Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Dit nummer
bestaat uit twee bladen
Venraysche jongens
Sittard.
in
De Kippenhouderij
op het platteland
Wat zal mijn zoon worden.
Het plukken van ooft.
HERSCHOUW der Walerlossingen
Zaterdag 30 Augustus 1924
48e Jaargang No 30
ABONNEMENTSPRIJS
PER KWARTAAL:
voor VENRAY 65 c.
franco per post 75 c.
voor het buitenland
(bij vooruitbetaling) f 1,30
afzonderl. nummers 5 c.
PEEL EN MAAS
Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY Telefoon 81.
PRIJS DER
ADVERTENTIEN
1—8 regels 60 ct
elke regel meer 7V» ct
Advertentiën bij abonne
ment groote reductie.
Zondag en Maandag jongstleden zijn
voor meer dan vijftig Venraysche jon
gens, uit het dorp en van de gehuchten,
echt schoone dagen gweest.
Zij woonden te Sittard het Jeugd-
congres bij der Derde Orde van Sint
Franciscus.
Na een gezellig reisje kwamen zij
om half twee te Sittard aan, te gelijk
met vele andere jongens uit alle deelen
des lands. Honderden die reeds eerder
waren aangekomen, stonden hen op te
wachten. Het was er een levendige
drukte. Onze jongens ontplooiden het
schoone vaandel, waaraan de heer
Hubert van Baar, leeiaar te Amster
dam, even welwillend als kunstvaardig
had gearbeid. En nu, begunstigd door
mooi weer, trokken de honderden in
langen, door vaandels en schilden ge-
kleurden. stoet door de typische straten
van het oude Sittard. Voorop een
kranige groep van turners, leden der
Derde Orde. En dan de fanfare-muziek
van Venraysche jongens, die bliezen
met een opgewektheid, dat heel Sittard
op de been kwam, en omdat telkens
weer om muziek werd gevraagd
bliezen met zulk een onvermoeiden
ijver dat sommigen hunner zich wel
zullen hebben afgevraagdwat moet
dat vandaag met de «ambesjuur"
geven
Bij het Missiehuis «Sint Franciscus
Solanus" gekomen, splitste zich de
stoet in verscheidene deelen. Onze
jongens trokken, al wederom met
opwekkende marsch-muziek, naar het
Patronaat te Ophoven, waar aan een
uitstekend middagmaal de allergrootste
eer werd bewezen.
Om 4 uur was de Algemeene Ver
gadering, bijgewoond door vele hoeren
geestelijken en meer dan vierhonderd
knapen en jongelingen. Mgr. de bis
schop van Roermond liet een schoonen
brief voorlezen, waarin levendige vol
doening werd betuigd over de groote
opkomst en de beste wenschen uitge
sproken voor het welslagen van het
congres.
De Weieerw. Heer G. Waanders uit
Arnhem hield een diep-treffende rede,
waarin het schrijnende wee trilde over
het lot van zoovele jongens, vooral in
het groote-stadsleven, die, aan groote
gevaren blootgesteld, te lamlendig zijn
om zich te geven aan iets schoons en
edels, te lamlendig om offers te brengen
voor hun Goddelijken Koning Jezus
Christus Fel striemde het geeselende
woord van den eerw. spreker de niets-
nutters, die naar niets anders streven
dan zelfzuchtige pretjes. Van de flinke
vroolijke frissche jongens hoopt en
verwacht onze Moeder de H. Kerk,
dat zij zullen leeren zich in te leven
in den geest van Sint. Franciscus om
te worden «Christenstrijders". Laten
dan vele ouderen achterblijven over
eenige jaren vormen deze jongeren een
nieuw geslacht.
Deze zoo innige redevoering, komen
de uit een echt priesterhart, werd luide
toegejuicht.
Nadat een strijk-orkest van jonge
derde-ordelingen uit Watersleijde zeer
verdienstelijk een nummer had gegeven
besteeg Pater Lucidius Verschueren
het spreekgestoelte. Dit was een rede
voering zoo nobel, zoo gloedvol, zoo
begeesterend als men maar zelden
krijgt te aanhooren. En het kan niet
anders of in vele jonge harten, ont
gloeid van vereering voor Ridder
Franciscus, is de vurige verzuchting
geslaakt»ik wil ridder zijn als gij"
Wel hebben niet alle jeugdige aan
wezigen, zeker niet de allerjongste, alles
begrepen wat in deze twee schitterende
redevoeringen werd behandeld. Maar
de ademlooze stilte, de gespannen blik,
de schittering van het oog bewezen
verblijdend-duidelijk dat goed begrepen
werd dit voorname feitja, de Derde
Orde is buitengewoon schoon en goed
het is een wereld-beweginghet ver
blijdt O. L. Heer als men er lid van
wordtmen kan er vele andere men-
schen mee redden van de Hel.
Na zooveel ernst was eene ontspan
ning wel verdiend. Er werd trouwens
op het heele Congres rekening gehou
den met de waarheid: jongens zijn
jongens. Versnaperingen .werden rond
gediend, foto's genomen, ansichten ge
schreven enz. enz. Bij het avondmaal
werd »schon-ge-eten," door sommigen
zelfs verbazend «schon". Sittardsche
jongens gaven op voortreffelijke wijze
een tooneelstukje ten bestede jonge
muzikanten van Walersleyde en van
Venray moesten nog eens hun krach
ten Loonen, en zoo was de dag omge
vlogen voordat men het wist.
Do Congressisten begaven zich naar
de Kapel, maar de Venraysche jongens
moesten nog een heele wandeling af
leggen naar het Missiehuis der Duit-
sche missionarissen van Leijenbroek.
Gelukkig was de regen hun genadig
en heerschte er na dezen onschuldigen
aangenamen dag een vroolijke stem
ming. Bij sommigen bleef de joligheid
zelfs voortduren op de wippende spring-
matrassen en toen het toch werkelijk
hoog tijd was geworden om te gaan
slapen. Het was feitelijk tegen de af
spraak van stipte gehoorzaamheid
maar, omdat de Venraysche jongens
zich overigens in deze twee dagen
voorbeeldig en stichtend en prettig-
eendrachtig gedragen hebben, zal hun
geleider het nu waarschijnlijk weer
vergeten zijn en zich getroost hebben
met de gedachte «jongens zijn jongens".
De tweede Congresdag, Maandag,
werd schoon begonnen met het bij
wonen der H. Mis, waaronder alle
Congressisten ter H. Tafel naderden
en ook vele andere belangstellenden.
Zij die de H. Mis bijwoonden in de
Kapel van het Missiehuis «Sint Fran
ciscus Solanus", genoten bovendien
het voorrecht een allerhartelijkste be
zielende toespraak aan te hooren van
den Hoogeerw. Heer L. Tijssen, deken
van Sittard, dien vurigen ijveraar voor
de Derde Orde.
Na een stevig ontbijt trokken onze
Venraysche jongens wederom naar het
Congres, tot het bijwonen van de Slot
vergadering. «Er heerschte hier een
enthousiaste en blijde stemming bij
jongens", zegt de Limburger Koerier
te recht. «Er klonken telkens als
bewijzen van jeugdige geestdrift en
onverdeeld medeleven in alles wat er
gezegd werdhartelijke toejuichingen".
Ja, het was een echt mooie Vergade
ring! «Het viool-orkestje der Derde
Orde jeugd-afdeeling te Sittard-Ophoven
(aldus vervolgt de Limburger Koerier)
bracht een aardig muzieknummer ten
gehoore, waarna pater Petrus Nielen
(uit Weert) de slotrede van het Congres
uitsprak, waarin hij nogmaals samen
vatte in een kort bestek, wat de jeugd
beweging wil en waar deze Derde Orde
beweging dus naar toe moet. In den
breede betoogde de spreker hoe de
jeugd kan medewerken aan het doel
der Franciscaansche beweging: door
zelfvernieuwing komen tot wereld-
vernieuwing l Toen het lange, storm
achtige applaus bedaard was, speelde
de fanfare der jongelingen-tertiarissen
der Derde Orde-Vereeniging te Venray
onder directie van dhr. Laurensse op
lofwaardige wijze een muziekstuk.
Een heerlijk oogenblik was het, toen
de honderden jongens het schoone
Vaandellied zongen, begeleid door de
muziek der Venraysche jongens. Zeer
dankbaar zijn dan ook onze jongens
gestemd jegens den Heer Welting, die
welwillend het Vaandellied zoo schoon
op muziek had gezet voor zijn jonge
vrienden, van wie hij er later velen
verwacht in Venray's geliefd Fanfare
corps. Toen van onze jonge muzikan
ten een foto was genomen, trok men
weder in opgewekten, regenloozen stoet,
afgewisseld door marsch-muziek, door
Sittards straten. Jammer dat het voor
onze jongens te laat was geworden om
met de anderen mee te gaan naar hel
Museum te Watersleijde. Nog eerst
een stevig middagmaal en ze gingen,
ongaarne, Sittard weer verlaten. De
paters werden herhaaldelijk luide toe
gejuicht; vooral de Venraysche paters
Smitz, Ambrosius en Ariaens. Hel
regende, nu voor de verandering maar
de muzikanten bliezen de regendrop
pels meters ver weg.
Er was zóó afgesproken, dat men,
indien de jongens zich waardig hadden
gedragen, in Roermond drie uren zou
wachtten. De heer Martin Poels, oud-
Venrayer, leidde welwillend de jongens
door Roermond. Eerst werd een bezoek
gebracht aan de groote meelfabrieken
van den heer Smeets, broeder van Pater
Ignatius, rector van het Pensionaat
Jerusalem alhier en Visitator der Derde
Orde. Onder het vriendelijke geleide
van den heer Smeets, die alles op be
vattelijke wijze uitlegde, konden onze
jongens de reusachtige machines be
wonderen. Zoo zagen zij o.a. hoe een
groote magneet spijkers enz. uit de
ongezuiverde tarwe trok. De heer
Smeets verklaarde ook wat er allemaal
te doen was eer het tarwemeel tot zulk
een fijnheid en zuiverheid geraakte, dat
het bestemd kon worden lot het maken
van hosties. De vriendelijke heer ging
in zijn minzaamheid zoo ver, dat hij
ten slotte de jongens in een tuinhuis
uitnoodigde en hen tracteerde op siga
ren, gebak en ranja. De fanfare speelde
het «Lang zal hij leven!"
Vervolgens werd de groote drukkerij
van de heeren van der Marck bezocht,
die met de hartelijkste bereidvaardig
heid van het een en ander uitlegging
gaven. Sommigen konden zich verbazen
over het feit, dat uit een pot kokend
lood met enkele tikjes hun eigennaam
en adres op een blokje kwamen te
staan, dat zij mochten meenemen. Men
moest zich wat haasten. De prachtige
Munsterkerk werd bezichtigd, een aan
bidding van het Allerheiligste Sacra
ment gehouden, een bewonderende blik
geslagen op het kolossale beeld van
den heiligen reus Sint Christoffel, pa
troon van de Venraysche Turnclub en
hel was hoog tijd geworden.
De wagon, waarin allen elkaar kon
den zien, was een toonbeeld van de
plezierigste gezelligheid enmuzikale
fantasie. Maar, 'oen men in Oostrum
was gekomen en nog een stukje wilde
spelen, toen.... ging het haast niet meer,
de «ambesjuur" was toen toch werke
lijk zoowat naar de maan. Bij het
binnenkomen in het Dorp was ze weer
in zooverre in orde dat er een eenvou
dig marschje aan kon worden ge
waagd. Op de Markt werd de stoet
ontbonden.
Nog eens het zijn voor onze jongens
waarlijk schoone dagen geweest, die
zij niet spoedig zullen vergeten. -Geve
de goede God, dat dit Congres, niet
zonder aarzeling bijeengeroepen maar
schitterend geslaagd, van on besefbaar
nut moge zijn voor brave vroolijke
Venraysche jongens. Mogen ook (het
is haast niet anders te verwachten) de
ouders enz. er zich krachtig door voelen
aangespoord om er van heeler harte
aan mee te werken dat hunne zoons
worden en blijven ridderlijke volge
lingen van Christus' Ridder Sint
Franciscus. N.
JOS. BOSHOUWERS te LENT.
Emelten.
VRAAGZijn emelten schadelijk
voor de kippen Wij hadden er zeer
veel in 't gescheurd grasland. Onze
kippen zochten er den ganschen dag
naar. Maar nu vertelde mij iemand,
dat deze insecten voor de kippen
schadelijk zijn. Is dat zoo
W. te O.
ANTWOORD In den zomer vinden
de hoenders in 't weiland, vooral onder
verdroogde mest, steeds emelten, zeer
schadelijke dieren, die vooral op ge
scheurd grasland den oogst dikwijls
doen mislukken.
Sommige weilanden zien er in den
zomer als dood uit, doordat de emelten
de wortels van de grasplantjes hebben
afgevreten. Door deze schadelijke dieren
te verslinden, doen de hoenders heel
veel nut aan het veldgewas. En boven
dien veranderen ze dit ontuig in lek
kere eitjes.
Dat ze nadeelig zijn voor de gezond
heid der hoenders is nog nimmer
febleken. Als bij uw zegsman de
ippen iets mankeeren moet hij de
oorzaak ergens anders gaan zoeken.
Besmettelijke ziekten te voorkomen.
VRAAG Op welke manier kan men
het best besmettelijke ziekten voor
komen W. te 0.
ANTWOORD Een uitstekend middel
is wel het zonnelicht. Door het directe
zonlicht worden vele bacteriën of ziek
tekiemen gedood. Dit middel werkt
zeker en is tevens zeer goedkoop. Hoe
jammer daarom, dat de zon niet beter
in vele hoenderhokken tot in de
uiterste hoekjes kan doordringen.
Noodig is dus dal er aan den zonkant
veel raamwerk in den wand wordt
aangebracht, zoo mogelijk van boven
tot beneden, waardoor de zon in alle
deelen van 't hok kan doordringen.
Een ander eveneens uitstekend mid
del ter voorkoming van ziekten is, het
angstvallig opruimen van alle vuil en
mest. Want gewoonlijk zitten hier
bacteriën in en is het vuil door de
aanwezigheid van vocht eene zeer
geschikte kweekplaats voor allerlei
ziektekiemen.
Vei der heeft de kippenhouder er
voor te waken, dat zijn hoenders niet
door kouvatten, ongeregeldheden in
het voederen, eenzijdige voeding enz.
enz. vatbaar worden voor besmettelijke
ziekten.
Wie aan een of meer exemplaren
iets bijzonders merkt, moet deze direct
afzonderen en in absorvatie houden.
Laat men dit na, dan verspreidt zich
de eventueele ziekte spoedig onder den
heelen toom en is bestrijding lang zoo
gemakkelijk niet meer.
Laat broeden moet men vermijden,
want die late kuikens krijgen in den
herfst of voorwinter doorgans het eerst
de snot- en pokziekten. Hierdoor wor
den dan ook de oudere dieren aange
tast.
Ten slotte merken we nog op, dat
alle gestorven exemplaren aan de
Rijksseruminrichting kosteloos worden
onderzocht en dat daar gratis schrifte
lijk advies wordt gegeven.
Zitplanken.
II. te G. 1 Die jonge hennen van
21/2 maand kunt u gerust zitstokken
geven, eigenlijk zitplanken, daar ze
breed en plat móeten zijn, veel breeder
nog dan voor volwassen hoenders.
Vroeger dacht men, dat de borst-
beenen zouden indeuken bij smalle
zitstokken bestaat dat gevaar inderdaad
doch thans prefereert men wel zit
planken boven den bodem van het
hok. Want anders kruipen ze daar te
veel op een hoop in den hoek bij
elkaar, zitten daar veel te warm en
krijgen geen versche lucht (zuurstof)
genoeg. Ook uit het oogpunt van rein
heid zijn breede, betrekkelijk dunne
latten te verkiezen.
Wie geen planken gebruikt, strooie
op den bodem eene laag haksel of stroo,
en vernieuwe dit gedurig.
2. Kachelkunstmoeders kunt u niet
buiten plaaten. Daarvoor is een apart
hokje noodig, waarvan de bodem met
fijn droog zand bedekt is. In den be
ginne neemt u maar geen turfmolm.
Dan is hei- of rivierzand zeker zoo
doelmatig.
3. Rhode Island Reds zijn moeilijk
op kleur te fokken, doch op de boer
derij moet dat het doel niet zijn. De
kleur blijve bijzaak.
Goed en mooi kunnen saméngaan,
zeer zeker, maar 't is lang niet overal
't geval.!
De Barneveldereieren zijn donkerder
van kleur dan die der Reds.
Hoeve'en zullen zich deze vraag
reeds hebben gesteld, zegt de Vlaamsche
Tijd. Hoevelen zullen het nog doen 1
Het lijkt ons daarom niet ondienstig
juist in dezen tijd, nu er zoovele jeug
dige menschen de scholen verlaten en
een begin moeten maken met de ver
overing eener positie, deze vraag eens
te behandelen.
U moet uw jongen natuurlijk geen
ingenieur laten worden. Natuurlijk
niet. Die zijn er bij bosjes... over.
Natuurlijk ook geen dokter. Daar
weten we geen raad meer mee. Een
misdaad zou het zijn hem typograaf te
maken. Ge zoudt hem vermoorden
door tuberculose. Bouwvakarbeider,
onderwijzer, dat natuurlijk heelemaal
niet. Dat is ongezond en er zijn er al
te veel. Bureelbediende 1 Dal leek tot
nog toe wel iets. Doch sinds we dezer
dagen een brochure ontvingen «Van
school naar het bureel?" en daarin de
noodtoestand leeren kennen die in dal
beroep heerscht zou het ook een tekort
zijn aan vaderlijk plichtsbesef, wan
neer men zijn jongen naar het bureel
liet gaan.
Dus geen ingenieur, dokter, onder
wijzer, typograaf, bouwvakarbeider, en
ook niet genoemde «vakken," ook
daarvoor hebben reeds ernstige waar
schuwende woorden geklonken. Ook
daar tegen zijn waarschuwende vingers
opgestoken.
Het is inlusschen een methode ge
worden, dat jaarlijks waarschuwingen
opstijgen tegen onverschillig welk be
roep. Aan den eenen kant berekent
men of er «geld" mee valt te verdienen,
aan den anderen kant tracht men
systematisch in een bepaald vak een
tekort aan krachten te kweeken. Om
de loonen op peil te houden.
Wat te doen.
Och, laat uw zoon zelf kiezen, wat
hij worden wil en houdt dan op ver
standelijke wijze rekening met zijn
aanleg, gezondheid enz. Dit echter in
de tweede plaats.
En het zal u wel gaan, ondanks
alle «ernstig waarschuwende woorden"
en dito vingers.
Nu de pluktijd der vruchten weer
aanstaande is, zal het niet overbodig
zijn de vraag in overweging te geven,
of het plukken in den boomgaard wel
altijd met de meeste zorgen geschiedt
en niet dikwijls aanleiding geeft en
oorzaak is van het schenden der ooft-
boomen. En deze vraag is daarom te
meer van beteekenis, omdat de eige
naren van boomgaarden en de land
bouwers in 't algemeen hun vruchten
niet zelve laten plukken, maar ze op
den boom 't zij publiek laten verpach
ten of uit de hand verkoopen aan
fruithandelaren.
De laatsten moeten voor het pluk
ken weer een aantal ondergeschikten
gebruiken en 't ligt voor de hand, dat
het eerbiedigen der hoornen voor velen
dezer lieden niet de eerste nog zwaarst
wegende zorg uitmaakt. Daarom is het
zeker hoogst noodzakelijk dat de huur
ders of eigenaars der boomgaarden
een wakend oog op de plukkers houden,
willen zij niet na korten tijd groote
schade lijden en hunne boomgaarden
onvruchtbaar zien worden.
In de eerste plaats moet er op gelet
worden, dat de plukkers geen te zware
ladders gebruiken en deze zoo recht
mogelijk tegen de boomen moeten ge
plaatst worden, ten einde door haar
gewicht zoo weinig mogelijk op de
boomen en takken te drukken. In
jonge boomgaarden is het gebruik van
dubbele ladders bij voorkeur aan te
bevelen deze stellen de plukkers in
staat met meerdere zekerheid en gemak
te werken. Vooral ook moet hun wor
den "aanbevolen geen takken te breken
en het ooft voorzichtig met de hand
te plukken niet af te wringen
ter voorkoming dat de kleine vrucht
takjes beschadigd worden. Overigens
is het noodig en nuttig, dat de pluk
kers' een haak bij zich hebben om
daarmede de vruchtdragende takken
die ver uitsteken, naar zich toe te
kunnen halen.
Nooit moet men toestaan dat ,de
boomen geschud worden, het allerminst
de jonge boomen, want daardoor zou
men den wortelhals, ja zelfs den wor
tel kunnen losmaken, wat den dood
van den boom na zich kan slepen.
Eindelijk geldt het de belangen zoo
wel van den boomgaard-eigenaar als
die der ooftkooplieden, om de zomer
en herfstvruchten eenigen tijd voor
haar volkomen rijpheid te plukken
met de wintervruchten mag men in
tegendeel bij droge weersgesteldheid
wachten tot dat de koudere nachten
aanbreken, die vruchten zullen er bij
winnen, zoowel in zwaarte als in
smaak.
Bekendmaking.
Burgemeester en Wethouders der
gemeente Venray brengen ter kennis
van belanghebbenden, dat op den 12
September 1924, herschouw zal worden
gevoerd over de waterlossing genaamd
Lollebeek, voorkomende onder No. lin
den legger B, voor wat betreft de over
tredingen geconstateerd bij de op 18
Augustus 1924 gehouden schouwvoering;
dat op den 12 September 1924 her-
schouw zal worden gevoerd over de
waterlossing genaamd Brukskensche
beek, voorkomende onder No. 5 in den
legger A, voor wat betreft de overtredin
gen geconstateerd bij de op 19 Augustus
1924 gehouden schouwvoering;
dat op den 12 September 1924 her-
schouw zal worden gevoerd over de wa-
lerlossinggenaamd de Zompgraaf, voor
komende onder No. 7 in den legger A,
voor wat betreft de overtredingen gecon
stateerd bij de op 19 Augustus 1924 ge
houden schouwvoering;
dat op 13 September 1924 herschouw
zal worden gevoerd over de waterlossing
genaamd de Loobeeksche beek, voorko
mende onder No. 3 in den legger B, voor
wat betreft de overtredingen geconsta
teerd bij de op 26 Augustus 1924 gehou
den schouwvoering.
Op de dagen der herschouwvoering en
de drie daaraan voorafgaande dagen
moet aan het water in genoemde beken
de geheel vrije afloop gegeven worden,
voor zoover te dien aanzien geeneandere
bevelen zullen worden verstrekt.
En zal deze op de gebruikelijke plaats
aan het Raadhuis worden aangeplakt en
aangekondigd in het weekblad Peel en
Maas.
Venray den 26 Augustus 1924.
Burgemeester en Wethouders voornd.
O. VAN DE LOO.
De Secretaris,
VAN IIAAREN.
Aangeplakt op de gebruikelijke plaats
aan het Raadhuis te Venray, den 26 Au
gustus 1924. De Veldwachter,
A. FILA.
VENRAY, 30 Augustus 1924.
Uitbetaling Ouderdomsrente.
De vierwekelijksche uitbetaling der
Ouderdomsrente heeft plaats op 2 en
3 September, Dinsdag en Woensdag
middag a.s. van 14 uur.
Ter gelegenheid van den ver
jaardag van H. M. de Koningin, waar
van de viering dit jaar op 1 September
a.s. zal plaats vinden, zijn de Post-en
Telegraafkantoren voor den Postdienst