Kostgeld. Plicht boven alles. Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Dit nummer bestaat uit twee bladen. M1Ü1LLETON, Gemengd Nieuws. I Zaterdag £8 October 1920 41e Jaargang. Ne 43 PEEL EN MAAS abonnementsprijs PER kwartaal voor VENRAY 65 c. franco per post 75 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 95 c. afzonderl. nummers 5 c. Uitgave van FIRMA. VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY. Tel. No. 51 PRIJS DER ADVERTENT1EN van 1—6 regels 45 elke regel meer Tl e. De Brandstoffencommissie maakt bekend, dat op de kaarten voor groote gezinnen slechts gascokes ver krijgbaar zijn, alsook op bon 3 der groote kaart. De handelaars en boerenbonden mogen dus op de genoemde bons geen kolen of eierbriketten afgeven. Opgaven van klein industrieelen voor brandstof voor de maand November wor den ingewacht uiterlijk 25 October e.k. Wie verzuimt op te geven, komt voor die maand niet in aanmerking. Kamerbewoners kunnen op bon 1 van hunne kaart steenkolen bekomen. Ook8 Lieve Heer heeft rare kost gangers. Dese uitdrukking wordt nog al gebruikt om karakters te kenneu te geven, die zich aau hun plichten niet noren, maar dezelve met voeten trappen. Dit soort van menschen wil ik echter niet nader beschouwen, maar my bezighouden met menscheD, die het huiselijk geluk met voeten treden. Een klein gedichtje geeft het huise lijk geluk zoo treffend weer i Kent ge zachter, sterker banden, Dan die binden het gezin, Waar de liefde en vrede wonen, Blijvend als bij bet gezin 1" Die lofspraak op de machtige aan trekkelijkheid van het vredige ge zinsleven moge in onze nieuwe tijdeo verouderd schijnen, toch blijft ze ten volle waar. Ook thans nog heeft de instelling, welke het hulsgezin genoemd wordt, dezelfde roeping te vervullen als vroeger. Het huisgezin moet zijn de voornaamste opvoedingsschool van de kinderen, de toevlucht en de aan gename rustplaats van den vader na volbrachte dagtaak, bet beminde heiligdom van de moeder en voor alle gezinsleden de plek waar lief en leed gedeeld wordt, waar harte lijke liefde en aantrekkelijke vrede heerscheu. Zoo moest het zijn. Zoo is de taak van de door God gewilde instelling van het huisgezin. Zoo droomen zich de jonggehuwden het geluk van het gezin, dat zij vol blijde illusies ge- gesticht hebben. En toch is de werkelijkheid in ver schillende ook Katholieke gezinnen heel anders. Voor velen, vooral jongeren, die den volwassen leeftijd bereikt hebben beteekent bet huisgezin weinig meer dan de plaats, waar zij komen eteD en slapen, terwijl zij die plek liefst zoo spoedig mogelijk ontvluchten om buitensbuis ontspanning en vermaak te zoeken. Zeer zeker hebben ook dikwijls de ouders vooral de moeder, daaraan veel schuld, omdat zij den huiselijken kring niet gezellig weten te maken, maar het daar, zooals men zegt, een huishouden is van Jan Steen, een huishouding van rommel, ruzie en verwarring. Daarover willen we thans niet verder uitweiden, maar de aandacht op een tweede kwaal vestigen, welke den huiselijken band noodzakelijker wijze moet ontbinden, een kwaal welke hoe langer hoe meer voort» woekeit; en dat is dat de kinderen kostgeld geven aan de ouders. Het volgende moet gebeurd zijn in een der fabrieksplaatsen van ons land. Een vreemdeling, die daar werk gevonden had, liep door de stad. zoekend Daar een geschikt kosthuis, In een arbeidsbuurt zag hij aan het raam van een nette arbeidswoning een papier, waarop met groote let ters geschreven stond: »Hier houdt meu kostgangers Het uiterlyk van het buis en de buurt leken onzen vreemdeling wel geschikt. Daarom stapte bij er binnen en na vriendelijken groet aan de leden van het gezin, die blijkbaar zoo juist uit de fabriek kwamen en bezig waren een boterham te eten, was zijn eerste vraag Kan ik hier ln de kost komen t' Verbaasde gezichten. Dan het antwoord van den vader»We hou den hier geen kostgangers". En het briefje aan het raam was de wedervraag. Daar begrepen ze niets van. De familie naar buiten en jawel, daar zagen ze het plakkaat: Hier houdt men kostgangers. Groote verwondering Maar daar gaat voor de oudste dochter een licht op en zij riep beschaamd uitDaar zullen wij mee bedoeld zijn 1 14. Ik jou eau nieUwaardige, eau ellendaling ia n>v)D aigen oogao zijn. Alles kan ik vardrtgen ala bet moat, alleen dat niet. En ik kon Du toch niet van avond naar Taratraatan gegaan lijn, want, indien ik bem allaa gaiegd bad, eon bij mieachieo gaamaakt hebban, medelijden met bem te bebben, en zouden zijn vrouw en ook Clara om ham te radden. mogelijk ijjo beden bebben ondersteand. en wie weet, of ik ondanke mij goeda voornemens om mijn pllobt te doen, niet iwak zon zijn gewor den. Je bebt gelijk, dat je niet gegaan bent, Yd. maar wat ben je nu voornemeoi te doen t Ik ban bet met mij zeiven nog niet tens, maar mij dankt, dat het mijn plicbt la, dan minizter in kennis te stellen. Maar dan wordt Verstraaten vervolgd dan wordt hot ean rechtszaak, en dan is valnnrlijk alls kans op Ciara voorgoed vsrksksn. O. wat dat betreft hsb ik tooh reeds slis hoop laten varen, hernam de inge nieur moedeloos. De eenige vraag is veer mij na alleen meer, wat mijn plicbt mij voorschrijft. Maar daarbij sijt ge wel degelijk ver- pliobt, uw belang, of wilt ge liever hst belaDg van Clara in hst oog te honden Wordt baar vader vervolgd, dan Is ook zij geschandvlekt. Wilt ge dat I Neen, nooitsntwoordde de inge nienr met kranht, Haar eer moet on. aangetast blijven. Op haar m>g geen vlek vallen. Welnu, dan ie bet taak, er den minister en ieder ander boiten te honden. Mij dankt donh bet ie enkel een raad, dien ik je geef da' ge het beet doet, Verstraaten een briefje te scl.rijren, indien ge er tegen opziet, met bem de zaak te be- spreken. Komt ge ean avond niet don zal Verstraaten zeer goed btgrijpeD, waar'm de schoen wringt. Een lange nitieg li due niet ooodig. Ge kleedt bet voorsiobtig in, om bem niet meer voor bet hoofd te etoo- teo dan strikt noodig is. Wie weet of Ver atraaten dan niet respect beeft voor je reoMschapeoheld en begrijpt, dat hij zijn dochter niet aan een waardiger kan tot. vertrouwen. Ven Baren schaddo met een weemcedi- gen glimlaoh het hoofd. Neen, Willem Clara ia voor mij verloren, onherroepelijk verloren, en iedere poging om haar te be hoeden zou mijn eer kozten. Maar tocb ge loof ik, dat ow raad goed is, vooral om. dat daardoor Clara gespaard zal worden. Ale het van mij afbnngt, zal zij niet weten dat baar vader een bedrieger ie. Doe je hondt er de antoriteiten buiten, dat ia afgeeproken, en je ontziet Varatraa. tan zoover als je dat doen mag. Welnu, dan geef ik de boop nog niet verloren, dat Clara eenmaal ja vrouw wordt. Wat ik voor je doen kao, zal gedaan worden, en er zijn er nog wel meer, die in u en in Clara belang stallen. Kom, jongen, boud Zoo was het inderdaad, de oudere kinderen gaven daar kostgeld aan hun ouders. Zij waren kostgangers in het ouderlijke huis. Een goedmeenende buurman, een grappenmaker, had zich de ernstige grap veroorloofd op die wijze aan zijn buurlui de les te lezen en hun het malle en verderfelijke van het kostgeld geren door de kinderen te doen gevoelen. Of de les geholpen heeft, vermeldt de geschiedenis niet. Dan handelen de ouders verstan diger, die zeggern liever droog brood eten. dan dat ik toe zou laten, dat de kinderen kostgeld geven, dan moeten ze het huis maar uit Inderdaad, waar de kinderen kost geld geven, is dat een zware aan klacht tegen de kinderen, maar ook tegen de ouders. Het toont aan, dat de kinderen in hun plichten jegens de ouders tekort schieten; maar ook dat de ouders te zwak of onverstandig, ot beide tegelijk zijn. Als de kinderen kostgeld geveo, gaan ze zich als kostganger beschou wen en storen zich weinig of in het geheel niet meer aan het gezag van de ouders en zoeken zij een vrij heid welke hun ten verderve wordt De kinderen, die thuis kostgeld geven, krijgen ai spoedig het be wustzijn van een zekere overmacht op huu ouders, of tenminste van een zekere onafhankelijkheid van hen. Zij betalen immers. Zij kunnen wel op eigen beeDen staan en beb ben de zorgen hunner ouders niet meer noodig. En die overtuiging, die zicb langzamerhand vestigt is vaak, dat zij zich om de raadgevingen en ver maningen van de ouders weinig meer bekommeren en doen en laten wat zij willen, dikwijls tot schade hunner ziel. Daarbij komt, dat over het alge meen juist die kinderen in plaats van te sparen voor de toekomst, veel te veel verkwisten en veel te groote 7erteeringen maken, en daardoor weer anderen, met wie ze omgaan, ontevreden - maken en eveneens tot grootere uitgaven, dan verstandig is, drijven. Die andereu, wier ouders verstan diger zyn, komen dan thuis met de klachtdie en die kunnen alles maar koopen, waarom krijg ik dan zoo weinig zakgeld nu bet hoofd boveo water. Ook onze Lieve Heer zal uw pliobtabetraobtmg niet onbe loond laten. De ingenieur waf opgestaan. Willem, zei hij, de band van zyn vriend warm drukkende, ik dauk je voor je bemoedi gende woorden en je goeden raad. Ik zal nooit vergeten wat je voor my geweest bent, toen ik alle boop verloren bad. Ga je nu al heeD, Ed I Wil je niat liever den avond bij me doorbrengen Neen. Willem, ik wil van avond nog den brief aan Verstraaten schrijven. Hoe eer dat aobter den rag is. boe beter. En ik kan den brief niet van hieruit verzen* den.,.. Je bebt gelyk, maar als je er niets tegen bebt, ga ik met je mee. Dan stellen we sameD den brief op. Vind je dat goed f Zeker S^vind ik dat goed. Ik had bet je niet durven vragen, maar nu je het my aanbiedt, neem ik je aanbod dankbaar aan Je zal me helpeo my den brief te schry- ven ik zou bet alleen misschien met klaar krijgen, want ik zie er tegenop als tegen een berg. Op welks top het geluk je wacht, zei Willem schertsend. Geloof me, eer we een jaar verder zyn, is Clara je vrouw. De ingenieur sohudde met bet boofd, maar toen by met Willem de wooing verliet, voelde by zich toob veel lichter en verruimder, dan toen by een paar nar vroeger bet buis was binnengegaan. X. Na een elapeloozen nacht was Verstraa ten den volgenden morgen vroeg op. Ten einde zyn brandend hoofd wat te verfris* En ook in die huisgezinnen komt aldus de ontevredenheid binnen. Wij noemden hier slechts enkele van de vele nadeelen aan het kost geld geven door kinderen verbonden; maar zelfs, al zouden bij hooge uit zondering die nadeelen er niet het gevolg van zijn. ook dan nog is het verkeerd, want de zaak zelf deugt j Diet. Reeds het feit, dat de ouders het kostgeld betalen door bun kinderen toelaten, wijst op een verkeerde ver- houdmg, welke in dat gezin heerscht In zulk een gezin zijn de ouders niet meer de door God aangestelde gezagdragers en liefdevolle verzor gers en vervullen de kinderen niet meer de plichten die zij jegens hunne ouders verschuldigd zijnmaar staan zij als vreemden naast elkaar als kostgevers en kostgangers. Dergelijke Katholieke ouders, die het goed meenen met hun kinderen en zullen dan ook nimmer toelaten dat van hun huisgezin gezegd wordt: Hier houdt men kostgangers, maar veel eer en veel meer Hier wordt het H. Huisgezin nagevolgd. Res. Doodgeschoten Vrydagavond omstreeks vyf nar heeft er tussoheo Heyen eo Hommersum een treurig ongeluk plaats gehad, waarbij zekere Tb. Jacobs uit Heyen door eau löjarigen zoon van den heer M, ait Heyen werd doodgeschoten. De zaak moet zicb als volgt hebben toegedragen Tb. J. bad een paard naar de weide gebracht, en zag op eenigeo afstand vaD ban buis de gebr. M. loopeo met een jaobtgeweer by zich. Toen hy tot op korten afstand de jongens wss genaderd, zon de oudste der twee, de 16jarige M bem hebben toegeroepeu mag ik schie* ten, waarop Th. J« geantwoord bad ja, De jongen, in de meening dat 't geweer niet geladen was, mikte en trof J. in de borst. Hy zeeg onmiddellijk ter aarde aD moet nog slechts enkele minuten geleefd hebben. De tuinbouwer» Men lohryft uit Langendyk Na de koolcampagne weer ie aangebro ken, de tyd dat de winterkool van de akkers wordt gehaald, om ln de boeten- of koolschureD te worden opgestapeld, om ze, oüder het verzorgen en schoonhouden, successievelijk te verkoopen, komt de bange vraag by den gebeeleo tuinbouw- stand naar voren Wat zal de winter ons brengen De Langendykerbonwer beeft een tyd acben en de gedachten, die onstuimig door zyn brein joegen, tot kalmte te brergeo giog by den tuin in, maar by bad geen oog voor de heerlyke kleurmengeling der bloemeo, geeD oor voor bet lieflijke kwee- len der vogels. Zyn stemming vormde een sobreeuwende disharmonie met zyn om geving, die bly opleefde en jabeide in jeugdige kracht. Wat zal er gebeuren Wat moet ik doen deze vragen hielden Verstraaten geheel beng. Maar hoe by ook nadacht, bij zag oergens meer uitkomst. Hij was zijn naam, zyn positie, by was alles kwijt Spoedig zou iedereen weten, dat bij een bedrieger was, en niemand kon twijfelen want het was de ingenieur, do aanstaande verloofde van zyn dochter zelf. die zyo op liobterij bad aan bet licht gebraebt. Ja nu hij goed nadacht en terugging tot den vorigen avond, meende by dat zelfs, dat zyn ga6tan reeds iets vermoedden. Bet wegblijven van Van Buren bad natuurlyk de aaDdacht getrokken, men zocht er wat aobter, en al hadden allen voor bet oog de vormen in aoht genomen en zicb gehouden of zy niets wisten en de^fwezigbeid van den ingenieur ben niet bevreemdde, by begreep zeer wel, dat dit maar oomediespel geweest was, dat zij, zoodra de deur ach ter hen was dichtgevallen, allerlei ver onderstellingen geopperd en gisaingeo ge waagd zouden bebben. O. boe vsrweosobte by mevrouw Van Bom. die na tegen dezen dan tegeD genen bad gefluisterd, dat een surprise heD dien avond wachtte. Inder daad, bet was een surprise geweest, maar een geheel andere, dan zy vermoed hadden. Het wegblyven vaD den ingenieur was zoo welsprekend geweest, dat by zicb om- van crisis en malaise achter den rug, die reeds aDderbalf jaar duurt eo waarin de opbrengst vbd de tuinbouwproducten zoo weinig in overeenstemming is met de booge productie- en exploitatiekosten en ook, ale voor ieder ander,.met den hoogen levensstandaard, dat bepaald van een ramp kan gesproken worden. Pryzen ran f I par 100 Kg. voor beate soort roode kool, f 2.50 voor gele. bet is voor een leek op tnmdersgebied duide lijk, dat dit nergen» naar lijkt. 't Is dan ook reeds voorgekomen, dat bouwers hun kool op de akkers lieten staan, beschikbaar voor hen, die ze wilden snijden immers de arbeidslooneD, uitgegeveo tot de kool de markt bad be reikt, waren booger dan de opbrengst dezer groenten. Zulke toestanden zyn onhoudbaar en het is dus «iet te verwonderen, dat olken dag door onze nyvere tuinbouwers wordt uitgezien naar een kentering, die hun bestaan eenigszins dragelyker zal maken, en dat bun boop ook na weer gevestigd is op bun winterprodacten. Men hoopt intuiscben, dat de Regeering in samenwerking met de tuinbouworgani saties middelen zal weten te vinden, die spoedig aan deze treurige toestanden een tiad sullen maken. Een groot struikelblok in deze zal echter wel blyven de economische toe standen io Oostenryk eD Duitschland tot voor bet -intreden der crisis onze voor» naamste afnemers. Onze pluimveestapel. Op 't eind van dit jaar zal. naar Avi» culiura mededeelt, de Nederiandscbe pluimvees'apel weioig meer ten achter staan by die, welke deze in 1914 bad, eo mag aangenomen worden, dat volgend jaar onza pluimveestapel weer 9 tot 10 millioeo stuks pluimveo zal bedragen. De groote toename der eieroonsamptie per boofd zal echter voorloopig nog wel een kraentige vraag naar bet kostelyk benprodnet tengevolge hebben. Generaal Leman f Geceraal Lsman, de roemvolle verdedi ger vaD Luik, is Zondagmorgen om 11 □ar te zyoen huize te Luik overleden tengevolge van eene drie dagen geleden opgedane longontsteking. Deze tyding beeft alom in België groote verslageoheid verwekt. Leman werd op 8 Januari 1851 geboren en was generaal sedert 26 Juni 1912, Staking kolenuUvoer. Volgens bet op verschillende vergade- iogen genomen besluit, is Maandag by bet Ryn- en sleepvaartbedryf der Maat schappij Vaohtvaait Rotterdam de staking geproolameerd, zoodat bet werk op alle sohepeo dezer maatachappy, ongeveer 130 in getal liggende op verschillende plaatsen in bet land, stop is gezet. De schepen dienen boofdzakelyk tot het vervoer van bieteD in Zeeland en van kolen in Zuid Limburg. Zijn vrouw geworgd. Te Moordreoht heeft A, Bloot t^jn trent de beteekenls daarvan niet kon ver gissen. Van Boren gaf daardoor te kennen, dat hij niets meer met bem te doen wilde hebben, dat hy zeifs liever van Clara afzag, dan door zijn zwygen het gepleegde bedrog te deakeo. De ingenenr zou dus spreken, maar boe en tot wien Zon by Verstraaten aanklagen en dezen laten vervolgen, of zou hij zieb eerst nog tot bem wenden f Maar zelfs in dit laatste geval, wat baatte bet hem nog, daar by boiten etaat was, het bedrog goed te maken f Hy was een ge- ruïoeerd man dit werk bad bem er boveDop moeten helpen, en dit zon ook gebenrd zijn, indien de iogenieur niet zoo kinderachtig oonsc ëotieus was geweest, Verstraaten bad geboopt, dat bet vooruit zicht op Clara's band Van Baren zon heb ben genoopt, niet zoo nauw toe te zien, want hy wist, dat de ingenieur op» reobt veel vao Clara hield. Daar gloorde eensklaps een straal van boop m de dnisternis, die Verstraaten om gaf. Eén middel bleef er nog over, dat welliobt in staat' zou zyn, Van Buren te vermurwen. Het kostte den aannemer veel daartoe zyo toevlucht te nemen, maar hy bad geen keus, en bet moest spoedig worden aangewend, anders was bet te laat. Hy zon aan Clara zeggen, iu welken moeilyken geldelyken toestand by zicb be- voDd boe by, niet voor zicb zelf, maar voor baar toekomst, niet precies aan de eisoben der leverantie had voldaan, waar» door toob geen manscb benadeeld werd hoe de ingenieur bem nn in het oDgeluk koD storten, en boe zy dat kon verhoeden indien zy bem schreef. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1920 | | pagina 1