m Pater Dominicus. R. K. Vakgilden. e van Firma W. Van dén Vlunckhof, Venray. V Zaterdag* 3 Januari 1914. 35ste Jaargang. No. 1 Dit nummerl bestaat uit TWEE BLADEN f Abonnementsprijs per kwartaal voor VENRAY franco per post voor het buitenland bij vooruitbetaling afzonderlijke nummers Prijs der Advertentiën 20 c. 5 c. van 1—4 regels elke regel meer letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. 1 D Bij do verwisseling des jaars past bet, onder aanbieding onzer beste wenschen voor hef pas ingelredene, een w oord van dank te brengen aan abonné's en begunstigers Voor het genót**" - "trouwen. Dat vertrouwen -0i steeds ons 1 oppen 'tig II tU |iiuats uiu '"ij.- tegen den zin van een gedeelte der kiezers. Het laat zich echter aanzien, dat de gemeentebelangen aan goede handen zijn toevertrouwd en de keuze nog lang niet de slecht ste was. Met den tram nog steeds sukkelen, de grindweg naar Overbroek is bijna gereed, die naar Overloon in aanleg en naar Deurne in uitzicht, De ver koop van gemeentegrond leverde aardig wat op en tot meerdere veiligheid der Venrayers werd een vierde veldwachter aangesteld. In plaats van zich nu dankbaar te toonen voor de bezorgdheid over lijf en leden der burgers, mopperen deze over onnoodige kosten en hooge belastingen en loopen met hangende ooren te zingen We hebben geen monnie meer in kas, Men stroopt ons gelijk een aal, We dachten nooit dat zoo arm was De schatkist, 't is een schandaal; Belasting op het personeel Daar kijkt haast iedereen van scheel, Dan hebber, we nog die van den grond, Ach hou daarvan toch maar den mond. Van d'accijns op snaps, op suiker, zout, Wordt ieder burger meer als koud, Heb je dat alles nu bijeengeteld En ben je dan nog niet geheel ontveld, Doe er dan kopgeld en opcenten bij, En je komt nog niet met het dubbele vrij. Om bet iedereen naar den zin te maken is kunst, want nauwelijks haddon de ouden van dagen hun 2 gulden beet, of ze begonnen te mopperen dat ze iedere week naar het postkantoor moesten loopen, ze meenden dat de „hooien'', die den weg toch moesten maken, dat geld ook wel mee konden brengen. De Post dat ook ingezien, en u olg krijgen de oudjes buitc kom hun f 2 thuis gebracht. j In bet afgeloopen jaar hield de Dood een rijken oogst. Voor eerst de Bal kan-oorlogen, die ontelbare slachtoffers eischten, dan had Duitschland zijn Zeppelin rampen en evenals België zijne mijn ongelukken. Nog versch liggen de ontzettende mijnramp in Wales, de brand der „Volturno" en het spoorwegongeluk te Verdun in het geheugen. Amerika werd geteisterd door zware overstroomiugen, terwijl de wervelstormen in Japan vreeselijk huishielden. Bijna, had men kunnen zeggen, gelukkig werff ons land door geen ernstige ram., getroffen, ware het tiet, datnau den vooravond van het offeeet de Dood in tijd van ééoe vijf meoschenlevens weg tij I een aantal personen rnstie gekwetst wer- gestemd omdat" vader, oh zoon, moeder of dochter het Kerst feest in den engen familiekring zouden vieren, werd rouw of droef heid verspreid. In plaats van de lang verwachte, een telegram: „Spoorwegongeluk gedood of ge wond". Mogen wij voor dergelijke Kerst missen gespaard worden Dat het jaar 1914 zij een jaar van voorspoed en welvaart, tot heil van Vaderland en ons dierbaar Venray. Een heilige, maar ook een geleer de in den strengsten zin van het woord was de eerbiedwaardige apostel van Engeland, wiens naam wo hierboven vermeldden. Deze is uit het leven gescheiden, niet alleen aan de jongelingen, maar ook aan heel het volk, het aandenken zij ris doods tot een voorbeeld van deugd ec van moed achterlatend. (2 Macc. VI 31) Hij was van de Orde der Passionisten en leefde van 1792—1849. De hoofdredacteur vau „Golgotha" de ZEerw. Pater Johannes Theelen van Beesel Congr. Pass deed een verdienstelijk werk door het rijke deugdenleven van dezen Apostel der negentiende eeuw in klein brochure vorm onder de oogen der lezers te brengen. Het boekje telt een 50tal bladzijden, heeft goeden, grooten en duidelijken druk, bevat een 5tal mooie plaatjes en wordt als „Uitgave van Golgotha", Geïllustreerd Maand schrift der Paters Passionisten te Mook bij Nijmegen aangeboden. Het leest makkelijk en prettig. Een voor beeld »In ods klooster te Londen kwam hem (Pat. Dominicus) eens een dame bezoeken, die zich ingebeeld had hemelsehe visioenen te hebben. Zoo dra zij den pater zag, riep zij uit O Pater, ik ben een groote mdares! Zoo zijn er wet meer, an woordde Dominicus koeltjes. „Man zal ik wel zalig worden?'' O. I Heer is voor alle zondaars geste ven, dus ook voor U, meen ik. De dame bekende daaro dat zij het ook wel hoopte, voor,>1 wijl de Heer haar bijzondere blij'ten van liefde gaf en zich aan haar rtoonde De pater kruiste zijn arme i op de boist en vroeg Zoo, zoo hebt U visioenen? En wat hebt ge dan gezien God den Vader en ook God den Zoo Dat is een groote gunst mijne do, iter op den berg Siuaï heeft Mo zo zelf zoo veel niet gezien. En wann er is dat gebeurd „Gisterenavond tegen zes uur." Ge doet dan zeker^uv medita tie „Juist" En hoo i' *.t dineert U Bij de lompe vraag voelde de ,dame haar gemoed van 1 ilige ver ontwaardiging blaken ei bits ant- woorde zij „Tegen vijf uur Zoo, en wat neemt U - Wat wil mij toch die lomperd, da: de dame doch begrijpend dat door onvoor- gbü.'aug tfuiiuW' n n bet gewillig en niet zonder eemg w-eioe- hagen haar rijk menu op. „Onder 't eten drink ik maar bier, en daarna twee glazen wijn". Goed mijn dochter hernam de pater op plechtigen toon, drinkt er morgen drie en ge zult ongetwijfeld ook den H. Geest zien De dame vaite het en zag voortaan niets meer.'', Ziedaar een voorbeeld hoe coulant en prettig het werkje geschreven is. Trouwens wie „Golgotha" kent, zal steeds met graagte dit alom ver spreide maandschrift ter hand nemen om de keurige artikelen en het vele wetenswaardige erin vervat. De goede verzorging daarvan is grooten- deels het werk van Pater Johannes. Lees b.v. de hoofdartikels of de eerste artikels. Ze zijn in den regel even als zijne kleine wetenschappe lijke verhandelingen, een waar ge„ not. Geen betere zielekermis dan hier. Dat is Pater Johannes. Genoeg om te besluiten, dat dan zijn lief werkje „Een Apostel van Engeland in de negentiende eeuw" eveneens zijn lezers wel zal vinden en gretig aftrek zal hebben, wat ik den kundigen schrijver van harte toewensch. Achtereenvolgens krijgen we te genieten: 1 Geboorte en jeugd van P. Dominicus. 2 Een schoone over winning. 3 Bij de Passionisten. 4 Begin van zijn apostolaat onder de Engelschen. Lord Spencer, bekeer ling, was zijn trouwe medehelper. 5 Vertrek naar België. Stichting in 1840 van zijn klooster te Ere, nu nog proefhuis van de Hollandsch- Belgische provincie der Passionisten. Vertrek naar Engeland (Aston-Hall). 6 Talrijke bekeeringen. 7 Zijn dood. 8 Zijn gebed voor de bekeering der Piotestanten. Geen lange, dorre, saaie verhandelingeu, maar een kaudig-korte levensbeschrijving, netjes in zeven kleine hoofdstukjes ingedeeld, zal den lezer een uurtje aangename verpoozing schenken. Pater Dominicus heeft den titel van „Eerbiedwaardig". „Laat ons den Heer bidden (en met dit hartelijk verzoek van den schrijver sluit ik) Zijn dienaar nog meer te verheer lijken, opdat hij weldra tot de eer der altaren moge verheven worden RAMO. Zondag hield de Z.E. Z.G. heer Pref. van Beurden, van de Abdij te Heeswijk, hiervoor eene lezing in het Patronaat. Om kwart over 4 hield de voorzitter zijne openingsrede, waarin hij deed uitkomen, dat hem geen moeite te veel was om den Middenstand te verbetfjn en hij speciaal voor de ambachtsbazen Prof van Beurden had doen overkomen, om te komen tot oplichting van vakgilden. Hij stelde Prof. van Beurden aan de vergadering voor, bracht een woord van dank voor de talrijke opkomst, opende de vergadering met den christelijken groet en gaf daarna het woord aan Prof. van Beurden. Er is een tyd geweest, aldus begon spreker, dat eene klasse de leiding gaf, deze ef'naar streefden, dèr u!>?J?iPgl'.'.eivaf/'SU leden zonder uitzondering te behartigen, toen de ambachtseer werd hoog gehouden, toen er niemand -meester" werd, zonder examen, toen het gilde voorschreef, hoe veel knechts iedere baas mocht houden, opdat niet de sterkere den zwakke zou vernietigen, boe hoog de loonen stonden enz. Maar voor ruim 100 jaren kwam de Fransche revolutie, en met haar den geest der vrijheid, en die vrijheid gedoogde het bestaan dier gilden niet meer. Wel is waar waren er door den loop der tijden misbruiken geslopen in de organisatie der gilden, maar in plaats van die uitwassen uit het zieke lichaam te verwijderen, ver pletterde men met den knuppel der wet bel geheele lichaam. Nu stonden de patroons alleen en on beschermd, met het gevolg dat door de macht van het geld een enkele in staat is millioenen te verdrukken Zij die vroeger collega's en vrienden waren, zijn nu vaak de bitterste vijanden. Ook is het aanzien der ambachten veel gedaald, immers door de afschaffing der meesterproeven staat het meesterschap voor oen ieder open. De domste kruier kan zich heden vestigen als smid, morgen als timmerman, niemand kau bet hem beletten en zoodoende worden de ambachten ver knoeid. Daarom is het ook begrijpelijk dat in den zucht tot zelfbehoud menig patroon zich niets aan de leerlingen laat gelegen liggen, omdat hij er aanstaande concurrenten inziet, en tracht dus deze leerlingen te gebruiken als goedkoope arbeidskrachten, zoover is het reeds ge komen, dat vele voor het ambacht de neus optrekken. Daarin moet veraudering komen en dit kau gebeuren door eendrachtige samen werking, doch dan dient alle concurrentie zucht en broodnijd te worden uitgeroeid en dient men elkander te beschouwen als broeders. De ambachtsbazen dienen zich te vereenigen in 4 afzonderlijke gilden en wel: smedeD, timmerlieden, metselaars en schilders, en wel omdat aan ieder dezer vakken bijzondere aan dat vak eigen be langen gekoppeld zijn. Maar nu niet gezanikt en gezeurd, maar flink aangepakt en de band in eigen boezem gestoken, het mes gezet in de rot'e plek ken. Op de eerste plaats mangelt het menigeti baas aan moderne ontwikkeliog en uitrusting en daarom moet ook het eerste werk zijn vakkennis te ontwik- r rtp - «o van kelen, hetgeen gevoegelijk kan geschieden door de oprichting eener vak-avondschool, waar de praktijk volgt op de theorie. Daarna gaat spreker na de oprichting van patroonscursussen, die door een bevoegd persoon gegeven worden en in alle landen waar zij zijn opgericht een enorm succes hebben. En wanneer er een enkele patroon mocht zijn, die zich schaamt om daaraan deel te nemen, noemt spreker dat dom en dwaas, omdat deze zijn eigen belang niet begrijpt. Voor het oprichten van vakscholen en cursussen kan men zich wenden om sub sidie tot Rijk, provincie en gemeente. In Brabant werd de subsidie door proviociale staten verleend met slechts eene stem tegen wel een bewijs, dat deze het nut ervan inzagen. Verder gaf spreker in overweging examencommissie's in te stellen, die aan ben, die zulks wenschen. een diploma uit reiken. Van eene bespreking van de loonstandaard wen8cblo hij zich om verschillende reden zooveel mogelijk te onthouden, doch wees er niettemin op, dat verhooging van loon, wegens verhooging van levensstandaard, geen onbillijke eisch is. Naar aanleiding der oprichting eener vakorganisatie van arbeiders hier ter plaatse, wijst spreker op samenwerking tusschen patroon en werkman, die niet alleen zeer goed mogelijk is, maar vaak goede resultaten oplevert. D&cbtsbuzen w iiai'" 'mi crediet. Daardoor komt ook de ambachts baas in slechteu reuk te staan bij het publiek, daar dit hem ervan verdenkt op de jaarrekening met dubbel krijt te schrijven, wat bij sommigen wel niet bezijden de waarheid zal zijn. Spieker dringt aan op maaudelyksche of tweemaandelijksche rekeningen. Wan neer dit van de organisatie uitgaat, kan niemand der klanten daartegen bezwaren hebben. Vooral wijst bij nog op de vereischte voor de ambachtsbazen om op de hoogte te blijven van de moderne techniek, op de mogelij heid om bij invoeriDg der elec- iriciteit van de gemeente motoren in huurkoop te krijgen en stroom tegen ver minderde prijs, zooals te Arnhem en Leiden, Verder hamert hij er op, steeds om sub sidie te blijven vragen en zulks niet na te laten, want wat de aanhouder wint, kon men de Haagscbe tentoonstelling, waar in de afdeeling „Staatszorg" zag dat in het jaar 1911 aan de boeren drie millioen subsidie werd verleend, tegen nauwelijks 200 duizend gulden aan den Middenstand. Ook kan de organisatie er bij de re geering op aandringen om z.g. gesplitste bestekken tu te voeren. Nadat spreker nog had aangedrongen op organisatie op katholieke grondslagen, ailen had aange spoord eendrachtig samen te werken en do oude voeten te vergeten, sloot hij onder daverend applaus zijne boeiende rede. De heer Winters bracht spreker dank voor zijne klare, heldere uiteenzetting, waarna werd overgegaan tot stichting van 4 vakgilden en het kiezen van een voor- loopig bestuur vau iedere gilde, dat zal bestaan uit 5 personen en ondergeschikt zijn aan het bestuur der M. V. Het bestuur der Smedengilde bestaat uit A. H. de Haen, Venray, Voorzitter, P. M. Kusters, Meerlo Secretaris. Smits, Maashees Fraossen. Bhtterswijck Math. Kusters, Venray. Timmerlieden. W. Wijnhoven Venray Voorzitter Th. Vissers Wanssum Secretaris Peters Meerlo M. van Neerven G. Ambrosius Venray Mttselaars, Jac. Hendriks P, Oudenhoven Tb. Pouwels J. Linskens Hetm. Maas Venray Secretaris Bhtterswijck Wanssum PEEL MAAS Weekblad voor Venray, Slorst en omstreken. 1 50 c. f

Peel en Maas | 1914 | | pagina 1