m
Pater Dominicus.
R. K. Vakgilden.
e van Firma W. Van dén Vlunckhof, Venray.
V
Zaterdag* 3 Januari 1914.
35ste Jaargang.
No. 1
Dit nummerl
bestaat uit
TWEE BLADEN
f
Abonnementsprijs per kwartaal
voor VENRAY
franco per post
voor het buitenland bij vooruitbetaling
afzonderlijke nummers
Prijs der Advertentiën
20 c.
5 c.
van 1—4 regels
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend.
1 D
Bij do verwisseling des jaars past
bet, onder aanbieding onzer beste
wenschen voor hef pas ingelredene,
een w oord van dank te brengen aan
abonné's en begunstigers Voor het
genót**" - "trouwen. Dat vertrouwen
-0i steeds ons
1 oppen
'tig
II tU |iiuats uiu
'"ij.- tegen den zin van een gedeelte
der kiezers. Het laat zich echter
aanzien, dat de gemeentebelangen
aan goede handen zijn toevertrouwd
en de keuze nog lang niet de slecht
ste was.
Met den tram nog steeds sukkelen,
de grindweg naar Overbroek is bijna
gereed, die naar Overloon in aanleg
en naar Deurne in uitzicht, De ver
koop van gemeentegrond leverde
aardig wat op en tot meerdere
veiligheid der Venrayers werd een
vierde veldwachter aangesteld. In
plaats van zich nu dankbaar te toonen
voor de bezorgdheid over lijf en
leden der burgers, mopperen deze
over onnoodige kosten en hooge
belastingen en loopen met hangende
ooren te zingen
We hebben geen monnie meer in
kas,
Men stroopt ons gelijk een aal,
We dachten nooit dat zoo arm was
De schatkist, 't is een schandaal;
Belasting op het personeel
Daar kijkt haast iedereen van
scheel,
Dan hebber, we nog die van den
grond,
Ach hou daarvan toch maar den
mond.
Van d'accijns op snaps, op suiker,
zout,
Wordt ieder burger meer als koud,
Heb je dat alles nu bijeengeteld
En ben je dan nog niet geheel
ontveld,
Doe er dan kopgeld en opcenten
bij,
En je komt nog niet met het
dubbele vrij.
Om bet iedereen naar den zin te
maken is kunst, want nauwelijks
haddon de ouden van dagen hun 2
gulden beet, of ze begonnen te
mopperen dat ze iedere week naar
het postkantoor moesten loopen, ze
meenden dat de „hooien'', die den
weg toch moesten maken, dat
geld ook wel mee konden brengen.
De Post dat ook
ingezien, en u olg krijgen
de oudjes buitc kom hun f 2
thuis gebracht. j
In bet afgeloopen jaar hield de
Dood een rijken oogst.
Voor eerst de Bal kan-oorlogen,
die ontelbare slachtoffers eischten,
dan had Duitschland zijn Zeppelin
rampen en evenals België zijne mijn
ongelukken.
Nog versch liggen de ontzettende
mijnramp in Wales, de brand der
„Volturno" en het spoorwegongeluk
te Verdun in het geheugen.
Amerika werd geteisterd door
zware overstroomiugen, terwijl de
wervelstormen in Japan vreeselijk
huishielden.
Bijna, had men kunnen zeggen,
gelukkig werff ons land door geen
ernstige ram., getroffen, ware het
tiet, datnau den vooravond van het
offeeet de Dood in tijd van ééoe
vijf meoschenlevens weg
tij I een aantal personen
rnstie gekwetst wer-
gestemd omdat" vader, oh
zoon, moeder of dochter het Kerst
feest in den engen familiekring
zouden vieren, werd rouw of droef
heid verspreid. In plaats van de
lang verwachte, een telegram:
„Spoorwegongeluk gedood of ge
wond".
Mogen wij voor dergelijke Kerst
missen gespaard worden
Dat het jaar 1914 zij een jaar van
voorspoed en welvaart, tot heil van
Vaderland en ons dierbaar Venray.
Een heilige, maar ook een geleer
de in den strengsten zin van het
woord was de eerbiedwaardige
apostel van Engeland, wiens naam
wo hierboven vermeldden.
Deze is uit het leven gescheiden,
niet alleen aan de jongelingen, maar
ook aan heel het volk, het aandenken
zij ris doods tot een voorbeeld van
deugd ec van moed achterlatend.
(2 Macc. VI 31) Hij was van de
Orde der Passionisten en leefde van
1792—1849.
De hoofdredacteur vau „Golgotha"
de ZEerw. Pater Johannes Theelen
van Beesel Congr. Pass deed een
verdienstelijk werk door het rijke
deugdenleven van dezen Apostel der
negentiende eeuw in klein brochure
vorm onder de oogen der lezers te
brengen. Het boekje telt een 50tal
bladzijden, heeft goeden, grooten en
duidelijken druk, bevat een 5tal
mooie plaatjes en wordt als „Uitgave
van Golgotha", Geïllustreerd Maand
schrift der Paters Passionisten te
Mook bij Nijmegen aangeboden. Het
leest makkelijk en prettig. Een voor
beeld
»In ods klooster te Londen kwam
hem (Pat. Dominicus) eens een dame
bezoeken, die zich ingebeeld had
hemelsehe visioenen te hebben. Zoo
dra zij den pater zag, riep zij uit
O Pater, ik ben een groote mdares!
Zoo zijn er wet meer, an woordde
Dominicus koeltjes. „Man zal ik
wel zalig worden?'' O. I Heer is
voor alle zondaars geste ven, dus
ook voor U, meen ik.
De dame bekende daaro dat zij
het ook wel hoopte, voor,>1 wijl de
Heer haar bijzondere blij'ten van
liefde gaf en zich aan haar rtoonde
De pater kruiste zijn arme i op de
boist en vroeg
Zoo, zoo hebt U visioenen? En
wat hebt ge dan gezien God den
Vader en ook God den Zoo Dat is
een groote gunst mijne do, iter op
den berg Siuaï heeft Mo zo zelf zoo
veel niet gezien. En wann er is dat
gebeurd „Gisterenavond tegen zes
uur." Ge doet dan zeker^uv medita
tie „Juist" En hoo i' *.t dineert
U Bij de lompe vraag voelde de
,dame haar gemoed van 1 ilige ver
ontwaardiging blaken ei bits ant-
woorde zij „Tegen vijf uur
Zoo, en wat neemt U - Wat wil
mij toch die lomperd, da: de dame
doch begrijpend dat door onvoor-
gbü.'aug tfuiiuW' n n bet
gewillig en niet zonder eemg w-eioe-
hagen haar rijk menu op.
„Onder 't eten drink ik maar bier,
en daarna twee glazen wijn". Goed
mijn dochter hernam de pater op
plechtigen toon, drinkt er morgen
drie en ge zult ongetwijfeld ook den
H. Geest zien De dame vaite het
en zag voortaan niets meer.'',
Ziedaar een voorbeeld hoe coulant
en prettig het werkje geschreven is.
Trouwens wie „Golgotha" kent, zal
steeds met graagte dit alom ver
spreide maandschrift ter hand nemen
om de keurige artikelen en het vele
wetenswaardige erin vervat. De
goede verzorging daarvan is grooten-
deels het werk van Pater Johannes.
Lees b.v. de hoofdartikels of de
eerste artikels. Ze zijn in den regel
even als zijne kleine wetenschappe
lijke verhandelingen, een waar ge„
not. Geen betere zielekermis dan
hier. Dat is Pater Johannes.
Genoeg om te besluiten, dat dan
zijn lief werkje „Een Apostel van
Engeland in de negentiende eeuw"
eveneens zijn lezers wel zal vinden
en gretig aftrek zal hebben, wat ik
den kundigen schrijver van harte
toewensch.
Achtereenvolgens krijgen we te
genieten: 1 Geboorte en jeugd van
P. Dominicus. 2 Een schoone over
winning. 3 Bij de Passionisten. 4
Begin van zijn apostolaat onder de
Engelschen. Lord Spencer, bekeer
ling, was zijn trouwe medehelper.
5 Vertrek naar België. Stichting in
1840 van zijn klooster te Ere, nu
nog proefhuis van de Hollandsch-
Belgische provincie der Passionisten.
Vertrek naar Engeland (Aston-Hall).
6 Talrijke bekeeringen. 7 Zijn dood.
8 Zijn gebed voor de bekeering der
Piotestanten. Geen lange, dorre,
saaie verhandelingeu, maar een
kaudig-korte levensbeschrijving,
netjes in zeven kleine hoofdstukjes
ingedeeld, zal den lezer een uurtje
aangename verpoozing schenken.
Pater Dominicus heeft den titel
van „Eerbiedwaardig". „Laat ons
den Heer bidden (en met dit hartelijk
verzoek van den schrijver sluit ik)
Zijn dienaar nog meer te verheer
lijken, opdat hij weldra tot de eer
der altaren moge verheven worden
RAMO.
Zondag hield de Z.E. Z.G. heer Pref.
van Beurden, van de Abdij te Heeswijk,
hiervoor eene lezing in het Patronaat. Om
kwart over 4 hield de voorzitter zijne
openingsrede, waarin hij deed uitkomen,
dat hem geen moeite te veel was om den
Middenstand te verbetfjn en hij speciaal
voor de ambachtsbazen Prof van Beurden
had doen overkomen, om te komen tot
oplichting van vakgilden.
Hij stelde Prof. van Beurden aan de
vergadering voor, bracht een woord van
dank voor de talrijke opkomst, opende de
vergadering met den christelijken groet en
gaf daarna het woord aan Prof. van
Beurden.
Er is een tyd geweest, aldus begon
spreker, dat eene klasse de leiding gaf,
deze ef'naar streefden, dèr u!>?J?iPgl'.'.eivaf/'SU
leden zonder uitzondering te behartigen,
toen de ambachtseer werd hoog gehouden,
toen er niemand -meester" werd, zonder
examen, toen het gilde voorschreef, hoe
veel knechts iedere baas mocht houden,
opdat niet de sterkere den zwakke zou
vernietigen, boe hoog de loonen stonden
enz.
Maar voor ruim 100 jaren kwam de
Fransche revolutie, en met haar den
geest der vrijheid, en die vrijheid gedoogde
het bestaan dier gilden niet meer. Wel
is waar waren er door den loop der tijden
misbruiken geslopen in de organisatie der
gilden, maar in plaats van die uitwassen
uit het zieke lichaam te verwijderen, ver
pletterde men met den knuppel der wet
bel geheele lichaam.
Nu stonden de patroons alleen en on
beschermd, met het gevolg dat door de
macht van het geld een enkele in staat is
millioenen te verdrukken Zij die vroeger
collega's en vrienden waren, zijn nu vaak
de bitterste vijanden.
Ook is het aanzien der ambachten veel
gedaald, immers door de afschaffing der
meesterproeven staat het meesterschap
voor oen ieder open. De domste kruier kan
zich heden vestigen als smid, morgen als
timmerman, niemand kau bet hem beletten
en zoodoende worden de ambachten ver
knoeid. Daarom is het ook begrijpelijk
dat in den zucht tot zelfbehoud menig
patroon zich niets aan de leerlingen laat
gelegen liggen, omdat hij er aanstaande
concurrenten inziet, en tracht dus deze
leerlingen te gebruiken als goedkoope
arbeidskrachten, zoover is het reeds ge
komen, dat vele voor het ambacht de neus
optrekken.
Daarin moet veraudering komen en dit
kau gebeuren door eendrachtige samen
werking, doch dan dient alle concurrentie
zucht en broodnijd te worden uitgeroeid
en dient men elkander te beschouwen als
broeders. De ambachtsbazen dienen zich
te vereenigen in 4 afzonderlijke gilden en
wel: smedeD, timmerlieden, metselaars en
schilders, en wel omdat aan ieder dezer
vakken bijzondere aan dat vak eigen be
langen gekoppeld zijn.
Maar nu niet gezanikt en gezeurd, maar
flink aangepakt en de band in eigen boezem
gestoken, het mes gezet in de rot'e plek
ken. Op de eerste plaats mangelt het
menigeti baas aan moderne ontwikkeliog
en uitrusting en daarom moet ook het
eerste werk zijn vakkennis te ontwik-
r rtp -
«o van
kelen, hetgeen gevoegelijk kan geschieden
door de oprichting eener vak-avondschool,
waar de praktijk volgt op de theorie.
Daarna gaat spreker na de oprichting van
patroonscursussen, die door een bevoegd
persoon gegeven worden en in alle landen
waar zij zijn opgericht een enorm succes
hebben. En wanneer er een enkele patroon
mocht zijn, die zich schaamt om daaraan
deel te nemen, noemt spreker dat dom en
dwaas, omdat deze zijn eigen belang niet
begrijpt.
Voor het oprichten van vakscholen en
cursussen kan men zich wenden om sub
sidie tot Rijk, provincie en gemeente. In
Brabant werd de subsidie door proviociale
staten verleend met slechts eene stem tegen
wel een bewijs, dat deze het nut ervan
inzagen.
Verder gaf spreker in overweging
examencommissie's in te stellen, die aan
ben, die zulks wenschen. een diploma uit
reiken.
Van eene bespreking van de loonstandaard
wen8cblo hij zich om verschillende reden
zooveel mogelijk te onthouden, doch wees
er niettemin op, dat verhooging van loon,
wegens verhooging van levensstandaard,
geen onbillijke eisch is.
Naar aanleiding der oprichting eener
vakorganisatie van arbeiders hier ter
plaatse, wijst spreker op samenwerking
tusschen patroon en werkman, die niet
alleen zeer goed mogelijk is, maar vaak
goede resultaten oplevert.
D&cbtsbuzen w iiai'" 'mi
crediet. Daardoor komt ook de ambachts
baas in slechteu reuk te staan bij het
publiek, daar dit hem ervan verdenkt op
de jaarrekening met dubbel krijt te
schrijven, wat bij sommigen wel niet
bezijden de waarheid zal zijn.
Spieker dringt aan op maaudelyksche
of tweemaandelijksche rekeningen. Wan
neer dit van de organisatie uitgaat, kan
niemand der klanten daartegen bezwaren
hebben.
Vooral wijst bij nog op de vereischte
voor de ambachtsbazen om op de hoogte
te blijven van de moderne techniek, op de
mogelij heid om bij invoeriDg der elec-
iriciteit van de gemeente motoren in
huurkoop te krijgen en stroom tegen ver
minderde prijs, zooals te Arnhem en
Leiden,
Verder hamert hij er op, steeds om sub
sidie te blijven vragen en zulks niet na te
laten, want wat de aanhouder wint, kon
men de Haagscbe tentoonstelling, waar in
de afdeeling „Staatszorg" zag dat in het
jaar 1911 aan de boeren drie millioen
subsidie werd verleend, tegen nauwelijks
200 duizend gulden aan den Middenstand.
Ook kan de organisatie er bij de re
geering op aandringen om z.g. gesplitste
bestekken tu te voeren. Nadat spreker
nog had aangedrongen op organisatie op
katholieke grondslagen, ailen had aange
spoord eendrachtig samen te werken en do
oude voeten te vergeten, sloot hij onder
daverend applaus zijne boeiende rede.
De heer Winters bracht spreker dank
voor zijne klare, heldere uiteenzetting,
waarna werd overgegaan tot stichting van
4 vakgilden en het kiezen van een voor-
loopig bestuur vau iedere gilde, dat zal
bestaan uit 5 personen en ondergeschikt
zijn aan het bestuur der M. V.
Het bestuur der Smedengilde bestaat
uit
A. H. de Haen, Venray, Voorzitter,
P. M. Kusters, Meerlo Secretaris.
Smits, Maashees
Fraossen. Bhtterswijck
Math. Kusters, Venray.
Timmerlieden.
W. Wijnhoven Venray Voorzitter
Th. Vissers Wanssum Secretaris
Peters Meerlo
M. van Neerven
G. Ambrosius Venray
Mttselaars,
Jac. Hendriks
P, Oudenhoven
Tb. Pouwels
J. Linskens
Hetm. Maas
Venray
Secretaris
Bhtterswijck
Wanssum
PEEL
MAAS
Weekblad voor Venray, Slorst en omstreken.
1
50 c.
f