in omstreken. GRATIS. Peel en Maas' Koelbloedigheid. Landbou w-An evallen De moeder en hare liefde, zaterdag 24 september 1904. vijf en twintigste jaargang. No. 39. m Uitgever W. A. Van dun Munckhof, Venray. Let wel Aan onze lezers. MAAS Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 e. afzonderlijke nummers 6 c. TÏEÏfDRAI Prijs der Advertentiën: van 1 4 regels 20 c. elke regel meer 5 c. letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3raaal geplaatst worden 2maal berekend. Zij, die zich voor 1 October op „Peel en Maas" abonneeren, ontvangen de nog deze maand verschijnende nummers Aangemoedigd dooi' de groote belangstelling, die ons blad in den laatsten tijd mocht ondervinden, waar van het steeds aangroeiend getal der abonnés het beste bewijs is, nemen wij de vrijheid om jaloeischheid kan heorschen, waar j kan plaatshebben en zij haie plichten -• 1. - Al .1 I I K. AA*tirra?tnc: nogmaals met vernieuwden aandrang bij het lezend publiek aan te bevelen. vPeel en Maas" moest eigenlijk in Venray, Horst en omliggende gemeen ten in geen onkel huisgezin ontbreken, immers eenieder vindt er zijne ga ding in. Degelijke hoofdartikels, zoowel op christelijk als maatschappelijk gebied, boeiende feuilletons, marktberichten, officieele gemeer,te-publicaties, kerke lijke diensten, publieke verkoopingen, do jaarmarkten uit de omstreken, be nevens liet voornaamste binnen- en buitenlandse!) nieuws en speciaal de locale berichten van Venray, Horst er, andere omliggende plaatsen, dat alles te zamen maakt ^Peel en Maas" tot een onmisbare vraagbaak voor burger en boer. Wij durven dan ook vertrouwen, dat met het nieuwe kwartaal, beginnend 1 October a. s. onze oplage nog enorm vermeerderd zal kunnen wor den. Iedere abonné doet zijn best nog een tweede aan te werven. Inwoners van Venray, Horst en om streken, steunt uw courant! Inwoners van Venray', tracht uve (amilio en vrienden, die ver buiten do gemeente wonen, over to halen om zich te abonneren op 'liet Blèdje van Venrooi", waardoor zij steeds op dé hoogte blijven met den stand der zaken in hunne geboorteplaats. Zend hun een nummer ter kennis making, heigeen u aan ons Bureau gratis verkrijgen kunt De Courant van Venray zij u liei, boven alle anderen Wil dan ook zijn voortdurend be staan verzekeren door het nemen van abonnementen en steunt hem door liet plaatsen van Advertentiën. I)e Administratie. iedci voor zicii zelf een deel opvor dert van het geluk en genieten wil, daar staat legenover de moederliefde, die alles dulden kan, die alles vergeven wil, die tot alles is bereid, die elk offer zal brengen, zelfs dat van haar loven. Moederliefde kent geen zelfzucht, gaat niet in op breuk ol scheiding zij is immer trouw, dan zelfs als zij snood en ondankbaar door hel kind weinig of in hot geheel niet wordt beantwoord. De zoon, de dochter, die door do fortuin niet worden begunstigd, die te kampen hebben met rampspoed en mislukking, zij vinden troostzoolang ze nog liet geluk hebben ecu moeder te bezitten met haar aanmoedigend woord, mol hare genegenheid, hare liefde Heilig is het hart, dat tot zulke liefde in staat is, het hart der moe der. De moederliefde is door de dichters van alle tijden bezongen. Het hooglied der liefde, der reine opofferende liefde werd aangeheven bij alle volken in alle talen. Omdat zij omvar alles wat men zich als edele en oprechte genegenheid den ken kan. Aan het moederhart vindt het kind ook dan nog, als het door rampspoed of ziekte vóór den tijd is vergrijsd, de schoonste, maar tevens ook de zekerste plaats. Er is slechts één moederhart, en wanneer de niensch liet ter laatste rustplaats heeft gebracht, dan is hij alleen nroederzielig alleen, al zullen zijne jaren nog zoo hoog kunnen klim men. En nooit meer zal hij de liefde wedervinden, welke met die der moeder kan vergeleken worden. overdenkt en zij hijar hart eenigszins kan pantseren logen dn al Ie groote vurigheid barer lieide. En zooals nu de moeders zijn, wa ren ze altijd Reels de oude Griek- sche wijsgeer Sophlcles werd door het begrip «moederliefde" in vei wondering gebracht. in een zijner vlerken toch schrijft hij deze schoone ertware woorden: «De moeder weelgeschapen niet om te baten, maar om Ie beminnen. Op de plaats, walr wij, ouderen van dagen aan onze kinderspelen worden herinnerd, vloeide vioeger zoo mild de bron der moederlijke liefde, die geen grenzen kende. Eli die herinnering is de voornaam ste oorzaak van In i heimwee, dat ons vaak bekruipt en dat bij het klimmen onzer jaren nooit geheel verdwijnt Gelukkig hij. die nog eene moeder bezit. IIij houde haar it: eere. Het schoonste paradijs op aarde, troost en opbeuring; vindt hij in hel tralor moederhart en wat men moet "»nk u' lk den trein bier dom op- de schadeloosstelling te be- °U tï„ i,ai 1'.n luister nu eens goed toe, jongmensch men verzekerd doen om komen, dan is daarmee wel eeniger- rnate aannemelijk gemaakt, dat in den eersten tijd na de invoering der wet lang niet alle ongevallen zijn bekend geworden. Het zijn ook juist de klei nere ongevallen, die zoo slerk ver meerderen. De groote baren gewoon lijk te voel opzien, dan dal zij onge merkt zouden kunnen voorbijgaan. Ei' is geen meer verheven titel dan dien van moeder en het moet gezegd, er is geen edeler liefde dan de moe derliefde. De liefde tusschen man en vrouw moge schoon zijn, zij moge heerlijk uitblinken en hartstochtelijk zich uiten, zij bezit niet de heilige hoedanighe den, die de moederliefde kenmerken. Immers, daar waar de genegenheid in den echt wel eens gestoord, waar die wel eens verbroken wordt, waar De vrouw, in blijde verwachting dat zij moedei' zal worden, en in het streel nd vooruitzicht, dat de vrucht, welke zij verbeidt, haar eenmaal den zoetste» der namen zal toostamelen voelt in haar hart do liefde ontkiemen die in haar doel en streven voor haar erne wet zal worden, zich bewegende in onveranderlijke oide, vast in hare baan, als de onverstoorbare orde die de Schepper voorschreef aan de zon nen in het firmament. Teedor verzorgt zij weldra hei hul peloos wicht zij koestert het, voedt het op. Slapeloozo nachten, dagen, maan den, jaren van zorg schrikken haar niet af. Zij spreekt den kleinen toe reeds, als hij nog geen klankje kan opvan gen, vertelt hem geschiedenissen, zingt zijn loflied, en in hare. overmaat van geluk ziet ze in zijn eerste tegen stribbelen, in sijne lastigheid niets anders dan de meest natuurlijke, do zeer geoorloofde uitingen van zijn eigen wil en eigenwaarde. Men spreekt wel eens van blinde liefde en wij gelooven dat deze bij eene moeder kan ontstaan, indien er niet een tijd was. dat zij zich nu en dan niet met haar kind behoeft bezi. te houden een tusschen lijd, waarin [een oogenblik van kalme overdenking Het Soc. Wkbl. tracht aan te too- nen, dat ongevallen bij het landbouw bedrijf veel meer voorkomen dan men gewoonlijk wel meent. Wanneer onze ministers eens aan den lijve gevoelden evenals die landarbeider, die op den eersten dag, dat de Ongevallenwet was ingevoerd, tusschen het rad van zijn wagen en de paal van een hek bekneld, zijn been brak, maar noch geneeskundige behandeling, noch scha deloosstelling kreeg wanneer onze ministers hel eens aldus voelden, dat de ongevallenverzekering nog niet is toegepast op den landbouw, ze zouden allicht wat meer haast maken met indiening van een desbetreffend wets voorstel, misschien nog meer dan met een wet tot bevoordeeling der Vrije Universiteit, Onjuist is do voorstelling, dal de landarbeid liet onschuldigste werk ter wereld is. De omgang met paarden en vee, met hooivorken en zeisen, soms ook met allerlei machines, veroorzaakt meer ongelukken dan menig -stads menseh* meent. Uit een statistiek, looponde van 18901902, toont hel blad de sterke vermeerdering van het aantal ongeval len in den landbouw aan. Die ver meerdering zal allereerst wel aan het vermeerderd gebruik van machines zijn toe te schrijven, maar ook hieraan, dat het cijfer toeneemt van de onge vallen, die worden aangegeven. Die veronderstelling geldt vooral Dnitschland. Daar wordt niet het premiestelsel toegepast, maar het omslagstelsel, d. w. z. een systeem, waarbij de werk gever meer onmiddellijk belang heeft bij 't niet-bekend worden van ongevallen en de werkman dus meer zal hebben op te passen, dat hij krijgt wat hem toekomt. Brengt men daarmede in verband 'de bekende lage trap van ontwikkeling en niet minder de afhan kelijke positie der landarbeiders in verschillende Duitsche staten, zoodal bij de bovolking slechts zeer langzaam de wetenschap zal doordringen, dat John Warner zat voor zijn toestel op het telegraafkantoor, een bee'je bleek misschien, maar schijnbaar kalm, terwijl geen enkele trek op zijn gelaat deed vermoeden, dat hij ont roerd was door don gevaarlijken toestand, waarin hij zich op dat oogenblik bevond. Een vreemdeling die een breedgerande!» hoed droeg en gekleed was in het costuum van een woudlooper, stond tegenover hem, terwijl hij in zijn rechtei hand een zesloopsre- volvcr hield, die op John Warner was gericht. Het volgende gesprek werd gevoerd: Hoe laat komt hier des nachts de exprestrein voorbij 1 -Hij zou eigenlijk over eeu half uur hier moeteu zijn, maai' do trein heeft moer dan een uur vertraging. Een uur vertraging Ja, maar buitendien stopt de trein hier niet. Als u den expres-trein nog wilt halen, moet u naar Bloomville gaan. Maar als u eens naar Bloomville tele- grapheerdet, dat hij hier moet stoppen, zou daaraan dan geen gevolg worden gegeven Neen, zeker niet. Heeft hij hier vroeger al niet reeds gestopt Ja, een of tweemaal. Hoe kan dat dan gebeuren Als de stationschef van de plaats van afvaart daartoe het bevel geeft. Welke plaats is dat Center-City. Telegrammen van Center-City voor Bloomville bestemd, moeten van dit kantoor uit verder geseind worden, niet waar Natuurlijk. Dan zoudt u dus van hieruit een tele gram naar Bloomville kunnen zenden, zonder dat men op het telegraafkantoor zou behoeveu ie weten, dat het niet van Center-City af komstig is. Dat zou ik kunnen doen, ja, maar dal doe ik niet U wilt liet niet doen O dv niet, ais ik het verlang? Nu, jongmensch, ik zal duide lijk met u spreken. Als u niet tehegrapheéi I. zooals ik dicteer, dan zend ik u een paar kogels door het hoofd. Wij hebben de rails bij de kromming, die het spoor hier dicht bij maakt, opgebroken, de irein zal dus in elk ;eval lot stilstand gebracht worden en een ontsporing zal onherroepelijk volgen. Wij begeeren echter niet, dat er persoonlijke onge lukken bij zullen plaats hebben. Wij verlangen slechts een pakket te bemachtigen, dat in een der postwagens zich bevindt wij weten dat bet in dezen trein is. Misschien zijn wij ge noodzaakt, eenigen van het treinpersoneel te dooden, en waarschijnlijk wordt ook het pak ket goed bewaakt, want het is van zeer groote waarde. Als gij er niet voor zorgt, om hier den trein te doen stilhouden, dan kost het misschien 50 personen het leven, terwijl zelf wordt doodgeschoten. Indien gij het doet" zullen de passagiers, in de slaapwaggons niet bemerken, dat er iets gaande is en wij maken ons, zonder veel bezwaar van het geld meester. Begrepen Ja, maar laat mij een oogenblik na denken Goed, maar laat het niet lang duren, ik heb geen tgd te verliezen. Is bet spoor reeds opgebroken, of zjjt gij eerst van plan zulks te doen, als ik den trein laat stilhouden Het is leeds opgebroken. U moet rnij goed begrijpen. Mocht gij soms een of andere dwaze streek willen uithalen, dan weusch ik u vooiuil te waarschuwen, dat wij ons niet zullen laten vangen en dat gij loch in elk geval het leven er bij zult in schieten. Niemand kan u le hulp komen, want mjjn vrienden hebben liet station omsingeld en laten niemand door. Maar bovendien zijn hier des nachts niet veel wandelaars, lk zeg u dit alles, om u goed te doen begrijpen, in welk een positie gij u op 't oogenblik bevindt. Wij hebben allen snelle paarden en mocht er ook een geheel regiment soldaten met den trein meekomen, dan zou men ons toch niet in de macht krijgen, maar voor ik in den zad**l sprong, -z< uR gij eenige kogels in uw lichaam hebben. Ik begrijp het. God. maar nu onmiddellijk getelegra* pheerd De telegrafist greep den semsleutel van het toestel, maar bleef daarna eenige oopenblikken nadenken zonder te seinen. Kom, vooruit, riep de vreemdeling, tele- grapheer nu, ik laat mij niet voor den gek houden De telegrafist keerde zich driftig om, terwijl iiij uitriep Houd toch je mond, ellendeling k zal niet eerder beginnen voor ik daartoe gereed ben. vergeet dat niet. En als u dat niet bovalt, schiet dan maar liever, of telegraphed zelf. Dat is mannentaal, riep de vreemdeling vol bewondering uit. Ik mag verlamd zijn. als ik ooit iemand voor de tromp van een revolver zoo heb hooren spreken. Maar kom, maak nu voort en als ge uw werk goed doet, krygt ge een deel van den buit. 't Is een beetje vermoeiend, om zoo lang te staan, ik zal dus maar een stoel nemen. Verder zal ik u niet storen. Goed, doe maar alsof gij thuis waart, sprak de telegrafist. Daarna begon hy Bloom ville aan te roepen. Klik-klik klik-klik, klonk het voortdurend. Wat is dat, vroeg de vreemdeling, 't is immer aldoor hetzelfde klik-klik klik-klik. Ja, sprak de telegrafist, dat is ook zoo, ik roep Bloomville aan. Klik-klik-klik-klik. Zoo, daar heeft men mij gehoord. Val mij nu niet in de rede. Als ik gereed ben, zal ik u zeggen, wat ik getelegrapheerd heb Do misdadiger zag nieuwsgierig toe en zon- dor twijfel wenschte hij in dit oogenblik, dat hij in het telegrapheeren even ervaren mocht zyn als in het schieten. Is Stevens daar vroeg de telegrafist. Zeg hem dat Warner ra-;t hom wensebt te spreken. Daarna volgde een pauze, voor het apparaat in het spoorwegstation antwoordde. Vervol gens seinde Warner het volgende Het station is in de macht v.m een schurk, die een revol ver op. mij gericht hojilt. terwijl ik dit telegf.ipheer. Ik veronderstel, dal het do bende van Zaina i*. die hei station heeft omsingeld. Ze zijn van plan den expres trein te beroovcn. De schurk hier in het kantoor dreigt mij dood te schieten, als ik den tiein hier niet laat aanhouden. Kan niet onmiddellijk een extra- trein, waarin de sheriff en een voldoend sterke politiemacht, worden afgezonden, om de bende gevangen te nemen Het antwoord luidde Hol zal geschieden. Een trein met zes waggons staat gereed, waarmee de manschappen zullen komen. Neen, doe dat niet, telegraphecrde War ner terug. Laat een passngierstrein vertrekken waarvan de achterste wagen eeu Pullmann- waggon is, opdat het den schijn hebbe. dat hot de expres-trein is. En laat hem op den tijd van den expres-trein arriveeren. Een goed idee, was het antwoord» Maar wat zal er van u worden, men zal u dooden. Kunt ge de telegraaflijn niet in contact brengen met het electrisch licht der stad. zoodat de volle stroom hier heen vloeit. Ik zou er den schurk hier dan mee in aanra king brengen. Hij zal dan zeker nooit gewaar worden, wat hem ter aarde heoft geworpen. Daartoe ontbreekt de lijd. Wij zouden dan naar het centraalbureau voor de elec- tiische vei lichting moeten gaan en den direc teur verzoeken om alle lichten in de stad uit te doen, waarna ge dan eerst de verbinding zoudt hunnen tot stuud brengen.

Peel en Maas | 1904 | | pagina 1