Uitgever in Munckhof, Venraj. Joseph Gaat tot Opgepast Een ademtocht der eeuwigheid. i Zuterdag 19 Maart i91ö. 3lste Jaargang nrr-gT^a Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN. Mengelwerk. No. IS Abonnementsprijs per kwartaal voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 o. MAAS der Advertentiën: Prijs van 1 4 regels elke regel meer letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2aiaal berekend. 20 c. 5 o. eü doet alles wal hij u zeggen zal. Wij, Venrayers, zijn loch benij denswaardig gelukkig Wij willen bier niet twisten of beslissen, wie onder de Heiligen d» grootste, de invloedrijkste is. In allen ootmoed bevelen wij ons leven aan aller voorspraak en willen trachten naar aller vriendschap. Vermetel is het toch niet te denken, dat 'die Heiligen het rijkst van invloed zijn, die het innigst en teederst met Jezus Christus verbonden waren. Welnu de teederste en innigste betrekkingen tot den GodmeDsch vinden wij terug in Maria 's Herren Moeder, en in den mac, die werd geroepen tot beschermer van het Kind en Zijn Moeder, den H. Joseph. Wat vooral de bijzondere aandacht verdient, is, dat deze uitverkorene, de delicate en moeilijke verplichtingen van zijn ambt vervulde met zulke wijsheid, trouw, volharding en toewijding, dat hij den lof des Allei heiligsten tonder eenige beperking verdiende en verwierf. Zeer zeker na Maria, die onvergelijkelijk hoog boven allen verheven is vindt de christenheid in Jezus' Voedstervader Joseph haar machtigsten beschermer. Geen bood. schap, die zoo blij vertrouwen in het christenhart wekt, dan het opwek-, kend woord der Kerk Gaat tot Joseph 1 En ziet, daarom zijn wij, Venrayers zoo benijdenswaardig gelukkig, wijl die beide machtigen in voorspraak in onze gemeente op zoo bijzondere wijze die macht hunner voorspraak toonden in onze beide genadeoorden: Oostrum en de Smakt, waar de Moe der des lleeren dikwijls op wonder» bare wijze hare kinderen hielp en de Smakt waar 's Heoren Voedster» vader in wondere zegeningen zijne vereerders loonde. Oostrum en de Smakt, heiligdom» tnen sinds eeuwen door het christen volk geliefd en wier eerbiedwaardige traditiën als troostende en zegenende waarheden ons werden geschonken. De Smakt té het oudste heiligdom, den H. Joseph in ons land toege» wijd. En evenals in jaren, zoo ook wint het in zegeningen en wonder» bare rerhooringen. In matelooze gunsten, in ontelbare gaven dreunt de geschiedenis van eeuwen ons de opwekking toe Gaat tot den H. Joseph! Daar zijn dagen geweest, waarin het eenvoudig kapelletje werd overgelaten aan zijne eenzaam» heid in de heide dagen, waarin Venray scheen te vergeten, welk een heilig bedeoord zich daar in die kale eenzaamheid verhief Waarlijk die vergetelheid strekt het toen le» vend geslacht niet tot eere, Sinds lang is dat veranderd. Heilige ijver, onvermoeide toewijding, dankbaar» heid; en hoogachting werkten samen om dat alles to veranderen en verbe» teren. En op den dag van heden zien j we weer dat oud eerbiedwaardig hei» j ligdom als middelpunt van een leven-' Iri ons gewest komt een blaat}/* uit dig godvruchtig verkeer. Ons huidig(die verkleinende qualificatie is van geslacht ziet weer den weg aange» een geestverwant blad!) waar wezen, die zeker voert naar rijkdom-j tegeu ik even waarschuwen wil. men van genade en zegening: den j liet blaadje is prullerig, wat de weg naar Joseph's heiligdom in de redactie betrefl; en ontleent zijn Smakt. Zeker wij kunnen de Heiligen overal vereeren en als gij in uw huiskamer bidt tot den H. Joseph, zal hij evengoed hooren als waar ook Maar indien nu die Heiligen een piaats van voorliefde kiezen om hun ne beschermelingen te helpen, dan is het ook plicht voor die bescherme lingen dezen wil te eerbiedigen en zich met vertrouwen te begeven naar die plaats. En daarom op naar de Smakt, naar dat heiligdom van Joseph s voorkeur waar hij onze voorouders zegeude e:i hielp en de nakomeling daarvan uiet ouv^rhoord zal wegzenden. Op naar de Smakt! De eeuwen getuigen het, hoe daar het christen» hart in al zijne noodwendigheden hulp en uitkomst vindt. De 'machtige voorspraak^ daar werkzaam gemaakt voor onze be» langen, zal ons door hulpe tot dank verplichten. Gaat tot Joseph en gaat tot hem en wel op die plaats, waar gij weet dat h.'j bij voorkeur uw beden hoort, uw tranen droogt, uw wenschen vervult. Gaat tot hem, en wel daar waar de dankbare eeuwen het getuigenis herhalen van een H. Theresia »lk weet niet ooit iets ge» vraagd te hebben door den H. Jozef, en onverhoord te zijn gebleven I" »Gaat tot hem..." Ja, Venrayers, dat is voor u een plicht van dank» baarheid, wijl die machtige Voed» stervader van Jezus uw gemeente uitverkoos om er zijn genadeoord te vestigen. Dat is een plicht van chris telijke erkentelijkheid waar Gods lieve Heilige uw geschiedenis ver» rijkte met zijne bijzondere voorliefde- moet gij hem brengen de hulde uwer bijzondere vereering. »Gaat t.»t hem waar van heinde en verre de vreemden samenkomen, mogen de kinderen des huizes niet achterblijven. Meer nog zij vooral moeten voor gaan in eene huldiging, die met on» schatbaren zegen door den H. Jozef zal beloond worden. Op dan naar de Smaktj! Op naar ons oud, eerbiedwaardig heiligdom, dat in de kleedij zijner vernieuwing nog grooter aantrekkelijkheid uit» oefent! Gaat tot hem... en doet alles wat hij u zeggen zal in den zegen, dien hy verkrijgt in den troost, dien hij scheukt in de hulp, die gij des noods wonderbaar van hem zult ondervinden houdt in eere de plaats zijner bevoorrechting, de plaats waar hij bij voorkeur zijne zegeningen mededeelt en de macht zijner voorspraak doet gevoelen. Hem eeren, Hem huldigen in zijn heiligdom van de Smakt: dat is onze eereschuld en onze eereplicht den fijnsten farizeër zou beschamen begon het blad met »eere aan God in den hoogen"' om te eindigen in leugen en laster Een arme kleine jongen zou be» deeli worden met Kerstmis. Hij stond op de lijst daartoe, had zijn plaats reeds in de rij d^r te bedeele» kinderen aangenomen, toen kapelaan Haasa kwam en den jongen wegstiet omdat zijn vader een rooije was En wat bleek achteraf Dat cr van de heele geschiedenis niets, niets waar was. Van az gelogen, brutaal gelogen En het blad deed 'rpisgreep op misgreep om zijn zaakje good te maken. Het bleek dat dat blaadje nog niet eens wist, dat de hoogeerw. Heer Deken van Wijk Joosten heette! Wat 'n voorlichter van de publieke opinie Maar wat erger is, dat het blad nooit den laster herriep ten koste van den Wijkschen kapelaan zoo brutaal gedebuteerd. AU het toch eenigszins gelijk het beweert voor waarheid en recht opkomt, moest het toch zijn burgerlijken plicht in dezen doen. Maar geen woord, geen enkele syllabeEn zoolang het dat niet doet, rust op dat blad de onteerende beschuldiging van leugenaar en lasteraar. En dan worden er nog katholieken gevonden, die dat blaadje lezen Ook in Venray Ik weet niet, maar 't zal wel. Het heeft immers :n Ven» ray een eigen correspondent. In onbenullige briefjes schrijft dat heer om alles af te breken, wat goed is; en te verheerlijken wat een schijn van oppositie aanDeemt. Want dan ben je een kraan in de oogen dier redactie, als ge u tegen geestelijk en tijdelijk gezag durft verheffen en bevitten, wat ge zelf nooit goed zoudt kunnen doen. Daarom opgepast Ltiest dal blad niet Verstandige menschen walgen van de flauwe kul (hit woord is plat. maar de zaak is ook zoo min w aarmede dat blaadje gevuld word; en goedgezinden vreezen voor het phanzeescb masker, vt aarachier het zijn ongodsdienstige oogmerken ver» bergt. Voor het nieuwe beiioefi gy bet niet t« lezen het brengt het niet; eu voor de redactie na na 1 die zich met zulke redactie tevreden stelt; is met een bitter beetje tevreden 1 In onze dagen is het alsof Christus syo zegetocht houdt door ons gewest. In de heerlijke leuze «Limburg aan Christus", in den feilen strijd tegen alles wat zich on godsdienstig of onafnankelyk noemt; iu de machtige geestdrift voor God en godsdienst by eike passende gelegenheid; in dat alles hoor ik een machtige echo van -Hosauna den £oon van David uit het huidig Evangelie. Maar langs den zegeweg, die Christus aflegt onder ons, staan ook nijdigaards, scbynhefligen, verbitterde vyandeD, die der menigte het zwijgen i zouden willen opleggen; aio meenen, dat die jubelende toejuiching de openbare rust stoort. O valschaards als de menschen invloed alleen aan zijn strekking van zgen. neutraliteit en het brutale van toon. Daar is in dat blaadje niets aantrekkelijks. Zelfs als het begint met een feuilleton, mislukt deze. Nieuwstijdingen beeft het niet en de advertenties komen terug elke week met een onveranderlijkheid, die het medelijden met de redactie-kas op- ekken. Toch is het blad gevaarlijk. Die geregeld dat blaadje leest, verliest den eerbied, voor wat hij vroeger hoogachtte. Vooral de godsdienstige gedachten zullen daaronder lijdon. Met pharueesche zoetsappigheid ver zekert dat blad wel, dat het den godsdienst en zijne dienaren buiten beschouwing laat en hen hoogacht, maar intusschen aarzelt het niet desnoods door leutrc en laster den priester af te broken. Dé bewijzen daarvoor zal ik aanstonds aanhalen. De groote kracht van het blaadje ligt in zijn gewoonte om brutaal te üegen. de feiten te verdraaien en, als het eens geducht w-ordt op de vingers getikt, zich ongegeneerd in stilzwijgen te hullen. Mag ik enkele staaltjes aanhalen 't Zuilen er weinigen zijn, wijl wij niet te veel plaatsruimte willen in beslag nemen. Den 19 Febr. vóór de laatste verkiezing in Maastricht heet de onafhankelijke partij aldaar »voor 'l eerst georganiseerd voor den stem busstrijd te staan." Acht dagen later, na de nederlaag, heet diezelfde kies- vereeniging eene die nog niet geor ganiseerd isWat moet men nu gelooveo Als meu dat blaadje Irest, zegt u iedere regel, dat de onaf hankelijke partij eigenlijk is L>m- burg's heil en Limburg's zaligheid; maar nu bekent het dat er in die partij zooveel lamlendigheid heerscht dat tientallen van leden persoonlijk gemak en genoegen stellen hoven het algemeen welzijn. Wat moetje nu van zulk een partij houdeü De Limb. Koerier maakte een kantteekening op de rede door den leider der socialisten te Maastricht gehouden. Daar was het blaadje als de katten er bij om die gehate redactie op de vingers te tikken. Dat verslag deugde niet, die aan» haling was valsch, die voorstelling scheef; dit was gelogen en dat was verdraaid; en wie weet al wat En wat bleek achteraf? Dat de Lirab. Koerier geheel was afgegaan op een verslag van dat liberaal blaadje zelf meer net de zouden zwijgen, dan zou iedere steen van I Limburgs wegen, iedere boom uit Limburgs bosscnen, iedere top van Limburgs heuve len bet in geestdriftige toewydiog uit- I schateren -Limburg aan Christus I Hosan- j "'j i na den Zoon van David een schijnheiligheid, die waarachtig Eu ziet, bij die nijdigaards siaat ook het ingeloopen De smerigste blunder, die blaadje maakte, was echter misselijke geschiedenis van Jean Leenders in zijn Kerstnummer. Met nare blaadje, dat zich den naam aanmatigt Lirnburge Belang, ofschoon het onn* hoog st0 belangen op de felste en soms wnedel- ste wyze hestrydt; of deo naam De Roer- mondenaar. ofschoon elke katholieke Ruermondenaar zich over zulke brutaliteit zal moeten schamen I Maar laat dat blad geen voel krijgen onder ins I Weg ermee u»t onae katholieke gtz noen. Doder geen voorwendsel verleene luen het toegang Laat dieu zgen.tcor- ro«pondent *nu Venray in zyn ééotje genieten ma het geleuter dat hij tan tijd tot tyd opzr-udr. Opgepast JAN. Paaschnovelle door Nem>x. Het graf geeft zijn offers niet weer Daar is geen opstanding voor de doodeo J" De meester der Saducca^öo, Har us. dieu men den - Wijze" noemde, die zoo dikwyls door den Zoon des timmermans in 't open baar vernederd was; hy w*s, die "tn liet onstuimig hart te bedwingen. deze w>or- den in zich zeiven fluisterde. -Het graf geeft 2yne off-rs niet wee Met uw dood is het gedaan met uv heer. schappij. Jezus van Nazareth !H Hy drong door de menigte. die hrm ui den weg liep; melde etleoogeri ■•ie* hy de opdnngenden ui' elkander, en in vers.eliL tred, met kuo.ende bor#t yld- iy uaa zyn huis, dat evenals de andere huizen overgoten was met der. purperen bloedigen glans der ondergaande zon. Velen wilden den Wijze aanhouden hq ondervragen over de zonderlinge dingen, die waren voorgevallen, maar bij het z en van zjjo onrustigeu, b'aHigen gang. de heftigheid zijner bewegingen, de zoad r- iinge schittering zyaer glanzende oogen, week ieder voor bera uit eo liet hem den weg vrij. Zonderlinge dingen waren geschied. Heden toen Jezus van Nazareth stervend bet Meek gelaat had laten zinkea op de borst eu de laatgten adem uitblies. had de aaide gebeefl en duisym'* was gevallen over haar. In» m den tempel waren, hadden grsidderd toen ui In d kraken net voorhang schade anderen hoorden h*l wijd k in- kend openbe'Sten der graveu en «ageu de doodeii op st<an uit buu laatste iuurplaats. Eo toen de a»rde ophield te sidderen er» de dut8teini8 begon te verdwyuen, toen bleek hei dat de zon hare stralen iu bloed had gedoopt, zo'j rood was baar schyueo eu zij zelve leek als opgeblazeo, alsof zy ieder oogenblik zou bersteo en de aarde met bloed overstroomen. De hemel staat io brand I riep de verschrikte menigte Voorwaar, de toon van God it gestor ven 1" herhaalde verbleekte lippen. En men drong naar de poorten der stad, maar keerde vol schrik het gelaat achter waarts naar de plaa's, waar tegen dot» gloeiendeu hemel hel boogopgeriekt kruis van Christus afstak. Harus liep hard veel te bard voor zyn leeftijd. Maar boe dichter hy bij zijo woniug kwam, zooveel grooter angst teekende zich op zyn gelaat af. Daar viel een sluier voor zyn oogen zijne schreden werden wankelend de rechterhand legde tick op zyo hart en perste krampachtig de plooien van zijo wijd kleed samen. Bij den drempel scheen de man plotseling vast te wortelen in den grond. Met geweld nam bij de rest vau zyn wilskracht namen en trad het huis binnen. Als werd hy ge dreven door een brandende ko >r»s ijlde hij door de voorruirate heen naar het vertrek

Peel en Maas | 1910 | | pagina 1