Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. TWeede blad. Venray voorheen en thans. Dr. A. Imkamp FKUILLÏÏTON. Het Kruis waarbij 't spookte De Kippenhouderij op het platteland A.dvertentiën. Spreekuur te VENRAY Zaterdag 23 Februari 1924 4Be Jaargang No 8 ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL: voor VENRAY 65 c. franco per post 75 c. voor het buitenland (bij vooruitbetaling) f 1 »30 afzonderl. nummers 5 c. PEEL EN MAAS Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY. Tel. No. 51 PRUS DER AD VERTENTIEN 1—8 regels 60 ct elke regel meer 7'/i ct Advertentiëo bij abonne ment groote reductie- XXVI. In den beginne was het woest en ledig in de Peel heide, in hei land der Menapiërs. De adelaar voerde over dag het hooge woord, en des nacht** deed zulks de uil. Beer en Wolf waren de heeren op het land en hadden de macht over alles wat maar dierlijk schepsel was. Geen menschelijk wezen verzette zich tegen hen, want de enkele, armzalige, onbeschaafde heidenen die nog als halve wilden daar alleen van jagen en visschen leefden waren blij, dat zij hei leven had den en bt hielden, en gingen voor 't ge vaarlijk ongedierte heel gaarne uit den weg. Daar kwamen op zekeren avond uit verre streken andere menschen aangegaan in grooten getale, die blanke gezichten en gele haren hadden. Met paard en wagen, kind en kogel, met honden en veder vee rukten zij aan. Het beviel hun maar opperbest in de heide, want zij kwamen vandaan, waar het ijs nog tot Mei in de welpompen stond, en in October al weer sneeuw viel. Ieder voor zich zocht een plekje op, en bouwde zich daarop een br^eede leemen hut met puntig dak, dat met riet en plag gen gedekt werd en aan den gevel een paar bome paarde koppen, uit hout ge sneden, vertoonde. Die weerden alle onheil zeiden de Marsen, zoo heette de ware volkstam-naam der nieuw aangekomenen Elke hut of hofstede lag alleen, d w.z. niet tegen een buurman aan. Heel ver achterdoor, in de hei. woonde Rein zijn buurman was Hr-ngst; op hem volgde Marten, .daarop Hennig. daarachter Hors en verder Bok en Bolle en Ot«o en Cat en Celt en Mars en Bructer en Specht en Petz en Uil en hoe zij allen heeten moch ten, en achteraan Wolf, een lange man met lusiige oogen en een klare stem. die zijne hut gebouwd had, waar het broek begon, (Vergl. Bructeren en Marsen bewoners van moerassige, broekachtige streken). De leemen huizing, de Wolfshof vond het beste weiland van allemaal, maar daar bad deze boer ook het meeste met de wolven en beren te stellen, en met de zwart bruin achtige kerels, die daar reeds achter in het broek leefden. Doch dat was juist een kolfje naar zijn hand, en zijne jongens vonden t zoo ook recht goed. Hoe bonter het toeging, hoe liever zij het hadden, en zoo werden 't ook kerels als boomen, met handen als berenklauwen, Maar toch waren zij goed door alle anderen aangezien, wijl zij zoo vastberaden de wereld inkeken en legen iedereen lachten. Deze eigenschappen kwam hun en hun ne kinderen en kindskinderen ook goed van pas. want het ging somwijlen wild genoeg toe in de groote heide. Vreemde volkeren trokken door, ieder oogenblik, en de heideboeren moesten goed oppassen, dat zij niet omver gerend werden. Maar dat was van eeuw tot eeuw steeds blijven aangroeien, blijven toelopen, en allen kwamen uit de richting van Cevelum, over de Maas (Cuyck), En ein° delijk werd 'c hun te machtig, te druk in hun gebied Venrho Zij joegen de woeste, door O. F. M. 7. 's Nachts vroor 't." Niets wou er groei en. De enkele blaadjes en bloempjes die, ongeduldig van 't lange wachten, hier en daar huiverend te voorschijn v^fcren gekomen, verkwijnden en ver schrompelden van de narigheid. Maar nu was 't meenens geworden gelukkig l Heerlijk, je rook de lente-lucht. De lekkere balsemgeuren van den bloemen- schat, die in aantocht was, waaiden je tegen in de frissche zefierwindjes. En een zon, heisa wat esn zon De lucht zat vol van zongewemel. En al die ontelbare zonnestralen huppelden en dartelden en ijverden om overal bloem en blad uit de zwellende knoppen te tikken, 't Vloog eruit I In twee, drie dagen stonden de boomen vol roode en witte bloesems, de heggen groenden "lustig en frisch, de weilanden schater den van kleuren, de deftige linde- boomen sierden zich met hun wazige gewaden, de jonkvrouwelijke berken wuifden en speelden al in jeugd-genot met dë teergroene sluiers. En in de lucht een plezierige drukte van getjilp en gefluit en gekweel en gekwetter een symhonie aan de Lente, 't nieuwe Leven. ruwe vijanden terug of borgen hunne vrouwen, de kinderen en het vee op in de Walabbureht (Well) in het broek. De mannen van de Wolfs-hoeve waren daarbij aliijd haantje de voorsten. Menig een onder hen bleef wel eens met een boog-pijl in den ha's of eene werpspeer in de borst erbij liggen, maar er bleef toch nog altijd één over, die den naam niet liet uitsterven. Ondertusschen namen zij al maar door meer bouwland onder den steenen ploeg kouter, en maakien het broek en moeras tot weiland en akker. Tien huizingen telde eindelijk de hof stede, die daar nu als eene versterkte burcht achter wal en gracht lusschen hare eiken-heesters en boscages lag, en in dat omvangrijke huis was geen gebrek aan wapen» en gereedschap van allerbander aard. Naast den vloer haard stonden op eene plank een {dozijn zware zilveren telloors Toen de bergooeren van over de Maas hunne boden zonden, en den Heiboeren meekten hen te komen helpen de lastige Romeinen uit het land te verdrijven, was. ook een zoon van Wolfshof mede uitge trokken. Toen hij later een oud man was lachte hij nog altijd, als men daarover te spreken kwam, hoe zij die Romeimche honden in het zand hadden doen bijten. Jongen, jongen I zoo zei dan de oude man, wat was dat een leuke pan 1 Wat hebbeD wij die kromme vlegels hun vet gegeven 1 Zoo'n stuk of twintig heb ik alleen voor de vlakte geslagen, dat het kletterde en rammelde, want zij droegen allen hoofdkappen van blik. Welnu, en oen heb ik, als aandenken, die blanke zilveren kommen meegebracht. Dat hadden die Romeinen allemaal. En staan die niet mooi daarboven Met de Romeinen waren de hei-boeren spoedig klaar gekomen, maar toen kwam de Frank, en die was taai als aalsvel. Haalde hij zich heden ook een ferm pak rammel, morgen was hij weer precent. Ook weer een Wolf was ei bij geweest, toen Weking een Frankischen troep bij Blaticum tot metworst hakte, doch twee der Wolfs boeren waren ook onder de manschappen, die Karei aan de Molenbeek als vee afslachten liet. Als daarop alles, wat een mes vasthouden kon, hem naar den hals sprong, waren ook drie Wolfs daarbij. Die waren niet meer teruggekomen Langzamerhand zeiden de hei-bewoners tot elkander„Ons klein troepje kan niet icgen een bakoven blijven gapen". En zoo betaalden zij eindelijk de cijns, zeiden Wodan en Frigge als hunne goden vaar wel, lieten zich doopen, en werden met tertijd heel goede christenen, en zij vonden 't treftend, als een hunner, naar oud ge bruik, aan de oude afgoden een schimmel op den Hensberg geslacht en geofferd had, en daarvoor, als straf, onder den bijl moest.' GERH. KREKELBERG. door JOS. BOSHOUWERS te LENT. Broeden met de kloek. W. te Y. vraagt ons eenige inlichtin gen over het broeden met de kloek. Hij heeft daar nog al eens tegenslag bij ondervonden. Laten wij een nest beschouwen, dat een kloek gemaakt heeft, die zich zelf zette. Een kuiltje in den grond is meestal de geheele inrichting. De plaats onder struikgewas of een hooimijt is moeilijk te ontdekken. Het doel is ge weest, zichzelf en de eieren te verber gen voor vijanden en ook misschien beschutting voor te veel regen. Wanneer wij nu een kip zetten, vol gen wij dit voorbeeld na. Wij zorgen dus op. de eerste plaats, dat het nest in een rustige omgeving is, waar weinig stoornis kan geschieden. Wie een kist neemt met een houten vloer zal altijd slechte resultaten ver krijgen, daar de invloed van de aarde dan door den houten bodem belet wordt, op de eieren in te werken. Ook het plaatsen op een cementen vloer is niet doelmatig, daar deze liet voclit eveneens tegenhoudt. Aan te bevelen is, een kist te nemen en daar een graszode in, een flinke dikke graszode, die het kistje-vult tot in de hoeken. Men fatsoeneert deze zode tot een niet diep nést en zorge er voor dat de eieren niet in de hoeken weg kunnen rollen, of op mekaar gaan liggen. Het gras komt aan den onderkant en hoven op brengt men een heel dun laagje frisch li^oi of stroo. Aan te bevelen is, er een klein beetje^ tabaks- zand of insectenpoeder Lusschen door te werken, anders krijgen de jufs wel eens last van ongedierte, en daar houdt ook dit zwakke geslacht niet vanin den broedtijd zijn de a.s. pleegouders toch al erg prikkelbaar Het verdient aanbeveling, de broed- sche kip niet onmiddellijk de broed- eieren toe te vertrouwen, maar in het broednest eerst eenige andere eieren te leggen, desnoods porseleinen. Blijft de hen hierop een dag rustig zitten, dan kan men haar de daarvoor be stemde eieren geven. Het 'aantal regelt zich naar de grootte van de hen deze moet alle eieren goed kunnen bedek ken, vooral vroeg in 't voorjaar. Men neme nu (le kip dagelyks op 't zelfde uur van 't nest, als ze niet uit eigen beweging komt. Eten en drinken moet danklaar staan, doch niet zóó dicht bij 't nest, dat ze er zittende bij kan. Bij voorkeur geve men mais en schoon waternimmer weekvoer of groen. .Op den 6e of 7e dag schouwe men de eieren en worden de onbevruchte verwijderd en bewaard, om er later opfokvoer van te maken. Onbevruchte eieren zijn dan geheel doorschijnend; in de bevruchte kan men de kiem duidelijk zien. Heeft men meerdere broedkippen ge lijk gezet, dan kan men na het schou wen misschien één of twee vrijmaken en deze weer nieuwe eieren toever trouwen. Een kip, die goed verzorgd wordt, kan zonder bezwaar wel zes weken aan een broeden. Toom voor broedeieren. Yraag 1Ik heb een toom Wit- Leghorns met verwanten haan, stam Horst. Is het raadzaam vader en toom te broeden P. te O. Welke kip Yraag 2 De eene boer zegt: Wit- Leghorns zijn de beste kippen, de andere weer: Barnevelders. Wat denkt U daarvan P. te O. Waarlijk, de lieve Lente deed al haar best om van 't tuintje vóór 't huis der Giessers te maken wat ze kon. Maar 't wou niet lukken dit jaar. De men schen moeten meedoen, en dat deden ze niet. Och, wie dacht daar in huis aan werken in den bloementuin 1 Daar viel wel voor wat anders te werken. Wat een winter was dat geweest Zeker, Onze Lieve Heer had zijn zegen niet teruggehouden. God was goed geweest, buitengewoon en boven alle verwachting goed. Want, wie had ooit durven denken, dat Jan Giessers zoo waarlijk er nog boven op zou komen Alle menschen, de dokter aan 't hoofd, hadden er ver stomd van gestaan, dat de dood zoo'n wisse prooi toch nog had losgelaten. Hoe dikwijls en hoe vurig had vrouw Giessers haar van dankbaarheid over volle hart voor God uitgestort in de Heilige Mis, in de Heilige Communie en, in gezelschap van de kinderen en enkele buren, bij 't Witte Kruis aan den landweg I Jezus Christus, Wiens beeltenis daar hing, en waar Jan nog zij ooit voorbij waren gegaan zonder er eerbied aan te betoonen, had ver hoed, dat de hónd des moordenaars verdér stak met 't vreeselijke mes. Maar, er waren nog andere, groote redenen om héél veel te bidden. De zorgen waren grooter dan ooit tevoren. Al vóór 't ongeval met haar man was 't hard werken en tobben geweest. Nou was de nood nog veel hooger ge- Antwoord 1: Het doet me genoegen, dat er bij staatStam Horst. Wanneer Uw dieren niet langs een omweg af stammen van Horst, dan zijn ze in elk geval van groote waarde. Ik zeg er uitdrukkelijk bijniet langs een om weg. En ik heb daar reden toe, want menigmaal blijft iemand, die eens een haan b.v. van Horst heeft betrokken, of eenige hennen, nog jaTen lang ad- verteeren: Stam Horst. Bijna iedereen schrijft eenvoudig: Stam-Horst, Stam-Beekbergen, Stam Welleman, Stam-Coock enz., ook zij die misschien 4 of 5 jaar terug aan die inrichtingen eens 'n keertje iets besteld hebben. Intusschen is die »stam" niet zelden al heel aardig verknoeid. De boeren in Limburg en N.-Brabant doen daar door verstandig zich zooveel mogelijk aan te sluiten bij de pluimveehouders bonden van den L. L.T. B. en den N. C. B. Dan kunnen ze betrekkelijk goedkoop eieren en eendaags kuikens krijgen van den echten, onvervalscli- ten Stam Horst. Heel nauwe bloedverwantschap Lus schen haan en hennen is op dea duur niet aan te bevelen. Men is ër echter den laatslen tijd niet zoo bang meer voor als voor eenige jaren terug Maar dit wil ik U wel zeggen: voor één keer nam ik liever een haan die ver want aan de kippen is maar afkomstig van Horst, dan één, waar ik niets van weet, dan alleen dat hy er onverwant mee is. Wat de hengst en de stier zijn bij de paarden- en runderfokkery, dat is de haan bij het fokken van kippen. Wie kuikens of broedeieren van Horst betrekt, kan bij de jonge hennen, die daaruit groeien, aan 't zelfde fok- slation later onverwante hanen koopen. Antwoord 2: De Wit-Leghorns zijn voor een boer, die de dieren volop ruimte kan geven, op 't oogenblik de beste kippen, als ze ten minste van joeden huize" zijn. Met de Barnevel ders komt het ongetwijfeld ook in orde men heeft ze nog niet zoo lang op de leg verbeterd en daarom gaan de W, L. thans voor. Toch hebben de Barnevelders te Horst al heel prachtige legcyfers be reikt. De heer Jansen is vol goeden moed ten opzichte van dit ras, en dat zegt genoeg. Zoo gaat ie goed Dat schreef me een kippenhouder uit het Maasdorpje G. en hij doelde daarbij op ons vorig artikeltje. Z'n vrouw gaal nu de nrs. van »Peel en Maas" voortaan geregeld bewaren in haar grootste heiligdom, de linnenkast. Wij kunnen daar vrede mee hebben, als de kranten er nu en dan eens worden uitgenomen en gebruikt. Want hij moet onze practische wenken, ge regeld lezen, herlezen en toepassen; dan kan hij later triomfantelijk uit roepen Zoo gaat ie beter 1 Waar gevraagd werd om eene zeer gemakkelijke samenstelling voor ocli- tendvoer, daar kunnen we dit op ant woorden gelijke gewichtsdeelen tarwe zemelen, larvvemeel, havermeel, mais- meel en echt Liebig's vleeschmeelmet zoo nu en dan een kleine versnapering er bij in den vorm van gedroogde garnalen, b.v. ééns per week voor 5 kippen een handje vol. Steeds hetzelfde eiwit schijnt verkeerd te werken. De kippen houden ook niet van alle dagen bruine boónen. Breng dus eens afwis seling in het voer. Hok. YraagMijn hok is lang 2.70 M., diep 1.90 en hoog aan den voorkant 1.60 M., aan den achterkant 1.10 M. Hoeveel kippen kan ik daarin huis vesten Ik heb Barnevelders. G. le V. AntwoordHoogstens 12 stuks, 't Ware te wenschen, dat er eens wat meer zorg besteed werd aan de huis vesting. Waar die niet prima is, krijgt men op den duur toch geen resultaat Denk eens na: de kip brengtd'r halve leven in 't hok doorBedorven lucht ondermijnt dan haar gestel, dat kan niet anders. Men krijgt zwakke kippen, die aan tuberculose gaan lijden. Liever géén kippen, dan kippen in een slecht hok, dat bovendien haast altyd onvol doende gereinigd wordt ook nog. Prima verzorging doet wonderen. Iloor je 't Peel en Maaskanlbewoners N.B. Vragen om inlichtingen s.v p. uiterlijk Maandagavond franco in Lent. 't Wès een dure tijd geweest. Vrouw Giessers voelde haar hersenen pijn doen en haar hart samenkrimpen, als ze dacht aan al de rekeningen die te betalen waren. En 'L meeste van 't leed moest zij geheel alleen lijden ze durfde haar man niet zeggen wat er voor hem noodig was geweest. Ach dat, nu Jan langzaam aan beterend was, 't kleine Dolfje ziek begon te worden, versterkende middelen moest gebruiken, zoo kwam er nooit een eind aan Hoe ze ook peinsde en wikte en woog en bezuinigde, ziclizelve menigmaal heimelijk 't noodige ont hield, de arme vrouw zag nergens een uitweg. En, ofschoon zij zich beijverde om haar wil gelijkvormig te doen zijn aan dien van haar God, zoo smeekte zij Hem toch alle dogeil met tranen in de oogen dat Hij, indien 't wezen mocht, voorspoed en geluk .zou schenken aan 't geliefde gezin. 't Venster van de keukenkamer staat wijd opengeschoven. Vroolijke zonneschijn en milde, ver kwikkende lentelucht vriendelijken naarbinnen, om weg te streelen de rimpëls van vrouw Giessers' zorgelijk gespannen gezicht. Nu en dan richt ze even zich op van haar naaiwerk, haalt gretig de lekkere lentegeuren op, ziet naar 't zonnegespeel op de venster bank en een stuk van de tafel, en een weemoedige glimlach plooit even haar zachten mond, glijdt verhelderend over haar schoon vrouwengelaat. In de verte klept de »Engel des Heeren". Vrouw Giessers maakt 't teeken des kruises, bidt 't gewone gebed, met een eerbied die niet weet van sleur. Dan bergt ze 't naaiwerk en begint de tafel in orde te brengen voor't middagmaal. De klink van de staldeur achter in de kamer wordt opgelicht. Dag vrouw 1 Dag Moeder! Vrouw Giessers wendt zich vriende lijk lachend om. Maar, Pietje, wat is dat? zegt ze met een plotselingen trek van ernst in den lach van haar gezicht. Moet je zoo op Vader's schouders zitten? Vader wordt er veel te moe van. Pietje moet zelf leeren loopen. Kom, zóó zwaar is ie niet, luch- tigt Giessers, zijn best doend om 't hij gen van zijn borst in te houden. Slaapt Dolfje, moeder? Nee...e klinkt een zwak stemmetje in de bedstede. Wakker geworden van 't binnen komen, beduidt moeder. Meteen schuift ze 't gordijn voor 't bed wat verder open. Dag Dolfje. Met een moeilijkghplooid glimlachje op 't vermagerde gezichtje ziet 't zieke kind naar de groep voor 't bed. Dag I. Wil moeder je er dadelijk uil- nemen? Op Moeders schoot zitten onder 't eten vraagt vrouw Giessers. Ja, Moeder. Moeder zet een roodaarden schotel dampende aardappelen en een klein schaaltje groene kool op tafel. Hier is de pap voor Pietje en dit hier is voor Vader en Dolfje, zegt ze,'t deksel opnemend van een pannetje, waarin een kleine gebraden karbonade ligt. Dadelijk ziet Annetje den anderen kant Ingebonden .Mededeelingen Sleept gy U iederen dag naar uw werk, afgemat en uitgeput door pijn in den rug Bij duizen den is dit het geval. En het is zoo vaak onnoodig, want meestentijds is de oorzaak een nierkwaal, die door Foster's Rugpijn Nieren Pillen verzacht en gebeterd kan worden. Nierkwalen komen veel voor onder alle standen, maar worden zoo dikwijls ver waarloosd, omdat zij zich zoo ongemerkt jarenlang kunnen ontwikkelen zonder dat men de ware oorzaak verdenkt. En noch de broodwinner, noch de moeder van het gezin kunnen, wanneer eindelijk de oor zaak wordt begrepen, voldoende rust nemen. Let op uw nieren en houd deze gezond. Voortdurende rugpijn is een waarschuwing van nierzwakte, evenals pijnlijke, onge- egeide urineloozing en abnormaal uitzien- de urine En als gij tevens last hebt van rheutnatische pijnen, hoofdpijn, vermoeid heid, zenuwachtigheid en duizeligheid, neem dan uw maatregelen. In het begin zijn nieraandoeningen het gemakkelijkst te genezen. Gebruik Foster's Rugpijn Nieren Pillen om de zwakke nieren op te wekken, te verzachten, te versterken en genezen. Zij zijn over de geheele wereld bekend- Zij genezen niet alles en werken niet op de maag, lever of ingewanden. Juist het feit, dat zij alleen en zeker op de nieren en blaas werken, verklaart het groote succes van Foster'e Rugpijn Nieren Pillen. Verkrijgbaar ia apotheken en drogist* zaken a f 1,75 per flacon (gee! etiket met zwarten opdruk). 39 ANDARTS, VENL0 Spoorstraat 18. Telef. 283. PATERSSTRAAT 27 eiken MAANDAG namiddags van half 3 tot hal 6. uit. Als Vader, omdat hij nog ziekelijk is, wat bijzonders krijgt, moet ze er niet naar kijken, heeft Moeder haar geleerd. Er zijn wel eens woorden ge vallen,! als Vader volhield niet van 't bijzondere eten te kunnen gebruiken, wanneer de anderen niets kregen en Moeder zich knorrig er tegen verzette, dat hij iels weggaf. Tersluiks werpt vrouw Giessers een bezorgden blik op 't bleeke, magere gezicht van haar man. Hoé ging 't met 't werken O, 't liep nogal los, antwoordde hij zonder de oogen op te slaan, 't Gaat nog wel zoo héél best niet, want ik ben 't zoowat afgeleerd, maar 't zal wel weer komen. 't Is te hopen l zegt vrouw Gies sers een zwaren zucht loozend, doch tegen haar zin, ze schrikt er zelf van. Verwonderd richt haar'ma n't hoofd op^Verlegen ziet ze hem aan en tracht tegen hem te lachen. Maar, als ze merkt, dat 't haar niet lukken wil, slaat ze snel de oogen neer. Vaders blik blijft vast aan de blauwe kringen rondom haar oogen, en nu fronst zich pijnlijk zijn voorhoofd, hij zoekt naar een woord, snuift haastig een traan op. En moeder, die dat geluid verstaat, streelt met trillende hand 't kleine Dolfje, geeft hem kusjes, vlijt legen haar wang zijn hoofdje aan, verbergt haar gezicht achter zijn krullekopje. Vaders vork valt met een klak op de tafel. -Haastig staat hij op. Wat mankeeren die kippen in den stal Even gaan kijken. Vervolg zie Eerste Blad.

Peel en Maas | 1924 | | pagina 5