Zaterdag 19 October Barnes-, Heeren- en linder- TBXCOTGOIDIBII VROOM DREESMANN heneden de helit der waarde. VENLO Zeppelinvaart en Zondagsheiliging. Buitenl. Overzicht. van eene groote partij Profiteert van deze geleqenheid. Zaterdag 19 October 1929, No De „Standaard" betreurt ten zeerste dat de „Zeppelin" op Zondag het bezoek aan ons land heeft gebracht, en het blad ziet daarin een reden om over den tocht verder geen mede- deelingen te doen; ook „Het Huis gezin" protesteert onder een driestar tegen de ontwijding van den Zondag: „De „Zeppelin"-vaart over Neder land, schoon zoo niet opgezet, is een aanfluiting geworden van Zon dagsrust en Zondagsheiliging. Wij weten alles wat tot vergoelij king kan worden aangevoerd, zooals men tegenwoordig geneigd is alles te vergoelijken. Maar het feit blijft, dat bemanning en passagiers van de „Zeppelin", Zaterdagavond opgestegen en Zon dagmiddag uitgestapt, geen Zondags plichten hebben kunnen vervullen. Zeker, zeker, er zijn er zoo velen, die ze verwaarloozen, en bij duizen den en tienduizenden verzuimers zinkt het luttele cijfer der „ingezete nen" van de „Zeppelin" in het niet. Maar de „Zeppelin"-tocht was een openlijke demonstratie, waarover heel de wereld spreekt, tot zelfs in de afgelegenste gehuchten. En deze demonstratie was een openbare bespotting van het goddelijk gebod der Zondagsheiliging. Zij heeft bovendien op groote schaal geleid tot Mis-verzuim. Van allerwegen komen de berichten, dat op het geronk der „Zeppelin"- motoren de kerken leegliepen. Ook dit kan men alweer vergoe lijken, maar gebod is gebod en plicht plicht. De „Zeppelin"-tocht had niet op Zondag behoeven plaats te hebben en niet op Zondag moeten plaats hebben. In een Katholieken tijd en in een Katholieke samenleving zou dit niet zijn geschied. En in 't algemeen mag nog wel eens worden geconstateerd, dat de tegenwoordige maatschappij laks en onverschillig staat tegenover den Zondag. Van een dag van rust en heiliging is het veelal een dag geworden van uitgaan en pretmaken. Zelf beleven we den Zondag niet, en we- zijn schuld, dat anderen hem niet kunnen beleven. Op denzelfden dag, dat de „Zep pelin" zoo ostentatief de Zondags rust schond, bereikte ons een nood kreet uit Indië, die om herstel van de Zondagsrust in de cultures roept. Wij weten, dat de cultures veel geld in Nederland brengen: twee honderd en vijftig millioen per jaar, wordt geschat. Wij weten ook, dat professor Treub.de voorzitter van den Indischen Ondernemersraad, den geest der arbeiders in de cultures hopeloos verpest acht. En nu verklaren de kerkraden der protestantschè kerken en de Katho lieke geestelijkheid, dat invoering van Zondagsrust van gunstigen invloed zal zijn op den geest der arbeiders en op het euvel der aan slagen. Ook een reden, zij het niet de eenige, om de regeering te nopen, aan den wensch uit Indië te voldoen. Sovjet-Rusland tracht door af schaffing van den Zondag haar actie tot ontkerstening als het ware te symboliseeren. Wat nog aan den Christus houdt, moge door het eeren van den Zon dag daarvan openlijk doen blijken. nemen onder voorwaarde, dat de te sluiten overeenkomsten definitief zul len zijn en geheel los zullen staan van eventueele ontwapeningsbespre kingen in den Volkenbond. Dit klopt niet heelemaal met de Fransche op vattingen, volgens welke de confe rentie te Londen slechts van voor- loopigen aard zou mogen zijn en dat ze eigenlijk meer te beschouwen moet zijn als een voorbereiding voor de algemeene ontwapeningsconferentie binnen het kader van den Volken bond. Als leeken kunnen wij natuurlijk ook slechts als leeken de zaak zien en beoordeelen. We zouden dan geneigd zijn te vragen, wat het er toe doet of op de Londensche confe rentie dan al of niet definitieve be sluiten genomen worden, mits ze maar tot het doel, beperking van bewapening ter zee leiden. Het goede werk, dat in Londen misschien staat gedaan te worden, behoeft, als het eenmaal gedaan zal zijn, niet meer elders of door anderen verricht te worden. Hebben is heb ben en elke stap moet er toch een zijn. Tenzij datgene wat te Londen besloten zal worden mocht indruischen tegen het algemeen Europeesch be lang, wat toch wel niet te verwach ten zal zijn. Als men het over de maritieme aangelegenheden eerst maar eens was geworden, zou menzeggen, was er een. stuk van het werk af en kon men zich misschien met te meer ijver en energie werpen op die punten, welke o.a. de bewapening te land betreffen. Als men het over de mari tieme kwesties eens is, maar of het al gauw zoo ver zal komen? Frankrijk heeft alvorens de uit- noodiging tot deelname aan de con ferentie te aanvaarden eenige punten, waarover het eenige toezegging* ver langt, In de eerste plaats wil genoemd land de ontwapening ter zee niet losmaken van de andere ontwape ningskwesties. En dan, Frankrijk wil geen afstand doen van deduikbooten. De afschaffing daarvan wordt van de hand gewezen. Frankrijk wenscht zijn uitgestrekte kusten tegen vijande lijke ondernemingen te kunnen be schermen en r het eenige middel daartoe ziet het in de duikboot, die ook voor de bescherming der kolo niën noodig is. En, zegt Frankrijk, Amerika stelt te weinig belang in de vloot en het te kort aan duikbooten zou daar te lande reeds ernstige zorg baren. Voorts wensch te Frankrijk voor de bepaling van de verhouding tus- schen de verschillende oorlogsschepen voor zich een gunstiger positie dan die welke het tot op heden heeft ingenomen. Uit een en ander kan blijken, dat er ook op de Londensche conferentie heel wat te praten zal zijn. Hoe vol goeden wil Mac Donald is betreffende de vlootplannen, hij heeft het toch noodig gevonden de Amerikanen tot geduld aan te manen, geduld met Engeland. In een radiorede heeft hij een beroep gedaan op het Amerikaansche volk, geduld te hebben in den tijd dat het Britsche volk zijn opvattin gen van de bewapening ter zee wijzigt. Men moest (in Amerika) begrijpen, aldus Mac Donald, hoe moeilijk het is een volk er toe te brengen genoegen te nemen met een vermindering van de middelen ter beveiliging. Een en ander wijst er misschien op, dat Mac Donald er vooralsnog niet zeker van is, dat de Engelsche natie als één man achter hem zal staan. Maar zal de Amerikaansche natie geheel achter Hoover staan Als de heeren vertegenwoordigers der groote zeemogendheden te Londen op het gebied van maritieme bewape ning eens tot heel krasse dingen besloten, misschien zou het af te wachten zijn hoe de verschillende naties er over zouden oordeelen. Mogelijk als de machtige heeren te Londen tot groote dingen beslo ten, dat het oordeel der naties nog wel meeviel. De drang naar ont wapening is intusschen nog niet algemeen genoeg, althans niet in Japan. De heer Wakatsoeki, voormalig minister-president van Japan heeft geweigerd de leiding der Japansche delegatie ter vijfmogendhedenconfe- rentie op zich te nemen, omdat naar zijn meening Japan voorloopig niet kan ontwapenen. Dat „voorloopig" is rekbaar. Vermoedelijk zal een deel van Japan wel achter den heer Wakatsoeki staan waar het de meening betreft, dat Japan voor loopig nog niet ontwapenen kan. De Japanners zitten dicht bij het vuur, d.w.z. ze hebben in den laat- sten tijd nogal wat vuur gezien en het knetteren der geweren en het bulderen der kanonnen hebben ze wellicht van nabij, ook in den laat- sten tijd, nog te veel kunnen hooren, te veel misschien om aan ontwape ning te willen of te durven doen. In elk geval zal voor Wakatsoeki wel een ander gevonden worden die mogelijk een paar schepen of een paar duizend ton op de heele vloot wil laten vallen. Als er maar weer een begin is. Uit Italië klinkt, dunkt ons, een prettig geluid. Gemeld wordt name lijk, dat dit land zonder aarzelen de uitnoodiging voor de Londensche conferentie heeft aanvaard en dat Italië bereid is de beperkingen van alle soorten schepen, met inbegrip van de duikbooten, te bespreken, Italië komt dus voorloopig niet met speciale wenschen en bezwaren, wat natuurlijk niet wegneemt, dat die te Londen ter tafel gebracht zullen kunnen worden. Besluiten we dit deel van het buitenlandsch nieuws met de vermel ding van wat MacDonald nog in een te New York gehouden rede heeft gezegd, namelijk dat „onze droomen van vrede en onze opvat tingen van menschelijke rechtvaardig heid uitgaan van de veronderstelling, dat de naties vroeg of laat moeten ontdekken, dat haar wedijver een wedijver moet worden van de hersens, van den geest en van het hart". Daarmee kan men het onge twijfeld wel eens zijn. Vroeg of laat zullen de naties wel tot de bedoelde erkenning komen en wie dit ook niet aannam zou kwalijk in staat geacht kunnen worden de vredes- idealen na te jagen. De besprekingen tussclien Mac Donald en Hoover. Accoord be reikt. Geen verbond tusschen Engeland en Amerika bedoeld. Conferentie te Londen, met defi nitieve besluiten, los van eventueele volkenbondsplannen. De Fransche eischen. Nog veel te praten over gebleven. Een beroep op het Amerikaansche geduld. Japan kan voorloopig nog niet ontwapenen volgens Wakatsoeki. Prettig ge luid uit Italië. Wedjjver van hersens, geest en hart, daartoe moet het komen. De Engelsche premier, Mac. Donald, en Hoover, de president der Ver- eenigde Staten hebben onder meer verklaard, dat het niet de bedoeling hunner besprekingen was een verbond tusschen de door hen vertegenwoor digende landen tot stand te brengen. De bedoeling van Engeland en Amerika is de groote zeemogendheden tot besprekingen en door dezen tot een accoord te brengen inzake de maritieme bewapeningen. De conferentie, welke door de besprekingen is voorbereid zal ver moedelijk in de maand Januari van het nieuwe jaar te Londen gehouden worden. De uitnoodigingen zijn ver zonden aan Japan, Italië en Frankrijk. Amerika zal aan die conferentie deel- EXTRA VERKOOP h onze ucnai Gebreide Bébé-Corsages, rose en wit Wollen Kinder-Corsages 19 cent 575 en 375 cent Prima wollen Kinder-Directoires 40 cM. 45 cM. 50 cM. 55 eM. -"05 Ï5 8!) 1.00 Zuiver wollen en wol-zijden Dames-Directoires 1.65, 1.90 Tricot Dames Hemden, wit en gekleurd 37% 55, 625 cent Wollen Tricot Dames Hemden 75 cent en f 1.25 Gebreide Dames Onderjurken, diverse kleuren 87% f 1.20 Wollen en wol-zijden Onderjurken f 1.95, 2.10 en 2.40 Gemoltonneerde Dames Directoires, iets extra's 47% 89 ct. 280 A A Deze artikelen zijn alleen verkrijg- AUefllie baar op ZATERDAG 19 OCTOBER.

Peel en Maas | 1929 | | pagina 5