en UitgeverW. A. Van den Munckhof, Venray. ziekenverpleging. Villa Rustoord. Faillissementen. Zaterdau- 23 Januari ÏOOO. r JOc<3 J aargang1 No. 4 Abonnementsprijs per kwartaal voor Venray 50 c. franco per post 65 e. voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. MAAS der Ad vertentiën fp ijs van 1 4 regels 20 c elke regel meer 5 c. letters en vignetten naar plaatsruimte. Ad vertent lën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend. Burgemeester en Wethouders van Venray, brengen ter kp.nnis der lotelingen der Na» tiönole Militie voor de lichting 1909, die verlangen bij de Zeemilitie te dienen, zich voor 1 Febr. ter gemeentesecretarie heb ben aan te melden. Zie verder de publicatën aangeplakt ten raadhuize en aan de scholen der gehuchten. Venray 4 Januari 1908. Burgemeester en Wethouders van Venray Gelet op het bepaalde bij art, 87 der Drankwet, maken bekend, dat door Gerard Peeters, landbouwer wonende te LeunenVenray. wijk G nr. 588a en door Peter Johannes Coopmans, land bouwer wonende te Venray Veltum, Wijk E no. 343a een verzoek is ingediend ter bekoming van een verlof voor den verkoop van "alcoholhoudender! drank, anderen dan sterken drank. dat zij, die tegen het verleenen van het gevraagde verlof bezwaren hebben, deze voor den 23 Januari aan hun college schriftelijk moeten kenbaar maken. Venray, 4 Januari 1909. Burgemeester en Wethouders voorn. H. ESSER. De Secretaris, STOOT Het is o. i. dan ook het gemak-Hun vee mogen vel eet:- vat meer kelijkst en wij gelooven ook aan de roenscbenverpleging gaan denken. Anders loopt L?t met d Na ia een artikel onder dit opschrift een en ander gemeld te hebben over de landelijke zieken verpleging in Duilschland zegt het C., zal vanzelf de vraag rijzen hoe leggen wij het in Nederland aan, om tot de zoo hoogst noodige landelijke ziekenverpleging te ge raken Niettegenstaande ons daartoe verschillende wegen openstaan, willen wij toch wel toegeven, dat deze vraag niet gemakkelijk te beantwoorden is, Want 't is een groote kunst; om van die ver schillende wegen den besten weg'.te kiezen. Feuilleton. Oorspronkelijke novelle vnn F. De Sinclair. Het zal derhalve niemand vreemd toe schijnen wanneer ik meedeel, dat op 'n mooien morgen in den voorzomer en wel op dcnzelfden dag. dat de heer Ekko in de serre zijn boek begon, een Jan Plezier met twee magere schimmels ervoor, 'n dikken koetsier op den bok en een achttal dames en heeren in het rijtuig, Klaarbeke naderden over den mooien macadamweg, die van Appeldoorn naar dat plaatsje leidt. De inzittende dames en heeren waren Amsterdammers, deftige Amsterdammers, die met mekaar op 'n .-twintigie" in de staatsloterij 'n goeie f 40. getrokken hadden en in 'n daaropgevolgde bijeenkomst vol brooddronken vreugde tot het besluit waren gekomen dit kapitaal ineeDs en gezamelijk er door te lappen, door es »'n daggio gesjülig" uit te gaan. Do roep over de wonderen van Klaarbeke was ook al tot in de hoofdstad doorge drongen en zon had -Jen", de leider van r.et gezelschap dat eigenlijk een kaart- clubje was, voorgesteld naar Appeldoorn ie gaan en van daar uit 'n rijtuig te nemen naar Klaarbeke. r jen" was de heer vnn het gezelschop het eenvoudigst verschillende wegen tegelijk in (e slaan. Een weg is bereids ingeslagen. Sinds enkele jaren bestaat er namelijk in de beide zuidelijke provinciën van ons vaderland, Noord Brabant en Limburg, een vereeniging voor R. K. Ziekenverpleging, d geregeld sollicitanten oproept tot liet volgen van een cursus in zieken verpleging. Vergissen wij ons niet dan deed kort geleden de heer Dr. van Moorsel uit den Bosch namens de vereeniging nog een dergelijken oproep Welk resultaat dit gehad heeft is ons tot nog toe.onbekend. Maar dit is zeker, dat deze vereeniging eerst dan resultaat zal hebben, als de belangstelling komt van die plaatsen, die 't meest aan ziekenverpleegsters behoefte hebben, m. a. w. van de dorpen en platte landsgemeenten. Daarom zou het o. i. aanbeveling verdienen, dat in elk plattelandsdorp eenige notabelen zich vereenigen en te samen vormen een correspon». ueiïisciiap'ói pfaai'sënjk orïueraïci van de Zuid Nederl. vereeniging. De leden dezer onderafdeeling kijken dan eens in hunne omgeving rood en sporen de meisjes, die roeping gevoelen, om als leeken verpleegster op te treden, krachtig aan, den cursus te volgen. De noordelijke provinciën zouden dan denzelfden weg dienen in te slaan Maar er ligt voor het platteland nog een andere weg open. Zou namelijk eene zoo machtige vereeniging als de Boerenbond niet een uitstekend werk verrichten, als hij de vereeniging voor zieken vei': pleging zoowel moreel als financieel steunde J De boeren, die zooveel geven voor de 'verpleging en behandeling van had een I oofd met glanzend krulhaar, van die fijne kroeskruHeijes die negers plegen te hebben, met dat verschil, dat Jen's krul len donkerblond waren en pomadeachtig glommen. Op dien haai dos had Jen eon hoogen hoed geplaatsf, die eenigzins koket scheel' stond, terwijl de krulletjes van zijn achterhoofd tegen den rand van den hoed waren opgeborsteld. Ook de snor van Jen krulde, gelijk 't ook zijn sikje deed. Jen had verder roode wangen oi beter gezegd koonen, een blank voorhoofd, blauwe, ietwat fletsche oogen en bij rookte momenteel een sigaar met een bandje er om, die gestoken was in den nieuwen brander van een fraai meerschui men pijpje met een mondstuk van barn steen, welke beide delfstoften blijkens de inscriptie in het rood fluweelen étuitje -garantirt eclit' waren. Nu men Jen zoo uitvoerig kent is het ter kenschetsing van 't overige gezel schap voldoende, als ik zeg, dat allen tegen Jen opzagen, de dames met onverholen bewondering de heeren met jaloezie. Jen zat gekneld tusschen twee dames die ijselijk gilden en krysehten om de geestigheden, die Jen debiteerde, waarbij de heer de gewoonte had de dames in do knieën ie knijpen waardoor 't gegil soms zoo geweldig werd dat de koetsier op zijn boogen^bok zich bukte en on gerust in 't rijtuig keek, Nee men, hou je gemak maar hour De meissies hebben alleenig maar lol. Dit riep e°r. ou^er*» dnroe di»1 ren hoed «krachtigen gezonden boerenstand"' op den duur mis. Onze boeren moesten eons even naar Hannover en Oostpmisen gaan kijken, waar de boerenbonden de vereenigingen voor landel jke zieken verpleging ten krachtstef steunen. Wij schreven hierbov.o, dat er verschillende wegen open liggen Ten slotte ook nog deze De zoo prachtig werken le boeren leenbanken beginnen op iet platte land vachtjes aan een reservefonds te krijgen. Wanneer dat fonds zijne bepaalde hoogte bereikt heeft, zoodat de leenbank met eigen middelen werken kan, mag het tot algemeen welzijn binnen den kring der gemeente besteed worden. Zeer zeker is onder dat algemeen welzijn ook begrepen de zieken ver» pleging. En, beschouwd in 't licht der boerenleenbanken zou men de landelijke ziekenverpleging op de eerste plaats onder dal, algemeen olzijn mogen noemen *~r r Yv ar toch' is Het uuLi,r' j.jsgrooi- sche doel der boerenleenbank l Vader Raififeisen zal ons antwoorden »de bevordering der christelijke naasten» liefde." En alle boeren, alle volksvrienden, geestelijken en leeken in een woord al wie de werking der boerenleenbank kent en gezien heeft zal antwoorden »de bevordering der christelijke naastenliefde Maar wat is het doel der landelijke ziekenverpleging Geen andeie dan de christelijke naastenliefde. Bij gevolg: Boerenleenbank en ziekenverpleging vullen elkander op de schoonste wijze aan. Zij vormen als 't ware een harmonie van christelijke naastenliefde. Laten de Boerenleenbanken haar reservefonds dan gebruiken voor de landelijke ziekenverpleging, eri zij zullen de schoonste kroon op hare werkzaamheden zetten droeg waarop een velJbouquet prijk'e, saaraiiesteld uit de vieemdste gewassen, die een menschelijk brein zich voor den geest kan too veren, maar waarvan lila korenaren en groene klaprozen 't meest het oog boeiden. Genoemde dame zat gekneld tusschen twee heeren die ook sigaren met bandjes rookten, doch niet uit fraaie pijpjes en welke heeren ook veel luidruchtige grap pen verkochten, die echter lang niet zoo insloegen als die van Jen. In den kattebak zat een meneer met een gespikkeld bruine paletot, een biuin hoedje waarvan de rand alleen wat vettig was en 'n helgroen dasje, erg klein onder het enorm-hooge -up en down'-, boord dat hem bijna verstikte. Doch die laatste marteling verdroeg hij koelbloedig, omdat hij naast een aardig meisje zat in 'n wit japonnetje, dat hem telkens aanmoedigende blikken toewierp. Seg, torteldU'lies. wet doene jullie vroeg Jen, voorzichtig zijn krulhoofd omdraaiend, want hij zat met zijn iugj naar den kattebak toe. Nou sjig, dat selle we jou an je neus hangen, sjig riep het aardige meisje ganech riet verlegen. Er werden over en weer eenige guitige vermoedens ;euit, ten opzichte van het jonge paar, welke 't meisje driester, doch den eigenaar van de gespikkelde paletot schaapachtiger maakten. Ten slotte werd de laatste zells eenigszins korzelig, het» ceen bil hewps door op pen schalkachtige De jaarcijfers over 1907, ?egt de K. in de T., van het centraal hu reati roor (le statistiek zijn wederom verschenen. En, zooais we dat van 't centraal bureau gewoon zijn, zijn de gegevens wederom met de grootste zorg ver werkt. Deze jaarcijlers geven ook telken jare eene statistiek van het in den loop des jaars uitgesproken aantal faillissementen. Reeds vroeger heeft het blad medegedeeld, dat dit aantal telken jare grooter wordt. Maar, de toename van het aantal faillissementen over 1907 gaat alle grenzen te buiten, Voor het jaar 1907 vinden we opgegeven niet minder dan 1925 faillissementen en verklaringen in slaat van kennelijk onvermogen. Ie 1900 belior, het getal 1664 zoodat het aantal faillissementen in den loop van een enkel jaar met 216 vermeerderd is. Om nog beter te doeD uitkomen, hoe uiterst treurig de toestand op dit gebied in den loop van't jaar 1907 geweest is, diene het volgendo lijstje waarbij het eeisle cijfers het jaar, het tweede aantal faillissementen en verklaringen in staat van kennelijk onvermogen. 1897 948, 1898 1115, 1899 1062 1900 1145. 1901 1242, 1902 1375, 1903 3508, 1904 1611, 1905 1529, 1906 1664, 1907 1925. Dus, vanaf 't jaar 1897 tot 1907 is het aantal faillissementen in ons land meer dan verdubbeld. Inderdaad rene hoogst treurige statistiek. In de wandeling zegt men eens, als iemand failhel g >at -()• dat is zoo heel erg niet. Failliet g ,i, staat tegenwoordig deftig. Is mo.le Eo menigeen moet eerst failliet zijn geweest, alvorens hij goedo zaken kan doen." Bepaald, 't begint er goed op te gelijken. Failliet gaan schijnt in ons vader land een tweede gewoonte geworden te zijn. En, als men verder in de bovengenoemde statistiek den aard der bedrijven en personen, die failliet werden verklaard, nagaat, dan valt het evenals vorige jaren, ook dit jaar weder op, dat hel leeuwenaandeel toekomt aan den middenstand, kleinindustrie en klein handel. De lichtzinnigheid en onbezonnen- heid, waarmede onder den midden stand dikwijls zaken begonnen en edreven worden grenst aan 't onge looflijke. Winkels on winkeltjes verrijzen zoowel in stad als dorp, gelijk pad destoelen ait den grond. Onmogelijk dat al deze zaken het op den duur kunnen volhouden. En wat het ergste is, deze zaken brengen aan menig solied en geves- ;d bedrijf'een gevoeligeu slag toe. Op den duur kunnen door den drang der concurrentie zoowel de kleinere als de grootere zaken 't niet meer houden en het faillissement staat voor de deur. Ziedaar o. i. de hoofdoorzaak van het steeds grooter wordend aantal faillissementen. Voeg daarbij de vermindering van koopkracht van t publiek tengevolge van den slech ten tijd en gij zult waarde lezer, eenigszins kunnen begrijpen, waarom de faillissementen zoo toenemen. Toenementot schade en schande van ons Nederlandscho volk. van Jen te ui t a oorden Verek jij g.ap maar Maar gelukkig weerde de koetsier op dat moment het blijkbaar dreigend conflict af, door zich opnieuw te lukken, met z'n zweep te wijzen en te zeggen Daar I me Klaarbeke Toen dieigde het rijtuig plotseling om te vallen, naar den kant, waar de koetsier gewezen had, want iedereen had haast om den aanblik van het beioemde dorp te genieten, Je kén 't al ruiken riep Jen, en waarlijk oak de andere ledpn van het. gezelschap constateerden de aanwezigheid van een muskusgeurtje. Det selle toch enge beissies wese, veronderstelde de dame met het veld- bouquet. Ze lijken persies op 'n gewone ret, verzekerde Jen en deze heer deelde daarbij nog tal van merkwaardigheden mede uit het leven der Moschus Moschi- ferus. Het rijtuig stalde op raad van den koetsier io -Het vergulde miiskusiier" en het gezelschap was dadelijk omringd door een zonderling troepje kinderen, aller vreemdst uitgedost, die om het hardst schreeuwden Weg wijzen naar de beroemde echo weg wijzen naar de beroemde ecbu 1 Wet seit det knanpie vroeg het veldbouquet aan Jen. Jen sruff-'hle I A; 1 doorn, maar bij had geen supplement en wist hei <nrhaUe ook n et. Inmiddels waren de jeugdige gidsen, tuk op de bediening van de eeiste bezoekers in dit seizoen zoo (Irmgerig in hun aanbieding, dut Jen bes'oöt maar 'c wichten. Nou fintje, dan sel jij ons do echo wij se De uitverkoren KIrarbekenaar, in zijn binnenste buiten gekeerde broek, wandelde gewichtig vooruit, nadat hij vooruitbe taling bedongen en verkregen had en ging het gezelschap voor over eeD leelijk paadje door een dor stuk land. Inmiddels zat de heer Ekko in z'n serre druk te arbeiden aan z'n hoek. 'n Bitter gemoed is vaak welsprekend wat wonder dan, dat de fraaiste zinnen uit zijn kroontjespen vloeiden en reeds vier, vijf bladen gevuld hadden met zijn kriebelig schrift. Af en toe glimlachte de schryver. Dan was hij op bet papier sarcastisch of cynisch en de uitdrukking op z'n gelaat werd dan zoo, alsof hij die zinnen voorlas io 'n volle zaal, geheel gevuld met generaals, ministers van oorlog en andere ambtenaren van 't koloniale bestuur die hem in z'n promotie hadden gedwars boomd. Na zoo'n bijtende tirade, legde hij even de pen neer, deed een paar haaltjes aan z'n sigaar, kneep 2'n eene oog op spottend slimme wijze dicht en overpeinsde met i welgevallen, want 'n opzienbarend iets de uitgave van z'n boek zou worden. Wwdt vervolgd.

Peel en Maas | 1909 | | pagina 1