m
UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venray.
Zaterdag- 4 Juni 191Ö.
31 ste Jaargang
No. S3
TWEE
Dit nummer
bestaat uit
BLADEN.
Ademhalen.
Een land dat slaapt.
Mengelwerk.
Uit het laud van de
zon.
Abonnementsprijs per kwartaal
voor Vknrat 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
MAAS
Frijs
4 regels
der Advertentiën
van 1
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
20 c.
5 c.
l)e Franscben hebben altijd repu
tatie gebad van een vernuftig volk te
zijn, maar men zou zich toch heden
wel eens moeten afvragen, of hun
geest en vernuft niet zijn ingedom
meld.
De laatste verkiezingen brachten
er geen verandering, waaruit dus,
zou moeten volgen dat de kiezers
er goedkeuren wat er gebeurt.
Of minstens dat 't hen koud laat
dat de kloosterlingen verjaagd wor-
den en hun goederen geconfisceerd.
Dat de priesters en bisschoppen
van bun jaarwedden, pastoriën
paleizen beroofd worden.
Dat de kerken in puin vallen.-
men gaat er niet been, men ziet het
niet.
De Confédération du Travail de
Werkliedenbond) dreigt elk oogen-
blik met eeu staking of met vast-
zotten der industrie.
Verwekt bloedige onlusten.
Staat elkoogenblik voor de revo
lutie gereed, jaagt het Goevernement
den schrik op 't lijf.
Maar 't Fransche volk slaapt en
blijft slapen.
Men maakt de werklieden blij
met een pensioen, door 't hun ten
minste te belooven.
Men stemt er een wet over, maar
geven, ho maar.
Doch de werklieden zijn tevreden
gesteld zooals een kind met de belofte
op een stukje speelgoed.
De onteigening der kloostergoede
ren, ander schitterend bewijs voor
de «wakkerheid" der Fransche natie.
Ze waren wel 1000 millioen
waard.
Maar helaas 1 nu blijkt 't maar
500 millioen te zijn, behalre de
kleinigheden welke aan de pennen
der likwidateurs bleven hangen, en
van de 500 millioen zijn er nu nog
geen dertig in de schatkist terecht
gekomen.
De rest komt in de zakken der
likwidateurs, de advocaten enz enz
om een voorbeeldig leven te
leiden. Maar het volk bemerkt bet
niet.
Men zie eens naar leger en vloot.
Insubordinatie, zedeloosheid, ver
raad, bedrog en dieverij.
Men zie naar de belastingen: vijf
duizend millioen telt de openbare
schuld.
Men zie naar de scholen: het
onderwijs ontkerstent met kracht de
aankomende jeugd.
'Maar nog eens en nog eens: het
Fransche volk slaapt en blijft slapen,
en 't schijnt een vreeselijke slaap
ziekte te zijn, welke anders niet dan
met den dood kan eindigen.
Arm volk is dan geen enkele
bazuin zoo krachtig van geluid, dat
zjj u wekken kan tot weder opstan
ding.
Het is helaas, een feit, dat de
meeste menschen veel moer zorg aan
hun maag dan aan hun longen be
steden. »Eten en drinken houdt
lichaam en ziel te zamen' zegt men
doch dat de lekkerste spijzen en
dranken geen gezond bloed kunnen
verschaffen, wanneer de long bare
functiën niet verricht, wordt in den
regel al te dikwijls vergeten-
Maar zegt de stedeling, ik maak
van tijd tot tijd een uitstapje in de
frissche lucht. En ik, zegt de bewo«
ner van 't platteland, leet voortdun
rend in de heerlijke lucht en heb mij
dus met de ademhalingskwestie Diet
bezig te houden. Beide tegenwer
pingen raken de kern der vraag niet.
Het komt er niet alleen op aan
of de lucht, waarin wij leven, goed
is, maar of wij die lucht goed weten
aan te wenden.
Wie slecht ademhaalt, dien baat
de beste lucht niet en helaas, zeer
vele, zoo niet do meeste menschen,
ademen op een wijze, die onvoldoende
is om het bloed voortdurend en vol
komen van frissche lucht te voorzien
en zoo de gezondheid te bewaren.
Wie door zijn beroep tot veel be
weging of krachtige inspanning ge
dwongen wordt, geniet het voordeel
dat zijne long onwillekeurig tot
werkzaamheid wordt aangezet, maar
lieden, die veel zitten, of, zooals vele
fabrieksarbeiders, eene door haar
langen duur wel vermoeiende, maar
weinig opwekkende bezigheid hebben
moeten in het gebrek aan werking
der long voorzien.
Zij en ook de landlieden moeten
er wel op letten, dat niet door een
slechte houding van het lichaam of
door eene onvoldoende ademhaling
de horstkas en de longen zeiven
langzamerhand onbekwaam worden
tot behoorlijke opneming en ver
werking der lucht.
-De borst vooruit is het welda-
-e commando bij de soldaten. In
de ingedrukte horstkas gaat niet
zooveel lucht, als tot volkomen vul
ling der long wordt vereischt. Van
daar dat nauwsluitende kleeding-
stukken, vooral corsetten, zeer
schadelijk zijn. Wanneer de kleeren
om de borst spannen, verwekt dit
een onaangenaam gevoel en wordt
de ademhaling belet. Wanneer men
nieuwe kledingstukken aan 't passen
is, moet men zoo diep mogelijk
ademhalen; deze groote uizetting der
borstkas moeten de kleeren gewillig
volgen.
Bij den arbeid en onder het zitten
kar. men niet steeds het commando
borst vooruit volgen. Des te>
meer moet men er op letten om bij i
het staan en gaan aan de longen en I
de borstkas hun recht onverminderd I
te laten wedervaren.
Men moet steeds de
achterwaarts ?n de borst vooruit
houden; een eenvoudig hulpmiddel
is het kruiswijs leggen der armen
op den rug.
Om eene kunstmatige, normale
ademhaling uitte voeren, moet men
het volgende doen .- M plaatst zich
in rechte houding, debielen bijeen,
de voeten in een rechten hoek tot
elkaar, de armen in het elleboogs
gewricht gebogen, de handen (met
de duimen achterwaarts) op de
heupen gesteund. Dan buige men de
schouders iowat achtei waarts, zoo
dat de borst vooruit komt en ver
plaatse het zwaarlegewicht van het
gansche lichaam op het voorste ge
deelte der voeten, nie; op de hielen
't geen geschiedt door het lichaam
eene kleine Deigiug naar voren te
geven. Nu haalt men langzaam, met
gesloten mond rustig adem en men
zorga dat de gansche borstkas lang
zamerhaDd en gelijkvormig zich
uitzet. Het krampachtige, stootsge
wijze ademen moet vermeden worden
Nadat men de diepe ademhaling
heeft volbracht, boude men den adem
eenigen tijd in en ademt dan lang
zaam, gelijkmatig weder uit.
Het inhouden van den adem is
noodig óm de verwisseling van lucht
in de longen flink te doen geschieden
het krachtige uitademen is noodig
opdat de long geheel ontledigd
wordt en nieuwe friss-die lucht kan
inademen. Men zorge e: voor dat zoo
wel de in als uitademing door deD
neus geschiedt:
Deze ademhalingsoefening kost
moeite, tijd noch geld.
Iedereen kan ze dagelijksch meer
malen herhalen. Wie voortdurend
zitten moet, heeft toch elk uur
eenige oo;enblikken tijd om ten
minste het bovenlijf in rechte houding
te breogen en eenige flinke adem
tochten met inhouding en krachtige
uitademing te doen
Het nut van zulke oefeningen ligt
voor de hand; de bloedbereiding
wordt verbeterd, doordien het bloed
behoorlijk met de frissche lucht in
aanraking komt; de werking van het
hart wordt opgewekt, de bloeds
omloop versterkt en wat vao bijzon»
dere beteekenis is, alle deelen der
longen, ook de uiterste punten,
komen met den lucht en bloedstroom
in aanraking en worden daardoor
voor ziekte (tering enz! behoed.
De oppervlakkige ademhaling be
gunstigt de ontwikkeling der long
ziekte. Elk orgaan moet zijn wer
king verrichten, zoo niet, dan ont
staat er ziekte. Overigens iedereen
kent het verfrisschende en weldadige
van eene krachtige ademhaling in
goede lucht
reusachtige blokkeu in de ronde liggen,
en deen denken, aan den chaos voor de
schepping. Hier ontdekt het oog wonderen
uit het scheppingïtijdvok, waarvan de
Kamergeleerde zich geen denkbeeld kan
vormen.
De tocht naar ooven is zeer moeilijk
Gebaande wegen zijn er niet. Van steen
tot steen moet men zich om hoog werken.
Op den Rascherkie en op den Aissa bevindt
zich een zoogenaamd stations optiques"
waar overdag gewerkt wordt met zonne-
werpers en 'a nachts met elec'risch licht
naar het noorden staat het in verbinding
mpt de -stations" Melcheria Elkreida.
Salda en Oran en naar het oosten met
geheel Algiers.
Nu Algier9 reed9 een uitgebreid tele-
graafnet bezit, hebben deze «stations
op-iques" veel van hun belangrijkheid
verleen. Zij blijven echter bestaan, om
dadelijk in werking te kunnen treden,
indien er een ongeluk met de telegraaf
gebeurt, wat vooral in den omtrek van
Ain Sefra vaak voorkomt door benden van
Arabieren of Marokauen. die daar rond
zwerven. In die streken waar zoo dikwijls
Arabieren opstanden plaats hebben, hangt
de veiligheid en 't leven van vele menschen
af van het nauwkeurige overbrengen van
berichten.
Zulke een "Station optique" is feitelijk
een vesting, voorzien van een waterput
mondvoorraad en amunitie en omgeven
door een sterken muur met schietgaten er
Ten zuiden van Ain-Spfra, slechts een
paar kilometer verderop, ligt de tamelijk
steile bergrug, de Rascherki. waarvan het
hoogste punt 1200 meter hoog is In het
noorden verrijst de 800 boog^ Ai*sa. In
het ongeveer 3i/z kilometer breede dal
tusschen deze bergen ligt Ain S^f-a. Beide j
Natuurlyk zijn deze "Stations" die over
gëheel 'Atgiers verspreid liggen, den Ara
bieren een gruwel. Telkens weer beproe-
zy een aanval op die vestingen, op
eenzame ongenaakbare hoogten gelegen
doch voor zoover ik weet, is hun Dog niet
gelukt er een te overrompelen en te
veroveren.
Voor den signaaldienst bevinden zich in
zoo'n "Station" een sergeant en drie of vier
man van de genie, die, al naar tie ligging
en de belangrykheid van den post om de
maand of drie afgelost te worden. In de
bewaking van beide bergposten te Ain
Sefra werd voorzien van de drie corapag-
nieëo van het daar iD garnizoen
jaarlijks wisselende bataljon van het eerste
vreemden-regeraent. Op den Rascherk
kwamen een korporaal en zes man die om
de drie dagen werden afgelost; op den
Aissa een korporaal en drie man met
dagelijksche aflossing. Daar er verschillen
de voorrechten aan verbooden waren,
deden de soldaten gaarne den eenzamen
dienst, die met koken, eton en slapen werd
doorgebracht. Beneden in het dal wa3 h«
heet en stoffig, terwijl de lucht op den berg
zuiver en koel was.
De Arabieren weten wel, hoe moeilijk de
toegang tot die bergposten is, en hoe goed
zij bewaakt worden in geen jaren was er
iets bijzonders gebeurd, zoodat zy als
geheel gevaarloos werden beschouwd en.
zooals ik reeds zoide, de soldaten de wacht
zeer gaarne betrokken.
Dit zou echter niet zoo bly ven.
Op zekeren morgen werd er van den
Rascherki naar het bureau van het batail-
jon in Ain Sefra getelegrafeerd, dat de sol
daat. die des morgens van twee tot vier
op wacht had gestaan alleen des nachts
werden er schildwachten uitgezet ver-
dwpnen was. Men had alleen zyo hoofd
met de U^p» op. op een groeten ateen in
de nabijheid gevonden Het lichaam met
de wapens was niet te vinden.
Moorden b idden en hebben nog dagelijks
plaatsen diestreek, en ook soldaten wet"
den. wanneer zich alleen te ver van Am!
„«l j - i btigen bestaan uit rooden zandsteen en zijn
schoudors i
als de meeste bergen van den Grooten
Atlas van den voet van den kruin woest
en kaal op elke armzalige dwerg- of
kurkeiken na, die men hier en daar in
klein groepjes vindt.
De ontzaggelyke steenmassa's die zich
iD den loop van duizenden jaren van de
steile rotswanden hebben losgemaakt en in
S^fra verwijderd hadden. menigmaal door
roovers overvallen en vermoord gevonden.
Daarover verwondert niemand zich en toen
er in dit geval, na onderzoek niets naders
bekend werd was alles na een paar dagen
vergeten. Men vermoedde datde schildwacht
door roovers was overvallen, die hem
volgens hun gewoonte, het hoofd hadden
afgesneden Daarmee was de zaak afgedaan,
en werd er niet over gedacht.
Nauwelijks was er een week verloopen,
of do telegraaf van den Rascherki moldde
opnieuw het vermoorden vao een schild»
wacht onder dezelfde omstandigheden.
Dit werd te kras. De majoor eteldo een
streng onderzoek in. Tegelyk werd de
wacht op den Rascherki met 20 ma:i
versterkt en word er bevolen, dat do post
altijd door twee soldaten tegelijk moest
betrokken worden en dat een patrouille
elk uur in den omtrek van het stalion een
roDde moest doeD.
Doch wat baatte het Ondanks alle
ijverige nasporingen werd de geheim/innige
sluier, die heide moorden bedeke, niet
opgelicht. Er werd gezocht en g-vraagd.
doen niet het geringste spoot we' 1 gevon
den. Vooral de officieren van het klniDe
garnizoen, <J'0 toch allereerst verplicht
waren licht in de duisternis re b eogen,
waren wanhopig. Wat er ook gedaan
werd, de dader of daders waren niei
ontdekken.
In den tijd dat de wacht opden Rmchei ki
versterkt was en de gevamlyke n >st doo.
twee soldaten e g*lyk betrokkeo r i
gebeurde er niets. De vierde w^ek weid
de wacht weer tot de gewone sterkte
teruggebracht.
En waarlijk Den eersten naoht, nadat
de twintig raau waren afgetrokken, meldde
de sergeant van Raschirki opnieuw dat do
schildwacht vermoord was. Ook du was
den armen man het hoofd glad van den
romp afgesneden.
Mijn vriend, d«\ Guizot.üie in de kazerne
vlak naast mij woonde, kwam in de grootste
opgewondenheid mijn kamer ïnloopen en
bracht me de Jobstijding. Het was des
morgens vier uur. Nadat by op zyn drukke
manier luebt had gegeven aan zyo erger
nis, liet hij zich op een stoel neervallen
en verzonk in gepeins.
Opeens sprong hij op en riep
-Ik heb een idee. ondc jongen, een idee,
zeg ik je Hei, luister je niet
Ik lag te bed en was bijna weer inge
slapen. Hij boog zich over my heen en
fluisterde mij iets in het oor, wat mij met
twee voeten tegelyk uit het bed deed
springen.
Wat 1 riep ik, wat zeg je daar 'i Dat
is onraogolijk Je weet, dat ik de wereld
ook neem voor hetgeen zij is. Maar zulk
een vermoeden, neeu, dat zou al to ver
schrikkelijk zijn Ik kan het niet gelooven!
De blonde jonge reus stond voor mij en
lachte.
Niet f
Nu
let maar eens op Tk
zal je spoedig het bewijs orengen. dat ik
mij niet vergis
Daarna verliet hij de kamer.
Twee ureu daarna liet dr. Guizot ray
verzoeken in de opera-ie zaal van het
hospitaal te komen. Hij zat voor een tafel
met het afgesneden hoofd van den soldaat
de handen en bekeek aandachtig de
doorgesnedeu plek. De dokter was neer
bleek.
Op zyn verzoek nam ik naast hem
plaats. Met akelige anatomische juistheid
verklaarde hy mij de wijze waarop de
snede was toegebracht en knoopte daaraan
allerlei persoonlijke vermoedens vast*
Kijk ging hy vol overtuiging voort
terwijl hij hei hoofd dicht voor de oogen
hield, du is echt slacbterswerk de snede
is niet van recht naar links, maar omge
keerd, zooals men duidelijk kan waarnemen
(hij wees de bedoelde plek aan), in drie
rukken vat» links naar rechts ten uitvoer
gebraent. DeA'&bische wy«« van slacbteo.
die dezeifle is als hij de Joden, w geheel
anders dan de Eui opeescne.
Dus is de man niet do .t een Arahinr
vet moord. Wy moeten dei» du-Ier onder
eigen ma schappen zoeken. Da ro.»i; ou^e-
ymd klmkeo, besloot hy, luen ik neru
wilde tegenspreken maar toch is her wa*i|
Nu zuilen wy den majoor mijn ontdekking
raededeelen en overleggen wat er gedaan
moet worden, om d*u moordenaar in
handeo te krygen.
Dit gebeurde.
De majoor was niet weuug verraat ove'
ons voorstel, om ons d «kier Guuot -n
mij zoolang verlof te gevec, eiken nacht
op den Rascherki door te brengen, totd
wij den vermoedelijken moordenaar gevat
hadden. Ons plan moest een slipt geheim
blijven -} miemaod. uitgezonderd de majoor
