?0®lf
UitgeverW. A.
Van
Munokhof) Venray.
ie groote
Verrassingen.
Zaterdag* 4 April 1908. 29ste Jaargang. No. 15
Mengelwerk.
Miltvuur.
Abonnementsprijs per kwartaal
Prijs der Advertentiën:
I.
Iedere Katholiek, die nog eenigs-
zins medeleeft het leven zijner god
delijke Kerke; die nog iets in zich
voelt van den geest dier Kerke; is
onder den indruk van de groote ge
dachte, die baar in deze dagen door
dringt de gedachte aan Christus'
lijden.
Hel zal moeielijk zijn in den ge-
dachtengang van het kerkelijk jaar
ééne gedachte te vinden, die zoo
machtig inwerkt op den mensch, als
die gedachte aan Christus lijden.
Zij omvat de geheele ziel en maakt
hare hevigste krachten gaande.
In een richting ten goede of in
een richting ten kwade, in de
werking van den haat, op één of
andere wijze moet zich de gemaakte
indruk openbaren. Bij de herinnering
van dat lijden gaat het als in de
oogenblikken van dat lijden zelf
naast en om den Lijder vond men
geen ongevoeligen tenzij de
beulsknecüten, die verdierlijkte,
wien het martelen handwerk was;
die daarom slechts in de laagste
lagen der samenleving, onder de
minst ontwikkelden konden gekozen
worden. En nog, weien wij niet,
wat omging in hun hart, toen zulk
een slachtoffer ten prooi viel aan
hun luguber handwerk
Maar een feit is het, dat sinds de
stonde van dat lijden de herinnering
daaraan invloed oefent op ieder hart
in welken zin dan ook. Feit is het,
dat op den huidigen dag, nu het
voor en tegen Christus in altijd
scherper tegenstelling optreedt, ook
de indruk dier herinnering leven»
diger wordt. Feit is het ook. en
Gode zij daarvoor dank dat onze
katholieke harten, naarmate de
Goede Week nader komt, naarmate
de groote vasten meer opschiet, ook
dieper onder den indruk geraken
dier droeve herinnering.
En al de omstandigheden werken
mede om aan dien indruk een over
weldigende kracht te geven.
In onze kerkeu wordt het som»
herder. Geen bloempje siert meer
onze altaren. Slechts spaarzaam
kaarslieht flikkert bij de voltrekking
van ons hoogheilig offer. Onze
liturgie, onze kerkelijke gebeden
weergalmen in de somberste woorden
De melodiën onzer kerkelijke muziek
verloopen in de somberste akkoorden
Onze priesters treden op in rouw»
kleur en het is of altijd banger smart
ons samendringt rondom onze taber»
nakeleD. Eens, klinkt nog den
Christus een juichende groet toe in
het «Hosanna" op Palmzondag, maar
het schijnt alleen om in scherper
tegenstelling den maatloos pijnlijken
zin beter te doen uitkomen van het
vreeselijke Tolle Crucifige
Weg met Hem Aan 't Kruis
Tolle Weg met Hem 1
Zoo klinkt het vonnis der ver»
werping, dat de groote Lijder ver»
wijst naar een schandelijken dood,
een smadelijken ondergang.
Tolle Weg met Hem
In dat woord ligt de geheele vér»
klaring van de somberheid onzer
gemoedsstemming. Dat vonnis der
verwerping was volstrekt algemeen.
Israël sprak liet uit; hot heidendom
bekrachtigde en volvoerde het. In
do verwerping van Christus lag voor
de menscliheid de diepste zedelijke
verlaging. Waarom Omdat zij in
den Christus verwierp al wat schoon
was en goed, en onttrouw werd aan
hare vérhevenste zedelijke gevoelens.
Vooreerst verwierp zij in Christus
alles wat 'zedelijk schoon en goed
was. Hem als mensch behoorde in
volheid al die zedelijke hoedanig»
heden, die den mensch verheffen.
Hij bezat de volheid der kennis en
deelde die in de bevattelijkste vormen
mede. Hij bezat de reinheid dei-
zeden, de goedheid des harten, de
volheid van het medelijden en de
toewijding, de kalmte en de ziele»
vrede, die de hoogste aantrekkelijk»
beid uitstraalden,
In Hem was geen hoogheid, die
afstiet, cn geen gemeenzaamheid, die
wantrouwen wekte. In Hem geen
zelfzucht, die alles en allen voor
eigenbelang offert; en geen laaghar»
tighftid, die altijd moest vreezen
De opslag var. Zijn oog wekte ver»
trouwen,- het spel Zijner gelaats»
trekken maakte de bewondering dei-
liefde gaande; de beweging Zijner
handen werkte zegening, net woord
Zijner lippen schiep wonderen in
natuurlijke en bovennatuurlijke
orde. De majesteit omkleedde Hem
met haren luister, de goedheid om»
straa'de Hem met hare glanzen en
daar ging een werking uit van Hem,
die ile lichamen genas en de zielen
boeide. De moeders legde in Zijne
armen hunne kinderen en de geval
lenen wierpen ziohin berouw en ver»
trouwen aan Zijne voeten. Aan den
hemel klonk mot doordringende,
onmiskenbare klaarheid het getuige»
nis des Vaders
»Ik heb mijn welbehagen in Hem''
en over de aarde, langs zijn pad
juichte het volk iu al zijne geledingen
in waarachiige oprechtheid:
«Gezegend Hij, die komt in
'sHeerin Naam.
En voor Hem, zoo schoon, zoo
goed, zoo beminnelijk; voor Hem,
die zegening verspreidde en wonderen
van weldadigheid wrochtte; voor
Hem, die de kuiochheid beschermde
en de zonde vergaf; voor Hem gaat
op dat vonnis der verwerping: Tolle!
Crucifige Weg met Hem Aan 't
Kruis
Die verwerping was wel een diepe
schande voor Israël en voor de
heidenen. In de verwerping toonde
de mensch de ontzachelijke diepte
zijner ontaarding. Bij die ver»
werping werd de mensch niet voor»
gelicht door het licht zijner rede,
niet geleid door een onbedorven
gevoel zijns harten, door de aan»
doening zijner betere natuur. Dat
was een uitbarsten der laagste harts
tochten. Onrecht, ondankbaarheid,
nijd, afgunst, haat, wufte wispel
turigheid, onzinnige verblinding,
satanische woede. Het volk, de
priesters, de openbare aacht, alles, kelen zich uit de sporen weer bacillen'
alles toont in de/e ver» 'prng en de
bekrachtiging daarvan H-n weerga-
looze ontaarding en kara iterlaagheid
die hun het eeuwig sch ndmerk der
verachting indrukte.
Zeker, zeker de dood an Christus
voor der roenschen schu'-l was nood
zakelijk; maar wat di«n dood on-
middelijk bewerkte is e-ti laagheid,
die op de bewerkers >en eeuwige
schande indrukte.
Als' gij nog pakkemler den ge-
heeleu omvang dier liagheid wilt
kennen, denk dan au„ hetgeen ge
schiedde bij Pilatus' rechtspraak de
keuze lusschen Jezus e-n Barabbas
Schriller tegenstelling tusschen
goed en kwaad is wel nut denkbaar.
Hadden in deze oogenblikken, zeg
niet: het recht, maar het gezond
verstand gesproken; h idden geen
andere inzichten beslist, dan die dei-
persoonlijke en publieke veiligheid
voor lijf en goed hoe ware de
keuze anders gevallen 1 Maar nu de
kreet weerklinkt: Geef ons Barabbas!
Aan het kruis met ezus nu
blijkt duidelijk, hoe -ier allés ge
dreven wordt door de hartstochten,
en wel door de laai.' <v Zou mis
schien do o i -rewild
hebben, dat ook deze trek uit de
ijdensgeschiedenis werd opgeteekend
om ten allen tijde onmiskenbaar
duidelijk te laten weten, tot in welke
zedelijke laagheid de moordenaars
van Jezus waren vervallen?
De verwerping der Joden en de
bekrachtiging daarvan door de beide
nen verwezen don grooten Lijder
naar een groot lijden-.
Hierover later.
JAN.
De miltvuursporen kunnen een
groot aantal jaren in zuiver en
bedorven water, in rottend bloed in
de aarde blijven leven.
Ze zijn taai. dat ze zelfs eenige
minuien de hiite van kokend water
verdragen.
Worden ze evenwel langer dan 5
minuten aan een warmte van 100 gr.
C. blootgesteld, dan steiven ze,
terwijl ze evenmin in een sublimaat»
oplossing van 1 op 1000 langer dan
20 minuten kunnen leven.
Altijd verdient het echter aanbe»
veling bij ontsmetting van voorwer»
>en of localiteiten de ontsmettings»
middelen een groot aantal uren te
aten inwerken.
Het bloed der aati miltvuur ge»
storven dieren is zeer besmettelijk.
Onderzoekers hebben uitgemaakt,
dat een veertig millioenste deel van
een droppel bloed een guineesch
biggetje onder de huid gespoten
reeds in 24 uren tijds de dood van
dit diertje veroorzaakt.
Het miltvuur is een ziekte, die
sinds de oudste tijden bekend is. In
de geschriften der Grieken Romeinen
en Joden wordt er reeds gewag van
gemaakt en met den naam «Anthrax
dat kool beduidt, aangegeven.
Dit woord staat in verband met de
donkere kleur van het bloed der
dieren, die aan miltvuur gestorven
zijn.
Pas in de vorige eeuw werd de
oorzaak der ziekte gevonden. In het
bloed der gestorven dieren werden
tallooze fijne staafjes (bacillen) aan»
getroffen en iu 1877 toonde Pasteur
met zekerheid aan, dat deze de oor»
zaak van het miltvuur waren.
De miltvuur bacillen hebben zelf
geen taai leven. Wanneer zij in»
drogen en tevens aan het zonlicht
worden blootgesteld, worden ze
spoedig gedood, terwijl ze een warm»
te van 58 graden Celsius slechts
weinige minuten kunnen verdragen.
Schijnbaar is de bestrijding van
het miltvuur dus niet zoo gevaarlijk.
En dat zou waarschijnlijk ook het
geval zijn, wanneer de ziekte ver»
oorzakende bacillen niet in spore»
vorm konden overgaan. In dezen
vorm zijn ze bestand legen allerlei
schadelijke invloeden. Zijn da om
standigheden gunstig, dan ontwik»
voor Venrat 50 c.
franco per post 65 c,
voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
van 1 4 regels
elke regel meer
letters on vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiön, 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
20 c.
5 c.
1 dollar 87 cents (1 dollar =100
cents, in hollandsche specie f 2.50)
aldus 1 dollar 87 cents, waarvan 60 cents
in tweecents-stukken, was alles wat zij
bij elkander had kunnen scharrelen
doordien zij terwijl hare wangen
kleurden by het stilzwijgend verwijt van
gierigheid winkelier, groenteboer en
slager tot in het uiterste had afgepingeld
Tot driemaal toe telde Delia het geld na
daar kwam maar niet meer 1 dollar 87
cents was alles en morgen was hel
Kerstmis I
Zij wist niets anders te doen, dan zich
neer te werpen op haar armelijk bed en
te schreien. Deze omstandigheid bracht
haar tot de moreele overweging, dat het
leven eigenlijk niets anders is, dan
zuchten, snikken en lachen, van welke
drie het snikken het dikwijlst voorkomt.
Juffrouw Delia woonde op gemeubeld
kwartier voor 8 dollar in de week. Wel
was de woning niet armoedig, maar toch
onaanzienlijk genoeg. In do huisdeur was
een brievenkast aangebracht, waarin nooit
iemand een brief stak en daarnaast was
een electrische schelknop, wien geen
menschelijke vinger in staat was eenig
geluid af te persen. Daarboven hing een
naambordje, waarop de naam James
Dillingham Young.
Deze inrichtingen waren nog overgeble
ven uit d8n goeden ouden tijd, waarin
de drager van dien naam nog 30 doller
in de week verdiende. Nu, nu het was
ingekrompen lot 20 dollar, begonnen de
letters to verdwijnen en het had bijna ilen
schijn, of spoedig slechts een bescheiden
»D" -in moeder-ziel-alleenigheid" zou
overblijven. Maar zoodra lieer Dillingham
Young op zijn bovenhuis kwam, werd hy
•lieve Jim" genoemd en door zijn wijfje
vertroeteld,
Delia had eindelijk opgehouden met
schreien en met een poederpenseel de
laatste sporen uitgewigcht. Zij ging mar
het raam en zag triestig naar een grauwe
kat, die benedon in don tuin over een
grauwe haag liep alles zag er vandaag
zoo grauw uit. En morgen was het
Kerstfeest en zij had maar I dollar 87 cent
om een feestgeschenk te koopen...
grooter gewe.st dan zy vermoed had Dat
gaat altyd zoo Haar arme lieve Jim
Uren en uren had zij zoek gemaakt alleen
met het nadenken over hetgeen zij hem
zou koopen. Het moest zijn iets nets,
schoons, zeldzaams, solied» iets wat
eenigszins waardig was haren Jim toe te
behooren.
Tusschen de beide vensters hing een
spiegel. Die eens een penantspiegel in een
8-dollar-kamer gezien heeft. weet. dat het
slechts 'u zeer mngeren en zeer gioo.'enden
mensch gelukken zal. uit do smalle screep-
beelden ongeveer een voorstelling van zyn
eigen persoontje te maken. Delia, die
zeer slank was, had het zoover in do kunst
gebracht.
Plotseling was zij van hot venster weg-
gestoven als een windvlaag en stond voor
het spiegelglas. Hare oog-n schitterden,
maar uit haar gelaat was alle kleur ver
dwenen, toen zij haastig beur haar losbond
en in volle lengte liet afhangen.
Het echtpaar Dillingham Young bezat
twee dingen, waarop het vreeselyk trotsch
was. //et eene was Jim's gouden horloge,
dat hij geërfd had van zijnen vador. wiens
vader en grootvader het ook gebruikt
hadden. Het andere was Della's hoofdhaar.
Nu viel het om haar af al* een raicchende
en glanzende waterval. Het reikte haar tot
over de knieën en omhulde haar als met
een overkleed. Haastig en zenuwachtig
bond zij het weer op.
Dan bleef zij een oogenblik aarzelend
staan, terwijl een paar tranen neerdrup-
pelden op het versleten roode tapijt. Gauw
schoot zij dan haar biuin jarjuet aan en
zette Karen bruinen hoed op. Luiks en
rechts hare rokken zwaaiend en met nog
vochlig glanzenden blik in de oogen ruisch-
te zij de drur uit, de trap af en da straat
op. Zij liep en liep. totdat zij eindelijk
stilhield vooreen huis met koperen naam
plaat, waarop men las Madame Sofronie.
In alle soorten van haarwerkeu.
Delia ging binnen en vroeg aan de dame:
-Wilt U mijn haar koopen f"
-Ik koop haar" antwoordde Madame
slechts. -Zet uw hoed af en laat mij eens
zien."
Weer ruischte de bruine waterval
omlaag.
Nadat Madame met geoefende hand het
haar eenige malen omhoog had gehouden
en met kennersblik bezien, verklaarde zy
■Twintig dollars"
-Goed Geef me spoedig het geld 1"
Haastig verliet Dalla het huis en dacht
niet aan haar leelijke veraudering. Do
volgende twee uren vervlogen in het
blydste geluk. In alle winkels on in aile
uitstalkasten zocht zij ni. naar een passen!
geschenk voor haren Jim,
Eindelijk had zij wat gevonden Het
was iets, dat wel met opzet voor Jim
gemaakt was en voor niemand anders. In
geen enkelen winkel had zij iets dergelijks
gevonden, en zij had ze toch alle bezocht f
Het was een platina horloge-ketting voor
heeren, eenvoudig en mooi. zonder eenig
overtollig sieraad. Men kon wel zien, dat
de waarde zat iu het metaal, en niet in
onnoodige aanhangsels, gelijk dit zyn moet
bij alle dergelijke zaken. Zoo'n ketting
ptstte bij Jim's horloge Zoodra zij de
ketting had gezien, had zij onmiddelijk
begrepen, dat Jim haar hebben moest,
want zij was ais Jim, eenvoudig en
waardevol. Meu vroeg haar daarvoor 21.
dollar. Z(j gaf die en ijlde naar huis met
de ketting en de nog overgeblevene 87
cents. Als Jim zijn horloge aan zulke
ketting had. kon hij gerust ieder oogen
blik en in ieder gezelschap erop kyken.
Het horloge was grooten tol nu toe had
hij al'ijd stilletjes daarop moeten kijken,
omdat het maar aan eon leertje hing.
Toon Delia thuis kwam, was de roee
van haar geluk een weinig vervlogen,
verstand en nadenkon hernamen hunne
rechten. Zij nam het brandyzer, stak het
gasvlammetje aan en trachtte eenigszins
Zij
had tocli iedere penny bespaard maar al
hare spaarzaamheid had niet meer kunnen 0—
bijeengaren. Met twintig dollar in de week de verwoesting tc herstellen welke hare
komt men niet ver. De gaven waren liefde en edelmoedigheid hadden aanga-
