Tweede blad.
SwaL8* Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. s»
juist het best
Handenarbeid
Emigratie.
Doove Peter
PbJl TTIjLIKTON.
Het geheim van den
millionnair.
Mengelwerk.
op;
Laat U niet meer
kwellen door
spierpijn,
stramheid,
rheumatiek,
spit in den rtég
Wrijf die pijn
dadelijk weg
met Akker's
Kloosterbalsem
Zaterdag 9*Me( 1925*6e Jaargan9 No- 19-
PEEL EN MAAS
fer kwartaal wi w advÈ&nt?en:
SnderLl.ummerl's C° Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY Telefoon BI
ment groote reductie.
Men hoort het verkondigen
„Kinderen uit groote gezinnen lij
den maar gebrek en komen niet door
de wereld."
Gij hebt die wijsheid mogelijk
ook gehoord en.... mogelijk hebt ge
er te veel waarde aan gehecht.
Daarom komen we hier verkondi
gen „Kinderen uit groote gezinnen
komen juist het best door de wereld."
Dat durven we beweren met volle
overtuiging, die steunt op ondervin
ding. En wie rondziet met onbevan
gen blik moet erkennen, dat we de
waarheid spreken.
Zeker, de ouders van groote ge
zinnen kunnen wel moeilijke jaren
doormaken, maar die moeilijkheden
worden verzacht door de liefde en
aanhankelijkheid der kinderen, door
het bewustzijn van plichtsvervulling
en.,... noodzakelijke ontbreekt niet.
God, die de vogelen des hemels
spijzigt, laat den mensch het nood
zakelijke niet ontbreken.
Om onze bewering te staven, dat
kinderen uit groote gezinnen juist
het best door de wereld komen, de
volgende getuigenissen
„De ondervinding leert, dat kin
deren uit groote gezinnen, wat hun
karakter en persoonlijkheid aangaat,
zich veelal beter door de moeilijk
heden des levens weten te slaan,
dan zij, die als eenig kind steeds
onder de teedere zorg hunner ouders
opgroeien," schrijft Wynaendts Franc
ken.
„Wanneer ik let op hen, die de
maatschappelijke ladder op en afgaan,
dan zie ik, dat zij die naar boven
gaan klompen dragen en zij die af
dalen, verlakte laarsjes", zegt P. Le-
roy-Beaullieu.
„Wie een groot kroost heeft, geeft
aan zijn kinderen het voorbeeld van
eenvoud en 'plichtsbetrachting; hij
geeft hun karaktereigenschappen, die
hun later meer te stade komen, dan
een groot fortuin", leert Prof. Dr.
Kouwer.
Stond de wieg van groote man
nen niet dikwerf in groote gezinnen?
Bossuet en Mozart waren no. 7;
Rembrandt no. 8; Fénélon no. 11;
Schubert en Franklin no. 14; Boileau
no. 16; Sint Catharien van Siena no.
25 enz.
Ik vond deze getuigenissen in een
vlugschrift, uitgaande van den Haarl.
diocesanen Bond V. E. en D., waar
in ons ten slotte wordt toegeroepen
Vertrouwt op God, die weet wat
gij noodig hebt, beter dan gij zelf.
Zou men armoe lijden
Om 'n mondje meer
Och, waar menschen strijden
Helpt de Heer.
Weg met alle kleinmoedigheid!
„Volksadel",
geeft vaak ruwe, beschadigde en leelijk
uitziende werkhanden. Deze worden
echter weer spoedig gaaf en zacht door
Purol. 8
Meermalen is er reeds gewezen op
de groote gevaren aan de emigratie
verbonden.
Uit de schetsen van zijn reis door
Canada in de rubriek „Onder de
menschen", door den heer Brusse
van de N. R. Ct., bleek ten over
vloede hoe ellendig dikwijls de posi
tie is van jonge Nederlandsche emi
granten.
Ellendig in stoffelijk en in gods
dienstig opzicht.
De heer Dresselhuys heett onlangs
de aandacht der regeering gevestigd
op de misleiding en de valsche voor
lichting van onze landgenooten, die
door overdreven schoonschijnende
voorspiegelingen tot emigratie wor
den bewogen, in het bijzonder be
treffende de wervers van landver
huizers naar Canada. En de regeering
heeft geantwoord, dat dit alles haar
bekend was. Ook erkende zij te
weten, dat door daartoe minder ge
schikt geachte organisaties en parti
culiere personen propaganda en
werving voor emigratie naar verschil
lende landen wordt gevoerd, doch
onbekend was 't haar wat de heer
Dresselhuys meedeelde, dat nl. een
legio aantal over ons land verspreide
geheime agenten en zelfs een bureau
van een buitenlandsche regeering
openlijk aan deze afkeurenswaardige
werving meedoet.
Gelukkig heeft thans de regeering
meegedeeld, dat herziening van de
wetgeving op emigratiegebied in
Nederland noodig is en dat ontwer
pen van wet tot het opnieuw regelen
van de landverhuizing in een verge
vorderd stadium var. voorbereiding
verkeeren. De regeering hoopt, dat
zij eerlang kunnen worden ingediend
en een noodwet, welke de voorlich
ting, propaganda en werving onder
regeeringstoezicht zou stellen en
slechts zou toelaten onder bepaalde
voorwaarden en aan niet geldelijk bij
emigratie belanghebbenden, zulk een
noodwet achtte zij in verband met
haar plannen niet noodzakelijk.
Het is mogelijk; wij zijn geen be
kenden in de keuken van het depar
tement.
Maar wel weten wij, dat over
korten tijd het parlement op groot
reces gaat. En dat het nieuwe parle
ment mainden lang reeds zal zijn
bijeen gekomen voordat de ontwerpen
behandeld worden. Aangenomen al,
dat de nieuwe regeering deze ont
werpen weer indient.
Inmiddels gaan de geheime agenten
en het bureau der buitenlandsche
regeering rustig voort-
Aandringen op spoed is wel het
minste dat gedaan kan worden!
IsgsssBÊsa ïïeiedeeliagea.
Maak een einde aan die noodelooze pijn.
Pijn, pijn, pijn heel den dag die
ellendige rugpijn Van dat gij opstaat,
tot gij naar bed gaat, steeds die afmat
lende pijn. En morgen precies hetzelfde.
Zoo kunt gij niet voortgaan Waarom
niet een einde gemaakt aan die ellende
Waarom niet de oorzaak aangetast?
yoogst waarschijnlijk zijn het uw
nieren. Die doffe, onophoudelijke rug
pijn is vaak de eerste waarschuwing
der natuur van een nierkwaal. Meerdere
waarschuwingen volgen spoedig, als
duizeligheid, hoofdpijn, urinekwalen.
stekende pijnen bij bukken of overeind
komen, zenuwachtigheid, rheumatische
pijnen, graveel en waterzuchtige zwel
lingen. De nieren worden van kwaad
tot erger bij verwaarloozing. Laat zich
geen chronische nierziekte ontwikkelen
doch kom uw nieren zonder uitstel te
hulp. Gebruik Foster's Rugpijn Nieren
Pillen, vóór het te laat is. Foster's
Pillen hebben duizenden blijvend baat
verschaft. Gij kunt dit overal om u
heen hooren.
Let op de verpakking in glazen
flacons met geel etiket (alom verkrijg
baar), waardoor gij zeker zijt geen ver
legen buitenlandsch goed te ontvangen.
Prijs fl.75 per flacon. 31
5.
III.
Op de rots aan de kust van Bourne
mouth zat een bedaagd juffertje met
een breikous. In weerwil van de warm
te had zij een fraaien cachemieren
shawl om, die van voren door een
doekspeld met portret bijeengehouden
werd. Het hoofd was gedekt door een
rooien, tamelijk ouderwetschen stroo-
oed, waaronder grijze lokken te voor
schijn kwamen, die een blozend gezicht
omlijstten met kleine rimpels en vroo-
lijk kijkende oogen. Die oogen, welke
zoo blijstralend de wereld inkeken,
alsof de eigenares er van pas zeven
tien jaar telde, gaven te kennen, dat
het bedaagde juffertje in haar hart nog
jong gebleven was.
De dame breide zoo ijverig, als in de
gegeven omstandigheden slechts moge
lijk was, want niet ver van haar liep
een jong paar heen en weer, bij het
welk zij de rol van eerbewaarster had
te vervullen. Deze rol is tegenwoordig
min of meer uit de mode geraakt, maar
juffrouw Prasch ware liever gestorven
dan een jong meisje alleen te laten met
een jongen man.
En toch wist zij zeer goed dat de
jonge man van onbespioken gedrag
en bovendien met toestemming des
vaders de verloofde van de jonge dame
was, met wie hij thans een ernstig ge
sprek voerde.
Sophie Marlow was een bekoorlijk
meisjezij bezat min of meer het type
van een Andalusische! Niet zeergroot,
teer van lichaamsbouw en zeer sier
lijk,, in hare bewegingen haar ver
loofde noemde haar een «romantische
fee". Haar teint was donker, met een
rooskleurig waas overdekt, mond en
neus waren onberispelijk van snit, de
oogen waren levendig en bijna zwart-
betooverend mooie, diepe oogen. Boven
dien bezat heel hare verschijning een
eigenaardige bekoorlijkheid, welke elke
beschrijving tart.
Alex Torold, haar verloofde, was wel
is waar niet zeer groot, maar van
buitengewoon fraaie, gespierde gestalte
en zóó blond, als Sophie donker was.
Mooi kon men hem eigenlijk niet noe
men. Hij bezat een energiek karakter,
hetwelk op zijn gelaat stond uitgedrukt
en grooten invloed oefende op het jonge
meisje, met haren levendigen aanleg.
Juffrouw Vicky zooals de bedaag
de dame gewoonlijk genoemd werd
wierp vaak genoeg onderzoekende blik
ken op de beide hoofden, het donkere
en het lichte, die zoo dicht bij elkaar
stonden. Gewoonlijk zou zulk een aan
blik haar hebben doen ontstellen, maar
zij wist, dat Sophie innig bedroefd was
wegens den dood haars vaders, en ze
was nu maar si te blij, dat het arme
kind zulk een liefderijken trooster, bij
zich had.
Van tijd tot tijd voelde juffrouw
Vicky aan haar broche, bevattende het
portret van een jongen officier. Ook zij
had eens geleefd in i't paradijs", maar
de beminde heurs harten was in der
oorlog gesneuveld, en juffrouw Vicky
had haar paradijs na een zeer kort
verblijf moeten verruilen me» de koude,
hartvochtige wereld. Bijna terzelfder
tijd had zij haar verloofde en haar
klein vermogen verloren, en zag zich
nu gedwongen, gelijk zoovele alleen
staande meisjes op deze wereld, zelve
haar levensonderhoud te verdienen.
Maar de herinnering aan haar korten
liefdesdroom, had haar hart jong en
frisch bewaard, vandaar ook haar innige
sympathie met het jonge, minnende
paar.
Mijn arme, lieve pa, zuchtte
Sophie, terwijl zij peinzend staarde
naar de zee, verlevendigd door de
booten met witte zeilen, die erop wiegel
den ik kan mij maar niet aan het
denkbeeld gewennen, dat hij dood is.
Veertien dagen geleden nog zoo door
en door gezond, en nu.... O, wat had
ik hem lief. Wij waren te zamen zoo
gelukkig. Tegenover alle menschen
was hij koel maar tegenover mij altijd
bijzonder minzaam en vriendelijk. Hoe
kon hij zoo schielijk sterven, Alex?
Ja, beste kind, zoo'n beroerte komt
altoos zeer schielijk. Troost je, Sophie,
en lever je niet geheel en al over aan
de droefheid.
Zij keek in gedachten verdiept naar
de blauwe lucht omhoog.
Hij heeft ten minste nu rust en
vrede, mompelde zij met trillende lip
pen. Ik weet, dat mijn arme pa zich
dikwijls zeer ongelukkig gevoelde. Uren
achtereen kon hij in zichzelven zitten
prevelen en peinzen, alsof akelige,
sombere gedachten hem kwelden.
Alex had zijn gelaat afgewend, en
zijn voorhoofd even gefronst. Hij scheen
in diepe gedachte verzonken, als tracht
te hij een raadsel op te lossen, dat de
woorden van Sophie hem hadden op
gegeven.
Daar het jonge meisje te zeer bezig
was met hare eigen gedachten, be
speurde zij zijn nadenken niet, maar
ging klagend voort:
Hij heeft niet eens afscheid van
mij genomen. Dokter Warren zegt, dat
papa voor zijn dood zoo lang bewuste
loos heeft gelegen, dat het nergens toe
gediend zou hebben, mij tot hem te
laten, daar hij mij toch niet hadde her
kend. En hij liet mij ook niet tot hem
Het zekerste en eenvoudigste genees
middel tegen galzucht, slechte spijsver
tering en verstopping vindt gij in
Foster's Maagpillen. Zij zijn het zacht
werkende laxeermiddel, waaraan ieder
een nu er. dan behoefte heeft. Zij staan
de natuur bij, en het gebruik er van
wordt geen gewoonte. Prijs per flacon
van vijftig versuikerde pillen f 0,65; in
apotheken en drogistzaken. 10
Overspannen Zenuwen
vragen een Kalmeerend en Zenuwster
kend Middel. Mynliardt's Zenuwtabletten
beantwoorden volkomen aan dit doel 6
Prijs 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
Doove Peter was de meest bekende
persoon in de kleine stad.
Hij was barbier, ziekenverpleger,
tafeldienaar bij bruiloften, doodgraver,
hij richtte honden af, zette vogels op,
inkasseerde kwade posten, bestelde
minnebrieven enz.
Hij bezat het volle vertrouwen zijner
medeburgers en als jer in het stadje
of in de omstreken iets buitengewoons
voorviel, dan wendde men zich tot
«dooven Peter" die overal een mouw
aan wist te passen.
In zijne jonge jaren was Peter's ge
hoororgaan even zoo goed geweest als
dat van ieder normaal menscheerst
kort na zijn trouwen had de kwaal
zich geopenbaard en was zoo verergerd,
dat hij ten slotte geheel doof was ge
worden.
De dokter wist er geen raad voor en
kon zich de oorzaak der kwaal niet
verklaren maar een feit was het, dat
Peter Silberschmid doof, stokdoof werd.
Tegenover zijn huisgenooten hinder
de die kwaal hem weinig, want hij zag
aan hun mond wat zij zeiden, maar
wat anderen zeiden daarvan verstond
hij niets.
In den loop der jaren was «doove
Peter" een man van vertrouwen ge
worden in zijne tegenwoordigheid
sprak men over de meest intieme zaken
hij verslond er immers toch niets
van
Zoo doof als hij was, ging het Peter
niet slecht, integendeel, zijne zaak ver
keerde in bloeienden toestand en zijne
overige ambachten leverden heel wat
Het zou misschien niet zoo lang
meer duren of hij zou tot brugwachter
benoemd worden, en dan stond de weg
voor hem open om een baantje aan
het stadhuis te krijgen.
In het café »Het bruine Paard" was
«doove Peter" een vaste klant. De
gasten begroeten hem vriendschappelijk,
maar namen verder geen notitie van
hem en vertelden allerlei nieuwtjes,
toe. Ik zag hem eerst toen.... toen hij
reeds dood was. O, dat zal ik den dok
ter nooit vergeven Het was wreed van
hem, ijselijk wreed.
Zij schreide bitterlijk.
Sophie, vroeg Alex eensklaps, be
zat uw papa vijanden
Zij keek verwonderd naar hem op.
Dat weel ik niet ik geloof het
niet. Waarom zou hij vijanden hebben?
Hij was de goedaardigste man van de
wereld.
Dat weet ik, hernam de jonge
man met warmte, maar ook de goed-
hartigste mensch kan vijanden hebben.
Misschien heeft hij zich in Afrika
vijanden gemaakt, zeide Sophie ernstig.
Daar heeft hij zijn vermogen verwor
ven, en ik geloof, dat de menschen
daar slecht genoeg zijn, iemand te
haten, die zijn fortuin gemaakt heeft,
vooral, wanneer dat fortuin bestaat in
een kapitaal van een millioen pond
sterling. Papa placht te zeggen, dat hij
de meeste menschen verachtte. Daar
om leefde hij ooi# zoo teruggetrokken
te Heaton.
Hij leefde in 't ooploopend terug-
gelrokken totdat gij kwaamt, Sophie.
Ja, dat weet ik, gaf zij met eer.
zweem van een glimlachje ten ant
woord. Papa was zeer eenzelvig, hij
bezat destijds mij nog niet, maar gij
hadt uw beroep nog.
Helaas, mijn beroep. Het spijt mij
heden nog dat te hebben laten varen.
Waarom deedt gij dat?
Dat weet je wel, Sophie. Ik heb
het je meer dan eens gezegd. Ik wilde
geneesheer worden, maar mijn papa
wenschle evenwel niet, dat een Torold
andere menschen diensten zou bewijzen.
Ik heb die meening van papa nooit
kunnen begrijpen. Onze bezittingen
waren vrij van schuld overeenkomstig
de bepalingen in zijn testament zou ik
die verliezen, tenzij ik de hoop voor
II—.—
hst heerlijk verwarmen 'b
wrijfmiddel dat direct een
behaaglijke verlichting
gssft en afdoend geneest.
Per groote pot van 20 gram 50 cent. Alom verkrijgbaar!
=r> or. f 1.100 gr. £1.75 nog voordeelloer.
zonder de minste terughouding de
doove verstond er immers toch niets
van.
Zoo vertelde de Wachtmeester, dat
het besluit genomen was Wilhelm
Lehmann den volgenden morgen te
arresteeren, daar het zoo goed als be
wezen was, dat hij met een anderen
persoon de vischkaar bij de walerkee-
ring leeg geplunderd had.
Den volgenden morgen had Lehman
zijne biezen gepakt, en de wachtmees
ter moest met hangende ooren afdruipen,
maar des avonds stak «doove Peter"
een bankbiljet in zijné oude portefeuille,
terwijl hij zich vergenoegd de handen
wreef.
De pachter Muller fluisterde den
tuinman Haasse in het oor.
Vanmorgen in de vroegte heb ik
er een geschoten, een kapitaal dier,
het ligt onder den rooden den, haal
het vanavond en breng het dan bij den
koopman.
Toen Haase echter 's avonds bij den
rooden den kwam om den reebok te
halen, was er geen spoor te vinden,
maar bij »doove Peter" smulde men
eene geheele week aan heerlijk wild
braad.
De hoofdingenieur voerde in Peter's
bijzijn een gesprek met den Burgemees
ter over een zijlijn van den spoorweg,
die over het weiland van mijnheer
Kunze gelegd moest worden. De Inge
nieur gaf de hoop te kennen, dat Kunze
goed opgaf om dokter te worden. Om
wille van mama deed ik zulks. Als gij
er niet waart, lieveling, dan zou ik
ook heden liever een vooruitstrevend
geneesheer willen zijn, die leeft voor
de wetenschap.
IJselijk! riep miss Marlow*en-
trok den neus op. Hoe kunt ge er be
hagen in vinden, menschen in stukken
te snijden en bloedende... foei, laten wij
niet van zulke dingen spreken, zij doen
mij denken aan mijn arme papa.
Gij moet heusch niet zoo onver
standig zijn, Sophie. De dood is een
natuurlijk iets. Wanneer ge heel uw
leven bij uw papa waart geweest, zou
het heel iels anders wezen. Maar ge
hebt enkel deze laatste drie jaren met
hem gewoond.
Maar ik hield niettemin zooveel
van hem. Ik heb mij menigmaal ver
wonderd afgevraagd, waarom hij zoo
lang wegbleef.
Om rijkdommen te verwerven.
Hij kon u toch niet laten deelen in
het ruwe, gevaarlijke leven, dat hij
leidde in Afrika. Gij waart in uw
klooster immers geheel en al gelukkig.
Zeer gelukkig, antwoordde zij op
overtuigenden loon... Het spijt mij, dat
ik het moest verlaten. De zusters waren
bijzonder lief en goed voor mij, een
moeder kan niet teederder zijn. Mijn
eigen moeder heb ik nooit gezien. Ze
stierf te Jamaica, toen ik nog heel
klein was. Na haren dood kon papa
niet meer in West Indië blijven, zoo
als hij zeide daarom bracht hij mij
naar Engeland.
Terwij ik in het klooster vertoefde,
zag ik hem slechts van tijd tot tijd,
totdat mijn opvoeding voltooid was.
Toen kocht hij huis en park te Heaton
dat is nu vijf jaren geleden en
twee jaar geleden kwam ik voor goed
bij nem. Dat is alles, wat ik van onze
levensgeschiedenis weel, Alex. Maar