VOOÏ
T «n
UitgeverW. A.
Munekhof, Venray.
Het Arbeidscontract.
I
Zaterdag' 7 September 19Q7.
SSste
Jaargang.
v.
Mengelwerk.
In den Sneeuwstorm.
Abonnementsprijs per kwartaal
voor Venrat 50 o.
franco per post 05 c.
voor het buitonland by vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 0 c.
Prijs der Advertentiën:
van 1 4
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
20 c.
5 c.
den bedongen, ai beid
vermogen hebben te
.nog van het daglicht scheiden. Ook
MARIA'S GEBOORTE. |alzoudeheerl'jke straling der zon
niet met zich voeren het innig afgebe»
den herstel, toch is 't of die over»
Een der blijdste verschijningen in vloeiing van licht verzachting brengt
ons volksleven is de geestdrift, waai', in het leed. Zeker neemt het van ons Owioemd zijn tal van veroiich-
nt.de ons volk .n telkens hooge,Uf, da. naar gevoel van verlatenheid ti, v00r den werkgever, veert-
stemming den verjaardag viert zijner waarin de nachtelijke stilte ons zool vloeiende uit de wel op het
hoogstgeeerbiedigde en innig gehelde gemakkelijk verzet. Arbeidscontract
vorstin Wilhelntin», En nauwelijks verschijnt het Doch daarnevens heeft natuurlijk
liet doet goed elke uiting dier eerste morgengrauwen, of de vreugde ook de arbeider verplichtingen, in
geestdrift te sten en mee te leven >n ontwaakt en met luiden jubel begroe- da nieu„ eli ui m, uk kelijk
de opgewekte vreugde, waaraan net ten wij den eersten purperen gloed, Igenoemd
hart des volks zich zoo gul overgeeft, die ons de komst aankondigt van die Vooreerst zal de arbeider
In die aanhankelijkheid aan zijn blijde verlichting de zon de zon
vorstin toont het volk ziju hechte Zoo iets gevoelde de wereld bij de
deugd, zijn kloeke trouw, zijn hoqge blijde geboorte van 's Heeren Moeder
eerbieding voor een gezag, dat, Maria!
bij gratie Gods gesteld, het leidt 0 zjj wa8 verwacht, die vrouw
in voorspoed en zegen. Daarom is der hoogste uitverkiezing, met een
de .31 Aug. met zijn vreugde en I zelfde onstuimigheid ais de Verlosser I daaromtrent
vermaken een der blijdste dagen der wereld Het bepaald beginnen Voorts is'de arbeider verplicht,
van het jaar der verlossing was »een maagd zou den arbeid zelf te doen: slechts
Eender blijdste dagen in ons lonivangen en een t00n baren." En als met toestemmiDg van den werkge-
godsdienstig leven iéi de.geboortedag de purperen zoom, welke het opko» VQ1. zal hy zich door een (lerde
onzer hemelsche Koningin, Maria. mend licht aan de randen der wolken m0„en doen vervangen.
En hoe hooger de godsdienstige k0ort, z00 zou 0ns Maria in hare pjü hiermede staat in nauw ver-
geestdrift is, waarmede het volk gehoorte zeggen, hoede komst des baud. dat de arbeider ai ren*
dien dag vierthoe hooger het op Verlossers nabij was. En die groole verp,icht is zich te houden aan de
d.en dag zijn godsdienstige vreugdehyderes, die daarneerlag eeuwen, voorschriften, door of vanwege den
stemt; tot zooveel krachtiger gods- eeuwen lang onder het onboschnjfe» werkgever hem gegeven opzich.
dienstig leven mag men ook beslui» hjjk Ieed eener zware vervloeking, L van het verrichten van den
ten die zuchtende menschheidbegroette in arbeid ot ten opzichte der goede
Waarlijk daar is reden vanblijden jubel de geboorte dier Maagd|orde in de fabriek of werkplaats.
natuurlijk
l naar besto
vervullen.
Voor zoover aard en omvang
daarvan niet is overeengekomen,
[beslist weer het plaatse'ijk gebruik
vreugde op dezen herinneringsdag die een zoon zou bareu. die Jezus Inwonendo arbeiders (dienstboden
Aa~ oneer Moeder en'j JJ i v
der geboorte
Koningin
Haar intrede in deze
een wonder der genade.
Bij elk menschenkind
wereld is
is deze
d. i. Verlosser genoemd werd. Ihebben zich daarenboven streng te
Hooge en heilige vreugde doortrilde gedragen naar de orde des huizes,
het hart dier menschheid, wijl zij j,et algemeen zijn hiermede de
jubelen mocht bij dat pasgeborenI bijzonder genoemde verplichtingen
kind. het licht! het verlossend van deD arbeider aangegeven,
intrede gekenmerkt door een zw-aren hie,It - Maar dat deze bovendien nog
vloek voortkomend uit een groote ]s daar geen rede voor hooge en gebonden is door andere plichten
schuld. usscheti dat kind der heilige vreugde bij de herinnering bewijst de uitdrukkelijke bepaling,
zonde on God, voor wien het ge» Idier hoogstgezegende geboorte i Te dat de arbeider daarenboven in het
maakt werd ligt een afstand. Qieer nu, nu in vollen rijkdom harer L,geflleeil verplicht is »al datgene
wijder gapend dan die tusschen onmetelijke verdiensten die Komi.J te doen en na ,0 Jat0Ilt wateen gQed
hemelen aarde. gj„ leeft en heersebt voor ons en arbeider in gelijke omstandigheden
Daar is vijandschap, .nn.g en voor ons hei, Te raeer nUj nU Hare behoort te do*n na te laten
scheidend, die ^ot het jammoilijk volmaking in moederlijke liefde en I)e plicht van billijkheid en juiste
verva doemt. Debovennatuu.hjke teederheid zich openbaart handelwijze derhalve, die in ieder
inwerking van het sacrament moet Hoogstgezegend zij God, die in gGVal is na te gaan, maar niet in
een verhouding hervormen die^opkfaria's geboorte ons op nieuw ver» bijzonderheden kan worden omschro-
het jammerlijkst door de zonde be» vulde met blijde hope en ons sterkte jveru
dorven was. door de heerlijkste verwachtingen.
hn eerst als de reinigende wateren q verheugen wij onsen danken wij
des Doopsels dit wonder der genade Ln spreken wij onzen jubel uit in op» I We hebben r.u nog te bespreken
nebben gewerkt, kan dat kind rusug recht0j vo|hardende? steeds wagsende de manieren waarop het arbeids-
ademen en kalm het leven gemeten. vereering. LnUuU. of liever de dienslbetrek-
Bij Maria niets van dat alles. Qp Koninginne-dag is het ons king volgens dit contract, eindigt.
Zondeloos als hare ontvangenis was 00n eere ons t0 sjeren met het oranje Die dienstbetrekking eindigt van
ook hare geboorte. aar hart was omdat dit de kleur is onzer eenige, \rechtswege wanneer de tyd is verstre-
niet vreemd van od, maar op t onzer hooge Koninginne. Welnu ken, welke daarvoor bij overeen»
innigst met Hem door de heiligsteIonze Hemel-Koningin kunnen wij komst of reglement, of bij wet of
liede vei bonden. Dat kind was een|njet beter en verdienstelijker eeren vordering, of bij gebreke daarvan,
kind van zrgening in het volle bezit I clan door ons te sieren met de deug» door het gebruik is bepaald,
der goddelijke liefde, die in .hare den. dio hare deugden zijn. O, die Vooratgaande opzegging is in dat
heilige ziel steedo toenam. In haar, hoogstvolmaakte schitterde uit in alLeva| alleen noodig
Ms,-ia, trad de menschheid vreer op die .edelijke eigenschappen der «ei. iodieB daaromtrent bij schrif»
ZIJ eens V as|d,e wij deugden noemen. Kiezen wij |^,..lr of h[. reg,ement ig
rein en heilig, gelijk c „y uou6uoil ilUDUIOUl 4VIO„DII
voortgekomen uit Gods scheppendeUóne, uit den rijken voorraad eene, tellJk ,Bg
hand. wier beoefening Haar ter liefde ons overeen8e 'omen
En daarom is er reden tot hooge dit jaar een heilige plicht zijn. 2o. indien volgens wet, verorde-
vreugde bij de herinnering dezer Bieden wij Haar op dezen dag dit "'ng of gebruik ook bij vooraf
hoogste gezegende geooorte. voornemen aan. Leggen wij ons toe bepaalden tijd opzegging behoort
Daar is nog meer. op dje é6ne deugd tol den voigenden plaats te hebben en partijen daarvan
Wanneer men, rusteloos gekweld geboortedag onzer gezegende Moeder niet> waai' Zulks geoorlo°f(l 1S' b.lJ
door hevige pijn, in den zwarten, Zoo zul|en niet a,ieen op de Haar schriftelijk beding of reglement zijn
donkeren nacht den verkwikkenden aangenaamste wijze onze vreugde om afgeweken,
slaap niet heeft mogen genieten dan haar geboorte uitspreken maar wij
telt men in martelend ongeduld_de Inullen ook het krachtigst hare voor
langzaam kruipende uren, die ons spraak en hare liefde winnen T.
Vervolg Bijvoegsel.
Langzaam en zwaar steunend baande de
locomotief zich een weg door de voort
durend dikker wordende sneeuwmassa's.
Vijf uren zaten wij ieeds in het rijtuig,
ik en -de zwijgende inan tegenover mij;
vijf uur lang dwarreldo builen in dichte
vlokken do sneeuw naar omlaag, bedekte
de rails van den spoorweg en de wijde
velden aan beide zijden.
Do storm kwam en nam de lichte, witte
massa met zich in de lucht, om ze eenige
passen verder weer op den grond te laten
vallen. Urenlang had ik mij met dit een
vormig spel geamuseerd, nu was het ook
daarmee uit.
Het schemerde en spoedig zou het avond
zijn Binnen in den wagon was het al
lang donker, want een dik sneeuwkleed
had de ruiten overtogon Het olielampje
wierp slechts een mat schynsel in het
rijtuig.
Ik richtte mijn opmerkzaamheid sterker
op mijn medereiziger. Wat zou hy zijn
Als boer zag hy er niet uit, zijn kleeding
was steed8ch en toch raadde men uit som
mige linksche bewegingen den plattelander
Een boerenzoon, die in de stad liet een of
isriwrfe m'<v>fent - d»t «a" mii»
oordeel over hem.
Zonderling echter was de houding van
den man. Gedurende de geheele reis had
hy in den hoek geleund gezeten, zonder
een woord te spreken, in gedachten ver
diept. Dat deze gedachte van vriendelyken
aard waren, kon men zien aan den glim
lach. die van tyd tot tijd op zijn gelaat
kwam.
Een eigenaardige glimlach van innerlyke
blijdschap getuigend, zouals kinderen in
den slaap plegen te glimlachen, als Sinter
klaas hun in den droom de vurig verlangde
8peelgoed8chatten laat zien.
Thans veranderde de houding van myn
modereiziger. Hij haalde zijn horloge te
voorschijn en keek boe laat het was, daar
op sloeg hy een spoorboekje open om te
zien, waar wij ongeveer waren.
De streek scheen hem belang in te
boezemen. Hy ademde op de ruiten, om
te trachten, de sneeuw te doen smelten,
wat hem echter niet gelukte. Vervolgens
deed hij vergeet'sche popingen om het be
vroren portierraampje te openen.
Eindelijk ging hij weer zitten met een
zucht van spijt en haalde van nu af met
telkens korter wordeude tusschenpoozen
zijn horloge te voorschijn.
Wat rijdt die trein langzaam, mom
pelde hij.
Ik maakte van de gelegenheid gebruik
om oen gesprek aan te kuoopen.
Wij mogen blij zijn, dat hij nog
verder rijdt. Het zou mij niet verwonde
ren als hy in dezen sneeuwstorm toch
nog steken blijft.
De andere raadpleegde weer zijn horloge
en zijn spoorboekje.
- Wij moeten thans tusschen Sandbeck
en Kolhuizen zijn, zeide hij. Hier is geen
gevaar. De weg loopt overal op een
hoogen dijk, maar bij Noordbeek is een
leelyke plek, een bocht en daar zou het
niet onmogelijk zijn, dat wij in de sneeuw
blyven zitten.
Gij schijnt de streek hier te kennen
Zijn gelaat helderde-op.
Dat zou ik meeneu. Ik ben hier ge
boren. In een dorpje, een half uur van
Noordbeek verwijderd. lederen steen ken
k hier in den omtrek, iederen boom, hoe
wel ik meer dan vijf jaar weg geweest
beD.
Dan gaat ge nu zeker weer eens op
bezoek in uw geboorteplaats
Ik deed de vraag slechts, om net gesprek
aan den gang te houden, Ik was niet
nieuwsgierig, wat kon die man voor be
langwekkends te vertellen hebben.
Ja, hernam hy en de zonuige glim-
z'jn ?«leat. Naar
lach kwam weer
vrouw en kind.
En na een korte poos, ging by, zonder
verdere uitnoodiging voort
Vjjf jaiir ben ik weg geweest, naar
Amorilta. [{et ja mjj 2waar genoeg ge
vallen van huis weg te gaan. Maar er
waren familieomstandigheden. Mijn vader
stierf en toen bleek, dat geen steen van
de boerdery meer syn eigendom was. Hy
had in het geheim gespeculeerd op de beurs
niemand wist er iets van. In plaats van
een ryken erfgenaam werd ik een arme
slokker. En bovendien was ik een jaar
tevoren getrouwd. Ja, het was een harde
slag.
Hij verzonk bij de herinnering aan liet
verleden weer in nadenken, doch spoedig
ging bij opgewekt voort:
Nu is het gelukkig voorbij. Maar
geloof mij, mijnheer, gemakkelyk is het
mij niet gevallen, mijn vrouw achter te
laten en naar Amerika te gaan. Wat
bleef mij anders over Geleerd bad ik
niets dan het landbouwbedrijf en ik kon
mijn Kaatje toch niet de vrouw van een
boerenarbeider maken. Ik ging dus kort«
besloten weg en zy keerde naar haar
ouders terug, en nu ga ik baar halen.
Dikwijls ben ik daarginds aDgstig ge
weest. Een raen8ch komt dikwyls op
zulke dwaze gedachten. Weet ge. wie ik
bet meest benijd heb 1 De vogels, omdat
zy Zóu £e;uaK*8iyk ee j.iO» «ka
land vhegen, de zeeën over. En 'a nachts
droomde ik soms, dat ik vleugels had en de
zee overvloog naar mijn vrouw en mijn
kind.
Hij lachte gelukkig.
Mijn kind. Grappig 1 Ik weet nist
eens of het een jongen of
een meisje is: En.toch moet de vental
groot zijn en een broek dragen en met
andere jongens sleedje rijden, van den
dyk af op den bevroren vyver, zooale
wij het als jongens ook al deden. Want
ik heb zoo'n gedachte dat het een jongen
is. Maar als bet een meisje is, is 't ook
goed.
Hebt ge dan al dien tijd, vyf jaar
lang geen brief van haar gehad vroeg ik,
Hy keek mij verbaasd aan.
Een brief? Neen, ik heb tweemaal
geld overgestuurd, eenmaal honderd en
eenmaal vijfnonderd gulden. Maar ant
woord heb ik nooit gekregen. Och bij ons
boeren is dat anders dan by stads-
raoii8chen. Wy zijn niei, zoo vlug met de
pen. En dat Kaatje niet geschreven heeft
is toch het beste bewijs dat alles in orde
is, want anders natuurlyk. als iemand
ziek is. of sterft, dan schrijft men wel.
Hy verzonk weer in gepeins. Ik begon
belang in deu man te stellen.
En is het u goed gegaan f vroeg ik.
Hij ging rechtop zit-eu.
Daarginds Och de gebraden duiven
vliegen iemand daar ook niet in den mond.
Maar 't is toch gemakkelijker dan hier
aan den kost te komen, als men gezond
is en werkeD wil en kan. De grond is
ginds anders dan by ons, vanzelf groeit
er niets, 't werk is zwaar maar loonend.
Twoe jaar lang was ik bij een farmer en
leerde er veel. Hst derde jaar probeerde ik
het zelf. Maar mij ontbrak kapitaal en
zonder geld gaat het nergens. Ik moest
dan ook in het vierdejaar myn bezitting
weer opgeven en in dienst gaan. Ik was
wanhopig. Toen kwam op een goeden dag
de oude Muller bij mij op het veld, ook
een landverhuizer, die een schoone farm
had. Maar zijn vrouw werd door heimwee
geplaagd en drong aan terug te keeren.
Op een dag dan komt by by my, kykt
naar mijn werk, schuift zyn pruim van
de eene wang naar de andere en zegt
dan
- Gij zijt een handige kerel Jan Priem.
Zoo heet ik namelijk.
Men doet wat men kan. zeg ik. Maar
op eigen groud gaat het werk nog twee
maal zoo goed.
Vervolg, zie bijvoegsel.
s
PEEL
EN
MAAS
1 1 |VIMU III VA U Jvt Wi I w«l V/I v«i ni'iaulu.