Zaterdag 24 Mei 1913. 34bte Jaargang. No. 22 Uitgave van Firma W. Van den Munckhof, Venray. Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN Maten en Gewichten. Zitting van den KEURINGSRAAD. Geen kostgangers, maar kinderen Jubilé tl tv Mam-Congregatie. Algemeen Nieuws. Abonnementsprlja voor VENRAY por kwart.»*! Iranco per post voor het buitenland bij afzonderlijke nummer» vooruitbetaling Prijs dor AdvertontiBn van 1—4 regels - elke regel meer letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. 5 c. vrage men zich af, of de uitgekozene op de minderwaardigheid van som-werd veelvuldiger, langer en wille- gewijde redenaar van dien blijden morgen, werkelijk aan den gestelden eiscli j mige leden, op verhoogde'belastingen keuriger. De moeder schold en tier- Pftter Cecilius Peeters, zeide) blyk geveu ■II HIJK van Burgemeester en Wethouders van Venraj' maken bij deze bekend dat dit jaar voor den herijk der maten en gewichten zitting zal worden worden gehouden in de Mu ziekzaal. Schoolstraat Venray op den 27 28 en 29 Mei a. s. des voormiddags van 8 12, des namiddags van 1—3. den 2 Juni a.s. van voormiddags 10 tot namiddags 2 uur. Zie verder de publicatie aangeplakt ten Kaadhuize en aan de scholen op de ge huchten. Venray den 13 Mei 1913 Burgemeester en Wethouders voornoemd H. ESSER De Secretaris STOOT. Do Burgemeester van Venray msa'.'t bekend dat de Keuringsraad .yoor de ingeschrevenen voor de Militie, lich ting 1914, alhier zitting zal houden in het PATRÖNAATSGEBOUW op Donderdag VU Del a a. des voormiddags half 12 voor die inge schrevenen wier geslachtsnamen volgens het alphabetisch register beginnen met de letters A tot en met H. Vrijdag 3D Del a.s. des voormiddags half 10, die beginnen met de letters 1 tot en met M. Vrijdag 3D Del a s. des voormiddags half 11, die beginnen met de letters N tot en met S. Vrijdag 3D Del a s des voormiddags half 12, die beginnen met de letters T tot en met Z. Zie verder de bekendmaking aange plakt ten Kaadhuize en aan de scholen op de gehuchten. Veurey, 13 Mei 1913. De Burgemeester voornoemd, H. ESSER. Met raesche schreden nadert het tijdstip, waarop ingevolge de wet tot verkiezing voor het aftredend deel van den Raad moei worden overgegaan. In onze gemeente bedraagt het aantal aftredende leden 5. Aangezien de strijd om den vacanten zetel in het voorjaar hevig is geweest, is het te voorzien, dat ook op 24 Juni meerdere candidatenlijsten zullen worden ingeleverd. Alvorens echter een overijld be sluit te nemen is het niet ondienstig eeu woord ter waarschuwing te richten tot hen, die een candidaat stellen, alleen uit weerwraak, over een geleden nederlaag, of' om eene andere reden, die met het algemeen belang niets heeft uit te staan. Wat kan en moet men van een Raadslid verwachten voldoet en dit laat hier in Venray vaak veel te wenscben over. In herberg of gezelschap worden sommigen onzer raadsleden bestem peld met de lieflijke namen van ja broers of hielenlikkers, of wordt hun verweten dat zij slechts hun eigen voordeel trachten te bevorderen. Opmerkelijk is het echter, dat er nooit de vraag gesteld wordt wiens schuld het is, dat er dergelijke leden In den raad zetelen. Werd deze vraag gesteld, dan moest het antwoord noodwendig luiden »Het is der kie zers eigen schuld". Want hoe gaat het bij eene can didaatstelling zeer dikwijls toe. Wordt er een candidaat gesteld, wonende in of bij de kom, en al is deze een uiterst geschikt persoon, dan is zulks niet naar den zin der boeren, die geen burger in den Raad begeeren. Fluks een lijst ge haald voor een boeren candidaat, maar o wee, het eene gehucht wil niet bij het andere achterstaan en het aantal ingeleverde lijsten wordt legio. In plaats van naar de bekwaamheid te kijken en eendrachtig samen te werken, verbrokkelt men zijne krachten en zoo komt er door de koppigheid van een aantal kiezers soms een persoon in den Raad terecht, die daar allerminst thuis behoort. Dat men toch eens inzie tot welke dvaze toestanden dat ongemotiveerd stemverbrokkelen aanleiding geve. Vooral in deze dagen, nu het voor Venray, de koningin der peeldorpen bet er op of er onder is, is iedere ondoordachte handeling eene schrede nader tot den afgrond. Nu de ge meente duizenden en duizenden in ontginningen gaat steken, is het zaak in den Raad mannen te hebben, van energie en doorzicht. Hel is niet noodig daar zitten te schetteren en het groote woord te nebben, steeds te vitten of opositie te willen voeren, maar er moeten man nen zetelen, die op lijd weten te >raten, de meerderheid op kalme, vastberaden wijze van hunne ziens wijze kunnen overtuigen, die weten te wijzen op feilen en gebreken van een ingediend voorstel, kortom mannen, die weten wat zij willen, dan alleen kan er gewerkt worden ot heil der gemeente. Een zeer groot euvel is ook het geven van drank bij de verkiezingen. Er zijn, jammer genoeg, nog iiezers, die openlijk zeggen, op hem die mij het meeste trakteert, breng ik mijne stem uit. Wel een bewijs dat zij veel waarde lechten aan hun kiesrecht en hun belang goed begrijpen. Daarom moest van iederen candidaat de belofte worden gevergd aan niemand irect of indirect niets te geven. Ook dit zoude er toe bijdragen elementen uit den nu is de tijd gekomen, dat de kiezers'de niet. Zij bail, verduurde en over- het in hunne macht hebben aan hun- woog. ne grieven, althans-* gedeeltelijk tegemoet te komen. Reeds nu kan er werk van ge maakt worden, geschikte personen aan te zoeken eene candidatuur te aanvaarden, maar dan ook eendrach tig samenwerken, geen partijschap, geen verschil in stand of rang, alleen het algemeen belang te behartigen zij de leuze, dan zal Venray werkelijk eene schoone toekomst tegemoet gaan. Het eenige middel om tot een zuiveren toestand te geraken is de oprichting eener Kiesvereeniging Wie bindt de kat de bel aan Dat hij het algemeen belang met ongewenschte terzijde stelling van ieder persoonlijkRaad te houden, ik dienen. I Wel is gemopperd over de werk- De heer W. Kampfer schrijft in de N. L. K. Voor menig huisgezin voor menige familie is het een ware ramp dat de kinderen zoo vroeg geld verdienen. Wanneer de ouders met meer dan karaktervast zijn,- c.,?«a it spoedig daardoor het familieleven. Wanneer ze zich niet krachtig houden en zich door praatjes van hun kindereu laten bedotten, kunnen ze stellig verwach ten, dat ze weldra gepromoveerd worden tot kostbazen hunner eigen kinderen. De volgende geschiedenis kan dienen tot bemoediging voor die ouders, wier hart ineenkrimpt van leed en droefenis, bij de gedachte alleen, dat ook hun zulk een onheil zou kunnen treffen. In een familie in Westfalen waren de drie kinderen, een zoon en twee dochters, onder het waakzame oog van vader en moeder in deugd en godsvrucht opgegroeid. De gulden huisregels waren er inhoogeeer. In orde en vrede verliep de eene dag na de andere. Wat een genot was 't het gelukkig vijlial samen te zien zitten na volbrachte dagtaak. Het 'amilieleven was rijk aan afwisseling Geen wonder dat elkeen zich ver ïeugde op het einde der dagtaak, op begin van de samenkomst in eigen kring. Het was een zoete lente van familiegeluk. Er bestond dan ook weinig of geen behoefte, buitenshuis ontspanuing te gaan zoeken. Wie zou gedacht hebben, dat zoo onverwacht het geluk zou verstoord worden. Wie zou geloofd hebben, dat een harde slag, een smartelijk verlies, de bekoorlijke gezelligheid moest komen verdrijven De vader stierf. In de eerste weken na den dood des vaders ging alles in harmonie. De droefenis over den beminden doodé hield den liefdeband om de moeder gesloten. Wilden de kinderen eens uitgaan, dan vroegen zij moeder een klein tenger vrouwtje, om verlof, en keerden op het vastgestelde uur terug. Maar spoedig bemerkte men toch, dat het oog en de hand van den vader ontbraken. Men ging zich een Op zekeren dag waren de drie kinderen weer zonder verlof uitge gaan en kwamen laat in de^jiacht thuis. Terwijl 's anderendaags morgens de kinderen van de inspanning en de vermoeienis der ontspanning rusten, was moeder al opgestaan en druk in de weer en maakte het ontbijt klaar. Nadat ze zich verzadigd hadden, lei ze voor ieder kind een buide met de noodigste kleederen, eer. beurs met wat geld en zei daarop: Hier hebt ge wat ge voorhands noodig hebt. Verlaat thans het ouderlijk huis Vader zaliger en ik willen niet. dat uwe ongehoorzaamheid, uwe nach telijke zwerftochten den vloek Gods afroepen over dit, tot nu toe, geze gend huis. De kinderen kenden moeder wel. Ze wisten heel goed dat ze werkelijk meenden en ook doorzetten zou, wat ze na rijp overleg gesproken had. Als schubben viel bet hun van de oogen. Ze beseften het leed dat ze hun moeder hadden aangedaan ten volle. Alle drie barstten ze in tranen uit, baden om vergiffenis en beloof den ernstig en welgemeend haar nooit weer kommer en verdriet te zullen berokkenen. De moeder kende hare kinderen ook. Zij doorschouwde den ernst hunner belofte en zei met'goadige kalmte: Goed, ik zal u alles vergeven en zult als mijne kinderen hij mij blijven en mijne oude dagen verlich ten en verzachten. Maar onthoud dit ééne. De gulden huisregels, die vader zaliger opgesteld en altijd doorge voerd heeft, gelden ook zoolaDg mijne oogen niet gesloten zijn. Geen kind gaat uit zonder mijn verlof, zonder duidelijke opgave waarheen het zich begeeft en zonder terug te zijn op het vastgestelde uur. Ter herinnering aan deze stonde, en tot ernstig vermaan, bewaar ik deze drie bundels op mijn kamer. Zou een van. u zijne belofte schenden, zijn bundel ligt klaar. Oogenblikkelijk dan het huis uit. Of moeder het gewonnen had Yoor dat men een candidaat stelt, wijze van den Raad, veel afgegeven uieuwe behoefte scheppeu. 't Uitgaan -prachtig en practisch cadeau" (tooals de Eeu uitgbbreid oudeuoek warder Indien we 't niet reeds uit ons weekblad wisten, dan kun men bet Zondag 1.1. on middellijk merken aan de buitengewone versiering, buiten de genadekapel te Oos trum aangebracht, dat er iets bijionders op handen was. Ren tweetal opschriften maakten 't ons dadelijk duidelijk. Het eene. bij 't binnentrekken, luidde Congregatie, vijftig jaren Kwaamt ge in liefde en trouw li scharen Om Maiia'e Wonderbeeld. Oostrum blij uw vreugde deelt. Dat was dus bet feest: vijftig jaren lang, was jaar op jaar trouw de Congregatie haar hulde aan Maria van Oostrum komen 1. Zulk een dag moest op waardige wijze gevierd worden. Immers, wat al gunsten waren in die halve eeuw voor leden en oud leden door Maria verkregen De Congregatie wilde dan ook aitdrukke barer oprechte gevoelens van dank aan Maria, cadeau, geschonken met een blij hart door alle leden en oud leden der Congregatie. Tegen half 9 u. zagen we hoe de feeste lijke stoet in breeds, lange reien naderde, voorop het mooie Congregatievaandel, dan 'n de processie de jaarlijksche, groote offerkaars eu eindelijk het geschenk, ge dragen door vier O, L. Vrouwe meisjes. De stoet werd afgehaald door den Eerw. Heer Rector, met alle bruidje», herder, herderinnetje en zes engelen bij het troon tje. Zoo trok men onder het feestelijk gebeier van alle klokken de genadekapel binnen. Daar werd de feestvierende Con gregatie verwelkomd door den Eerw. Heer Rector en werd door hem hartelijk dauk gebracht aan alle leden en oud leden voor het eenig-tnooie souvenir, dat de etoutsle verwachtingen overtroffen bad. Telkens, ale de processie om den vlasakker of naar Trans Cedron trekt, zal het om zijn schoonheid niet weinig de verwondering wekken der belangstellende bedevaart gangers. De Weleerw, heer Directeur der Con gregatie, Kapelaan Smeets, het bestuur en alle leden waren, evenals de Weleerw. beer Rector zelf, ten hoogste voldaan over de mooie en degelijke afwerking. En voort durend vernamen we van alle kanten: wat is bet scboou Daar hebben ze eer van Inderdaad, zoo is het. Het cadean bestond in een chique cuivre- poli draagtroontje met overhuiving, rusten de op een a jour-uitgestoken houten voet. Bij het welgemeende dankwoord zeide de Weleerw. heer Rector, dat reeds vijf jaren lang zijn vurige wensch was geweest zulk een baldakijn *der Lieve Vrouwe te mogen bezorgen, doch bet geld was er niet voor beschikbaar, totdat nu eindelijk op zulk eene uitnemende wyze door de Congregatie daaraan tegemoet gekomen werd. Beter dan hij het in woorden kon uiten, zou een lief klein bruidje hulde aan de Congregatie brengen. Daarop zeide 't bruidje, Maria H. voor de heele kerk ongedwongen vrij en met zeer veel gevoel, langzaam en duidelijk-verstaanbaar baai- gedicht op tot niet weinig voldoening der toehoorders. Onder directie van den heer Caró zong bet zangkoor der Congregatie zeer schoon de raissa testia van Haller, In de solem- neele Mis, opgedragen door den Directeur, hield de Eerw. Pater Cecilius eene hoogst boeiende feestpredikatie, bracht eveneens hulde en dank aan leden en oud leden der Congregatie en boopte ten slotte, dat, evenals de Congreganisten Maria nu een troon bereiden, Zij op hare beurt den Congreganisten een schooneu troon in deu hemel mocht bereiden. De zegen met het Allerheiligste en de vereering der Relikwie van O. L. Vr. sloten de heerlyke plechtigheid. Ook wij sluiten dit verslag met den wensch vau eeu der opschriften bij 't uitgaan der kapel te lezen Vijftig jaren viert ge heden Dat ge op Beevaart zyt geweest. Heil U, Congregatieleden, Op uw gouden jubelfeest Ken knaapje vermoord. De Sjarige A. van den Broek had Zon dagmiddag met zijn hoepel de ouderlijke woning te Prinsenhage verlaten en keerde niet terug. Des nachts om 1 uur heeft men zijn lijkje gevonden. De justitie stelt een onderzoek in, daar men vermoedt dat het knaapje vermoord is. Het vermoorde knaapje is een zoon van gegoede boeren te Prinsenhage. Het lijkje werd in eeu sloot gevonden met bet hoofd naar beneden. Er stond zoo weinig water, dat het kind zichzelf gemakkelijk nad kunnen redden wanneer bet in de sloot lijk door een blijvend aandenken, door een w j» gevallen. PEEL EN MAAS Weekblad voor Venray, Horst en omstreken. 1 50 c. 65 c. 85 c. 4 C. 20 c. m rt 1 '1 I uwwl OVII I/Ii|*wtiu e.' ^viaiivu, iu>»

Peel en Maas | 1913 | | pagina 1