voor UitgeverW. A. den m Miinckhof, Venray. Karakter. Een dokter die de dooden kon doen opstaan. Zaterdag 88 September 19Q7. kSBste ,T aarg-ang1. V Mengelwerk. Abonnementsprijs per kwartaal voor Vrnhat franco per post voor bet buitenland bij vooruitbetaling afzonderlijke nummers 50 c. 85 c. 85 c. 8 e. Prijs der Advertentiën: van 1 4 regels elke regel meer letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3raaal geplaatst worden 2n.aal berekend. 20 c. 5 c. Wat is karakter Welke eigenschappen bezit, het Waarin drukt het r.ich uit? Daar zijn, gelijk men weet, lieden, van wien men zegt, dat zij geen karakter bezitten, dat zij karakterloos zijn Daar zijn anderen van wie men getuigt, dat zij een karakter hebben. Daar zijn er echter ook, maar hun getal is, helaas, 'niet zoo heel groot die een fier, een edel karakter t ionen. Wat bedoelt men met dii karakte ristieke woord «karakter, wat is karakter. Door karakter verstaat men den gemoedsaard van den mensch, min» der of deze laatste droefgeestig of blijmoedig is gestemd, maar of hij in alle omstandigheden des levens zich richt naar en laat leiden door al wat edel is en goed in hoogste vol» komenheid slechts in den godsdienst te vinden is, spreekt het ook van zelf, dal ware karakters bij oprechte geloovigen op de eerste piaals moeten gevonden worden. De mensch, die geen vast karak ter heeft, is een speelbal zijner hartstochten, het is noodzakelijk, dat de mensch, die iels wil prestee» ren in de wereld een degelijk karakter bezit. Wat het beenderenstelsel voor ons physiek- lichaam is, het karakter voor de ziel. Ontneemt het lichaam zijne beenderen het kan zich niet staande houden ontneemt de ziel het karak ter, zij wordt als een schip van zijn roer beroofd, ten speelhal der golven aan den hartstocht, als een door den wind bewogen riet. Men spreekt van menschen, die geen karakter hebben, en van ande» ren die een laag karakter toor.en. Wat wordt daarmede bedoeld De dronkaard wordt karakterloos genoemd, omdat hij in stede van de verdiende penningen aan te wenden tot onderhoud van zijn huisgezin deze op brooddronken wijze verbrast en de zijnen honger en gebrek laat lijden, ook hij wordt karakterloos genoemd, die zich als een kwezelaar voordoet, op hem "gunstige tijden zijn gezicht in eene fijne plooi weet te zetten en spot met hetgeen hem heilig moest zijn. Valsche schaamte, menschelijk opzicht zijn een sta-in-den weg voor een fiere mannelijk en onafhankelijk karakter. De gierigaard, die dagelijks zijne schatten ziet aangroeien, maar de hand niet opent voor den arme, die van honger verkwijnt, heeft een laag karakter, zoowel als de mensch van wiens onreine lippen woorden stroo men, die den blos der schaamte moeten brengen op de wang van den onschuldigen jongeling of der kuische maagd. 't Ontbreekt den karaktorlooze aan moed, onafhankelijkheid' en zelf» verlooching, hij bereikt zijn doel door kruiperij en vleijerij. Want die gebrek heeft aan moed, huilt met den wolf met wien hij in het bosch is, schaamt zich vaak in 't openbaar een uitwendig teek en te geven van zijn geloof en is. o, zoo vroom als andersdenkenden of on» geloovigen er niets van zien. Zonder moed, geen waar karakter. Gemakzucht vormt ook menschen zonder karakter. Laat anderen het woord opnemen, zeggen velen, die zaak gaat ons niet aan, en zoo geschiedt het dat et- gezwegen wordt, waar spreken plicht is, waar belijden gevorderd wordt. Baatzuchtigheid is ook vaak een oorzaak van gebrek aan karakter, eigenliefde, het woeten in het slijk naar eer en rijkdommen is het werk van een karakterloos mensch. Voor den zelfzuchtige zijn alle wegen die naar wereldsche grootheid voeren, goed. Er wordt in het stof gekropen voor wat geld, wat aanzien voor een genadig knikje eener aardsche grootheid. Beginselen worden verzaakt of verloochend, als het geldt eenig aardsch gewin to bemacLOtren. Die karakter toont en onbaat» zuchtigheid in het hart koestert, ziet steeds bovenmenschelijk ideaal voor oogen, De wereld moge hem be spotten, zijn opoffering in twijfel trekken, of aan baatzuchtigheid toeschrijven, het deert hem niet wat er gemompeld of gesproken wordt. Die voor zijn beginsel leeft en daarvoor alles veil heeft, hij is een man van karakter, de achting, den eerbied van allen waardig. Deden allen onder ons, in den karakterloozen tijd, dien wij te doorworstelen hebben hun plicht, dan zou de wereld ei goed bij varen. Allen moeten beseffen, dat zij eene wereldheerschappij behooren te vor men van onderlinge bescherming, geenszins van wederzijdsche ver» nietingen. Verwarring van bevoegdheid, aanmatiging, willekeur en geweld» pleging, door karakterloozen in praktijk gebracht, voert het mensch» dom ten verderve.; op hen is dan ook van toepassing het spreekwoord, dat veel waarheid bevat Ter wille van het smeer, Likt de kat de kandeleor. Eüii lieelen tijd geleden vestigde zicli onverwachts te Florence een dokter, Attrapeccini genaamd. Vanwaar kwam hij? Niemand zou het kunnen zeggen. Scheen zijn naam een [taliaansche afkomst ain te duiden, zijn accent, lichtelijk hellend naar het Hoogduitsch, zou in hem den Germaan doen zien. Zyn groote baard daarentegen, zijn ernstig voorkomen en majestueze gang verrieden den Oosterling. Zeker manuscript vertelde weer. dat Attrapeccini van geboorte een Franechman was, en wel uit Gascogne, maar. de echtheid van het stuK. is nooit bewezen. Wat zijn nationaliteit dan ook moge wezen, ternauwernood was de dokter te Florence gearriveerd of hij deelde met hoorn- en trompetgeschal en trom- geroffel der burgerij mede, dat hij zich den lsten Mei het wa> een Dinsdag naar het kerkhof zou begeven om daar vijf personen door hem uit te kiezen het leven terug te schenken. Men begrijpt de opschudding die deze lijding onder het volk 'eweegbraebt. Geheel Florence sprak van den vermaarden vreemdeling. De oon noemde hem een toovonaar, de ander betitelde hem met den minder eervollen nam van kwak zalver; maar allen beschouwden riem als een vermetel man. En geen wonder, want er behoort voorzeker een niet geringe mate van vermetelheid toe om te beloven dooden, die reeds lang hegraven waren, ten leven op te wekken. -1 De opschudding nam in die mate toe, dat de burgemeester van de stad besloot den dokter bij zicli te laten komen en hem aan een streng en nauwkeurig onderzoek ie onderwerpen. Iemand, die de macht bezit om over leven en dood te beschikken, kost het ongetwijfeld niet veel m reite te begrijpen, wat er omgaat in het hoofd van een burgemeestor. Z.Edelachtb. had dan ook ternauwernood zijn zegel gttet op het voor hem liggend besluit, toen de dokter ïich in persoon aanmeldde. Ge komt precies op dokter, zei de burgemeester j i'- inist hebben laten roepen, Ik kende uw voornemen geachte heer, daarom heb ik my gehaast uw bevelen te voorkomen. Deze eenvoudige woorden, uitgesproken op den kalrasten toon, brachten den burgervader geheel van streek. Hij herstelde zich evenwel spoedig en stond op het punt Attrapeccini te onder vragen, maar deze voorkwam hem. Heer, zeide hij, ik weet. dat uw ondergeschikten niet alleen aan mijn kennis, maar zelfs aan mijn eerlijkheid twijfelen, zij beweren dat ik hier zou gekomen ziju om het volk te bedriegen. Inderdaad wordt er zoo iets gemom peld, antwoordde de burgemeester. Men voegt erbij, vervolgde de dokter, dat ik er voor zorgen zou een of twee dagen vóór den bewusten datum te verdwijnen. Inderdaad, dat wordt beweerd. Ge begrijpt, geachte heer, dat het met mijn beginsel strijdt, dergelijke lastertaal vrjj te laten rundstrooien en daarom kom ik u eerbiedig, maar drin gend verzoeken het huis, dat ik bewoon, door tien, twintig, deriig of meer wachten te laten bewaken, teneinde het mij onmogelijk te maken ongemerkt vöö den dag, waarop de vijf dooden zullen verrijzen, de stad te verlaten. Myn ver zoek zal u niet onredelijk voorkomen hoop ik, te meer, daar gij zelf van plan waart mijn huis te doen bewaken door deze wachten, voor ik er om vroeg. De verbazing van den burgemeester steeg nu ten toppunt. Deze man was ongetwijfeld een buiten gewoon wezen, die zoo maar voor de vuist iu de harten en bet geweten der menschen las. Eensdeels uit nieuwsgierigheid, ander deels om aan do plichten van zijn ambt te voldoen, had hij, de burgemeester, inderdaad besloten den dokter streng door de politie te doen bewaken. Noch zijn vrouw, noch iemand anders had hij met zijn besluit in kennis gesteld en toch was Attrapeccini van zijn voornemen volkomen op de hoogte. Hij had dus reden verbaasd te staan over de scbran derheid van den wonderdoener. Uw verzoek, dokter, zei by, is ingewilligd. Twintig gerechtsdienaars zullen dag en nacht u verblijf bewaken tot den dag voor u gekozen, om uw belofte te vervullen, ten minste, wanneer ge uw plan wilt doorzetten. Bedenk wel, of het misschien niet verstandiger zou zijn op uw voornemen terug te komen. Men brengt niet ODgestraft een geheole stad in opschudding. Ik ken de Floren- tijnen. zij zijn in staat u te vermoorden wanneer mocht blijken, dat ze zijn beetgenomen. En wordt ge wegens bedrog in deze zaak in hechtenis genomen dan staan u minstons eenige maanden gevan genisstraf te wachten in afwachting, dat de volkswoede kalmeoren en u vergeten zal. Ik zou verdienen, zei de dokter, nog strenger behandeld te worden, indien ik het durfde wagen mijn program ma niet ton uitvoer te brengen. Hierna maakte hij een eerbiedige buiging voor den burgemeester en verliet het vertrek. Plotseling evenwel stond hij stil, bedacht zich, keerde terug en zei Nog veertien dagen scheiden ons van den len Mei hoe groot mijn kennis moge zijn, ben ik toch onderhevig aan men8chehjke zwakheden, Zooals mot iedereen het geval zou zijn, zal ik mij spoedig iri mijn eenzaamheid vervelen ik zal afleiding noodig hebben en daarom verzoek ik u beleefd de bewakers te bevelen al diegenen tot mij toe te laten, die mij zouden wonschen te zien en te spreken. Ook dit sta ik u toe, zeide de burgemeester. Iedereen, die zulks wenscht zal tot u worden toegelaten, maar wat u zelf aangaat, liet zal u niet toegestaan worden uw woning te verlaten dan op den dag door u bepaald. Precies overeenkomstig mijn wensch Edelachtb. hoor. Pas was Attrapeccini in zijn woning terug, of tien uitgelezen politieagenten gewapend met de hellebaard in de vuist en het rapier óp zij, verschenen en bewaakten alle uitgangen. Ztj mochten in geen geval van bet gegeven bevel afwijken, luidde het strenge order. Het bezoek van dr. At'rapeccini bij den burgemeester was weldra met al zjjne bijzonderheden door de geheele stad bekend. Geen wonder, dat het vertrouwen in dezen zonderlingen man meer en meer versterkt werd en zelfs de ongeloovigsten begonnen nieuwsgierig te worden naar den afloop. Acht dagen voor den eersten Mei werd bij den dokter oen heer aangediend, geheel in het zwart gekleed, van ongeveer veertig jarigen leeftijd. Het was Senator Arrozo. door geheel Florence gekend wegens de onuitsprekelijke droefneid, dooi hem bij den dood van zijn vrouw aan den dag gelegd, ongeveer 8 maanden geleden. Signor, aldus begon bij zonder andero inleiding, ik wil eens ronduit met u spreken. Hoewel velen de mogelijkheid van de wonderen, die gij belooft, in twijfel trekken, geloof ik toch, dat ze uitvoerbaar zijn en daarom kom ik u smeekou mijn overleden vrouw rustig te laten liggen op de plaats, die ze op het kerkhof inneemt. Zoo. zoo, antwoord© Attrapeccini. Ik bid er u om, Signor, Ik sta op het punt om te hertrouwen. Reeds in deze maand zullen de afkon digingen plaats hebben en nu zult ge mij een edelman, toch niet in groote onge legenheid willen brengen, niet waar Terwijl hij deze woorden uitte, schoof hy een beurs gevuld met goud op de tafel, die voor hem stond. Ge behoeft u niet ongerust te maken, Arroza, zei de dokter, wees bedaard en ga voort met de toebereidselen voor uw huwelijk. Den volgender. dag ontving hij een bezoek van Philippini, den beroemdsten geneesheer van Florence en misschien van geheel Toscane. In dien tijd word ieder dokter min of moer voor duivelskunstenaar en geesten bezweerder aangezien. Wat men van hem ook vertelde, Philipini wist zeer goed, dat hy op geen van beide titels aanspraak kon maken. Maar dat ieder ander dokter het ook niet was, hij zou de laatste ziju om het te bevestigen. Daarom gevoelde hij zich ongerust en dit te meer, toen hij van het zekere optreden van Attrapeccini hoorde gewagen. Wat zou er gebeuren, wanneer op het kerkhof van Florence gestorvenen het leven werd teruggeschon ken Zouden hun eerste woorden niet een aanklacht tegen den geneesheer zijn, die hun of gedood had óf geen poging in het werk had gesteld om hun de gezondheid terug te schenken. Philippini rilde 07er zijn geheelejichaam bij de gedachte aan een dergelijk gevaar. Dokter en geachte collega, zei hij tot Attrappeccini, gy zult mij toch niet ui de grootste ongelegenheid willen brengen door een van degenen, die onder mijn behandeling gestorven zijn, het daglicht weer te doen aanschouwen. Wel zeker niet, Geef mij de lijst van de lieden, die u zouden kunnen benadeelen. Ik zal er voor zorgen, dokter, tegelijkertijd legde hij op de tafel een stapeltje gouden kronen. Ik zal handelen overeenkomstig nw wensch, mijn waarde confrater, antwoordde de vreemde geneesheer. Ternauwernood had Attrapeccini de deur achter Philippini gesloten, of ze werd weder geopend om de twee gebroe- ders Gavazzo te doen binnentreden! Hertog Pierre Gavazzo en zijn broeder markies Paul. hadden zich gedeeltelijk door hun verdiensten, gedeeltelijk door hun rijkdom, weten op te heffen tot den hoogsten adel van Italië. De weg daarheen was lang geweest en.doornig, omdat hun vader molenaar was. Zy kwamen nu den dokter smeeken dien vader niet tot het leven terug te roepen, omdat hij hun verdere loopbaan maar in den weg zou staan. De dokter toonde zich zeer veront waardig over het lage karakter der beide zoons. Hoe is het mogelijk, dat twee kinderen zoo ontaard kunnen zijn om zieh er tegen te verzetten dat hun vader hun terugge schonken wordt. Dat staat gelyk met de daad van een vadermoordenaar. Nog nooit was Attrapec cini medeplichtig geweest aan een handelwijze zoo laakbaar en verachtelijk als deze. Hy had er niet aan g-dacht den molenaar het leven terug te schenken, maar nu hij diens kinderen zoo hoorde spreken, zon de eerste doode, die hij zou doen verrijzen, de molenaar Gavazzo zijn. Men stelle zicli den schrik voor. die den hertog en den markies beving bij Let honren van dit besluit. Een groote som golds hadden zij medegebracht om door den glans van hot goud Attrapeccini te overreden. Maar deze bleek niet voldoende om de bezwaren van den dokter te overwinnen, Eerst, nadat zij beloofd hadden nog het dubbele van de som te zullen zenden, liet Attrapeccini zich overhalen. Het lijk van den molenaar zou rustig blijven liggen. De vreemde dokter ontving nog tal rijke bezoeken, waarvan de geschiedenis evenwel de bijzonderheden niet verhaait. Eindelijk brak de vooravond van den len Mei aan. Gedurende den nacht, die den grooten dag voorafging, werden de wachten om het huis van Attrapeccini verdubbeld met het bevel de instructie met de meeste nauwgezetheid ten uitvoer te brengen. De burgemeester wist, dat de bevolking op hem haar woede zou koelen, wanneer de vreemdeling mocht ontsnappen. Men schat het getal belangstellenden, die zich den len Mei 'e morgens om 8 uur op en om het kerkhof verzamelden, op minstens 50.000. Maar daar Attra» PEEL EN MAAS

Peel en Maas | 1907 | | pagina 1