.rncovPEefpAoï< %t Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Het nieuwe regiem. NAAM PIE. Hel schoeueuraulsoeii. 't Afscheid van Posthuma. Een bede om hulp. 39e Jaargang No. 89 PEEL EN MAAS ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL s PRIJS DER ADVERTENTIEN van 1—4 regels 20 c. voor hetbuitenjand fi6n 3 maaj gep]aatsli aLXri.'1 nummis95 c. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY. worden 2 maal berekend. Vreemdelingenregletuent. De Burgemeester van Venray, vestigt de aandacht van belanghebbenden op het bij K. B, van 16 Augustus *M. vast gesteld en op 16 September j.l. in werking getreden Vreemdelingenreglement, inzon derheid op artikel 7, waarin wordt bepaald dat aan den vreemdeling, die hier te lande komt, ten bewijze van zijne aanmelding eene identiteitskaart wordt uitgereikt door of vanwege het hoofd van politie en op artikel 11, bepalende, dat, indien ten op zichte van een vreemdeling bijzóndere maatregelen van toezicht noodzakelijk worden geacht, aan dien vreemdeling, in plaats van de identiteitskaert. een controle- pas kan worden uitgereikt, en in verband niermede op art. 27, luidende Hij die er sijn beroep van maakt aan personen nachtverblijf te verschaffen en nalaat in het registerbedoeld bij artikel 438 van het Wetboek van Strafrecht aan te teekenen of te doen aanteekenen de ge meenten van uitreiking en de nummers van de identiteitskaarten en van de con trolepasten van de vreemdelingen, die een nacht in xijn huis hebben doorgebracht, wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste zes dagen of geldboete van ten hoogste vijf en twintig gulden Onder herinnering, dat met het register, bedoeld in art. 438 van het Wetboek van Strafrecht, wordt bedoeld het zoogenaamd nachtregister of logementsregister, wordt aan hen, die er hun beroep van maken, aan personen nachtverblijf te verschaffen, dus aan alle logementshouders, onver schillig of zij al dan niet logementsvergun ning hebben, ernstig in overweging ge geven, nauwlettend de hand te houden aan de hun in boven aangehaald artikel 27 van het Vreemdelingenreglement opge legde verplichting, daar bij gebleken niet- nakoming procesverbaal zal moeten wor den opgemaakt en de tegen die niet nakoming bedreigde straf zal worden opgelegd. Venray 20 September 1918. De Burgemeester voorn., O. VAN DE LOO Nauwelijks veertien dagen bebben we een nieuwe regeering en du reeds is duidelijk gebleken, dat zij een nieuw regiem beeft ingeluid, daar waar de oude metbode slechts ontevredenheid, gewettigde onte vredenheid bad voortgebracht. De roep die van Minister IJssel- stein uitging was verre van gunstig en zeker was aan zijn optreden één groot nadeel verbonden: waai bet volk in alle geledingen iemand ver wachtte, wieDS naam alleen reeds sprak van eerlijkheid, wilskracht, breedheid van blik, in staat het ge schokt vertrouwen in het crisisbeleid te herstellen, beteekeDde de naam van den heer IJsselstein voor het groote publiek niets, en de geruchten welke een de rtgeeriDg allerminst goedgezinde pers ijverig verspreidde, waren er niet naar om een hoop volle stemming te verwekken. In minder dan twee weken is die stemming volkomen gekeerd en wat Posthuma nooit bereikte heeft IJs selstein klaar gespeeld. bij beeft een gunstige pers. zelfs »de Telegr.'' noemt bet debuut van het kabioet Ruys in verband met de werkzaam heid van den heer IJsselstein veel belovend. Een nieuw regiem 1 Er is wat gelacheD om de middel matigheid 7an den premier Ruys de Beerenbrouck, een joögeman die niets gepraeateerd had, tenzij dan in de kleine partijpolitiek eD wiens mede- ministers haast stuk voor stuk met hoofd en schouders hoven hem uit staken 1 En nu, na amper een halve maand blijkt bet, dal er een man aan het roer sit, die ondanks zijn jonge jaren weet wat hij wil, die leiding weet te geven waar een ach teraan sukkelen werd verwacht, die vertrouwen weet te wekken bij wie het meest kleineerend over hem oor deelden. Met welk een rustig zelf. vertrouwen zeide hij in de Eerste Kamer, bij de bespreking der hon- geronlusten te Amsterdnm, dat het beter is de oorzaken weg te nemen, dan de gevolgen te onderdrukken. Dat woord had hij niet gesproken wanneer hij niet de kracht iD zicb voelde en de mogelijkheid had on derkend den voedselnood te vermin deren, zelfs voor eeD heel groot deel weg te nemen, den toestand weer dragelijk te makeD. En hij heelt de handen aan den ploeg geslagen met eeD energie, die bij iedereen bewondering moet af dwingen Zijn eerste daad was er een van stuurmanskunst, waaraan geen die den naam van staatsman draagt, nog maar had gedacht, het scheppen 7an een band tusschen de ministeries onderling, waardoor het onmogelijk zou worden dat opnieuw ontstond die chaos, die verwarring, die naijver, dat elkander niet willen of kunnen begrijpen bij de verschil lende departementen. Geen regeering is mogelijk wanneer de hoofden der departementen van algemeen bestuur alleen op eigen inzicht en eigen initia tief werken. Dat heeft bij Cort van der Linden de grootste verwarring, een schadelijke verspilling van werk kracht gegeven. Slechts vereende krachten onder eenheid van leidiDg kunnen goede resultaten bereiken. Die eenheid van leiding is door Minister Ruys de Beerenbrouck ge vestigd en de goede gevolgen er van zijn nu reeds zichtbaar. Niet de heer IJsselstein alleen confereerde met de Commissarissen der Koningin, de leiding was bij den premier. Niet de Minister van Landbouw Nijverh. en Handel alleen houdt besprekingen met de N. O. T., het lichaam dat voor den invoer van levensmiddelen en grondstoffen zorg draagt, maar Van Karnebeek, de Minister van Buitenlandsche Zaken is mede tegenwoordig en de leiding is bij den premier. Eenheid van leiding, eenheid van bandelen, aller werkkracht gericht op hetzelfde doel. Van welk een enorme beteekenis gaal dat worden als straks we mogen wel zeggen zoo dadelijk, want we hebben een kabinet en een premier van aanpakken de onder handelingen worden hervat met Entente en Centralen, die onder bet vorig ministerie tot in het oneindige voortsukkelden omdat onze Ministers bet met elkander niet eeos waren. Een nieuw regiem Beter dan zoo menig voorbarig journalist heeft de Kabinetsforma teur geweten, dat de naam van den heer IJsselstein een program eneen goed program beteekende. En zij die met bun ordeel over den crisis minis ter hebbeD gewacht tot zijn daden van hem zouden spreken, hebben wijs gehandeld. Spoediger dan men dacht bebben zijn dadeD bet voor den heer IJsselstein opgenomen en wat thans nog verluidt, stemt den ver- stoktsien pessimist hoopvol voor de toekomst. Voor de daden van dezen Minister, die de voedselvoorziening slechts ten goede moeteo komen, noemen we er hier slechts een paar Aan de boeren zal graan voor eigen behoefte worden gelaten. Zulks beteekent, dat de Regeering voortaan op de medewerking vaD den land bouwer kan rekenen. Het is de eerste inlossing van het Koninklijk woord dat niet slechts met de plichten, maar ook met de rechten der iogezeteoeo rekening zal worden gehouden. Opslag van aardappelen tot een beperkte hoeveelheid zal worden toegestaan. In de verwachting dat de geallieerden den iDvoer van vetten zullen toelaten, wordt het vetrantsoen Diet verminderd; vrij vervoer is geoorloofd van versche eieren, waar door althans de kans is geboren, dat er nog eens een ei ter markt komt. Ten slotte, alle uitvoer, behalve de door de Regeericg zelve met an dere Regeeringen gecontracteerde is verhoden. alle consenten tot uitvoer zijn geannuleerd, met uitzondering slechts voor zoover verlading reeds heeft plaats gehad. Deze ingrijpende maatregel is niet slechts van directe beteekenis, door dat thans alle producten van onzen eigen bodem voor ons eigen volk bewaard blijven, maar ook van groot gewicht, wanneer wij straks aan de Entente gaan vragen het ontbrekende voor onze voedselvoorziening aan te vullen en zij niet meer met de sta tistieken in de hand zullen kunnen zeggeD: zooveel maal hooderd of duizend ton aan voedsel voert gij nog wekelijks uit 1 Naast deze daden staan, wanneer wij »de Telegraaf" mogen gelooven, plannen voor de toekomst, die het heele systeem van Minister Posthu ma, waarbij te lang helaas, door het vorige Ministerie werd gezworen, aan flarden scheuren, om eene pro vinciale organisatie op te bouwen, die bet bureaucratisme de wyk doet nemeD voor het gezond verstand, de besÜBsiDg in tal van distributie» aangelegenheden in handen legt van mannen, met toestanden en feiten volkomen op de hoogte, omdat zij slechts één provincie hoeven te overzien. Deze re-organisatie, die men beter een revolutie, een radicale om wen» teling kan noemen, beet binneD drie maanden kant eD klaar te zallen zijn. Hebben we te veel gezegd door té sprekeD van een nieuw regiem t Bergen werk zijn er te verzetten, de moeilijkheden zullen zich opsta» pelen om deD dapperste wanhopig te makeD, maar van een regeering met den pit, de energie van het Kabinet Ruys de Beerenbrouck mogen wij alles verwachten. »Gld.'' De tijd van Klara, Bettekoo, van Annemie en Aagje Is iang voorbij We volgen cu bet voorbeeld van het Haagje. Zoo'n naampie op een y-tje klinkt zoo fijntjes, zoo ccquetjes, Marie, Cbristien, Jacoba, Anna, Mica is niet netjes. We zeggen liever Many, Tiei, Cobi, Anni, Mini, En Kitty, Nelly, Wimmy, Elly, Florty. Lotty, Sini. En Jet is veel te burgerlijk, fatsoenlijker is Jet y. Eq Jenny, Molly, Henoy. Dolly, EoDy, Polly, Hetty, En Maggy, Tilly, Fanpy, Lili, Lizv, Carry, Corry, Eo Bini, Betty, Dini, Nettie, Suzie, Emmy, Dorry. Een jongen heet geen Hein, maar Harry, Jan is plat; zeg JohoDy, En Willem dat moet Willy zijn, en Toon natnnrlyk Tonny, Dan noem' we Wijnand Wynie hoor, een ie tje hebben zal-ie 1 Wat moet' we dan met Albert doen Wel, noem den lummel Ally I Ook Eduard is veel te fink en Frits en Ferdinand, Die worden dus tot Eddy, Freddy, Ferry-dear ontmand. En Gijs wordt Bertie, Boncie slaat voor drommels ja hoe hi*t die Gelukkig nog dat Piet voorloopig Piet is, en met Pietie 1 Al wat oit Eng'laod komt is ebic. Ja jnist, maar je vergeet, Dat daar de waschvroaw Mary, en het vischwyf Kitty heet l Daar do malle gewoonte van namenver» knoeiïag meer en m9er veld schijnt te wiDneD, achten wij bet niet ongepast, dit leuke gedichtje van Charivarius nog eens in herinnering te brengen, Karholieken behooren daarbij te beden ken, dat de H. Kerk verlangt, dat haar kinderen de Damen van Heiligen dragen en dat bet wel wat oneerbiedig is, die hei ligennamen te verbasteren tot Daampjes, die veeleer schijnen te passsn voor bonden, katten ofidioten. Het is aan grossiers en aan winkeliers verboden schoeneD af te leveren. Naar de -Tel." verneemt, zal het tydvak waarin geen schoenen verkooht mogen worden vermoedelijk niet lang doren. De boos, waarop schoenen verstrekt znllen worden, zyn namelijk reods gedrukt en zullen van wege het Rijkskantoor voor huiden en leder aan de gemeentebesturen worden toegezonden. Tevens zal spoedig een beslissing val len m zake bet aantal schoenen, dat over een bepaald tydvak aan iedere gemeente zal worden toegewezen. Het -Hbld." beeft zioh Maandagmorgen te Amsterdam persoonlijk overtuigd, hoe de practijk werkte van het verbod van schoe nen af te leversn. Het begin was excellent. Een pittig ver» koopsteitje, by wie wjj het eerst infor meerden hoe de zaak stond, gaf bet on verbiddelijk bescheid, terwyl ze rondkeek naar bet modieuze schoeisel, waarop baar zaak zich specialiseert SchoeDen Die kunt o niet krygen. Hebt n misschien veters noodig 1 of My darliog cream Tweede ervaring minder correct. Schoenen Zeker. Komt a even achter. Welk nummer ?uEo toen, terloops, terwyl ze bet goedkoopste paar (maar f 32) te voorschijn trok: Het mag eigenlijk niet Derde onthaal De ministerieele beschik king geplakt op het neergelaten gordijn aan de gesloten winkeldeur. Vierde emotie In de lange, donkere winkelruimte, waarvan de toegang wyd is geopend, dames en kinderen, die zitten op de lage stoeltjes. Een aaDtal den voet voor uitgestoken in een passcboen. De grootste helft in afwachting vau helpende banden. De direotrice, die zich haast elke nieuwe bezoekster in te lichten. En mevrouw Een paar laarzen Toch geen standaardschoenen Neen. Das een vry schoentje Neemt u plaats. Volgende sensatie. Een jongeman in de dear van zijn schoe» Denpaleis. Een iromsche tinteling in zijn oog, als by koopwilligen ziet naderen. Het zal niet gaan I Hy wijst Daar de circulaire no 197. En dan zegt bij Daar hou ik mij aan, voor vandaag. En morgen Morgen misschien. Een winkel in de volksbanrt. Een jon- gedochter die de winkelruimte uitbezemt. Schoenen Zooveel als u hebben wilt! Hooge Molières Dan komt vader. Wij kuonen vandaag niet verkoopeo! Wat mya dochter zegt? Die is de baas niet. Asjeblieft. En ook zijn vinger gaat naar de opgeplakte circulaire. Lees maar op u gemak Prettige toestand Hoelang dat spul zal duren Weet ik niet. Een dag een week 06D maand De heeren moeten eerst alle voorraden inventaris6eren. Dan komt de scboeneobon, en al loopt u ook op uw kousen één paar schoenen en meer niet per jaar. Mopperen Wat geeft n dat Krijgt u thee en suiker, als uw voorraad op is In Den Haag zijn Zaterdag verschillende schoenwinkels als bet ware bestormd. Hier en daar zag meD het publiek en file opgesteld om schoenen te koopen. Naar prijzen werd soms niet gekeken; er waren zelfs menscbeD, die, wanneer geen passen de schoenen voorradig waren, een grooter nummer koohten, zeker denkende beter te groote schoenen dan geen sohoeaen. Vele soboenwinkeliers hadden het dus extra druk, maar toch zyn ze eenigszins ontstemd over het plotselinge van den ge troffen maatregel, omdat ty zich daardoor gedupeerd achteD. Eerst Maandagochtend ontviDgen zy n.l. per post een afdruk van de ministerieele beschikking, waarin ver meld staat, dat de aaDvulliDg hunner voor raden niet.sal geschieden dan tegen inleve- ring van bons. Zaterdagavond wisteD zy znlkB nog niet, zoodat zy honderden paren schoenen hebben verkooht, waarvoor zij natuurlyk geen bons kunnen iolevereü. Speenhoff dicht in de -Oude Groene" Het is gedaan, ik ga nu scheiden Ik ben de zware zorgen moe, Ik ga nu hengelen en fietsen Eo trek voorgoed naar Raurlo toe. Daar hoor ik niemaDd op me schelden, Daar leef ik enkel voor plezier. In de waranda van myn villa Zing ik als dankbaar rentenier Refrein Adieu we moeten elkander groeten lk heb de eer. Men ziet my niet weer. Dag barre, booze burgemeesters. Dag Tellegeo en ZimmermaD. Ik trek me nu van uwe brieven En uw gemopper niets meer an. Ge kunt nu niet meer zitten vitten Op dien verweDSchteo Posthuma, Terwyl ge met elkander haspelt Zing ik by myn pianola Refrein Ik groet u, mager 's-Gravenhage Ik leed by genoeg gebrek. Ik ga wat snuffelen in Twenthe Daar zijn nog eitjes, vleesch en spek. Ik heb genoeg 7an namaak-koffie Eq van uw wilgenblaren-thee, De achterhoek zit vol met lekkers Ik zing daar bij eer goed diner Refrein. Dag Telegraaf, dag Rotterdammer, Dag Nieuwe Krant en Handelsblad, Ge kunt me na niet meer bespotten Ik beb mijn deel van u gehad. De stakker die me op moet volgen, Is na een poosje de pyas. Is 't niet de een, dan is 't de ander Maar ik zing met myn boerenbas Refrein Dag Treub, dag Cort, dag brave Lely, Dag Pieter Jelles, Knyper, Duys, Ge kuot voor myo part blijven tobben, Maar ik ga met pensioen Daar buis. Ik groet u varkens, osseD, schapen Ik groet u dietributieboel, Terwyl Dupuis myn standbeeld beitelt Zing ik hier in mijn leuningstoel Refrein Om de liefde Gods, goedwillige lezer, sla dit niet over, oooh leg bet ongelezen ter zijde. Indien wy bedeD bedelend de band uitstrekken naar Katholiek Neder land, dan, we bekennen het oprecht, hebben wij meer dan eene tegenbedeoking by onszelf moeten overwinnen. We weten immers maar al te wel, wat harde proef Katboliek-Neerland8 liefdadigheid in de laatste tijden heeft moeten doorsta&D. Toch moet ons deze noodkreet van bet hart, ons ingegeven door de bange zorg over bet lot onzer Oost Indische Missie, waar thans zulk eeD nypend gebrek wordt geledeD en waar dientengevolge van een rijke zieleooogst, de vrucht van zwarea arbeid en harde ontberiDg, dreigt verloren te gaan. De laatste jaren neemt met Gods genade het bekeeringswerk in genoemde Missie een geweldige vlocht, voornamelijk in de eilandengroepen van Kei en Tenimbar. Het getal bekeerlingen is in vier jaai tyds meer dan verdobbeld en overtreft reeds de 13000. Die uitbreiding maakt groote uitgaven Doodzakelyk Tal van bedehuizen moesten opgericht of vergroot wordeD, scholen gebonwd, schoolmeesters cateobis- ten aangesteld. De kweekschool zelf van deze voor ons onmisbare medehelpers moest worden uitgebreid en verbeterd. En die ontzaglijke onkosten moesten gemaakt worden in deze dure tijden. Uitstel was niet mogelyk, wilden de missionarissen de vruebteo van huD zwaren arbeid zioh niet voor goed zien ontgaan. De Missie gaat sinds dieD dan ook ge bukt onder zware fioantieele lasten. Om slecöts één voorbeeld te ooemen: aan de byna 100 schoolmeesters-catechisten moet door de Missie jaarlijks een bedrag van ruim 12000 gld, aan loon worden nitge» keerd. Op hunne gewone uitgaven knnDen de missionarissen niet bezuinigen. Ik heb by mijn visitatiereis verleden jaar zelf moeten constateeren, dat zy daarin eerder te ver zijn gegaan tot schade van hun gezondheid en derhalve vaD het Missiewerk zelve. Gy dan, die Jeins' H. Hart bemind, gij die de liefde kent van dat Hart en den brandenden zieledorst, waardoor het wordt verteerd, gy zult, wy zyn er vast van overtuigd, dese bede om hulp niet onbe»

Peel en Maas | 1918 | | pagina 1