WRIGLEYS Tweed© Blad ?tn „PEEL EM MAAS Klachten uit den Middenstand. Het Onze Vader. ft FEUILLETON Ingekomen en vertrokken personen. J^wathmv JieegQbracht? Mooie gezichten. Hoezeer in den handeldrijvenden Middenstand, de felle, niets ontziende concurrentiestrijd wordt aangevoeld als iets, dat met den Katholieken Gemeenschapsgeest niet is overeen te brengen, moge blijken uit een artikel in „de Zuidwillemsvaart", dat wij laten volgen en waarin wordt aangehaald een zeer uitvoerigen brief, dien de schrijver van dit artikel ontving van eenen middenstander uit het Noorden des lands; een door en door Katholiek man, vader van 8 zonen en 2 dochters, o.w. een regulier priester en 3 anderen op weg naar het priesterschap. Maar zijn andere kinderen zijn alle in den winkelstand, hebben in tal van zaken hunne opleiding ontvangen en drijven thans rog eigen zaken. De schrijver van den brief is dus ook veelzijdig ingelicht. Men beluis- tere nu den bitteren toon van dezen man, waar hij schrijft tegen wat hij aanvoelt als oneerlijke concurrentie van de groote winkeltrusts. Hij noemt er verschillende met naam en toenaam en aarzelt niet met een toe speling op de voorletters, waarmede deze ondernemingen zich aandienen, te verklaren „Ik noem ze W.C.'s, want vuil zijn ze".... En nu volge letterlijk overge drukt een en ander uit zijn schrij ven Handels-moraal hebben die heeren ja, ze zeggen zaken zijn zaken en het doel heiligt de middelen. Indien zij hun debiet maar kunnen uitbreiden men schen in de zaak krijgen, hun zaken kunnen uilbreiden en vermeerderen op welke wijze of als dat gaat ten koste van hun medemiddenstander Katholiek zooals hij: Huisvader misschien en deze zijn toch reeds zorgelijk bestaan dreigen geheel te niet te doen. Hoevelen zijn er niet door zulke praktijken ten gronde gegaan en zullen nog gaan. Hoe is dat mogelijk het is geen concurrentie meer neen een strijd op leven en dood niet alleen onder de kleinere, maar nog meer onder de grootere tegen de kleine en onderling. Tonnen gelds worden er weggegouid als het ware voor kostbare verbouwin gen en winkelpaleizen en reuzen reclame's en door massa's goederen op de markt te gooien waar niemand iets aan verdient, waar zoovele middenstan ders van konden bestaan, is dat ccono misch Meer nog is dat christelijk echt katholiek om in zaken maar alle moraal ter zijde te zetten. Ik zie ze die Heeren zoo loensch. Sommige komen zoo uit de Heilige Mis. Patroon, chef of etaleur alle etalages bekijken soms aanteeke ningen maken om straks hunne prijzen weer te verlagen vele artikelen zwoels zeep, Lingerie, Merkartikelen DM.C- garen, courante manufacturen voor bespottelijke prijsjes in de etalages Soms Zondags aangevuld met diverse lokvinken voor 1/5 van de prijs welke 's Maandags verdwenen zijn of niet te krijgen. Dat zijn die lui die op Aller heiligen sloten 11 Doch des Zondag's daarop, ik noem feiten, wandelde in de etalages de employee heen en weer de bustes en artikelen terecht zettende. In een andere nog als minder bekend staande zaak lapte de chef de glazen die beslagsn waren van buiten opdat toch die lok vogels goed zouden kunnen gezien worden, nooit meer hebben ze de etalages verlicht als op Zondag. Diverse artikelen beneden inkoop doch meerdere van grootere waarde met 50 tot 100 pet. winst. Den schrijver loopt de gal over, als hij ziet, hoe, tengevolge van deze practijken, zij, die ze toepassen, een weelderig leven leiden, waarmede ze „ons minder bedeelde middenstanders de oogen uitsteken." Wij drukken niet verder af, wat hij hierover zegt. Wel dat hij constateert: „Die men- schen maken ons het bestaan en het handelen zoo lastig.... Dat wij soms verbitterd zijn en piekeren er over is niet te verwonderen". En dan vervolgt hij Steeds weer hetzelfde met die lage concurrentie, nog daarbij twee middagen in de week een fijne ballon cadeau voor 1 Gld. aankoop, bij 2.50 2 ballons een andere geeft -theebladen, bloem potten, serviezen, vazen en allerhande andere zaken cadeau bij een of ander bedrag. Op het oogenblik is er weer een die laat een hoop sloopen i« zijn etalages tellen, de rader kan winnen een fiets, waschmachine, naaimachine of 15 complete serviezen, alles er bij geëtaleerd. Met onze bescheiden mid delen en ander reëler inzicht van zaken doen kunnen wij daar niet tegen aan. Verbitterd is ds strijd; en dat zijn alleen R.-Katholieken, wal zeggen daar de andersdenkenden van Gehtel in tegenstelling van vroegere lijden toen zeiden zelfs de heidenen van de eerste christenen zie eens hoe ze elkander lief hebben, en nu kan er gezegd worden zie eens hoe ze elkan der haten. U mag mij overdreven noemen doch het zijn teilen. Sombere feilen. Zijn dat de opvolgers van die heerlijke voorouders, moeten die ons schoon heilig katholiek geloof omhoog brengen Heb uw naasten lief als u zalven, gelijk aan het Hoogste Gebod, dat is niet alleen bedoeld op charitatief gebied wat gelukkig ten minste nog een heale goede zijde is van deze categorie van menschen. Heeft het Geloof en dat Gebod niets met de handel te maken Mogen de menschen maar alles doen wat ze wilier, om hun eerzucht, geld zucht, egoïsme te bevredigen, dat is toch niet de bedoeling van Onze Lieve Heer. Mogen wij niet leven en bestaan Doelbewust streven ze er toch naar, waar hun zaken of filialen verrijzen, hun collega's in den grond te boren het is overbekend. Ik zou in deze materie door kunnen gaan heel wal heb ik meegemaakt en ondervinding maakt wijs. Daarom meen ik recht te hebben, recht uit te spreken al ben ik niet zoo geschoold of schrijver in tijd schriften of dagbladen. Gelegenheid om je gemoed eens te uiten ia er zoo weing buiten eigen kringetje. Indien u op een of andere wijze gebruik zoudt willen maken van deze noodkreet en bekend maken, zoodat dit de goede zaak en de opheffing van diverse misstanden ten goede komt, zeer gaarne. Uitgesproken ben ik nog lang niet en ik steek het niet onder stoelen en banken. V/at deze middenstander uit het volle leven, die erkent geen schrijver te zijn, hier zoo ongezouten zegt, zou door een casuïstisch theoloog inderdaad anders en natuurlijk beter gezegd zijn. En toch is het goed zulk een stem te hooren, omdat hier het leven tintelt, omdat men hier be luisteren en aanvoelen kan de kneu zing der gemoederen en harten door den modernen strijd om het bestaan in den maatschappelijken jungle, welke het liberalistische kapitalisme ons gebracht heeft. Hoe zuiver voelt deze door en door Katholieke mid denstander de tegenstelling aan tus schen de maatschappelijke wanorde, welke het beginsel dat de strijd om 19. Zij leed onuitsprekelijk. Liefst had zij haar lijden willen uitschreien, luide, in een wilde klacht ten hemel. Doch zij moest zwijgen en dit zwijgen drukte haar als een zware last ter neder. Zij mocht niet klagen, want tante Sabine sliep in de nabijheid en wanneer zij ontwaakte, zag zij haar steeds zoo zonderling aan methaar onderzoekenden blik. Ach ja, zij begreep wel niets van zulke dingen, de goede, oude vrouw 1 Een gevoel van afgunst beving haar, wanneer zij de oude vrouw slapen zag, rustig en kalm, in stille afwachting van den naderenden dag, die aan alle lijden een einde maakt. O, slapen, slapen 1 Waarom kon ook zij niet slapen eeuwig, voor altijd?... De korte sluimer der nachtelijke uren werd steeds weer gevolgd door dat bittere ontwaken, dat haar de wereld wreed en eenzaam en slecht deed vin den. Zij miste de kracht in haar ziel, het leven te dragen met het kruis, dat hieraan verbonden was. Zij kon het zware juk niet torsen I En verder door het leven gaan zonder hem.zonder Paul. Paul was voor haar verloren. Verloren, dit enkele woord omvatte haar geheele zielelijden. Verloren.... haar eenig geliefde I Vreemd, wildvreemd lag het leven nu voor haar. De dagelijksche werk zaamheden, die zij eens met zooveel liefde en toewijding, met zooveel plicht besef vervulde, schenen haar nu een last toe, als werden haar deze opge drongen door een onbekende, die haar niets aangingen zij interesseerde zich niet meer in het minst om deze. Niets was in slaat haar aan haar neerslachtigheid te onttrekken. Hel scheen haar toe alsof zij op deze wereld in welke haar geluk zoozeer schipbreuk had geleden doordat zij in het dier baarst wezen, dat zij bezat, en dat zij volkomen vertrouwde en hoogachtte, bedrogen was geworden, voor haar geen plaats meer was. Meunier was vertrokken. Lang nog kwamen zijne brieven regelmatig Doch langzamerhand bemerkte zij, hoe hi' zich meer en meer terugtrok, hoe zijn gedachten en gevoelens zoo geheel anders werden. Enkele tonen in zijn gemoed begon nen langzaam te verzwakken en zij vonden niet meer dien reinen zuiveren weerklank in het instrument van haar eigen hart als werd het door een on kundige, ongeschikte hand bespeeld, Mona-Liza met haar verscherpt geestelijk gehoor, bemerkte den gering- sten valschen toon. Wanneer zij hem antwoordde deed zij dit niet meer ui geheel haar hart met al de rijke liefde die in haar was, omdat zij hem in zijne armoeda niet wilde beschamen. Zij boog voor zijnen wil. het geld verdienen voor allen vrij moet zijn, ons gebracht heeft dit beginsel der vijandschap, der liefde loosheid en het groote beginsel des Christendoms, dat der naasten liefde, dat in zijne uitwerking op de samenleving ons de maatschap moet brengen door de in gemeenschappe lijk overleg verstandig geregelde be perking der vrijheid om steeds maar meer individueel geldbezit na te jagen. Het Katholieke gemoed kan niet be rusten in een praktijk, gegroeid uit de gedachte, dat er met alle niet wettelijk verboden middelen mag en moet gevochten worden „om de klanten", en dat het vrijlaten van dezen strijd de welvaart der samen leving het beste zou waarborgen Het ziet, hoe als gevolg daarvan de sterkste, de sluwste, de meest ge- wetenlooze zich tot de grootste rijk dommen kan opwerken the survi val of the fittest (het overleven der sterksten) toegepast op de mensche- lijke samenleving zoodat men met recht kan zeggen, dat het „recht" van den jungle, van de wildernis met zijne wilde dieren op deze wordt toegepast hoe het grootbezit door machtige reclame in allerlei vorm, door een immoreele prijzenpolitiek vrij en ongestraft de kleine zelfstan digen in den handeldrijvenden mid denstand mag dooddrukken en ver moorden de van natura christelijke en bovendien in het Katholieke geloofs- en gedachteleven gedrenkte ziel voelt hoe standgenooten ook op het terrein van het maatschappe- leven in liefde en onderlinge samen werking bijeen hooren en ze ziet hoe ze daarentegen juist elkaar trachten te vernietigen; is het dan niet volkomen begrijpelijk, dat ze zich uit in bittere klachten en aanklachten en constateert, dat in onze levenspractijk de Katholieke moraal, het hooge Christelijke beginsel der naastenliefde de hoeksteen des Christendoms waaruit op maatschappelijk terrein de Katholieke gemeenschapsgedachte voort vloeit, ook door Katholieken maar weinig in practijk wordt ge bracht? Deze klachten leeren ons, dat in het maatschappelijk ontwikkelings proces ook voor den middenstand een critiek stadium is aangebroken er. dat de zelfstandige middenstand voor goed dreigt ten onder te gaan, zooals de zelfstandige arbeidersstand onder de mokerslagen van het kapita lisme is bezweken. Het is merkwaardig hoe deze klachten van een Katholiek midden stander overeenstemmen met de klachten, welke ongeveer 2 eeuwen geleden begonnen te weerklinken uit den boezem der gilden, toen de eerste kapitalistische ondernemingen de in die gilden zelfstandig georganiseerde arbeiders in hunne economische zelf standigheld begonnen te bedreigen en die een eeuw hebben aangehou den totdat de ondergang van den arbeidersstand als groep van eco nomisch zelfstandige menschen zich had voltrokken. Evenmin als de toenmalige klach ten uit den arbeidersstand, welks gilden verzuimden in samenwerking tot stand te brengen, wat de kapi talistische ondernemers deden, iets hebben gebaat, zullen echter deze middenstandersklachten baten, wan neer de handeldrijvende en indus- trieele middenstand niet te elfder ure inziet, dat hij én op maatschap pelijk én op politiek terrein tot innige samenwerking moet komen om te redden, wat er van zijn zelf standigheid nog over is. Bevryd uw lichaam van urinezuur Bij verzwakte nieren brengen urine zuur en andere vergiftige onzuiverheden uw heele gestel in de war. Daarom is het zoo gevaarlijk om waarschuwende verschijnselen te verwaarloozen zooals rugpijn, urinestoornissen, blaaskwalen, rheumati8che pijnen, stijve en gezwol len gewrichten, gruis of neerslag in de urine, ischias en spit, gerommel in de ooren, hoofdpijn, duizeligheid en zenuw achtigheid. Gij dient de behoorlijke werking uwer nieren te herstellen, waardoor zij de vergiften uit uw bloed filtreeren Het is onverantwoordelijk om de kans te loopen, dat zich blaasontsteking, chronische rheumatiek, waterzucht, steenvorming in de nieren of blaas, en gevaarlijke chronische nierziekten ont wikkelen. Duidelijk is, dat gij bijtijds uw nieren moet opwekken en versterken Wacht niet langer l Gebruik Foster's Rugpijn Nieren Pillen, het specifiek niermiddel, in geheel Nederland om zijn succes bekend. Duizende dankbare mannen en vrouwen zeggen, dat Foster's Pillen hen geholpew hebben, en zij kunnen ook u gezond maken en houden. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten f 1.75 per flacon. 34 En hij maakte van de onbegrensde vrijheid, die zij hem had geschonken een onbegrensd gebruik. Paul Meunier was een veel te positieve en gezonde natuur, om zich over te geven aan een liefde, die nooit door een huwelijk tot haar hoogsten bloei kon geraken. Hij zocht haar een ge neesmiddel. En hij vond dit middel in een andere vrouw in zijn bruid. Zijn innerlijk wezen, dat zoo innig met Mona was verbonden geweest, ver zette zich in den beginne tegen elke onwaarheid, maar zijn verstand en de koele redeneeringen zijner moeder hielpen hem spoedig over alle gemoeds bezwaren heen en hij werkte verder met lust aan zijn toekomstplannen. Hij schreef er over aan Mona, doch zondei dat hij aan haar de beslissing liet. Zij voelde wel, dat hij meer uit wel levendheid handelde, dan uit behoeftej om haar raai in te winnen. En zij hac dat doffe gevoel, dat alle verweer haar niets zou gebaat hebben en zij door dit slechts haar vrouwelijke waardigheid zou hebben ingeboet. Op zekeren avond kwam de verlovings kaart van Paul Meunier met Lucette d'Estange. De slag trof haar zoo geweldig en zoo onverwacht, dat zij als verwezen staarde op den naam van den geliefden man, die prijkte naast een vreemden vrouwennaam. Zijn doodsbericht had haar niet erger kunnen treffen, daar deze haar een edelen rouw zou hebben achtergelaten. Nu evenwel kwam zijn vertrek haar voor als een lang te voren beraamde ïaguoa&ta Middeailagen. van 7 tot 10 Oct. INGEKOMEN J. C. M. van de Voort, verpleegster St Annalaan 5 van Meerlo J. Tenbusch, idem, St. Annalaan 5 van 's Hage G. Kerkhove, marechaussee, Lang straat 31d van Apeldoorn E. Wagemans, z b. Smakt B 13 van Venlo L. W. Wilmsen, dienstbode, Groote straat 4; van Horst J. v. Trigt en gezin, kommies, Maas- heesche weg 20 van Oss H. A Proosten Jen gezin, arbeider, Gasstraat 18 van Brunssum A. M. G. Houba, onderwijzeres, Oos trum D 20 van Wanssum H. Janssen, zb., Heide L 83 van Ottersum G. R. Fila, z.b., Kruisstraat 9 van s Hage J Th. Kuipers, rector, Castenray G 8a van Nieuwenhagen J. E. Buynsters, winkeljuffr. Groote straat 9 van Helmond A. G. Bomers, dienstbode, Hoender- straat 4 van Bergen (L) A. H Sijbers, idem, Stationsweg 19 van Vierlingsbeek A. M. F. Paulisse, broeder, Stations weg 14; van Gent. VERTROKKEN G W. Smeets. religieuse, naar Maas- bree, Blerick K. Theunissen, zadelmaker naar Dienden 717—12 Een pakje Kauwgom. En, na tuurlijk WRIGLEY's P.K. 1 Want er is geen betere en gezondere versnapering voor te kleine kleuters te bedenken dan P.K.-Kauw- bonbons. Ze zijn dol op de heerlijke pepermuntsmaak, die er zoo lang aan blijft. En ze weten, dat WRIGLEY's P.K.- Kauwbonbons de tanden mooi wit houden en dat het eten er des te beter om smaakt. HH-3S vlucht, een verraad. Een somber gevoel maakte zich van Mona Liza meester. Waarom had Paul zóó gehandeld Welke redenen had hij daartoe gehad? Het geheim, dat als een sluier haar geheele leven omsloot, had hem zeker tot dezen stap gedreven. In deze bittere stemming nam zij het besluit, zonder omwegen opheldering te vragen over het raadselachtige in haar verleden, hetwelk haar moeder tot dusver met klaarblijkelijken opzet onopgelost had gelaten. En recht op haar doel afgaand, trad zij binnen bij haar moeder en vroeg op scherpen toon: Moeder, kan mij een fatsoenlijk man niet ten huwelijk vragen, omdat men u »juffrouw Mama" noemt? Het woord was eruit en reeds be treurde Mona Liza haar Heftig optreden; want instinctmatig gevoelde zij het onbillijke van baar woorden en nog te meer, toen zij den helderen, reinen blik barer moeder pijnlijk, zacht ver wijtend op zich voelde rusten. Mijn kind, is heb die vraag van u verwacht, alleen betreur ik, dat deze nu zoo bitter en vol geheimen twijfel aan mij gesteld is. Mona Liza, ge hebt te vroeg gesproken, ge hadt nog een weinig geduld moeten oefenen. Op uw vijf en twintigsten geboortedag zou ik u gezegd hebben, wat gij mij thans dwingt eerder bekend te maken. Weet dan, Mona Liza, dat gij mijn kind niet zijt, doch het kind mijner zuster, die tegen den wil van haar vader gehuwd was in het geheim. Toen haar vader haar zijn huis ontzegde, omdat zij tegen zijn wil handelde, door het doenvoort- H. Eschenbrücker, kleermaker naar Xanten J. M. P. Wijnhoven, z.b., naar Sittard Putstraat J. W. <ran Enckevort, idem, naar Sevenum M. H. Maassen sigarenmaker, naar Eindhoven, Stuiverslraat 14; G. R. Pittonwils, kloosterbroeder, naar Tournai (B.) J. A. M. Dinckels, rector, naar Meerlo Tienray G. M. Hendriks, dienstbode, naar Meerlo—Tienray G. M. Smits, idem, naar Nijmegen, Begijnenstraat 31 J. van den Berg, dienstknecht, naar Guijk. MIJNHARDT's Hoofdpijn-Tabletten 60 ct Laxeer-Tabletten 60 ct Zenuw-Tabletten 75 ct Staal-Tabletten 90 ct Maag-Tabletten 75 ct Bij Apoth. en Drogisten »Ook in 'n paleis kan 'n fatsoenlijk menseh wonen", heeft iemand gezegd Zoo kan men ook zeggen: »Ookachter 'n mooi gezicht kan 'n heel eenvoudige ziel wonen". Doch dat komt niet zoo heel dikwijls voor. De bekoring tot ijdelheid en hoog moed is voor een werkelijk mooi menschenkind zoo buitengewoon groot, dat er een ongewone innerlijke rijpheid toe behoort om tegen deze gevaren op gewassen te zijn. »Ze is mooi doch ze weet het ook", dat hoort men, helaas, slechts al te dikwijls. En de ouders, vooral de moeders, vergrooten niet zelden het gevaar. Dat ze zich innerlijk verheugen mooie kinderen te hebben, is natuurlijk maar dat ze hun lievelingen in den grond bederven en laten bederven, door 't hun op alle tonen te zeggen en te laten zeggen, dat ze mooi o zoo mooi 1 lief o zoo liefl zijn, zie, dat is onverantwoordelijk. Dat ouders met hun moois en lieve kinderen pronken, zich het hoofd breken met de vraag, hoe ze 't mooie aan hun kind duren der verkeering, gaf zij er de voorkeur aan in stilte, en zonder haar familie in kennis te stellen, te huwen. De onbezonnen, lichlzinnigen stap, die den ouderlijken zegen miste, bracht haar geen geluk. Haar echtgenoot sneuvelde op het slagveld, reeds enkele maanden na de voltrekking van het huwelijk, terwijl zij het moedergeluk verwachtte, Op zekeren avond vertrouwde zij haar oudere zusier haar leed. Zij ver telde hoe het gekomen was, dat zij in de stad bij familieleden gelogeerd zijnde, zich voor het vertrek van haar bruide gom, met dezen liet trouwen, en dat zij het moederschap tegemoet zag. Eerst had zij den vader getrotseerd en ïijn goeden raad in den wind ge slagen, nu vreesde zij haar huwelijk te bekennen. Maar... op zekeren morgen vonden de zusters haar vader dood op zijn bed liggen, een hartverlamming had een einde aan zijn werkzaam leven gemaakt. Lea was radeloos. Zij weende en klaagde, doch alles mocht niet baten. Haar echtgenoot keerde niet terug van het slagveld, en het verdriet, dat zij haar vader misleid had, knaagde aan haar hart. Ook zou de wereld haar stellig veroordeelen Maria nam toen een dapper besluit. Zij reisde methaar zuster naar de familie, waar zij ook voor het huwelijk verbleven had, en die van haar verbintenis afwist. Daar verwachtte zij haar kindje en de oudere zuster verpleegde haar en het kleine lieve wezentje met groote liefde. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1927 | | pagina 7