Umm
S MANUFACTURE I
315DEEL!öSrr
Weekblad voor VEN&AY, HORST en Omstreken.
JAÏfQN^
J. VERMEULEN-ROELOFS Venray Gr Markt S
CHAMPAGNE Vve. Puisard Cie.
Na de Wasch
t) manufacture!
(VOODDEEUGST/i
In het land der
zwarten.
Voor allen die Sukkelen
Binnen!. Nieuws
De Kippenhouderij op
het platteland
Springende
handen,
kloven,
schrale
lippen
Kloosterbalsem
Land- en Tuinbouw
ZATERDAG 4 JANUARI 1930
Eer; en vijftigste Jaargang No. 2
BLIJKEN
TOCH HET
EEL EN MAA
fq—»q igi Q
J BLIJKEN J
TOCH HET
PRIJS DER ADVERTENT1EN1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7V« ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF
Telefoon 51 GIRO 150653
ENR1Y
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ctper post 75 cent
voor het buitenland t 1.05 bij vooruitbetaling, afzondert, nummers 5 cent
WIJNHANDEL
Al meet dan een jaar geleden, (tot
m'n schaamte moet ik bijna anderhalf
zeggen) hebt U 't relaas gelezen van
m'n reis naar het donkere Afrika.
En toen op het einde, meen ik.
paar kleine details onder den
titel- „In het land der zwarten
Maat als het wat lang gebleven is
bij die enkele details, en gi) met te.
leurstelling hebt uitgezien naar ver
deremededeelingen...., och, danmoet
ge met uw goedig missiehart nog
maar eens meelij hebben met een
piepjong missionaris, en t hem met
kwalijk nemen dat hij bijna t ge
zegde verdiende „uit het oog, u
het hart." Maar dat slaikrn alle
geval van me af, overtuigd dat m n
dagelijks gebed voor al «»'-
vrienden het tegendeel hebben be
wezen bij Hem, die in het verborgene
ziet
Daar waren heel wat redenen om
met schrijven te wachten, k Weet
van eigen ondervinding, dat men
zich in het beschaafde Europa
onmogelijk een idee kan «aken van
de omwenteling die er plaats moet
hebben in de idees en opvattingen
van een pas aangekomen missionary
Want 't idee dat men had van
Afrika en zijn bewoners, toen men
nog in het moederland was, strookt
in de verste verte met met de tea-
liteit. i, -fA
De opvattingen zijn zoo heel
anders, en de maniet van leven zoo
hemelbreed verschillend met ons
Europeesch leven, 't Vraagt den
jongen missionaris dan ook heelw
lijd om zich aan te passen aan- en
zich eigen te maken met die A.ri
kaansche zienswijzen. En, zich aan-
nassen is toch 't eerste vereischte
van den Priester die degelijk werken
wil tusschen hen. tot wie hij is
^Dat zeide reeds St, Paulus. die
met allerlei slag. van menschen om
moest gaan. Weest Romein met de
Romeinen en Griek met de Grieken
en, zou ik zeggen, neget met den
neget 1 natuurlijk in verstandelijken
en christelijken zin verstaan.
Duidelijk gezegd leer z n taal en
zijn gewoonten aan. leer den neger
en zijn opvattingen te begrepen, en
leer zelf zoo te spreken en te han
delen. dat hij u verstaat.
Dat vraagt tijd, beste lezers, en
soms heel wat offeis. En daarom
was 't me onmogelijk eerder met
kennis over dit nieuwe land te schnj
VCDe taal leeten was 't werk der
eetste drie a vier maanden, t Wilde
ct Goddank nog al tamelijk vlug m,
zoodat ik daar niet zoo heel veel
moeite mee had. Na enkelemaanden
was 't me gegeven m n medemis
sionarissen te helpen en mijn goede
nikkers van dienste te zijn.
Toen was ik nog in Limbi, m de
Residentie van den Bisschop. Want
bii mijn aankomst werd wij aan
stonds medegedeeld dat k niet
verder het binnenland in zou gaan,
maar aan het huis van den Vicaris
zou verbonden blijven.
Ik herinner me uit dien tijd n
soort van felicitatiebrieven van
vrienden of bekenden, die me zeker
al met half roode knoopen zagen,
omdat ik met den bisschop ging
huizen. Ja! zoo oordeelt men weer
in Europa, maar met in Afrika. Ik
voor mij tenminste zag met leede
oogen. dat mijn reisgezel. P. Meens
5 daaen verder t binnenland in-
reisde" terwijl 'k zelf in het meer
beschaafde Limbi moest blijven.
Limbi is een Afrikaansch stadje.
Nou ja 1 stadjeomdat er enkele
blanken bijeen wonen wegens den
tabakshandel en er enkele winkels
ziin waar het hoogstnoodige. peper
duur te verkrijgen is. Als menjong
is .droomt men meer van echt
Afrikaansche wildernis, van enkel
zwarten en negerhutten. Romantische
idees die met den tijd wel tamelijk
nauw slijttn, maar den jongen mis
sionaris toch vooruit stuwen in
onherbergzame oorden en hem over
Bronchitis en Kinkhoest
Ag Siroop fi»»ch i9ij.
Bonbons d°o* eoct
Bi) Apoth. en DroqUit*
838-11
heel wat vermoeienissen heenhelpen.
Enfin, we bleven in Limbi, om....
eenvoudig de leerschool door te
maken, Eerst de taal. dan beginnen
met preeken en biecht te hooren in
dat nieuwe taaltje.
Na een paar maanden reeds moest
ik met mijn Overste op missiereis
door de negerdorpen. Want dat is
't voornaamste en moeilijkste werk.
Het zijn goeie kinderen die zwarten,
maar men moet ze steeds naloopen
en bijhouden om ze trouw te doen
blijven. Och is 't ook zoo niet
met den meer beschaafden blanke
Zwart of wit, het zijn allemaal
kinderen van den eenen Adam
Daar in Limbi werd me een ouwe
stoomfiets in de hand geduwd, om
waar 't mogelijk is, de lange af
standen wat vlugger af te leggen,
't Is een bar ouwe kar, die me soms
goeie diensten bewijst, maar dan ook
weer me midden in de wildernis
den steek laat.
Dan ga ik te voet verder en
sleepen enkele nikkers m'n karretje
naar de missie terug, om na de reis
met veel moeite en zweet weer eens
opgeknapt te worden.
't Interessante en minder interes
sante van zoo'n missiereis zal ik u
later wel eens vertellen. Nu schrijf
ik slechts dat ik m'n leerschool
doormaakte. Ja I maar ocharm, wat
was ze kort van duur. Na amper
negen maanden „volleerd" verklaard
zou ik verder 't binnenland in
om op eigen krachten te gaan
werken. De werkelijkheid was echter
dat de missiepost van Nzama met
een ^enkele Priester bleef zitten en
ik de eenige was die elders gemist
kon worden. Het groote gebrek aan
krachten gaf dus den doorslag en
bepaalde eerder dat ik disponibel
was, dan dat ik voor die benoeming
geknipt was.
Maar het moest, en moeten geeft
dikwijls kunnen. Enfin, we gingen
dan toch het zoo verlangde binnen
land in een dag of vijf verder naar
het Noorden, niet zoo heel ver
meer van het vermaarde Nyassameer
bij den stam der strijdlustige Angö-,
ni's, .in het land van leeuwen en
luipaarden?... daar zat poëzie achter.
Ja maar ook koude werkelijkheid,
die zich aan den jongen, onervaren
missionaris zou doen voelen.
Nu ik dit schrijf heb ik een jaar
mogen werken of liever heengetobt
in 't land mijner jongelingsdroomen
Laat me u tot slot van dezen brief
brokje koude werkelijkheid op
dienen, in de hoop u later wat meer
poëzie te doen genieten.
Slot volgt.
JAN DE PONTI,
Missionaris Centraal Afrika.
met Verstopping of moeilijken, tragen
en onregelmatigen Stoelgang zijn
Mijnhardt's Laxeertabletlen
onmisbaar. Werken vlug zonder kramp
of pijn. Bij Apoth. enDrog.Doos 60 ct
Nieuwjaar. De herleving. De
hevige branden in 1920. Onvol
doende bluschmiddelen ten plat-
telande. Normalisatie. Provinciale
brandvveerbonden. Standaard-
koppeling. Bevolkingsaanwas en
uitbreiding van cultuurgebied.
Natuurmonumenten. Behoud van
natuurschoon. Gift van H. M.
de Koningin Moeder. Zijn de
wonderen de wereld uit. Huizen-
Amerika. Amerikaansch muziek
in de Hollandsche huiskamer.
Het nieuwe jaar is weer begon
nen. Weliswaar zitten we nog mid
den in den winter, 't kan nog doen
wat het wil; de aanvankelijk voor
de liefhebbers van wintersport veel
belovende vorst, had binnen enkele
dagen weer afgedaan.
Doch als 't gaat, zooals verleden
jaar, moet de echte, de barre winter
nog komen. Dan hebben we nog
aardig wat te goed. Maar dit hebben
we vast, dat de donkere dagen rond
Kerstmis achter den rug zijn, dat de
dagen, zij het ook langzaam aan
weer lengen. Ai is het misschien
ook wat al te optimistisch aan de
Nieuwjaarsgedachte de gedachten
aan herleving der Natuur te verbin
den, nog luttele weken toch. en de
eerste symptomen van die herleving
zullen zich vertoonen en, met een
beetje goeden wil kunnen we er de
voorboden in zien van de naderende
lente die intusschen nu nog zoo
verre is, nu we den winter nog niet
half gehad hebben. Doch verre of
niet verre, de gedachte aan die her
leving moge ons sterken, en ons de
kracht geven na den terugblik op
het oude afgeloopen jaar, met moed
en vertrouwen verder te gaan op
den levensweg en de gesluierde toe
komst hoopvol tegemoet te treden.
In het afgeloopen jaar heeft het
zoo hier en daar in ons kleine
landje nogal eens willen branden.
Men denke aan den hevigen brand,
die het Paleis voor Volksvlijt te
Amsterdam vernielde aan dién,
waardoor het Leidsche Stadhuis ir
een ruïne werd herschapen en einde
lijk aan den hevigen brand, waardoor
de stad Middelburg geteisterd werd.
Denkende aan die felle branden,
kunnen we ons zoo'n beetje voor
stellen de hevigheid, waarmede bijv.
een brand in de middeleeuwen, om
zich heen woedde, in den tijd dat
de bluschmiddelen zoo ijiterst primi
tiefwaren en de brandweerorganisaties
daarom evenredig.
Het mag eigenlijk verwondering
wekken, dat niet alleen van kleine
plattelandsgemeenten, maar zelfs van
grootere steden getuigd moeten
worden in dezen modernen tijd
dat de brandbluschmiddelen niet
toereikend geacht moeten worden.
En, dat het kan voorkomen, dat de
hulp van de eene gemeente aan een
andere in geval van brand, niet af
doende kan zijn, doordat het mate
riaal van de eene gemeente soms
niet op of met de apparaten van de
andere gemeente te gebruiken is.
Vermoedelijk zal met betrekking
tot een en ander de normalisatie
commissie terrein van werkzaamheid
vinden kunnen, waar zij de nor
malisatie-commissie trachten wil een
heid te brengen op technisch gebied,
overal waar eenheid gebracht zal
kunnen worden, overal, waar eenheid
nuttig en noodig kan zijn.
Om weer tot de groote branden
terug te keeren, de aandacht van
verschillende autoriteiten is gevallen
op de vraag, wat gedaan kon wor
den om branden te voorkomen en
wat er gedaan kan worden om bij
eventueele branden zoo succesvol
mogelijk op te treden. De Minister
van Binnenlandsche Zaken en Land
bouw heeft na overleg met vertegen
woordigers van de Kon. Ned. Brand-
weervereenigingen tot den commis
saris der Koningin in de verschillende
provincies een schrijven gericht,
waarin gewezen wordt op de nood
zakelijkheid van de oprichting van
brandweerbonden als afdeelingen van
de Kon. Ned. Brandweer-Vereen,
te Utrecht.
Een provinciale bond zal in vele
opzichten verbetering kunnen bren
gen in de toestanden ten plattelande,
ook in verband met de normalisatie
a. van de koppelingen.
Door de normalisatie-commissie
voor het Brandwezen is trouwens al
een genormaliseerde koppeling voor
geschreven, wat niet zeggen wil, dat
bij elke brandweer die standaard
koppeling zoo maar één, twee, drie j
is ingevoerd.
Uniformiteit in bluschbrandmiddelen
daarheen gaat voor een belangrijk
deel thans het streven naar verbete
ringen.
Wij Nederlanders zijn trotsch op
ons' land. Waarom zouden we het
niet zijn Onze malsche weiden,
onze vruchtbare akkers, ons prachtig
vee, onze bosschen, onze heiden, zee
en strand Wordt en werd het niet
door vreemdelingen geroemd?
Maar ons klein landje is een be
perkt gebied en meer en meer eischt
de voortdurende groei van onze
bevolking, dat er uitgezien wordt
naar uitbreiding van de bronnen van
bestaan landbouw en veeteelt en dat
er getracht wordt een behoorlijke
verhouding te verkrijgen en te be
waren tusschen den bevolkingsaan
was en de oppervlakte in cultuur
gebrachten grond. En zoo kan het
er in de toekomst met onze heiden
en andere woeste gronden slecht gaan
uitzien althans te oordeelen van
het standpunt van natuurschoon.
Wat natuurschoon betreft moet de
jongere generatie al heel wat missen
van hetgeen onze vaderen een lust
der oogen was. Weliswaar is de
schoonheid van de natuur geen
economische waarde die in geld is
uit te drukken, maar desniettemin is
zij van beteekenis.
Verschillende landschappen hebben
uit natuurhistorisch, geografisch of
geschiedkundig oogpunt groot belang.
Daarom is het streven verklaren van
hen, die het hunne willen doen en
anderen hulp inroepen om het land-
schapsschoon zooveel mogelijk in tact
te laten. Zooveel mogelijk, want
land- en tuinbouw, veeteelt en
industrie stellen eischen. moeten die
wel stellen, welke met het behoud
ook van natuurmonumenten heel
dikwijls in strijd is. Thans is er een
uitgesproken streven waar te nemen
ten deele van de Drentsche heide,
een der meest typische en karakteri
stieke deelen, voor het.thans levende
geslacht en ook'voor het nageslacht,
in ongerepten staat te bewaren. De
tijd. dat al onze heiden in cultuur
gebracht zullen zijn, is zeer zeker
nog wel verre, maar voorzorg kan
ook hier niet kwaad en al hebben
we dan niet als de Vereenigde Staten
van Noord-Amerika een grootsch en
uitgestrekt terrein te reserveeren als
bijv. Yellowstone-Park, een stukje
hgide reserveeren van zeshonderd
vijftig H. A. mag allicht voor ons
klein landje een aardige reserve als
natuurhistorisch monument geacht
worden. H. M. de Koningin-Moeder
deed reeds van hare belangstelling
blijken door een belangrijke bijdrage
in de kosten, noodig voor het behoud
van het heidegebied bij het Drent
sche dorp Dwingeloo.
Volgens sommigen zijn de wonde
ren de wereld uit. Volgens anderen
beginnen ze pas. Moeten we ons j
eigenlijk nog wel ergens over ver- i
wonderen De razende, onmetelijke
vlucht, welke de techniek genomen
heeft „bewonderen" moeten we althans
zeker. Niet het minst op het gebied
van de radio. Het zendstation
„Huizen" had met Kerstmis iets bij
zonders. Het schakelde over op
Amerika en weldra konden de
luisteraars zich aan Amefikaansche
muziek van Amerikaanschen bodem
vergastenWaarlijk de wonderen
beginnen pas We spreken hier met
Indië en we luisteren naar een sousa-
marsch, door Amerikanen in hun
land uitgevoerd!
heeft men vaak last van schrijnende
handen. Dit schrijnen houdt dadelijk
op door Purol.
door
|OS. BOSHOUWERS te LENT.
Waarom sommigen nog
maar heel weinig eieren
raapten.
Op de kippen, die niet leggen,
wordt gefoeterd, maar die kunnen
meestal zelf niks aan doen. De
schuld ligt in 9 van de 10 gevallen
bij den eigenaar.
Wij zullen hieronder eens eenige
punten aangeven, waaraan het liggen
kan, dan moet ieder voor zich zelf
maar uitmaken, welke der punten op
hem van toepassing zijn.
Ie De kuikens te laat geboren.
Dan wordt het nooit iets, want
deze beginnen pas te leggen als de
dure tijd der eieren voorbij raakt of
reeds voorbij is. Ook zijn en blijven
de eieren van het laatbroed klein.
Ik voor mij heb de Leghorns, die
tusschen 15 April en 10 Mei geboren
zijn, het liefst, Barnevelders en Reds
minstens een maand eerder.
Wanneer zijn de uwe geboren,
aandachtige lezer?
2e De kuikens te vroeg geboren.
In dit geval raken zé om dezen
tijd niet zelden in den lichten hals-
rui en dan staken ze voor 4 tot 6
weken. Te vroeg geboren is echter
lang zoo nadeelig niet als te laat,
want de eerste hebben al 'n macht
eieren gelegd, vóór ze in de rui
vallen, en ook groote in den aller-
duursten tijd, om dat die kippen toen
al lang aan den leg waren.
De bezwaren van vroeg-broed
worden sterk overdreven.
Ik voor mij heb liever W. L.. die
Februari of Maart geboren zijn
dan kuikens van na Mei.
Wanneer zijn de uwe geboren,
aandachtige lezer?
3e Het hok voldoet niet.
Vier kippen op 'n vierkanten meter
bodemoppervlakte is al aan den
ruimen kant, iets minder is beter. In
het hok mag het nimmer benauwd
rieken en dat doet het, als er te veel
beesten in zitten, of.... er wordt niet
genoeg geventileerd. In sommige
hokken kan men in 't gehéél niet
luchten. Ik durf gerust te zeggen,
dat er bijna overal veel te weinig
geventileerd wordt.
Het hok moet kurkdroog zijn. De
mest dus minstens eens per week er
uit, beter is 2 maal 's weeks en 't
ideaal is eiken dag de mestplanken
zuiveren. Geen werk, dat zoo goed
betaald wordt, als 't zorgvuldig
schoonmaken der hokken. Hieronder
verstaan we ook 't tijdig ververschen
van 't krabbed. 's Winters valt er
veel mest in het hok. kijk maar eens
onder de zitstokken, maar... ook op
den bodem
Voelen uw kippen zich ook zoo
en dergelijke winterplagen
zijn pijnlijk en staan leelijk.
Verrassend vlug kunt U
die ongemakken genezen met
den verzachtenden Akker's
die niet bijt, de huid lenig
maakt en herhaling voor
komt. Onovertroffen bij
wonden, jicht, rheumatiek,
huiduitslag en aambeien.
Overal p. pot van 20 gram 60 cent.
50 gr. f 1.—v. 100 gr. f 1.75
behaaglijk, dat ze op den dag reuze-
schik hebben met een stofbad te
nemen en zich daarbij geheel onder
't kurkdroge bodembedeksel verstop
pen, aandachtige lezer
4e De voedering deugt niet.
Nu heb ik hier nog niet zoo zeer
het oog op de kwaliteit van het voer,
als op de manier van voeren.
Wat wordt er tochgezondigd
tegen de voornaamste regels eener
behoorlijke voedermethode't Is bar
Men ziet de kippen daar een groot
deel van den dag bijeengehurkt neer
zitten, zonder vertier, hetzij op den
bodem, hetzij op de zitstokken.
Dan is 't mis, hoor! Trekt je zelf
maar bij de ooren, want jij bent de
schuldige, niet de kip
Volg de droogvoedermethode en
laat de dieren zooveel ochtendvoer
eten als ze maar willen. Hoe meer
ze er van opeten, hoe voordeeliger.
Begin dus niet te vroeg met hard-
voer, want dit is gemakkelijker op te
nemen en zal daarom bij voorkeur
opgenomen worden.
Ik kom om half 4 thuis, en dan
pas krijgen mijn kippen het eerste
hardvoer. Ze hebben er zin in ge
kregen, dat verzeker ik je, maar aan
het heele strooiselbed kun je zien,
dat dit vele malen ten onderste boven
gezet is, om naar 'n enkel overge
bleven korreltje van den vorigen dag
te zoeken.
Blijft ook gij op den dag met het
hardvoer weg. Je zult eens zien, wat
er dan 'n flinken hap uit het ochtend-
voer verdwenen is. Maar dat voer
wordt in eieren omgezet.
Het hardgraan moeten we onder-
harken, versta je?
O-n-d-e-r-h-a-r-k-e-n Dus niet
over het vaak ook nog veel te dunne
krabbed heen kletsen, zooals vaak
gebeurt.
Beweging moeten de kippen nemen,
en vooral voordat ze op stok gaan
Daarom ben ik geen voorstander van
de tegenwoordige „krachtkcrrels".
Die kun je niet onderharken.
Zijn jullie kippen óók den heelen
dag in de mode, aandachtige lezer
5e De kleine gerechten zijn ver
geten.
Daar wordt veel te weinig aan
dacht aan geschonken en toch, ze
zijn, ieder voor zich, onmisbaar.
Wij bedoelen, (luister nu maar
eens goed aandachtige lezer.) groen
voer (boerenkool spruitkool, bieten,
ook, (als je anders niet hebt,) gemalen
schelpen, (grit genaamd,) een bakje
met houtskool, nu en dan ook een
handjevol gedroogde garnalen, steeds
versch drinkwater, dat niet bevuild
kan worden,
Dat zijn allemaal zeer belangrijke
zaken, al meenen velen van niet. In
de kippenhouderij mag men niet van
kleinigheden spreken alles heeft er
'n taak te vervullen.
Vinden de kippen ook bij u al
die dingskes, aandachtige lezer
6e Men houdt de kippen niet
genoeg binnen.
Met deze vacantie ben ik weer
eenige dagen in den Gelderschen
Achterhoek geweest en sthpte daarbij
28 Dec. te Zelhem. (tusschen Ruurlo
en Doetinchem) uit de trein, waar 38
eierkisten stonden (elk van 100 eieren)
die van de Amhemsche Veiling
teruggekomen waren. Zelhem is een
klein plaatsje, maar men heeft er
echte kippenhouders wonen.
Ik bezocht er eenige van en het
viel me op, dat allen de jonge dieren
(broed '29) absoluut vasthouden, dus
ook op de mooie zonnige dagen
's Avonds (óf 's morgens) worden
met kunstlicht gevoerd Reus
achtig, de eieren, die er geraapt
worden! Alleen de oudere dieren,
waar men van fokken wil, loopen
los en worden niet met kunstlicht
gevoerd. Dat is daar regel geworden,
huis voor huis
Nu kan men ook wel resultaat
behalen, als men niet absoluut vast
houdt. Maar dan mogen ze toch
alleen op de beste uren van den dag
naar buiten en alleen nog bij gunstig
weer.
Kijk maar eens, wat ze buiten
doen bij wind, regen of mist.
Hoe is dit bij u gesteld, aandachtige
lezer
Als de kippen niet willen leggen,
dan krijgen de kippen de schuld, in
het gunstigste geval het voer,
maar daar zit het hem meestal niet.
Overweegt bovengenoemde punten
en ik weet zeker, dat er bij zijn,
die u het „mea culpa" doen uit
roepen. Het is echter geen schande
schuld te bekennen als 't maar ge-
gebeurt met de intentie, van leven
te veranderen.
ZALIG NIEUWJAAR
De grootste drukte met het land
werk is nu wel gedaan en nu de
landbouwer het dus wat rustiger
heeft, kan hij ook weer eens aan
andere zaken zijn aandacht wijden.
Zoo kan het wel zeer nuttig zijn,
de voederrantsoenen na te gaan, Dat
is een werkje, dat eigenlijk al veel
eerder "had moeten gebeuren.
Wanneer het vee op stal komt,
moet men ook weten wat en hoe te
voeren. Ook met het oog op het
inkoopen van krachtvoeder is het
noodig. Maar desniettemin gebeurt
het nog lang niet overal. Wie het
nog niet deed, doe het nu. De lang
ste staltijd moet nog komen en wan
neer men aan het rekenen gaat, ziet
men vaak pas, hoeveel men te veel
of te weinig geeft en hoeveel men
besparen kan. 't Doel van het voeren
moet toch zijn zoo goed mogelijken
tegen zoo laag mogelijken prijs de
dieren van voedsel te voorzien. Aan
beide mankeert vaak iets. Te veel
eiwit, te weinig zetmeel of omge
keerd, of van alles te veel. In den
regel zien we. dat de landbouwers
de dieren te goed doen.
Daar zou natuurlijk niets tegen
zijn, wanneer we het houden van
melk- en mestvee en van varkens
voor ons plezier deden en 't er niet
op aan kwam of we veel of weinig
er op verdienden. Nu is dat niet
zoo. Waar op de landbouwproduc
ten niet veel overgehouden zal
worden, dient men op het vee zoo
veel mogelijk te winnen.
En daarom zal men het voeder in
de juiste hoeveelheid en in de juiste
verhouding dienen te geven en bij
de keuze van de voedermoederen
de goedkoopste moeten inslaan. Dat
is alles het werk bij het berekenen
van de voederrantsoenen.
Om de rantsoenen te kunnen be
rekenen, dient men enkele zaken
te weten en wel in de eerste plaats
wat elk dier per dag noodig heeft
en in de tweede plaats de samenstel
ling der verschillende voederroid-
delen.
We kunnen er natuurlijk niet aan
denken, in kort bescek van dit artikel
deze gegevens te verstrekken.
't Best is, dat men zich daarvoor
een werkje aanschaft. Als bijzonder
doelmatig kunnen we aanbevelen
Ter Haar, het practisch berekenen
van voederrantsoenen. Daarin komen
massa's gegevens voor over de meest
uiteenloopende voedermiddelen.
Wanneer men die samenstelling
eens nagaat, dan zal men zien, dat
het er vooral op aankomt een vol
doende hoeveelheid droge stof, ver
teerbaar eiwit en zetmeelwaarde te
geven.