Tweed© Blad van „PUL EN MAAS" Sanapir1" %RP» Tabletten bij Verkoudheden en Koorts Dwars door Canada iPUROL De economische toestand van den Landbouw. FEUILLETON De Jodenknaap van Praag. ZATERDAG 17 NOVEMBER 1928 Negen en veertigste laargang No.46 I. Mei genoegen en ook met wee moed zal menigeen nog terugdenken aan de jaren van vóór den oorlog. Toen was het inderdaad een goede lijd. Alles liep op rolletjes. Het was een tijdperk van bloei, zoowel voor den landbouwer als voor handel en industrie De land bouwproducten deden een goeden prijs en vonden gereeden aftrek, ook in het buitenland, waar de prijzen niet door hooge invoerrechten gedrukt werden. Daarbij kwam, dat de markt niet aan plotselinge schommelingen onderhevig was, waardoor een tevoren opgemsakle berekening vrijwel met de resultaten overeenkwam. Er was voor iedereen, die werktn kon en werken wilde, een aardig stuk brood te verdienen. De ondernemingen maakten goede zaken,er hserechte alom welvaart, en ook de arbeider kon reke nen op een rechtvaardig loon. De groote wereldoorlog heeft dat evenwicht op wr- ede wijze verb oken. Vele arbeidskrachten moesten naar het front of werden gerequireerd, om het vaderland te verdedigen. Er kwam sterke vraag naar levensmiddelen, waardoor ook de prijzen der landbouwproducten geweldig opliepen. Maar ook de loonen gingen sterk de hoogte in. Vele artikelen waren niet of moeilijk te krijgen, en dan alleen legen grof geld. Geld was er trouwens in overvloed. Men vroeg zich vaak niet eerst af, hoeveel het kostte, maar wel, of het te krijgen was Er werd letterlijk met geld gesmeten, en het leek, of we een tijd van onge kende welvaart tegemoet gingen. Doch het was een schijnwelvaart, die spoedig door een algeheele inzinking gevolgd werd. Trouwens, dat kon ook haast niet anders. Het land geraak'.e door de kosten van mobilisatie en distributie in groote schulden, en dis moesten toch geleidelijk weer gedelgd, en de begroo- ling in evenwicht gemaakt worden. Daarvoor was aan den eenen kant bezuiniging geboden, aan den anderen kant werd een zware last op den be lastingbetaler gelegd. Tot overmaat van ramp ging het buitenland, datdoor den oorlogsgruwel, herstel van verwoeste gebieden, knellende oorlogschatting, in sterke mate verarmd was, zijn eigen handel en industrie beschermen door het heffen van hooge invoerrechten en verboden, waardoor onze handel in sterke mate belemmerd en zelfs van verschillende markten teruggedrongen werd. Dit had tengevolge, dat de prijzen zeer terugliepen en vaak de kosten van winning niet kenden gedekt worden. Er werd in de eerste jaren van. '20, in den tijd nog van de hoogconjunc tuur, door bevoegde mannen, die het weten konden, met klem gewaarschuwd, dat het zoo niet blijven kon. De top van den berg was bereikt, en nu ging het naar beneden, en als de steen een maal aan 't rollen is, gaat het met ver snelde pas naar omlaag. Het bleek, dst die mannen goed ge zien hadden. Het ging naar beneden, met duizelingwekkende vaart. Als alles, zoowel het verkregen pro duct als ook de productiekosten in gelijke mate daalt, voelt men den schok zoo hevig niet, vooral als die daling geleidelijk plaats vindt. Dit nu was niet het geval. Als men de verkoop prijzen der landbouwproducten met de productieko8ton van voor den oorlog en nu met elkaar vergelijkt, dan is hel evenwicht verbroken ten nadeele der eerste. Met dat alles staan we voor het feit,, dat de tijden voor den boer ongunstig zijn. De kapitaalkrachtige boer kan een stootje verdragen. Wel is hij soms ge Historisch-Romantisch verhaal. Vrij naar het Duitsch door B. B. 6. Het Jodenkwarlier ligt echter aan het beneden einde van de oude stad, niet ver van de rivier de Moldau. Daar wonen ongeveer een goede acht duiz nd Joden, door muren en poorten van de Christenstad gescheiden. Door een bij zonder keizerlijk privilegie hebben zij daar verschillende Synagogen (Joden kerken) mogen bouwen. Een van die kerken namelijk de >Altneuschule"(Oudnieuwe-school, waar die naam vandaan komt is mij onbe kend) wordt door hen voor een groot heiligdom aangezien. Zij beweren zelfs, dat de eerste vluchtelingen na de ver woesting van Jeruzalem die kerk hebben gebouwd. Deze bewering lijkt mij echter om vele redenen niet erg geloofwaar dig, ofschoon het niet valt te ontkennen, dat hare zeldzame, ongewone en bijna sombere bouw op een buitengewoon hooge ouderdom wijst. Midden in die Synagoge hangt boven in het gewelf een reusachtig groot vaandel, dat met zijn wimpers bijna den grond raakt. Dit vaandel is een geschenk van keizer Ferdinand III, waar de Joden van Praag mede vereerd dwongen, het overgespaarde geld te moeten aanspreken, maar hij heeft ten minste een fonds, waaruit hij putten kan. De eigen geërfde boer ziet wel zijn inkomen verminderen, maar door wat zuiniger te leven en door meer op de kleintjes te passen slaat hij zich wel door dsze slechte tijden heen. Iets anders is het gesteld met den minder kapitaalkrachtigen collega, de pacht- en hypotheekboer. De pacht- en huurprijzen hebben zich ongeveer op het oorlogspeil kun nen handhaven Er is gebrek aan boer derijen en bouwland, en nu wordt het bij verkoopingen en verpachtingen maar al te vaak een onedele wedstrijd in het opbieden tegen eikaar. Dom zult ge zeggen. Maar waar de nood aan den man komt, houdt dikwijls de rede lijkheid op. Een boer kan nu eenmaal niet mst al zijn inspan een paar jaartjes braak liggen, en als hem hel vuur aan de voeten gelegd wordt, is het söms toe bijten tegen wil en dank. Er zijn in den oorlog heel wat be drijven geweest, die onder den hamer kwamen. Da zittende pachter kocht, om niet op straat te komen slaan, tegen fabalachligen prijs en moest zijn nieuwe goed met zware hypotheek belasten, waar hij met geen menschanmogelijk heid uit kon komen. Maar ook de pachter heeft a! zijn kennis en arbeidskracht noodig, om de einden bij elkaar te krijgen. Daarbij drukt hem vaak de onzekerheid, dat het bedrijf, hetwelk hij door jarenlange ondervinding heeft leeren kennen, in andere handen kan overgaan, waardoor hij den prikkel mist, om de noodige verbeteringen aan te brengen Geen wonder, dat hoe langer hoe meer stem men uit de landbouwwereld opgaan, die vragen om rechtszekerheid voor den huurder. Dal het er voor den boer verre van rooskleurig uitziet, bewijzen de cijfers van de verschillende laridbouw-boek houd bureaux, die met «ntstellende duidelijkheid aangeven, dat er dikwijls met verliezen gewerkt wordt, dat de boer met al zijn werken en zwoegen den kreeftengang gaat. Als Poot nog leefde, zou hij zijn versje wel anders maken als toeD. Met eemge variatie op zijn grafschrift kunnen wij nu zeggen, dat Poot dood is. Vooral de minder-kspitaalkrachtige kleine boerenstand, die om zoo te zeg gen algemeen is op onze dorpen, heefi het in deze benaide tijden hard te verantwoorden. Van het land, dat hij bewerkt, kan hij dikwijls maar een klein gedeelte zijn eigendom noemen, en als Sint Andries in zicht komt, krabt hij zich in 't haar en prakiseert, hoe de benoodigde som bij elkaar te krijgen. Daar moet geld zijn Voor de te betalen landpacht, gras- pacht of huishuur. Voor den aankoop van krachtvoer, om zijn vee in goede conditie te houden. Voor den aankoop van kunstmest, om den akker tot vruchtbaar te dwin gen. Voor de aanschaffing van nieuwe landbouwwerktuigen, als de oude ver sleten zijn, of voor den aankoop van een nieuw stuk vee, als er een wegens ouderdomsgebreken de deur ui'gaat. Voor het onderhoud van zijn gezin. Dat moet allemaal van de boerderij komen, en de prijzen zijn er op 'l oogenblik niet naar, om te rekenen op een redelijke winst. Nu heeft de boer over 't algemeen deze goede eigenschap, dat hij de tering naar de nering zet en zien zonder groote noodzaak niet in schulden steekt. Hij zal eerder zich een bete broods onttrekken, dan zich vrijwillig een schuld op den hals te halen, waarvan hij niet zeker is, deze binnen afzien baren tijd af te lossen Ook verstaat werden als belooning voor hun groote trouw en dapperheid, welke zij aan den dag hadden gelegd bij de belegering van de stad door de Zweden in het ja8r onzes Heeren 1648. Ik geloof echter, dat zij meer voor hun eigen geldzak dan voor zijne keizerlijke majesteit zoo hard vochten. Toen ik eindelijk in de buurt van genoemde Synagoge was aangeland, zag ik op een uithangbord van een tamelijk groot huis een geschilderde granaatappel en daaronder den naam »Abel Abele" staan. Ik vroeg dus den eerste den beste, dien ik ontmoette en dit was weer niemand anders dan dien straatbengel, die mij reeds eerder was opgevallen, of dit het huis van den ouden rijken Abele was? De jongen antwoordde mij heel vriendelijk, dat dit werkelijk de woning van den ouden Abel was en dat ik er gerust naar toe kon gaan daar de oude Jood toch niet thuis was Ik liep er toen recht op af en klopte op de deur. Een meisje deed de deur open en geheel verwonderd vroeg zij, wat ik verlangde? Ik vroeg haar of de oude Abel Abele thuis was en zooals ik ver wachtte, zeide zij, dat hij niet thuis maar waarschijnlijk op reis was. Alleen de vrouw des huizes zelf was thuis. Toen ik haar verder ondervroeg of de vrouw genegen zou zijn een woordje te spreken met een Capucijner pater, die - bericht kwam brengen van haar kind, meende het meisje, dat* daaraan niet te twijfelen viel, maar dat zij het toch eerst eens even aan haar meesteres moest vragen. Daarmee liep zij weg hij gelukkig de kunst niet, om door middel van een faillissement de zaak weer op pooten te zetten. En als de boer het benoodigde geld niet bij elkaar kan scharrelen Dan wordt vaak het varkentje ver kocht, eer het rijp is voor de slacht bank, of wat nog erger is, het dier, dat bestemd was voor de huishouding, gaat den weg op naar den slager. Dan worden de te verkoopen land- bouwprodukten op ongeschikte tijden aan de markt gebracht, waardoor de opbrengst te laag blijft. Dan wordt soms een noodzakelijk stuk vee van da hand gedaan, waar door zijn bedrijf schade lijdt. Zonder geld is de boerderij nu een maal niet te besturen. En als wal dikwijls het geval is, de bodem van de geldkist te zien is en de financiën op 't oogenblik niet willen toevloeien, ja, dan moet vaak bezuinigd worden op een verkesrde manier. Dan krijgt de akker niet de beschik king over de benoodigde hoeveelheid kunstmest, m'et als gevolg te geringe opbrengst. Dan moet de koe het noodzakelijke krachtvoer missen, waarop zij reageert met een te lage melkgift. Dan stelt men zich tevreden met den aankoop van een minderwaardig koe beest, wat achteraf een schadepost blijkt te zijn De bij de hand liggende conclusie is, dat de wagen op die manier begint te rollen, niet den goeden kant uit, maar in de verkeerde richting, tot hij in het slijk vastraakt met al de nadeelige gevolgen van dien, zooals daar zijn armoede in het huisgezin, gebrek aan het allernoodzakelijkste En als dit het lot is van den oppassenden huisvader, die al zijn spieren en zenuwen in dienst stelde, om op een eerlijke manier door de wereld te komen, en van de zorg zam6 huisvrouw, die dag en nacht in de weer was, niet alleen voor de ver zorging van haar kroost en de huis houding, maar ook nog een nood zakelijke arbeidskracht op de boerderij moest vervanger., en van de arme kinderen, die al te jong moesten mee helpen om het hoofi boven water te houden, dan maakt zich een diep medelijden van ons meester en voelen wij te meer de beteekenis, die ligt in de uitspraak van den Heer Wat gij den arme in Mijnen Naam gegeven hebt, zal u later honderdvoudig törug geschonken worden." N K. 4% MIJNHARDT'S Let vooral op den naam Sanaplrin daar deze tabletten wettig beschermd xijnj tegen namaak' en vervaltcbing Prijs 25. 90 en 75-ctn- 787—12 Bij de Katholieke Hollanders. Het is de Heer Cox, een Hollandsch zakenman reeds jaren in Winnipeg ge vestigd, die mei toestemming der Cana- dee8che kerkelijke autoriteiten en onder de auspieën van de Canadeesche Staats spoorwegen, verleden winter naar Holland gekomen is ten einde een voldoend aantal kolonisten tezamen te brengen, om in Plumas een Katholieke Hollandsche kolonie te slichten, met eigen kerk en priester. Die priester is zijn broer, Father Cox, vroeger in Zuid en liet mij in het donkere portaal alleen achter. Toen ik daar ineens zoo alleen in het sombere huis stond, kwamen er allerlei gedachten en bedenkingen bij mij op en wat P. Gardiaan wel zou zeggen van dit avontuur. Het kwam mij nu toch wel een beetje erg gewaagd voor om zoo maar zonder geleide, heelemaal alleen in hel huis van een verbitterden jood te dringen. Maar ik had niet veel tijd om daar verder over na te denken, het meisje kwam spoedig terug, verzocht mij boven te komen. Wie A zegt, moet ook B zeggen, dacht ik. Ik beval mijn ziel aan mijn Engelbewaarder en volgde het meisje, dat mij naar een kamer bracht van het achterhuis. Toen ik binnentrad, zag ik in een kostbaar gemeubileerd vertrek een vrouw zitten van middelbare leeftijd. Het viel mij aanstonds op, dat zij er zwak en eenigszins ziekelijk uitzagen waarschijnlijk reeds veel leed had moeten verduren. Zij keek mij met haar rood geweende oogen vragend aan en zeide Komt gij bericht brengen van mijn kind Abel? O, als gij wist hoezeer het hart van een moeder lijdt, danhadtgij mij nooit mijn kind ontnomen I Goede vrouw, zeide ik, innig ge troffeq door haar groove smart, wees er van verzekerd, dat ik uw diepe smart heel goed begrijp, maar God is gewoon degenen, die Hij bemint door het lijden tot de vreugde te voeren. Ik weet, dat Hij ook u eenmaal zal roepen. Ook gij gelooft, evenals uw lief kind aan Jezus van Nazareth of op zijn zachts, ook gij Frankrijk werkzaam en daar nu juist weer teruggaan om door Father Rottier, vroeger in Noorwegen werkzaam, opge volgd te worden. Het resultaat van 's Heeren Cox's pogingen was, dat hij en zijn broer midden Mei van dit jaar te Winnipeg terugkwamen, vergezeld van een groep Nederlandsche Katholieke emigranten, die nu den kern vormen van wat wel licht tot een model kolonie zal groeien. De »partij" bestond toen uit 48 zielen, waarvan vier families met hunne kin deren en drie vrijgezellen, wier totaal kapitaal tesamen oDgeveer 40 000dollar bedroeg. Later sloten zich nog nako- mers bij hen aan. De Heer Cox bracht de kolonisten ia verbinding met een der belangrijk ste Canadeesche Maatschappijen, de Great West Life Company, welke practisch geheel Plumas en alle dis tricten rondom bezit en waarmede na grondige onderhandelingen en proef nemingen van de grondsoort en in 8pectie der gebouwen, koop- of huur koopcontracten warden afgesloten. Bijkans alle familiehoofden of groe pen van vrijgezellen te zamen, sloten den koop voor een grondgebied van 160 acres elk, in prijs varieerende van 3500 tot 4000 dollars totaal. Daartoe was een eerste betaling van 200 dollar noodig, een verdere jaarlijksche afbe taling van 200 dollar verplicht. Doch niet eenieder kon direct de 200 dollar uitleggen en voor hen is een regeling gemaakt, dat zij de eerste twee jaren de helft van den graanoogst als afbe talingsom zullen inbrengen en de vol genda jaren als de anderen 200 dollar per jaar voor elke 160 acres. Deze grondprijs van circa 25 dollar per acre is zser redelijk en zoo is ook de hypotheekrente van 6 pet. Een inspecteur der landvestigings afdeeling van het Gouvernement en van de Kolonisatie afdeeling der Canadeesche Staatsspoorwegen^ waren tegenwoordig bij alle onderhandelingen en verklaar den hun instemming met de redelijk heid der prijzen en condities ^or de landen en de gebouwen. Bescherming voor den nieuwkomer is er dus in Canada wel meer dan men zoo opper vlakkig zou denken Een heelen dag heb ik gespandeerd om door dezs kolonie heen te rijden en het was in gezelschap van den scheidenden zielzorger, pastoor Cox Duidelijk viel overal op te merken, welk een plaats hij mat zijn pioniers werk in de harten van al zijn parochi anen ingenomen he8ft en vooral toen wij aan het einde van onzen tocht een bezoek brachten aan het pas gekochtte kerkje en de frissche nieuwe pastorie, zoo vertrouwelijk weggescholen in de hooge zilverpopulieren met de einde looze gouden prairie vlakten koesttrand onder den intens blauwen hemelkoepel, toen was dit scheiden, juist nu na het harde begin de eerste lichtstralen voor de kolonie begonnen door ts breken, wel wat hard. Plumas heeft dit jaar een buitenge woon goeden oogst te boeken gehad en dit is natuurlijk voor de nieuwkomers een groote meevaller. Vandaar dan ook dat de stemming er zooder uitzondering uitstekend was. Ik trof de heele kolonie volop aan het dnrschen en dit is een gezicht van tegelijk landelijke als modern mechanische schoonheid De motorwagen tuft genoeglijk en aan beide zijden van de dorschmachine staan op de zware vrachtwagens de mannen die zonder ophouden de schoven in de schokkerige geul voeren, waar het in minder dan geen lijd verdwenen is Het zware hooge kwaliteit soort graan vloeit in de graanwagen, terwijl het stroo als een soort rook uit de uit laatpijp komt vliegen om neer te vallen op de strooberg van steeds groeiende afmetingen. Zoo groot zijn de oogsten hier, dat er in de meeste gevallen geen sprake kan zijn van al dat stroo te zijl ons geloof niet ongenegen. Abel zelf heeft het mij verleid.... Wat?.... onderbrak zij met een lichte kreet, Abel.... Gij, gij hebt dus met hem gesproken.... O, hoe durft gij nog hier komen, gij en niemand anders hebt hem aangespoord om van hier weg te vluchten 1.... Een half uur geleden sprak ik nog met uw goed, onschuldig kind, antwoordde ik en hij zelf heeft mij ver zocht hierheen te komen, U zijne groe ien over te brengen en U te bidden, dat gij.zijn voorbeeld zoudt volgen, nu uw rnan afwezig is. O, mijn kind, mijn Abel 1 Gij, gij hebt mij mijn eenige troost, mijn lief kind ontnomen, barstte zij in hevig snikken uit. Neen, ik niet, goede vrouw! God, die eens tot Abraham sprak: Verlaat uw land en uw verwantschap, heeft hem geroepen en uw kind heeft de moed gehad dien roepstem te volgen. O, het is hem zwaar gevallen! voornamelijk ter wille van U en niet vanwege geld of goed. Alleen de ge dachte, dat Maria de dochter van David, ook u uit de knechtschap van Egypte naar het beloofde land, ik bedoel inde Kerk van haar goddelijken Zoon zal voeren, geeft hem kracht en sterkte om dit verschrikkelijk offer te brengen, hoe zwaar de scheiding van u hem ook op het hart drukt: Volgt dus die roep stem der genade, welke ook gij reeds zoo lang hebt gehoord. Hoe hebt gij anders aan uw kind het heilig scapulier kunnen geven,... Maar de smart van de moeder was nog te groot, in hare opwinding kon Ruwe Huid Sr.hfslG LjotDGH Dooied 30-60 en 90 el. Tube 80 ci. Bi» Apoth. eo Drogi*ien 788—12 gebruiken en daarom steekt de boer er doorgaans den brand maar in. Dat is een fantastisch gezicht, meermalen uit het raam van mijn slaapwagen genoten, als daar midden in den pikzwarten nacht ergens de helroode toorts van een brandende strooberg te lekken staat. Al onze boeren hierin nieuw Holland zijn dus tevreden. Sommigen uiterst tevreden, zooals degene die op 86 acres land een ruim 1700 bushels gerst ge oogst heeft van een eerste kwaliteit Diens maat is deze maal minder be voorrecht geweest, doch het land was nog r.iet in die slaat waarin het be hoorde te zijn en dus verwacht hij er het volgend jaar meer van, wanneer hij zelf heeft kunnen ploegen en zaaien. »Al moet de onderste steen boven komen, slagen zal ik hier", aldus deze jonge man, een oud stedeling en dat is de »spirit" welke in Canada slagen doet 1 Bij een echt Limburgsche familie waren ter gelegenheid van den goeden oogst de vla's" gebakken. Limburg sche gastvrijheid sterft nooit af, zelfs niet in de Canadeesche prairie en op dien achtermiddag in vroeg September, met den slovend«n zon in het venster, het gebak en de koffie op tafel, de kleine kinderen vol zomersproeten in het aangrenzendo vertrek in gezonden middagdut en het Limburgsche accent van onze gastvrouw, was het moeilijk te gelooven op duizenden mijlen van Limburg verwijderd te zijn. De leidende motieven in deze kolo nisatie poging zijn, om zoowel kneents als eigenaars ie doen uitkomen. Dia als knecht komt werken, verdient be halve kost en inwoning een gemiddeld salaris van 35 dollar per maand, ge durende den oogst veel meer, wel een 3 4 dollar per dag, gedurende den winter weer minder. Aldus werkend kan hij sparen tot hij voldoende stam kapitaal heeft om na dris of vier jaar een eigen farm ie beginnen. Hij heeft dan het voordeel zoowel de taal te kennen als de landwaarde en zich betere keuze te kunnen maken dan degene, die direct tot koopen dicideert. Natuur lijk worden in of rond Plumas kalho lieke Hollanders zooveel mogelijk bij katholieke boeren geplaatst en blijven in voortdurend contact met de rest ea vooral met den zielzorger der kolonie. De kolonist die direct een farm wil koopen, moet over minstens 1000 be schikken, ten einde de eerste jaren (altijd de minst profijtelijke) door te kunnen komen met zijn gezin, zonder dit aan te nijpende zorgen bloot te stellen. Het systeem van »mixed farming" wordt hier overal toegepast. Men ver bouwt tarwe, haver, gerst en aardappe len en houdt daarnaast koeien, varkens, kippen en dergelijken. Alleen graan te verbouwen zou veel profijtelijker zijn indien men op succes vast rekenen kon, doch daar de graanoogst onder hevig is aan tal van ongewisse elemen ten, is de uitsluitende graanbouw zulk een loterij, dat men er zich steeds minder aan waagt. Naast graan komen dus de bijproducten en het vee, hetgeen de gecombineerde kans op slagen veel grooter maakt en bovendien het belang rijke voordeel heeft dat de boer ook 's winters doorwerken kan. Plumas is in vele opzichten gunstig gelegen. Het is slechts vier uur van en wilde zij mijn troostende woorden niet begrijpen. Mijn kind, mijn kind, riep zij uit. Ach, waarom hebt gij dit toch gedaan? Toen trachtte ik haar langzamerhand aan het praten te krijgen en werkelijk begon zij het een en ander van den lieven knaap te vertellen. Gelukkig vloeiden hare tranen rijkelijk, want 70oals ik dikwijls heb opgemerkt,geven tranen dikwijls meer troost en kalmte dan de best overwogen troostredenen. Bij deze gelegenheid vernam ik uit haar eigen mond met welk een zacht en medelijdend hart God den lieven knaap had bedeeld en hoe het, om zoo te zeggen, bijna van zijn wieg af zijn grool8te lust en genoegen was geweest om zijn eigen brood met de andere kinderen te deelen. Toen zeide ik: Ziet ge wel, goede vrouw, hoe de barmhartige God die kleine offers van uw kind rijkelijk en op wonderbare wijze wil beloonen. Ik vertelde haar verder, hetgeen de knaap mij had mede gedeeld en wat er geschied was, toen hij met de andere Christenkinderen voor het Mariabeeld op de markt lag neergeknield. Hoe de Moeder Gods hem had toegeroepen en uitgenoodigd om Christen te worden. Dat het voor den knaap dus een heilige plicht was die roepstem te volgen. Dat hij dit offer vooral bracht om ook voor zijn lieve moeder de genade van de bekeering te verkrijgen. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1928 | | pagina 5