Algemeene Vergadering
Weekblad voor
VENRAY, HORST en Omstreken.
25jarig regeeringsjubileum van H.M, de Koningin
Wijlen Pastoor Rutten.
issmafxuss. ssaassca
h£SÊSSSSSS& .-s.-ar.SMrs»
Moeder en zoon
Vergadering in de groote zaal van het Patro
naat op WOENSDAG 9 MEI, 's avonds 8 uur.
Dit nummer
bestaat uit twee bladen
44* Jaargang. No 18
abonnementsprijs
PER kwartaal
voor VENRAY 65 c.
franco per post 75 c.
voor het buitenland
bij vooruitbetaling 11.30
afzonderl. nummers 5 c.
xgao
PEEL EN MAAS
/"kj_1
Uitgave van
FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAT.
PRIJS DER
ADVERTENTIBN i
van t— 6 regels 45 ct
elke regel meer 7' et
Tel. No. 51
Het
voorloopig1 Comité
tot viering van het
Uö.rmnon pptlPP
was en oprechtheid, die de zieken getroost
in hart en mond. En zelfs de kleinstenjn hooi gewiUKeiae eieren nam zu aimeu
wisten van geen vermoeidheid, vaak na {bracht en stuurde. Is 't niet vermakelijk en de armen naar geest en lichaam had
drie. vier uur lopen. De rektor hield altijd j te horen, dat ie op zekere dag van Lim- gesteund, die voor allen gebeden had en
bricht gekomen, 't deftige Maastrichtse vrede en waar geluk -foor talrijke introni-
Imniea van saties van 't H. Hart hun huizingen had
drie, vier uur lopen. -
beide handen gereserveerd om de aller
kleinsten, wanneer vermoeidheid voor
kwam. voort te trekken en wilde hij iets
lezen dan hingen ze an z'n toog. Alleen
voor 't breviergebed wilde hij vrij zijn.
Werden ze overvallen door regen,
dan
station binnenstapte, terwijl de kopjes van i
enige bundels asperges boven zijn beidebinnengevoerd.
roept alle inwoners van
de Gemeente VENRAY op tot het bijwonen eener
o- -- t Qrote droefheid was alom en velen kwamen
toogzakken kwamen u g f naap .t 8terfhuis om met gewijde palm hun heilige
Ik dreig echter WMfvader te zegenen, toen ie daar lag in schoone
Werden ze overvallen aoor regcu, o«u voorschijn te komen. De plaatsruimte ver Jood
v^rbor£?en de twee kleinen zich vaak onder biedt me echter verder te gaan en bo Eq wy die vele dagen aan zjjn 8p0nde hadden
ziïn Uufgen overias, Zou men niet denken dien was dat de bedoeling met zooals k g6Btaanwij T0#lde® voor maal die
lpi^r aan d* kiekens en de zorgvolle reeds zeide- grote droelheid, wanneer vader of moeder eterlt.
r KieKC5> j N even w"ll *k stilstaan bij Ruttens Toen we hem daar zagen liggen in zijn bleeke
De wandelingen waren geen uitstapjes ziekte en sterven te Venray. Koewel 8,hoonh«id, tussen de stille kaar«#n;met al zijn
a hndon de rektor steeds nastoor Rutten nooit fl hchamehk sterke heve trekken "van vroeger, toen rees voor onze
zonder meer, t l te gtaan Peweest js kwam de dood toch menseliker geest dat heilig leven van weldaad en barmhar-
gelegenheid om hieren daar «m ie geweest is.kwu is slacht. ligheid. Die mond, die slechts goedheid en troost
bij kastelen en kerken kap 1 van z'n rusteloos werken.gesproken, de bleke klamme handen, die slechts
spreken van hun historie en hun arctaitek [offer geworden van zn roewioo^w.en jreravtm hadden die trouw.» oocen.
„m.n „it 7'n zoet verbliil te1 tonieTe waarde. Óp de kruiswegen, waar|i„ ]ate a'vond.'na een vergadering heeltgewerkt en gegeven hadden, die tróuwe oogen,
onder de armen uit zn zoet verDij Kpp)d van dp Zaligmaker de velden be-|;r 'n longontsteking gevat die hem traag tbans gesloten, die aldoor gezocht hadden naar
trekken en hem er pardoes naast te to^lW^^va^ote n« b de ellend, armoedt omB trooe.en en te
lenigen.
We vroegen ons af wat ie geweest was voor
ons en voor Maastricht en we zagen voor onze
SLOT
wezen dan
nieuwelingen, bij «ahinp-
verlies van hun laatsteouder nogoabloe
den, komen in een heel vreemde steer.
In hun tere ogenbl'kken kommze
aanraking met de ruwere aan i «Sfochts
leven gewende knapen en moeten meedoen,
ruw zijn tegen 't gevoel van t ogenb.ik.
Denkend aan de toekomst binnen de ge-
m._ heerschte werd door hem steeds inspektie ten grave getrokken heeft.
Vaak is 't gebeurd dat de g°ede™aaaaSchouder, en 't kruisbeeld aan zijn este- maand heelt de bedrijvige herder op t(
een korte slaat,9nachts om 2 uur deze ge^ onderworpen, oiwel in de ziekbed gelegen Niemand dan zn trouwe
werkzaamheden herhaalde. versiering enige wijziging aangebracht, t Is kapelaans, die hem als n vader liefhadden, gea8t de troepen armen en bedrukten en de
De nieuweling, die deze A»r|ldpf[' 1 vaker gebeurd dat, wanneer 't kruisbeeld de "dokter, Betje, zn trouwe huishoudster,,armeiifce woninkjes" waar hij geluk en vrede
voelde 't moederhke van dit p wenen was of vermolmd en stuk, z-n nichtje, en twee wezen mochten hem bracht. En 'n troost was ons de overtuiging, dat
vooral wanneer de rektor hem zelf nog jTOndeliog gemaakt werd en ter bez0eken. Ja. ook aanzn sterfbed stonden^. .v.
eens kwam „indekken 4 eV?o(L! fSnlaatse een nieuw gebracht, want t Lim- de wezen. Hij kon er niet zonder. Ook m
woordjes van opbeuring toeflawt*B'*®- iEurgse veld zonder kruisbeeld was voor deze tijd tan ziekte gunde hem de zorg
voelden de nieuwe dp v00^ j rekt0r Rutten 'n miskenning en verwaar- v00r de armen geen rust. Voortdurend
thuis en ook deze armen ga werdd lozioe van 'n heilige traditie. gaf ie z'n wezen instructies en opdrachten
n sro°AdIe:l»Ltha^*?i "i«: -Hier I Zo leefden °°"e wezen in hun isolemmK mel eieren of geld naar armen te gaan of
een vreugdevol bestaan en kwamen dagen eenlge s,garen te brengen naar arme. - pi«htigh.if. |Bijna alle», die in droeve
van ziekte, dan kon de zieke geen betere zwakzinnigen van het Se"alluBfe®'"ï'[stoet de goede heilige naar zijn laatste rustplaats
verpleger vinden dan vader Rutten. W Want ook daar was ie weldoen _;in| gevolgd hebben, hebben geweend. Vele wezen
een der zieke wezen op Calvarieberg, dan arme Maastrichtenaren waren er zijn| j
de rektor dageliks present met ver- j—
Geen donkerder dagen voor de hier geen toepassing, integendeel, m 't
ezen dan de eerste in n weeshuis. DeWeeshuis was {fi9> vronk leven. Voor ont-
wie de wonden over t -
Weeshuis
spanning en vermaak werd door aerevcior
gezorgd. Rutteke had privilegies overal
waar ie kwam. Voetbalmatchen werden
bijgewoond zonder entréegeld, de kermis
tenten waren voor de wezen onder leiding
van hun rektor gratis toegankehk en ae
vijvers van Mariënwaard vroren alleen
dicht voor de pensionnairen en de jongens
Ssmuren aan dc gebondenheid der j ijsvermaak was
de barmhartige Samaritaan z'n trouwe leerling,
die de draagwijdte van Zijn verheven.parabelen
zo diep gepeild had, met grote liefde haa opgeno»
men in zijn rijk van rust, overeenkomstig Zijne
godaelike woorden: «Zalig de barmhartigen, want
zij zullen barmhartigheid verwerven."
De begrafenis van pastoor Rutten was 'n enver»
waren overgokomen van Maastricht om hun vader
was de rektor aageiiKS prescui uiv» speciale vrienden. naar zijn laatste rustplaats te volgen en zij vooral
snaperingen. Zorgen, bidden en lijden deed ie ook in waren zeer geslagen. En toen 'n kinderstemmetje
Niet allen z'n eigen kinderen werden z>ü uitstervend leven en met z'n zorgen is door ,j8 grote kerk de diepe klacht zong
door hem voortdurend verzorgd tijdens -ie de eeuwigheid ingegaan, menend dat „Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos
hun ziekte ook was ie dageliks in de stad z-n werk nog n,et af was. God besloot amici mei toen wisten we met onze tranen
bii arme lijders om te helpen en te troos- echter anders" Ook wanneer ie 'a hooge geen weg meer.
ten 't Weeshuis immers was voor zan leeItijd zou bereikt hebben, zou z'n werk Hij, die aldoor medelijden had gehad roer
barmharfieheid te k'ein. niet klaar zijn geweest. De dood alleen anderervroeg Aan. om erbarmen Kleine zanger
Van n d^rgelikeva"der gescheiden te Ln dii warie "harl doen verkilien en "b«proeM"hebta. En wl'ga-w'ï -
a, onze liefde, onze dankbaarheid,
tranen en ons bloemenkransje.
a ann rektor Rutten. Enige van °m ^en °J„er 1 v00rl te QUWCIvoor de wezen 'n harde 9lag geweest. De rozenkrans had ie de bele lange ^S^Iajtijd leeft ie voor ons en''zal blijven leven, lm-
rijnPerhar.e,ike woorden gaven weldadige do^J>,Wweer te slecht, dan moesteeMte He^emaai^hem.gemm^ in z^hiï^^^êl^éduid'ls6 »'%-m r.rh.rrn
"Ui ^trho^tn00 D°eP r^toffasUe d.nheel h|r« gfd" klachten' -r-chfingen tof.
Gevoel v'ao Eenheid nam dan toePen' in ISrVm'^n der Sen werd waar ie de oud-wezen bezocht. Wederkerig De Kerstdagen naderden en de pastoor
regels, aan 'de alleenheid, zijn ze trooste
loos en moedeloos. Maar
vonden de nieuwelingen
Niemand, die beter wist
heilige
I toepassing van de goddelike Evangelieleer.
Gevoel van alleenheid nam uau wc cu -
de trieste schemering van de half uilge-i1" zlJn zakken, en een der kiemen wctu.nnai .v. uv
draaide gaslamp rezen dao de beelden van ""j??B,uurd,om in een «bung snoepwin-lkwameni de wezen naar him vader Ivrofi"j'n Vezm ot zezich nou herinnerden'
't kleine verleden voor de beproefde ogen. H?"ie goedkope versnapenngen te kopen, iLimbricht, waarie spoedig dezelfde ge-|d onveroetdS Ke%^eM^niT^M...
die dan verkaart werden. Inegenheid ondervond van zijn parochianen. L-i-hic* wPO!wB Aerstnach.cn m t Maas-| Up fiaititermaanaag. 21 Mei. zaï te
- «,t. 'n zekere Uiitei. tusseni?n,!r?J„anz"r; S'lta;d Limbnrgfoh, K.lii'sk.nd.g
taatuciainrrtoB ffnKnn Jan
20e Limburgsehe
Katholiekendag.
Op Piakatermaandag. 21 Mei, zal te
't kleine verleden voor uc ucptuciu».
De stilte van de slaapzaal werd slechts die dan verkaart weraen.
verbroken door 't regelmatig geadem ^an Velen ook had ie dan bezig met huisvlijt Er ontstond zelfs 'n zekere rivaliteit tussen L-
de onbezorgd-slapende knapen en de ™et het konstrueren van papieren huisjes, oud-wezen en Limbrichtenaars in 't brengen J^fm.en zijne trouwe ogen. Zo gaarne wnrd«n
monotone stap van de lang9 de rijen bed- of wel haalde plankjes voor den dag, van aanhankelijkheidsbewijzen en vader- t «tie-ui? ^aar a,s andere jaren de n
den aldoor biddende rektor. Als-ie zo waarop ie met bekwame hand figuren liefde, Tot botsingen heeft 't echter nooit terst,£r|hbe klaar gemaakt en toen de a p "0Dd«g 20 Mei det namiddags om
soms uren gelopen had, werden de stap- tekende, welke de jongens moesten uit» geleid, vaders vreedzaamheid en takt was ?w-f.re i,okhen aan de vooravond van de nur yoorv«rgaderiDg van den Limburg»
pen minder krachtig en verzwak'.en tot 'n zagen. Ook in houtbrandwerk leerde hij een te goede waarborg. neihge nacht hun kerstvreugde over de 8°ben R. K. Werkliedeobnnr!
vermoeid sloffen. De klokken van St. aardige voorwerpen fabriceren. Wanneer ie 't Meest pijnlike ogenblik in Ruttens Y1J e' nagalmde, werd ie bitter be- Maandae 91 ivr»; k
bez,e was- leek 'C de meesier op't leven is wei geweest zijn afscheid van dr.°efd twijfelde. .Zou 't Kerstkindje met Vsni CrelioV s i, (J u c
-- „J,;; ai„ „Wnr mij genezing brengen". Maart Kerstkindje StPetra, hoofdperoohiekerk
zo bezig was, leek ie de meester op
T r 1 TV 1 oir ff I
Hii 7aa?de timmerde, plakte, en IMaastricht en zijn armen. ~y. die reKior|beschj|
ie J maakte To«odM Scherp.lRutten toen gekend hebben, weten doo lhij,
.rvfir Af 7flppn er werd door I welk 'n periode van leed en kommer hij I lieveli,
d\e re^®^| beschikte anders.° Steeds zwakker werdl
evenals de zonnebloem, zijnl
periode van leed en kommer dyijiévelingsbloem, haar hart de zonne toe- An
heeft moeten heenworstelen Echter slechtsI wendt, zoo neigde ook zijn bart in kalme^60^* ^ek®nd» der sprskers,
vermueiu otunu.- - 7U UPy
Servaas speelden over Maastricht hun
late uren lied en alles vermiste tot geheim- «c1"-
zinnige stilheid- 't Hondje van dc rektor, smeerde m'et spek de zagen cr werd door welk
ie onder de schemering a gmeester en leerlingen hard gewerkt. beeft
zn eerste slaapje uitgeslapenihad vond t Liefst maakte hij kruisbeeldjes in hout» met deze woorden, .de schoonste roMn|gclate^hêfd tö"t°G^id"en «Serf.
dan tijd om zijn meester te waarschuwen gni- erk o{ opschriften voor wandver- bloeien onder 't kruis" gaf ie uiting aanl8 mor. r c a
en 't getippel van de botte nagels over de rjneen ajs Allen voor ieder en ieder zijn gedrukte zieletoestand. Pastoor RuttenI De 31e December 1920 sherf deze grote
how „nnr df sieringen ais .Alien voor leaer en nriester ook de man van de|P"ester, voorzien van de H. Sacramenten
der stervenden, de dood der heiligen,
uitgesproken en in dit Overal was droefheid. De Venrayers, diel
herinner ik mij de woorden, die|iedere^ dag met grote aandrang voor 'i
Om balfelf beginnen de afdeelingsverga»
deriog. Zs volgen bier, met voor zoover
houten sl.apzaalvloer,_; was^fm vo^de j voordien-^ sc„0 de f„n
rektor 't signaal om zijn
voor z'n jongens te verrichten,
begon dan de verschillende
wekken, die de
De rektor I
R. K. Onderwijzersbond.
L:mburgsobe R. K. Werkliedsnbond
BFP Doncó Vsnlo.
Limburgscbe Land» en Tuinbonwbood
pater W van der Hoven SJ Aalbeek.
R K. L'mburgsche Middenstandsver»
Was de zomer in muu,
fflt leven in boom en bloemen en klaarden!heeft-ie gedwee
srschillende ventjes tejuchten. dan v/as 't tijd voor groteIverband herinner ik my de wooraen, aie|icuere uag uici gimc aa..u.«ug R u. i
eKKeu, uic vzv. behoeften tier j wandelingen. Dan liepen de wezen metIde dichter van 't „Spel van Sint Servaas Iherstel van hun vader gebeden hadden, l0eDjgiDg Cbr Jansen, directeur van hst
Dachts in onaaDgenaamheden dreigden |hun V,„„ n, st.laan de grote patroon van Tncht m den|ialrijket malen j aJgemen^H^Communms^^,®,^ Hanïe.bnre,u |6 Ametardem
's nachts in onaangenaamheden areiga huQ Bpastor bonus" uren ver. De bt.iaan ae g toen z'n volk misbaarde om Ivoor hem hadden opgedragen en bede»! Tnnp T :mhnr»
te brengen de vo'gende morgem Pietersberg en de Maasvallei door. de|nY)1Miin hart zegt neen, maarjvaarten hadden gehouden naar naburigeI f*f.
wns de slaap diep en waren de knapen d in de buurt van Tongeren, de|zn heengaan. „Mj g
erfnadfoorden van Maria, waren in dieüe Gymnast'.ek»
rongeren, del z'n neengaau; .myu uau -
plaatsjes om|God zegt ja". En pastoor Rutten ging naar! genadeoorden van Maria, waren in diepe! n.. Gymnastiek-, en Athletiskbond
ju„f It imhrtrht waar-ie spoedig bemind waslrouw. In elk huis was droefheid en velen|pater C ementina Vrijmoed O F M O
waar men eveneens! - -
Voor Ezr
I Heerlen.
Deugd. dr. M..ulem*n,
was de slaap diep en waren uc dorpen
heH°.ori heriDoerde zich ou d. oorz«k v.o woorddo het j, «tt »«n 'Ü0 niet «a,nk" W'"b<"n gi°g'- ",roordeD- Nje'i
Uenri D»rin ||al lich oiet afwfjien «ij heett mu ge v -l ,»0j eD det d»o een voort- ver van haar woning atonden een aentel
,UL",r.bO..«on de"Merel gewond... -egd. dat gij hear ..k.r_..udJL«t i. vo.ren ao^hebb.n tua.
rijden zy wilde eena naar Henri
Zij "ïergat haar be,or8d^id J"".^"hitlCid gedrevM,°of mtaehi»"u!t MD^eMlaü tem de brieve^ .oude geven, of tem
FBTJÏLLBTON.
45
VERVOLG VAN TWEEDE BLAD
Ia Uaaton ae marei gewoon t |.vgu. 6,j
Hij ia nog awaarder verwond dan gij Idaar ay ever gewiohtige dingen kwam dnrenden strijd te voeren ion hebban tue- l'ijfa'gen.
teide de dokter too even dat vreeaelykelspreken, dia mevroow de gravin betroffen aohen liefde en plioht. Maar dat allee had Ite den k
du»l 1 Hoe kondet gij op mik een bar. I Valentine begon te beven. haar niet doen aaraelen, dit off r te bren.lwoning te
llo*«» "n it.t v.nl Zii vereat haar beaorgdheid voor Henri, gen. Dat Gaston later, door grootmoedig-lofachoon
baeraehe wjjae ow eigen leven en dit van' Zii vurnat haar beiorganeia voor nenn,|gou. Dat Gaston later, door grootmoedig
nw vriend in gevaar brengen I
Va'eniine keerde tiob bedioefd om en vreee'eiijke gevaar dat
O, Henri, hoe knnt gy een vader spoedig s'iep Henri weer in. dreigde. Met het oog hierop durfde lij pietlrnggegeveo
deo móordeoaar vso zyo iiefe'e kind noe. Het was reads middernacht, maar Valen. te talman j «y snelde bevende naar betI voor het gebrachte offjr niet verminderen I Toen bet rii'niir von h
men antwoordde bet jioge meisje nauw tine daoht aan geen slaap en ook in bet kleine aalon, waarin men Minrj bad gela-lterwyl van den anderen kant de brief ven I woning etilbieid ,Li voormalige
hoorbaar. overigens son .tills bm. van den he.bg ten. Galton volstrekt geen indruk op heer ge. den drampel ,y .prong uit "It'ry'C en
deuren
Wat zegt gij riep Henri verbaasd beersebte nog leven en beweging
uit, terwijl by zicb balf oprichtte, De werden geopend en gesleten, bedienden he>
pen been en weer. de hertogin kwam nog
hertog,
Is
spreken
uw grootvader 1 Maar daarover!eens in de ziekenkamer, om ziob van den
spre&uu wy later. Houdt u in GodsnaamI toestand van baar, xoo wonderlijk terug» «uotuuu.
kalm. want anders helpt alle verzorging enlgevonden kleinzoon te overtuigen. Deldat eeDige weken te voren in bet salonlden arbeid te onttrekken.
u.i.» •Inia.apinator was. zonder te sprekeD, bezig|der gravin De Mallepeyre bad gezongen, Toen zy Gaston om de brieven vinooht
maagd, zy zoude geen vinger naar de
Het was inderdaad Minny. die zicb daar I kroon hebben uitgestoken, maar ook geen
bevond. Maar was dat het schoooe meisja,| schrede teruggedaan hebben, om zich a»n
maakt had. Had zij op dit oogtnblik del liep den ouden bekende, die haar hartelijk
keus gehad tusschen Koningin en dienst» groette, tegemoet
kalm. wan» suuun ta wa8 tonder te spreken, beziglder gravin De Manepeyre uau A v.i A 7
verpleging niets. Gy hebt niet. «oo «a.r P;'bg'ad'"k7.cte l.gg0n ,.nr bet eer.t- .nd.tr onverd.eld.n byv.l h.d ingeoog.S I meende .vj daardoor d. oor.uk van het
noodig al. rust Gy hebt gey ld en ik heb 'erb.nden k^.ar te li gg^ eep_ |w,„ dat deIelfJe z.ngerea, de daar de topte heffen In baar koon..
noodig ais rus», uy uou» 6cV.u
doodsangsten uitgestaan, toen ik hierna«8t! volgeude bezoek van den geneesheer,
- L-._j. u... Tegen middernacht trad onverwsohtsItoeja'ohingsn van een
dienstbode de kamer vao Valentine |eisobend gehoor met een edele, oogekun
uw verwarde gezegden hoorde. Maar de T""""«"n» nn.«w«uut..uu.—w- verwend en veel
geneesheer heeft verzekerd, dat bij voor eeo uiensvuouo uo D_
u instaat, als gij u ruztig houdt ontrouw binnen. stelde houding ontvangen bad f Iodien
zijo voorschriften opvolgt. Er waeht buiten een jonge dame, die Valentine haar naam niet gehoord bad.
Een gelnkkig lachje speelde om den er op aandringt, u nog te spreken, zeide zoude zij de zangeres niet herkend hebben 1 jdii
mond van *TAa Minny had sedert den vorigen dag onbe»|da
achtige opgewondenheid had zy er niet aan
ged&oht, dat de saak een wending zoude
nemen, zooals dit ook wirkelyk geschied
was zy verheugde zieh alleen over den
dienst, dien zy bewezen, over het geluk,
dat zij bewerkt bad. Maar den volgenden
XXÏIIste HOOFDSTUK.
i I® mynheer De Danges boven! vraag»
de zij opgewonden.
Hy is zoo juist uitgereden, joff.ouw
Millner.
Weet gy niet waarheen vraagde zy
bleek wordend.
Neen, dat weet ik nietby was in
gezelschap van twee heeren, die hem in
een rytuig hebben afgehaald.
Kent gy die heeren soms
Ik geloof, dat de een de jonge graaf
De Mallepeyre was die hier dichtby woont,
den anderen ken ik niet.
sterven, na zooveel geiu*. v -M-- - - Minny bedankte den portier en stapte
Valentine bloosde en zag hem liefderyk verbaasd. Wie is bet dan (van smart gestorven was, naa zy siraotsu«iiumu. aour» ub» ub uhbibuiweder in het rytuig. De beriohten van
aan Ik had verzocht, hiernaast te mogen —Ik ken haar niet de portier heeft daaraan ta danaeo, dat baar kraobtig niet meer m bet bezit van Gaston waren, den ouden man maakten baar nog angsti»
wachten tot gij weer tot bewnstzijD ge» haar ook niet binnen willen laten, maar zy liohaamigestel de overhand op baar gees, dat er geen gevaar voor de familie Delger, waot dat Henri reeds zoo vroeg was
komen waart. Nu moet gii echter verstan» beweert, dat bet van veel belang is. Zy'behouden had; dat haar liefde, h*ar be» Mallepeyre meer bestond! Indien Gaslon uitgereden, in gezeliohap van deo vicomte
die ziin en trachten weer rustig in te heeft haren naam opgegeven mejnff ouw hosfie, om alleen te leven, om Henns het hem met gezegd had, kon by het niet en nog een anderen heer, da'dde op niets
gl*n; j Minny Millner gelok te bevorderen, door den goeden weten en dan was het vergeefs, dat zy goeds wsl wist zy. dat het duel eerst
Blijft gij dan hier - Minry Millner herhaalde Valentine naam der familie De Mallepeyre te redden, sich in het bezit bevond van de brieven, hei's namiddags om drie uu; zon plaats vin»
Ik blijf tot morgen hiernaast, terwijl nadenkende. Wat sou die willen! En haar staande gehoufën had. Meer wild# duel zoude toch plaatsvinden. Het bloed den. maar waarom waa Henri dan reeds
een pleegzuster voor u zorgen zal. Moeder op dit uur! Zeg baar, dat ik baar laat niet en, om tot dit doel te geraken, stolde baar in de aderen, toen zy hieraan zoo vroeg met zyo getuigen vertrokken T
is hier heden reeds dikwyls geweest en de verzoeken, morgen terng te komen. had zy niet geaarzeld, alles op bet spel daobt, en hoewel het nog vroeg was, kleed» Wordt vervolgd.
ge;uAA.B 1—uj- -r-™- °m deD °P 1"ogt| - i Miony haa seaen aeu vorignu u»8 -i-v --- ""e0"-"-
ran den zieke- Nu wil ik gaarne de aienatbode. VBlentine'schriifelyk veel geleden, en dat ay met morgen kon zy eerst weer kalm over de
na tooveel gelut, Valentin. I - Mij Op dit "or ''"«do V' U,m,rt gestorven was, had .ij sle.bl. «sak nadenken Wist Henri dat de brieven
B,;„a Kionsdp ad is£ hem liefderyk verbaasd. Wie is bet aan i I kraohtTff* niet meer m bat hetit »in flaiton wiren.
ken haar niet de portier beeft [daaraan w
