Lourdes Bernadette. Prijs aanvragen bij ran Enckevortwordt meestal bestellen IJzeren Glasramen F. JET. van Enckevort Oostrum No. 47. Zaterdag 24 November. en in alle modellen en grootte. Gemengd Nieuws. SLOT. Reeds lang was 't de stille wensch van zuster Marie-Bernard geweest met de ziekenverpleging belast te worden maar het bleek reeds na korten tijd, dat deze taak te zwaar was voor hare krachten; daarom werd de kapel aan hare zorg toevertrouwd, waar zij nu het grootste gedeelte van den dag door bracht. Reeds veel had zuster Maria-Bernard geledenhet was echter, alsof met de jaren ook hare kwalen vermeerderden. Asthma, gezwellen, jicht, bloedspuwin gen, beeneter, alle kwalen schenen samen te spannen om dit teer gestel te ondermijnen. Dikwijls gevoelde zij zich zeer afgemat en meermalen vond men haar in bezwijming aan den voet van het altaar. Maar ook de ziel zou deelnemen aan het kruis, dat voor haar bestemd was. Den 4 Maart 1874 stierf haar vader en het bericht van dit overlijden ver vulde hare ziel met onbeschrijfelijke droefheid. Tot nu toe had zuster Marie-Bernard een volmaakt vertrouwen gehad in hare toekomstige zaligheid. Ook deze troost zou haar worden ontnomen en tot haren dood werd zij door angsten gekweld nog pijnlijker dan ai het lichamelijke lijden. Ondanks dit alles klaagde zij nooit en wanneer anderen tot haar spraken »Maar Bernadette, wat moet gij toch veel lijden", antwoordde zij steeds met eenvoud en glimlachend«dat is immers goed voor den Hemel." IV. Den 11 December 1878 kwam zij wederom op de ziekenkamer, die zij nu niet meer zou verlaten. Hier in 't aangezicht des doods en de eeuwigheid verklaarde en herhaalde zuster Marie- Bernard in tegenwoordigheid van twee afgevaardigden der bisschoppen van Tarbes en van Nevers en van de alge- meene Overste der Congregatie en haar raad, wat zij als kind gezien en van Maria vernomen had. Zij was overgelukkig nogmaals te mogen ver halen van de gebeurtenissen van Massabielle en zij besloot haar verhaal met de woorden: »Ik heb haar gezien, ja ik heb haar gezien." Het was de 12 en 13 December Nu kon zuster Marie-Bernard ster ven. De haar opgedragen taak was weldra volbracht. Zij doorstond de hevigste smarten en weldra en weldra was geheel haar lichaam met vvonden overdekt. Maar hoe herhaaldelijk en hoe innig offerde zij haar lijden en haar leven op tot voltooiing van het froote werk, dat de Heer door haar ad begonnen tot eer van zijne Moeder. Eindelijk was het offer volbracht. Het was Woensdag in de Paaschweek 7 April 1879. Toen tegen drie uur eene zuster op de ziekenkamer kwam, strekte zuster Marie.Bernard de armen naar haar uit en riep: »Help mij, help mij, bid voor mij Dan zocht zij weer kracht in het kruisbeeld en drukte een voor een de vijf wonden vol teederheid aan hare stervende lippen. Hare oogen staarden den grooten Lijder aan en zochten bij Hem hulp in deze benauwde, verschrik kelijke oogenblikken. Eindelijk werd zij kalmer, tweemaal prevelde zijHeilige Maria, Moeder Gods, bid voor ons zondaren, nu in het uur van onzen dood." Ten derde male zeide zij Heilige Maria, Moeder Gods".... maar verder kwam zij niet, zij neigde het hoofd en gaf hare onschuldige ziel aan den Schepper terug. V. De begrafenis had te Nevers met zeer veel luister plaats. Het lijk werd in een kapel van het kerkhof der religieuzen ter aarde besteld en na dertig jaren heeft de kerkelijke recht bank, die de instructie voor de zalig verklaring inleidde, het graf laten openen. Zij vond het lichaam in Vol maakt ongeschonden en gaven toe stand. Na in een nieuwe kist te zijn neergelegd, werd het wederom neer gelaten m het graf, dat opnieuw ver zegeld werd. Of deze bewaring van het lijk van Bernadette meer of minder wonderbaar is, moeten wij aan het oordeel van het kerkelijk' gezag over laten. VI. Wij weten, met welke zorgvuldigheid de H. Kerk het leven en de daden van die personen onderzoekt, die aan de eer der altaren deelachtig zullen wor den en hoe streng alles onderzocht wordt, wat in haar leven of na den dood wonderbaars is voorgevallen. Een van deze gebeurtenissen uit het leven van Zuster Marie-Bernard mogé hier een plaatsje vinden. Het was kort voor den dood van de zuster. Een moeder had haar lam kindje van ongeveer vier jaren medegenomen ter bedevaart naar Lourdes, maar haar wensch haar kind gezond te zien was niet vervuld. Zij kwam nu naar Nevers in de vaste overtuiging, dat haar kind zóu worden genezen, wan neer Bernadette het een oogenblik in hare armen zou dragen. Maar de overste, aan wien zij haren wensch mededeelde, wilde in den beginne niets daarvan hooren. Eindelijk gaf zij evenwel hare toestemming, maar alleen onder die voorwaarde, dat Zuster Marie-Bernard niet verneme, waarom zij het kind in hare armen moet nemen. Zij gaan dan in den tuin waar zuster Marie-Bernard stil biddend op en neer wandelt. Deze wil zich verwijderen, maar de overste roept haar en draagt haar op het kind even te dragen, opdat zij ongestoorder met de vreemde kunne spreken. Nauwelijks echter heeft de zuster het kind in hare armen, of dit wil naar de moeder terug. De zuster kan het niet meer houden en laat het op den grond glijden, waarop de kleine in allerijl naar zijne moeder loopt. De arme zuster, die niet wist dat het kind lam was, toen de overste het aan hare zorg toevertrouwde, verontschuldigt zich, maar de overste geeft haar koit- weg te verstaan, dat zij verder kan gaan, want zij merkt de aandoening der moeder en zij vreest, dat deze he.t geheim zou verraden. Besluit. Zoo heeft Gods almacht en goedheid haar werk volbracht. Zoo heeft Hij lot zijne eer den roem zijner Moeder verkondigd en het geluk van hen, die hem en haar eeren, dienen en bemin nen. Zoo heeft de Heer zijn werk vol bracht. Maar zooals op den zevenden dag der Schepping, toen hij rustte van alle werken, zoo heeft hij ook nu de menschen aanbevolen hun voordeel met zijne gaven te doen. Zooals hij Adam het paradijs aanbood, opdat hij het zou bebouwen en de vruchten ervan zou genieten, zoo heeft hij hier een bron van rijke genaden geopend en wie aan deze bron drinkt zal ook nu nog het leven putten en het heil drinken van den Heer. Immers ook nu na meer dan vijftig jaren schijnt onze hemelsche Moeder niet moede te worden, hare kinderen door duizenden van weldaden naar ziel en naar lichaam hare vreugde en haren dank uil spreken voor de eer haar bewezen en het onfeilbaar oordeel van den stedehouder van Jezus-Christus op aarde te bevestigen. Ieder jaar stroomen honderdduizen den uit alle landen en alle wereld- deelen dèèr te zamen, dè&r ziet men duizenden zich scharen aan den voet van haar, die het heil der kranken en de toevlucht der zondaren isdaar ziet men vooral, hoe ieder tevreden, ja gelukkig henengaat, wijl hij aan zijne Moeder zijnen nood mocht klagen en nu de vaste overtuiging heeft vroeg of laat te zulllen ontvangen wat hem zalig is. Daèr kan men zich bij den jubel en de geestdriftige kreten van die duizenden en de stille bede van zoovele arme zieken een flauw denk beeld vormen van het geluk der katho lieken, die eene zoo goede Moeder hebben en van de dankbare liefde, die het christelijk hart gevoelt voor haar, die wij begroeten als ons leven, onze zoetheid, onze hoop. Ja, dit genadeoord is bij voorkeur een oord van Gods liefde en macht gesticht tot verheerlijking zijner Moeder en tot heil zijner kinderen. Daarom zal ieder, die aan de roep stem der Moeder gehoor gaf, zijn leven lang de oogenblikken zegenen, waarop hij het geluk mocht smaken te bidden op die plaats, waar de Koningin des Hemels zelf eens stond, waar zij zoo duidelijke bewijzen geeft van hare macht en hare liefde. Gedurende de zes maanden, waarin de groote processies plaats hebben, worden in het «Bureau des constata- tions", het Bureau der Geneeskundige Waarneming, die zieken met de groot ste nauwgezetheid onderzocht, welke meenen verlichting in hun lijden te hebben gevonden. Ieder geneesheer heeft het recht daarbij tegenwoordig te zijn of het onderzoek zelf te doen. In het jaar 1908 waren 625 dokters geloovigen en ongeloovigen, daar tegen woordig en in die zes maanden werden ongeveer 200 protokollen van genezin gen opgemaakt. Daarom telt men ook met duizenden degenen, die in Lourdes op wonderbare wijze de gezondheid naar het lichaam wedervonden. Maar wie zal ze tellen, de duizenden die niet in staat waren de bedevaart te maken en wien door het gebruik van het geheiligd water en door het gebed tot O. L. Vr. van Lourdes het kostbaarste aller aardsche goederen werd wedergegeven Wie zal ze tellen, die rnillioenen, die in leed en droefheid gedompeld troost en moed en den vrede des har ten hebben gevonden bij het bezoek der geheiligde grot of de eenvoudige aanroeping der onbevlekie Moeder- Op dus naar dit genadeoordGij allen, die bedroefd zijl en treurt over iemand, die u dierbaar is en die den weg des Heeren niet bewandeltspreekt over hem met haar, die de toevlucht der zondaren is, en zij zal die ziel redden. Zij, die aller Morder is, zal niemand van zich stooten. PER MARIAM AD JESUM DOOR MARIA TOT JEZUS Dit is de wensch van den schrijver voor allen. Ingezonden Mededeelingen De eindelooze taak van vrouwen. Gemiddeld werkt een huisvrouw langer dan ieder ander. De rust, die zij kan nemen, is slechts een onder breking van haar nooit eindigende taak. Dit is te betreuren. Alle lichaams organen voelen de inspanning, vooral de nieren. Dan -vertoonen zich urine- stoornissen, zenuwachtigheid, prikkel baarheid, hoofdpijn, duizeligheid, pijn in den rug of in de lendenen en zijden loomheid, moedeloosheid, bloedarmoede. De vrouwen moeten er werkelijk op uil zijn om dit te veranderen. Meer tijd moet worden gevonden voor rust en voor ontspanning buitenshuis. Voorkom zoodoende de ontwikkeling van rheumatiek, waterzucht, steenvor ming, graveel, of nier- en blaasont steking. Laat Foster's Rugpijn Nieren Pillen, u nu helpen. Wacht niet, tot de ver moeide nieren uitgeput zijn. Neem een verstandige leefwijze aan en vertrouw het herstellende werk aan Foster's Pillen toe. Verkrijgbaar in apotheken en drogist zaken f 1.75 per doos. 28 liet „Mirakel" van Aulwerpen. Aan de »Msbd." wordt gemeld Als een loopend vuur verspreidde zich Vrijdagavond in Antwerpen het bericht, dat een »wonder'was geschied. Op de Kaasbrug no. 3 bij het Fal- conplein, is een klein café. Op de raam staat geschilderd »In het bootje, Pol. Brys," alsmede het bekende «English spoken". Lijn 9 bracht mij voor het bewuste pand. Een menigte van circa honderd personen stond te wachten om te worden binnengelaten, teneinde zich te kunnen overtuigen van het «mirakel". Politie hield toezicht en met zes tegelijk werd toegang verleend, daar de ruimte binnenshuis te beperkt is. Toen ik het huis binnenging zonder te wachten de politie liet de pers onmiddellijk toe was mijn eerste gang naar de bewoners. Ik laat hen aan het woord. Vrouw Brys was in het bezit van een wit porceleinen Mariabeeldjs, onge veer 30 c.M. hoog. Eenige maanden geleden bij het opruimen, wierp zij het beeldje, dat eenigszins was vuil gewor den, in den vuilnisbak. Op het zelfde moment bemerkte zij, dat hel nog ge heel gaaf was, waarom zij het weder opnam, het schoonmaakte en een plaats gaf in het midden op de boven ste plank der keukenkast. Het plafond dier kast was afgesloten met een geel wit zinken plaat. Toen vrouw Brys nu Vrijdagmiddag de kast opende, bemerkte zij tot haar grooten schrik en verbazing, dat aan een zinken plaat, precies boven de kroon van 't beeld, een takje zat, met witte en violette bloemen en groene bladeren. Van de eerste verbazing bekomen, riep zij onmiddellijk de enkele gasten, die zich in de gelagkamer bevonden, naar achteren om zich te laten over tuigen van dit geheel onverklaarbaar gebeuren. Het duurde geen half uur, of de menschen kwamen met tientallen en geen uur of er stonden honderden voor de deur, die allen met de grootste belangstelling en in geduldig wachten het nieuwe «wonder" wenschten te aanschouwen. Aldra moest de politie hulp verleenen en nu. Woensdagavond, is de belang stelling onverminderd. De meeste eerw. heeren geestelijken der stad hebben de woning bezochten naar onze zegsman mij vertelde, zou binnenkort ook de Aartsbisschop van Mechelen verwacht worden. Bij mijn bezoek was het takje reeds verdord. Wel waren nog bloemen te onderscheiden. Voorloopig blijft onver klaarbaar, hoe zich dit takje aan het zinken plafond heeft kunnen vastzetten en groeien, zelfs bloemen voortbren gen het moeten witte en violette geweest zijn. Foster's Maagpillen regelen de lever en wekken de maag op. Zij genezen verstopping, slechte spijsvertering, maagpijn en galzucht. Houdt uw gestel in orde uw geest helder en uw lichaam flink door nu en dan een dosis Foster's Maagpillen te gebruiken. Prijs per flacon van vijftig versuikerde pillen f0.65; in apotheken en drogist zaken. 4 10 Prima CementKluitkalkBetonringen in elkt gangbare maat. Gresbuizen, Koe- en Varkens- bakkenDakpannen en glazen pannen. Verricht alle voorkomende Betonwerken. Door de gunstige ligging direct bij STATION kunnen wij X steeds de VOORDHELIGSTE PRIJZEN noteeren. VRAAGT dus iu Uw belang steeds onze prijzen. Beleefd aanbevelend6£ Uit de Sovjet-hel verlost. Eenige maanden geleden kwam te Riff (Algerië) een inboorling met name Abdoun Moussa ben Messaoud, uit Rusland terug in gezelschap eener Russische vrouw, met wie hij thans in het huwelijk is getreden. Adoun Moussa was tijdens den oorlog in een Fransch regiment ingelijfd ge weest en naar het Zuiden van Rusland verzonden, waar hij kennis aanknoop te met Clara Michaurina, die later zijn echtgenoote moest worden. De Algeriaan werd in 1919 met 80 man van zijn bataljon en talrijke sol daten van andere regimenten door het Roode leger gevangen genomen. Hij was toen ooggetuige van een gruwelijk feit; een bevelhebber der artillerie, hoewel insgelijks in gevangenschap werd door de bolsjewisten met revol verschoten neergeveld. Zijn lotgenooten en hij werden vervolgens naar Odessa vervoerd, waar men de ongelukkigen een voor een voor de menigte deed verschijnen; elk slachtoffer werd op zijn beurt met een geweerschot gedood en zijn lijk in zee geworpen. Abdoun echter ontsnapte als door een mirakel aan den dood. Terwijl de aandacht van den schildwacht op iets auders gevestigd was, kon de Algeriaan door de menigte sluipen en had hij 't onverwacht geluk dat iemand hem een hoed en een overjas bezorgde. De verontwaardiging der menigte was intusschen bij die menschenslach- ting zoo danig gestegen, dat de sovjet ten hunne moordenarijen staakten en zoo kwamen verscheidene andere gevangenen vrij. Abdoun kon zich gedurende 3 maan den in de woning zijner verloofde, Clara Michaurina schuil houden Zijn schuilplaats werd echter aan de Sovjetische overheid verklikt, hij werd terug aangehouden, opgesloten te Odessa en vervolgens te Moscou, waar aan zijn beminde toelating werd ver- verleend hem te komen bezoeken. Na zeven maanden opsluiting werd hij op vrije voeten gesteld, doch men ver bood hem Rusland te verlaten. Frank rijk werd trouwens afgeschilderd als een land ten prooi aan de hongersnood. Trots alles slaagde hij er evenwel in zich niet te laten inlijven bij het Roode leger. Men verzond hem naar Odessa, waar hij schoenpoetser werd. Een zekeren dag sloeg het geluk hem mee: hij poetste de schoenen van een Zwit- sersch consul. Deze stelde belang in het lot van den Afrikaan. Hij bezorgde hem de noodige stukken om eerst in het huwelijk te treden met Clara Michaurina en na de plechtigheid op een Engelsch schip de zee over te steken naar Constantinopel. Daar bood Abdoun zich aan bij de Fransche gendarmerie, die er voor zorgde dat hij met zijn vrouw naar zijn geboorteland kon vertrekken. De ontsnapte aan de Sovjethei leeft thans gelukkig met zijn wederhelft, na een lang avontuurlijk leven, dat steeds vol was van gevaren. Waarom adverteeren Het lezen van nieuwsbladen is eene algemeene dagelijksche gewoonte de advertenties welke in de bladen ver schijnen, bereiken daarop practische wijze al degenen, die koopen. Annonces in de nieuwsbladen zijn het hartebloed van den plaatselijken handel, omdat zij met alle verbruiks- bronnen onder elk deel der bevolking contact geven. Zij bieden den nationalen adverteer der op dezelfde wijze gelegenheid om zoo compleet mogelijk een beroep te doen op zijn afnemers in eenige land streek. Het adverteren in nieuwsbladen be snoeit op de verkoopprijzen, omdat het eene reclame in elke plaats afzonder lijk overbodig maakt. Fabrikanten maken hiervan gebruik om er die markten mede te bereiken, waarop het voordeelig is zaken te doen. Het adverteeren in nieuwsbladen verzekert een snelle, volledige en economische verspreiding van het artikel onder de handelaars, alsmede de goede gezindheid der kooplieden, die gaarne aan hunne klanten de artikelen verkoopen, waarvoor wordl geadverteerd. Het adverteeren in nieuwsblad doel den winkelier een middel aan de hand, om aan het publiek bekend te maken, waar hun artikelen verkrijgbaar zijn. Advertentiën in nieuwsbladen kunnen den avond te voren begonnen of stop gezet worden, eveneens tusschentijds worden voorbereid ter publicatie van plotselinge gebeurlijkheden en het verkrijgen van directe resultaten. Het adverteeren in nieuwsbladen stelt den fabrikant in staat zijne resul taten op dit punt te controleeren, als mede kosten, onverschillig welke markt het betreft. Het adverteeren in nieuwsbiaden kost minder dan iedere andere reclame. Houdt de kleederdachl in eere 't Is werkelijk heel eVg, zooals Brabanlsche landschapsleven en ook het Limburgsche, vooral langs de grens, verleelijkt wordt door de ver overingen der karakterlooze confectie, zoo lezen we in een artikel in dt 's Ilertogenbossche Ct. Wanneer ik zegt de schrijver 's Zondags ergens een dorpskerk zie uitgaan, dan valt het mij op, hoeveel boerinnen met gebruinde gezichten en b'reede jukbeenderen, hoedjes dragen, die uitgedacht zijn voor stadsche bleek neuzen met fijne spichtige snoetjes, Zij schijnen er dubbel teelijk onder. Daarentegen maakt de breede boerin met een frissche, blanke kantmuts en zijden poffers werkelijk een heel knaf figuur. - Draagt de knuistige kerel, die haa vrijer of haar «baas" is, een hoed et een «pak met een boord", dan zie: hij er vrij schunnig uit. De boer, die een zwartzijden pet Of heeft, een gesloten vest draagt en wat ruim in de donkere kleeren zit, maakt een flinken kloeken indruk; hij is, wal de boeren zelf noemen enne sconm mens. Het wordt overal als een teeken van verval beschouwd, wanneer de gewes telijke kleederdrachten verdwijnen. En terecht. De boer of de boerin, die de stads menschen wil na-apen, is zijn of haai landelijke trots kwijt: de fierheid vai te behooren tot de landbouwende be volking. Dat is een groot verlies Grooter dan de meeste boeren zei beseffen. De boer zal het jammer vinden wanneer hij zijn ploegpaard moet vei koopen om het te laten loopen voo» een stadschen sleeperswagen. Hij verkoopt het veulen van ziji merrie liever aan een anderen boer dan aan een stalhouder. Dat zijn uitingen van het gevoel dat op het platteland thuis hoort, wa op het platteland geboren is. Maar tientallen boeren nemen he1 niet zoo nauw met zichzelf en hui kinderen. Zij komen geregeld in de stad enof een kwaden dag bevangt hen d,e waai dat de stadsche kleeren hen ook we staan Dan laten zij zich toetakelen mei kleedingstukken en hoeden van eei buiten koers geraakt model en loopei zij eigenlijk zoowel in de stad als ii het dorp voor leelijkerd. Vooral omdat de stadsche welgems nierdheid hun vreemd is, weten zi gewoonlijk geen houding aan te nemer die bij hun kleeding past. Zoo doen zij allerlei gekke ding» zonder het zelf te weten. Als een boerin in den wind has groote kantmuts even recht trekt, i' dat een gebaar, dat niemand hinder1 Doet zij hetzelfde met een dames hoedje, tienmaal in een paar minuter dan maakt zij een potsierlijk figuur. Gelukkig zijn er veel boerinnen, di dit zelf begrijpen en ook haar dochten gehechtheid aan de oude landelijk' kleederdracht inprenten. Vooral wanneer die meisjes erger* in dienst gaan, kost het wel cef? moeite haar boerinnedracht te redd» want veel stadsmenschen zijn n<s dommer dan de boeren en willen lit' dienstboden onmiddellijk «tooien" nr stadsche kleeding.

Peel en Maas | 1923 | | pagina 6