Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Onder 't roode vaandel, Dit nummer bestaat uit twee bladen. Hoe komen wij uit de duurte LTBTJILLBTON. Gemengd Nieuws. Zaterdag 19 Juli 1919 40e Jaargang. Nt 89 ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL s voor VENRAY 60 c. franco per post 70 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 90 c. afzonderl. nummers 5 c. PEEL EN MAAS PRIJS DER ADVERTENTIEN Uitgave van FIRMA. VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY. van 1—7 regels elke regel meer 35 c. 5 c. Er zijn oogeduldigen, die meenen, dat de prijzen van levensmiddelen, kieedereD, schoeisel enz. oogenbllk- keiijk met één slag naar beneden moeten. De oorlog is immers voorbij de handel heet vrijwel in alle opzichten hersteld. Tot deze, weinig redeneerende menschen behoeft men niet te be- booren, wanneer men volle aandacht schenkt aan de ontzettende duurte, waaronder de groote massa lijdt eD terzelfder tijd de middelen overweegt, welke leiden kunnen tot de verlos» sende prijsdaling in de eerste levens behoeften. We behoeven er zeker slechts terloops de aandacht op te vestigen, dat in breeJe lagen des volks de verbittering met den dag grooter wordt, nu blijkt, dat het leven, in plaats van redelijker, meer en meer moeilijk, d. i. duurder wordt. Voor wie oogen en ooren den kost geeft, is dit geen geheim. En het behoeft te verwonderen. Week na week, en maand na maand komt men in tallooze gezin» nen tot de drukkende overtuiging, dat zelfs met veel ontbering de eindjes niet aan mekaar kunnen vastgeknoopt woiden, of dat elke kani om noodige aankoopen van kieeding en schoeisel te doen, uit» gesloten blijft. De stijging van looDen is in de meeste gevallen bij lange niet vol» doende geweest, om steeds hoogere lastsn te neutraliseeren. De toestand is erg vooral voor de gezinnen met schoolgaande of kleinere kinderen. Man beoordeele dien toestand niet zoo oppervlakkig als wel eens heel gauw door men» schan wien niets ontbreekt, gedaan wordt, door te zeggen, dat In dezen duren tijd nog duizenden guldens worden verbrast aan onnoodige ver maken. Wie zijn het, die de openbare 3 Een brief t Van wien f Maar kom fan toch binnen i Neen, 't ie wat laat geworden, dank n I Qoeden avond samen I Goedenavond I Wie aloot de denr en Proaper vroeg tarwfjl hü de worst op de punt van «ijn mes liet baianoeeren Van wien komt ie Kan ik dat weten Uit Parija. ean mijnbeer en mejuf. irouw Lon'iere I Maak dan tooh open I Ot geef bier I Zé'ie greep een mes en meed de enve» ioppe open. De brief ia niet lang, bij komt van ean notaris I Van ean notaria 1 Proepsr sprong op. de worst vallen latsod. Leee dan tooh I Mijnbeer, indien uw soster en gij bewijsen knot familie te lijn van Jan Martinns Louviera die ala joDgmenseh naar Zoid-Amerika vertrok, wordt gij verzocht morgen ten mijnen kaotore te komen, waar ik n een mededeeling te doen beb. Zorg al uw papieren mede te brengen om nw Identiteit te kunnen bewijsen en al de familiepapieren, die in nw bezit zijn. Wat zou dat moeten befeekenen f Mededetliogen 1 Misschien een erfenis 1 Een erfenis I Dt «wart. oogen »an Zólie vermakelijkheden hun geld offeren Meest de opgeschoten jeugd, die zelf mee verdient in het gezin, en daarin niet zelden zelf zijn «kostgeld'' betaald om «zooveel" voor den eigen zak over te houden. Wat de schrikbarende toename van de amusemenls-uitg&ven ons ook leeren, ze bewijst niets tegen de groote zorgen van massa's gezinnen en de erbarmelijke ontberingen wel» ke men zich daar moet getroosten. Wat is de oorzaak De oorzaak van de duurte weten we allen. Maar weten we wel. waar om de duurte blijft aanhouden Weten we de oorzaak, waarom de prijzen van verschillende artikelen in de naaste toekomst nég zullen stijgen, zooals door sommige ftrms's de laatste dagen bij advirtentie werd aangekondigd Het is verschrikkelijk, wat dienaan gaande verluidt, dat ni. vereenigin» gen van fabrikanten, importeurs, grossiers, winkeliers enz. de prijzen kunstmatig hoog houden enopdrij» ven I Een lid der Eerste Kamer heeft den minister van Landbouw gevraagd of hem deze schandelijke dingen be» kend zijn, en of Z.Exc. geneigd is, in verband daarmede, een uitgebreid ea alomvattend onderzoek te doen instellen, bij voorkeur door eene staatscommissie van enquete, naar de oorzaken der heerschende duurte, opdat, ingevolge de uitkomsten van zulk een onderzoek, eventueel maat» regelen beraamd kunnen worden, strekkend tot het tegengaan van op» drijving van prijzen tot boven het niveau van het onvermijdelijke 1 We zijn benieuwd, wat de minis ter hierop gaat antwoorden. Het ls dunkt ons, in de tegenwoordige om» standigheden een taak van de over» heid om alles te doen, wat een ken» tering kan teweeg brengeD in de hooge prijzen van de noodzakelijkste levensmiddelen. De overheid is daar toe in het algemeen belang verplicht gelijk zij een paar jaren geleden vei- plicht was in te grijpen, toen de schaarschte aan voedsel bedenkelijk begon te klemmen, en de prijzen schrikbarend dreigden opteloopen. Elke poging, om de prijzen tot het niveau van het onvermijdelijke" terug gezet door de coöperaties. Blijft die lang uit, dan lijkt het ons zeer nabij, dat tallooze coöperaties naast de reeds bestaande zullen opstaan Gelijk thans de toestand is kan hij niet lang blijven. L.K. te brengen, moet, dunkt ons, door ieder krachtig gesteund worden. In dit verband mag de aandacht geves» tigo worden op een verschijnsel dat de tijdsomstandigheden in het leven hebben geroepen. In meerdere gemeenten zjjn verbrui kersbonden gesticht, met het doei levensmiddelen coöperatief aan te knopen. Daarmee zijn inderdaad reeds beduidende voordeelen voor de leden behaald. I Feitelijk staan deze bondenguiten de eigenlijke coöperaties zij bspaleoreizigers gevestigd worden met den naam er zich toe» van tijd tot tijd flinke. Maashees, partijen levensmiddelen of lijfgoed aan te koopeD. Meestal worden deze artikelen van de Rotterdamsche Han delskamer betrokken. De coöperaties, zooals wij die sohitterden. Bij zal ginds fortnin gemaakt hebben. Nu is bjj dood en wij zijn de eenige erfge namen 1 Misschien, opperde Zelie. Ik wou dat het maar morgen was zuchtte Prosper en duwde het eten weg. Wat zal mij die naoht lang duren Beiden verzonken in diep nadenken. Plotseling stond zy op Zeg Prosper, geen woord van dit alles tegen de buurlui, ook niet tegen Cyprien 1 Daar beeft men niets mee noodig 1 Dat is ook myn idee Ik wen dat bet morgen was I En ik dan, zuchtte Zelie. II, Micbeline Laurent was borduurster. Zij woonde op een zolderkamer van ds vyfde verdieping met haar moeder, die doof en aan alle ledematen lijdende was, i ongelukkig schepsel, wier verstand door bet onmatig gebruik van aloohol verstompt was. De vader van Miobeline was aan dezelf de vreeseliike kwaal acht jaar te voren gestorven. Tot baar achtiende jaar woonde zij buiten by een zuster van haar moeder, die een zeer brave vrouw was en van haar nichtje een vurige obristiu eo een handige werkster gemaakt bad, zooals zy zelf ook was. Maar nu was die goede tante Louise dood en de moeder, die nog altijd te Parijs woonde, was aanstonds overgei komen om haar doohter te balen, maar vooral om de band te leggen op de weinige Stopplaats .Maashees Op de lyn NijmegenVenlo iel tnsacben kennen, varen in 't zelfde duurte- schuitje als de handeldrijvende mid denstanders. Tegen de middenstanders heerscht verbittering; niet weinig, en toch voor een groot deel ten onrechte. De coöperaties, die niet alle even voordeelig gedreven worden, schij» nen ook niet bij machte, de prijzen van de eerste levensbehoeften te drukken. Er is altijd beweerd, dat dit niet het doel van de coöperatie is. Eerste doel isgoede waar, goed gewicht en goede behandeling. In de tegenwoordige omstandig heden gelooven wij, naast deze zéér loffelijke strevingen, de coöperaties wel degelijk ook zooveel mogelijk een stuwkracht moeten trachten te zijn, om het economisch leven zoo vlug mogelijk, ook wat de prijzen betreft, in normale banen te brengen. Normaal, in zooverre men het in de tegenwoordige omstandigheden normaal zal noemen. Kunnen de coöperaties dat niet, dan kan het niemand. Dan kan bet ook een »bond van verbruiken'' niet. En dan moet er een oorzaak zijn, dat de prijzen abnormaal hoog blij» ven. Aan de nu reeds bij gerucht» uitgesproken ernstige verdenking dat, gewetenloozen deze duurte kunst» matig willen bestendigen, is dan niet te omkomen. Hoe komen wij uit de duurte? Tenzij de overheid krachtig in grijpt. verwachten wij het alleen van de gezonde concurrentie, in gang spaarduitsn, die Louise Blanchet baar oicht had nagelaten. Micbeline bad spoedig work gevonden iu Parijs. Io dien tijd, dat zy op hot atelier werkte, gaf zich baar moeder meer en meer over aan baar schandelijken hart* stocht en ala de dochter, door smart gebro ken, eenige liefdevolle opmerkingen waagde te maken, werd zij op soheldpartyen en dikwijls op slagen onthaald. Op zekeren dag was de ongelukkige vrouw voor dood op straat neergevallen. Sindsdien was zij eeo wezen geworden haast zonder denkvermogen, die baar dagen sleet in een leunstoel, dicht b\j de tafel, waar bet werk van Mtcheline lag uitgestald. Want het meisje had het atelier moeten opzeggeD, omdat haar moeder niet alleen kon blijven en voordurend vertor ging noodig had. Maar daar zy een uitstekende borduurster was, verdiende zy een goed dagloon, ofschoon het geheel door 't kleine huishouden verbruikt werd. Zy was verstandig en bewonderenswaardig hulpvaardig. En die adel des gemoeds was op baar gelaat te lezen en gaf aan baar houding iets ernstigs en fiers, dat op iedereen een diepen indruk maakte. Dien morgen ging zij om negen uur uit om baar iokoopeu te doen en liep byta tegen Cyprien Mariey aan, den neef van Louviera. Pardon, juffrouw, zij hy, diep groetend. —Ik wa» een beotje haastig, Boe gaat bet met uw moeder f Een blos overtoog het gelaat van Miobeline. Dank u, mynheer Mariey, nog het* zelfde Zoo 1 Bé. op z'n Zondags en dat op Belemmering veevervoer, De beer Poels heeft de volgende vragen tot den minister van landbouw gericht Is bet den minister bekend, dat de roor eenige jaren zeer terecht door den opper' bevelhebber van land en zeemacht uitge' vaardigde verordeningen, voorschrijvende het bybouden van veelysten, belemmerin: gen voor het vervoer van vee in bet alge meeD, verbod tot het houdeo van paarden markten enz. thans voor de landbouwen de bevolkiDg zeer veel onaangenaamheden en nadeel veroorzaken, feitelyk g> reden van bestaan meer hebben en dan ook reeds in de prociDcie Overijssel zyn opgeheven Zoo ja9 is de minister dan bereid te bevorderen, dat genoemde, dikwyls vexitoire maatregelen ten spoedigste ook in Limburg worden opgeheven. De Eicr-veilingen Houdt vast aan uw organisatie, zoo lezen we in -Ons bedryf", geïllustreerd land- en tuinbouwblad van den R. K. Noordbrab Boerenbond en deze woorden zyu gericht tot de ploimveehouders, die weer meer io de armen der tusschenbandelaars gaan vallen. We worden daar overtuigd van bet nut der veilingen. De leden der afdeeling Aalten ontvingen io bet afgeloopen jaar staat er 10 a 15 ct. per kilo meer aan de veilingen dan de handel kon uit betalen, terwyl bovendien in de kas eene reserve van f 1100 werd gestort. Uit de circulaire, opgesteld door den assistent-pluimveeteeltcousulent W. JanseD te Horst en gericht aan de afdeeliDgen, aangesloten by de Coop. Roermondsche Eiermyn, blijkt het volgende De heer G. Gremmen, secretaris dep eierverzendvereenigiDg te HorsseD, maakt een vtrgelykiog der prijzsn gedurende een geheel jaar. Ingeval de 250 000 eieren ge leverd waren aan den bandel te Nymegen. dan zou daardoor aan de leden f 983.32 minder uitbetaald zyn dan du zy aange sloten bleven by de Roermondsche myn. Het is een feit, dat de laatste jaren de band tnisoben de eierbonden eo de eier» veilingen wat losser is geworden. Dat is jammer, want de opbloei der pluimveeteelt grooteodeels te dankeu aan de gezonde oooperatie»idee. Daarom Houdt vast aan uw organisatie 1 Arbeiders naar Duitsehland. Nu de vrede is geteekeud eu de werk gelegenheid in Duitsehland zich naar om standigheden aanmerkelijk uitbreidt, is de vraag naar Nederlandsche werkkrachten weer niet geriüg. Vooral de Duitsobe land bouw blykt geroutineerde krachten te kort te komen. Zoo zwerven door Maas eu Waal eo Betuwe tal van Duitsche werfagenteo. die goede landbouwkracbteu oproepen voor Duitsehland. Zij beloven den knechts tot 24 mark loon per dag. Telen gaan op dit aanbod in, maar denken te weinig er aan, dat de levensstandaard over degrees zooveel hooger is dan in Maas en Waal en Betuwe. Kolen naar Duitsehland. Dagelyks passeeren te Lobith per schip enorme boeveelheden Amerikaanscbe kolen met bestemming voor Duitsehland, alsmede den Elzas en Zwitserland. Ondanks de kolossaal hooge prijzen voor bevrachting van Amerika naar Rotterdam en voor de Rijnvracht, zyn deze kolen toob nog goedkooper dan de Duitsche. Commentaar overbodig 1 De Belgen als grenswachten. De -Tijd" verneemt uit Beek by Nymegen, dat de tegenwoordige Belgische grenswachten heel wat tactischer en rid* derlyker optreden dan hun voorgangers, die bet vooral den Duitichers zeer onaan genaam maakten en de menschen onnoodig kwelden met allerlei plageryen, als ver- nielery, onnoodige aanhoudingen en ver nielzucht in de huisjes, waar zij gevestigd wareD. Thans treft juist dezen welwilleudeu Belgen bet onaangename besluit, dat zy de eerste dageu geen gebruik mogen maken van hun verlof naar huis, omdat er in Belgenland onrust moet heerschen en onge regeldheden plaats vinden. Complot. De AmerikaaDsche grensbewakers aan den R^n hebben een groot oompiot ont dekt van liedeu, die goederen, gestolen van het Amerikaansche leger, in Duitsoh» latid invoerden. Een aantal Duitschers zijn in hechtenis genomen en Amerikanen van verschillende rangen zyn aan een onderzoek onderworpen. Ongeluk. Te Oudepekela vnlde de vrouw van R. Vrengel een kruik met kokend water. De kruik sprong, de stukken vlogen tegen het hoofd der vrouw, die tengevolge van hevig bloedverlies overleed. In hét café van J. van Helvoirt te Waalwijk bad een droevig ongeluk plaats. Een zekere Staal uit Baardwijk, nog maar 18 jaar oud, zakte by bet dan sen in elkaar en was een lyk. De frult«razzia. Er wordt in Maas en Waal een ware fruit-razzia gehouden. Opkoopers zoeken elkaar een vlieg af te vangen eu zyn yverig de weer. De prijzen zyn zeer hoog, maar soms wordt door den kooper verzocht, ze niet bekend te maken. dit uur Deze laatste woorden hadden betrekking op Prosper Louviers en zyn zuster, die in bun beste plunje de poort uitkwameD. Zichtbaar verlegen antwoordde Zélie O, wy moeteD neef Robin even spreken, die ons bericht heeft, dat hy op 't oogenblik te Parijs is I Terwyl Zélie dit zeide, trad eeo slanke dame binnen, lieftallig en toch deftig in een eenvoudig sierlyk oostuum en met eeQ zacht ernstig gelaat. Cyprien groette met eerbiedige baast en Prosper nam werk tuigelijk tyn hoed af. Wie is dat, Cyprien, vroeg Zélie met een boozen blik. Dat is mevrouw Mollens 1 Ik heb juist gehoord, dat zy eiken dag hier komt om den ouden Leblanc te verbinden en vader Matbieu te bezoeken. Natuurlyk weer een manier om het volk te lymen. O, denk je soms dat het voor haar plezierig moet zijn baar deftig huis te ver laten om in die krotten de zieken te gaan verplegen I Zy kan best net doen- als de andereo, naar bals gaan, laat opstaan, de wiokels afloopeu tn de parken rondwan delen. Maar mynheer Mollens zon zulk eeo vrouw Diet genomen hebbeD. Hij beeft juist deze nitgekozen, omdat zy volgens de meening van allen, die baar kennen, een heilige is die daD beginnen als er geen rijken meer waren 9 En dac moeten ze toch ook ban stand ophouden en ik weet van de bedien den, dat zy zoo eenvoudig mogelijk zijn en goed voor hou personeel. Een volmaaktheid dus, sprak Zólie op bitsen toon. Het is wel gemakkelijk de edelmoedige en de liefdadige uit te hangen als meD geld heeft. Er zijn er tooh genoeg, die het voor zichzelf bewaren, maar ik verbabbel myn tijd, adieu. Die Cyprien heeft altyd den mond vol over zyu pastoors en de ryke lui, sprak Prosper, de schouders ophalend. Wanneer er veel waren sooals hy, zou den wij de slaven worden van die lni, die doen alsof ftj vrienden zyn van den werk* man om hem beter onder den du>m te kunnen houden. Maar er is gelukkig Diets te vreezeu. Wy socialisten winnen eiken dag terrein en wij zien reeds deo dag aanbreken waarop het kapitaal gelykelyk onder alle menschen verdeeld zal worden. Niet zoo hard schreeuven, sprak Zélie. Je staat hier niet voor je kamera* den, de menschen kykeu allemaal om. Ik won dat wy al by den notaris waren, zou het nu waarlyk over een erfenis gaan, Prosper Natuurlyk, maar het voornaamste is te weten te komen of ze groot is. Als 't eens honderdduizend fraoos was! Ik kan 't niet langer uithouden, Ja, ja, een heilige, die er een rytuig op nahoudt met twee lakeien en meubelen .meende Zélie. koopt in de grootste wiDkels van Parijs, 1 spotte Prosper. Iq 't buis van deD aotaris gekomen oot» Eo wie vaart daar het best by 9 Wie moetten zy een bediende, wien ze den brief maakt die meubelen Werklui, nietwaar 9 toonden, die zy den vorigen dag ontvangen Dat is buo broodwinning. Eu wat moesten hadden. Wordt vervolgd. A

Peel en Maas | 1919 | | pagina 1