UitgeverW. A. QlïlStr dun Muiickhof, Venray. Een katholiek-sociaal werk uitnemendheid. Villa Rustoord. Zaterdag- 5 December 190S. 29sle Jaargang isr o .^n bij Feuilleton. Verpakking van eetwaren Abonnementsprijs per kwartaal voor Venray franco per post voor het buitenland by vooruitbetaling afzonderlijke nummers 50 c. 65 c. 85 c. 6 c. Advertentiën: Prijs van 1 4 regels «>0 elke regel meer g letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend. Er bestaat in ons land een zeer nuttige vereenigingeen vereéni- ging met een verheven do6l. We bedoelen het Joseph-Comité eene stichting van hel doorluchtig Episcopaat. De trek naar Duitschland is in onzen tegen woordigen tijd, vooral onder" de'3 jonge arbeiders groot te noemen. Vooral uit sommige streken van Noord Brabaut gaan vele jongelieden naar Duitschland om daar het grootste gedeelte van het jaar to werken. Hooge gevallen Maar er zijn gevaren. Ver van het wakend oog van ouders en overheden, in een vreemde omgeving waar geen bekenden hun levens wijze gadeslaan, gaan vele jonge mannen moreel ten onder. Ook daar 'oevat het spreekwoord waarheid het zijn sterke beenoD die de weelde kunnen dragen Toen de zedelijke achteruitgang 2ulks nog niet is geschiedt, mag de oprichting ervan spoedig verwacht worden. Dat het werk der missionarissen van grooten omvang is behoeft wel geen betoog. Behalve de heilige sacramenteels bedieningen, geven zij conferenties en predicates voor onze arbeiders. Zij bezoeken deze trouw in hun kosthuizen en bevorde ren zooveel in hun macht is hun stoffelijk en zedelijk geluk, Zij richten St. Josephvereenigingen op om de arbeiders te doen smaken de vruchten van het vereenigingsleven zij zorgen voor de verspreiding van katholieke lectuur en strijden tegen de heerschende drinkgewoonten. En loonen zijn in de meeste |(,il alles geschiedt met den krachti het heerlijke lokaas. Sen steun van het St- Josephcomité Bovendien daar het van he grootste belang is in welk arbeids centrum onze arbeiders belanden heeft men intormatiebureaux opge» richt, waar alle inlichtingen kunnen worden ingewonnen, die zoovee mogelijk waarborgen, dat in den vreemde het zieleheil der arbeiders niet wordt verwaarloosd. Men moet nu wel een vreemdeling in het Jerusalem van ons sociaa onder de zoogenaamde «Duitschers" epidemisch dreigde te worden, werd even zlJn* om n'et begrijpen.dat de noodzakelijkheid gevoeld genees- er v00r z00'n ««loravattenden arbeid middelen voor de kwaal aan le ""misbaar ZLjn plaatselijke comité's wenden, en 't gevolg is geweest, dat dle Thet '""heven doel van het op de plaatsen in Duitschland, die St- Josephoomilé helpen nastreven centralen van werkverschaffing en «onder welks wakkere hulp het mogen genoemd worden, reeds °oodzakehJk Boede nlet te b6reiko" geruimen tijd Hollandsche missio- !S' narissen werken aan het zedelijken Er dient voortdurend contact te stoffelijk heil der Hollandsche bestaan tusschen de plaatsen, arbeiders. vanwaar onze arbeiders zijn ver» Het Si. Josephcomité stelt zich nu trokken en waarheen ze zijn gegaan, ten doel het verheven werk der Uit den aard hunner bediening missionarissen te steunen en pogingen zijn de Eerw. Heereu Geestelijken in het werk testellen, diefde taak de aangewezen personen, om een dor priesters vruchtbaarder, doel-1 voornaam bestanddeel te vormen treffender doet zijn, en daartoe heeft Ivan d0 plaatselijke comités. Maar men in die parochies, waaruit Jzij hebben daarbij de hulp van arbeiders in Duitschland werkzaamderden noodig. En het is hier, zijn, plaatselijke afdeelingen van genoemd comité gevormd on waar waar het leekenapostolaat een [zending te vervullen heeft In de Oorspronkelijke novelle van F. De Sinclair. 1 Op 'n regenachtige Aprilmorgen zaten voor de ramen van hun slaapkamer in een Parijsch hotel, de heer en Mevrouw Ekko naar buiten te kijken. Naar buiten, dat wilde in dit geval «eggen, naar de rijen glimmende paraplu's met beenen of rokken er onder die snel «ich voort bewogen op 't trottoir aan den overkant, naar de huurrijtuigen en auto's die haastig doorjachtten en elkaar bespat ten met Parijsche modder. Het straatrumoer drong maar gedempt als 'n eentonig gegons in de ooren van twee hotelgasten, want de ramen waren dicht. Meneer Ekko had wel geprobeerd om ze open te houden »dan zie je tenminste nog wat" had zijn vrouw gezegd, maar de wind stond er op en joeg dadelijk 'n re genvlaag naar binnen, zoodat meneer Ekko met een zeer onfrnnschen vloek ze haastig weer gesloten had. Nu sloegen de droppels tegen 't glas, kwaadaardige groote drop pels, heele gudsen tegelijk alsof ze beneden met de glazenspuit aan 't werk waren en ook precies zooals 't dan gaat, begonnen alle d:n*-n. die ze c do<y z-igen, te bib beren en te trillen zoodat ze per slot van rekening geen paraplu meer van '11 auto en geen natten politieagent van hun huurkoets konden onderscheiden. Nou zit je toch godbetert in Parijs begon meneer Ekko, terwijl hy zich af wendde van de druipende glazen. -As jejjjnou in Amsterdam was, regende het daar ook, antwoordde z'n vrouw. Ik zeg toch niet dat het jou schuld is snauwde meneer. Dan zou 'k ook vragen, of je gek was." -Zoo..." -Natuurlijk." -Maar je moest en zou toch over Parijs teruggaan hé -Zeker... en..?" Meneer Ekko wist niks meer te zeggen; hy stak z'n handen in z'n zak en probeerde te ijsbeeren door het kleine hotelkamertje maar na elke vier stoppen moest hy om keeren en zich van richting veranderen. -Loop toch niet zoo te draaien..." sprak z'n vrouw, die gapend 'n knoop aan haar handschoen naaide, op vervelenden toon. -Wat mot ik dan doen... pot zal me hier en gunder 1" brulde haar echtgenoot die in eens vuurrood werd. Op dat oogenblik piepte de deur en trad Claudine, hun dochter, binnen. Wat gebeurd er...?" -Te Pa is uit z'n hum. omdat 't regent plaatselijke comités h bben dus naast een geestelijken terdei* zitting eenige flinke man ,en, die lust gevoelen dit schoont'. werk daad werkelijk te steunen. En nu het we'k Spreekt vanzelf, dat dit verb; ad houdt met het doel en werkzaamheden van het St. Josephcomité Dit blijft het hoofdbureau, dat le it en regelt, maar op de hoofden n harten der leden van de plaatselijke comités voortdurend beslag leggen mag. Daarnaast zullen de e zelfstandig werken, waar noodig,, hard en veel. Elk plaatselijk comité legge een lijst aan, bevattende ie namen der arbeiders uit hunne parochie, die in Duitschland werden. Behalve deze namen zou het aanbeveling verdienen op die Ijst rubrieken beschikbaar te hebben voor het invullen van Ouderd nu der ar bei» ders, plaats van verbli i en maar hieraan zullen moeili khedon ver» bonden zijn het E drag van het loon dat ieder verdier Dal aan de samenstelling dier jst vele en verschillende werkiac. vooraf te gaan, dat de leden der comités zich opofferingen te troosten zullen hebben, kan niet outkont worden. Grooter moeilijk» heid nog zal, met het oog op muta» ties en veranderingen, het behoor» ijke bijhouden der lijst opleveren Maar er moet naar het bereikbare gestreefd worden. Naast deze lijst legt het plaatselijk comité een register aan, waarin alle gegevens worden verzameld uit de werkplaatsen in Duitschland opdat bij het vertrek van arbeiders uit de parochie het comité zoo volledig mogelijk kan inlichten en maatregelen treffen, waardoor onze arbeiders bij voorkeur aanlanden in een omgeving, waar St. Joseph- ■eenigingen bestaan. Den missio» narissen worde een lijst toegezonden met de namen der vertrokken dat de missionarissen zich wel eens om inlichtingen zullen wenden be» treffende sommige arbeiders. Aan de plaatselijke comités de raad om, zoo noodig, na huisbezoek de gevraagde inlichtingen te verschaffen. Groote opvoedende kracht kan van de comités uilgaan, als bij onze arbeiders zich de overtuiging heeft vastgezet, dat er mannen zijn, die, geheel belangloos, zich motite ge troosten, omdat het stoffelijk eo geestelijk heil hunner medemenschen hun ter harte gaat. Alle pogingen moeten daarom aangewend worden dat de verhouding tusschen arbeiders en de leden van het plaat selijk comité er een is van vertrou» wen. Want vertrouwen winnen voorwaarde voor succes. Daarom ook is het niet onverschillig wie lit van de comités zijn. De tijd nadert dat de «Duitschers" terugkeeren naar den Hollandschen haard. Laten we nu de handen aan 'l werk slaan en overal met 'oekwa» men spoed comités oprichten. Dan gaan we de mannen in hun winter» de die non opzoeken.. 0 gaan mot arbeiders. Het hoeft wel niet gezegd ind..." sptak haar moeder... doe do deur dicht, zoo." 't Was zeker heel onbillijk van meneer Ekko, dat-ie kwaad op syn vrouw wis, omdat 't in Parijs regende maar dat ie uit z'n humeur was, zie, daarvoor bestond eigenlijk wel reden. Herinai us Ekko was officier in Indië geweest, kapitein namelijk, maar hy was gepensiunneerd met den rang van majoor. Kapitein Ekko had -met permissie" om met m'u schoonmaakster te spreken altijd in het verdomhoekje gestaan en dat is een zeer ontmoedigend antecedant voor iemand die zelf overtuigd is te behooren lot de -kranige" officieren. Trouwens het lot van Hermanns Ekko maar zelden goedgunstig en dat was des te meer te bejammeren, omdat juist hij, in stede van allerlei groote en kleine beproe vingen zonder murmureeren te aanvaarden zich nimmer gelaten in die teleurstellingen kon schikken en bij elke tegenslag zijn ge moed luchtte in de krachtigste termen die hy tijdens z'n militaire loopbaan in 't va derland en 111 de tropen zijn geleerd. Voor majoor had hy reeds dertigmaal gepasseerd en ongeveer vijf en twintigmaal had hij bij zoo'n gelegenheid gezegd -'k Ga-d-er uit Maar hij ging er niet uit en toen z'n collega's'11 beetje grinnikten by die telkens herhaalde hedreicring. hij haar eindelijk hen praten. We beleggen dezen winter nog een vergadering, waarop zij allen moeten verschijnen. En als een vriend, die feilen toont, zullen we hun zeggen, hoe we hun belangen zulleD behartigen, als ze in 't voor» jaar weer in den vreemde gaan werken voor het dagelijksch brood. We maken nu reeds een begin met hen aan te sporen, niet alleen, maar het hun ook gemakkelijk te maken, hun verdiende marken te besparen. Reeds zullen we zorgen dat ze goede lectuur in handen krijgen, en later zullen we die zenden 5 lectuur, die den geest verfrischt en het hart warm houdt. Met een beetje opoffering kunnen we zooveel doen. En och laat het ons niet ontmoedigen, als we bij ons streven niet overal dank oogsten. Want daarvoor werken wij immers niet Christus heeft gezegd »Wat ij den minsten mijner broederen maar voor zich te houden eh was hy zwij gend maar door en door verbitterd elk jaar van de bevorderingen van z'n jongere colle ga's getuige geweest, tot hij zich eindelijk in zijn lot begon te schikken en de conclu sie kwam, dat kapitein eindelijk beter was dan majoor en ze hem eenvoudig geen ma joor maakten, omdat ze hem als kapiteiD niet konden missen. Wat donder is dat, d'r moeten toch goeie kapiteins ook blyven,.,!" In dien tevreden stemming was hij juist gekomen toen hij 'n dringende opdracht kreeg, om z'n ontslag maar te vragen. Dat deed hij en toen hij had er haast beroerte van gekregen toen hy ein delijk uit den dienst was gedrongen, gaven ze hem met z'n pensioen den majoor rang op den koop toe. Nou blijven we geen uur lang meer in dit vervloekte apenland had hij uit geroepen, -we gaan terug raar Holland, naar Den Haag, Nijmegen, weet ik veel een lekker rustig en tevreden op een aardig villatjè wonen met 'n mooien tuin en dan mogen ze voor mijn part iederen korporaal hier kolonel maken, 't kan me niks meer bommenp voor mijn part vliegt heel Indië in de lucht en... En dan gaan we in Genua aan wal en over Parijs naar Holland hé Daarmede was zijn vrouw hem in de rede gevallen en CUudine, die na haar zes 1 zult gedaan hebben, dat hebt ge Mij gedaan." Voor den katholiek bestaat geen zoeter prikkel tot actie dan deze woorden van den Goddelijken Meester. Met genoegen kunnen we melden, dat jl. Zondag te Venray een derge» lijk comité is opgericht, en een bestuur is gekozen. Voor verdere inlichtingen kan men zich melden tot een der Eerw. Heeren Geestelijken of (ot een lid van het Bestuur, hetwelk bestaat uit de heeren Jos. Aerts, Voorzitter. Dr. A. Janssen, Ondervoorz. W Schmitz, stationschef. F. Verkleij, Leunen. J. M. Michels, Merselo. A. Voesten, Gemeente-ontvanger. Pastoor Schmeitz, Geestelijk Adviseur. P. Schols, Secretaris. »MnJpschotl" hovat «en ar ♦ik»! tegen het wikkelen van voedings» middelen in oud papier, welke wijze van doen vooral wordt afgekeurd bij eetwaren, die rauw worden genut» tigd of te voren reeds gekookt zijn, wegens het gevaar van besmetting met ziektekiemen op het papier aan» wezig. Men meene niet, schrijft de redac» teur van het weekblad, dat dit gevaar van denkbeeldigen aard is of slechts op theoretische beschouwingen be» rust. In vele Fransche steden heeft men tegen de gevaren van het ver» spreiden van ziekten door middel van oud papier, dat gebruikt wordt om voedingsmiddelen te verpakken, ver» ordeningen in het leven geroepen. Deze verordeningen zijn eerst vast esteld, nadat de noodzakelijkheid aarvan gebleken was en na deon» erzoekingen van den directeur van iet gemeentelijk laboratorijm te engagemeuten, waarvan drie met een weeden, en drie met een eersten luitenant ook een geweldigen afschuw van 't Indische leger bad gekiegen, paarde haar maagdelyke juichtonen aan de verrukte uitroepen van haar moeder, toen haar vader, eerst verschrikt en nijdig over die interruptie, plotseling zei -Parijs Dat is 'n idee... over Parijs terug, dat doen we... en sis we dan op de boulevards wandelen, dan hoop ik, dat er 'n bulletin wordt aangeplakt, 'n telegram, dat alle vulkanen in dit beroerde land tegelijk aan 't vuurspugen zijn gegaan en dat..." -Sss8t 1" bad z'n vrouw geroepen, -wacht nou met dat gespuug, tot we veilig aan boord zijn.,." Zes weken later stapten ze al in Genua aan den wal en eer er 24 uur verstreken waren, lagen ze allemaal erg gekookt en doodmoe in een Parijsch bed uit te rusten van de lange reis. Toen ze in Parijs kwamen, regende het en toen ze opstonden den volgenden morgen regende het ook, en 't werd avond en 't werd opnieuw morgen en het regende nog en het werd weer avond en wederom morgen... en op dien morgen ving deze geschiedenis aan en zat de familie Ekko, dat is dus meneer, mevrouw en Claudine, meestal Clau genaamd, op hun reeds genoemde kamer

Peel en Maas | 1908 | | pagina 1