Lourdes
Bernadette.
Prijs aanvragen bij
ran Enckevortwordt
meestal bestellen
IJzeren Glasramen
F. JET. van Enckevort Oostrum
No. 47.
Zaterdag 24 November.
en
in alle modellen en grootte.
Gemengd Nieuws.
SLOT.
Reeds lang was 't de stille wensch
van zuster Marie-Bernard geweest met
de ziekenverpleging belast te worden
maar het bleek reeds na korten tijd,
dat deze taak te zwaar was voor hare
krachten; daarom werd de kapel aan
hare zorg toevertrouwd, waar zij nu
het grootste gedeelte van den dag door
bracht.
Reeds veel had zuster Maria-Bernard
geledenhet was echter, alsof met de
jaren ook hare kwalen vermeerderden.
Asthma, gezwellen, jicht, bloedspuwin
gen, beeneter, alle kwalen schenen
samen te spannen om dit teer gestel
te ondermijnen. Dikwijls gevoelde zij
zich zeer afgemat en meermalen vond
men haar in bezwijming aan den voet
van het altaar.
Maar ook de ziel zou deelnemen aan
het kruis, dat voor haar bestemd was.
Den 4 Maart 1874 stierf haar vader
en het bericht van dit overlijden ver
vulde hare ziel met onbeschrijfelijke
droefheid.
Tot nu toe had zuster Marie-Bernard
een volmaakt vertrouwen gehad in
hare toekomstige zaligheid. Ook deze
troost zou haar worden ontnomen en
tot haren dood werd zij door angsten
gekweld nog pijnlijker dan ai het
lichamelijke lijden.
Ondanks dit alles klaagde zij nooit
en wanneer anderen tot haar spraken
»Maar Bernadette, wat moet gij toch
veel lijden", antwoordde zij steeds met
eenvoud en glimlachend«dat is
immers goed voor den Hemel."
IV.
Den 11 December 1878 kwam zij
wederom op de ziekenkamer, die zij
nu niet meer zou verlaten. Hier in 't
aangezicht des doods en de eeuwigheid
verklaarde en herhaalde zuster Marie-
Bernard in tegenwoordigheid van twee
afgevaardigden der bisschoppen van
Tarbes en van Nevers en van de alge-
meene Overste der Congregatie en
haar raad, wat zij als kind gezien en
van Maria vernomen had. Zij was
overgelukkig nogmaals te mogen ver
halen van de gebeurtenissen van
Massabielle en zij besloot haar verhaal
met de woorden: »Ik heb haar gezien,
ja ik heb haar gezien." Het was de
12 en 13 December
Nu kon zuster Marie-Bernard ster
ven. De haar opgedragen taak was
weldra volbracht. Zij doorstond de
hevigste smarten en weldra en weldra
was geheel haar lichaam met vvonden
overdekt. Maar hoe herhaaldelijk en
hoe innig offerde zij haar lijden en
haar leven op tot voltooiing van het
froote werk, dat de Heer door haar
ad begonnen tot eer van zijne Moeder.
Eindelijk was het offer volbracht.
Het was Woensdag in de Paaschweek
7 April 1879. Toen tegen drie uur eene
zuster op de ziekenkamer kwam,
strekte zuster Marie.Bernard de armen
naar haar uit en riep: »Help mij,
help mij, bid voor mij
Dan zocht zij weer kracht in het
kruisbeeld en drukte een voor een de
vijf wonden vol teederheid aan hare
stervende lippen. Hare oogen staarden
den grooten Lijder aan en zochten bij
Hem hulp in deze benauwde, verschrik
kelijke oogenblikken.
Eindelijk werd zij kalmer, tweemaal
prevelde zijHeilige Maria, Moeder
Gods, bid voor ons zondaren, nu in
het uur van onzen dood."
Ten derde male zeide zij Heilige
Maria, Moeder Gods".... maar verder
kwam zij niet, zij neigde het hoofd en
gaf hare onschuldige ziel aan den
Schepper terug.
V.
De begrafenis had te Nevers met
zeer veel luister plaats. Het lijk werd
in een kapel van het kerkhof der
religieuzen ter aarde besteld en na
dertig jaren heeft de kerkelijke recht
bank, die de instructie voor de zalig
verklaring inleidde, het graf laten
openen. Zij vond het lichaam in Vol
maakt ongeschonden en gaven toe
stand. Na in een nieuwe kist te zijn
neergelegd, werd het wederom neer
gelaten m het graf, dat opnieuw ver
zegeld werd. Of deze bewaring van
het lijk van Bernadette meer of minder
wonderbaar is, moeten wij aan het
oordeel van het kerkelijk' gezag over
laten.
VI.
Wij weten, met welke zorgvuldigheid
de H. Kerk het leven en de daden van
die personen onderzoekt, die aan de
eer der altaren deelachtig zullen wor
den en hoe streng alles onderzocht
wordt, wat in haar leven of na den
dood wonderbaars is voorgevallen.
Een van deze gebeurtenissen uit het
leven van Zuster Marie-Bernard mogé
hier een plaatsje vinden.
Het was kort voor den dood van de
zuster.
Een moeder had haar lam kindje
van ongeveer vier jaren medegenomen
ter bedevaart naar Lourdes, maar
haar wensch haar kind gezond te zien
was niet vervuld. Zij kwam nu naar
Nevers in de vaste overtuiging, dat
haar kind zóu worden genezen, wan
neer Bernadette het een oogenblik in
hare armen zou dragen. Maar de
overste, aan wien zij haren wensch
mededeelde, wilde in den beginne
niets daarvan hooren. Eindelijk gaf
zij evenwel hare toestemming, maar
alleen onder die voorwaarde, dat
Zuster Marie-Bernard niet verneme,
waarom zij het kind in hare armen
moet nemen. Zij gaan dan in den tuin
waar zuster Marie-Bernard stil biddend
op en neer wandelt. Deze wil zich
verwijderen, maar de overste roept
haar en draagt haar op het kind even
te dragen, opdat zij ongestoorder met
de vreemde kunne spreken. Nauwelijks
echter heeft de zuster het kind in
hare armen, of dit wil naar de moeder
terug. De zuster kan het niet meer
houden en laat het op den grond
glijden, waarop de kleine in allerijl
naar zijne moeder loopt. De arme
zuster, die niet wist dat het kind lam
was, toen de overste het aan hare
zorg toevertrouwde, verontschuldigt
zich, maar de overste geeft haar koit-
weg te verstaan, dat zij verder kan
gaan, want zij merkt de aandoening
der moeder en zij vreest, dat deze he.t
geheim zou verraden.
Besluit.
Zoo heeft Gods almacht en goedheid
haar werk volbracht. Zoo heeft Hij
lot zijne eer den roem zijner Moeder
verkondigd en het geluk van hen, die
hem en haar eeren, dienen en bemin
nen.
Zoo heeft de Heer zijn werk vol
bracht. Maar zooals op den zevenden
dag der Schepping, toen hij rustte van
alle werken, zoo heeft hij ook nu de
menschen aanbevolen hun voordeel
met zijne gaven te doen. Zooals hij
Adam het paradijs aanbood, opdat hij
het zou bebouwen en de vruchten
ervan zou genieten, zoo heeft hij hier
een bron van rijke genaden geopend
en wie aan deze bron drinkt zal ook
nu nog het leven putten en het heil
drinken van den Heer.
Immers ook nu na meer dan vijftig
jaren schijnt onze hemelsche Moeder
niet moede te worden, hare kinderen
door duizenden van weldaden naar
ziel en naar lichaam hare vreugde en
haren dank uil spreken voor de eer
haar bewezen en het onfeilbaar oordeel
van den stedehouder van Jezus-Christus
op aarde te bevestigen.
Ieder jaar stroomen honderdduizen
den uit alle landen en alle wereld-
deelen dèèr te zamen, dè&r ziet men
duizenden zich scharen aan den voet
van haar, die het heil der kranken en
de toevlucht der zondaren isdaar ziet
men vooral, hoe ieder tevreden, ja
gelukkig henengaat, wijl hij aan zijne
Moeder zijnen nood mocht klagen en
nu de vaste overtuiging heeft vroeg of
laat te zulllen ontvangen wat hem
zalig is. Daèr kan men zich bij den
jubel en de geestdriftige kreten van
die duizenden en de stille bede van
zoovele arme zieken een flauw denk
beeld vormen van het geluk der katho
lieken, die eene zoo goede Moeder
hebben en van de dankbare liefde,
die het christelijk hart gevoelt voor
haar, die wij begroeten als ons leven,
onze zoetheid, onze hoop.
Ja, dit genadeoord is bij voorkeur
een oord van Gods liefde en macht
gesticht tot verheerlijking zijner Moeder
en tot heil zijner kinderen.
Daarom zal ieder, die aan de roep
stem der Moeder gehoor gaf, zijn leven
lang de oogenblikken zegenen, waarop
hij het geluk mocht smaken te bidden
op die plaats, waar de Koningin des
Hemels zelf eens stond, waar zij zoo
duidelijke bewijzen geeft van hare
macht en hare liefde.
Gedurende de zes maanden, waarin
de groote processies plaats hebben,
worden in het «Bureau des constata-
tions", het Bureau der Geneeskundige
Waarneming, die zieken met de groot
ste nauwgezetheid onderzocht, welke
meenen verlichting in hun lijden te
hebben gevonden. Ieder geneesheer
heeft het recht daarbij tegenwoordig
te zijn of het onderzoek zelf te doen.
In het jaar 1908 waren 625 dokters
geloovigen en ongeloovigen, daar tegen
woordig en in die zes maanden werden
ongeveer 200 protokollen van genezin
gen opgemaakt. Daarom telt men ook
met duizenden degenen, die in Lourdes
op wonderbare wijze de gezondheid
naar het lichaam wedervonden.
Maar wie zal ze tellen, de duizenden
die niet in staat waren de bedevaart
te maken en wien door het gebruik
van het geheiligd water en door het
gebed tot O. L. Vr. van Lourdes het
kostbaarste aller aardsche goederen
werd wedergegeven
Wie zal ze tellen, die rnillioenen,
die in leed en droefheid gedompeld
troost en moed en den vrede des har
ten hebben gevonden bij het bezoek
der geheiligde grot of de eenvoudige
aanroeping der onbevlekie Moeder-
Op dus naar dit genadeoordGij
allen, die bedroefd zijl en treurt over
iemand, die u dierbaar is en die den
weg des Heeren niet bewandeltspreekt
over hem met haar, die de toevlucht
der zondaren is, en zij zal die ziel
redden.
Zij, die aller Morder is, zal niemand
van zich stooten.
PER MARIAM AD JESUM
DOOR MARIA TOT JEZUS
Dit is de wensch van den schrijver
voor allen.
Ingezonden Mededeelingen
De eindelooze taak van vrouwen.
Gemiddeld werkt een huisvrouw
langer dan ieder ander. De rust, die
zij kan nemen, is slechts een onder
breking van haar nooit eindigende
taak. Dit is te betreuren. Alle lichaams
organen voelen de inspanning, vooral
de nieren. Dan -vertoonen zich urine-
stoornissen, zenuwachtigheid, prikkel
baarheid, hoofdpijn, duizeligheid, pijn
in den rug of in de lendenen en zijden
loomheid, moedeloosheid, bloedarmoede.
De vrouwen moeten er werkelijk op
uil zijn om dit te veranderen. Meer
tijd moet worden gevonden voor rust
en voor ontspanning buitenshuis.
Voorkom zoodoende de ontwikkeling
van rheumatiek, waterzucht, steenvor
ming, graveel, of nier- en blaasont
steking.
Laat Foster's Rugpijn Nieren Pillen,
u nu helpen. Wacht niet, tot de ver
moeide nieren uitgeput zijn. Neem een
verstandige leefwijze aan en vertrouw
het herstellende werk aan Foster's
Pillen toe.
Verkrijgbaar in apotheken en drogist
zaken f 1.75 per doos. 28
liet „Mirakel" van Aulwerpen.
Aan de »Msbd." wordt gemeld
Als een loopend vuur verspreidde
zich Vrijdagavond in Antwerpen het
bericht, dat een »wonder'was geschied.
Op de Kaasbrug no. 3 bij het Fal-
conplein, is een klein café. Op de raam
staat geschilderd »In het bootje, Pol.
Brys," alsmede het bekende «English
spoken". Lijn 9 bracht mij voor het
bewuste pand. Een menigte van circa
honderd personen stond te wachten om
te worden binnengelaten, teneinde zich
te kunnen overtuigen van het «mirakel".
Politie hield toezicht en met zes
tegelijk werd toegang verleend, daar
de ruimte binnenshuis te beperkt is.
Toen ik het huis binnenging zonder
te wachten de politie liet de pers
onmiddellijk toe was mijn eerste
gang naar de bewoners.
Ik laat hen aan het woord.
Vrouw Brys was in het bezit van
een wit porceleinen Mariabeeldjs, onge
veer 30 c.M. hoog. Eenige maanden
geleden bij het opruimen, wierp zij het
beeldje, dat eenigszins was vuil gewor
den, in den vuilnisbak. Op het zelfde
moment bemerkte zij, dat hel nog ge
heel gaaf was, waarom zij het weder
opnam, het schoonmaakte en een
plaats gaf in het midden op de boven
ste plank der keukenkast. Het plafond
dier kast was afgesloten met een geel
wit zinken plaat.
Toen vrouw Brys nu Vrijdagmiddag
de kast opende, bemerkte zij tot haar
grooten schrik en verbazing, dat aan
een zinken plaat, precies boven de
kroon van 't beeld, een takje zat, met
witte en violette bloemen en groene
bladeren.
Van de eerste verbazing bekomen,
riep zij onmiddellijk de enkele gasten,
die zich in de gelagkamer bevonden,
naar achteren om zich te laten over
tuigen van dit geheel onverklaarbaar
gebeuren. Het duurde geen half uur,
of de menschen kwamen met tientallen
en geen uur of er stonden honderden
voor de deur, die allen met de grootste
belangstelling en in geduldig wachten
het nieuwe «wonder" wenschten te
aanschouwen.
Aldra moest de politie hulp verleenen
en nu. Woensdagavond, is de belang
stelling onverminderd.
De meeste eerw. heeren geestelijken
der stad hebben de woning bezochten
naar onze zegsman mij vertelde, zou
binnenkort ook de Aartsbisschop van
Mechelen verwacht worden.
Bij mijn bezoek was het takje reeds
verdord. Wel waren nog bloemen te
onderscheiden. Voorloopig blijft onver
klaarbaar, hoe zich dit takje aan het
zinken plafond heeft kunnen vastzetten
en groeien, zelfs bloemen voortbren
gen het moeten witte en violette
geweest zijn.
Foster's Maagpillen regelen de lever
en wekken de maag op. Zij genezen
verstopping, slechte spijsvertering,
maagpijn en galzucht. Houdt uw gestel
in orde uw geest helder en uw
lichaam flink door nu en dan een
dosis Foster's Maagpillen te gebruiken.
Prijs per flacon van vijftig versuikerde
pillen f0.65; in apotheken en drogist
zaken. 4 10
Prima CementKluitkalkBetonringen in elkt
gangbare maat. Gresbuizen, Koe- en Varkens-
bakkenDakpannen en glazen pannen.
Verricht alle voorkomende Betonwerken.
Door de gunstige ligging direct bij STATION kunnen wij X
steeds de VOORDHELIGSTE PRIJZEN noteeren.
VRAAGT dus iu Uw belang steeds onze prijzen.
Beleefd aanbevelend6£
Uit de Sovjet-hel verlost.
Eenige maanden geleden kwam te
Riff (Algerië) een inboorling met name
Abdoun Moussa ben Messaoud, uit
Rusland terug in gezelschap eener
Russische vrouw, met wie hij thans
in het huwelijk is getreden.
Adoun Moussa was tijdens den oorlog
in een Fransch regiment ingelijfd ge
weest en naar het Zuiden van Rusland
verzonden, waar hij kennis aanknoop
te met Clara Michaurina, die later zijn
echtgenoote moest worden.
De Algeriaan werd in 1919 met 80
man van zijn bataljon en talrijke sol
daten van andere regimenten door het
Roode leger gevangen genomen. Hij
was toen ooggetuige van een gruwelijk
feit; een bevelhebber der artillerie,
hoewel insgelijks in gevangenschap
werd door de bolsjewisten met revol
verschoten neergeveld. Zijn lotgenooten
en hij werden vervolgens naar Odessa
vervoerd, waar men de ongelukkigen
een voor een voor de menigte deed
verschijnen; elk slachtoffer werd op
zijn beurt met een geweerschot gedood
en zijn lijk in zee geworpen.
Abdoun echter ontsnapte als door
een mirakel aan den dood. Terwijl de
aandacht van den schildwacht op iets
auders gevestigd was, kon de Algeriaan
door de menigte sluipen en had hij 't
onverwacht geluk dat iemand hem een
hoed en een overjas bezorgde.
De verontwaardiging der menigte
was intusschen bij die menschenslach-
ting zoo danig gestegen, dat de sovjet
ten hunne moordenarijen staakten en
zoo kwamen verscheidene andere
gevangenen vrij.
Abdoun kon zich gedurende 3 maan
den in de woning zijner verloofde,
Clara Michaurina schuil houden Zijn
schuilplaats werd echter aan de
Sovjetische overheid verklikt, hij werd
terug aangehouden, opgesloten te
Odessa en vervolgens te Moscou, waar
aan zijn beminde toelating werd ver-
verleend hem te komen bezoeken.
Na zeven maanden opsluiting werd hij
op vrije voeten gesteld, doch men ver
bood hem Rusland te verlaten. Frank
rijk werd trouwens afgeschilderd als
een land ten prooi aan de hongersnood.
Trots alles slaagde hij er evenwel in
zich niet te laten inlijven bij het Roode
leger.
Men verzond hem naar Odessa,
waar hij schoenpoetser werd. Een
zekeren dag sloeg het geluk hem mee:
hij poetste de schoenen van een Zwit-
sersch consul. Deze stelde belang in
het lot van den Afrikaan. Hij bezorgde
hem de noodige stukken om eerst in
het huwelijk te treden met Clara
Michaurina en na de plechtigheid op
een Engelsch schip de zee over te
steken naar Constantinopel.
Daar bood Abdoun zich aan bij de
Fransche gendarmerie, die er voor
zorgde dat hij met zijn vrouw naar
zijn geboorteland kon vertrekken.
De ontsnapte aan de Sovjethei leeft
thans gelukkig met zijn wederhelft, na
een lang avontuurlijk leven, dat steeds
vol was van gevaren.
Waarom adverteeren
Het lezen van nieuwsbladen is eene
algemeene dagelijksche gewoonte de
advertenties welke in de bladen ver
schijnen, bereiken daarop practische
wijze al degenen, die koopen.
Annonces in de nieuwsbladen zijn
het hartebloed van den plaatselijken
handel, omdat zij met alle verbruiks-
bronnen onder elk deel der bevolking
contact geven.
Zij bieden den nationalen adverteer
der op dezelfde wijze gelegenheid om
zoo compleet mogelijk een beroep te
doen op zijn afnemers in eenige land
streek.
Het adverteren in nieuwsbladen be
snoeit op de verkoopprijzen, omdat het
eene reclame in elke plaats afzonder
lijk overbodig maakt. Fabrikanten
maken hiervan gebruik om er die
markten mede te bereiken, waarop het
voordeelig is zaken te doen.
Het adverteeren in nieuwsbladen
verzekert een snelle, volledige en
economische verspreiding van het
artikel onder de handelaars, alsmede
de goede gezindheid der kooplieden,
die gaarne aan hunne klanten de
artikelen verkoopen, waarvoor wordl
geadverteerd.
Het adverteeren in nieuwsblad doel
den winkelier een middel aan de hand,
om aan het publiek bekend te maken,
waar hun artikelen verkrijgbaar zijn.
Advertentiën in nieuwsbladen kunnen
den avond te voren begonnen of stop
gezet worden, eveneens tusschentijds
worden voorbereid ter publicatie van
plotselinge gebeurlijkheden en het
verkrijgen van directe resultaten.
Het adverteeren in nieuwsbladen
stelt den fabrikant in staat zijne resul
taten op dit punt te controleeren, als
mede kosten, onverschillig welke markt
het betreft.
Het adverteeren in nieuwsbiaden
kost minder dan iedere andere reclame.
Houdt de kleederdachl
in eere
't Is werkelijk heel eVg, zooals
Brabanlsche landschapsleven en ook
het Limburgsche, vooral langs de
grens, verleelijkt wordt door de ver
overingen der karakterlooze confectie,
zoo lezen we in een artikel in dt
's Ilertogenbossche Ct.
Wanneer ik zegt de schrijver
's Zondags ergens een dorpskerk zie
uitgaan, dan valt het mij op, hoeveel
boerinnen met gebruinde gezichten en
b'reede jukbeenderen, hoedjes dragen,
die uitgedacht zijn voor stadsche bleek
neuzen met fijne spichtige snoetjes,
Zij schijnen er dubbel teelijk onder.
Daarentegen maakt de breede boerin
met een frissche, blanke kantmuts en
zijden poffers werkelijk een heel knaf
figuur. -
Draagt de knuistige kerel, die haa
vrijer of haar «baas" is, een hoed et
een «pak met een boord", dan zie: hij
er vrij schunnig uit.
De boer, die een zwartzijden pet Of
heeft, een gesloten vest draagt en wat
ruim in de donkere kleeren zit, maakt
een flinken kloeken indruk; hij is, wal
de boeren zelf noemen enne sconm
mens.
Het wordt overal als een teeken van
verval beschouwd, wanneer de gewes
telijke kleederdrachten verdwijnen.
En terecht.
De boer of de boerin, die de stads
menschen wil na-apen, is zijn of haai
landelijke trots kwijt: de fierheid vai
te behooren tot de landbouwende be
volking.
Dat is een groot verlies
Grooter dan de meeste boeren zei
beseffen.
De boer zal het jammer vinden
wanneer hij zijn ploegpaard moet vei
koopen om het te laten loopen voo»
een stadschen sleeperswagen.
Hij verkoopt het veulen van ziji
merrie liever aan een anderen boer
dan aan een stalhouder.
Dat zijn uitingen van het gevoel
dat op het platteland thuis hoort, wa
op het platteland geboren is.
Maar tientallen boeren nemen he1
niet zoo nauw met zichzelf en hui
kinderen.
Zij komen geregeld in de stad enof
een kwaden dag bevangt hen d,e waai
dat de stadsche kleeren hen ook we
staan
Dan laten zij zich toetakelen mei
kleedingstukken en hoeden van eei
buiten koers geraakt model en loopei
zij eigenlijk zoowel in de stad als ii
het dorp voor leelijkerd.
Vooral omdat de stadsche welgems
nierdheid hun vreemd is, weten zi
gewoonlijk geen houding aan te nemer
die bij hun kleeding past.
Zoo doen zij allerlei gekke ding»
zonder het zelf te weten.
Als een boerin in den wind has
groote kantmuts even recht trekt, i'
dat een gebaar, dat niemand hinder1
Doet zij hetzelfde met een dames
hoedje, tienmaal in een paar minuter
dan maakt zij een potsierlijk figuur.
Gelukkig zijn er veel boerinnen, di
dit zelf begrijpen en ook haar dochten
gehechtheid aan de oude landelijk'
kleederdracht inprenten.
Vooral wanneer die meisjes erger*
in dienst gaan, kost het wel cef?
moeite haar boerinnedracht te redd»
want veel stadsmenschen zijn n<s
dommer dan de boeren en willen lit'
dienstboden onmiddellijk «tooien" nr
stadsche kleeding.