üBAÏ KOEST ga omstreken. Venray. Nieuwjaarspreek. Villa Rustoord. Vrijdag- 1 Januari 1900. 3( )ö1 J aarg-ang No. 1 MAAS Abonnementsprijs per kwartaal voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor hei buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers Prijs der Adver-tentiën: van 1 4 regels 20 c. elke regel meer 5 c. letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3rnaal geplaatst worden 2maal berekend. EEN OUDE Zalig Nieuwjaar Aan alle lezeressen en lezers van harte Zalig Nieuwjaar Bij de oude predikanten uit den tijd van Abraham a Sancta Clara was het gebruik aan do toehoorders in do nieuwjaarspreek geschenken uit te deelen. In het prachtwerk Tubae Sonilus, geestelijke bazuin- stoot (Augsburg. 1715) deelt Fr. Steffan onder 2ijne toehoorders op nieuwjaarsdag kalenders uil. De wijze dezer prachtbedeeling vond ik eigenaardig genoog om baar hier mede te deelen. Hij zinspeelt hier op de teekens van den dierenriem ol zodiak, de twaalf teekens, waarin de zonneweg verdeeld is. Om die zinspeling op den kalender goed te verstaan mogen dezeteekens hier volgen. Voor de lente de Ram, do Stier, de.XïSS&fi^i' Voor den zomer de Kreeft, de Leeuw, de Maagd. Voor den herfst de Weegschaal, de Schorpioen, de Schutter. Voor den winter de Steenbok, de Waterman, de Visschen. Nu volge de preek Heden begint weer een nieuwjaar. Waarheen ik mijne ooren wend hoor ik bij het begin daarvan niets anders dan Felix Amus, zalig nieuwjaar, veel heil en zegen in het nieuwe jaar Waarheen ik mijne oogon wend zie ik niets anders dan boe de eens vriend den andere tot bewijs zijner liefde en zijner belangstelling een nieuwjaarsgeschenk biedt. Wat zal ik U aanbieden Indien gij met wenschen tevreden zijt, dan wensch U allen en ieder uwer van harte Feuilleton. Oorspronkelijke novelle van F. De Sinclair. 5. Op dat oogenblik slobberden de wielen van 't rijtuig vlak by ben door 'n dras sige plek, bet rijtuig hield stil en iemand sprong er uit met eeö brandende fiets lantaarn, waarvan hy zich als een zoek licht bedieDdo en dan ook dadelijk het drietal in bet oog kreeg. -Myo naam is Stroopraan Duizendmaal pardon dat ik u even moest laten wachten, maar juist toen ik naar u toe wilde rijden kreeg ik een dringend telegram, dat ik oumiddelyk moest beantwoorden. -De dames zyn toch niet nat geworden Ach u heeft paraplu's dat is een pak van m'n hart, ja, buiten moet men zich op alles wapenen. Laat ik u voorgaan deze kant uit hierheen 't is hier zoo donker als de nacht pas op freule hier is een plas ah voor zulke kleine damesvoetjes is 'n centimeter droge grond groot genoeg geef me uwe bagage o, pardoö, geran geerd u niet hier koetsier 'n falies en 'o doos stapt u in barones neem u ra'D hand twee treedjes hoepsa voorzich tig freule nee, nee., na u baron par don pardon nu moet ik u even 't is een beetje nauw binnen zoo dank m een heilvol en gezond nieuwe jaar zonder droefheid of riekte een nieuw en vruchtbaar jaar zonder hongersnood of duurte; een nieuwi en vreedzaam jaar zonder oorlog of j betaamt, bloedvergieten een nieuw en blijd jaar zonder tegenspoed of ongeluk ken. Zoo gij echter geschenken wensebt, dan zou ik willen beschik ken over zoovele dukaten, als ik hedeu hoor herhalen «zalig nieuwjaar." Ik zou dan voor ieder mijner toehoorders een rijk nieuw jaarsgeschenk knopen en hield dan nog genoeg vour mij zeiven over. Omdat ik echter met Petrus mo. t bekennen «goud of zilver heb ik niet", zie ik mij vel verplicht iels anders er op te •eken... Wat zal ik U dan geven Daar valt mij iets io, wat bijna iedereen in den 'onp des jaats noodig heeft en waarnaar eenieder zich in zijne zakeu moet richten. Wat is dat Een kalender. Aairieder mijner toehoorders li-d ik bij deze jaar wisseling een kalender Rh nu neemt F' SOK01 "it die 1 ..- I. en past dézen alleraardigst on zinrijk toe op de verschillende standen. Vooreerst vergelijkt hij de gees telijken met de zon en vermaant hen de geloovigen getrouw voor te lichten. Vooral echter richt hij hierbij bet woord tegen hen, die er steeds op uit zijn elk vlekje op het geeste lijke gewaad met den vinger aan te wijzen, maar nooit iets willen opmerken van die duizenden goeue werken des priesters. Aan do overheden, gezaghebbende!)vaders en moeders" wijst hij het sterrebeeld van den Leeuw opdat zij vurig zijn in goede werken en krachtdadig optreden tegen de boosdoeners. «De overheden en huisvaders moeten hun ambt ernstig opnemen niet als wijlen Saturnus. de ki lervretör, de hun toevertrouwden uslinden, c maar de goddeloozf en ik... J</innigen voorbeeldig straffen, l ijk dit Vooral moePi- zij een waakzaam oog houden '7,er hunne kinderen, van wie ven «meer weten omtrent troefboer d n omtrent de hij het n wekt helaas! steente, aan zeer ui!muntend. Klaar koetsier., naar villa Rustoord Onder dezen stortvloed van plichtpleging gen was de familie Ekko vrij vlug, maar eenigszins verbijsterd geiadeu in een kleine brik, die zuchtte en kraakte onder den buitengewone» last die ze te torsen kreeg en getrokken door een onzichtbaar paard zich langzaam in beweging zette, 'fc Speet ons, dat we nu met den avond het landschap niet eens konden opnemen,'' sprak meneer Ekko. «U heeft het ons zoo mooi beschreven." Ja dat is jammer, want dat is in derdaad buitengewoon buitengewoon," antwoordde Stroopraan. -Ik had vroeger nooit van 't plaatsje ge hoord," merkte nu Clau op. «'t Is ook nog eenige jaren geleden ik raog wel zeggen -ontdekt", freule I Maar dat geeft juist een eigenaardige be koring aan de streek. De oude zeden en gewoonte van het volk, de taal. de klee ding dat is alles bewaard gebleven, eeuwen achtereen met 'n zuiverheid, die-de groot ste historiologen verstomd doet staan en dan do omgeving, dat woeste, dat on- bemetelijke dat imponeert machtig Ik herinner me nog het moment, dat ik voor 't eerst Iilaarbeke zag Ik was er kapot van Ik had een gevoel of 'k zou gaan huilen en alsof ik de herinnering aan dat schokkende moment hem overweldigde haalde Stroopraan 'n zakdoek uit zijn zak en snoof hevig zyn neus. -Ik zieniets buiten zei mevrouw'n liet kriiisbeold", en :<1 z. Venusster naloopeu. Aan de meisjes bind sterrenbeeld der Maagd, hen op tot eerbaarheid. M. hoeveien rlrag-n dit ede als hadden zij een neder f een den he's hangen. Iele1' tgeniiük zij in den ka'et r om te i iiddagen to k rij— -■op niet -lagen zij .breiende woorden .nddagen iwlustige eli lievo Ik zitten -TaiTL' iirnr-i" bittö» «runttg vööruitzïóif;v\i'r ve'leti duren de advent en de vasten zoo verschrikkelijk lang; vóórdat zij van den preekstoel kunnen rollen. Menigeen staat den heelen eag voor den spiegel met hoogopgebouden haar om vast te probeeren, hoe vriendelijk en lief, hoe aardig en innemend zij zich voor haren uitverkorene zal gedragen hoe zij moet bukken en lachen, moet liefkoozeti complimenteeren om hem te ontvangen en overweegt met welke hartbestormende, vleiende woorden zij hem ontvangen zal. Velen ïoeken angstvallig in den kalender naai de feestdagen,, waarop de jongens naar de kerk komen dan moeten zij ook daar zijn en een allerliefst kruis maken, gelijk die andere deed, die dit kruis usakto bladeren zij in den üatet zien wanneer de vaslena zijn, als zij hope» een m? gen En indien die verwezenlijkt wordt da-, in bittere tranen, :net oogen, in hartbrekende aan die lieve vaster: hunnen nood, gelijk de ti deed in deze woord, n vastenavond, kom och uw II beu nu al zeven jaren b i in zittot "X n - j hittOl -«Vu 'V A lie A >'11 ttvuiw- V volov opening in 't beslagen raampje vetand me', haar zakdoek -alles is pikdonker,." -Pffl zouen wo 't raampje niet een beetje laten zakken sprak haar echtge noot, Clau, lieve kind, ik wou Öat je die parfumerie bad thuis gelaten, u krijger hoofdpijn van." -Maar Papa wat maalt u toch over paifumerie ?..ik heb geen parfumerie riep Clnudine, opnieuw verontwaardigd. -Ja ik ruik 'c toch ook sprak haar moeder, maar ik dacht dat het in 't rijtuig zat zoo'n muskuslucht ruikt u diets me neer -Nee barones hé nee ik ruik niets," antwoordde Stroopman onnoozel, -naar muskus zegt u dan begrijp ik l et wel. Men vind hier nog de Moschus Ifoschifo- rus het z g. muskusdier ,n soort rat of muis dat is mede een der mer kwaardighe den van Klaarheke. -Maar zou die dan hier in het rijtuig?" vroeg mevrouw angstig naar haar rokken grijpend. -O nee barones verontrust u niet deze beesjps geven zoo'n sterke lucht af, dat 't voldoendo is, wonneer er b.v. even een den stal geweest is. waar dit rijtuig staat. «Godbewareme maar het is kras hoorl" riep de heer Ekko, en 't helpt nie: of je al ecu raampje openzet allemachtig 't word hoe langer hoe erger Ja nu meen ik ook iets te aarzelde Stroopman, terwijl bij zyn horloge uit zijn zak haalde en bij 't licht vin zijn steeds In den naam des Vaders, geef mij een vromen, des Zoons, geef mij een aardigen, des U. Geestes, geef mij een rijken jongen. Dan klopte 2ij driemaal op de borst, verzuchten de Wat zou ik graag I Wat zou ik graag Wat zou ik graag O «lat is wel een verliefd ingaan tot een heilig gebed Hoe zuil; eer.e latei- geleden heelt door verliefde gedach ten en smachtende oogslagen, kan zich eenieder gemakkelijk denken Van deze en dergelijke ziken vindt men niets noch in den ouden, noch in den nieuwen kalender. Ook schenkt hij aan de meisjes het sterrenbeeld van den Kreeft. Gelijk den kreeft het schaaldier, met een pantser gedekt is, zoo moeten zij met voorzichtigheid en standvastig heid gepantserd zijn. Gelijk dia kreeft zich met zijo scharen verdedigt zoo moeten zij al te brutale jongens »inet flinke muilpeeren voortjagen" gelijk de kreeft rood wordt, als hij goJcookt wordt, zoo moeten zij zorgen het bloozen niet af te learen. En gelijk de vissclier den kretft vangt met aas «zoo doen dit ook de jongens. Zij bieden den meisjes een aantrekkelijke spijze, geven haar de ct ««ri 1 vjvji' „I.ZJIJ - V rijenschrijven haar minnebrieven schenken haar een halsdoek of ander sieraad, koopen haar kantjes of lintjes voor haar muts, en geven haar de keuze, wat voor stof' of goed zij willen hebben voor hare rokken of mutsen. De kreeft, de meisjes steken de handen uit, nemen het aan, hebben plezier daarin en laten zich door den visscher. d. i dooi de jongens meelrooneo naar fecsteD kermissen, jaarmarkten, tuinen veldwegen, zomerhuisjes... Maar zij moeten zich niet laten vangen I «De jongens, zegt men loopen de meisjes na. Daarom, jongens w il ik jelui ook een kalender geven. Maar in welk sterrenbeeld zal ik jeiui stellen Ik merk wel, dat jelui graag zoudt staan in het sterrenbeeld der Maagd, want ik weet, dat velen brandende ry wiellantaarn ke.-k hoe Iaat 't was. Hij scheen van het uur te schrikken, peinsde 'n oogenblik, wreef zich dnn over het voorhoofd en zei: -Ik zie tot mijn spijt, dat '1 al zoo ba is;, ik zal u niet in de villa wolkom kunnen heet en, want dat telegram, dat roe zoo laat deed komen roept me voor 'n ijselyk dringeDde zaak urn, 'n eenigzins delicate kwestie ik meen. dat ik u reeds terloops iels erover schreef., de familie." Ja u schreef iets over respectable fami lie, ter wille van wier eer we maar niet aan onze kennissen moesten vertellen, dat we de villa bevestigde mevrouw Ekko met veel belangstelliog in haar loon. -.Tuist juist, barones ..ik zal u dat allemaal nader meedeelen och 't is zoo'n pijnlijk delicaat geval en die oude graaf is toch zoo'n edel zoo'n nobel mensch 't is 't is Stroopman zweeg, scheen in 'n soort tweestrijd te verkeeren, mompelde iets on verstaanbaars eu sprak dan zacht met tra nen in ziju stem: -Och baron 't is een pijnlijke vrien dendienst dien ik te vervullen heb, en de moed ontzinkt me bijna maar ik kan niet anders, t is voor hem Baron zoudt u me de bedongen huur vooruit willen 1 voldoen 't is een ellendige vraag, dat voel ik, maar als u wist ik heb de qui- taotie by me -Vooruit voldoen vroeg meneer Ekko met rijn zakdoek voor zijn neus op wan- uwer langs wegen en straten de meisjes naloopen; dal hun eenig doel en inzicht is roet do meisjes te gaan wandelen, haar bij de hand te voeren van den eenen dansvloer naar den andoren, haar in eon ol ander hoekje te voeren om haar te liefkoozen en aardigheidjes te zeggen en haar allerlei vrijersliedjes voor te zingen. Maar wijl ik ook weet, dat gij door eerbare en deugdzame meisjes zult worden afgescheept en de kous op den kop krijgt; daarom denkt maar niet, dat ik jelui naar bet sterren* beeld der Maagd zal verwijzen. In plaats daarvan moet gij in uwen kalender goed acht geven op bet sterrenbeeld den Schorpioen Ovidius schrijft indien men aan eenen kreeft de schaar afneemt en net overige in den grond stopt, tot dat het bederft, dan komt daaruit een schorpioen. Zoo gaat het ook met menigen jongen. In de jeugd worden zij naar de school gezonden; door ouders en onderwijzers wordt hun gewezen op vroomheid godsdienstigheid en vrecze des Heeren, zij worden opgewekt om vlijtig te loeren en te arbeiden, De outfcn.* tnsv er op toe eenmaal eer in te 'eggen mot hun jongens. Maar als zij der tuchtroede ont wassen zijn en in 7rijheid komen, dan verwaaiioozen zij vroomheid, godsvrucht en deugd. Zij begraven de hun door God geschonken talen ten; zij bederven en daar groeit uit hen niets dan een smerige schorpioen. Men mag niet naar heu wijzen of hen van ter zijde aanzien, of zij worden nijdig als een schorpioen; zij steken en vergiftigen menschen en vee. Ja, als zij op menschen hun gift niet kunnen uitspuwen moeten de steenen het ontgelden; zij worden getrapt en geslagen, dat de vonken eruit springen. trouwenden toon, maar zijn vrouw stootte hem aan. «Kom Ekko ..je ziel toch. hoe meneer." -Maak u 't hem toch niet moeilyker vulde Clau hem zacht aan, geroe d, door de aandoenlijke, geheimzinnige woorden van Stroopman. -Ach nee <loel n 'c ook maar niet doet u 't ook m-iar niet dan moet het treurende moederhart van de zwaar be- p-oefdo gravin maar breken ik heb niets gevraagd." De stem van den spreker scheen over mand van aandoening. ■Toe Pa dan toch fluisterde Clau, 'n traan wegpinkend. «Ik begryp er geen snars van mom pelde de neer Ekko, «maar als er 'n hart van een ouwe gravin mee gemoeid is vooruit dan maar, 'n vrouwenbeul ben ik nooit geweest hy zocht in zyn zak naar zijn porte feuille. Do heer Stroopman liet hulpvaardig zyn licht schijnen op de handen van den ouden beer. De laatste haalde 'n klein pakje bank noten voor den dag paste zorgvuldig f 125. af, in vijf bankbiljetten waarby hij elk bil jet wel vijf minuten laDg tusschen duim 1 vingers wreef, om te zien of't er geen: v -e' twee waren en reikte ze dan oven-aan-■ Stroopman, die ze in zijn sigarenkoker op borg en een quitantie in ruil gaf. Hartelijk dank baron 1 hartef^Tcfónt\ als u alles weet dan zult u er geen bé- rouw van hebben u is eea ojjei mén»3h. l 3 osdded net et oil t bade:

Peel en Maas | 1909 | | pagina 1