in omstreken.
GRATIS.
Peel en Maas'
Koelbloedigheid.
Landbou w-An evallen
De moeder en hare liefde,
zaterdag 24 september 1904.
vijf en twintigste jaargang.
No. 39.
m
Uitgever
W. A. Van dun Munckhof, Venray.
Let wel
Aan onze lezers.
MAAS
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 e.
afzonderlijke nummers 6 c.
TÏEÏfDRAI
Prijs der Advertentiën:
van 1 4 regels 20 c.
elke regel meer 5 c.
letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3raaal geplaatst worden 2maal berekend.
Zij, die zich voor 1 October
op „Peel en Maas" abonneeren,
ontvangen de nog deze maand
verschijnende nummers
Aangemoedigd dooi' de groote
belangstelling, die ons blad in den
laatsten tijd mocht ondervinden, waar
van het steeds aangroeiend getal der
abonnés het beste bewijs is, nemen
wij de vrijheid om
jaloeischheid kan heorschen, waar j kan plaatshebben en zij haie plichten
-• 1. - Al .1 I I K. AA*tirra?tnc:
nogmaals met vernieuwden aandrang
bij het lezend publiek aan te bevelen.
vPeel en Maas" moest eigenlijk in
Venray, Horst en omliggende gemeen
ten in geen onkel huisgezin ontbreken,
immers eenieder vindt er zijne ga
ding in.
Degelijke hoofdartikels, zoowel op
christelijk als maatschappelijk gebied,
boeiende feuilletons, marktberichten,
officieele gemeer,te-publicaties, kerke
lijke diensten, publieke verkoopingen,
do jaarmarkten uit de omstreken, be
nevens liet voornaamste binnen- en
buitenlandse!) nieuws en speciaal de
locale berichten van Venray, Horst er,
andere omliggende plaatsen, dat alles
te zamen maakt ^Peel en Maas" tot
een onmisbare vraagbaak voor burger
en boer.
Wij durven dan ook vertrouwen, dat
met het nieuwe kwartaal, beginnend
1 October a. s. onze oplage nog
enorm vermeerderd zal kunnen wor
den.
Iedere abonné doet zijn best nog
een tweede aan te werven.
Inwoners van Venray, Horst en om
streken, steunt uw courant!
Inwoners van Venray', tracht uve
(amilio en vrienden, die ver buiten
do gemeente wonen, over to halen om
zich te abonneren op 'liet Blèdje
van Venrooi", waardoor zij steeds op
dé hoogte blijven met den stand der
zaken in hunne geboorteplaats.
Zend hun een nummer ter kennis
making, heigeen u aan ons Bureau
gratis verkrijgen kunt
De Courant van Venray zij u liei,
boven alle anderen
Wil dan ook zijn voortdurend be
staan verzekeren door het nemen van
abonnementen en steunt hem door liet
plaatsen van Advertentiën.
I)e Administratie.
iedci voor zicii zelf een deel opvor
dert van het geluk en genieten wil,
daar staat legenover de moederliefde,
die alles dulden kan, die alles vergeven
wil, die tot alles is bereid, die elk
offer zal brengen, zelfs dat van haar
loven.
Moederliefde kent geen zelfzucht,
gaat niet in op breuk ol scheiding
zij is immer trouw, dan zelfs als zij
snood en ondankbaar door hel kind
weinig of in hot geheel niet wordt
beantwoord.
De zoon, de dochter, die door do
fortuin niet worden begunstigd, die te
kampen hebben met rampspoed en
mislukking, zij vinden troostzoolang
ze nog liet geluk hebben ecu moeder
te bezitten met haar aanmoedigend
woord, mol hare genegenheid, hare
liefde
Heilig is het hart, dat tot zulke
liefde in staat is, het hart der moe
der.
De moederliefde is door de dichters
van alle tijden bezongen.
Het hooglied der liefde, der reine
opofferende liefde werd aangeheven bij
alle volken in alle talen.
Omdat zij omvar alles wat men zich
als edele en oprechte genegenheid den
ken kan.
Aan het moederhart vindt het kind
ook dan nog, als het door rampspoed
of ziekte vóór den tijd is vergrijsd,
de schoonste, maar tevens ook de
zekerste plaats.
Er is slechts één moederhart, en
wanneer de niensch liet ter laatste
rustplaats heeft gebracht, dan is hij
alleen nroederzielig alleen, al zullen
zijne jaren nog zoo hoog kunnen klim
men.
En nooit meer zal hij de liefde
wedervinden, welke met die der moeder
kan vergeleken worden.
overdenkt en zij hijar hart eenigszins
kan pantseren logen dn al Ie groote
vurigheid barer lieide.
En zooals nu de moeders zijn, wa
ren ze altijd Reels de oude Griek-
sche wijsgeer Sophlcles werd door het
begrip «moederliefde" in vei wondering
gebracht.
in een zijner vlerken toch schrijft
hij deze schoone ertware woorden:
«De moeder weelgeschapen niet om
te baten, maar om Ie beminnen.
Op de plaats, walr wij, ouderen van
dagen aan onze kinderspelen worden
herinnerd, vloeide vioeger zoo mild de
bron der moederlijke liefde, die geen
grenzen kende.
Eli die herinnering is de voornaam
ste oorzaak van In i heimwee, dat ons
vaak bekruipt en dat bij het klimmen
onzer jaren nooit geheel verdwijnt
Gelukkig hij. die nog eene moeder
bezit.
IIij houde haar it: eere.
Het schoonste paradijs op aarde,
troost en opbeuring; vindt hij in hel
tralor moederhart
en wat men moet "»nk u' lk den trein bier dom op-
de schadeloosstelling te be- °U tï„ i,ai
1'.n luister nu eens goed toe, jongmensch
men verzekerd
doen om
komen, dan is daarmee wel eeniger-
rnate aannemelijk gemaakt, dat in den
eersten tijd na de invoering der wet
lang niet alle ongevallen zijn bekend
geworden. Het zijn ook juist de klei
nere ongevallen, die zoo slerk ver
meerderen. De groote baren gewoon
lijk te voel opzien, dan dal zij onge
merkt zouden kunnen voorbijgaan.
Ei' is geen meer verheven titel dan
dien van moeder en het moet gezegd,
er is geen edeler liefde dan de moe
derliefde.
De liefde tusschen man en vrouw
moge schoon zijn, zij moge heerlijk
uitblinken en hartstochtelijk zich uiten,
zij bezit niet de heilige hoedanighe
den, die de moederliefde kenmerken.
Immers, daar waar de genegenheid
in den echt wel eens gestoord, waar
die wel eens verbroken wordt, waar
De vrouw, in blijde verwachting dat
zij moedei' zal worden, en in het
streel nd vooruitzicht, dat de vrucht,
welke zij verbeidt, haar eenmaal den
zoetste» der namen zal toostamelen
voelt in haar hart do liefde ontkiemen
die in haar doel en streven voor haar
erne wet zal worden, zich bewegende
in onveranderlijke oide, vast in hare
baan, als de onverstoorbare orde die
de Schepper voorschreef aan de zon
nen in het firmament.
Teedor verzorgt zij weldra hei hul
peloos wicht zij koestert het, voedt
het op.
Slapeloozo nachten, dagen, maan
den, jaren van zorg schrikken haar
niet af.
Zij spreekt den kleinen toe reeds,
als hij nog geen klankje kan opvan
gen, vertelt hem geschiedenissen,
zingt zijn loflied, en in hare. overmaat
van geluk ziet ze in zijn eerste tegen
stribbelen, in sijne lastigheid niets
anders dan de meest natuurlijke, do
zeer geoorloofde uitingen van zijn eigen
wil en eigenwaarde.
Men spreekt wel eens van blinde
liefde en wij gelooven dat deze bij
eene moeder kan ontstaan, indien er
niet een tijd was. dat zij zich nu en
dan niet met haar kind behoeft bezi.
te houden een tusschen lijd, waarin
[een oogenblik van kalme overdenking
Het Soc. Wkbl. tracht aan te too-
nen, dat ongevallen bij het landbouw
bedrijf veel meer voorkomen dan men
gewoonlijk wel meent. Wanneer onze
ministers eens aan den lijve gevoelden
evenals die landarbeider, die op
den eersten dag, dat de Ongevallenwet
was ingevoerd, tusschen het rad van
zijn wagen en de paal van een hek
bekneld, zijn been brak, maar noch
geneeskundige behandeling, noch scha
deloosstelling kreeg wanneer onze
ministers hel eens aldus voelden, dat
de ongevallenverzekering nog niet is
toegepast op den landbouw, ze zouden
allicht wat meer haast maken met
indiening van een desbetreffend wets
voorstel, misschien nog meer dan
met een wet tot bevoordeeling der
Vrije Universiteit,
Onjuist is do voorstelling, dal de
landarbeid liet onschuldigste werk ter
wereld is. De omgang met paarden en
vee, met hooivorken en zeisen, soms
ook met allerlei machines, veroorzaakt
meer ongelukken dan menig -stads
menseh* meent.
Uit een statistiek, looponde van
18901902, toont hel blad de sterke
vermeerdering van het aantal ongeval
len in den landbouw aan. Die ver
meerdering zal allereerst wel aan het
vermeerderd gebruik van machines zijn
toe te schrijven, maar ook hieraan,
dat het cijfer toeneemt van de onge
vallen, die worden aangegeven.
Die veronderstelling geldt vooral
Dnitschland.
Daar wordt niet het premiestelsel
toegepast, maar het omslagstelsel, d.
w. z. een systeem, waarbij de werk
gever meer onmiddellijk belang heeft
bij 't niet-bekend worden van ongevallen
en de werkman dus meer zal hebben
op te passen, dat hij krijgt wat hem
toekomt. Brengt men daarmede in
verband 'de bekende lage trap van
ontwikkeling en niet minder de afhan
kelijke positie der landarbeiders in
verschillende Duitsche staten, zoodal
bij de bovolking slechts zeer langzaam
de wetenschap zal doordringen, dat
John Warner zat voor zijn toestel op het
telegraafkantoor, een bee'je bleek misschien,
maar schijnbaar kalm, terwijl geen enkele trek
op zijn gelaat deed vermoeden, dat hij ont
roerd was door don gevaarlijken toestand,
waarin hij zich op dat oogenblik bevond.
Een vreemdeling die een breedgerande!»
hoed droeg en gekleed was in het costuum
van een woudlooper, stond tegenover hem,
terwijl hij in zijn rechtei hand een zesloopsre-
volvcr hield, die op John Warner was gericht.
Het volgende gesprek werd gevoerd:
Hoe laat komt hier des nachts de
exprestrein voorbij 1
-Hij zou eigenlijk over eeu half uur hier
moeteu zijn, maai' do trein heeft moer dan
een uur vertraging.
Een uur vertraging
Ja, maar buitendien stopt de trein hier
niet. Als u den expres-trein nog wilt halen,
moet u naar Bloomville gaan.
Maar als u eens naar Bloomville tele-
grapheerdet, dat hij hier moet stoppen, zou
daaraan dan geen gevolg worden gegeven
Neen, zeker niet.
Heeft hij hier vroeger al niet reeds
gestopt
Ja, een of tweemaal.
Hoe kan dat dan gebeuren
Als de stationschef van de plaats van
afvaart daartoe het bevel geeft.
Welke plaats is dat
Center-City.
Telegrammen van Center-City voor
Bloomville bestemd, moeten van dit kantoor
uit verder geseind worden, niet waar
Natuurlijk.
Dan zoudt u dus van hieruit een tele
gram naar Bloomville kunnen zenden, zonder
dat men op het telegraafkantoor zou behoeveu
ie weten, dat het niet van Center-City af
komstig is.
Dat zou ik kunnen doen, ja, maar dal
doe ik niet
U wilt liet niet doen O dv niet, ais ik
het verlang? Nu, jongmensch, ik zal duide
lijk met u spreken. Als u niet tehegrapheéi I.
zooals ik dicteer, dan zend ik u een paar
kogels door het hoofd. Wij hebben de rails bij
de kromming, die het spoor hier dicht bij
maakt, opgebroken, de irein zal dus in elk
;eval lot stilstand gebracht worden en een
ontsporing zal onherroepelijk volgen. Wij
begeeren echter niet, dat er persoonlijke onge
lukken bij zullen plaats hebben. Wij verlangen
slechts een pakket te bemachtigen, dat in een
der postwagens zich bevindt wij weten dat
bet in dezen trein is. Misschien zijn wij ge
noodzaakt, eenigen van het treinpersoneel te
dooden, en waarschijnlijk wordt ook het pak
ket goed bewaakt, want het is van zeer groote
waarde. Als gij er niet voor zorgt, om hier
den trein te doen stilhouden, dan kost het
misschien 50 personen het leven, terwijl
zelf wordt doodgeschoten. Indien gij het doet"
zullen de passagiers, in de slaapwaggons niet
bemerken, dat er iets gaande is en wij maken
ons, zonder veel bezwaar van het geld
meester.
Begrepen
Ja, maar laat mij een oogenblik na
denken
Goed, maar laat het niet lang duren,
ik heb geen tgd te verliezen.
Is bet spoor reeds opgebroken, of zjjt gij
eerst van plan zulks te doen, als ik den trein
laat stilhouden
Het is leeds opgebroken.
U moet rnij goed begrijpen. Mocht gij soms
een of andere dwaze streek willen uithalen,
dan weusch ik u vooiuil te waarschuwen, dat
wij ons niet zullen laten vangen en dat gij
loch in elk geval het leven er bij zult in
schieten. Niemand kan u le hulp komen, want
mjjn vrienden hebben liet station omsingeld
en laten niemand door. Maar bovendien zijn
hier des nachts niet veel wandelaars, lk zeg
u dit alles, om u goed te doen begrijpen, in
welk een positie gij u op 't oogenblik bevindt.
Wij hebben allen snelle paarden en mocht er
ook een geheel regiment soldaten met den
trein meekomen, dan zou men ons toch niet
in de macht krijgen, maar voor ik in den
zad**l sprong, -z< uR gij eenige kogels in uw
lichaam hebben.
Ik begrijp het.
God. maar nu onmiddellijk getelegra*
pheerd
De telegrafist greep den semsleutel van het
toestel, maar bleef daarna eenige oopenblikken
nadenken zonder te seinen.
Kom, vooruit, riep de vreemdeling, tele-
grapheer nu, ik laat mij niet voor den gek
houden
De telegrafist keerde zich driftig om, terwijl
iiij uitriep Houd toch je mond, ellendeling
k zal niet eerder beginnen voor ik daartoe
gereed ben. vergeet dat niet. En als u dat
niet bovalt, schiet dan maar liever, of
telegraphed zelf.
Dat is mannentaal, riep de vreemdeling
vol bewondering uit. Ik mag verlamd zijn.
als ik ooit iemand voor de tromp van een
revolver zoo heb hooren spreken. Maar kom,
maak nu voort en als ge uw werk goed doet,
krygt ge een deel van den buit. 't Is een
beetje vermoeiend, om zoo lang te staan, ik
zal dus maar een stoel nemen. Verder zal
ik u niet storen.
Goed, doe maar alsof gij thuis waart,
sprak de telegrafist. Daarna begon hy Bloom
ville aan te roepen. Klik-klik klik-klik, klonk
het voortdurend.
Wat is dat, vroeg de vreemdeling, 't is
immer aldoor hetzelfde klik-klik klik-klik.
Ja, sprak de telegrafist, dat is ook zoo,
ik roep Bloomville aan. Klik-klik-klik-klik.
Zoo, daar heeft men mij gehoord. Val
mij nu niet in de rede. Als ik gereed ben,
zal ik u zeggen, wat ik getelegrapheerd heb
Do misdadiger zag nieuwsgierig toe en zon-
dor twijfel wenschte hij in dit oogenblik, dat
hij in het telegrapheeren even ervaren mocht
zyn als in het schieten.
Is Stevens daar vroeg de telegrafist.
Zeg hem dat Warner ra-;t hom wensebt te
spreken.
Daarna volgde een pauze, voor het apparaat
in het spoorwegstation antwoordde. Vervol
gens seinde Warner het volgende Het station
is in de macht v.m een schurk, die een revol
ver op. mij gericht hojilt. terwijl ik dit
telegf.ipheer. Ik veronderstel, dal het do bende
van Zaina i*. die hei station heeft omsingeld.
Ze zijn van plan den expres trein te beroovcn.
De schurk hier in het kantoor dreigt mij dood
te schieten, als ik den tiein hier niet laat
aanhouden. Kan niet onmiddellijk een extra-
trein, waarin de sheriff en een voldoend sterke
politiemacht, worden afgezonden, om de bende
gevangen te nemen
Het antwoord luidde Hol zal geschieden.
Een trein met zes waggons staat gereed,
waarmee de manschappen zullen komen.
Neen, doe dat niet, telegraphecrde War
ner terug. Laat een passngierstrein vertrekken
waarvan de achterste wagen eeu Pullmann-
waggon is, opdat het den schijn hebbe. dat
hot de expres-trein is. En laat hem op den
tijd van den expres-trein arriveeren.
Een goed idee, was het antwoord» Maar
wat zal er van u worden, men zal u dooden.
Kunt ge de telegraaflijn niet in contact
brengen met het electrisch licht der stad.
zoodat de volle stroom hier heen vloeit. Ik
zou er den schurk hier dan mee in aanra
king brengen. Hij zal dan zeker nooit gewaar
worden, wat hem ter aarde heoft geworpen.
Daartoe ontbreekt de lijd. Wij zouden
dan naar het centraalbureau voor de elec-
tiische vei lichting moeten gaan en den direc
teur verzoeken om alle lichten in de stad uit
te doen, waarna ge dan eerst de verbinding
zoudt hunnen tot stuud brengen.