BET VADERLAND
VAARWEL.
os
Uit de Land bouwwereld
Purol geneest en verfraait de Huid
l)r. Nolens No. 1 van
lij at 23.
[aisu Anqa
„De verloren Zoon"
te Overloon.
Het nummer van
de Katholieke Lijêt
is
Het liberalisme is de grootste ramp,
die sedert de Hervorming der 16e
eeuw over de wereld gekomen is.
Als een der eerste vruchten bracht
het liberalisme de Fransche revolutie
en daarmede het doorbreken der
liberale beginselen over Europa, dat,
buiten de Katholieke Kerk, in een
halve eeuw met het liberalisme als
doordeesemd werd. Het beinvloedde
de Maatschappij en hare individuen.
Weinig menschen ontkwamen er
geheel aan. Het individualisme, de
idee „ieder voor zich" vierde hoogtij.
Eigenbelang en onbeperkte vrijheid
waren de machtwoorden van het
liberalisme, die ver hebben doorge
werkt.
De liberale ideeën, als het ware
vastgeroest in de geesten, en de ge
volgen daarvan in de wetgeving, het
sociale leven en het economisch be
staan, moeten beetje voor beetje wor
den teruggedrongen. Veel, zeer veel
moet nog veranderen, ook in de
mentaliteit der menschen, voordat de
kracht van het liberalisme gebroken
is.
Vandaar de allerzwaarste taak van
christelijke regeeringen, ook nadat de
liberale politici uit de parlementen
haast zijn weggevaagd.
Het liberalisme was steeds de oor
zaak van nieuwe rampen. Het werd
ook de moeder van het socialisme.
Het liberale vrijheidsprinciep leidde
tot de heerschappij van de enkelingen,
die zich naar boven werkten en
anderen dwongen, met hun kapitaal
of intellect. Het socialisme eischt,
consequent het liberale beginsel vol
gend, die ongebreidelde vrijheid en
gelijkheid op voor de massa.
Beide groote, den mensch als zijn
eigen wetgever beschouwende anti
christelijke richtingen van onzen tijd,
groeiden dus op uit één stam. En uit
hun takken ontspruiten ook die kleine
twijgjes, de kleine linksche partijtjes,
't zij ze nader staan bij het liberalis
me of bij het socialisme.
Tegenover die richtingen, één door
haar anti-katholiek streven, staan de
christelijke partijen, die God erken
nen als den Schepper en wetgever
van het menschdom.
Tot die partijen behoort onze
Katholieke Staatspartij. Door haar
sterk te maken versterken wij de
macht, die Gods woord doet leven
in geheel onze samenleving tot heil
van Kerk en Staat, van gezin en
maatschappij. Daardoor verzekeren
wij de ware vrijheid van eiken
mensch, vrijheid, die geen bandeloos
heid kan zijn of worden, doch die
voert tot het geluk. De Maatschappij
zal met behulp der katholieke poli
tiek van het christendom doortrok
ken worden.
Wat zegt gij daarvan, katholieken,
die uw {ontevredenheid nu eens op
de Katholieke Partij wilt koelen. Gij
wilt blanco stemmen en zijt daardoor
een steun van de linksche partijen.
Of gij wilt uw stem verknoeien aan
een Volkspartij of aan Actualisten ol
hoe die kleine partijtjes zich ook
noemen.
Zoudt gij het dan voor uw geweten
/durven verantwoorden, dat in Neder
land de partijen, die de christelijke
beginselen voor zich uitdragen en
een bolwerk zijn tegen het anti
christelijk streven der linksche partijen
in de Tweede Kamer, in de minder
heid zouden geraken
Er zijn tienduizenden katholieken
gelukkig, die liever hun hand zagen
verstijven dan hun^stem te geven aan
een anti-katholieke partij.
Katholieken, die weifelt, denkt na,
wat op het spel staat 1 Overweegt,
welke de groote beteekenis is der
verkiezing. Dan zult gij stemmen op
ROELAND.
door
H. A. VAN DE LEST.
(Oorspronkelijk uit het Dagboek van
een matroos).
INLEIDING.
Wanneer de schooljaren voltooid zijn
de uitgebloeide jeugd verdorren gaat...
dan gevoelt men zich gelijk een wan
delaar, die plots voor een wegwijzer
staat, welke talrijke zijwegen aanwijst.
Op dat punt zal de jongeling want
dat is hij nu moeten beraadslagen,
welken weg in te slaanen die
voortwaartschen slap, die dan volgt, is
dikwijls één der hoeksleenen, waarop
vervolgens het fundament der toekomst
zal geplaatst worden.
Tot zoover die beeldspraak.
In het levenslustig gemoed van den
jongeling, die, wellicht onbewust, zijn
toekomstig leven in een zee van wereld-
8che genotzucht tegemoet ziet; in dat
gemoed ligt onderwijl misschien
wel meerdere maar zeker toch ééne
belangrijke wensch opgesloten, Het is
de wensch, om zich in bepaald beroep
op te leiden waarin hij zich denkt te
bekwamen om met behulp van die
zelfde hoedanigheid middelen te ver'
garen, waarmede hij zich op zijne latere
laatste levensdagen zal getroosten.
En die overgang tot een dergelijke
l HOEST bonbons
De nieuwe Coöperatie wet.
Zeer onverwacht, op 15, Juni j.l is
de nieuwe Coöperatiewet in werking
getreden. Zoo heeft de tijd ontbroken
om zich aan die Wet aan te passen.
Landbouw-aankoopvereenigingen, boe
renleenbanken en andere coöperatieve
lichamen op landbouwgebied zullen nu
onverwijld hun statuten moeten wijzi
gen om deze in overeenstemming te
brengen met de nieuwe Wet De be
sturen behoeven echter niet met de
handen in het haar te zitten, althans
niet voor zoover hun vereenigingen
zijn aangesloten bij het Centraal Bureau
te Rotterdam of bij de Raiffeisenbank
te Utrecht. Die Centrale lichamen heb
ben zich bereid verklaard concept-
statuien te ontwerpen, welke met het
oog op de nieuwe coöperatiewet bruik
baar zullen zijn; men weet dus het
adres, waartoe zich te wenden. En is
een vereeniging elders aangesloten,
bij Boerenbond of Eindhovensche
Boerenleenbank, dan zal men ook daar
zeer zeker niet te vergeefs om hulp
aankloppen. In verband met boven
staande is hier te wijzen op een mooi
voorbeeld van het voordeel van samen
werking. Wijziging der statuten moet
geschieden bij nolariëele akte kosten
hiervan zijn f90 f 100, of meer hier
bij komen de drukkosten der Staats
courant, compleet f 56 Elke vereeniging
zou die kosten hebben te maken voor
de banken, aangesloten bij de Raiffeisen
bank te Utrecht, zouden die, matig ge
schat, beloopen pl m. f60.000. Nu heeft
men er iels op gevonden. In overleg
met de Regeering is besloten, dat de
gewijzigde statuten van alle 6 700
banken worden opgenomen in één
nolariëele akte, die als één geheel in
de Staatscourant wordt afgedrukt. Alles
met elkaar komt nu niet hooger dan
f151
De nieuwe Wet brengt eenige be
langrijke wijzigingen. Wij laten hier
enkele hoofdpunten volgen
1. In den naam der Vereeniging
welke naam volledig moet worden ge
voerd, behalve in telegrammen moet
worden vermeld het doel, de naam
»cooperatief", de regeling der aan
sprakelijkheid en denaam der gemeente
De aansprakelijkheid kan worden aan
geduid door de Iptlers W. A (Wette
lijke aansprakelijkheid), of U. A. (Uil
gesloten aansprakelijkheid). 2. Het
Ledenregister kan behouden blijven.
3. De duur der Vereeniging is niet
meer hoogstens 30 jaren, maar onbe
perkt. 4. Is een Vereeniging grooter
dan 200 leden, dan kan een Ledenraad
worden benoemd, welke dan als sou-
verein optreedt, b.v. bestuur en com
missarissen kiest, enz. 5. Krachtens de
nieuwe Wet zal in 't vervolg ook
bestuursverkiezing bij referendum
mogelijk zijn. 6 Commissarissen kun
nen, voor hoogstens een derde, ook
door pen ander lichaam worden gekozen
7. Op het niet nakomen van verschil
lende verplichtingen zijn vrij zware
keuze is zijn stap in het tweede tijd
perk zijns levens, dat na de schooljaren
intreedt Aldus betreft hel hier zijn vak,
zijn beroep.
De een wil bankwerker worden, de
ander verlangt naar een schilders
patroon, een derde wenscht voor onder
wijzer te sludeeren.
Edoch 1... Te zijner tijd spreekt een
jongeling van ander karakter zijn
wenscht uit, welke steed3 wederkeerend,
eentonig luidt: de wereld in 1
Hij heeft gehoord, dat de aarde zoo
groot, de zee zoo uitgestrekt en men
schenras zoo verschillend is.
Dergelijke waarheden treffen zijn
boezem de wereld leeren kennen, van
het veranderlijke natuurschoon ge
nieten 1
In zijn mijmeringen hoort hij de
zeeën bruischende zeeën, die de
daarentegen nietige landjes met schui
mend nat bespoelen.
Rondzwerven op den Oceaan de
huizenhooge golven trotseeren I
En wien wordt dat genot geschonken
Ja, en dan herinnert de jongeling zich
weder de gezellige uurtjes onder de
schoollessen, wanneer de meester ver
telde, vertelde van onze Hollandsche
matrozen, onze Janmaten, die echte
waterratten In zichzelven mijmert hij
dan het hem nog bijgebleven vers
»Geen maakt z'n reizen zoo goedkoop,
En ziel zooveel van d'aard.
En dat is, dunkt me, nog al wal,
En wel een schipbreuk waard 1"
Of suist hem het lied van Speenhoff
in de ooren
boeten gesteld. 8. Het Ledenregister
behoeft niet meer gekantteekend en
gewaarmerkt te worden dojr den kan
tonrechter; Wel moet een ledenlijst
gedeponeerd worden bij het Handels
register, en jaailijks aan het kantoor
er van de wijzigingen in die lijst worden
meegedeeld.
De bemesting in nieuwe banen.
Wij wezen al een- en andermaal op
de mooie uitkomsten, den laatsten tijd
verkregen bij bestrijding van de Hoog-
halensche of zure ziekte, de Veen
koloniale haverziekle en de Ontgin
ningsziekte De onderzoekingen van de
heeren Hudig(Groningen) emCleveringa
(Zulphen) en van het Rijksproefstation
te Wsgeningen schijnen ons een heel
eind verder te zullen brengen. Het
kalkgehalte van den bodem blijkt van
het grootste gewicht. Daarom wordt
ten zeerste aangeraden monsters van
zijn grond tot onderzoek van den kalk-
loestand op te zenden naar Wageningen
(elk monster kost f2 50). Tal van proef
velden op de Veluwe en in de Graaf
schap geven nu het verschil te zien
tu8schen de perceelen met te veel, te
weinig en voldoende kalk. Wie het
ziet, staat perplex, en begint te gelooven,
dat inderdaad de bemesting der zand
gronden in nieuwe banen zal komen
De hulp van hel laboratorium is hierbij
onontbeerlijk, 't Wordt een >gedokter",
zei een landbouwer niet onaardig Dat
is juist, en ten deele jammer: deland-
bouwer werkt liefst geheel vrij en
zelfstandig. Maar hij mag zich toch
gelukkig achten, dat hem voor zijn
zieke akkers en gewassen door het
laboratorium de remedies, bij wijze van
recept, kunnen worden voorgeschreven.
Merkwaardig zijn enkele uitlatingen
van den heer Cleveringa, die dagelijks
met zijn auto zijn geheele ambtsgebied
doorkruist, zieke, gewassen nagaat,
grondboringen verricht, op tal van
proefvelden de werking van verschil
lende bemestingen demonstreert, en
excursies naar die velden organiseert.
Hij verklaart, dat de beste eschgronden
in de praktijk een kalktoestand hebben
van 5 lot 10, en dat hieraan slechts 2,
zegge twee procent dier gronden vol
doen 98 pGt. is beslist te kalkarm
voor beste bieten. Van alle Geldersche
gronden zijn er slechts 5 procent vol
doende kalkrijk om er met succes
bieten op te verbouwen.
Er wordt wel eens gezegd ver
klaarde hij dat de eschgronden te
hoog liggen voor bieten dat is een
praatje, de oorzaak der mislukking is
gebrek aan kalk. »Ik zie wel kans op
den Wijnhuistoren te Zulphen bieten
te kweeken" I
De proefvelden voor haver en bieten
hebben geleerd: dat op kalkarmen
grond geen zure bemesting wordt ver
dragen dat op kalkrijkeren grond een
zure bemesting zeer goeie resultaten
geeft; dat op kalkarmen grond chili
(een alcalische meststof) veel redden
kan, maar niet alles; chili en slak
(beide alcalische meststoffen) geven
samen méér effect, maar een veel beter
gewas wordt verkregen op kalkrijken
grond. Evenwel 50 procent van alle
Geldersche gronden en 75 pCt. van
alle aschgronden zijn kalkarmer dan
15, en leveren daardoor zelfs met
chili 20 pCt. en meer te weinig op,
terwijl zij met zwavelzuren ammoniak
(een zure bemesting) misoogsten moeten
geven. De bieten ontwikkelen zich
beter naarmate de grond kalkrijker is.
Scrumbehandeling tegen mond- en
klauwzeer.
Ook de bestrijding van het mond
en klauwzeer komt in nieuwe banen-
In 1920 had een groote sterfte plaats,
hier en ook in andere landen, onder
kalveren en biggen. Mat toepassing
van bloed en serum van herstelde
>AI wat jong is, wil gaan varen,
Al wat jong is wil naar zee,
Om een avontuur te wagen,
En naar elke wereldreê, enz.
De jongeling verlangt naar zee. Het
vasteland is voor hem voortaan een
gevangenis-in-d'open-lucht 1 Hij wil zich
steken in een echt Jajimaat's costuum 1
Maar hoe zou hij met zulk een ver
langen tot zijne ouders durven spreken
O 1 hun toestemming zal hij nimmer
krijgen.
Wanneer in een gezellig avonduurtje
zijne moeder zoo smakelijk met hem
koutte, en hij onwillekeurig zijn heim-
wee-naar zee liet blijken... ja, dan wer
den Moeders oogen vochtig en gebroken.
Haar Jongen wilde ver, heel ver van
haar weg, ver van huis en haard.
En met haar pure moederliefde wist
ze telkens haar zoon van zijn verlangen
te doen zwijgen. Hij moest timmerman
worden, zooals vader 1
Daarom en daarmede moest hij zich
te slotte dan ook maar getroosten hij
berustte in den onverzetlelijken wil
zijner ouders en zocht een patroon.
Ofschoon het verlangen naar zee
hem nog steeds bijbleef, maakte hij als
timmermansknecht toch goede'vorde-
ringen en na verloop van enkele jaren
verstond hij zijn vak ter dege. Helaas,
niettemin wakkerde zijn vroegeren
wensch steeds meer en meer aan. Hij
wilde en moest naar zee
Eindelijk... ja I op zekeren dag stem
den zijn vader en moeder toe, onder
diep schokkende woorden.
En des jongelings lot was beslist...
naar zee 1
dieren werden goede resultaten ver
kregen. Dit was aanleiding dat men
ook in die lichting het mond en klauw
zeer is gaan bestrijden. In verschillen
de landen zijn echter verschillende
methoden in gebruik. Welke de vnor
keur verdient zal de ervaring leeren,
maar men mag nu reeds constateeren,
dat de schade zeer belangrijk kan
worden beperkt. Met een hoog werk
zaam serum werden ook bij oud vee
bevredigende uitkomsten verkregen.
Wordt de z g. simultaan behandeling-
toegepast, waarbij de dieren besmet
worden na serum inspuiting, dan is
het resultaat: een zeer goedaardig ver
loop der ziekte, een vermindering van
den achteruitgang in de melk, en een
beperking der naziekten tot een mini
mum. Eerste voorwaarde is echter: dat
de veehouder zoo snel mogelijk aan
gifte doet I In Friesland zijn de proef
nemingen begonnen, waarbij een
gelukkige, vlotte samenwerking is te
constateeren tusschen het Rijk (is
Veearlsenijkundig Staatstoezicht en
Seruminrichting) en de landbouw
organisaties (Gezondheidsdienst voor
vee, Bond van Zuivelfabrieken). Die
proefnemingen zijn vrij kostbaar, want
het serum wordt in Friesland niet
gratis geleverd.
Maar in een veerijk gewest als
Friesland zijn er groote belangen mee
gemoeid, welke een offer van eenige
duizenden guldens wel waard zijn. Ook
Iders pakt men de zaak aan. Op de
Rotlerdamsche markt is men begonnen
den aanvoerders van vee in de gelegen
heid te stellen, om hun dieren te laten
inspuiten met serum uil de F^ijks
seruminrichting; de kosten van in
spuiting zijn f6 per beest, doch de
kooper wordt verzocht f2.50 bij te
dragen. Men hoopt de inspuiting gratis
te krijgen. De Duitsche Regeering heeft
het eiland Riems afgestaan voor een
Instituut, waar Prof. Waldmann door
inspuiting van ossen een serum heeft
verkregen, dat ongeveer 8 maal ster
ker is dan gewoonlijk het serum kan
zijn van runderen, die van tongblaar
herstellende zijn. De heer Hoefnagel,
directeur van het Utrechtsche abattoir,
die op Riems een kijkje nam, sprak
zijn grooten wensch uit, dat ook Hol
land zulk een Instituut rijk zal worden.
Het moet bij voorkeur gelegen zijn in
een streek, waar zoo goed als geen
rundvee voorhanden is, zoodat de smet
stof zich van daar uit niet kan ver
spreiden. B.r.
Zondag 14 Junil 't Zou de lagtste
opvoering zijn! t Weer was eenigszins
guur en winderig, dus niet erg voor
spoedig om in de openlucht uren te
zitten luisteren.
Gehalte en aantal van toehoorders
zou vandaag vooral 't al of niet aan
wezig zijn van waardeering moeten
uiten, en 't was voor mij een ver
rassing, zes tot zevenhonderd toeschou
wers, véél éérste rang en vooral ver
scheidene van meer hoog publiek en
daarbij tooneelkenners.
Een verassing. Ja 1 Maar 't zou voor
mij niet de laatste zijn.
Natuurlijk "verwachtte ik geen spel
als van beroeps-acteurs. Ik zou niet
gaan vergelijken met Valkenburg b v
Ik ging dilettanten zien en .dilettan
ten in een doodgewoon Brabantsch
peeldorp. Mij dunkt, dat was niet m,eer
dan puur rechtvaardigheidsgevoel.
Maar daar juist wachtte mij de
grootste verrassing, naast door mij vrij
uit erkennende diletlantenfouten aan
diletlantenspel eigen; fouten echter,
schaduwen, die te meer 't verder goede
en verrassende deden uitkomen. Maar
daarover aanstonds, want vooraf wil
ik zeggen, dat ik niet zal spreken over
»De verjoren Zoon" als tooneeistuk.
Ik vind 't trouwens tamelijk anachro-
nisch een stuk komen becritiseeren,
dat reeds 15 jaren geleden verscheen;
en dan nog vooral tamelijk gewaagd
voor jongeren als ik, terug te komen
op datgene, wat andere ervaren tooneel
kenners in zooveel tijdschriften en
bladen prezen.
Alleen dit merk ik aan Wij zagen
een Bijbelsch spel in echt Oostersche
kleedij Dus, dat spel moest ook do
waardigheid van 't Evangeliewoord als
kenmerk dragen en dan vooral in echt
Oostersche tint blijven statig, bedaard
en voor onze Westerlingen ietwat lang
dradig in beschrijvingen en vertelling.
Dus, wel diep en wrijvend karakter-
spel, maar geen loopende, sterk emo
tioneerende actie, aan onze modern©
drama's eigeu.
En nu Overloonsch succes, want ja,
een succes was 't. Dat bewees reeds
het aanwezige publiek, gelijk men
nooit elders hier in den omtrek zag.
Trouwens, de opzet alleen, 't aan
durven van zoo'n stuk, voor eenvou
dige dorpelingen, 't dwingt waardeering
af. En 't gepresteerde
Ik zei reeds voor mij een verrassing!
zoogoed als voor vele anderen, ik gs
loof wel voor allen. Rechtuit gezegd,
dat had ik niet van Overloon verwacht
en daarbij nooit gezien in de omlig
gende dorpen, zonder uitzondering Dat
zal mij niemand kunnen betwisten.
't Was niet perfect, maar voor plaats
sn omstandigheden méér dan bevredi
gend Ja, vele passages gaven wetke-
lijk te genietenZoo J't wegtrekken
van de slaven, met hun telkens bij
verder wegtrekken herhaalde »vaerl-
wel I" Dat miste werkelijk niet 't aan
doenlijke van een verhaast en pijnlijk
heengaan.
Dan, 't spel van Aser en Sared, wel
ke laatste niet onverdiend 't meermaal
uilen van waardeering van 't publiek
tuocht ondervinden. Hamul's spel was
echt los, zijn weifelende afdamig van
den berg bij de terugkomut waseenig.
Helon was eclu de oude, bezorgd blij
vende vader, altijd zoekend en vragend
ook in houding en gelaatstrekken,
naar den verloren lieveling. Zijn hou
ding kon misschien nog ouder, nog
meer gebroken, vooral bij den terug
keer. Enan en Musi waren in de
voornaamste passages goed. Nahasson
de hofmeester, maar als slaaf steeds
op zijn plaats in toon en houding,
misschien wel te terughoudend in zijn
stem. 't Samenspel der slaven viel mee
temeer, daar men dat in de bijrollen
van dileltantenspel gewoonlijk missen
moet.
- Reeds hoorde men geruchten van
nog meerdere opvoeringen. Dat plan
juich ik toe en wensch Overloon nog
grooter succes, daar het, dunkt mij,
voor dileltantenspel wel verdiend is.
Aan inwoners en omgeving een op
roep, want ook dileltantenspel, en dan
zoo'n hartverheffend vermaak, moet
ieder rechtschapen mensch waardeeren.
VIDENS.
Vol levenslust heeft hij toen hel
ruime sop gekozen en is heden een
onzer tegenwoordige echte Hollandsche
Janmaten en reist van Zuid tot Noord.
Wat nu is Janmaats' lief en leed
Als antwoord op deze vraag tracht
schrijver dezes, met behulp van het
door denzelfden matroos samengesteld
dagboek, het huidige leven onzer Jan
tjes den lezer in beeld te breneen.
DE SCHRIJVER.
Den dorren, muffen grond,
Waar eens zijn wieg op stond
't Vaderland vindt hij te min.
Welnu, hij gaat de wereld in.
Hij wil Hollands driekJeurvlag
Voortaan volgen, nacht en dag
'Is zijn trots, in 't golfgeklots
Onder Hollands vlag te varen
Welkom dan 1 gij blauwe baren 1
HAVE DEEL.
I.
De trossen los
Eindelijk dan schreef men 1 Mei van
het 24e jaar der 20e eeuw, den zoolang
verbeiden dag
Daar lag Hare Majesteit >Tromp" in
de Haven te Der. Helder, geheel reis
vaardig.
Te half twaalf hield de Admiraal
zijne inspectie over de equipages.
Ik was' zelf valreepsgasl, d.w z.ik
stond aan de valreep in de houding
om den Inspecteur binnen boord te
groeten.
Ongeveer twaalf uur klonk het bevel
>Trossen los 1"
Plots was dan alles druk in de weer
om het schip zoo spoedig mogelijk van
wal te doen steken. Dat alles gebeurde
dezen middag in een ommezien. Sn
daar drijven we majestieus de haven
uit, gesleept door de >Drente". Zulks
aangezien onze logge boot, Hr. Ms.
>Tromp" zich binnen de haven zeei
rustig moet houden en het werken der
schroef achterwege blijft.
Het havenhoofd passerende, bereikt
onze ooren een >Wien Neêrlands Bloed"
door de stafmuziek. Daarna nog een
driewerf »hoera I" van de Jonkers van
het Instituut en zoo lieten we de haven
achter ons liggen.
Eerst nu verwijderde de Drente zich,
zoodat onze Tromp zich zelf maar
moet helpen. Uit alle macht begon
deze te stoomen en te stampen, onder
wijl uit de hooge pijp dikke zware
rookwolken opstijgen.
We varen ditmaal geheel langs de
Noord-Hollandsche kust. Deswege kon
den we de wuivende menigte op het
strand nog geruimen tijd binnen het
bereik onzer oogen houden.
Onder die menigte bevonden zich
wellicht vrouwen en kinderen, vrienden
en kennissen der zee-opstoomenda
manschappen. Ze riepen ons een voor
spoedige reis toe en zagen in anstig-
stille spanning het schip met de hun
nen verdwijnen.
Wordt vervolgd.
1) De lezer denke zich in, dat de
schrijver zelf als matroos aan boord
van Hr. Ms. Trotnp fungeert en de*-
wege in de meeste zinnen de echte
huidige scheepstermen bezigt.