Ontwikkeling JACJONQft Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. modderigst/ (YOOPDEELlöST/! Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Politieke Bij het vertrek De Kippenhouderij op het platteland Provinciaal Nieuws lonteirwhcr£ j^leiclcnicn dit toelichten ZATERDAG 22 FEBRUARI 1930 Een en vijftigste Jaargang No. 9 MANUFACTUREN 1 BLIJKEN TOCH HET PEEL EN MAAS MANUFACTUREN'i BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVERTENTIEN1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7\* ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF 7ENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 Over vroegere grieven en huidige grieven. Met verwondering lezen we ir onze dagen wel eens, wat onze ge- loofsgenooten zich een eeuw geleden moesten laten welgevallen in hetzelf de Nederland, waar hunne kinds- kinderen wonen. Soms kunnen we zelfs de gedach te niet geheel onderdrukken aan een gebrek aan katholieke fierheid, Toch moet men bij de beschou wing van de vroegere gebeurtenis sen nooit vergeten, dat men ze plaatsen moet in de omlijsting van dien tijd. De regeerders van dien tijd had den over het algemeen de slechte gewoonte, zich in te laten roet zaken van de Kerk. waarin zij niets te zien of te doen hadden. De gods diensttwisten van vroegere eeuwen werkten hierin na en de heersch- zuchtige vorsten en ministers meen den hun gezag het best te handha ven door het oppertoezicht over alles aan zich te trekken. Toen Koning Willem 1 in Neder land zich met de zaken der Katho lieke Kerk bemoeide, waaruit zoo vele katholieke grieven ontstonden, was het nog niet zoo lang geleden, dat ook katholieke regeeringen de Kerk met de hatelijkste maatregelen plaagden. Welke de mentaliteit was van onderscheidene regeeringsperso- nen in verschillende katholieke lan- den ziet men b.v. als men de ge- schiedenis leest van de opheffing der Jezuietenorde, welke in 1773 plaats had na langdurig intrigeere: gewetenlooze staatslieden. De tijd van Keizer Jozef II van Oostenrijk, die allerlei kloosters op hief en die den hem door denouden Frits van Pruisen gegeven bijnaam van „de koster" (mon frère le sa- cristain) dankte aan zijn plagerijen van de Kerk en hare bedienaren, was nog niet lang voorbij en werk- te aanstekelijk op een karakter als dat van onzen eersten koning. En had de groote Napoleon.geen noodlottig voorbeeld gegeven, de keizer, die den Paus zelf zoo diep vernederd en zijn minachting voor het gezag der Kerk getoond had door eigenmachtig aan een gewich tige overeenkomst als het Concor daat de Gallicaansche artikelen toe te voegen? En ook in ons land zat de re geerders het onderdrukken van de Katholieken in het bloed. De pro- testantsche regeerders van land en gewest en gemeente hadden de ka tholieken eeuwen lang tot nj de onbeduidendste dingen toe met al lerlei maatregelen klein gehouden. Dat was een diep ingewortelde gewoonte, die zoo spoedig niet uit geroeid werd en zelfs in onzen tijd nog niet geheel verdwenen is uit sommige regentengeslachten en col leges, die nog altijd de Katholieken trachten terug te duwen, omdat zij Katholiek zijn. De grimmigheden tegen de Katholieken, waarmee periodiek de liberale pers haar over vloed van anti-katholiek venijn te spuien pleegt, bewijzen nog telkens, hoe diep dat oude zeer heeft mge- De herhaaldelijk wederkeerende haarkloverijen van deze pers over katholieke benoemingen, haar furie over het z.g. Bossche geval, waarbij de rechter zorgde voor een katholieke opvoeding van katholiek geboren kinderen, zijn eenige bewijzen uit den jongsten tijd. Leeren wij door dit alles de daden van koning Willem 1 met milder oog beschouwen, toch bevat het voor ons een tweede les. Wanneer wij met katholieke geestdrift blijven voortarbeiden aan het gebouw der katholieke zelfstandigheid, waar reeds zoo langen tijd de mei op het dak heeft gestaan, dan moeten wij zorgen, dat bij het hanteeren van het truweel het zwaard steeds binnen ons bereik ligt. Voortdurend moeten wij op onze hoede blijven voor de hand having en doorvoering onzer rechten, om de gelegenheid te scheppen voor onze verder strijdende vrije ontwik keling. t Een groot middel daartoe is onze Katholieke Staatspartij, in wier han den de katholieke politieke belangen veilig zijn. Deze heeft hare vertak kingen tot in de kleinste gehuchten ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 5 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling, afzonderl. nummers 5 cent van het Limburgsche land door de Katholieke Kiesvereenigingen. Elk katholiek Limburger zij daarvan een trouw lid, dat op het juiste moment met zijn stem invloed uitoefent op 's lands zaken. Welk een diepen indruk maakte in 1929 niet het millioen katholieke stemmen bij de Tweede Kamerverkiezingen op vriend en tegenstander Een tweede groote strijdmacht om op te komen voor de katholieke zaak is de katholieke pers, welke in deze dagen zoo breede activiteit ontplooit. Het is gebleken, dat zelfs in onzen tijd de liberale pers. met een karakter, als we zooeven schets ten, nog altijd onder de katholieken vele lezers telt, dat duizenden katho lieken nog een liberaal dagblad in huis halen. Men zou het onmogelijk hebben geacht. Waar blijft de katho lieke fierheid van zulke lezers We zijn een weinig afgeweken Na een verklaring van de verzach tende omstandigheden bij de be moeiingen der regeering van Willem I met de zaken dér Katholieke Kerk, hadden wij de grieven der katho lieken van 1830 tegen dat bewind nader willen bespreken, maar we hebben tenslotte onze grieven geuit tegen katholieken van 1930. Laten we een volgenden keer den draad weer opnemen. ROELAND. dor Weleerw. Paters Melchior Seliilte en Alphueus Swinkels nis Missionaris naar China. dit afscheid. Voortaan neemt Chris tus bij hem Uw plaats, bij U zijn plaats in. Menige traan welde op in de oogen der geloovigen, die allen onder den indruk van deze machtige rede geraakten. De collecte, die nu volgde bracht de groote som op van f 342.50. Voegen wij daar nog bij dat de collecte in de Parochiekerk j.l. Zondag f 484 opbracht, dan mogen wij toch wel zeggen, dat Venray zijn Mis sionaris niet met leege handen liet vertrekken, vooral als men nog denkt aan de vele groote persoonlijke giften Na de Hoogmis nam de Hoog Eerw. Pater Provinciaal met den Z. E. Pater Kruitwagen, Procurator der Missie, op het Hoogaltaar piaats en las den zendingsbrief voor van I den Generaal der Orde. Met een diepgevoeld Deo Gratias, „Gode zij dank" namen de Missionaris sen dit schrijven aan uit de handen van den Hoogeerw. Pater Provinciaal en kusten het met een blijdschap alsof zij met den kostbaarsten schat der wereld waren verrijkt. Nadat de Missionarissen met het Missiekruis waren omhangen, richtte de Hoogeerw. Pater Provinciaal het woord tot de Missionarissen. Ontroerend klonken de woorden: Gij Pater Melchior, gaat naar het land, dat U lief geworden is in uw vroeger 17-jarig Missiewerk en gij Pater Alphaeus gaat naar het land uwer idealen om daar Gods woord te verkondigen. Ik geef U dan ook het kruis mede, waarin gij sterkte en kracht zult vinden bij alle tegen slagen, die gij mocht opdervinden. En zoudt gij U eens eenzaam en verlaten gevoelen, wendt U dan wederom tot het kruis, waarvan de bitterste klacht van Een verlatene geklonken heeft. Hierna gaf den Hoogeerw. Pater Provinciaal den ,Missionarissen den afscheidsgroet. Na deze indrukwekkende woorden het opmerkelijk den jubeltoon achter raken. En al zouden ze op tijd geboren zijn, we krijgen ze nim mer op tijd aan den leg. Tusschen groote hoenders is natuur lijk zeker zoo verkeerd, want de kippen komen direct op het kuiken- voer af en de boer of de boerin doet allerlei wanhopige pogingen om ze te verjagen. Uit een oogpunt van hygiëne be staat er ook een groot gevaar, als oud en jong onder mekaar loopt. De kuikens komen dan immers de uitwerpselen der oudere Pater SWINKELS. 'Cliché N.V.C, Er zijn oogenblikken in 's men- schen leven, die het gemoed hevig aangrijpen, dagen, waarvan men den datum nooit vergeet. Zulke oogen blikken hebben wij Zondag 1.1. in de Paterskerk beleefd bij het vertrek der Weleerw. Paters Melchior Schilte en Alphaeus Swinkels O.F.M. naar de Missie in Zuid-Chansi in China, Een ontzaggelijke menigte volks ook uit Venray's omliggende plaat sen, was naar de Paterskerk gekomen om bij dat vertrek, hetwelk als een indrukwekkende plechtigheid was aangekondigd, tegenwoordig te zijn Nu, indrukwekkend is de plechtig heid geweest, zooals uit het volgen de blijken zal. Om 8 uur werd door den Wel eerw. Pater Alphaeus Swinkels met assistentie van zijn mede-Missionaris Melchior Schilte als Diaken en van Prof. Desiderius Franses, Hoogleeraar aan de Universiteit te Nijmegen als sub-diaken, eene plechtige Hoogmis opgedragen onder welke de Scola Cantorum onder leiding van Pater Fr. Dr. Eliseus Bruning de Missa Rex Splendor uitvoerde op eene niet genoeg te prijzen wijze. De familie leden der Missionarissen, waaronder de achtenswaardige Moeder van Pater Swinkels, hadden plaats ge nomen op de voor hen gereserveerde stoelen in de onmiddellijke nabijheid van het Priesterkoor, om nog een maal, misschien voor het laatst, de H. Mis bij te wonen van hun Zoon Broeder. Wij weten natuurlijk niet, welke gebeden onder dat H. Misoffer door de Missionarissen en hunne familie leden gestort zijn, doch wij hebben rede te veronderstellen, dat zij in hoofdzaak bestonden in een gedurig herhaard Heer, sterk mijne dierbare Moeder, Broeders en Zusters en verdere familieleden, en in een ge durig herhaald Heer, sterk onzen lieveling in het offer dat ter Uwer liefde wordt gebracht. Na het Evangelie besteeg de Weleerw. Pater Salesius Lemmens O.F.M. uit Oostrum, klassegenoot van den Missionaris den kansel om de afscheidspreek te houden, waar van de tekst wasMihi vivere Christus est. In gloedvolle woorden schilderde Pater Lemmens het leven van de Paters, van wien men niet mag denken, dat hun hart door de ruwe pij ook ruw zou geworden zijn. Zij voelen alles scherper en dieper gelijk een kind en zeer zeker te beluisteren, die opklonk in het door de Missionarissen ingezette Ave Maris Stella, het reislied der Missionarissen. Alle bewoners van het klooster namen nu kringsgewijze plaats in het Priesterkoor en van iedere hunner namen de Missionarissen nu met den vredeskus afscheid en het kon niet anders of de menschelijke natuur deed zich gelden op het oogenblik eener scheiding voor lange jaren, misschien wel voor eeuwig. Processiegewijze met het kruis voorop ging men nu naar de gereed staande auto's. Nog een laatste hand druk aan de familieleden, nog een laatste hartelijke omhelzing van Moeder en Kind, en de Missionaris sen zijn aan onze oogen onttrokken. Er zijn oogenblikken in 's menschen leven, die het gevoel hevig aangrijpen, dagen, waarvan menden datum nooit vergeet. Zulke oogenblikken hebben wij j.l. Zondag in de Paterskerk beleefd bij het vertrek der 2 Paters Missionarissen naar de Missie in Zuid-Chansi in China. God voere hen veilig naar de plaats hunner bestemming. Zegene daar hun werkkring en hereenige eens. wat Zijn liefde eens gescheiden heeft. door JOS. BOSHOUWERS te LENT. De kuikentyd. VI. De eerste dagen blijvende kuikens dicht bij de kunstmoeder, hebben we geschreven in een der vorige artikelen; zij hebben nergens meer behoefte aan dan aan warmte gedurende de eerste levensdagen. Doch al spoedig moet men ze ge wennen aan lagere temperatuur en daarom is het noodig, dat de voeder en drinkbakken als dan eerst een flink eind van de kachel of de lamp staan. Werkt het weer mee, en zijn de kuikens wat ouder, zoo moeten ze r buiten, doch nimmer tusschen oudere kuikens of groote hoenders in. Er zijn ontzaggelijke bezwaren en gevaren zelfs aan verbonden Gelukkig begint men dat steeds meer en meer in daarom zorgt men reeds op heel veel boerderijen voor 'n apart terrein, waar géén oudere kuikens of kippen kunnen komen. I Loopen kleine en grootere kuikens J door mekaar, dan gaan deze laatsten met het voer der eersten strijken, ze pikken ze van den bak afde jong sten verzwakken daardoor en krijgen er al spoedig geregeld van langs. We zien dan ook, dat de laatst geboren kuikens steeds meer en meer hoenders in aanraking en juist in de uitwerpselen zitten de gevaarlijkste ziektekiemen We denken hier vooral aan tuberculose, aan de Kleinsche Ziekte (een soort van pullorum) aan buikwaterzucht, waarbij de zieke kippen net als eenden loopen, met 'n dik achterlijf, dat strak gespannen is en haast over den grond sleept. Bij deze ziekte loozen de patiënten buitengewoon veel dunne, groen achtige ontlasting. Het voer komt hiermee in aanraking en de kuikens, die er van pikken krijgen zoo de ziektekiemen öök binnen. Buikwaterzucht (met een plat woord „watergat" genaamd) is heel vaak een vorm van tuberculose. Men doet daarom hoogst verstandig zoon kip met loopeendachtige71 houding, direct te verwijderen en ergens diep inden grond te stoppen. Ik zou haast ge schreven hebben, verbrand ze, omdat die advies in haast alle pluimvee- werken gegeven wordt, terwijl het niemand opvolgt. Diep begraven is ook wel afdoende. Maar niet in een kuil of sloot werpen, waar de kippen en kuikens wel eens gaan drinken, want dan is 't nóg erger. Nu zult ge zeggen: „maar mijn kippen zijn niet ziek, het bezwaar van onder mekaar te laten loopen is dus bij mij niet aanwezig." Dat mag echter nooit gezegd wor den, want tuberculose b.v. komt al lang bij 'n kip voor, eer dat ze het uiterlijk laat zien. En bovendien loopen er vaak dieren tusschen, die de ziektekiemen in zich hebben, maar daar zelf niet van lijden. Zulke kippen noemt men smetstofdragers, en deze zijn zeer gevaarlijk voor jonge dieren, welke tusschen loopen. Dit is voor namelijk het geval bij coccidiose, pullorum, Kleinsche Ziekte, cholera! Kuikens hebben betrekkelijk weinig weerstand. Zoo lang er niets aan hapert, lijken het heele bazen, maar niet direct bij is, ook overnachten, geraamd op f 750000. Eene dergelijke We moeten hiertegen waken, aan- uitgave van het Rijk voor dit doel gezien de kam van het borstbeen is alleszins gemotiveerd en het kapi- uit kraak of knoerzel bestaat, welke taal,; dat daarin door het Rijk wordt f nog buigzaam is en pas later over- gestoken, zal zeker indirect terug gaat in stevig bot. komen in de opbrengst der belas- Wanneer nu die jonge -kuikens op tingen, nadat de daarvoor in aan- dunne stokken, scherpe latten of merking komende Peelgronden planken op hun kant overnachten, productief zijn gemaakt, zal door de zwaarte van het lichaam _r een deuk in het kraakbeen ontstaan, ü0r Missie van Pater De Ponti. die bij herhaling zal blijven bestaan en in het been verharden. Daardoor kunnen verschillende organen zich niet zoo gunstig ont wikkelen en blijven dergelijke kuikens meestal in groei ten achter. j Een ingedeukt borstbeen ontstaat i 04^^ 1, niet alleen door het te vroeg op in<£taal 2*6 stuk* smalle zitstokken roesten, maar ook a9en _ve® door inteelt, en door te kalkarme voeding. De zwakste dieren hebben er het meest aanleg voor. We late de kuikens liever roesten, als ze een paar maanden oud zijn op plankjes, zonder scherpe kanten 20.70 10— 2,~ 5— Vorig bedrag f N, N. Oirlo, ter navolging f NJ N. Oirlo f U|t Castenray f Op de Maandag alhier ge- houden jaarmarkt was de aanvoer I -pa'- jm. Vet vee 11; Gift| vee: 8; Kalveren: 1 Biggen: Handel levendig, prijzen hoog. Rupsenbestryding en vogelbescherming. Onze vereeniging van dierenbe- 'I Opze vereeniging van dierenbe- die ongeveer 8 4 10 c.M. breed L-^ming zal op 25 Februari met Deze plantjes brengt men ongeveer df VeI paarden. en veeverzekering V* *-L:J- 30 c.M. boven den grond aan. Hier zitten de diertjes frank en vrij, zonder dat ze mekaar verbroeien en bevuilen. VENRAY, 22 Februari 1930. Het spoorwegplan door de Peel tusschen Venray en Deurne. Oe Directie der NederI Spoorwegen bereid tot ..J—uwv.w r/uwii, Lli act L bij den minsten tegenslag liggen ze er. Vandaag gezond, morgen dood ziek. We moeten ze daarom opfokken op 'n apart gedeelte van het erf, boomgaard of weide, waar de laatste maanden geen kippen geloopen heb ben. Feitelijk moet het zoo zijn, dat daar nooit groote kippen komen. De jongen kunnen er verblijven, tot ze ongeveer volwassen zijn en dan blijft dat stuk terrein voortaan onge bruikt tot het volgende jaar. In dien tusschentijd zijn eventueele ziektekiemen door de zon en de 'erking der natuur in den grond we! gedood. Elk voorjaar hebben de kuikens op deze manier weer een versche speelplaats. Zoodra men de haantjes van de hennetjes kan onderscheiden moet men ze afzonderlijk gaan opfokken. De hanen zijn en blijven de schade posten bij het kuikenfokken en kon men deze, gelijk bij de eenden, reeds direct na de geboorte onderscheiden, dan was het voor de beurs beter, de haantjes direct pijnloos te dooden. Nu dit niet kan (als alleen bij de scheikuikenfokkerij, maar die is niet aan te bevelen) gaat men de haantjes reeds jong apart houden en met een zeer zetmeelrijker voeding, die uit den aard der zaak niet duur behoeft te wezen, tot meerdere vleeschaanzet- tiDg dwingen, om ze daarna toch zoo spoedig mogelijk te verkoopen. Voordeeliger is het evenwel, ze voor eigen pot te bestemmen, indien men ten minste niet over een al te groot aantal heeft te beschikken. Neem er dan maar eenige meer, als ze je wat klein lijken. De vroege scheiding is voor de lichte rassen, zooals de Leghorns en Ancona's, nog meer gewenscht dan voor de zware. Bij deze laatsten kan men echter niet zoo gauw gaan scheiden, omdat de haantjes der Barnevelders, Reds, Wyandottes, Orpingtons e.d. zich niet zoo spoedig teekenen. Maar bij die zware is dat niet zoo heel erg, die maken het de hennetjes lang zoo lastig niet, als de meer vechtlustige, beweeglijke Leghorn- en Ancona-haantjes. Nu kan men de jonge hennetjes langer van het duurdere opfokvoer geven, wat ze later ten goede zal komen. Wanneer de kuikens eenige weken oud zijn, zal men bemerken, dat ze gaarne op alle mogelijke voorwerpen gaan zitten uitrusten en als men er een gecombineerde vergadering houden, waar als spr. zal optreden een ornithioloog van den planten- ziektenkundigen dienst uit Wage- e I ningen. Spreker zal bovenstaand We meenen dat het bestuur daar mee een goede keuze heeft gedaan, daar dit een zaak is voor boer en tuinder van groote beteekenis. Rupsenbestrijding. Dat dit noodig is zien we aan onze boomen en heesters, die vol zitten met rupsen- nesten. Worden deze nu niet weg geknipt, dan komen hieruit straks als de boomen in blad staan een groot aantal rupsen, die de boomen gehejel kaal maken tot schade van bouwen en expIoiteeren.|%^ bebben we nog schillende andere rupsen, die we niet Van bevoegde zijde ontvingen wij met uitknippen bestrijden kunnen, het volgende, voor onze streek hoogst Daarom zal spreker ook over de belangrijke nieuws: andere manieren van rupsenbestrijding Eenigen tijd geleden heeft zich komt'dé voge'ïbetSemtog" 'eiSpIake een comité gevormd tot bevordering N te wejni wordt T jeI1 van van de totstandkoming eener recht- weike groote beteekenis de vogels streeksche spootwegverb.nd.ng tus- 2ijn jn den 5trijd de schen de s ations Venray en Deurne. de beschadigers van onze land en Dit comité is gevestigd te Venray. tuinbouwgewassen. en bestaat uit de heecen J. A.Poels. Dinsdag 25 Februari 8 uur zal oud-lid der Tweede Kamer en lid ons dit in het patronaat WOrden uit van Gedeputeerde Staten van L.m- cen t Land. en tuinboil burg, tevens voorzitter. O. L P. van voora, jon boeren (oont dan UW£ de Loo, burgemeester van Venray, be|angstelling. tevens secretaris, G. H. Houben, wethouder te Venray P Pubben, Opvoering „Het Biechtgeheim", wethouder te Venray, J. Vermeulen, tt j i koopman en lid van den Gemeente- Tooneel-ensemble zal raad te Venray, J. van Beek. bur- "W Zo ,a?,,2,3 Februari Preci« gemeester te Deurne, tevens m. Wihelmma opvoeren ondervoorzitter. N. H. Goossens, hef ?r°otc ""titelstuk „Het Biecht- wethouder te Deurne, en J v. Deursen, ger^im* r wethouder te Deurne. °e Maasbode schrijft hierover Nadat het comité de zekerheid had e Jrccr Janse heeft zich gekregen, dat de Directie der Ne- 9ewaagd aan een tooneelstuk, dat derlandsche Spoorwegen in beginsel ee^ene" het zieleproces, hetwelk bereid was, eenen dusdanigen Z!P a. sPee^' bij een priester, die spoorweg te bouwen en te exploi- 21,n r.o er to' bet schavot teeren, en de exploitatie voor risico L®ro°j. d ziet.onschuldig. terwijl der Nederlandsche Spoorwegen te ie Biecht den moorde- nemen, indien haar de bouwkosten ent- zijgen moet. j vergoed worden, heeft het comité ij psychologiscn juist zich gewend tot Zijne Excellentie 9evoe en zeer treffend geteekend den Minister van Waterstaat, waar- den zwarea Plicht, welke op den bij dezen met den meesten aandrang p.nes eJ r 1 heeft juist doen wordt verzocht te bevorderen, dat Z,en' a ?en Pnester mensch, als het Rijk de totstandkoming dezer f°on en broed"' SOmS zwaar moet spoorwegverbinding voor zijne reke- A' jn'j°mu21*n _er en Meester, zijn ning neemt en een voorstel daartoe c 1 j ^°°r. a^5s ®oet 9aan- aan de Tweede Kamer der Staten n, e ve*tolkmgDe totaal Generaal in te dienen. £druk 0lPstg-flzcer gu,nst|? zelfs* Het is te hopen, dat de pogingen de hoofdfiguur, de Priester, van dit comité moge slagen. Vcor oc^r ipi arainfnt en sterk doorvoeld de verdere ontsluiting der Peel is e, draagt en opheft, moet het van het grootste belang, dat deze e ge e ?en/ 5 vf° de directe spoorwegverbinding tusschen ?°5, e',. ra7eV om baar hlind- Venray en Deurne er zoo spoedig e!,. iep e beklagen moeder werd mogelijk komtwegens de enorme subhefm ve,rto"ct- afstanden naar de stations wordt dit e. fge verdient een woord vervoermiddel meer en meer nood- Van en aanbeveling, èn zakelijk. °.m inhoud èn om de vertol- De gemeentebesturen van Venray king' en Deurne, die reeds zooveel hebben OOSTRUM. In de algemeene gedaan ter bevordering der ontgin- vergadering der Harmonie alhier ning van woeste gronden, en zich werd in beginsel besloten om in de voor den aanleg en het onderhoud maand Juni van dit jaar een muziek- van kerken, scholen enz., zeer groote feest te organiseeren bij gelegenheid offers getroost hebben, verklaarden Van het 12i/t jarig bestaan van het zich ook thans weer in beginsel gezelschap. bereid te bevorderen, datde gronden, Verder 'werd besloten om in 't eigendom der gemeente, benoodigd vervolg de winteruitvoerlno een voor de totstandkoming, gratis ter maand vroeger te houden, daar dit beschikking gesteld zullen worden. VOOr verschillende leden beter uit- Wanneer deze verbinding tot stand kwam. komt, zal de vestiging van Jonge Boeren in de peelgemeenten in Bij de alhier gehouden algem. hooge mate worden bevorderd. Velen vergadering der Tuinbouwvereeniging zullen een bestaan vinden in den werd als voorzitter benoemd Jan landbouw, die anders genoodzaakt Loonen in plaats van Hub. Jennes- zullen zijn naar de stad te trekken, kens, die niet meer in aanmerking om daar een zeer riskant bestaan wenschte te komen. Tot bestuurslid tegemoet te gaan, en de zoo te werd gekozen Mart. Reijnders. betreuren toenemende ontvolking van het platteland zal kunnen worden CASTENRAY. Naar we ver- tegengegaan. Ook kriigt de klein- vernemen, zullen met Vastenavond tegengegaan. Ook kriigt de klein- vernemen, zullen met Vastena^ industrie gelegenheid om zich in deze ^ier wederom harddraverijen streek te ontwikkelen. v°lksvermakelijkheden gehouden De kosten van den aanleg zijn den. wor-

Peel en Maas | 1930 | | pagina 1