n
UitgeverW. A. Van den Mnnckhof, Venray.
Het naderend onweer.
Sanatorium
Zaterdag- 20 Juli 1907.
28ste Jaargang.
No. 29.
voor R. K. Drankzuchtigen.
De politie en ongeval
len, clie geen ongevallen
zijn.
Tuin- en Landbouw.
Abonnementsprijs per kwartaöl
voor Venrat 50 c.
franco per post t>5 c.
voor het buitenland by vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
Prijs der Advertentiën
vau 1 4 regels 20 c.
elke regel meer 5 c.
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst worden 2maal berekend.
Onder bovenstaand opschrift,
schrijft De Standaard, een artikel,
dat wel de lezing en de overweging
waard is.
Iedereen is getroffen door wat
in Frankrijk plaats grijpt, nadat
men openlijk gebroken heeft niet
alleen met de Kerk, maar met God
t«\f, tegen Wien de socialist Vivi-
ani de godslastering in het openbaar
dorst uit te spreken »Wij hebben
«de lichten aan den hemel gedoofd,
en niemand is in staat ze weder te
omsteken."
Onlusten in geheele provincies,
muiterij in leger en vloot, onver»
trouwbare rechters. omkoopbare
Kamerleden, verwildering der jeugd,
dat alles is aan de orde van den
dag in Frankrijk.
Geen wonder, dat er onrust
heerscht bij velen.
De Regeering kan nog enkel aan
het bewind blijven door te verklaren
«in sociaal-democratischen geest te
«uilen regeeren" en door de hulp
van de rechtsche partijen, wanneer
het de handhaving der orde betreft.
Niet enkel op politiek gebied
staat het aldus.
«Stond dat politiek geglij op zich
aldus De Standaard»or
zou nog minder te duchten zijn,
maar dat staat het niet. Het sociale
lichaam zolf is aangetast. De teeke
nen van sociale ontbinding zijn er.
Het religieuse leven zinkt, zedelijk
schoof men reeds over den rand van
den afgrond.
De geboorten daalden beneden
peil.
De vrije liefde viert haar triomfen
De geldkoorts greep heele klassen
der maatschappij aan. Zelfs de
rechterlijke macht verloor haar
prestige. De wilden onder de kiezers
overheerschen de elementen. De
kiezers regeeren de Kamerleden. Do
Kamerleden rukkenen trekken aan
hel landbestuur. Een lichaam kan
iiiei gezond groeien, als in de extre
miteiten de teekenen van ontbinding
treden.
En de ontbinding is in het Fransche
s iciale volkslichaam reeds begonnen.
Gansche departementen, die in nood
kwamen, wierpen de teugels van het
gezag van zich af, en zochten zich-
telf recht te verschaffen, en van alle
kanten rijpt het voor een omwente
ling, die heel den Franschen staat
onderstboven kan keeren.
Er werkt een politiek, sociaal en
zedelijk bederf, waar geen genees
middel meer tegen baat, dat niemand
meer stuiteu kan.
De wetgeving is machteloos. Er
komt niets meer tot stand, Het is
één woelen en gisten, hei wordt
almeer wat de Franschen noemen een
allesoverwelgend Tohoewabohoe. Het
is een draaikolk, waarin alles wordt
meegesleurd, en in benepenheid des
harten vraagt eenieder zich af, wat
van dit alles het einde zal zijn.
Zelfs zijn er, die opmerken, dat
ook hier vaste regel werkt. Na 1789
kwam de revolutie in 1830. Achttien
jaar later volgt de omwenteling van
1848. Weer 22 jaren verder volgde
in 1870, onder den oorlog door, de
Commune.
Nu heeft de bestendige rust reeds
ruim 30 jaren geduurd.
Eigenlijk te lang immers.
De nieuwe volksbeving heeft zich
sinds lang en voor jaren aangekon
digd.
Dat er nu weer een omwenteling
op het naderen staat, is volkomen
normaal, en naar ze langer uitblijft,
zal ze slechts te heviger, te geweldi
ger zijn.
Heel Europa ziet hierbij met bo»
zorgdbeid toe.
Het eigenaardige toch van de
Fransche omwentelingen in 1789,
1830 en 1848. was steeds, dat ze
opkwamen uit een gisting der gees«
ten, die in Frankrijk niet op zich
zelve stond, maar door heel Europa
haai' vertakkingen had, en daarom,
eens in Parijs losgebroken, schier na
alle streken van Europa oversloeg.
Ook nu weer konit de omwenteling
op uiteen. woe]ing der geesten- die
een algemeen Europeesch karakter
draagt.
Het radicalisme, het socialisme,
het anarchisme steekt het hoofd in
alle landen op.
In Rusland en in Duitschland, in
Oostenrijk en in Italië, in Spanje en
in Portugal, in Denemarken en in
Zweden, in België en ook in Neder»
land.
Zelfs Engeland en Amerika gaan
niet vrij meer uit.
De vreezeis daarom geen herseil
schim, dat wat in 1789, 1830 en in
1848 zich stelselmatig vertoonde,
ook nu zich verwezenlijken za), en
dat een omwenteling in Parijs op
staander, voet door een algemeene
Europeesche beweging gevolgd zal
worden,
Zelfs de groote liberale pers wordt
ongerust.
Lees het maar in onze eigen liberale
hoofdorganen.
Locs het maar in de'Indép. Beige
en andere buitenlandsche bladen
van liberale herkomst.
Zoo had men het niet bedoeld.
Dat gaat te ver. Dat wordt ge
vaarlijk. Men deinst terug voor de
gevolgen van zijn eigen propagan«
da.
Men slaat alarm. Men waarschuwt
eer het te laat mocht zijn, op
bevenden toon.
Een schok trilt door aller hart.
Zoolang men op het leger rekenen
kon was het niets. Maar nu ook het
leger deinst, voelt men zich bekropen
door een angstige nachtmerrie. Men
slaapt zelfs niet gerust meer.
Hoelang het nog zal dreigen, eer
het losbarst kan niemand voorspellen;
maar dat hetonweder over zal drij
ven, durf niemand meer te hopen.
Het komt: elk land. ook wij
hebben er ons op voor te bereiden.
Viviani's godslastering was de
eerste bliksemschicht, die uitschoot,
en ook ons gewaarschuwd heeft.
Dit riep ook onder vfts 'Ier. ernst
weer boven.
Moge die ernst onder ons stand
houden, eu sla, als de vb m ook ten
onzent mocht uitbreken, onze politie
ke brandweer gereed.
Tot steun van het Dr. Ariënsfonds
dat zich ten doel stelt gelden bijeen
te verzamelen tot de opr. 'hting van
een herstellingsoord voor Kath.
drankzuchtigen is door tie Vereeni-
ging tot bevordering der verpleging
van Katholieke drankzuchtigen, kort
geleden uitgegeven een In'ochuurlje,
dat wij teu warmste in de belang
stelling onzer lezeis aanbevelen.
Dit brochuurtje geeft een duidelijk
beeld op het belangrijke vraagstuk
der herstelling van drankzuchtigen
en geeft met tal van voorbeelden,
ontleend aan het buit uland, een
duidelijk bewijs van het groote nut,
der herstellingsoorden v drank
zuchtigen en van hor *dre! van
het Dr. An.ensfchds.
Met nadruk wijst de schrijver er
o. a. op dat ook de sociale vereeni-
gingen en vakvereenigingen groot
belang er bij hebben de drankzucht
tegen te gaan, terwijl ook vooral de
armenzorg, die thans zoo vaak de
gevolgen der drankzucht in deonder»
steuning van honderde familie s voor
zich ziet, er groot belang bij heelt
de beweging te steunen, die de hern
stelling van drankzuchtigen in sana«
toria bevorderen wil.
In Zwitserland zijn volgens den
schrijver dezer merkwaardige bro«
chure in betrekkelijk weinige jaren
meer dan 800 personeu in de her«
stellingsooi den totaal genezen ge«
worden; en ook de Duiische en
Engolseho gestichten bereiken een
hoog percentage duurzame gene»
zingen,
Er wordt in dit werkje tevens ge»
wezen op de Duitsche, Engelsche en
Zwitsersche wetgeving, waarbij b v.
de voogd het recht heeft een onder
curateel gestelden drinker, ook tegen
zijn wil en desnoods door middelen
van dwang in een herstellingsoord
voor drankzuchtigen te plaatsen.
Zulk een wetgeving moest ook in
ons land worden ingevoerd, en na de
debatten welke onlangs in onze
Tweede Kamer o\er dit onderwerp
door den Minister van Justitie en den
heer Jhr. Ruijs gevoerd werden, ziet
schrijver in de naaste toekomst wel
eenige kans tot het totstandkomen
van zulk eene wetgeving.
Vervolgens worden verschillende
Duitsche gestichten in het werkje
beschreven.
Uitvoerig wordt gewezen op de
inrichting der bekende sanatoria
van Lintorf (Rhleinland), Werden,
Heidhausen bij Essen en Mariaveen
in Westfalen.
Ten slotte wijdt schrijver een
hoofdstuk aan de niet Katholieke
herstellingsoorden van Nederland,
waarna hij de lezers aanspoort het
Dr. Ariënsfonds, dat voor een Ka
tholiek Nederlandsch gesticht zorgen
wil, krachtig door geldelijke by»
dragen te ondersteunen.
W. M.
Deze brochure is verschenen bij
het Secretariaat van Sobrietas te
Maastricht. Prijs per ex. 12 ets.
25 ex. a 8 ct. 50 ex. a 7 ct
En wanneer dan eeu werkgever de op
gave van eon -ongeval niet tevens by de
pulitie heeft gedaan blykbaar soms
omdat hij het niet behoefde te doen, doch
ook' vaak hoewel hij het had hehooren aan
te geven, wordt hij plechtstatig bij de
politie ontboden en worden hem erostig
alle byzonderheden gevraagd die de
politie reeds lang bekend zijn.
Zou er niet heel klein beetje voor te
zeggen zijn om die volkomen overbodige
werkverschaffing en plagerij van werk
gevers te beperken.
Een werkman bij een werkgever te
Maastricht, zoo verhaalt -do Limburger
Koerier" ontvelde een vinger.
De Minister van Handel en Nijverheid
had juist kort geleden zijn verontwaardi
ging kenbaar gemaakt over geweteulooze
werkgevers, die ongevallen verdonkere
manen; daarom werd de hulp van de»
beheerder van de verbandkist niet inge
roepen, doch do man met de ontvelde
vinger naar een Ryksverzekering genees-
heer gezonden, die een lapje om den
vinger wond.
De mau kon daarna zijn werk hervat en
.ja^evat deq.
zin der Ongevallenwet geworden.
Er bestaat achter ook eec veiligheidswet
volgens welke -ongevallen" bij de politie
aangegeven moei worden.
Een ongeval is echter eerst een -ongeval
in den zin dor Veiligheidswet indien een
man eenigen tijd (twee maal vier' en
twintig uur) zijn werk niet kan doen.
Zulk eeu ongeval was dit dus niet; het
vingerwondje was geen veiligheidswev-
ongeval. Aangifte bij do politie werd dus
niet gedaan.
Eenige maanden verliepen. Toen werd
plotseling het -hoofd of de bestuurder"
van de vennootschap opgeroepen om des
avonds te 8 uur (de arme man verwachtte
juist theevisite bij den commissaris vau
politie te komen.
De reden van die schrikwekkende en
plotselinge oproeping bleek te zijn, dat
men wilde weten, waarom het gebeurde
met de geschramde vinger, het Ongeval
lenwet ongeval dal geen veiligheidsonge
val was, niet bij de politie was aange
geven.
En alsof de we.kgever niet alleen in
Slaat was artikel 12 van de Veiligheids
wet aan den betrokken politiebeambte te
verklaren, werd ook nog de betrokken
wei kraan zelf van zijn huis aan het
andere einde van de stad opgeroepen en
moest zijn vrijen avond missen ten einde
op het politiebureau te verklaren, dat hij
met het lapje om den vinger zeer aange
naam gewerkt heeft.
I)e gewenschte opheldering was gemak
kelijk genoeg te geven. Doch de betrok
ken werkgever heeft over de samenge
steldheden onzer wetten en verordeningen
nagedacht.
Hy begrijpt zeer goed dat een ongeval
èn aan de Rijksverzekeringsbank èn aan
de politie moet warden bekend gemaakt
en begrijpt levendig dat de wetgever den
werkgever opdraagt, voor die beide
kennisgevingen zorg te dragen.
Hij vraagt zich echter af: indien de
Rijksbank van de haar gedane ongevallen
aangiften steeds medodecling doet aan de
politie, wordt dan niet monnikenwerk van
de werkgevers geeischt door hetzelfde
ook van beu te vragen?
En dit laatste gobeurt: systematisch
toch wordt de politie door de Rijksbank
van alle ongevallen op de hoogte ge
steld, ook klaarblijkelijk van de onge-
vallenwet-ongevnllen, die geen veilig
heidswet-ongevallen zijn.
Een gevaarlijke vijand.
Een gevaarlijke vijand voor den fruit -
teler is de bloedluis, die jaarlijks vele
boomgaarden teistert en vele boomen, die
het meest zijn aangetast, langzaam maar
zekei ten gronde doet gaan.
Men kan dit insect, dat zich in den
zomer snel, maar ook des winters bij
zacht weer, nog vermenigvuldigt, gemak
kelijk herkennen aan zijn wollig voorko
men in hoopjes of lange rijen zit het op
de takjes en twijgen, teiwyl men des
zomers de wy'Tjeabloedluizen als witte
vlokjes door de lucht ziet zvveven zo
vliegen dan van den eenen boom naar den
andere, alzoo ue besmetting overbrengen
de-
De heele tijd voo: de beetrijiiiug der
biieJlui?. ,w£ucop wij nu reeds willen
wyzee, ■-» ;;e aScti; --I. r~
kaal zijn men kan ze dan het oest be
handelen, omdat anders de liadoren t
veel zouden lijden.
De behandeling bestaat in bespuiten v.
petroleum. Eerst dienen echter do bo< v
stammen, althans van oude boom*
worden afgekrabt, ter verwijdem r v
mos, schorsschubben enz. waartussen.
luizen verscholen zijn.
Met behulp van een pulverisateur spuit
men de petroleum op alle deelen dar
takken en twij'gen om zich te overtuigen
dat men geen plekje overslaat, is het goed
wat kalkmelk bij te voegen. De reten en
holten moeten extra behandeld worden met
een dikke wit of schilderkwast in petro
leum gedoopt. Na een paar dagen zie men
eens, welke plaatsen wellicht niet geraakt
zyn. In ieder g e7al moeten de bespuiting
en bestrijking herhaald worden en dienen
zelfs, als de winter zacht en dus voor de
voortplanting gunstig is. 4 a 5 maal te
geschieden, opdat niet enkele overblijven
de exemplaren aan gansche kolonies het
leven kunnen geven.
Zijn de boomen erg aangetast, dan be
denke men zich niet, maar rooie ze on
verwijld, opdat ook niet andere boomen
nog meer worden aangetast.
De zoozeer aangetaste boomen mogen
aanvankelijk nog een taraelijken oogst van
kleine vruchten geven, na een paar jaar
sterven zo toch.
Het is zeer ontraden, op de plaats der
gerooide boomeu opnieuw een appelboom
te planten, dewijl de bodem allicht door
de insecten, op de wortels aanwezig, be
smet is geworden.
Wil men het niettemin beproeven, dan
ontsmette men vooraf den grond met
benzine, welke men met een pal iüjecteur
kan inspuiten, ook in gaatjes van .1 d.M.
diepte ingieten, de te gebruiken hoeveel
heid is, 25—40 gram per M*. In plaats
van benzine kan ook zwavelkoolstof wor
den aangewend.
Daar een pereboom niet zoo licht als
een appelboom wordt aangetast, loopt men
by planting op een besmetten bodem van
den eerste niet zoo licht gevaar andermaal
door de plaag bezoeht te worden.
Bij het aanleggen van boomgaarden zij
men er op bedacht, dat geen huiten.
schuttingen, boomgaarden of te dichte
aanplanting den wind verhinderde flink
tusschen de boomen door te spelen hoe
MAA
- ""B
