De Overval.
ZATERDAG 5 JANUARI 1907.
ACHT EN TWINTIGSTE JAARGANG
No. 1
U ïtgevei
M v jfCKHoF, V enray.
De Kerkvervolging
een tegenspraak.
Feuilleton.
kwartaal
Abonnementsprijs
voor Venrat
franco per post
voor het buitenland bij vooruitbetaling
afzonderlijke nummers
Ü5 c.
DFN
Prijs der Advertentiën
ïw I 4 regels
elke regel meer
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, Smaal geplaatst worden 2maal berekend.
20 c.
5 c.
Telken dage bieden de couranten
kolommen op kolommen lectuur over
den God en raenschonteerei\den gru
wel, die de handlangers van den
gevallen Eng-el bezig zijn le'vol-
trekken.
Die gruwel, die de verontwaardi
ging moest wakker roepen in elk
weldenkend hoofd en eerlijk voelend
gemoed, past volkomen in 't kader
van onzen modernen lijd en vloekt
met dienzeifdeu modernen tijd op de
schreeuwendste wijze.
Doze uitspraak, hoe paradoxaal
zij ook moge klinken, willen wij hier
nader bewijzen.
De gruwel der godsdienstvervol
ging in Frankrijk onteert God en
den mensch.
En orr.dat zij God onteert, ligt zij
geheel in de lijn der geestelijke
evolutie, welke lijn van 't ziellooxe
humanisme door de godsdienstlooze
zedeleer oploopt naar 't hedendaag
sche ongodsdienstige leven. Do onz-
derne tijd wil en wat Frankrijk op
zoo volmaakte wijze beoefent.
Maar doordat die godsdienstver
volging èn in den geest die haar
bezielt èn in de wijze waarop zij zich
uitspreekt, ook den mensch, liever
de menschheid onteert, ziedaar waar
om ze niet in onzen modernen lijd
past.
Sedert de Kantiaansche idee - het
is onzedelijk zich aan een wet buiten
ons, al kwam die wet ook van God,
te onderwerpen", in de maatschappij
stelselmatig door velen in daden is
omgezet, en de nrenschelijke wil op
den leerstoel van den wetgever on
op den troon van den hoog sten
rechter is geplaatst, sedert staat
ook de verwoesting van allen posi-/wetten, weg met allege,;;' cl.
tieven godsdienst op het sti ijdv'aan De mensch ztj zich zelf g moe
dezer hoogere menschheid ge-
schieven.
Niet de aanbidding van God, maar
de vorming, de verheffing, de er-
eer ing van den mensch is de huidige
godsdienst.
Met Diihring zijn godsdienst
looze libertijnen, onze hedendaagsche
cultuurmonschen het eens Het ge
loof aan een goddelijk wezen, dat
buiten en .boven den mensch s'aat, is
de hqogste vorm van ontwelenbeid
en dwaling.
Practice!) "zeggen ./.ij het Hameri
na
De mensch, di nog bij
godsdienst zweert/ heeft 'nog minder
gezonde hersenen in 'zijn hoofd dan
oen vermagerde straathond of een
paardveulen," dat in dè". weide ver
dwaasd ronddartelt.
Schepping, zondeval, verlossing,
gauwigheid en onsterfelijkheid heb'
bon afgedaan. God, zoo Hij nog ge-
noeihd wordt, is hot booze element,
het hoogste kwaad. Hem loocnenen,
lasteren, verwensehm zij.
En waarom
Qod hu» co onoynrkoroe-
Tijko" hinderpaal is op den weg naar
de eigen verheerlijking, naar de
zelfvergoding der menschheid.
Dit is niet de geest en het streven
van de Fransche vrijgeesten alleen,
van een Clemenceau, een Briand, een
Viviani; dit is de geest en het streven
van 't geheelo leger der vrijzinnigen
over dejgansche wereld.
Den menschen boven God, den
mensch zijn eigen wetgever en rcch*
ter, de meest absolute onafhankelijk
heid dus, ziedaar de bodem, waarin
de boom van 't hedendaagsche inter
nationale lebertinisme staat gewor
teld.
Daarom weg met Kerk en Paus,
met Bisschoppen en Priesters; weg
met alle godsdienstige vormen en
den
Frankrijk heeft dedrc ige eere,
deze moderne denkbeelden tol in de
uiterste consequentie in tastbare
vormen te belichamen. E" werk den
tijd dus waardig.
'lelt gij in de verkrachting van hel bereiken onder een schoonen schijn
publiek en privaatburgerlijk recht van redenen, wilt gij verwerven
geweld
«Toch wel. Vergeet niet dat hij voor
drie weken in de Biugravijn een zwarten
politieman, die ons op de hielen zat,
neerschoot."
-En ik zeg je Bill, dat hij ons den
een of anderen tijd zal verraden."
-Dat zal hij niet doen, want ik ben er
van overtuigd, dat hij dieper verloren is
dan een van ons allen."
-Wat bazelt ge daar van verloren
vraagde de hleeke met heesche stem," Is
er eene hel Ja zeker 1 Wilt ge weten,
waar ze is Ha ha 1 Hier binnen En
hij sloeg op zijn borst.
-Is dat nu geen waanzin?" Üuisteide
Bill huiverend.
-Integendeel." bromde Jack. -Daar zit,
geloof ik, meer 'verstand in, dan men
denken zou.
He, Ralph, Bill gelooft, dat je dieper
in 't slijk steekt dan wij. Is dat waar
-Ja," mompelde de hleeke. -Ik heb me
nooit met kleinigheden bezig gehouden."
«Ge deedt dus vroeger groote zaken
-Zeer groote."
-Wat was het dan voor een zaak ?i'
-Eene erfenis, Het ging over een half
miliioen pond sterling."
Tom, Jim en Bill keken met bewon
dering.'ja met schuwen eerbied den bleekcn
Maar inenschonteerend ovens zei
den we is deze godsdienst c-rvolging
en daarom vloektvdit we: met zijn
tijd.
Dè mensch een wezen va volstrek
te heerlijkheid en macht, d mensch,
iedere mensch dus, door jn 3oeve»
reifiö rede, zijn eigen so< orein, de
mensch ontworsteld 'aan h knecht"
sfcbap Gods, groot in eigen lajesteii,
•sterk in zelfver li ouwen, wi in eigen
'alwetendheid, De- Iiede, 1 i Wijsbe
geerte, de Vrije Gedac te op de
altaren de wierook der God vereering
gebracht.
Maar als dan de mensch volkomen
vrij en onafhankelijk rm t zijn: als
allo wet en band uil derf >ooze zijn
gedoemd, in en door de r- fbewust»
heid der opperste mensch- jke rede,
waarom dat: die zelfde e>' zoo
als nu door de godsdienstvervolging
in Frankrijk geschiedt.
Zoo de menschheid en dus de
mensch in 't bijzonder zoo hoog staan
als gij vrijzinnigen, gelieft voor te
geven, waarom dan ieder uwer
daden gemerkt met het stempel van
onrechtvaardigheid en ongerijmdheid
jegens de duizende en rrillioenen
medemenschen.
Onrechtvaardig is uw optreden in
de plunderingen in de pauselijke
archieven, in de uitzettingen dei
geestelijkheid, in den gewetens
dwang onder allerlei vormen, waar»
onder gij een dertig miliioen Fran-
schen prest, in de beslaglegging op
de kerkelijke goederen.
Onrechtvaardig en onredelijk han»
aan, Jack echter schudde ongeloovig het
hoofden riep spottend -Hij liegt I 't
Kan wel zijn, dat hij een grooter schelm
is dan een van ons, doch aan zijn half
mihoen geloof ik niet."
-Toch is 't waar wat ik zei," sprak de
hleeke.
-De Londensche Times en andere groo
te bladen hebben er indertijd vele kolom
men mee gevuld."
-Vertel ons dan eens je zaak," opdat
ook wij er over oordeelen kunnen."
-Luister dan
De hleeke zuchtte diep en zwaar, dacht
een oogeriblik na, en beg.on toen op
doffen toon: -Ik ben een banneling en
een vervloekte Toch leeft in mij de
herrinncring aan een tijd van vrede, on
schuld en geluk."
-Wij zijn ook niet altijd boschkleppeis
geweest," bromde Jack. -Tot zulk een
handwerk komt men pas, als men veel
ongeluk gehad heeft in de wereld."
-Een vreeJzaam, stil dorp was het,
waar mijn geluk woonde," ging Ralph
voort. -Oude linden overschaduwden hot
huis met zijn heldere vensters, waar mijn
bruid woor.de, een edel meisje met blonde
lokken en blauwe oogen."
-De geschiedenis begint goed," -Ik had
vroeger ook een bruid, ze heette Polly en
stietf aan de zwarte pokken,"
-Stil toch, Tom. riep Bill, -Het gaat
hier niet over jou Polly, maar over de
bruid von Ralph. Vermoedelijk heeft hij
ze uit jaloezie vermoord."
-Neen Bill, dat bob ik niet gedaan,''
zei de hleeke. -Maar ik heb zo schande
lijk verraden en verlaten. De geldduivel
verblindde mij en stortte mij in 't verderf.
Mijn vader, de rentmeester van een groot,
landgoed, had mjj eene goede opvoeding
laten geven,
Ik studeerde in de rechten en werd
een intieme vriend van een jong geutle-
raan. die een een kolossale erfenis te ont
vangen had. de nalatenschap van een in
Italië overleden bloedverwant, die in
lndië geweest was."
-Een van die lui. welke men nabobs
noemt, zei Jim.
-Mijn vriend noodigde mij uit, hem
naar Napels te vergezellen. Ik nam Imt
aan. Wij reisden met ons tweeën, zonder
bedienden.
Onderweg in een eenzaam logement van
Calabrië stierf hij plotseling."
-Hebt ge hem naar de andere wereld
gestuurd
-Zwijg Ik verklaarde dat h:j aan de
cholera was gestorven. Gelukkig liearschte
destijds die ziekte ook in Italië. Of men
hot nu geloofde of niet. men moest zich
met mijne verklaring tevreden stellen.
Ik maakte mij meester van de papieren
van den overledene en nam ook zijnen
naam aan. Daarna liet ik het lijk onder
mijn naam begraven.
Wat zegt ge van deze metarmorphose i
Het was een sluwe inval, waarop
echter alle verstandige onder dezelfde om
standigheden ook wel kunnen komen.
-Ik reisde verder naar Napels, legiti
meerde mij als erfgenaam van den nabob
bij den Engelschen gezant op het consu
laat. Niemand kreeg eenige verdenking."
met aan den persoonlijken en beperkt
gemeenschappelijken en wettigen
eigendom uw schennende hand te
slaan.
Onrechtvaardig en onredelijk was
alles wat gij deedt; maar ook on«
gerijmd de wijze waarop gij uw
snood onrecht pleegde.
Met bruusk geweld snijdt gij de
teedere banden door. die eeuwen
lang hel Katholieke Frankrijk aan
den II. Stoel verbonden; gij hobt
miskend en laaghartig de nauwe
kindei lij ke betrekkingen tusschen de
Katholieke zonen en dochteren van
Frankrijk, die toch ook men«
schen zijn, volgens u nog wel
soevereine goden, en hun alge»
meenen Vader le Rome verbroken.
Listig en laag hebt gij toen getracht
de argeloozen in de val te lokken,
die gij voor het Katholieke volk had
opgezet, met de associations cultu-
elles.
Uw duivelsch plan faalde en an
dermaal begaat gij een brutaliteit,
die de geheele beschaafde wereld,
zoo ver zij niet den M'nddoek van
uw partijhaat voor de oogen heelt
gebonden, verbaasd doet staan over
uw onmenschelijke onredelijkheid en
uw buitensporige partijdrift.
Nu die millioenen geloovigen van
uw eigen land niet vertrappen wat
haar het heiligste is, niet neervallen
voor uw satanische belofte: dit alles
zal ik u geven, zoo gij nedervalt
en mij aanbidt, nu wordt gij wild
en slaat gij buiten de sporen der
redelijkheid op den hol.
Gij wordt den weg eener ver»
standige wetgeving bijster, die met
de evolutie der tijden en dingen weet
rekening te houden, en gij past
plotselinge dwangmiddelen toe.
Wat gij niet buigen kunt, gaat
gij breken. Wat gij niet mocht
door het domme geweld van de
physieke kracht.
«Als ze niet nemen willen, wat
wij hun geven, dan zullen ze nog
afgeven wat ze zelf bezitten. De
kerken, de meubelen, uw woningen,
uw vrijheid, uw godsvereeri-ng aan
ons''.
We vragen nietkan het onrecht»
vaardiger, maar we wagen enkel
kan het onzinniger, onredelijker,
ongerijmdor.
Zoo ooit. dan is nu door do
godsdienstvervolgers wel het krach»
tigste bewijs geleverd, dat de soeve»
reine rede van den mensch alios
behalve soeverein is.
De libertijnen onzer eeuw hebben
in de Fransche kerkvervolgers de
krachtigste vertolkers huuner ideëen
gezien; maar in de daden dier kerk»
vervolgers zeiven staat ook op de
treffendste wijze de Iibertijnsche
idee gelogenstraft.
Nooit is in den jongsten tijd de
soevereine mensch zoo onaf»
hankelijk van God, maar zoo af*
ban kol ijk van e:gep. hartstocht,
partijdrift en zedelijke kleinheid
zoo diep onteerd.
De kerkvervolging in Frankrijk
is den mensch, den blcot natuurlijk
redelijken mensch ter oneere.
Door ééne daad tegenover God en
den mensch schennis plegen hadden
wij in den aanvang van ons artikel
het recht de kerkvervolging in
Frankrijk een gruwel te noemen
onzen tijd zoo waardig en toch
vloekend met den tijd
Overigens wist ik het handschrift en
vooral de naamteekening van mijn over
leden vriend, juist na te maken. De groote
erfenis werd mij toegewezen en uitgele
verd,
-Had dan de jonge gentleman geen
bloedverwanten, di§ uw oedrog konden
ontdekken
Alleen eene zuster in het krankzinnigen
gesticht, voor wie ik niet behoefde te
vraezen.
Dan noe ejnige verre bloedverwanten,
die hem niet persoonlijk hadden gekend.
Ik hield mij veilig voor elk gevaar, ver
liet met mijn rijkdom Italië en begaf mij
naar Londen. Daar leefde ik bijna twee
jaren op groóten voet als eon echte dandy;
ik had een prachtige woning, hield eene
equipage en een half dozijn bedienden, had
eene loge in de opera en eene koPssale
tailfeürsrekening. Het was een vroolijk
leven, dat ik leidde.
Het duurde helaas echter maar zoo
lang, tot het bedrog aan den dag kwam.
Zoo is 't Jack,
Hoe dut gebeurde menschen uit mijn
geboortedorp, die voor zaken naar Londen
waren gekomen, herkenden mij, ze wonnen
inlichtingen qmtrent mij en schreven naar
huis. dat ik, die men in Italië aan de cho*
lera gestorven geloofde, als een voornaam
heer onder een vreemden naam in de hoofd
stad in weelde en rykdom leefde.
Ik wist niets van dit alles.
Plotseling werd ik uit myn paradijs
gerukt, in de deftigste club van Londen
gevangen genomen, en voor de rechtbank
gebracht.
Nadat mijn bedrog en vervalsehing in
geschrift was bewezen, werd ik tot depor»
tat ie veroordeeld.
-Nu ben ik bij u.
Ja, zei Jack, hier ben je bij lotgenooten,
die je niet behoeft ié verachten.
Wy hebben moedig onze keienen der
gevangenschap verbroken en ons vrij ge»
maakt.
Het is weliswaar reu ellendig beitaan,
dit loven in de Australische wildernis.
Een vroegere Lmdensc'io dandy kan
daarby wet het veis.ani verliezen.
Denkt ge dan, dat ik gek ben
Ja, en daarom zullen we je ook dio
beleedigingen van zooeven vergeven,
Ik bad eerst veel zin om ze je betaald te
zetten.
Maar nu behoeft ge niet bang té zijn.
Onzin 1 riep Tom, maar wat is er van
uw bruid go'worden, Rudolph i
I)at weet ik niet, zeker heeft ze me al
lang vergeten, mompelde do bleeke.
Doch ik kan hem niet uit mijne herinne
ring verbannen dien gelukkigen dag
mijner jeugd 1 O, Evelina 1
Hij zweeg on staarde -somber voor zich
uit. Ook de anderen zaten zwygend by het
vuur, waarin Jiranu eenige stukken hout
schoof, zoodat het hoog opvlamde,
Daar klonk plotseling de Australische
woudroep een langgerekt -koeie I" door de
stille lucht.
Wordt vervolgd.
ftojLïvci-;
r.i
JijT' w>« I - c
