FRIESCHE HEERENBAAI Purol er op Transpireerende Voeten De Kippenhouderij op het platteland De aflevering van ons fruit. Een nieuw element in de paardenfokkerij Zomersproeten - SprutoL Qemengde Berichten. Hl VOOR FIJNPROEVERS Daar rinkelt op eens de electrische bel der buitendeur en, daar de trouwe huiahoudsler reeds ter ruste is gegaan, staat de pastoor op en vraagt, wie daar wacht... Het was een heer, die den pastoor kwam vragen naar een sterven de in de Alexanderstrasse No. 315 te willen komen... De pastoor dacht een oogenblik na en, toen hij opzag om verder te vragen, was de bode reeds verdwenen •Alexanderstrasse 315", vraagt de pastoor zich zeiven af: »wie mag dat zijn?"... Hij kent de zieken zijner parochie en bijna eiken dag gaat hij de naamlijst af. Misschien een vreem deling, die plotseling een ongeluk heeft gekregen... Wat ziet men niet eiken dag in een grootstad gebeuren!" Hij neemt mantel en hoed, haalt H. Olie en begeeft zich dan naar den koster, die naast hem woont, met het verzoek hem op dezen nachtelijken gang te willen vergezellen. De straten zijn verlaten slechts nu en dan ijlt in de nachtelijke schemering hun een gestalte voorbij. De koude is merkbaar minder; de lucht is bewolkt en sneeuw schijnt in aantocht te zijn. De koster geeft aan den pastoor zijn twijfel te kennen. Zou er geen vergis sing of mogelijk misleiding in het spel zijn Hij kent in heel de Alexander strasse niemand, die zwaar ziek is. Daar staan zij voor no. 315, een deftige woning. De koster belt aan en reeds spoedig verschijni in de deur een waardige hesr, die wel de huisheer zelf schijnt te wezen. Hij toont zich verbaasd over het bezoek van een priester, vooral op dit lat8 uur. De pastoor geeft hom verklaringeen persoon was voor een kwartier bij hem komen aanbellen en had hem verzocht een stervende te komen bijstaan in 315 der Alexanderstrasse. »Er moet een misverstand zijn hernam de heer heel beleefd. >Wel is mijne vrouw een weinig ziek, maar aan stsrven denkt zij nog niet Daaren boven zijn wij beiden Lutheraan." •Zonderbaar, bijna niet verklaarbaar. Doch mag ik mevrouw misschien even groeten Zieken verlangen dikwijls naar bezoek." Zoo sprak de pastoorhoe hij er toe bad kunnen komen tot een volstreat onbekenden Protestant zoo te spreken, kon hij later zich zeiven niet verklaren. Zijn woord viel echter in de beste aarde en de huisheer antwoorddej>Js, een bezoek is de zieke gewoonlijk aangenaam. Wil u mij dus volgen, mijnheer pastoor Deze was echter, terwijl hij zijn geleider over den zachlen looper der trap volgde niet zonder zorg omtrent den indruk, welken de verschijning van den katholieken priester op de zieke dame van protestantschen gods dienst zou maken. Die indruk was buitengewoon, maar geheel anders dan hij had durven denken. Nauwelijks had hij den voel over den dorpel gezet en kon de zieke bij de zachte schemering aan den langen toog den katholieken priester erkennen, of zij riep hem met uit bundige blijdschap toe »Een katholiek priester! God zij dank! Jarenlang heb ik er naar verlangd." De man en de pastoor keken elkander met de grootste verwondering aan, doch zij behoefden niet lang naar de oplos sing van het raadsel te zoeken, want de zieke dame begon te verhalen Het oogenblik, waarnaar ik zoo verlangd heb, is nu daar en ik wil de genade door den Hemel mij geboden niet laten voorbijgaan. Mijn man heeft mij altoos innig bemind en onze kinderloosheid beeft ons nog inniger aan elkander verbonden. Daarom vertrouw ik, dat hij mijn wensch thans niet zal afwijzen Eene zaak h6b ik hem nooit willen zeggen uit vrees hem leed te zullen doen en in de vaste hoop, dat O. L Heer deze zaak wel zou regelen. »Zooals u weet, pastoor, zijn wij beiden protestant Toch heb ik van den tijd af, dat ik zelfstandig kon gaan denken en oordeelen, neiging gevoeld om katholiek te worden hoe die neiging in mij is ontstaan, kan ik niet verklaren Eerst uit nieuwsgierigheid, later uit een innerlijken aandrang beter de waarheden op mijn zaligheid betrek king hebbende te kennen, heb ik allerlei katholieke boeken gelezen. Zoo lang ik weet, heb ik eiken avond voor het slapen gebeden wat moeder, die toch ook protestant was, ons heeft ge leerd en met ons bad tot de heilige maagd en martelares Barbara, opdat zij ons mocht ter hulp komen in het uur van sterven. Ik geloof zeker, dat die kleine oefening zorgvuldig en vol hardend verricht die Heilige heeft be wogen om van God voor mij de genade te verkrijgen niet uit dit leven te scheiden zonder van te voren in de Katholieke Kerk te zijn opgenomen. Nooit heb ik iemand, ook mijn man niet, dit verlangen meegedeeld en daarom moet de vreemdeling, die u heeft geroepen, door O. L Heer tot u zijn gezonden". Haar man en de pastoor hoorden met belangstelling en verbazing deze mededeelingen, welke de zieke hun met den grootsten eenvoud en volmaakte kalmte deed. Eenige oogenblikken van stilte volg den. De zieke verbrak haar het eerst: •De Heilige door mij aangeroepen, heeft mij willen waarschuwen, dat mijn uur gekomen is, en de gelegenheid verworven om mijn voornemen uit te voeren. Ik ben er zeker van, dat mijn man, die steeds mijn wenschen heeft voorkomen, thans mijn verzoek niet zal afwijzen. Pastoor, neem mij dus in de Katholieke Kerk op". De man verzette zich votstrekt niet tegen de vervulling van den harte wensch zijner zieke echtgenoote. De pastoor vond haar meer dan voldoende in de Katholieke geloofsleer onder wezen en nam haar nog dien eigen nacht in de Roomsche Kerk op. Het was reeds tegen den morgen, eer de pastoor met zijn gezel huiswaarts keerden. Innige vreugde doorstroomde zijne ziel, nu hij zoo zichtbaar de bedienaar had mogen zijn van Gods buitengewone barmhartigheid. Hij kon God niet genoeg danken. Hij spoedde zich voort over de witte sneeuw, welke ondertusschen was gaan vallen. Blank was het kleed, waarin de sneeuw alles had gehuld, een beeld van de ziel der kranke, nadat het heilig doopwater haar gereinigd had van de smetten des levens. De vermoeienis van den nacht kon den pastoor niet weerhouden in den loop van den dag nog eens naar de zieke te gaan zien. De heer des huizes ontving hem ook dit maal vriendelijk en voorkomend en deelde hem mede, hoe zijne vrouw, kort na hei vertrek des priesters vrij onverwacht, maar kalm en met groote gelatenheid was gestorven. Zij had waarlijk nog in het laatste uur de waarheid in het leven gevonden en andere transpireerende üchaams deelen moet men behandelen met Purolpoeder, als zijnde het meest afdoende middel daarvoor. Purol-Voet, Toilet- en Kinderpoeder ir. Bussen van 60 ct. en 1 gld. Bij Apoth. en Drogisten. Dit moet Uw eerste gedachte zijn bij Brand-en Snijwonden,Ontvellingen en allerlei Huidverwondingen Het verzacht en geneest V. d. Pla88ohe, die daarin tegelijk een beantwoording van zijn vraag ziet. Gaan de kweekers daartoe over, en ons fruit is het waard dan zal ons fruit een geweldige concurrent kunnen worden van 't Buitenlandsche, doordat het vooral veel smakelijker is dan dat door JOS. BOSHOUWERS te LENT. Eieren verzorgen. Wij bedoelen nu geen broedeieren, doch comsumplie-eieren. De moeilijke tijd om ze te verzorgen, is weer aan gebroken. De heele dagen toch doen een ei licht minderwaardig worden, als men niet op z'n quivive is. Er gaan, Goddank, millioenen en millioenen eieren de grens over. Deze zijn lang zoo versch niet meer, als ze op de tafel van den consument komen, als velen abussievelijk wel denken. Want de groothandel distribueert ze weer aan den tusschenhandel en deze aan den kleinhandel, grootendeels winkeliers. In de winkels blijven de eieren vaak ook nog 'n heele poos liggen, voor ze worden geconsumeerd Te begrijpen dus dat het 'n heel tijdje duurt voor 'n pasgelegd ei, dat naar het buitenland gaat, op tafel'komt. Voor eieren, die verzorgd worden, zooals het behoort, is dat bezwaar niet zoo heel groot, ofschoon ook hier gren zen bepaald worden. Maar wél voor ondoelmatig verzorg- ien Als er geen uitvoer van eieren was, lag de kippenhouderij in ééns op d'r achterste. Want de productie is veel te groot in verband met het inlandsch verbruik. Onze kippenhouderij staat of valt dus met den export. Daar mogen we wel eens ernstig over nadenken. In de ons omringende landen breidt de hoenderteelt zich reusachtig uit, daar moeten we rekening mee houden. Nu zal dia uitbreiding voorloopig nog wel niet tot gevolg hebben, dat er geen eieren uit andere landen meer noodig zijn. Maar wel, dal het tekort minder wordt. En dan zal degeen, die de beste waar levert, het langst *in handel" blijven. We zullen onzen export dus hoofd zakelijk kunnen behouden, door enkel prima eieren Ie leveren. Er worden ook vele millioenen eieren voor de kalkerij en de koelhuizen ge bruikt. Ook aan die eieren mag niets mankeeren. In het dorpje Landsmeer (bij Amster dam) gaan er elk jaar wel 40 millioen (soms zelf meer) in de kalkputten. De kalkers hebben dit jaar hun voorraad al wel weer binnen, maar voor de koelhuizen worden er den heelen zomer nog van de veiling en de markt betrokken. We kunnen dus gerust zeggen, dat het, uit een oogpunt van zelfbehoud, noodig is het gansche jaar door prima eieren af te leveren. Hoe beter het de opkoopers in het buitenland, de kalkers en de eigenaren van koelhuizen gaat, hoe btter het ook den kippenhouder zal gaan. De belangen van hel veilingwezen en den handel loopen evenwijdig aan die van den kippenhouder. Om steeds prima eieren te leveren, is noodig le Dat de hokken en vooral de legne8ten altijd door zindelijk gehouden worden. Het strooisel in de nesten moet minstens één keer per maand worden ververscht. 2e Dat men daarbij nooit gebruik maakt van muf stroo, of muf hooi, en ook nimmer van materiaal, dat een sterke lucht afgeeft, zooals sterk riekende krullen Kamfereieren in de nesten zijn uit dat oogpunt met beslistheid te ontraden. 3e Dat bij heet zomerweer de eieren 2 maal daags moeten worden uiige haald, anders gaat de kiem zich al gauw aan 't ontwikkelen, al is het nog zoo weinig, en zulke eieren blijven r iit lang genoeg houdbaar. 4e Dat de eieren bewaard worden op een droge, koele en donkere plaats, liefst in manden en kratten. De eieren mogen des zomers niet worden afge dekt met zakken of kranten. Er mag niets over heen komen te liggen. 5a Dat men geen eieren afwascht, want gewa8schen eieren gaan spoedig tot bederf over. Beter is het 't vuil met een mesjaf te schrappen Wie propere nesten en hokken heeft, raapt echter weinig eieren, die vuil van buiten zijn. Voor eigen gebruik kan men deze wei afwasschen, omdat ze in dit geval toch gauw worden opgegeten. Eendeneieren zijn voor export minder geschikt dan kippeneieren Dat zit 'm ook voor 'n gedeelte in de omstandig heid, dat deze veelal moeten gewas schen worden, wijl de eenden soms het heele hok door leggen, zoo maar op den grond, en er zelfs over heen loopen met d'r bevuilde vliezen tusschen de pooten. Kuikens, die niet goed willen. VRAAGIk heb nog kuikens van een kleine 3 weken. Er zijn er weinig van dood gegaan, ze eten wel, maar schieten niet op. Ik geef opfokvoer van de firmaen ook het kuikenzaad. Zoudt u mij iets kunnen opnoemen, dat ik er naast kan geven, om ze meer op dreef te krijgen f Wij lezen Peel en Maas uit Vierüngsbeek. ANTWOORD Aan hel voer zal het misschien wel niet liggen, want dat voer heeft een goeden naam. Maar de latere kuikens groeien doorgaans lang zamer dan de vroegere. Dat heeft vele oorzaken, die we nu niet zullen op noemen, daar we dit al reeds eerder deden. Ik raad u aan, de kuikens ook eens havermout te geven, dezelfde haver mout die voor menschelijk gebruik verkocht wordt. Geef die zoo maar droog, in bakjes, net als droog opfokvoer. Ze zijn er dol op In Gelderland wordt heel veel, prima havermout aan de kuikens verstrekt. Hebt u ze misschien te vroeg buiten gelaten en doet u dit mogelijk nu nog, als 't weer niet al te best is Plant nu boerenkool Het heeft de laatste dagen nog al geregend, de grond is voor te beplanten best geschikt Poot nu zooveel boeren kool, als je kunt. Benut elk verloren plekje, al is 't nog zoo klein. Twee heel strenge winters hebben we in de geschiedenis zoo goed als nooit achter mekaar zien komen, De boerenkool zal dus den as. sinter deugd kunnen doen, hopen en ver trouwen we. Van nu af aan geregeld aan 't poten blijven, geen enKel hoekje onbenut laten liggen I Vrouwen, helpt er je baas eens aar. herinneren I De Nederlandsche landbouwerscon sulent te Londen ir. Gerritsen heeft herhaaldelijk er op gewezen, dat de aflevering ven onze appels en peren nog nergens naar lijkt en er geen verhouding staat met wat Amerika, Zuid Afrika en Australië speciaal in dezen prestoeren. Ir. v. d. Pla8sche wijst daar ook op in een artikel in het Jaarboek van de Algemeene Bond van Oudleerlingen van middelbaar land- en tuinbouw- onderwijs. Hij stelt daar de vraag, hoe we zoo spoedig mogelijk onze fruit oogsten op zoodanige wijze in den handel kunnen brengen, dat we er in binnen- en buitenland mee kunnen concurreeren. Bij de beantwoording dier vraag wendt hij zich tot Amerika en Enge land, waar men op eenvoudige wijze en weinig kostbare wijze dit probleem heeft opgelost Men heeft daar n.l. in verschillende dorpen loodsen gebouwd, waar al 't fruit uit den omtrek wordt gesorteerd en verpakt, 't Gevolg van een en ander is, dat de sorteering en verpakking uniform is, dat dus groote partijen van hetzelfde product in den handel gebracht kunnen worden, dat de kweeker zelf geen zorgen daarvoor heeft, en dus zijn tijd aan zijn bedrijf kan geven, dat het tenslotte doordat 't in 't groot gebeurt, veel goedkooper is. Deze centrale verpakkingsstalions zijn alle voorzien van een groote Cuttler 8orteermachine, die wel eenigszins werkt als een tomatensorteermachine. Het zal ieder wel eens opgevallen zijn, dat de appels in een kist uit Amerika afkomstig alle dezelfde grootte en dezelfde vorm hadden. De cultlersor- teermachine is daaraan grootendeels debet. De appels komen te liggen op een schaaltje, dat bij een bepaald gewicht doorslaat. Is de appel te licht, dan wordt ze opgenomen door een onderliggende stang en op een volgend schaaltje gelegd enz. Db appels worden dan gesorteerd op gewicht Daardoor krijgt men appels van dezelfde zwaarte bij elkaar, maar ook appels van dezelfde grootte. Daardoor is het ook mogelijk precies te bepalen, hoeveel stuks in de 8tandaardki8ten verpakt kunnen worden en is het niet noodig deze eerst te wegen, 't Netto gewicht is er altijd in. Het springt in 't oog, dat een dergelijke machine nooit door een kweeker aan gekocht zal kunnen worden en 't kan niet ar.ders, of men zal ten slotte ook in ons land tot collectief verpakken moeten overgaan. Tot die conclusie komt dan ook ir. Het is wel eigenaardig, dat bij hei keuren der paarden voor het stamboek steeds nog alleen op het extérieur wordt gelet, terwijl bij de koeien de productie aan melk en botervet een ernstig woordje mee gaat spreken Beide soorten dieren zijn toch toch productiedieren, alleen wat ze produ ceeren, is verschillend. Het paard levert kracht, de koe melk- Dat men bij 't paard de kracht, die het dier kan ontwikkelen nog niet laat meespreken bij 't beoordeelen van het dier, zal wel moeten worden toege schreven aan de groote moeilijkheid die het op juiste wijze bepalen van de krachtsontwikkeling met zich brengt, Het gaat er niet alleen om, of een paard een zware vracht in beweging kan brengen, of dat het een behoorlijke zware vracht langdurig voort kan trekken, of het zich na een groote krachtsinspanning spoedig herstelt, maar om al deze zaken te zamen. In Amerika en ook in Duitschland heeft men getracht met behulp van wagens voorzien van dynamoters de kracht der paarden te meten. Men heeft zs er laten trekken op een gladde, oneven en mulle weg Maar steeds weer, voelde men, dal de juiste methode nog niet gevonden was, dat er steeds vragen over bleven te beantwoorden, dat men geen afdoende wijze had, de klachtsuitoefening vast te stellen. Deze schijnt thans gevonden te zijn in de remrosmolen van prof. Visser te Wsgeningen. Prof. Visser is uitgegaan van de gewone rosmolen, waarop hij een dynamometer bevestigde, om de trekkracht na te gaan. Do boom der rosmolen is 8 M. lang In een bijge bouwtje is hel mogelijk de rosmolen te remmen, door verschillende belasting. De demonstratie remrosmolen is bo vendien voorzien van lange glazen cylinders, waarin gekleurd water. Hoe grooter de krachtsontwikkeling van het paard is, hoe hooger het water in de buizen stijgt. Het is dan mogelijk voor de omstanders, om de uitgeoefende kracht direct af te lezen. Prof Visser heeft op verschillende tentoonstellingen in ons land met dit werktuig gedemonstreerd, o.a. Deven ter, Enschedé en Den Haag. Dit jaar is hij er ook mee in Keulen en Ham burg geweest. In de Veldbode geeft hij een verslag van zijn bevindingen. De remrosmolen is eenigszins veranderd. De 8 M. lange boom, die anders ten deele door het paard moest worden gedragen, loopt nu met een paar katrolletjes over een rail, die om de trekplaats is openge steld. Dit heeft tegelijk tot voordeel, dat bij langdurige verrichlingsproeven de menner mee kan rijden, doordat er een zitplaats op is bevestigd. Hel is nu mogelijk geworden met dit werktuig een onderzoek in te stellen le naar de maximum trekkracht uit den rusttoestand. Dit zou 3 maal ach tereen kunnen plaats vinden over de afstanden van 8 M. met een rusttijd van 5 minuten. Dit is niet alleen van belang met het oog op de te halen trekkracht, maar ook om de willigheid tot trekken te toonen. In de 2de plaats kan een onderzoek ingesteld worden naar de maximum trekkracht gedurende bijv 4 ronden van 50 M. De bedoeling daarvan is, de nabootsing van hel trekken van zware lasten over korte afstanden bijv. het trekken van een zwaar bela den W8gan bieten uit 't land of over een steile brug. In de derde plaats kan een onder zoek plaats vinden naar longen en harlwerking door het paard met een trekkracht van 100 Kg 30 ronden van 50 M. binnen den tijd van 15 minuten te laten afleggen. Daarbij wordt dan genoteerd hartslag en ademhaling voor het trekken, onmiddellijk er na en 15 en 30 minuten later. Wanneer dit onderzoek wordt inge steld (in Hamburg en Keu.'en heeft men het gedemonstreerd) dan komt men vaak voot verrassende resultaten te staan. Bij de genomen proeven was bijv. een tweespan, Treu en Kastor, dat een maximum trekkracht van 625 Kg elk leverde. Ze leverden over een afstand van 150 M. ruim 15 PK arbeid, ruim voldoende dus om een steile brug met een flinke vracht te passeeren. De meeste paarden leverden meer dan 6 PK of meer dan 10 PK per span, terwijl bij de langdurige proef (1500 M zonder rust) een trekkracht van 100 Kg gemakkelijk werd aange houden, wat zeker wil zeggen, dat op stad8plaveisel 6000 Kg door een span paarden zonder bezwaar kan worden verplaatst. Geen wonder, dat Prof Visser zegt, dat een span goede paarden in het stadsverkeer over niet te groote af standen een zware concurrent blijft voor de motorvrachtwagens. Zoowel Prof. Visser, als dr. van Rijn, die dit voorjaar promoveerde tot doctor in de veearlsenijkunde, op een proef schrift, waarin de resultaten der rem rosmolen nader worden bekeken, komt tot de conclusie, dat in 't algemeen onze zware paarden een te langzame gang hebben. Zonder de animositeit tusschen de warm- en koudbloedfok- kerij aan te wakkeren zeggen beiden de warmbloeds moeten gefokt worden in de richting van meer uithoudings vermogen, de koudbloeds in een snel leren gang, beiden met behoud vsn hnn goede eigenschappen. Om daartoe te geraken zou prof. Visser willen, dat in fokcentra een remrosmolen werd opgesteld, opdat daar rustig de fokpaarden aan een krachtproef kunnen worden onderwor pen. De Duilschers hebben ds groots waarde ervan begrepen en prof Visser herhaaldelijk gevraagd, of zijn instru ment 'e koop was. Inderdaad zal het in ons land die richting uitmoeten En bij het keuren zal niet alleen meer gezien moeten worden naar de buitenkant van het dier, maar ook, naar wat het dier presteert voor de wagen, hier voor de remrosmolen. De krachtproductie kan dan ook een duit in 't zakje doen, en daar gaat 't toch bij de paardenfokkerij maar om I dwijnen spoedig door een pot Bij alle Drogisten. Verdronken. Onder Deurne (N. B is opgehaald het lijk van zekeren S. uit Meyel. Waarschijnlijk is de man met zijn rijwiel in de vaart gereden. De ongelukkige was vader van een groot gezin. L\jk gevonden. Dinsdag is door grasmaaiers, in een korenveld onder Eist, het lijk van een zekeren v d. K., gepensionneerd O I. militair gevonden. Naar schatting heeft het lijk 14 dagen in het veld gelegen. Tragisch auto-ongeval. Dinsdagmiddag is op den Wagening- schen berg de 30jarige mevrouw A. H. van EekUitenbogaart, die met haar kinderwagen op het rijwielpad

Peel en Maas | 1929 | | pagina 6