Uitgave van Firma W. Va t den Munckhof, Venray. nrrgrnsa l)it nummer bestaat uit TWEE BLADEN Het Groene Kruis Zaterdag 5 April 1913. 34st© Jaargang. No. 15 Uit een toelichting. Provinciaal Nieuws. Abonnementsprijs per kwartaal voor VENRAY franco per post voor het buitenland bij vooruitbetaling afzonderlijke nummers Prijs der AdvertentlSn van 1—4 regels 20 c. elke regel meer "5 c letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. Als een vader of moeder met een hart vol teleurstelling heete tranen schreit over het gedrag van 'n kind, als de maatschappij met beide oogen de verwording aanschouwt, de ver wildering, de ontkerstening onzer dagen, dan wordt er maar al te weinig gedacht aan de schuldige oorzaak van dat alles, aan de ver keerde opvoeding. Of liever men wil het niet weten, men wil er ook niet van hooren, de vriend die deze feilen toont, loopt al 't meeste gevaar de vriendschap direct te verliezen. Zie daarom hoeveel het geschreven woord in zekeren zin voor heeft boven het levende, het gesprokene; het boek boven den mensch. Hei behoeft niei te blozen bij een onheusche bejegening, het Iaat zich zelfs in den hoek smijten door de hand des lezers, die er zijn feilen in ziet aangewezen, duidelijk, open hartig, vrijmoedig. Maar de stille kracht, die er van uitgaat, blijft bestaan, blijft voort- werken en onder de erkenning dat het toch waar is, wat er te lezen staat, wordt het straks weer eens ter hand genomen. Zou dat een vriend in vleesch en bloed ook overkomen Immers neen, tenzij de gekapittel de het gebracht heeft tot een graad van volmaaktheid, welke onder de niet-heiligen, de massa niet wordt gevonden. Een gulden boek mo gen we ge rust de nieuwste Futura uitgave noemen, het boek, dat de Berchem- sche pastoor van Tetering heeft ge schreven over de opvoeding. Een boek, waarvan de aankon diging of bespreking niet mag teruggedrongen worden binnen de weinige regels van «nieuwe uit gaven". Maar waarop de geheele Nederlandsche pers met kracht en klem moest wijzen. Juist omdat het gaat over het groote geneesmiddel van onze zieke maatschappij, over de godsdienstige opvoeding. Een boek, dat in handen moet zijn van alle ouders, die nog eenig ge loof en vertrouwen daarin hebben. Of laten we den kring nog veel, veel grooter maken, van alle ouders wien het heil en het geluk hunner kinderen nog ter harte gaat. Wat is feitelijk het eenig zekere, mogen ze zich afvragen, wat we onzen kinderen kunnen meegeven op hun pad, wat we hun kunnen nalaten, als wij zelf zijn heengegaan? Is 't geld en fortuin, is't eer en grootheid Zou in al dat wisselval lige en wankelbare buiten hen, de grondslag kunnen gevonden worden voor hun welzijn Onzin en dwaasheid. Maar in dit alleen, dat we heel hun leven, heel hun denken en doen laten beinvloeden door den nooit falenden houvast van een gods dienstig leven. Maar die verheven plicht, dat groote en gewichtige werk brengt zooveel moeilijkheden mede zal men zeggen. Hoe zullen we de hulpmiddelen kennen, die daarbij ten dienste staan Hoe den aard der verschillende plichten, die op ons rusten Hoe eindelijk zullen we onze dier bare kinderen kunnen wapenen tegen de gevaren, die in zoo duizenderlei vormen van alle kanten hen bedrei gen Deze kostelijke kennis en deze kunst der kunsten leert ons hier in een honderd bladzijden pastoor van Tetering. Niet in een praedagogische en psychologische verhandeling gelijk hij zelf zegt. Maar in een eenvoudig woord van het hart tot het hart gesproken. Wij wenscben den schrijver van harte dat het boekje zijn weg vinde en dat het onder Gods zegen de rijkste vruchten drage. De ouders zullen dankbaar zijn dat ze leeren kunnen hun kinderen gelukkig te maken .en de toekomstige maat schappij zal er door gered wordeD. M. Ct. De L. K. publiceert een rapport inzake de bevordering der Zondags rust door het diocesaan comité der K. S. A. in het bisdom Roermond, aangeboden aan de plaatselijke comité's en aan de aangesloten dio cesane vereenigingen. Daaraan ontleenen wij .- Het is wellicht niet overbodig hier aan te toonen hoe de Zondagsrust noodzakelijk is voor den mensch. De mensch is nu eenmaal geen machine die loopt zoolang als haar de kracht niet wordt onthouden. Rust heeft hij noodig om zijn krachten te herstellen. De dagelijksche rust is niet vol doende. Het missen der Zondagsrust is een aanslag op het menschel ijk orga nisme. Altijd werken en nog eens werken mat den mensch af. Men denke hierbij niet enkel en alleen aan lichamelijke vermoeienissen. Neen, ook de geest zal verstompen zal zijn frischheid en veerkracht inboeten, wanneer niet na inspan- nenden arbeid de wekel ij ksche rust dag verstoring van evenwicht voor komt. Immers ook de wetenschap heeft aangetoond dat een wekelijksche rustdag noodzakelijk is tot instancl* houding van het menschelijke ar» beidsvermogen zoowel wat het lichaam als den geest aaügaat. Op de tweede plaats heeft de mensch hem noodig als burger. De inrichting van onze huidige maatschappij in eene andere zou dit onnoodig zijn vordert een ruimere deelneming aan 't openbaar leven; ruimer in tweevoudig opzicht n.l. door meer personen en door meer invloed van eik. Hoevelen worden or niet gevonden die niet eens hei. flauwste begrip hebben van hunne plichten en rech ten als lid der samenleving. Zij voelen niel het minste voor die gemeenschap. Zij missen ten eenemalo de noodige ontwikkeling en om zich de nood zakelijke kennis te verschaffen ont» breekt de tijd wanneer er geen wekelijksche rustdag is. Welnu de Zondag biedt bun eea mooie gelegen* heid om zich die oni,wikkeling eigen te maken. Hierbij komt dat Zon» dagsarbeid verbittert. De ondervinding leert het ons. Men kan het merken aan den mensch die op Zom »g moet werken. De ontevredenhf d in zoo iemand is Z6er gemakkeli begrijpen. Im» mers waar de Zor>or de over» groote meerdarfc; maatschappij wordt gebruii.: u. «sot hij dit genot, wat h» ;vei >ens toe» komt, slechts gadeslaan. Hij kan er niet van genieten. Zondagsrust is op de dorde plaats noodig voor het huisgezin. Zijn er niet velen, zoowel winke» liers als mijnwerkers en anderen, die in de week geen tijd hebben om zich bezig te houden in hun gezinnen. Nog erger, er zijn gezinnen waar de vader geheel en al vervreemd is van zijne huisgenooten en wel door» dat hij na een heele week getobd te hebben, den Zondag niet doorbrengt te midden van zijn gezin, maar dien dag geeft aan anderen arbeid, dan waarvoor hij door zijn beroep is bestemd of zelfs dien eenen dag hem gegeveu als wekelijkscher. rustdag nagenoeg geheel doorbrengt in de herberg en daar verteringen maakt, die hij, met het oog op de behoeften van zijn gezin niet verantwoorden kan. Bovendien is het bezoeken der herbergen, den geheelen dag door ook oorzaak, dat de herbergier en zijn gezin gedurende den Zondag niet de minste rust genieten. Door hoevelen wordt de Zondags» rust niet opgeofferd of aan winstbe jag of aan genotzucht. Zien wij de winkeliers achter hunne toonbank staan. Nooit hebben zij rust en toch hoevelen smachten er niet naar, doch moeten ze missen om te voldoen aan de eischen hunner koopers. Iedereen is toch overtuigd dat zij ook rust noodig hebben. Weer anderen zijn er die den Zondag geven uitsluitend aan ver» maken. Waar wij hier wijzen op het ver keerde gebruik van den Zondag mag zeker niet gezwegen worden over de vele vergaderingen die ge» houden worden op dien dag. Men zal zeggen dat is noodig, zeker zeer waar. Maar waarom moet dezen dag hiervoor gebruikt worden 't Is jammer, dat arbeiders die een week zwaar werk achter den rug hebben, hunne rust moeten prijs geven. te VENRAY. Tegen kwart ov6r 6 opende de heer W. de Haen, H. d. School te Leunen de vergadering met den gewonen groet en deelde mede dat, wegens afwezigheid van den voorzitter, hy de vergadering zou voorzitten. Evenals op de eerste algem. vergadering is ook thans het opgekomen ledental gering, hetgeen zijns inziens moet worden toegeschreven aan de onbekendheid met het doel en streven van het Groene Kruis. Velen hebben er hoegenaamd geen begrip van en daarom zal spreker hier in 't kort het doel uiteenzetten. Het doel van het Groene Kruis is drieledig le. ziekten voorkomen, 2e. ziekten genezen, 3e. lijden te lenigen. Hoe kan het Groene Kruis ziekten voorkomen Door het houden van lezingen, voor drachten en het geven van cursussen. Aan gezien de financiën nog in zeer slechten toestand verkeereD. zal van dit laatste nog met veel kunnen komen en zal men zich ifttiViou ie bepai'ou \u« hjiiugej'. iiOc '»aii het Groene Kruis ziekten genezen of lijden lenigen Men zal zeggen dit is het werk van den geneesheer, maar door zorgvuldige behandeling kan de genezing bevorderd worden, Het bestour koestert in deze groote plaDnen en beraamt mid delen om gediplomeerde ziekenverpleeg sters aan te stellen. Spr. dringt nogmaals op steunen van de vereeniging aan. Om te doen zien hoe weinig sommigen het streven van het Groene Kruis begrijpen, haalde hij het voorbeeld aan van iemand uit Venray die de kwitantie voor de jaarcontributie weigerde onder opmerking dat by by eventueel voorkomend ziektegeval zelf geld had om een ligstoel te koopen. Welk nut het. Groene Kruis sticht kan men echter nagaan als men weet dat in een huisgezin waar eerst een, later twee zieken waren, gedurende den afgeloopen winter zijn gebruikt 1 ligstoel welke de vereeniging kost f 9.75, 1 steekpan van f 1.50, 1 urinefiesch f 0.50, 1 metalen beugel, dienende om dekens over pijnlyke ledematen te leggen f 3 en 1 wind kussen f6 50, samen voor f 21. En dit is slechts het lijstje van 1 huisgezin. Wanneer hij, die de geringe contributie van 60 cent weigerde, dit wist, moe3t deze zich dan niet over zijn handelwyze 6chamen Hierna leest de Secretaris de notulen der vorige vergadering voor, die werden goedgekeurd. Uit bet door deu Secretaris voorgelezen verslag bleek dat in 1911 het aantal leden bedroeg 252, in 1912 276. Er hadden 62 uitdeelingen plaats- Tevens werd mededeeling gedaan dat de Konioklyke goedkeuring op de statuten ontvangen was. Uit de door den Secretaris-penningmees ter voorgelezen rekening bleek dat de inkomsten bedroegen f 245,47, de uitgaven f 229,47. Batig saldo f 16. De Voorzitter brengt den Secretaris dank voor de uitgebrachte verslagen en tevens voor de belangelooze toewijding die hij alle jaren, dat de vereeniging bestaat, betooDde. Luid applaus. Voorzit ter gaf daarna het woord aan den heer de Ponti, h. d. School te Oirlo, tot het houden zijner lezing. De heer de Ponti begint met de be« merking dat by tengevolge van een onge val gedurende 14 dagen niet beeft kunnen schrijven, zoodat zijne lezing niet gereed is. Toch zal spreker de vergadering niet geheel teleurstellen, doch een causerie houden over Scboolhygiëne, al betreurt hij de afwezigheid van de leden van het gemeentebestuur en van vele onderwijzers. Voor 15 jaar durfde men nauwelijks spreken over Schoolhygiëne. Iedereen voDd dat meesters en kinderen het in de school goed hadden, de laatsten soms beter dan thuis, en toch bewees een destyds in Pruissen gehouden onderzoek dat van de kinderen der laagste klassen der volks scholen er 5 procent kortzichtig en van ée laagste klasse der H. B. S. er 45 procent bijziende wareD. Natuurlijk zal men steeds kinderen vinden met slechte oogen, maar de onder wijzer kan ook in deze medewerken door nauwkeurig toe te zien op den afstand van bord, boek en lei, terwijl de overheid moet zorgen voor voldoende licht, lucht enz. Wat kan er in deze te Venray geschie den Art. 9 der Schoolinstructie legt den boofden de verplichting op toe te zien op schoonhouden der lokalen, terwijl art. 23 hun de bevoegdheid geeft om onzindelijke of kinderen behept met huidziekten van de school te verwijderen. Maar welk hoofd zal gaarne hiertoe overgaan Welk hoofd zal zelfs een kind met huidziekte gaarne een andere plaats geven want verwijdert men kind A, dan moet men er kind B voor in de plaats zetten. Spreker keurt dan ook beslist banken met 8 en 9 zitplaatsen af, hij zou weoscben dat er uitsluitend banken van 2 of nog beter van 1 zitplaats bestonden. Ook was een ge regeld toezicht door den gemeente-genees heer en een confereeren van deze met de schoolhoofden, zeer gewenscht. Hoe staat het nu met de schoolreini- gmg De straten onzer gemeente worden eens per week geveegd, de schoollokalen eveneens eenmaal per week en de trappen van ons Raadhuis.... eiken dag En hoe gaat het poetsen der schoollo kalen in zijn werk Het is eenvoudig stof verplaatsen. De stof wordt van deu grond opgejaagd en hecht zich vast aan kaarten, wanden enz., tot schade voor onderwijzer en jeugd. In deze kon het Groene Kruis er op aandringen dat de trappen, gangen en portalen dagelijks, de lokalen minstens alle 2 dagen werden gereinigd en de stof met natte doeken opgenomen. Verder kan de onderwijzer invloed uitoefenen op de reinheid van kleeren en lichaam. Spreker zoude over dit puDt minstens een half uur per week met do kinderen willen spreken en behandelen de lessen uit het «Hygiënisch Leerboek", waarin allerlei wenken gegeven worden over het voorkomen van tand-, neus-, oorziekten enz. Ten slotte wijst spreker nog op de heilzame werking der gymnastiek. Vele menschen zeggen «als mijn kind iederen dag een half uur ver naar school moet loopen, heeft het gymnastiek genoeg", doch dit is niet waar. Slechts ais de gymnastiek behoorlijk wordt onderwezen kan zy weldadig werken. Luid applaus bewees de bij het publiek opgewekte in« stemming. De heer De Haen bracht spreker zijnen hartelyken dank, hy wees op bet goede dat de onderwijzer voor de gezondheid der jeugd kan stichten en spoorde alle leden nogmaals aan steeds mede te werken tot den bloei van het Groene Kruis, ook door het aanwerven van nieuwe leden. Nadat de heereo Messemaeckers en r Drent benoemd waren om de rekening 1912 te controleeren, sloot de Voorzitter tegen 7 uur de vergadering. VENRAY 5 April 1913 Met geDoegen kunnen we vermelden dat PEEL MAAS Weekblad voor Venray, Horst en omstreken. 1 50 c. 65 c. 85 c. 4 c.

Peel en Maas | 1913 | | pagina 1