Bascules
Tweede blad
De Noordpooltocht.
Lourdes
Bernadette.
WasclH en
Wringmachines
Dr. A. Imkamp
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
L dl llil.
en
Gemengd Nieuws.
A.dvertentiën.
Ontvangen
zuiver wegende
Spreekuur te VENRAY
Zaterdag 20 October 1928
44e Jaargang No 42
PEEL EN MAAS
abonnementsprijs
PER KWARTAAL
voor VENRAY 65 c.
franco per post 75 c.
voor het buitenland
(bij vooruitbetaling) f 1,30
afzonder!, nummers 5 c.
Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY. Tel. No. 61
PRIJS DER
ADVERTENTIEN
1—8 regels 60 ct
elke regel meer 71/* ct
Advertentiën bij abonne
ment groote reductie.
Het verhaal van een opsnjjder.
»Zoo, bestaat er nog rolmops
vroeg de jachtopziener Hagen, toen den
schoolmeester Dalsum er een gebracht
werd, »dan moet ik altijd denken aan
de onaangenaamste oogenblikken van
mijn leven 1"
«Onaangename oogenblikken was
de verbaasde vraag van den kleermaker
Vlekker, die eveneens aan de stamtafel
zat, »wat is u dan wel overkomen
»Nu komen er weer wat leugens,"
bromde de schoolmeester, die reeds
menigmaal den jachtopziener met zijn
ongeloovigheid geërgerd had.
»Als het niet om de andere heeren
was, vertelde ik niets," antwoordde
Hagen.
»Kom, verhaal het ons maar," ver
zocht de kleermaker, »wij zullen alles
gelobven."
»Ja, vertel op", lieten ook de ande
ren zich hooren.
»Hé kellner, breng mij dan ook een
rolmops, dan kan ik mijn geheugen
daardoor wat opfrisschen."
En toen de rolmops voor hem stond,
keek de jachtopziener er nadenkend
naar en zeide«Zoo'n rolmops herin
nert mij aan mijn Noordpooltocht."
»U wilt ons toch niet wijsmaken,
dat u een Noordpooltocht heeft mede
gemaakt*?" vroeg de schoolmeester, »nu
houdt toch alles op."
»Er houdt niets op," zei Hagen be-
leedigd, »wat beteekent tegenwoordig
een Noordpooltocht? Heele gezelschap
pen gaan jaarlijks zoo'n reis naar de
Noordpool maken."
»De Noordkaap, niet de Noordpool,"
wierp de meester tegen.
»Dat zal zoover niet van elkaar
afliggen. Maar gelooven jullie mij niet
dan kun je het eenvoudig aan Nansen
vragen, als iemand van u tenminste
wel eens van hem heeft gehoord, die
zal ieder oogenblik toestemmen, dat ik
zijn Noordpooltocht heb medegemaakt."
»En als wat dan vroeg de school
meester.
»Als wat? Als jager natuurlijk, en
het zou hem slecht zijn bekomen, als
ik er niet bij was geweest, de geheele
expeditie zou verhongerd zijn en Nan
sen er bij."
»Dat kan goed worden," mopperde
de meester weer. «Had Nansen dan
geen Laplander en Zweed als jager
medegenomen Zoo iels heb ik toch
gelezen."
«Die Laplander kan een ander zijn
geweest, maar die Zweed was ik dan.
Maar als u mij nu telkens in de
reden valt, vertel ik liever niet meer
«Laat onze vriend toch uitspreken,"
zei de kleermaker. »U bederft ons
plezier lieelemaal."
«Nu vooruit dan, omdat u Vlekker
is. Den geheelen tocht kan ik niet
vertellen, dan had ik dag en nacht en
nog acht dagen noodig. Maar toen wij
»Als gij van God komt" herhaalt het
kind, «treed dan nader".
Maar ziende, hoe schoon de Vrouwe
is en hoe slechts liefde en goedheid
luit hare oogen spreekt, kan zij de
volgende woorden, die men haar had
voorgezegd, niet over hare lippen bren
gen. Die woorden «komt gij van den
jduivel, ga dan heen" komen haar te
[afschuwelijk voor. Wederom valt het
[kind op zijne knieën en begint opnieuw
liet rozenhoedje te bidden. Na dit ge
bed verdween de Verschijning.
Toen de kinderen de verandering in
bet gelaat van Bernadette hadden
"Waargenomen, verschrokken zij ten
zeerste. Zij begrepen er niets van en
fiepen
»0als Bernadette maar niet sterft."
Op dat oogenblik kwam vrouw
Nicolau voorbij, die ook niet wetend,
wat er met het kind gebeurd was, haar
zoon ging roepen. Deze kwam een
spotlach om de lippen, maar Bernadette
.ziende week hij achteruit van verbazing
en beschouwde haar eenige oogenblik
ken.
«Nooit heeft mij iets zóó getroffen',
;Zeide hij later dikwijls, «hel kwam mij
schipbreuk hadden geleden en ons in
een ijshol hadden gered..."
«Schipbreuk?" onderbrak hem de
meester, «en Nansen is met zijn schip
«Fram" weer terug gekomen."
«Omdat wij dat weer in elkaar heb
ben getimmerd en gelijmd. Zoodra het
weer wat warmer was", onderrichtte
Hagen«Toen hebben wij eerst schip
breuk geleden, tusschen twee ijsbergen
en heb ik alles moeten achterlaten,
behalve mijn leven, mijn geweer en
een massa patronen, die ik door mijn
tegenwoordigheid van geest nog had
gered. Daar op het land was het gru
welijk koud, en gevroren heeft het,
gevroren Gelukkig dat wij een ijsgrot
vonden om ons in te warmen en te
dekken tegen de gure winden. Ik ben
toen direct op stap gegaan en heb
toen allerlei gedierte geschoten, zooals
ijsberen, zeehonden, poolhazen en
muscusossen in dien tijd zijn de ande
ren gaan visschen en zij hebben veel
stokvisch, inktvisch, haringen en van
deze dingen," daarbij wees hij op zijn
bord, «gevangen, want het was daar
een zeer goed vischwater. Het vleesch
hebben wij gegeten en van de pelzen
maakten wij warme kleedingstukken
De kleermaker Vlekker keek hem
belangstellend aan en een vraag
brandde hem op de lippen, die verband
hield met zijn vak. Hij vroeg dan ook
«Maar waarde heer, waar kreeg u
dan de naalden vandaan?"
«Naalden, wat naalden antwoord
de Hagen, «wij hadden geen naalden
noodig, wij hebben den boel in elkaar
getimmerd, zooals je met laarzen doet."
«Hadt u dan spijkers? vroeg de on
verbeterlijke meester. «Ik dacht dat
alles gezonken was bij de schipbreuk."
«Natuurlijk hadden wij geen spijkers,
mijnheer, maar houten pinnen," gromde
de jachtopziener.
«Houten pinnen?? Waar haalde u
dan het hout vandaan
«Ik als jachtopziener zal toch zeker
wel verstand van bosch en hout heb
ben
«Best mogelijk, maar zoo hoog in 't
Noorden groeit geheel geen hout meer,
't is daarvoor veel te koud
Hagen keek een oogenblik verbluft
voor zich, zag op zijn bord. terwijl,
zijne trekken een onbezorgde uitdruk
king aan namen, en het houten pin
netje waarmede de rolmops te zamen
gehouden was, tusschen duim en wijs
vinger nemende, toonde hij dat aan
zijn toehoorders en voegde hen
triompheerend toe«Ziet U, mijnehee-
ren, als hout voor die pinnen, gebruik
ten wij eenvoudig dat van de rolmop-
sen."
f Daarna stond het gezelschap op en
verwijderde zich, doör zooveel vernuft
overstelpt.
De gestolen fiets.
Iemand te Rotterdam liet in de ves
tibule van een kantoorpand zijn rijwiel
een oogenblik achter, om binnen zijn
zaken af te handelen. Terugkomende
ontdekte hij, dat een zwijntjesjager de
gelegenheid had waargenomen met
zijn fiets er vandoor te gaan. De be
voor, als was ik geheel onwaardig om
dit kind aan te raken."
Maar op aandringen zijner moeder
leidde hij Bernadette zachtkens naar
den molen, waar deze tot zich kwam.
De kinderen waren intusschen de
stad ingeloopen en hadden overal het
nieuws verteld. Ook moeder Soubirous
hoorde ervan en terstond liep zij zeer
opgewonden en met een roede gewa
pend den molen binnen roepend
Wat gij zotWilt gij ons dan be
spottelijk maken bij al degenen, die
ons kennen Ik zal je die malle kuns
ten wel afleeren," en zij sloeg naar
haar kind. Vrouw Nicolau trad echter
tusschenbeide
«Maar wat doet gij? Wat heeft dat
kind dan misdaan Ik zag haar op
hare knieën liggen en nooit zal ik
dezen aanblik vergeten men zou ge
zegd hebben, dat het een engel van
den hemel was."
V.
Vrouw Soubirous hield nu Bernadette
drie of vier dagen thuis.
In Lourdes begon men de woorden
van het kind ernstig op te nemen en
men vroeg zich af, wie toch die Vrouwe
mocht zijn. Zou het misschien eene
arme ziel zijn, die in het vagevuur
lijdend H. Missen verzocht Misschien
de ziel van de uitstekende, alom be
minde praefecte der in Lourdes bloeien
de Congregatie, die eerst korten tijd
geleden overleden was? Het waren
vooral twee voorname vrouwen uit de
stad, die gaarne antwoord hadden ge
stolene loopt naar het naaste politie
bureau en doet aangifte van dezen
diefstal. Terneergeslagen gaat hij naar
huis en vertelt zijn huisgenooten zijn
pech. Terwijl hij er nog over spreekt,
komt de knecht van zijn rijwielher
steller de gestolen fiets brengen, met
de laconieke boodschap «Als het u
belieft, de band is weer gerapeerd."
Verbluft staat de bestolene zijn dier
baar karretje en den fietsenmaker aan
te staren, lltj voelt naar zijn hoofd en
vraagt zich af of hij misschien gek
geworden is. De rijwielhersteller kan
hem gelukkig van dezen waan ge
nezen.
Wat blijkt?
Eeu uurtje geleden bezorgde iemand
het rijwiel, met de boodschap, den
band hiervan te repareeren. De hande
laar herkent direct 't karretje van zijn
cliënt en zegt: «In orde hoor, over
een half uurije zal ik het weer bij
den heer X bezorgen."
Achteraf herinnerde de handelaar
zich het verblufte gezicht van den be
zorger van 't rijwiel, die zich maar
niet meer heeft laten zien.
Generaal-Scliarenslüper.
Te Seattele (Ver. Staten) loopt een
scharenslijper de huizen af, die één
der hoogste carrières in 'Rusland ach
ter den rug heeft. Het is namelijk
niemand minder dan generaal
Rydzewski, eertijds behoord hebbende
tot de lijfwacht van den Russischen
tsaar en ook onder den bekenden
Russischen admiraal gediend hebbend.
Het messen- en scharenslijpen moet
den ex-generaal een goed bestaan op
leveren. Het is nu eenmaal voor een
Amerikaan een aantrekkelijk iets om
zijn mes of schaar, al is zoo'n snij- of
knipwerktuig nog zoo scherp, ook eens
te laten slijpen door een ex-generaal.
Het Politieseliandaal te Batavia.
Het «Bat. Nbl." van 14 September
meldt nog de volgende bijzonderheden
Wat betreft den stand van het onder
zoek te Batavia, kunnen wij mededeelen,
dat het boekonderzoek door den accoun
tantsdienst heeft aangetoond, dat vóór
1922 reeds een bedrag van f165.000
aan onbetaald gebleven tractementen
door den ex-hoofdkommies van politie
zijn achtergehouden en na dien tijd
zooals reeds gemeld werdnog f100.000.
Dit is dan tot 1 Juli van dit jaar. Wat
betreft het afloopende kwartaal, hier
van is natuurlijk nog geen verant
woording ingediend. Opdracht is reeds
verstrekt om hiermede iemand te be
lasten, die ex officio de verantwoording-
zal moeten opmaken.
Vermeld dient nog te worden, dat de
verantwoordingen van den hoofdcom
missaris van politie steeds door tus-
schenkoinst van tien resident aan het
departement van BinnenlandschBestuur
opgezonden worden. De mandaten ech
ter kreeg het hoofd der politie altijd
rechtstreeks van het departement. Con
trole op de verantwoordingsstukken ten
residentickanlore was door de laatste
omstandigheid niet mogelijk. Hierdoor
is ook verklaarbaar, dat de fraudes ge
durende zoo gcruimen tijd gepleegd
konden worden, zonder dal er iels aan
het licht kwam.
Zooals wij hierboven zeiden, is hel
had op deze vraag. Haar kon moeder
Soubirous het verzoek Bernadette met
haar naar de grot te sturen niet goed
afslaan. Ook hoopte zi j, dat haar doch
tertje door oen volgend bezoek van
zijnen kinderlijken waan zou worden
genezen.
«Vraag aan die Vrouwe, wie zij is
en wat zij verlangt," zeiden de twee
dames, «laat het u goed uitleggen, of
liever laat het u opschrijven, opdat
wij volle zekerheid hebben haar goed
te begrijpen."
Donderdag 18 Februari na de II.
Mis van half 6 begaven zij zich op
weg. Zij hadden papier medegenomen.
Daar echter het kanaal, dat den
molen dreef, weer zijn vrijen loop had
kon men den weg van vroeger over
het eiland, niet nemen, maar moest
het gezelschap langs den heuvel op
klimmen en vervolgens over steile
afbrokkelende paden over de rotsen
naar de grot afdalen. De twee vrouwen
waren angstig en volgden slechts
langzaam den gevaarlijken weg. ter
wijl Bernadette voorging alsof een
onzichtbare hand haar veilig en ge
makkelijk over alles heen leidde. Op
den heuveltop aangekomen, liet zij,
hoewel zwak van gestel en aan asthma
lijdend, geen spoor van afmatting
blijken en met dezelfde zekerheid ging
zij den gevaarlijken weg naar beneden.
Zij kwam daarom vroeger bij de grot
aan. Aanstonds werpt zij zich op hare
knieën neder en op het oogenblik, dat
de twee vrouwen daar aankomen,
slaakt zij een gilhet welbekende
licht en de stralenkrans schittert in de
onderzoek inzake de onbetaald geble
ven tractementen thans afgeloopen.
Daarmede is echter, zooals men wel
begrijpen zal, slechts een klein onder
deel van het omvangrijke onderzoek
beëindigd. Het onderzoek naar de ver
dere administratieve aangelegenheden
zullen nog heel wat tijd in beslag ne
men. Te verwachten is, dat deze ad
ministratie wel geheel gereorganiseerd
zal worden.
De snelle uitgroei van het politie
wezen, waardoor de leiders met allerlei
werkzaamheden overkropt werden, is
wel een der voornaamste oorzaken
dat aan de inrichting van de administra
tie en de controle daarop niet de noodige
zorg besteed kon worden. Welke treuri-
fe gevolgen dit hebben kon, is thans
ewezen.
Omtrent de houding, die van Rossem
bij het voortgezette verhoor aannam,
werd ons medegedeeld, dat deze hoe
langer hoe minder sympathiek wordt.
Was hij onmiddellijk'na de ontdekking
van de door hem gepleegde malversaties
uiterst ter neer geslagen, langzamer
hand schijnt hij zijn oude zelfvertrou
wen te herwinnen, wellicht steunend
op de overtuiging, dat hij nog een heel
kapitaal achter zich heeft.
Want door de beslaglegging op zijn
eigendommen hier ter stede is slechts
een klein deel van zijn «vermogen"
voor hem verloren gegaan. Men heeft
echter goede hoop door verdere beslag
leggingen «onder derden" zoo lang
zamerhand alles te achterhalen.
Ook is er dadelijk werk van ge
maakt om op de villa, welke hij zich
te 's-Gravenhage deed bouwen en an
dere bezittingen van hem in Holland
beslag te doen leggen.
De houding van Kelder is die van
iemand die in wanhoop verkeert. Hij
blijft steeds volhouden, wat hij reeds
verklaart heeft, n.l. dat hij wel geld
van Chineezen aangenomen heeft, maar
zich nooit aan landsgelden vergrepen
heeft. Tot een verdere bekentenis is
hij niet te krijgen.
Langzamerhand schijnt de eerste in
druk, dat hij, Kelder, de kwade geest
zou 'zijn geweest, te wijken voor een
andere, n.l. dat niemand anders dan de
ex-hoofdcommissaris van politie zelf
dat was.
Zijn slechte invloed moet ook uitge
oefend zijn op den bond van hoofd
agenten en rechercheurs, toen deze bij
den resident en andere autoriteiten een
protest indiende tegen het onmiddellijk
ontslag van den hoofdrechercheur
Liauw Kim Seng die onder van Rossems
bescherming zijn kwade practijken uit
oefende. Naderhand, toen zij van alles
op de hoogte waren, boden-de protestan
ten hun excuses aan den ass.-resident
aan.
De »Ind. Crl." maakt molding van
nieuwe frauden bij een anderen tak
van Gouvernementsdienst.
Bij den B. G. D. heeft namelijk de
kommies II. J. P., die reeds ongeveer
26 jaren in dienst is, in de boeken ver-
valschingen aangebracht voor wat be
treft de administratie van bureaufond
sen, terwijl hij zich voorts een bedrag
van f 6600, dat bij 's lands kas diende
le worden gestort, toeëigende.
In totaal verduisterde P. op deze
holte en eene stem roept haar toe
«Bernadette."
«Hier ben ik," zegt het kind, dat in
geestvervoering die vlekkelooze schoon
heid aanstaart en beeft van geluk en
aandoening. De Verschijning beduidt
haar nader te treden. De twee vrouwen
die op haar toegetreden zijn, fluisteren
haar toe
«Vraag haar, of zij boos is, dat wij
medegekomen zijn, anders zullen wij
heengaan".
Bernadette werpt een vragende blik
op de Verschijning en zegt zich tot de
beide vrouwen wendend
«Gij kunt blijven,"
Deze spreken haar zachtkens toe
«Daar zij u wenkt, treed nader en
vraagt, wie zij is en waarom zij hier
komt, of het eene ziel is, die H. Mis
sen verlangt voor hare rust. Laat haar
op het papier schrijven, wat zij wenscht
en beloof haar, dat wij alles zullen
doen, wat zij wil en wat voor hare
rust noodig is."
Het kind neemt het papier en treedt
aangemoedigd door den blik van liefde
nader
«Vrouwe," zegt zij, «indien gij mij
iets hebt mede te deelen, wees dan zoo
goed op te schrijven, wie gij zijt en
wat gij verlangt."
De Vrouwe glimlacht over de kin
derlijke eenvoudigheid en zij spreekt
«Wat ik U te zeggen heb, behoef ik
niet op te schrijven; doe mij slechts
het genoegen hier. gedurende veertien
dagen te komen."
«Ik beloof het U," antwoord het
kind.
wijze circa tien mille, terwijl het onder
zoek heeft uitgewezen, dal bij sedert
cle laatste maanden van bet vorige
jaar daarmee is begonnen.
P. heeft een volledige bekentenis af-
gelegd.
Bij navraag te bevoegder plaatse ver
nam het «Bat. Nbl." dat bovenstaand
bericht juist is. Slechts het laatstge
noemde bedrag van tien mille moet
worden teruggebracht tot circa negen
mille.
Ingezonden Mededeelingen
Er zijn twee manieren
om uit te maken, of gij zwakke nieren
hebt. Ten eerste door rugpijn en andere
uiterlijke ken teekenen, en ten tweede
door urine-onderzoek.
Als rugpijn, voortdurend lerugkeeren-
de hoofdpijn, of. zenuwachtigheid, ver
moeidheid en duizeligheid u doen ver
moeden, dat gij een nierkwaal hebt.
let dan op uw urine. Sla acht op ver
schijnselen als de volgende te veel
vuldige of te weinige aandrang tot
urineeren, te groote of te kleine hoe
veelheden, te donkere of te lichte kleur,
branderig en pijnlijk gevoel bij de
loozing, onaangename reuk, zanderig,
gruisachtig of bewolkt bezinksel.
Tijdelijke afwijkingen kunnen aan
andere oorzaken te wijten zijn, maar
als de verschijnselen blijven optreden,
zijn uw nieren verstoord en behoeven
zij hulp. Verwaarloozing kan noodlot
tig worden.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen ver
beteren en regelen de urine, helpen en
versterken zwakke nieren en verdrijven
zoodoende rugpijn, duizeligheid, rheu-
matische pijnen, zennwachtigheid en
andere gevolgen van nierkwalen. Zij
hebben duizende nierlijders voor goed
genezen.
Verkrijgbaar in apotheken en dro
gistzaken a f 1,75 per doos. 33
mst en zonder schuifgewioht.
Aanbevelend,
VENLO.
Telef. 283.
TANDARTS,
Spoorstraat 18.
PATERSSTRAAT 27 eiken MAANDAG
namiddags van half 3 tot half 6
«En ik" zegt de Verschijning, «beloof,
U gelukkig te maken, niet in deze
maar in de andere wereld."
«Vraag haar," zoo zeggen de twee
vrouwen, «of wij U gedurende die
veertien dagen mogen vergezellen,"
Bernadette ziet de Verschijning aan
en deze antwoordt
«Zij kunnén medekomen, zij en ook
anderen. Ik wensch hier veel volk te
zien." Na deze woorden verdween de
Verschijning.
VI.
Naar huis teruggekeerd moest Ber
nadette aan hare ouders mededeelen,
wat zij beloofd had. Deze zagen zich
dus in hunne verwachting hun kind
weldra ontgoocheld te zien teleurge
steld, maar toch durfden zij hun ver
bod niet handhaven. Op aanraden eener
tante echter wilde de moeder haar
kind den volgenden keer zelfvergezel
len. Het was Vrijdag 19 Februari, toen
men heel vroeg naar de grot ging in
gezelschap van eenige personen. Ber
nadette knielde neder, maakte het
kruisteeken, zooals de Verschijning-
haar had geleerd en een oogenblik
later scheen de zichtbare wereld voor
haar niet meer te bestaan hare ziel
was in geestverrukking.
«O, mijn God," riep de moeder in
haren schrik, «ontruk mij mijn kind
toch niet
«O, hoe schoon is zij 1" riep een der
toeschouwers.
In aller oogen stonden tranen van
aandoening en men begon in stomme