Uitgever
in
Munckhof, Venraj.
Joseph
Gaat tot
Opgepast
Een ademtocht der
eeuwigheid.
i
Zuterdag 19 Maart i91ö.
3lste Jaargang
nrr-gT^a Dit nummer
bestaat uit
TWEE BLADEN.
Mengelwerk.
No. IS
Abonnementsprijs per kwartaal
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 o.
MAAS
der Advertentiën:
Prijs
van 1 4 regels
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2aiaal berekend.
20 c.
5 o.
eü doet alles wal hij u zeggen zal.
Wij, Venrayers, zijn loch benij
denswaardig gelukkig
Wij willen bier niet twisten of
beslissen, wie onder de Heiligen d»
grootste, de invloedrijkste is. In allen
ootmoed bevelen wij ons leven aan
aller voorspraak en willen trachten
naar aller vriendschap. Vermetel is
het toch niet te denken, dat 'die
Heiligen het rijkst van invloed zijn,
die het innigst en teederst met Jezus
Christus verbonden waren. Welnu
de teederste en innigste betrekkingen
tot den GodmeDsch vinden wij terug
in Maria 's Herren Moeder, en in
den mac, die werd geroepen tot
beschermer van het Kind en Zijn
Moeder, den H. Joseph. Wat vooral
de bijzondere aandacht verdient, is,
dat deze uitverkorene, de delicate en
moeilijke verplichtingen van zijn
ambt vervulde met zulke wijsheid,
trouw, volharding en toewijding,
dat hij den lof des Allei heiligsten
tonder eenige beperking verdiende
en verwierf. Zeer zeker na Maria,
die onvergelijkelijk hoog boven allen
verheven is vindt de christenheid in
Jezus' Voedstervader Joseph haar
machtigsten beschermer. Geen bood.
schap, die zoo blij vertrouwen in het
christenhart wekt, dan het opwek-,
kend woord der Kerk Gaat tot
Joseph 1
En ziet, daarom zijn wij, Venrayers
zoo benijdenswaardig gelukkig, wijl
die beide machtigen in voorspraak in
onze gemeente op zoo bijzondere
wijze die macht hunner voorspraak
toonden in onze beide genadeoorden:
Oostrum en de Smakt, waar de Moe
der des lleeren dikwijls op wonder»
bare wijze hare kinderen hielp en
de Smakt waar 's Heoren Voedster»
vader in wondere zegeningen zijne
vereerders loonde.
Oostrum en de Smakt, heiligdom»
tnen sinds eeuwen door het christen
volk geliefd en wier eerbiedwaardige
traditiën als troostende en zegenende
waarheden ons werden geschonken.
De Smakt té het oudste heiligdom,
den H. Joseph in ons land toege»
wijd. En evenals in jaren, zoo ook
wint het in zegeningen en wonder»
bare rerhooringen. In matelooze
gunsten, in ontelbare gaven dreunt
de geschiedenis van eeuwen ons de
opwekking toe Gaat tot den H.
Joseph! Daar zijn dagen geweest,
waarin het eenvoudig kapelletje
werd overgelaten aan zijne eenzaam»
heid in de heide dagen, waarin
Venray scheen te vergeten, welk
een heilig bedeoord zich daar in die
kale eenzaamheid verhief Waarlijk
die vergetelheid strekt het toen le»
vend geslacht niet tot eere, Sinds
lang is dat veranderd. Heilige ijver,
onvermoeide toewijding, dankbaar»
heid; en hoogachting werkten samen
om dat alles to veranderen en verbe»
teren. En op den dag van heden zien j
we weer dat oud eerbiedwaardig hei» j
ligdom als middelpunt van een leven-' Iri ons gewest komt een blaat}/* uit
dig godvruchtig verkeer. Ons huidig(die verkleinende qualificatie is van
geslacht ziet weer den weg aange» een geestverwant blad!) waar
wezen, die zeker voert naar rijkdom-j tegeu ik even waarschuwen wil.
men van genade en zegening: den j liet blaadje is prullerig, wat de
weg naar Joseph's heiligdom in de redactie betrefl; en ontleent zijn
Smakt.
Zeker wij kunnen de Heiligen
overal vereeren en als gij in uw
huiskamer bidt tot den H. Joseph,
zal hij evengoed hooren als waar ook
Maar indien nu die Heiligen een
piaats van voorliefde kiezen om hun
ne beschermelingen te helpen, dan
is het ook plicht voor die bescherme
lingen dezen wil te eerbiedigen en
zich met vertrouwen te begeven naar
die plaats.
En daarom op naar de Smakt, naar
dat heiligdom van Joseph s voorkeur
waar hij onze voorouders zegeude
e:i hielp en de nakomeling daarvan
uiet ouv^rhoord zal wegzenden.
Op naar de Smakt! De eeuwen
getuigen het, hoe daar het christen»
hart in al zijne noodwendigheden
hulp en uitkomst vindt.
De 'machtige voorspraak^ daar
werkzaam gemaakt voor onze be»
langen, zal ons door hulpe tot dank
verplichten. Gaat tot Joseph en
gaat tot hem en wel op die plaats,
waar gij weet dat h.'j bij voorkeur uw
beden hoort, uw tranen droogt, uw
wenschen vervult. Gaat tot hem, en
wel daar waar de dankbare eeuwen
het getuigenis herhalen van een H.
Theresia »lk weet niet ooit iets ge»
vraagd te hebben door den H. Jozef,
en onverhoord te zijn gebleven I"
»Gaat tot hem..." Ja, Venrayers,
dat is voor u een plicht van dank»
baarheid, wijl die machtige Voed»
stervader van Jezus uw gemeente
uitverkoos om er zijn genadeoord te
vestigen. Dat is een plicht van chris
telijke erkentelijkheid waar Gods
lieve Heilige uw geschiedenis ver»
rijkte met zijne bijzondere voorliefde-
moet gij hem brengen de hulde uwer
bijzondere vereering. »Gaat t.»t hem
waar van heinde en verre de vreemden
samenkomen, mogen de kinderen
des huizes niet achterblijven.
Meer nog zij vooral moeten voor
gaan in eene huldiging, die met on»
schatbaren zegen door den H. Jozef
zal beloond worden.
Op dan naar de Smaktj! Op naar
ons oud, eerbiedwaardig heiligdom,
dat in de kleedij zijner vernieuwing
nog grooter aantrekkelijkheid uit»
oefent! Gaat tot hem... en doet alles
wat hij u zeggen zal in den zegen,
dien hy verkrijgt in den troost,
dien hij scheukt in de hulp,
die gij des noods wonderbaar van
hem zult ondervinden houdt in
eere de plaats zijner bevoorrechting,
de plaats waar hij bij voorkeur zijne
zegeningen mededeelt en de macht
zijner voorspraak doet gevoelen.
Hem eeren, Hem huldigen in zijn
heiligdom van de Smakt: dat is
onze eereschuld en onze eereplicht
den fijnsten farizeër zou beschamen
begon het blad met »eere aan God
in den hoogen"' om te eindigen in
leugen en laster
Een arme kleine jongen zou be»
deeli worden met Kerstmis. Hij
stond op de lijst daartoe, had zijn
plaats reeds in de rij d^r te bedeele»
kinderen aangenomen, toen kapelaan
Haasa kwam en den jongen wegstiet
omdat zijn vader een rooije was
En wat bleek achteraf Dat cr
van de heele geschiedenis niets, niets
waar was. Van az gelogen, brutaal
gelogen En het blad deed 'rpisgreep
op misgreep om zijn zaakje good te
maken. Het bleek dat dat blaadje
nog niet eens wist, dat de hoogeerw.
Heer Deken van Wijk Joosten heette!
Wat 'n voorlichter van de publieke
opinie
Maar wat erger is, dat het blad
nooit den laster herriep ten koste
van den Wijkschen kapelaan zoo
brutaal gedebuteerd. AU het toch
eenigszins gelijk het beweert
voor waarheid en recht opkomt,
moest het toch zijn burgerlijken
plicht in dezen doen. Maar geen
woord, geen enkele syllabeEn
zoolang het dat niet doet, rust op dat
blad de onteerende beschuldiging
van leugenaar en lasteraar.
En dan worden er nog katholieken
gevonden, die dat blaadje lezen
Ook in Venray Ik weet niet, maar
't zal wel. Het heeft immers :n Ven»
ray een eigen correspondent. In
onbenullige briefjes schrijft dat heer
om alles af te breken, wat goed is;
en te verheerlijken wat een schijn
van oppositie aanDeemt. Want dan
ben je een kraan in de oogen dier
redactie, als ge u tegen geestelijk en
tijdelijk gezag durft verheffen en
bevitten, wat ge zelf nooit goed
zoudt kunnen doen.
Daarom opgepast Ltiest dal blad
niet Verstandige menschen walgen
van de flauwe kul (hit woord is
plat. maar de zaak is ook zoo min
w aarmede dat blaadje gevuld word;
en goedgezinden vreezen voor het
phanzeescb masker, vt aarachier het
zijn ongodsdienstige oogmerken ver»
bergt.
Voor het nieuwe beiioefi gy bet niet t«
lezen het brengt het niet; eu voor de
redactie na na 1 die zich met zulke
redactie tevreden stelt; is met een bitter
beetje tevreden 1
In onze dagen is het alsof Christus syo
zegetocht houdt door ons gewest. In de
heerlijke leuze «Limburg aan Christus", in
den feilen strijd tegen alles wat zich on
godsdienstig of onafnankelyk noemt; iu de
machtige geestdrift voor God en godsdienst
by eike passende gelegenheid; in dat alles
hoor ik een machtige echo van -Hosauna
den £oon van David uit het huidig
Evangelie. Maar langs den zegeweg, die
Christus aflegt onder ons, staan ook
nijdigaards, scbynhefligen, verbitterde
vyandeD, die der menigte het zwijgen
i zouden willen opleggen; aio meenen, dat
die jubelende toejuiching de openbare rust
stoort. O valschaards als de menschen
invloed alleen aan zijn strekking van
zgen. neutraliteit en het brutale
van toon. Daar is in dat blaadje niets
aantrekkelijks. Zelfs als het begint
met een feuilleton, mislukt deze.
Nieuwstijdingen beeft het niet en de
advertenties komen terug elke week
met een onveranderlijkheid, die het
medelijden met de redactie-kas op-
ekken.
Toch is het blad gevaarlijk. Die
geregeld dat blaadje leest, verliest
den eerbied, voor wat hij vroeger
hoogachtte. Vooral de godsdienstige
gedachten zullen daaronder lijdon.
Met pharueesche zoetsappigheid ver
zekert dat blad wel, dat het den
godsdienst en zijne dienaren buiten
beschouwing laat en hen hoogacht,
maar intusschen aarzelt het niet
desnoods door leutrc en laster den
priester af te broken. Dé bewijzen
daarvoor zal ik aanstonds aanhalen.
De groote kracht van het blaadje ligt
in zijn gewoonte om brutaal te
üegen. de feiten te verdraaien en,
als het eens geducht w-ordt op de
vingers getikt, zich ongegeneerd in
stilzwijgen te hullen.
Mag ik enkele staaltjes aanhalen
't Zuilen er weinigen zijn, wijl wij
niet te veel plaatsruimte willen in
beslag nemen. Den 19 Febr. vóór de
laatste verkiezing in Maastricht heet
de onafhankelijke partij aldaar »voor
'l eerst georganiseerd voor den stem
busstrijd te staan." Acht dagen later,
na de nederlaag, heet diezelfde kies-
vereeniging eene die nog niet geor
ganiseerd isWat moet men nu
gelooveo Als meu dat blaadje Irest,
zegt u iedere regel, dat de onaf
hankelijke partij eigenlijk is L>m-
burg's heil en Limburg's zaligheid;
maar nu bekent het dat er in die
partij zooveel lamlendigheid heerscht
dat tientallen van leden persoonlijk
gemak en genoegen stellen hoven het
algemeen welzijn. Wat moetje nu
van zulk een partij houdeü
De Limb. Koerier maakte een
kantteekening op de rede door den
leider der socialisten te Maastricht
gehouden. Daar was het blaadje als
de katten er bij om die gehate
redactie op de vingers te tikken.
Dat verslag deugde niet, die aan»
haling was valsch, die voorstelling
scheef; dit was gelogen en dat was
verdraaid; en wie weet al wat En
wat bleek achteraf? Dat de Lirab.
Koerier geheel was afgegaan op een
verslag van dat liberaal blaadje zelf
meer
net
de
zouden zwijgen, dan zou iedere steen van
I Limburgs wegen, iedere boom uit Limburgs
bosscnen, iedere top van Limburgs heuve
len bet in geestdriftige toewydiog uit-
I schateren -Limburg aan Christus I Hosan-
j "'j i na den Zoon van David
een schijnheiligheid, die waarachtig Eu ziet, bij die nijdigaards siaat ook het
ingeloopen
De smerigste blunder, die
blaadje maakte, was echter
misselijke geschiedenis van Jean
Leenders in zijn Kerstnummer. Met
nare blaadje, dat zich den naam aanmatigt
Lirnburge Belang, ofschoon het onn* hoog
st0 belangen op de felste en soms wnedel-
ste wyze hestrydt; of deo naam De Roer-
mondenaar. ofschoon elke katholieke
Ruermondenaar zich over zulke brutaliteit
zal moeten schamen I
Maar laat dat blad geen voel krijgen
onder ins I Weg ermee u»t onae katholieke
gtz noen. Doder geen voorwendsel verleene
luen het toegang Laat dieu zgen.tcor-
ro«pondent *nu Venray in zyn ééotje
genieten ma het geleuter dat hij tan tijd
tot tyd opzr-udr.
Opgepast
JAN.
Paaschnovelle door Nem>x.
Het graf geeft zijn offers niet weer
Daar is geen opstanding voor de doodeo J"
De meester der Saducca^öo, Har us. dieu
men den - Wijze" noemde, die zoo dikwyls
door den Zoon des timmermans in 't open
baar vernederd was; hy w*s, die "tn liet
onstuimig hart te bedwingen. deze w>or-
den in zich zeiven fluisterde.
-Het graf geeft 2yne off-rs niet wee
Met uw dood is het gedaan met uv heer.
schappij. Jezus van Nazareth !H
Hy drong door de menigte. die hrm ui
den weg liep; melde etleoogeri ■•ie* hy de
opdnngenden ui' elkander, en in vers.eliL
tred, met kuo.ende bor#t yld- iy uaa
zyn huis, dat evenals de andere huizen
overgoten was met der. purperen
bloedigen glans der ondergaande zon.
Velen wilden den Wijze aanhouden hq
ondervragen over de zonderlinge dingen,
die waren voorgevallen, maar bij het z en
van zjjo onrustigeu, b'aHigen gang. de
heftigheid zijner bewegingen, de zoad r-
iinge schittering zyaer glanzende oogen,
week ieder voor bera uit eo liet hem den
weg vrij.
Zonderlinge dingen waren geschied.
Heden toen Jezus van Nazareth stervend
bet Meek gelaat had laten zinkea op de
borst eu de laatgten adem uitblies. had
de aaide gebeefl en duisym'* was gevallen
over haar. In» m den tempel waren, hadden
grsidderd toen ui In d kraken net voorhang
schade anderen hoorden h*l wijd k in-
kend openbe'Sten der graveu en «ageu de
doodeii op st<an uit buu laatste iuurplaats.
Eo toen de a»rde ophield te sidderen er» de
dut8teini8 begon te verdwyuen, toen bleek
hei dat de zon hare stralen iu bloed had
gedoopt, zo'j rood was baar schyueo eu
zij zelve leek als opgeblazeo, alsof zy ieder
oogenblik zou bersteo en de aarde met
bloed overstroomen.
De hemel staat io brand I riep de
verschrikte menigte
Voorwaar, de toon van God it gestor
ven 1" herhaalde verbleekte lippen.
En men drong naar de poorten der stad,
maar keerde vol schrik het gelaat achter
waarts naar de plaa's, waar tegen dot»
gloeiendeu hemel hel boogopgeriekt kruis
van Christus afstak.
Harus liep hard veel te bard voor
zyn leeftijd. Maar boe dichter hy bij
zijo woniug kwam, zooveel grooter angst
teekende zich op zyn gelaat af. Daar viel
een sluier voor zyn oogen zijne schreden
werden wankelend de rechterhand legde
tick op zyo hart en perste krampachtig
de plooien van zijo wijd kleed samen.
Bij den drempel scheen de man plotseling
vast te wortelen in den grond. Met geweld
nam bij de rest vau zyn wilskracht namen
en trad het huis binnen. Als werd hy ge
dreven door een brandende ko >r»s ijlde hij
door de voorruirate heen naar het vertrek