene
daar hun werkkring en hereenige
eens. wat Zijn liefde eens gescheiden
heeft.
door
JOS. BOSHOUWERS te LENT.
De kuikentyd.
VI.
De eerste dagen blijvende kuikens
dicht bij de kunstmoeder, hebben we
geschreven in een der vorige artikelen;
zij hebben nergens meer behoefte aan
dan aan warmte gedurende de eerste
levensdagen.
Doch al spoedig moet men ze ge
wennen aan lagere temperatuur en
daarom is het noodig, dat de voeder
en drinkbakken als dan eerst een
flink eind van de kachel of de lamp
staan.
Werkt het weer mee, en zijn de
kuikens wat ouder, zoo moeten ze
r buiten, doch nimmer tusschen
oudere kuikens of groote hoenders
in. Er zijn ontzaggelijke bezwaren en
gevaren zelfs aan verbonden
Gelukkig begint men dat steeds
meer en meer in daarom zorgt men
reeds op heel veel boerderijen voor
'n apart terrein, waar géén oudere
kuikens of kippen kunnen komen. I
Loopen kleine en grootere kuikens J
door mekaar, dan gaan deze laatsten
met het voer der eersten strijken, ze
pikken ze van den bak afde jong
sten verzwakken daardoor en krijgen
er al spoedig geregeld van langs.
We zien dan ook, dat de laatst
geboren kuikens steeds meer en meer
hoenders in aanraking en juist in de
uitwerpselen zitten de gevaarlijkste
ziektekiemen We denken hier vooral
aan tuberculose, aan de Kleinsche
Ziekte (een soort van pullorum) aan
buikwaterzucht, waarbij de zieke
kippen net als eenden loopen, met 'n
dik achterlijf, dat strak gespannen
is en haast over den grond sleept.
Bij deze ziekte loozen de patiënten
buitengewoon veel dunne, groen
achtige ontlasting. Het voer komt
hiermee in aanraking en de kuikens,
die er van pikken krijgen zoo de
ziektekiemen öök binnen.
Buikwaterzucht (met een plat woord
„watergat" genaamd) is heel vaak
een vorm van tuberculose. Men doet
daarom hoogst verstandig zoon kip
met loopeendachtige71 houding, direct
te verwijderen en ergens diep inden
grond te stoppen. Ik zou haast ge
schreven hebben, verbrand ze, omdat
die advies in haast alle pluimvee-
werken gegeven wordt, terwijl het
niemand opvolgt. Diep begraven is
ook wel afdoende. Maar niet in een
kuil of sloot werpen, waar de kippen
en kuikens wel eens gaan drinken,
want dan is 't nóg erger.
Nu zult ge zeggen: „maar mijn
kippen zijn niet ziek, het bezwaar
van onder mekaar te laten loopen
is dus bij mij niet aanwezig."
Dat mag echter nooit gezegd wor
den, want tuberculose b.v. komt al
lang bij 'n kip voor, eer dat ze het
uiterlijk laat zien.
En bovendien loopen er vaak
dieren tusschen, die de ziektekiemen
in zich hebben, maar daar zelf niet
van lijden. Zulke kippen noemt men
smetstofdragers, en deze zijn zeer
gevaarlijk voor jonge dieren, welke
tusschen loopen. Dit is voor
namelijk het geval bij coccidiose,
pullorum, Kleinsche Ziekte, cholera!
Kuikens hebben betrekkelijk weinig
weerstand. Zoo lang er niets aan
hapert, lijken het heele bazen, maar
niet direct bij is, ook overnachten, geraamd op f 750000. Eene dergelijke
We moeten hiertegen waken, aan- uitgave van het Rijk voor dit doel
gezien de kam van het borstbeen is alleszins gemotiveerd en het kapi-
uit kraak of knoerzel bestaat, welke taal,; dat daarin door het Rijk wordt
f nog buigzaam is en pas later over- gestoken, zal zeker indirect terug
gaat in stevig bot. komen in de opbrengst der belas-
Wanneer nu die jonge -kuikens op tingen, nadat de daarvoor in aan-
dunne stokken, scherpe latten of merking komende Peelgronden
planken op hun kant overnachten, productief zijn gemaakt,
zal door de zwaarte van het lichaam _r
een deuk in het kraakbeen ontstaan, ü0r Missie van Pater De Ponti.
die bij herhaling zal blijven bestaan
en in het been verharden.
Daardoor kunnen verschillende
organen zich niet zoo gunstig ont
wikkelen en blijven dergelijke kuikens
meestal in groei ten achter. j
Een ingedeukt borstbeen ontstaat i 04^^ 1,
niet alleen door het te vroeg op in<£taal 2*6 stuk*
smalle zitstokken roesten, maar ook a9en _ve®
door inteelt, en door te kalkarme
voeding. De zwakste dieren hebben
er het meest aanleg voor.
We late de kuikens liever roesten,
als ze een paar maanden oud zijn
op plankjes, zonder scherpe kanten
20.70
10—
2,~
5—
Vorig bedrag f
N, N. Oirlo, ter navolging f
NJ N. Oirlo f
U|t Castenray f
Op de Maandag alhier ge-
houden jaarmarkt was de aanvoer
I -pa'- jm. Vet vee 11;
Gift| vee: 8; Kalveren: 1 Biggen:
Handel levendig, prijzen hoog.
Rupsenbestryding en
vogelbescherming.
Onze vereeniging van dierenbe-
'I Opze vereeniging van dierenbe-
die ongeveer 8 4 10 c.M. breed L-^ming zal op 25 Februari met
Deze plantjes brengt men ongeveer df VeI paarden. en veeverzekering
V* *-L:J-
30 c.M. boven den grond aan.
Hier zitten de diertjes frank en vrij,
zonder dat ze mekaar verbroeien
en bevuilen.
VENRAY, 22 Februari 1930.
Het spoorwegplan
door de Peel tusschen
Venray en Deurne.
Oe Directie der NederI
Spoorwegen bereid tot
..J—uwv.w r/uwii, Lli act L
bij den minsten tegenslag liggen ze
er. Vandaag gezond, morgen dood
ziek.
We moeten ze daarom opfokken
op 'n apart gedeelte van het erf,
boomgaard of weide, waar de laatste
maanden geen kippen geloopen heb
ben. Feitelijk moet het zoo zijn, dat
daar nooit groote kippen komen. De
jongen kunnen er verblijven, tot ze
ongeveer volwassen zijn en dan
blijft dat stuk terrein voortaan onge
bruikt tot het volgende jaar.
In dien tusschentijd zijn eventueele
ziektekiemen door de zon en de
'erking der natuur in den grond
we! gedood.
Elk voorjaar hebben de kuikens
op deze manier weer een versche
speelplaats.
Zoodra men de haantjes van de
hennetjes kan onderscheiden moet
men ze afzonderlijk gaan opfokken.
De hanen zijn en blijven de schade
posten bij het kuikenfokken en kon
men deze, gelijk bij de eenden, reeds
direct na de geboorte onderscheiden,
dan was het voor de beurs beter, de
haantjes direct pijnloos te dooden.
Nu dit niet kan (als alleen bij de
scheikuikenfokkerij, maar die is niet
aan te bevelen) gaat men de haantjes
reeds jong apart houden en met een
zeer zetmeelrijker voeding, die uit den
aard der zaak niet duur behoeft te
wezen, tot meerdere vleeschaanzet-
tiDg dwingen, om ze daarna toch
zoo spoedig mogelijk te verkoopen.
Voordeeliger is het evenwel, ze voor
eigen pot te bestemmen, indien men
ten minste niet over een al te groot
aantal heeft te beschikken.
Neem er dan maar eenige meer,
als ze je wat klein lijken.
De vroege scheiding is voor de
lichte rassen, zooals de Leghorns en
Ancona's, nog meer gewenscht dan
voor de zware. Bij deze laatsten
kan men echter niet zoo gauw gaan
scheiden, omdat de haantjes der
Barnevelders, Reds, Wyandottes,
Orpingtons e.d. zich niet zoo spoedig
teekenen. Maar bij die zware is dat
niet zoo heel erg, die maken het de
hennetjes lang zoo lastig niet, als
de meer vechtlustige, beweeglijke
Leghorn- en Ancona-haantjes.
Nu kan men de jonge hennetjes
langer van het duurdere opfokvoer
geven, wat ze later ten goede zal
komen.
Wanneer de kuikens eenige weken
oud zijn, zal men bemerken, dat ze
gaarne op alle mogelijke voorwerpen
gaan zitten uitrusten en als men er
een gecombineerde vergadering
houden, waar als spr. zal optreden
een ornithioloog van den planten-
ziektenkundigen dienst uit Wage-
e I ningen. Spreker zal bovenstaand
We meenen dat het bestuur daar
mee een goede keuze heeft gedaan,
daar dit een zaak is voor boer en
tuinder van groote beteekenis.
Rupsenbestrijding. Dat dit noodig
is zien we aan onze boomen en
heesters, die vol zitten met rupsen-
nesten. Worden deze nu niet weg
geknipt, dan komen hieruit straks
als de boomen in blad staan een
groot aantal rupsen, die de boomen
gehejel kaal maken tot schade van
bouwen en expIoiteeren.|%^ bebben we nog
schillende andere rupsen, die we niet
Van bevoegde zijde ontvingen wij met uitknippen bestrijden kunnen,
het volgende, voor onze streek hoogst Daarom zal spreker ook over de
belangrijke nieuws: andere manieren van rupsenbestrijding
Eenigen tijd geleden heeft zich komt'dé voge'ïbetSemtog" 'eiSpIake
een comité gevormd tot bevordering N te wejni wordt T jeI1 van
van de totstandkoming eener recht- weike groote beteekenis de vogels
streeksche spootwegverb.nd.ng tus- 2ijn jn den 5trijd de
schen de s ations Venray en Deurne. de beschadigers van onze land en
Dit comité is gevestigd te Venray. tuinbouwgewassen.
en bestaat uit de heecen J. A.Poels. Dinsdag 25 Februari 8 uur zal
oud-lid der Tweede Kamer en lid ons dit in het patronaat WOrden uit
van Gedeputeerde Staten van L.m- cen t Land. en tuinboil
burg, tevens voorzitter. O. L P. van voora, jon boeren (oont dan UW£
de Loo, burgemeester van Venray, be|angstelling.
tevens secretaris, G. H. Houben,
wethouder te Venray P Pubben, Opvoering „Het Biechtgeheim",
wethouder te Venray, J. Vermeulen, tt j i
koopman en lid van den Gemeente- Tooneel-ensemble zal
raad te Venray, J. van Beek. bur- "W Zo ,a?,,2,3 Februari Preci«
gemeester te Deurne, tevens m. Wihelmma opvoeren
ondervoorzitter. N. H. Goossens, hef ?r°otc ""titelstuk „Het Biecht-
wethouder te Deurne, en J v. Deursen, ger^im* r
wethouder te Deurne. °e Maasbode schrijft hierover
Nadat het comité de zekerheid had e Jrccr Janse heeft zich
gekregen, dat de Directie der Ne- 9ewaagd aan een tooneelstuk, dat
derlandsche Spoorwegen in beginsel ee^ene" het zieleproces, hetwelk
bereid was, eenen dusdanigen Z!P a. sPee^' bij een priester, die
spoorweg te bouwen en te exploi- 21,n r.o er to' bet schavot
teeren, en de exploitatie voor risico L®ro°j. d ziet.onschuldig. terwijl
der Nederlandsche Spoorwegen te ie Biecht den moorde-
nemen, indien haar de bouwkosten ent- zijgen moet. j
vergoed worden, heeft het comité ij psychologiscn juist
zich gewend tot Zijne Excellentie 9evoe en zeer treffend geteekend
den Minister van Waterstaat, waar- den zwarea Plicht, welke op den
bij dezen met den meesten aandrang p.nes eJ r 1 heeft juist doen
wordt verzocht te bevorderen, dat Z,en' a ?en Pnester mensch, als
het Rijk de totstandkoming dezer f°on en broed"' SOmS zwaar moet
spoorwegverbinding voor zijne reke- A' jn'j°mu21*n _er en Meester, zijn
ning neemt en een voorstel daartoe c 1 j ^°°r. a^5s ®oet 9aan-
aan de Tweede Kamer der Staten n, e ve*tolkmgDe totaal
Generaal in te dienen. £druk 0lPstg-flzcer gu,nst|? zelfs*
Het is te hopen, dat de pogingen de hoofdfiguur, de Priester,
van dit comité moge slagen. Vcor oc^r ipi arainfnt en sterk doorvoeld
de verdere ontsluiting der Peel is e, draagt en opheft, moet
het van het grootste belang, dat deze e ge e ?en/ 5 vf° de
directe spoorwegverbinding tusschen ?°5, e',. ra7eV om baar hlind-
Venray en Deurne er zoo spoedig e!,. iep e beklagen moeder werd
mogelijk komtwegens de enorme subhefm ve,rto"ct-
afstanden naar de stations wordt dit e. fge verdient een woord
vervoermiddel meer en meer nood- Van en aanbeveling, èn
zakelijk. °.m inhoud èn om de vertol-
De gemeentebesturen van Venray king'
en Deurne, die reeds zooveel hebben OOSTRUM. In de algemeene
gedaan ter bevordering der ontgin- vergadering der Harmonie alhier
ning van woeste gronden, en zich werd in beginsel besloten om in de
voor den aanleg en het onderhoud maand Juni van dit jaar een muziek-
van kerken, scholen enz., zeer groote feest te organiseeren bij gelegenheid
offers getroost hebben, verklaarden Van het 12i/t jarig bestaan van het
zich ook thans weer in beginsel gezelschap.
bereid te bevorderen, datde gronden, Verder 'werd besloten om in 't
eigendom der gemeente, benoodigd vervolg de winteruitvoerlno een
voor de totstandkoming, gratis ter maand vroeger te houden, daar dit
beschikking gesteld zullen worden. VOOr verschillende leden beter uit-
Wanneer deze verbinding tot stand kwam.
komt, zal de vestiging van Jonge
Boeren in de peelgemeenten in Bij de alhier gehouden algem.
hooge mate worden bevorderd. Velen vergadering der Tuinbouwvereeniging
zullen een bestaan vinden in den werd als voorzitter benoemd Jan
landbouw, die anders genoodzaakt Loonen in plaats van Hub. Jennes-
zullen zijn naar de stad te trekken, kens, die niet meer in aanmerking
om daar een zeer riskant bestaan wenschte te komen. Tot bestuurslid
tegemoet te gaan, en de zoo te werd gekozen Mart. Reijnders.
betreuren toenemende ontvolking van
het platteland zal kunnen worden CASTENRAY. Naar we ver-
tegengegaan. Ook kriigt de klein- vernemen, zullen met Vastenavond
tegengegaan. Ook kriigt de klein- vernemen, zullen met Vastena^
industrie gelegenheid om zich in deze ^ier wederom harddraverijen
streek te ontwikkelen. v°lksvermakelijkheden gehouden
De kosten van den aanleg zijn den.
wor-