Spijt, geen berouw.
Gestoord geluk.
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Zaterdag S3 November 1918
89e Jaargang No. 47
PEEL EN MAAS
ABONNEMENTSPRIJS
PER KWARTAAL
voor VENRAY 60 c.
franco per post 70 c.
voor het buitenland
bij vooruitbetaling 90 c.
afzondert. nummers 5 c.
Uitgave van FIRMA. VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY.
PRUS DER
ADVERTENTIEN
van 1—4 regels 20 c.
elke regel meer 5 c.
letters en vignetten naar
plaatsruimte. Adverten-
tiën, 3 maal geplaatst,
worden 2 maal berekend.
De revolutie is afgewimpeld; de
roods vlag is opgestreken en weer
weggeborgen, nog voor ze was ont
plooid.
Het Rotterdamsche Congres heelt
Troelstra's plannen verloochend.
Maar men vergisse zich niet.
De revolutie is afgewimpeld, niet
omdat de S.D.A.P. of Troelstra
berouw gevoelen over bun misdadige
plannen.
Seen greintje berouw is in al dat
opgeblazen gedoe van bet CoDgres
te ontdekken. I
Neen; spijt, dat men de plannen
niet heelt kunnen doorzetten; dat
volk en leger spontaan tegen de om
wentelingskoorts in verzet kwamen;
spijt, dat de macht niet bleek te
zitten bij de S.D.A.P., maar bij die
gebate Roomscbe en Protestantsche
arbeiders en bij de burgerij.
Het leger was op zijn hand, bad
Troelitra gezegd en op de politie kon
hij voor driekwart iekenen.
Dat was een domme misrekening
en die perst'Troelstra de tranen in
de oogen, tranen van spijt.
Niets, geen enkel woord van
Troelstra of van het Congres waar
borgt ons, dat zij voor het vervolg de
revolutie verafschuwen, dat her
vormingen slechts mogen plaats
grijpen langs den wettigen weg.
Troalstra en het Partijbestuur
want dal is medeschuldig; waarom
liet bet anders de revolutierede van
Troelitra in een ontzaglijke oplage
verspreideo hebben zich ver
gist
Zij hebben daar enkel spijt van en
niets waarborgt ons, dat zij Diet
morgen of overmorgen dezelfde ver
gissing zullen begaan.
Deze revolutie is mislukt, maar
zoodra de S.D.A P. het tijdstip
weder gunstig oordeelt, kan zij op
nieuw beginnen.
Dat zij het dan niet Dogmaals
waagt, daar hebben wij vobr te
zorgeD.
Onze burgerwachten, de bescher
mers van onze vrijheid tegeo bet
revolutioDDaire geweld, moeten blij
ven bestaan.
Feestviering der H. Oda
te Merselo
op Zondag 24 Nov. a. s.
FEUILLETON
Bij gelegenheid van de inzegening
van een nieuw beeld der H. Oda zal
te Merselo een feest georganiseerd
worden ter eere van de Bescherm
heilige van Venray.
Vóór vier jaren heeft de gezamen
lijke bevolking van Venray eene
novene gehouden tot de H. Oda en
is tweemaal ter bedevaart getogen
naar haar -kapelleke in de Merse-
lo8che boscbjes, teneinde hare voor
spraak in te roepen om bevrijd te
blijven van de verschrikkingen van
den oorlog, die over het Godvergeten
Europa was ontketend.
Ons gebed werd verhoord.
Hartelijken dank zijn we deswege
der H. Oda schuldig.
Het is een plicht van dankbaarheid
dat wij haar feest luisterijker vieren
dan anders; maar ook hebbeo wij
hare voorspraak nog verder noodig
in de moeilijke dagen, die aanstaande
zijn.
Wij verwachten dan ook, dat zeer
velen a.s. Zondag zullen opgaan Daar
't Kapelleke van de H. Oda en naar
de hulpkerk van Merselo.
Zondag 24 Nov. om half twee
namiddag zal van uit Merselo deze
bedevaart vertrekken naar 't Kapel
leke in 't bosch. Aankomst tegeo 2
uur. Feestpreek door den gevierden
redenaar Pater Cassianus.
Begeleid door het Merselosch fan
farecorps St. Oda zal de bedevaart
zich dan weer begeven naar de kerk
van Merselo. waar de Eerw. Pater
Cassianus zijne feestpreek zal ver
volgen het nieuwe beeld der H.
Oda door den ZeerEerw. Heer
Pastoor zal worden ingezegend en
de dankbare bevolking van Venray
nog eens gesteld zal worden onde:
de bijzODdere bescherming van onze
Heilige.
Het Zangkoor en de Fanfare zullen
hunne medewerking verleenen.
Moge de H. Oda ons dierbaar
Venray en zijn innig geloovige be
volking voortdurend beschermen.
Bij ongunstig weder zal d»
plechtigheid zich beperken tot een
plechtig Lof met feestpreek en in-
zegeoing van het beeld in de kerk
te Merselo, 's namiddags om drie
uur.
Gy zyt een gelukkig mecscb, le
kuoDen werken voor eeD geliefde is eeo
benijdenswaardig lot, zei de ingenieur.
Hy vertelde, dat bij ook jareD geleden
Dmtschland verlaten bad, en zich als
iogeoieur eeoer spoorwegmaatschappij in
Manitola gevestigd had. Hy bad geluk
gehad, soodat by ou als een rijk man oaar
Europa terugkeerde.
Weet uwe familie, dat ge met dit
«cbip terugkomt, vroeg Werner.
Een schaduw gleed over 't gelaat van
ztf n reismakker.
Ik beb geen fanrlie, zei by met een
eenigasins bevende stem, indien geer be
lang in stelt, zal ik myoe geschiedenis
verbalen, dit zal den tijd korten.
Ik zal.uw vertrouwen waardeereo
zei Weruer, en drukte zyo vriend de band
Myn vader was iogeoieur, evenals
ik, begon Steioach. Hij bad in eene Zuid
Dnitsehe stad eeoe betrekking, en leefde
gelukkig met vrouw en kiod. Toen ik zes
jaren oud wasatierf myn vader en voor
moeder en my braken sombere dagen aan
Ik weet niet wat er van ons geworden
sou z^jn, indien eene vriendin mijoer moe
der, tante Hedwig noemde ik baar/ zich
niet onzer bad aangetrokken. Elf jaar was
ik oud, toen:> ik. myne moeder verloor. Ik
ging naar- het buis myoer weldoenster,
wier echtgenoot mijn voogd was.
Daar bad ik het goed, veel beter dan^
In het Patronaat.
vroeger bij mijoe moeder, doch ik kon er
my slecht gewennen, ik voelde mij een*
zaam en verlaten Op zekeren dag zat ik
weer eeozaam op myn kamer en weende.
De deur ging open en Alma, het zeveöjarg
dochtertje des huizes t-ad bionen. Getrof»
fen zag ze mij aan, sloeg de armpjes om
myn bals en zei
Frans, waarom ben je zoo treurig,
bevalt het je niet bij ods
O ja, hernam ik, maar ik ben be
droefd omdat mijne lieve moeder gestorven
is en mij nu niemand meer liefheeft.
Ocb Frans, zei de kleine, ik heb je
lief, teer lief en ik wil bij je blyven, opdat
j"e niet meer zult weenen.
Ze ging bij my zitten, begon te vragen
en te praten, zoodat ik mijü leed vergat.
Van dezen dag af voelde ik my niet meer
eenzaam, ik bad een trouw kameraadje in
de kleine Alma en onze vr.ieadscbap werd
met den dag nog inniger.
Zoo verliepen eenige jaren, ik bad groote
plannen voor de toekomst en de drijfveer,
die al mijne krachten deed inspanoen, dat
was de scboone vriendin mijner jeugd,
dit was Alma. Nooit sprak ik baar van
myoe liefde. Hoe zou ik bet gewaagd I
hebben baar nu reeds myn bartewensch te I
verraden? Ik verborg mijn geheimen
droomde een stouten droom, want op
twintigjarigen leeftijd schijnt niets onmo
gelijk, wanneer men zijne krachten wil
inspannen* Myn voogd wilde, dat ik eene
bmteolandscbe hoogescbool bezocht en zond
my Daar Zurich.
Nu zag ik Alma lang niet meer. Zij
was op kostschool, ging in de vacar tie's
naar bet Zuiden, zoodat we elkaar pas Da
eene tweejarige sobeiding terugzagen
Ik was drie en twiotig, zy juist zeven
tien jaar geworden.
Zondagavond bad in bet Patronaat alhier
eene algemeene vergadering plaats, ter
bespreking van den politieken toestand,
door onzen afgevaardigde, den Heer Jean
Poels.
Nog zeiden of -oit sagen wy eene
vergadering zoo druk bezocht ais deze.
daar de groote Paironaatiaal te klein
bleek om alle belangstelleoden te bevatten.
De Edelaohtb. Heer Burgemeester open
de vergadering met de» cbristeiijken groet
Geloofd zij Jezus Christus", heette de
aanwezigen hartelijk welkom en consta
teerde met genoegen, dat de opkumst ter
dezer vergadering zoo groot was en bleek
daaruit zijns inziens voldoende, dat er
hier nog eerbied bestond voor het wettig
gezag.
Na eerst nog eeos in 't kort gewezen
te hebben op de hoogst critieke dagen,
welke wij in de afgeloopen week beleefd
hadden, bracht Z E A. bier namens gebeel
Venray buide en dank aan die 52 Ven»
rayscbe vrijwilligers, dia zicb op 't eerste
teeken van bun Hoofd Aalmoezenier ter
diens beschikkiog stelden, om, zoo zulks
onverhoopt noodig moebt zyu, goed eo
bloed veil te hebben ter verdediging vaD
onze geëerbiedigde Koningin, onze Re
geering en ons dierbaar vaderland.
Op de tweede plaats braebt spreker hier
dank aan die vaders en moeders, diehao»
De 20D60en aao die eebtgenooten, die
hunne mannen afsionden ter verdediging
van Regeermg Koningin en Vaderland.
Een speciaal woord van buide en dank
wilde spreker bier brengen aan den Voor
zitter dar R, K Werkliedenvereniging,
den beer Jan Arts, die zicb onmiddellijk
bereid verklaarde, als vry williger te ver
trekken, ofschoon by nog niet wist. of
er vergoediog voor zou worden toegekend,
on by eene vrouw met 5 kinderen moest
achterlaten eo die daardoor een schoon
voorbeeld gaf van katholiek plichtsbesef.
Ook aan deo beer Vincent Pijls, die. toen
de geestdrift eenigszins dreigde te ver»
Aanwen, door zyo aanmoedgend woord
deze wederom wist op te wekkeD, met bet
resultaat, dat zich onmiddellijk een 30tal
vrijwilligers aaDgaven, komt zeer zeker
een speciaal woord van balde en lof toe.
Al deze buldbetuigiogen werden met een
daverend applaus begroet.
Tenslotte deelde Z E Acbtb. nog mede.
dat er gevraagd was. wie de verantwoor
delijkheid droeg voor bet oproepen van
vrijwilligers en kon hy daarop antwoorden
dat d:e verantwoordelijkheid gedragen
werd door den Hoofd-Aalmoezemer vao
het Nederl, leger en door de Regeering
Vervolgeng gaf Z E.Achtb. bet woord
aan den Heer Jean Poels.
De Heer Poels begon met er op te
wijzeD. welk eeo zucht van verlichting er
Met bare vroegere hartelijkheid ontving
zy mij en onwillekeurig beefde ik voor bet
schoone meisje.
We zagen elkander weinig. Ik voelde,
dat ik na al mijne krachten moest inspan»
nen om een schitterend examen te doen.
Ik bleef in mijne studeerkamer, terwijl
Alma iD de wereld ging en feest op feest
bywooDde.
Zoo gebeurde bet. dat ik niet wist wat
iedereen bekend was. de aanstaande ver
loving van Alma, meteen der schitterend
ste panijeu der stad.
De laatste dag van 't examen was voor»
by Ik was sobittereod geslaagd. Zoo was
het doel bereikt, ik snelde naar bms om
myne weldoeners van myn geluk in kennis
te stellen.
Frans, riep ze, toen ik binnen trad,
Frans, ik zie reeds dat ge me goede tyding
brengt.
Ja, hernam ik, u moet ik eerst
danken, want zander u ware ik niet ge
worden wat ik nu ben.
De edele vrouw omarmde en knstemy.
Zoo zijn dus beden twee kinderen
gelukkig geweest, dat is te veel vreugde
voor een dag.
Twee kiDderen I vroeg ik, want ik
begreep baar niet.
Ja, wist ge dan niet Frans, wat aan
staande was Alma heefc zich vandaag
met graaf Kartoff verloofd.
Ware een bliksemstraal voor mij neer
gevallen, ik zon met meer verpletterd zyo.
O ja, het was een vernielende bliksemslag.
Mijn liefde, myn geluk, myn hoop waren
vernield
Ik zonk op een stoel neer en bedekte
myn gelaat met de banden,; Mevrouw
Hedwisr stond verschrikt voor my.
Frans, riep ze, arme Frans, ik daoht
door gebeel de wereld ging. toes Vrydag 8
November bekend werd, dat de Duitsobe
parlementairen naar bet Westerfront wa
ren vertrokken om over den wapenstil
stand te onderhandelen en boe deze zacht
van verlichting tot een algemeene vrengde
aangroeide, toen op Maandag 11 Nov. de
blijde mare over de wereld klonk «er,is:
wapenstilstand en wel een zoodanigeo
wapenstilstand, dat daaruit de vrede nood
zakelijker wijze moet voortvloeien"
Overal heersebte er feestvreugde; in
Duitschland, waar het volk 4i/z jaar langj
al de ontberingen van dsn oorlog had mede i
gemaakt, heerschte vrengde, omdat de
vrede, hoe dnnr dan ook gekocht, was
wedergekeerd; in de Ententelanden was
die vreugde natuurlijk nog,veel grooter,
omdst daar bovendien de overwiooiog
gevierd werd. Eo waarom vierde ons volk
dan geen feest, ons volk, dat. wel van den-,
oorlog geleden had, maar toch by lange
na niet in die mate als in een der oorlog
voerende landen. Ons volk vierde geeD
feest, omdat er een revolutie dreigde,
aangekondigd door een volksmenner, die
ons volk wilde medesleepen in de ellende
van eeo burgeroorlog, die in naam, van
Danwelyks 1 vierde deel der bevolking de
staatsmacht wilde opvorderen en het overig
3 vierde gedeelte wilde stellen onder bet
tyrannieke jak van bet socialisme.
Spreker gaf vervolgens een eenvoudig
maar duidelyk overzicht vsd den loop der
gebeurtenissen iD de afgeloopen week en
deed by daarbij vooral nitkomeo, dat
Troelstra en zijn trawanten niet gerekend
hadden op de Roomsoh Katholieke en
Christelijke organisaties en toen zy dan
ook zagen, welk een macht deze organisa
tie ontplooide, begonnen zy geleidelijk te
retireeren. en een toon- lager te zingen,
totdat tenslotte Schaper, de osder-voorz;
der S.D.A P. in de Tweede Kamer moest
verklaren, dat huo leidsr geimproviseerd
bad en zij geen geweld zonden gebruiken,
maar bereid waren met de Regeeriog
sameu te werken, mits deze ben niet
al een met woorden, maar ook met daden
tegemoet kwam.
Hierna werd een oogenblik gepauzeerd,
waarvan door den Ed.Achtb. Heer Bur»
gemee8ter werd gebruik gemaakt om aao
de vergadermg voor te stellen, de volgen
de telegrammen te zenden aan H. M de
Koningin, 'den Minister-President Jbr.
Rays de Beerenbroack en de 52 Venray-
scbe vrijwilligers, waartoe onder uitbundig
applaus werd besloten.
Aan Hare Majesteit de Koningin:
De R K. organisaties der werklieden -,
middenstands» en laodbonwvereenigingen
en alle Venrayccbe mannen ten getale
van duizend, m vergadering bijeen ter
bespreking van den.politieken toestand,
weDscheD Uwe Majesteit uiting te geveo
van bno on wankelbaren trouw en aan
hankelijkheid.
Zij zyo eenparig cd vast besloten
Vorstenhuis en Uwer Majesteits Re-
geering ten kraebt gste te stennen; zy
boden Uwe Majesteit reeds hiertoe vry*
willig bunne zoDen, echtgenooteD eo
met dat net zou met je stond.
Eer ik kon antwoorden, ging de dear
open. Ik bad bet niet bemerkt, tot me
vrouw mij angetg toefluisterde
Frans, bedaar, 't <s Alma.
Ik sprong op en daar stond Alma voor
mij, stralend, van geluk en sohoonheid.
Ze stak my beide banden toe en riep
jubelend
Wensch my gelnk Frans, ik beo de
bruid van Frits.
Ik zag deo jongen koappeo officier aan
eo voelde boezeer ik dien man baatte.
Ik vatte bare banden en kaste ze. God
zegene u Alma, zei ik verward, toen
maakte ik eene kleine verontschuldiging
en snelde naar mijne kamer, ik moest
alleen zijn.
Don volgenden dag vond de verloving
plaats, eerst pilde ik weggaan, docb ik
bezon my. Alma moest niet merken wat er
in mij omgiog. Mijn smart moobt geen
schaduw werpen op haar geluk.
De verlovingsfeesten waren voorbij, een
besluit stond by my vast. Ik moest weg,
ver weg.
Ik herinnerde mij, dat een mijner vrien
den io Amerika eeoe flinke betrekking ge
kregen had, ik wilde hem volgen, 's Ander
daags maakte ik myn voogd mijn plaD
bekend en dria weken later wat ik in
New York.
Weldra maakte ik kennis met den
directeur eener spoorwegmaatschappij en
kreeg eene betrekking, waarbij ik my
verplichtte, tien jaren den aanleg harer
lijnen te leiden.
De tien jaren zyn om, ix nam.mijn
ontslag en ben nu op weg naar bet vader-
j land.
Alma berichtte mij het overlijden haars
vaders eo achtte zich gelukkig nu steun te
broeders aan en staan zelve ieder oogen
blik gereed Uwe van God ontvangen
rechten, zoo noodig met de wapenen in
de band. te verdedigen.
Namens dezen.
Van de Loo. Burgemeester,
Jean Poels, Lid der Tweede
Kamer.
Aan Zijne Excellentie Jbr. Charles
Ruijs de Beerenbrouok,
Mmister-PresideDt.
De R.K. werklieden-, middeostaods-
en landbouworganisaties en alle Ven»
raysche mannon ten getale van duizend,
in vergadermg vereenigd ter bespreking
van den politieken toestand, wensohen
Uwe Excellentie hnone hulde en diep»
gevoelden daDk over te brengen voor
alles wat- U ic deze hoogst ernstige
dagen voor Vorstin. Vaderland en geheel
het op recht en orde stenoende volk
reeds deed. beloven U ook.verder bnn
algeheelen volledigen steun voor de uit
voering Uwer zoo buitengewoon moei
lijke taak en spreken de hoop uit, .dat
het U gegeven moge zijp, deze, onder
Gods bystand. geheel, tot zegen van,
gansch ons dierbaar vaderland, te vol
brengen.
Namens dezen.
Van de Loo, Burgemeester,
Jean Poele, Lid der Tweede
Kamer.
Vincent Pyls
Wachtmeester Vrijwilligers,
Den Haag.
De R.K. organisaties van werklieden*,
middenitands en landbouwvereeDigio-
gen en alle Venraysche mannen ten ge
tale van duizend in vergadering bijeen
ter bespreking van deo politieleen toe
stand, betnigeni bun diepgevoelden dank
aao de twee eo vijftig Veoraysobe ionen,
die goed en bloed veil hadden voor de
verdediging van Vorstin en VaderUDd.
De geheele gemeente ziet met trots op TJ
neder.
Namens dezen,
Van de Loo, Burgemeester,
Jeao Poels, Lid der Tweede
Kamer,
Hierna besprak de beer Ppels nog in 't
kort de versobillende eisohen van de socia
listen en deelde mede, dat de Regeering
tot groote sociale hervormiogeo bereid
was, maar niet omdat de socialisten zulks
eischten en wilde z\j daartoe ook nut ge
dwongen worden met bet pistool op de
borst.
Vervolgens bracht spreker buldeen dank
aan de Koningin en aan de vorige Re
geeriog, omdat zy ons door haar wys
beleid buiten den oorlog had weten te
boaden, benevsna aan bet Nederlandsche
leger, dat ruim vier jaar laog onze gren
zen met de grootste zorg bewaakt had.
Daverend applaus.
Ten slotte spoorde spreker alle aanwe
zigen aaD om tocb de R K. orgamsaties
te steuneD; dit was de plicht zoowel ran
werkgever als weikDemer.
Op voorstel van deo beer Poels werd
vinden bij haar verloofde.
Ik verscheurde dien brief, wantik was
naijverig op haar verloofde.
Na een jaar was ik bedaard; ik schreef
aao mevrouw Hedwig, doch kreeg geen
antwoord.
Na verloop vsd eenige maanden schreef
ik nog eens weder zonder gevolg.
Wel ja. dacht ik, je bent vergeten,
vergeet nu ook.
Dit is myne geschiedenis.
Den volgenden morgen liep bet sobip de
baven binnen en de twee vrienden namen
afscheid.
VI.
Frans SteiDach wandelde reeds twee
uur doelloos door de straten zijner vader
stad. Het was October en reeds vry koud.
Daar tnsschen de ontbladerde boomen
stond bet buis, waarin by zooveel geluk
en leed gekend bad.
By bekeek de kleine messingp'aat, daar
stood een vreemde naam op. By belde en
vroeg of mevrouw Welberg daar niet
woonde.
Welberg, zei de portier, dien naam
ken ik niet.
En weet ge niet, waarheen mevrouw
Welberg vertrokken is
Neen, ik beb dien naam niet ge
hoord en kan u niets zeggen;
Frans dankte eo ging heen.
Vermoeid ging hy een koffiehuis binnsn
Hij zag rond en aan eene tafel van offi
cieren bemerkte hy een gezicht, dat by
onder duizenden zou herkend hebben; bet
was graaf Kartoff- Juist wilde deze ver
trekken, als Frans haastig opstond en
met eene buiging op hem toetrad.
Pardon, my oneer graaf, u zal my wel
niet meer herkennen, ik ben de ingeneur
Frans Steioach. Wordt vervolgd.