Boerinnen-cursussen. Uitgave van Firma W. Van den Munckhof, Venray. Zaterdag IB April 1914. 35ste Jaargang. No. 16 nrh^yquD Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN Brief uit de Missie. i Orgelbespeling Abonnementsprijs per kwartaal voor VENRAY 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 4 c. Prijs der Advertentiën van 1—4 regels 20 c. elke regel meer 5 c. letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentie, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. geering nieu« e tot den aan de geering In vroeger tijd werd de landbouwer bijna geheel aan zijn lot overgelaten. En de boer meende ook, dat zijn vak alleen en door de praktijk te leeren viel. Het noodzakelijk gevo'g hier van was, dat de landbouw eeuwen lang op denzelfden trap van ont wikkeling bleef staan. Gelukkig is de laatste 25 jaren hierin verandering gekomen. De wetenschap heeft zich het lot van den landbouwer aangetrokken en de re- zorgde er voor, dat de kennis op landbouwgebied boer kon doordringen. En wetenschap èn aan de re is de vooruitgang van het boerenbedrijf grootendeels te dankeD Toch heeft de boer maar niet zoo dadelijk de eerste de beste gelegen heid aangegrepen om zijn kennis uit te breiden. Daarvoor was hij te zeer gehecht aan den ouden sleur ei gekant tegen alles, wat maar den schijn had van geleerdheid. Bovendien kon hij maar niet be grijpen, dat hij van iemand, die geen rechte voor kon ploegen, nog iets zou kunnen leeren omtrent zijn be drijf. En slpchts van lieverlede begon dan ook zijn wantrouw m dienaan gaande te wijken. De voordrachten der rijksland- bouwleeraars werden allengs druk ker bezocht, proeven met kunstmest werden genomen en 't viel mee. Al spoedig wist nu een enkele boer te vertellen, dat die geleerde lui er toch wel iets van wisten. Op sommige plaatsen kwam lang zamerhand gelegenheid voor de jongere boeren om landbouwonder wijs te ontvangen en vooral op aan sporing van de geestelijke adviseurs der boerenbonden gingen velen er toe over dit bij te wonen. Weldra vermeerderde het aantal wintercur- sussen en daarmede ook het getal deelnemers. Met de meerdere kennis, die hier werd opgedaan, vermeerderde ook de ambitie voor het bedrijf en beide brachten het een grooten stap vooruit Wel gingen sommige landbouwers nog niet met hun tijd mee, en hiel den halsstarrig aan het oude vast, maar hun getal krimpt langzamer hand in. Na enkele jaren zullen deze wel geheel verdwijnen evenals de ouderwetsche sopketel en 't plag- gevuur. Want overal komt het land bouwbedrijf op nieuwe banen. Dank Door de grootere oogsten en de uitbreiding van 't grasland op de zandgronden nam de veestapel op vele plaatsen met 50 procent en meer toe. Door deze uitbreiding alsmede door betere voeding en ver- jplcging van 't vee vermeerderde de opbr» ngst van den stal. Ook het groote voordeel van het verenigingsleven, van het «Een dracht maakt macht" begon de boer beter in te zien. Vandaar de op richting van boerenbonden, boeren leenbanken, veeverzekering en zoo meer. De zuivelbereiding werd in de zandstreken van de boerderij naar de fabriek overgebracht. Niet alleen werd hierdoor een beter produkt bereid, dat hoogere prijzen opbracht, doch ook de ruil. handel ging er mee de wereld uit. De boer werd onafhankelijker en kreeg «hard" geld in handen. Dit alles bracht gaandeweg meer en meer welvaart onder de landbouwende be volking. Had onze regeering een open oog voor de belangen van den land bouwer en zorgde zij zooveel moge« lijk voor de vermeerdering zijner vakkennis, ook de boerin heeft zij in deze niet vorgeteD. Ook voor haar heeft de regeering de gelegenheid opengesteld om meer noodzakelijke kennis omtrent het bedrijf op te doen. Eo dit zeer terecht. Immers daar het vrouwelijk per« soneel behalve met de huishouding gewoonlijk nog met de zorg van een z-'pr belangrijk deel van 't boerenbe« drijf is belast, is het gewenscht, dat de boerinnen althans minstens van dit onderdeel de noodige kennis be« zitten. Het Rijk nu stelt de Boerenbonden of Gemeentebesturen door eene sub» sidie in de gelegenheid, om in elk dorp, waar een landbouwonderwijzer te krijgen is, een cursus te laten geven aan boerinnen. Daar deze lessen 's zomers gegeven moeten worden, heeft de Boerenbond of het Gemeentebestuur alleen een doel» matig lokaal beschikbaar te stellen Overigens brengt zoo'n boerinnen» cursus geen bezwaren oi kosten 70or deze lichamen mee, terwijl het on» derwjjs gratis kan gevolgd worden. Boerinnencursussen Weer wat nieuws zal de een of ander zeggen en het nut ervan mogelijk wel in twijfel trekken. Mogelijk zijn er onder de boerin» nen zelfs wel die zoo spreken. Die zien wellicht ook geen heil in een boei'innenpensionaat. Gelukkig vin» den echter degenen, die al 't nieuwe trachten af te breken, enkel en alleen omdat het nieuw is, ook hoe langer hoe minder gehoor. Het gros der boeren moet de stichting van het boerinnenpensio» stelde boeren hunne dochters bij Deze lessen worden natuurlijk voorkeur naar een pensionaat, waar'niet door landbouwonderwijzers ge>» alleen meisjes uit de hoogere standen 'geven, maar door artsen. j kwamen. j Men ziet het dus, dat de Regeering Daar leerden ze wel pianospelen ook de bedrijfsontwikkeling der' fijne hand en borduurwerkjes maken boerinnen zooveel mogelijk wil be» wat Fransch brabbelen en velerlei vorderen, als deze er maar gebruik andore zaken, die van minder belang j van willen maken. En men is toch zijn voor eene boerin. Als nufjes nooit te oud om te leeren, maar kwamen ze er vaak vandaan, vies helaas wel vaak te onverstandig om van alles en bang van alles en wel te willen leeren. het meest voor werken. Ontevreden met hun stand en totaal ongeschikt voor de boerderij. Op het boerinnenpensionaat daar» entegen leert men behalve kleeren» verstellen en de waich verzorgen, de koeien melken, het vee doelmatig voeden en verplegen, een degel ij ken boerenpot koken, daar leert men in een woord alles, wat op de boerderij te pas komt en niets wat op het bedrijf of huishouding geen waarde heeft. Het verdient dan ook alle aanbeveling, dat de boeren, die het doen kunnen, hunne dochters er een paar jaar heensturen. Het boerinnenpensionaat is echter nog van jongen dat'm. zoodat vele boerenvrouwen er .biers niet in de gelegenheid zijn geweest, daar het onderwijs te volgen. Bovendien zal ook in de toekomst nog, het gros der boerendochters om financi» eele of andere reden wel geen ge» bruik kunnen maken van deze hoogst nuttige instelling. En toch is ook voor haar eenige kennis van het landbouwbedrijf beslist onmisbaar en nu kunnen deze gebruik maken van de boerinnencursussen. Wel kan hier niet alles geleerd worden in 10 a 15 lessen van twee uur, maar toch zal er heel veel behandeld worden, wat voor de boerinnen van 't hoogste nut is. Er wordt vooral gesproken over de doelmatige voeding, verzorging en verpleging van 't vee. Verder over melken, de melkbehandeling op de boerderij, het opfokken van jong vee, inrichten der stallen, de waarde der voedermiddelen, verzorgen en voeden der kippen, bestrijding van onkruiden, het verbouwen van groenten in den tuin enz. Heel veel valt er dus voor onze boerinnen op zoo'n cursus te leeren, Op vele zaken in het boerenbedrijf zullen ze 'n anderen kijk gaan krij» gen. En als de boer met den zoon verbeteringen op de boerderij wil aanbrengen, zullen moederen doch» ter hare schelle stem er minder luid tegen gaan verheffen. Meer samenwerking zal er komen tusschen het mannelijk en vrouwelijk personeel en dit moet ongetwijfeld het bedrijf ten goede komen. In aansluiting met het opgesomde kunnen ook eenige lessen worden gegeven in de eerste hulp bij be» drijfsongevallen op de boerderij. Het zal wel niet noodig zijn hier» van eveneens het groote nut te be» pleiten, nu op de boerderij hoe zij de betere grondbewerking, de;naat te Lierop, het eerste en tot nog zwaardere en doelmatiger bemesting,1 toe het eenige in ons land, toejuichen alsmede deugdelijker zaaizaad, wor- J 0n velen zullen het betreuren, dat zij den grootere oogsten verkregen. 0m financieele of andere redenen er ganger hoe meer machines worden Waar de boer vroeger zijn onmis-jbun dochters niet heen kunnen bare heideplaggen stak, graast thans zenden, het vee of golft het graan. Zoo werden in 1912 en'13 reeds op sommige plaatsen boerinnencur» sussen gegeven, maar konden op enkele dorpen Diet doorgaan wegens onvoldoende deelneming. En toch zijn er slechts twaalf leerlingen noodig. Wanneer zullen de boerinnen daar nu eens wijzer worden M. C. Voorheen zonden sommige welge» neemt. Geachte Vrienden. Met blijdschap vernam ik, dat er onder U zoovelen waren, die aan mijn schrijven gehoor gaven en reeds hebben bijgedragen voor 't viechnet. Ik twijfel er dan ook niet aan, of dit zal ik binnenkort wel mogen ontvangen. Ik betuig bierbij dan ook bij voorbaat mijn besten d.ank. ter wij! ik tevens de hoop uitspreek ook in 't vervolg op uwe hulp te mogen rekenen, want er is hier meer noodig. dan een uwer denken kan. Als bewijs mijner dankbaarheid .zal ik vandaag eens een klein artikel schrijven over de nieuwsgierigheid onzer luidjes. Het gebeurt wel eens. dat er bij ods een vreemdeling komt, met het doel, om bij ons kleeren te komen halen. O, maar dan moet ge die -pruimkamers" in bewe ging zien gaan, zoo erg zelfs, dat 't bruine nat soms buiten zijn oevers treedt. Het duurt dan ook geen vijf minuten, of ieder een heeft zijn oordeel klaar en brengt met de meeste beslistheid zijn verslag uit. «Ziet eens", zegt de een, wat een schoonen neus hij heeft. Een ander vindt dat niet zoo erg, maar roemt vooral zijn ooren, terwyl een derde, de groote voeten mooier vindt. Het voornaamste is echter, te weten of hij weggeloopen of weggejaagd is, of wel, dat hy bij ons een vrouw komt zoeken. Allen- ziju het echter eens, dat by wel een flinke vrouw zal krijgen, al is hij volgens onze meening ook zeerleelijk. Het schoonheidsgevoel is bij onze lui nog niet zoo goed ontwikkeld als bij de be schaafde menschen, Als zoo'n ontvangst afgeloopen is, dan komen de lui »eer op hun eigen plaats bijéén, alwaar bet lieve leventje weer opnieuw begint. Dan worden evenwel de rollen omgekeerd en worden vooral de ge breken op den voorgrond gesteld. De een heeft gezien dat hij pokdalig was, een ander heeft iets aan zijn uitspraak gehoord enz. Zoodoende wordt diens signalement zoo nauwkeurig opgegeven, dat iedereen hem uit duizenden zou herkennen. In het bijzijn van den vreemdeling wordt evenwel niets van diens gebreken gezegd. Zoo'n vreemdeling wordt hier echter zeer gastvrij ontvangen en de vrouwen vooral zijn het, die hem het eerst iets zullen presenteeren. terwijl zij hemtevens zullen verdedigen, indien in haar bijzijn iets on gunstigs aangaande zijn persoon gezegd wordt. Hieruit kunt u wel zien, hoe lui, die tot ons komen met een goed doel, behandeld worden, maar wij van onzen kant, trachten dus de kleeren, waarvoor ze kwamen, te geven, en hun daardoor eenigszins schade- j loos te stellen voor de minder aangename aangeschaft, waardoor hel gevaar behande|iDg bij ons ondervonden. Niet voor ongevallen zeer zeker ook toe» altijd zijn wij by machte hun het gevraag. 'de te geven, want wij moeten dit alles ook zelf van on2e weldoeners ontvangen. Dank zij den ijver van vele Missievrienden en net onophoudelijk werken van zoovele Missiekringen worden wij in staat gesteld, toch reeds met de kleeding der menschen te kunnen beginnen. We zijn nu weer bezig een nieuw dorp te stichten, waardoor weer vanzelf de kleedingnood stijgt. Ik beveel dan ook nogmaals onze Missie dringend bij u aan en reken mei een vast vertrouwen op uwe hulp. Als altijd stelt de geachte Redactie hare kolommen voor uwe giften open. Vele groeten aan u allen van uwen dankh. vriend H. VAN SANTVOORT, Missionaris te Okaba, Ned. Nieuw Guinea. bij de plechtige inwijding van het nieuwe orgel in de Rectoraats-kerk te Leunen bij Venray. Maandagmiddag, 2en Paaschdag, was ik in de gelegenheid in het nederig, stille Leunen iets heerlijks te hooren, dat, jammer genoeg, voor slechts weinigen te genieten werd gegeven. Te genieten, want ja, dit woord drukt nog maar ten halve de gewaarwordingen uit, die de virtuosi teit des heeren Fr. Bück in mij teweeg bracht door de verheven kunstprestaties, die hij op dit betrekkelijk klein instrument ten gehoore bracht. Instrument en artist, beiden zijn de factoren, die mij een zoo genotvol uurtje bezorgden. Breng ik ten volle hulde aan de firma Gebr. Vermeulen te Weert, die hier andermaal het bewijs leverde alleszins op de hoogte van haar vak te ziju door én in de groote kerk te Venray én du in deze kleinere Rectoraats- kerk iets zoo voortreffelijks te levereD, dat zij gerust onder de grootste onzer Nederland8che orgelbouwers mag plaats nemen niet minder hoogachting en bewondering ben ik schuldig aan den virtuoos, die ray het instrument in al zijn schoonheid deed hooren, die mij door zijn verschillende orgelnummers de overtuiging schonk, dat er in Venray een musicus leeft, die zeer zeker een begeerenswaardig organist mag heeten voor stadskoren, ook van den allereersten rang. De orgelbespe. ling is eene reclame geweest voor den heer Fr. Buck, die, na zijne musicale studiën begonnen te zijn in het Gregorius- buis te Aken, deze met schitterend gevolg voltooide aan het Conservatorium te 's Hage, dat hij, 21 jaar oud, in 1913 verliet met de hoogste onderscheiding voor orgel en piano, harmonie en compositie. Wie den jeugdigen virtuoos met mij op zijn geliefkoosd instrument gehoord heeft, zal moeten toegeven, dat de heer Fr- Back over zeldzame talenten beschikt, eene technische vaardigheid ten toon spreidt, die geene moeilijkheden kent, eene vast» heid van greep die schier onfeilbaar is eu een diep sentiment, dat de juiste registree- ring aanstonds tot zijn beschikking heeft. Het volgend programma werd afgewerkt; Marche solennelle Toccato a mol Ave Maria Sonate c mol Variaties op één thema van Hündel 5e Symphonie van Widor. Het is mij een genoegen met zulk eeu muscicus kennis te hebben gemaakt en ik geloof niet mij te vergissen, als ik den j heer Bück eene schittereude toekomst tegemoet zie gaan, temeer daar ik hoor, dat hij zijne studiën nog niet als geëindigd beschouwt, maar bij de drukke practijk, waarin hij zich reeds verheugt, ook nog op steeds verdere volmakiDg bedacht is. Ik feliciteer Venray en zyn kunstzinni» 'gen pastoor met zulk een juweel van een organist, de firma Gebr. Vermeulen te Weert met de nieuwe lauweren, die zij te Leunen heeft geplukt en Rector Jonkers met het heerlijk instrument, dat zijn 'grooten ijver voor Gods glorie in hetleveu riep. P. H. B. i van Mailly van Bach van Gounod, van Mendelssohn PEEL MAAS Weekblad voor Venray, Horst en omstreken. 1

Peel en Maas | 1914 | | pagina 1