Tweed© Blad van „PUL EN MAAS"
Sanapir1"
%RP» Tabletten
bij Verkoudheden en Koorts
Dwars door Canada
iPUROL
De economische toestand
van den Landbouw.
FEUILLETON
De Jodenknaap van
Praag.
ZATERDAG 17 NOVEMBER 1928
Negen en veertigste laargang No.46
I.
Mei genoegen en ook met wee
moed zal menigeen nog terugdenken
aan de jaren van vóór den oorlog. Toen
was het inderdaad een goede lijd. Alles
liep op rolletjes. Het was een tijdperk
van bloei, zoowel voor den landbouwer
als voor handel en industrie De land
bouwproducten deden een goeden prijs
en vonden gereeden aftrek, ook in het
buitenland, waar de prijzen niet door
hooge invoerrechten gedrukt werden.
Daarbij kwam, dat de markt niet aan
plotselinge schommelingen onderhevig
was, waardoor een tevoren opgemsakle
berekening vrijwel met de resultaten
overeenkwam.
Er was voor iedereen, die werktn
kon en werken wilde, een aardig stuk
brood te verdienen. De ondernemingen
maakten goede zaken,er hserechte alom
welvaart, en ook de arbeider kon reke
nen op een rechtvaardig loon.
De groote wereldoorlog heeft dat
evenwicht op wr- ede wijze verb oken.
Vele arbeidskrachten moesten naar het
front of werden gerequireerd, om het
vaderland te verdedigen. Er kwam sterke
vraag naar levensmiddelen, waardoor
ook de prijzen der landbouwproducten
geweldig opliepen. Maar ook de loonen
gingen sterk de hoogte in. Vele artikelen
waren niet of moeilijk te krijgen, en
dan alleen legen grof geld. Geld was
er trouwens in overvloed. Men vroeg
zich vaak niet eerst af, hoeveel het
kostte, maar wel, of het te krijgen was
Er werd letterlijk met geld gesmeten,
en het leek, of we een tijd van onge
kende welvaart tegemoet gingen. Doch
het was een schijnwelvaart, die spoedig
door een algeheele inzinking gevolgd
werd.
Trouwens, dat kon ook haast niet
anders. Het land geraak'.e door de
kosten van mobilisatie en distributie in
groote schulden, en dis moesten toch
geleidelijk weer gedelgd, en de begroo-
ling in evenwicht gemaakt worden.
Daarvoor was aan den eenen kant
bezuiniging geboden, aan den anderen
kant werd een zware last op den be
lastingbetaler gelegd. Tot overmaat van
ramp ging het buitenland, datdoor den
oorlogsgruwel, herstel van verwoeste
gebieden, knellende oorlogschatting,
in sterke mate verarmd was, zijn eigen
handel en industrie beschermen door
het heffen van hooge invoerrechten en
verboden, waardoor onze handel in
sterke mate belemmerd en zelfs van
verschillende markten teruggedrongen
werd. Dit had tengevolge, dat de prijzen
zeer terugliepen en vaak de kosten van
winning niet kenden gedekt worden.
Er werd in de eerste jaren van. '20,
in den tijd nog van de hoogconjunc
tuur, door bevoegde mannen, die het
weten konden, met klem gewaarschuwd,
dat het zoo niet blijven kon. De top
van den berg was bereikt, en nu ging
het naar beneden, en als de steen een
maal aan 't rollen is, gaat het met ver
snelde pas naar omlaag.
Het bleek, dst die mannen goed ge
zien hadden. Het ging naar beneden,
met duizelingwekkende vaart.
Als alles, zoowel het verkregen pro
duct als ook de productiekosten in
gelijke mate daalt, voelt men den
schok zoo hevig niet, vooral als die
daling geleidelijk plaats vindt. Dit nu
was niet het geval. Als men de verkoop
prijzen der landbouwproducten met de
productieko8ton van voor den oorlog
en nu met elkaar vergelijkt, dan is
hel evenwicht verbroken ten nadeele
der eerste.
Met dat alles staan we voor het feit,,
dat de tijden voor den boer ongunstig
zijn.
De kapitaalkrachtige boer kan een
stootje verdragen. Wel is hij soms ge
Historisch-Romantisch verhaal.
Vrij naar het Duitsch door B. B.
6.
Het Jodenkwarlier ligt echter aan
het beneden einde van de oude stad,
niet ver van de rivier de Moldau. Daar
wonen ongeveer een goede acht duiz nd
Joden, door muren en poorten van de
Christenstad gescheiden. Door een bij
zonder keizerlijk privilegie hebben zij
daar verschillende Synagogen (Joden
kerken) mogen bouwen.
Een van die kerken namelijk de
>Altneuschule"(Oudnieuwe-school, waar
die naam vandaan komt is mij onbe
kend) wordt door hen voor een groot
heiligdom aangezien. Zij beweren zelfs,
dat de eerste vluchtelingen na de ver
woesting van Jeruzalem die kerk hebben
gebouwd. Deze bewering lijkt mij echter
om vele redenen niet erg geloofwaar
dig, ofschoon het niet valt te ontkennen,
dat hare zeldzame, ongewone en bijna
sombere bouw op een buitengewoon
hooge ouderdom wijst.
Midden in die Synagoge hangt boven
in het gewelf een reusachtig groot
vaandel, dat met zijn wimpers bijna
den grond raakt. Dit vaandel is een
geschenk van keizer Ferdinand III,
waar de Joden van Praag mede vereerd
dwongen, het overgespaarde geld te
moeten aanspreken, maar hij heeft ten
minste een fonds, waaruit hij putten
kan.
De eigen geërfde boer ziet wel zijn
inkomen verminderen, maar door wat
zuiniger te leven en door meer op de
kleintjes te passen slaat hij zich wel
door dsze slechte tijden heen.
Iets anders is het gesteld met den
minder kapitaalkrachtigen collega, de
pacht- en hypotheekboer.
De pacht- en huurprijzen hebben
zich ongeveer op het oorlogspeil kun
nen handhaven Er is gebrek aan boer
derijen en bouwland, en nu wordt het
bij verkoopingen en verpachtingen
maar al te vaak een onedele wedstrijd
in het opbieden tegen eikaar. Dom zult
ge zeggen. Maar waar de nood aan
den man komt, houdt dikwijls de rede
lijkheid op.
Een boer kan nu eenmaal niet mst
al zijn inspan een paar jaartjes braak
liggen, en als hem hel vuur aan de
voeten gelegd wordt, is het söms toe
bijten tegen wil en dank.
Er zijn in den oorlog heel wat be
drijven geweest, die onder den hamer
kwamen. Da zittende pachter kocht, om
niet op straat te komen slaan, tegen
fabalachligen prijs en moest zijn nieuwe
goed met zware hypotheek belasten,
waar hij met geen menschanmogelijk
heid uit kon komen.
Maar ook de pachter heeft a! zijn
kennis en arbeidskracht noodig, om de
einden bij elkaar te krijgen. Daarbij
drukt hem vaak de onzekerheid, dat
het bedrijf, hetwelk hij door jarenlange
ondervinding heeft leeren kennen, in
andere handen kan overgaan, waardoor
hij den prikkel mist, om de noodige
verbeteringen aan te brengen Geen
wonder, dat hoe langer hoe meer stem
men uit de landbouwwereld opgaan,
die vragen om rechtszekerheid voor
den huurder.
Dal het er voor den boer verre van
rooskleurig uitziet, bewijzen de cijfers
van de verschillende laridbouw-boek
houd bureaux, die met «ntstellende
duidelijkheid aangeven, dat er dikwijls
met verliezen gewerkt wordt, dat de
boer met al zijn werken en zwoegen
den kreeftengang gaat. Als Poot nog
leefde, zou hij zijn versje wel anders
maken als toeD. Met eemge variatie op
zijn grafschrift kunnen wij nu zeggen,
dat Poot dood is.
Vooral de minder-kspitaalkrachtige
kleine boerenstand, die om zoo te zeg
gen algemeen is op onze dorpen, heefi
het in deze benaide tijden hard te
verantwoorden. Van het land, dat hij
bewerkt, kan hij dikwijls maar een
klein gedeelte zijn eigendom noemen,
en als Sint Andries in zicht komt,
krabt hij zich in 't haar en prakiseert,
hoe de benoodigde som bij elkaar te
krijgen.
Daar moet geld zijn
Voor de te betalen landpacht, gras-
pacht of huishuur.
Voor den aankoop van krachtvoer,
om zijn vee in goede conditie te houden.
Voor den aankoop van kunstmest,
om den akker tot vruchtbaar te dwin
gen.
Voor de aanschaffing van nieuwe
landbouwwerktuigen, als de oude ver
sleten zijn, of voor den aankoop van
een nieuw stuk vee, als er een wegens
ouderdomsgebreken de deur ui'gaat.
Voor het onderhoud van zijn gezin.
Dat moet allemaal van de boerderij
komen, en de prijzen zijn er op 'l
oogenblik niet naar, om te rekenen op
een redelijke winst.
Nu heeft de boer over 't algemeen
deze goede eigenschap, dat hij de tering
naar de nering zet en zien zonder
groote noodzaak niet in schulden steekt.
Hij zal eerder zich een bete broods
onttrekken, dan zich vrijwillig een
schuld op den hals te halen, waarvan
hij niet zeker is, deze binnen afzien
baren tijd af te lossen Ook verstaat
werden als belooning voor hun groote
trouw en dapperheid, welke zij aan den
dag hadden gelegd bij de belegering
van de stad door de Zweden in het
ja8r onzes Heeren 1648. Ik geloof echter,
dat zij meer voor hun eigen geldzak
dan voor zijne keizerlijke majesteit zoo
hard vochten.
Toen ik eindelijk in de buurt van
genoemde Synagoge was aangeland,
zag ik op een uithangbord van een
tamelijk groot huis een geschilderde
granaatappel en daaronder den naam
»Abel Abele" staan.
Ik vroeg dus den eerste den beste,
dien ik ontmoette en dit was weer
niemand anders dan dien straatbengel,
die mij reeds eerder was opgevallen, of
dit het huis van den ouden rijken
Abele was? De jongen antwoordde mij
heel vriendelijk, dat dit werkelijk de
woning van den ouden Abel was en
dat ik er gerust naar toe kon gaan
daar de oude Jood toch niet thuis was
Ik liep er toen recht op af en klopte
op de deur.
Een meisje deed de deur open en
geheel verwonderd vroeg zij, wat ik
verlangde? Ik vroeg haar of de oude
Abel Abele thuis was en zooals ik ver
wachtte, zeide zij, dat hij niet thuis
maar waarschijnlijk op reis was. Alleen
de vrouw des huizes zelf was thuis.
Toen ik haar verder ondervroeg of de
vrouw genegen zou zijn een woordje
te spreken met een Capucijner pater,
die - bericht kwam brengen van haar
kind, meende het meisje, dat* daaraan
niet te twijfelen viel, maar dat zij het
toch eerst eens even aan haar meesteres
moest vragen. Daarmee liep zij weg
hij gelukkig de kunst niet, om door
middel van een faillissement de zaak
weer op pooten te zetten.
En als de boer het benoodigde geld
niet bij elkaar kan scharrelen
Dan wordt vaak het varkentje ver
kocht, eer het rijp is voor de slacht
bank, of wat nog erger is, het dier,
dat bestemd was voor de huishouding,
gaat den weg op naar den slager.
Dan worden de te verkoopen land-
bouwprodukten op ongeschikte tijden
aan de markt gebracht, waardoor de
opbrengst te laag blijft.
Dan wordt soms een noodzakelijk
stuk vee van da hand gedaan, waar
door zijn bedrijf schade lijdt.
Zonder geld is de boerderij nu een
maal niet te besturen. En als wal
dikwijls het geval is, de bodem van
de geldkist te zien is en de financiën
op 't oogenblik niet willen toevloeien,
ja, dan moet vaak bezuinigd worden
op een verkesrde manier.
Dan krijgt de akker niet de beschik
king over de benoodigde hoeveelheid
kunstmest, m'et als gevolg te geringe
opbrengst.
Dan moet de koe het noodzakelijke
krachtvoer missen, waarop zij reageert
met een te lage melkgift.
Dan stelt men zich tevreden met den
aankoop van een minderwaardig koe
beest, wat achteraf een schadepost
blijkt te zijn
De bij de hand liggende conclusie is,
dat de wagen op die manier begint te
rollen, niet den goeden kant uit, maar
in de verkeerde richting, tot hij in het
slijk vastraakt met al de nadeelige
gevolgen van dien, zooals daar zijn
armoede in het huisgezin, gebrek aan
het allernoodzakelijkste En als dit het
lot is van den oppassenden huisvader,
die al zijn spieren en zenuwen in dienst
stelde, om op een eerlijke manier door
de wereld te komen, en van de zorg
zam6 huisvrouw, die dag en nacht in
de weer was, niet alleen voor de ver
zorging van haar kroost en de huis
houding, maar ook nog een nood
zakelijke arbeidskracht op de boerderij
moest vervanger., en van de arme
kinderen, die al te jong moesten mee
helpen om het hoofi boven water te
houden, dan maakt zich een diep
medelijden van ons meester en voelen
wij te meer de beteekenis, die ligt in
de uitspraak van den Heer Wat gij
den arme in Mijnen Naam gegeven
hebt, zal u later honderdvoudig törug
geschonken worden."
N K.
4% MIJNHARDT'S
Let vooral op den naam Sanaplrin daar deze tabletten
wettig beschermd xijnj tegen namaak' en vervaltcbing
Prijs 25. 90 en 75-ctn-
787—12
Bij de Katholieke Hollanders.
Het is de Heer Cox, een Hollandsch
zakenman reeds jaren in Winnipeg ge
vestigd, die mei toestemming der Cana-
dee8che kerkelijke autoriteiten en onder
de auspieën van de Canadeesche Staats
spoorwegen, verleden winter naar
Holland gekomen is ten einde een
voldoend aantal kolonisten tezamen te
brengen, om in Plumas een Katholieke
Hollandsche kolonie te slichten, met
eigen kerk en priester. Die priester is
zijn broer, Father Cox, vroeger in Zuid
en liet mij in het donkere portaal
alleen achter.
Toen ik daar ineens zoo alleen in
het sombere huis stond, kwamen er
allerlei gedachten en bedenkingen bij
mij op en wat P. Gardiaan wel zou
zeggen van dit avontuur. Het kwam
mij nu toch wel een beetje erg gewaagd
voor om zoo maar zonder geleide,
heelemaal alleen in hel huis van een
verbitterden jood te dringen.
Maar ik had niet veel tijd om daar
verder over na te denken, het meisje
kwam spoedig terug, verzocht mij boven
te komen. Wie A zegt, moet ook B
zeggen, dacht ik. Ik beval mijn ziel
aan mijn Engelbewaarder en volgde
het meisje, dat mij naar een kamer
bracht van het achterhuis.
Toen ik binnentrad, zag ik in een
kostbaar gemeubileerd vertrek een
vrouw zitten van middelbare leeftijd.
Het viel mij aanstonds op, dat zij er
zwak en eenigszins ziekelijk uitzagen
waarschijnlijk reeds veel leed had
moeten verduren. Zij keek mij met haar
rood geweende oogen vragend aan en
zeide
Komt gij bericht brengen van mijn
kind Abel? O, als gij wist hoezeer het
hart van een moeder lijdt, danhadtgij
mij nooit mijn kind ontnomen I
Goede vrouw, zeide ik, innig ge
troffeq door haar groove smart, wees
er van verzekerd, dat ik uw diepe smart
heel goed begrijp, maar God is gewoon
degenen, die Hij bemint door het lijden
tot de vreugde te voeren. Ik weet, dat
Hij ook u eenmaal zal roepen. Ook gij
gelooft, evenals uw lief kind aan Jezus
van Nazareth of op zijn zachts, ook gij
Frankrijk werkzaam en daar nu juist
weer teruggaan om door Father Rottier,
vroeger in Noorwegen werkzaam, opge
volgd te worden.
Het resultaat van 's Heeren Cox's
pogingen was, dat hij en zijn broer
midden Mei van dit jaar te Winnipeg
terugkwamen, vergezeld van een groep
Nederlandsche Katholieke emigranten,
die nu den kern vormen van wat wel
licht tot een model kolonie zal groeien.
De »partij" bestond toen uit 48 zielen,
waarvan vier families met hunne kin
deren en drie vrijgezellen, wier totaal
kapitaal tesamen oDgeveer 40 000dollar
bedroeg. Later sloten zich nog nako-
mers bij hen aan.
De Heer Cox bracht de kolonisten
ia verbinding met een der belangrijk
ste Canadeesche Maatschappijen, de
Great West Life Company, welke
practisch geheel Plumas en alle dis
tricten rondom bezit en waarmede na
grondige onderhandelingen en proef
nemingen van de grondsoort en in
8pectie der gebouwen, koop- of huur
koopcontracten warden afgesloten.
Bijkans alle familiehoofden of groe
pen van vrijgezellen te zamen, sloten
den koop voor een grondgebied van
160 acres elk, in prijs varieerende van
3500 tot 4000 dollars totaal. Daartoe
was een eerste betaling van 200 dollar
noodig, een verdere jaarlijksche afbe
taling van 200 dollar verplicht. Doch
niet eenieder kon direct de 200 dollar
uitleggen en voor hen is een regeling
gemaakt, dat zij de eerste twee jaren
de helft van den graanoogst als afbe
talingsom zullen inbrengen en de vol
genda jaren als de anderen 200 dollar
per jaar voor elke 160 acres.
Deze grondprijs van circa 25 dollar
per acre is zser redelijk en zoo is ook
de hypotheekrente van 6 pet. Een
inspecteur der landvestigings afdeeling
van het Gouvernement en van de
Kolonisatie afdeeling der Canadeesche
Staatsspoorwegen^ waren tegenwoordig
bij alle onderhandelingen en verklaar
den hun instemming met de redelijk
heid der prijzen en condities ^or de
landen en de gebouwen. Bescherming
voor den nieuwkomer is er dus in
Canada wel meer dan men zoo opper
vlakkig zou denken
Een heelen dag heb ik gespandeerd
om door dezs kolonie heen te rijden
en het was in gezelschap van den
scheidenden zielzorger, pastoor Cox
Duidelijk viel overal op te merken,
welk een plaats hij mat zijn pioniers
werk in de harten van al zijn parochi
anen ingenomen he8ft en vooral toen
wij aan het einde van onzen tocht een
bezoek brachten aan het pas gekochtte
kerkje en de frissche nieuwe pastorie,
zoo vertrouwelijk weggescholen in de
hooge zilverpopulieren met de einde
looze gouden prairie vlakten koesttrand
onder den intens blauwen hemelkoepel,
toen was dit scheiden, juist nu na het
harde begin de eerste lichtstralen voor
de kolonie begonnen door ts breken,
wel wat hard.
Plumas heeft dit jaar een buitenge
woon goeden oogst te boeken gehad en
dit is natuurlijk voor de nieuwkomers
een groote meevaller. Vandaar dan ook
dat de stemming er zooder uitzondering
uitstekend was. Ik trof de heele kolonie
volop aan het dnrschen en dit is een
gezicht van tegelijk landelijke als
modern mechanische schoonheid De
motorwagen tuft genoeglijk en aan
beide zijden van de dorschmachine
staan op de zware vrachtwagens de
mannen die zonder ophouden de schoven
in de schokkerige geul voeren, waar
het in minder dan geen lijd verdwenen
is Het zware hooge kwaliteit soort
graan vloeit in de graanwagen, terwijl
het stroo als een soort rook uit de uit
laatpijp komt vliegen om neer te vallen
op de strooberg van steeds groeiende
afmetingen. Zoo groot zijn de oogsten
hier, dat er in de meeste gevallen geen
sprake kan zijn van al dat stroo te
zijl ons geloof niet ongenegen. Abel zelf
heeft het mij verleid....
Wat?.... onderbrak zij met een
lichte kreet, Abel.... Gij, gij hebt dus
met hem gesproken.... O, hoe durft gij
nog hier komen, gij en niemand anders
hebt hem aangespoord om van hier weg
te vluchten 1....
Een half uur geleden sprak ik
nog met uw goed, onschuldig kind,
antwoordde ik en hij zelf heeft mij ver
zocht hierheen te komen, U zijne groe
ien over te brengen en U te bidden,
dat gij.zijn voorbeeld zoudt volgen, nu
uw rnan afwezig is.
O, mijn kind, mijn Abel 1 Gij, gij
hebt mij mijn eenige troost, mijn lief
kind ontnomen, barstte zij in hevig
snikken uit.
Neen, ik niet, goede vrouw! God,
die eens tot Abraham sprak: Verlaat
uw land en uw verwantschap, heeft
hem geroepen en uw kind heeft de moed
gehad dien roepstem te volgen.
O, het is hem zwaar gevallen!
voornamelijk ter wille van U en niet
vanwege geld of goed. Alleen de ge
dachte, dat Maria de dochter van David,
ook u uit de knechtschap van Egypte
naar het beloofde land, ik bedoel inde
Kerk van haar goddelijken Zoon zal
voeren, geeft hem kracht en sterkte
om dit verschrikkelijk offer te brengen,
hoe zwaar de scheiding van u hem ook
op het hart drukt: Volgt dus die roep
stem der genade, welke ook gij reeds
zoo lang hebt gehoord. Hoe hebt gij
anders aan uw kind het heilig scapulier
kunnen geven,...
Maar de smart van de moeder was
nog te groot, in hare opwinding kon
Ruwe Huid
Sr.hfslG LjotDGH
Dooied 30-60 en 90 el. Tube 80 ci. Bi» Apoth. eo Drogi*ien
788—12
gebruiken en daarom steekt de boer er
doorgaans den brand maar in. Dat is
een fantastisch gezicht, meermalen uit
het raam van mijn slaapwagen genoten,
als daar midden in den pikzwarten
nacht ergens de helroode toorts van
een brandende strooberg te lekken
staat.
Al onze boeren hierin nieuw Holland
zijn dus tevreden. Sommigen uiterst
tevreden, zooals degene die op 86 acres
land een ruim 1700 bushels gerst ge
oogst heeft van een eerste kwaliteit
Diens maat is deze maal minder be
voorrecht geweest, doch het land was
nog r.iet in die slaat waarin het be
hoorde te zijn en dus verwacht hij er
het volgend jaar meer van, wanneer
hij zelf heeft kunnen ploegen en zaaien.
»Al moet de onderste steen boven
komen, slagen zal ik hier", aldus deze
jonge man, een oud stedeling en dat is
de »spirit" welke in Canada slagen
doet 1
Bij een echt Limburgsche familie
waren ter gelegenheid van den goeden
oogst de vla's" gebakken. Limburg
sche gastvrijheid sterft nooit af, zelfs
niet in de Canadeesche prairie en op
dien achtermiddag in vroeg September,
met den slovend«n zon in het venster,
het gebak en de koffie op tafel, de
kleine kinderen vol zomersproeten in
het aangrenzendo vertrek in gezonden
middagdut en het Limburgsche accent
van onze gastvrouw, was het moeilijk
te gelooven op duizenden mijlen van
Limburg verwijderd te zijn.
De leidende motieven in deze kolo
nisatie poging zijn, om zoowel kneents
als eigenaars ie doen uitkomen. Dia
als knecht komt werken, verdient be
halve kost en inwoning een gemiddeld
salaris van 35 dollar per maand, ge
durende den oogst veel meer, wel een
3 4 dollar per dag, gedurende den
winter weer minder. Aldus werkend
kan hij sparen tot hij voldoende stam
kapitaal heeft om na dris of vier jaar
een eigen farm ie beginnen. Hij heeft
dan het voordeel zoowel de taal te
kennen als de landwaarde en zich betere
keuze te kunnen maken dan degene,
die direct tot koopen dicideert. Natuur
lijk worden in of rond Plumas kalho
lieke Hollanders zooveel mogelijk bij
katholieke boeren geplaatst en blijven
in voortdurend contact met de rest ea
vooral met den zielzorger der kolonie.
De kolonist die direct een farm wil
koopen, moet over minstens 1000 be
schikken, ten einde de eerste jaren
(altijd de minst profijtelijke) door te
kunnen komen met zijn gezin, zonder
dit aan te nijpende zorgen bloot te
stellen.
Het systeem van »mixed farming"
wordt hier overal toegepast. Men ver
bouwt tarwe, haver, gerst en aardappe
len en houdt daarnaast koeien, varkens,
kippen en dergelijken. Alleen graan te
verbouwen zou veel profijtelijker zijn
indien men op succes vast rekenen
kon, doch daar de graanoogst onder
hevig is aan tal van ongewisse elemen
ten, is de uitsluitende graanbouw zulk
een loterij, dat men er zich steeds
minder aan waagt. Naast graan komen
dus de bijproducten en het vee, hetgeen
de gecombineerde kans op slagen veel
grooter maakt en bovendien het belang
rijke voordeel heeft dat de boer ook
's winters doorwerken kan.
Plumas is in vele opzichten gunstig
gelegen. Het is slechts vier uur van
en wilde zij mijn troostende woorden
niet begrijpen.
Mijn kind, mijn kind, riep zij uit.
Ach, waarom hebt gij dit toch gedaan?
Toen trachtte ik haar langzamerhand
aan het praten te krijgen en werkelijk
begon zij het een en ander van den
lieven knaap te vertellen. Gelukkig
vloeiden hare tranen rijkelijk, want
70oals ik dikwijls heb opgemerkt,geven
tranen dikwijls meer troost en kalmte
dan de best overwogen troostredenen.
Bij deze gelegenheid vernam ik uit
haar eigen mond met welk een zacht
en medelijdend hart God den lieven
knaap had bedeeld en hoe het, om zoo
te zeggen, bijna van zijn wieg af zijn
grool8te lust en genoegen was geweest
om zijn eigen brood met de andere
kinderen te deelen.
Toen zeide ik:
Ziet ge wel, goede vrouw, hoe de
barmhartige God die kleine offers van
uw kind rijkelijk en op wonderbare
wijze wil beloonen. Ik vertelde haar
verder, hetgeen de knaap mij had mede
gedeeld en wat er geschied was, toen
hij met de andere Christenkinderen
voor het Mariabeeld op de markt lag
neergeknield. Hoe de Moeder Gods hem
had toegeroepen en uitgenoodigd om
Christen te worden. Dat het voor den
knaap dus een heilige plicht was die
roepstem te volgen. Dat hij dit offer
vooral bracht om ook voor zijn lieve
moeder de genade van de bekeering te
verkrijgen.
Wordt vervolgd.